장음표시 사용
91쪽
8 VINDICIAE A NITINIANAE sunt in Coelis Hebr. o. a 3. Sc proinde justos eum impiis
confusos recognostit. Qui si a doloribus immunes fiant, jam eciam infernus negatur usque ad resurrectionem; si vero cruciantur etiam loco, quomodo justi immunes erunt a poena, si loco junguntur ; ambo autem, justi nimirum& peccatores conveniant in privatione visionis Dei, quae certisssimam damni poenam constituit Θ Hanc autem commixtionem confirmat, Ventilationem, qua haec Sanctorum massa purgatur a palea commixta peccatorum diei extremi judicii aepius assignans, post quam fiumentum in horreum coeleste immortalitatis mittatur, sevi palea eb quo destinas ta notatur collocetur, ut post diem septi m eamus in
illam vitam, & in illam requiem, de qua dictum est Quod
oculas non vidit M. Requiem autem nullam cognostit nisi post ventilationem diei septimae. Quamvis enim requiem commemoret die sexto transacto, qui procul dubio a septimo excipitur et attamen statim addit post illam ventilationem in sepu-mo faciendam; υnde nullam requiem justis donat nisi post extremi judicii diem. Rursus cum nonnis post finem septimae aetatis, quae ex Maurinorum consensu durationem mille annorum habebat, Sanctis promittat illam vitam, & illam requiem de s qua dietum Quia oeulus non vidit θα, eostem Sanctos, etiam post corporum resiarrectionem, etiam cum jam post ventilationem apparet in area fulgor meritumque Sanctorum; etiam postquam ipsi fulgentes dignitate, meritis Praepintentes, re misericordiam liberatoris sui praesegerentes, jam ab omni iniquorum commixtione secemuntur, &Ecclesiam constituunt separatam atque purgatam ab omni contagione nequitiae; tu beatitudine inadaequata per id mille annorum spatium, quo in terra licet regnantes detinebuntur , esIta desinit. Cum enim consummatam atque persectam beati talem insinuet ille Apostoli textus, quo utitur auctor sermonis ;
92쪽
OPUT πPTIMUM. Isinonis; s-hane, nonnisi post mille annorum intervallum pervenient sancti, profect6 nondum quod eos perficiat ii
resurrectione consecuti sunt, adhu scilicet expectantes illud 'quo, dictum Quia oculus non vidit, nee auris audivit, nec in eis hominis adscendit', quae praeparavit Deus diligentibus se. Quod adeo verum erat in mente auctoris illius sermo.
nis, ut quasi intentionem suam explicaturus subdatis Quoeis modo enim cum peracti fuerint isti septem dies, octiti vus ipse: est qui primus; sic post terminatas M peractasis. aetates septem faeculi transeuntis, ad illam immortiis litatem beatitudinemque rediemus , de qua lapsus est
Isti igitur sensus sunt quos in verbis sermonis recognoscore debemus, quandoquidem Augustinus uti millenarius me ritti notetur; unde illum deteriorum millenariorum pic tinctum concludendum est . In quo stabiliendo, nihil prorsus juvantur amplissimi Patres alexm l eto. Q. 7. de Civit. Dei, ubi se aliquando fatetur Augustinus opinatum esse non ea, quae ex diligentiori examine hujus sermonis emergunt, sed ea, quae utcunque tolerabilia ipsi jam Episcopo & i . UItima aetate constituta adhuc videbantur . QMod si non iste, sed alius sensus a verbis sermonis eruendus est , Sc qui tot erroneas atque impias sententias non redoleat, eruditio' onis suae & in Augustinum assectionis ostendendae magnam Laiah occasionem invenerant Maurini; si in eo nisus siros contulissent, ut haec sermonis verba cum Apostoli sabba thisino, & eum sana Augustini doctrina componerent; un de nec ipsi primum, nec lectores postmodum Augustinum
errantem in tanta re arbitrarentur ..
Quod si ad componendam totam Sancti Patris doctri. nam cum hoc sermone , dissiccitas nimia occurrebat, minor sane occurrisset in indaganda illius doctrina antequam prin byter initiaretur, ex cujus collatione sensus controversi sermonis Diqitigod by Cooste
93쪽
8o VINDICIAT AUGUSTINIANAE monis suspecti detegerentur, unde inter supposititios Ac salsos jure rejiceretur.
Praeclarii limum jam recensuimus textum ex libro de Vera Religione, quo Sancti a Deo illuminati docentur, adique in illo nostras preees audire, & in illo nos exaudiri, adjuvari monemur. Inde cognoscimus justos ad mercedem contemplandae veritatis statim a morte vocatos,& ab impiis re statu & loco dillitos credidisIe Sanetum Patrem, contra intentionem controversii sermonis. Quod ut evidentius evplicaretur, haud multa opera inveniri poterat alius textus ex cap. 32. II. Io I. ejusdem libri, ubi sic ait. ,, Cavendia is sunt in seriores inseri, idest post hanc vitam poenae gr. is viores, ubi nulla potest esse commemoratio veritatis, quia is nulla ratiocinatio: ideo nulla ratiocinatio, quia non eam, perfundit lumen verum, quod illuminat omnem homiis nem Venientem in hunc mundum is Prose sto cum dixit
cavendos, & caveri posse sentit, qaud frustra dixisset, si idem locus post hanc vitam & impios maneret & justos.
Inseriores autem inferos palam hic intelligit tormentorum locum aeternorum, eos enim eis inseris opponit, in quibus nos esse , dum hic vivimus, cognovit . Graue es enim poenas ,
grave jugum filiis Adae imminere ex scriptura didicerat, as die, quo egrediuntur ab utero matris suae, usque in diem sepulturae in matrem omnium Ecclesiastici 4 o. i.); sed cavendas graviores admonet, quae satim post hanc vitam in inserioribus inseris peccantes animas assiciunt. A quibus tanto remotiores Sandios credit, quanto magis intelligit eos ibi esse debere, ubi Sc commemoratione Veritatis, & ratiocinatione consolentur; illo scilicet perfusi lumine, quod illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum, quod in iis perficitur post mortem, qui illud in hac vita se lati sunt, fines rerum desiderantes.
94쪽
is desiderant, prilis curiositate carent, cognoscentes eam esse, certam cognitionem, quae intus est, & ea perfruentes, quantum in hac Vita queunt. Deinde accipiunt ad hionis., Lilitatem pervicacia posita, scientes majorem esse fac, is lioremque victoriam, non resistere animositati cujusquam. is Et hoc quantum in hac Vita queunt, sentiunt. Postrembis etiam quietem corporis, abstinendo ab iis rebus, sine is quibus agi haec vita potest: ita gustant quam suavis estis Dominus: nec erit dubium quid post hanc vitam latinis rum sit, re persectionis suae Fide, spe, charitate nutri. is untur. Post hanc autem vitam & cognitio perficietur,
is quia ex parte nuncIcimus; cum autem venerit quod perfectum est, ais non erit ex parte ζ & pax omnis aderit; nune autem alia laxis in membris meis repugnat Iegi mentis meae; sed liberabit nos de is eorpore mortis hujus gratia Dei per Iesum Christum DOmbis num nostrum, quia ex magna parte concordamus cum ad.
is Versario, dum cum illo sumus in via; 8c tota sanitas, &, nulla indigentia, & nulla fatigatio aderit corpori, quia is corruptibile hoc, tempore atque ordine suo, quo resupis rectio carnis futura est, induetur incorruptione. Non is mirum autem, si hoc dabitur iis, qui in cognitione solamis Veritatem amant, & in actione solam pacem, & in coo, pore solam sanitatem desiderant. Hoc enim in eis per eis ficietur post hanc vitam, quod in hac vita plus diligunt. n. Io . ,, Qui Vero math utuntur tantae mentis bono, is ut extra eam visibilia magis appetant, quibus ad conspi- , cienda & diligenda intelligibilia commemorari debudiis runt, dabuntur eis exteriores tenebrae. Harum quippeis initium est carnis prudentia, & sensuum corporeorumis imbecillitas. Et qui certaminibus delectantur, alienabum is tur a pace , & summis difficultatibus implicabuntur. - Initium enim summae d Scultatis est bellum, atquG- contentio. Et hoc significare arbitror quod ligantur eis P manus
95쪽
ga VINDICIAE AUGUSTINIANAEn , manus & pedes, idest facilitas omnis aufertur operan. ,, di; Et qui esurire Sc sitire volunt, & in libidinem arde. is stere & defatigari, ut libenter edant 8c bibant, & com, cumbant 8c dormiant, amant indigentiam, quod est inbis cum summorum dolorum. Perficietur ergo in eis quodo amant, ut ibi sint, ubi eis sit ploratus Sc stridor dem, rium. Numero Verb Io L, evidentilis de vita sutura Iustorum
sermonem prosequens, ait. is Qui verti benε utitur , velis ipsis quinque sensibus corporis ad credenda 8c praedican- ,, da opera Dei , 8c nutriendam charitatem ipsius, vel g is actione vel cognitione ad pacificandam naturam suam, is id cognoscendum Deum, intrat in gaudium Domini 1, sui. Propterea talentum, qui male utenti aufertur, illiis datur , qui talentis quinque benε usus est. Non quia is transferri potest acumen intelligentiae; sed ita signitis catum est, posse hoc amittere negligentes & impiosis ingeniosos, Sc ad eam pervenire diligentes & pios, quamis Vis ingenio tardiores. Non enim datum est illud talem is tum ei, qui acceperat duo, habet enim Sc hoc, qui jam is in adtione & cognitione bene vivit; sed ei, qui accepe-
is rat quinque. Nondum enim habet ad aeterna contem
ν is planda idoneam mentis aciem, qui visibilibus tantum , is idest temporalibus credit, sed habere potest, qui horum, omnium sensibilium Deum artificem laudat, Sc eum is persuadet fide, 8c expectat spe, & quaerit charitate Ne autem aliquis opinari adhuc posset, quod Sancto Pa tri umquam probabile visum sit, ut istis etiam, qui veritutem Sc pacem in hac vita quaesierint, hujus ipsius veritatis 8c pacis optatam revelationem Sc gaudium distulerit Deus usque ad finale judicium, in antecedentium textuum praeclara luce caecutiens audiat ipsum in longe diversam spem sectatores veritatis elevantem. In libris enim de moribus
96쪽
Ecclesiae Catholicae, quos anno 388. nondum presbyter elucubravit l. r. c. I 7. n. 3I. sic ait. is Nam si sapientia is & veritas non totis animi viribus concupiscatur, inue.
o niri nullo paeto potest. At si quaeratur, ut dignum est, , subtrahere sese atque abscondere a suis dilectoribus nonis potest. Hinc est illud , quod in ore habere etiam vosis contra Manichaeos loquitur soletis, quod ait. Petit
is di aeripietis , quaerite ct invenieris , tussiate di aperietur vinis his. MI es occultum quod non revelabitum. Amore petitur,' is amore quaeritur , amore pulsatur , amore revelatur ,
is amore denique in eo quod reVelatum fuerit, permanetur. h Ab hoc amore, diligentiaque quaerendi, non deterre- ais mur Veteri Testamento , quod semper mendacisIime, dicitis, sed ad hanc vehementi 1simh concitamur.32. ,, Audite itaque aliquando & advertite quaeso sine is pertinacia, quid per Prophetam dicatur . Clara es , in.
is quit, o quae nunquam marcescit Sapientia, di facile videtur alis iis, qui diligunt illam, di invenituir ab iis, qui quaerunt iliam ris praeoccupat qui se concupiscunt, ut illis se ostendat. Qui vigila. is verit ad illam, non laborabit; a demtem enim illam inveniet fori. is bus suis . Cogitare enim de illa, sensis est Uummatus, ct quiis vigilaverit propter illam , cito erit securus , quia dignos seipssis eirmis quaerens, ct in viis ostendit se illis hilariter, di omni ois providentia occurrit illis . Initium enim illius versismum, discipli., nae concupiscentia es . Cura ergo disciplinae dilectio es , ctis dilectio eustoditio Iegum illius es. Custoditio autem Iegum eon. is firmatio incorruptionis es; incorruptio autem facit proximum Deo. is Concupiscentia itaque pientiae deducit ad Reginum; ubi vulgata, addit perpetuum. Hine credo didicerat vir Sanctus, quod cap. LI. N. I 8.ejusdem libri, non jam haesitans, sed planὸ definiens quasi
corollarium eorum, quae supra disputans docuerat, ait isse Secutio igitur Dei, beatitatis appetitus est: consecutio
97쪽
84 VINDI ME AUGUSTINIANAEn is autem ipsa beatitas. At eum sequimur diligendo, conse. is quimur Verb, non cum hoc omnin6 emcimur, quod is ipse est, sed ei proximi, eumque mirifico & intelligibit is modo contingentes, ejusque veritate & sanctitate peni. is tua illustrati atque comprehensi. Ille namque ipsum linis men est, nobis autem ab eo illuminari licet. Aetern is igitur vita subdit cap. zy n. 47. est ipsa cognitio verbo latis., Quae est autem dicenda sapientia, nisi quae Dei Sa. is pientia est λ quod jam docuerat lib. de Beata Vita n. 34.
M anno Accepimus autem etiam auctoritate divina,
s is Dei Filium nihil esse aliud quain Dei Sapientiam : Scis est Dei Filius prosediti Deus .is Et post pauca is Sed quidis putatis esse sapientiam nisi veritatem p . . . . Quis est Dei is Filius p dictum est Veritas Quisquis igimr ad sum-n mum modum per Veritatem Venerit, beatus est. Hocis est animo Deum habere, idest Deo frui. is Et n. 33. is Illa est igitur plena satietas animorum, haec est vita bea- is ta pie persecteque cognoscere a quo inducaris in verita. is rem, qua Veritate periimaris, per quid connectaris sum. is momodo . ,, Facies enim Dei,, quae nobis ab Apostolo post mortem promittitur is nihil aliud est, quam ipsa, cuis suspiramus veritas ,, ut libro de Ordine I. n. 23. dixit eo.
dem anno 386 . ante presbyterarum.
Nimis inconsultum esse suspicari, ab hujusmodi veri. talibus ab Augustino tam praeclarε tamq; fideliter explicatis antequam presbyter fieret, eum postea descivisse in presbyteratu, ut sententiam sequeretur, quam sermo nunc controversius propinat. Qui enim justos consecutione veritatis beatos fore post hanc vitam asseruit; qui justis vultum
Dei contemplandum fidelillimh promisit; & indigentiam& exteriores tenebras impiis denunciavit; haud Sanetos cum Peccatoribus consudisset usque ad extremi judicii diem,
98쪽
quom; nus notisi1mae & rationabili veritati tunc renuncia. re vellet, cum ad populum ejusdem annunciandae minister accellisset. Illud namque necessario consequens erat, quod si pios homines gloria non exciperet stati in post mortem Inec peccatoribus aeterna sapplicia obvenirent. Id autem expresse impugnat Sanctus Pater textum explicans Genesis. Maledici a terra in operibus tuis, in triclitia o gemitu tuo mauducabis ex ea omnibus diebus vitae tuae, spinas ct tributis pariet tibi , ct edes pabulum agri tui, in odore vultus rui edes panem ruum. Hic enim temporalibus doloribus Scpoenis omnes filios Adae obnoxios esse definiens, hanc inter pios & impios, quibus communes sunt, constituit differen- aliam; ut pii scilicet hoc brevi commeatu perfecto, pro malis bona recipiant; impii autem vel pro bonis mala, vel
post mala temporalia malis obruantur aeternis. Ait igitur l. a. de Genes contra Manich. anno 38s is Sed certe illudis manifestum eis, quod nemo evadat istam sententiam .is Huc ipsi in enim quod in hac vita quisque natus, dissiculis talem inveniendae veritatis habet ex corruptibili corporeis sicut enim Salomon dicit Corpus quod corrumpietur aggravatis animam, di deprimit terrena inbabitatio sensum multa cogitantis tem) ipsi sunt labores Sc tristitiae, quas habet homo ex is terra, & spinae, & tribuli sunt punctiones tortuosarum o quaestionum, aut cogitationes de provisione hujus vitae: is quae plerumque nisi extirpentur , & de agro Dominiis projiciantur, sussecant verbum, ne fructificet in homine, is sicut Dominus in Evangelio dicit. Et quoniam necesssis late jam per hos oculos & per has aures de ipsa veritate, admonemur, & dissicile est resistere phantasinatibus, is quae per istos sensus intrant in animam, quamvis per il-- los intret etiam admonitio ipsa veritatis; in ista ergo is perplexitate, cujus Vultus non siidet ut manducet panem is suum ρ quod omnibus diebus Vitae nostrae passuri sumuh
99쪽
8s VINDyCIAE ADIUS NIANAE is idest hujus vitae, quae transitura est. Et hoc illi dictum
is est, qui coluerit agrum suum, quia ista patitur donec re n Vertatur in terram, ex qua sumptus est, idest donee Κ, niat vitam istam. Qui enim coluerit agrum istum inte, , rius, & ad panem suum quamvis cum labore pervenerit, is potest usque ad finem vitae hujus hunc laborem pati :is post hanc aurem vitam non est necesse ut patiatur. Sediis qui sortε agrum non coluerit, & spinis eum opprimiis permiserit, habet in hac vita maledietionem terrae suae is in omnibus operibus suis, & post hanc vitam habebit velis ignem purgationis, Vel aeternam poenam . Ita nemos is evadit istam sententiam, sed agendum est ut saltem in is hac ranrum Vita sentiatur is Cujus textus.Geneseos genui num sensum attigisse atque explicasse Augustinum, ainctor antiquior est Divus Caecilius Cyprianus, qui eumdem perpendens, hanc tantum mortalem vitam respice
re docuerat , alens se Hujus sententiae vinculo colligatiis omnes & constricti sumus, donec expuncta morte de hoc saeculo recedamus. de bono patient. 493. Priusquam doctrinans Sancti Patris ante presbyterarum relinquamus, qua sententiae Sermonis CCLIX. mirabiliter confunduntur in eo quod statum Sam horum iesipicit posts corporis mortem, quaeque satis erat ne subito tanquam .
illius serinonis auctor publicaretur; addere sessit aliud, quod eodem collimat; usum scilicet scripturarum, quam nimis diversum in sermone invenimus ab eo, qui Sancto Patri perpetuus fuit, ut ex omnibus similibus locis patet. Vidimus igitur suptii auctorem sermonis diei septimae vesperam tribuere, ab hac enim die aetatem septimam saeculi transeuntis enumerat; quae mille annorum durationem habebat ex Maurinorum annotatione. Contrario modo Augustinum semper se explicuisse in omnibus locis ubi de septima die locutus est, infra patebit uberius. Interim
100쪽
tan1en sar est notare, quod eidem diei septimae vesperam negat nondum presbyter in I. a. de Genes contr. Manich. c. 23. N. 33. & seqq. , ait enim. ri Post istam ve1peran . - diei scilicet sexti fiet mane, cum ipse Dominus in is claritare Venturus est: Tunc requiescent cum Christo ab is omnibus operibus stis ii, quibus dictum est. Mora persectiis scur Pater veser qui in coelis est. Tales enim faciunt ope , ra bona valde. Post enim talia opera speranda est requies, in die septimo, qui vesperam non habet. is Fidelisiimhenim Terinens scripturarum verba, quae sex antecedentibus diebus vesiperam allignant, non item septimae, ipse eidem septimae vesperam negar contra auctorem conrroversi ser- s
Ne autem ex verbis illis eum ipse Dominus in Haritate venturus es, quod diei septimae tribuit, quisquam aliquid elici posse confideret, unde sententia de dilatione visionis Dei animabus 1 anctis usque ad resurrectionem confirmaretur ;notanda sunt quae sequuntur ejusdein libri numero 43., quae praecedentibus tinnen suppeditant. Altiore enim allegoria de operibus sex dierum, & de requie septimi disserens, ait: ,, Habet etiam unusquisque nostrum in bonisse operibus & recta vira distinctos istos sex dies, post quosis debet quietem sperare.,, Postquam autem quid cuique a cconvenio, & hominis in fide δέ reetis operibus perfectum in hac vita per singulos ennarravit, subdit, Post istorum, quasi sex dierum opera bona valde, speret homo quietem is perpetuam, & intelligat quid sit Requievit Deus septimo die ,, ab omnibus operibus suis: quia & ipse in nobis haec bonatan operatur, qui in operemur jubet, ipse recth requie-h sccre dicitur, quia post haec omnia opera , requiem is nobis ipse praestabit. Nec ex eo quia in claritate Venturum Dominum dixit, ad solum esus postreinum uti Iudicis adventum significam