Vindiciae Augustinianae ab imputatione Regni Millenarii auctore Johanne Cadonici sacerdote veneto

발행: 1747년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

VINDICIAE AUGUSTINIANAED mnasset. Hanc autem beatitarem visionis Dei solo spiritui

competere docet, qui solus veritatem contemplatur , quae

nihil aliud est qua in Unigenitus Filius Dei. Hinc timores

animae Deum quaerentis, ne post hanc vitam pergat ad poenas. Hinc sitientes & essurientes justitiam, eidem justitiae veluti cibo iaturabuntur,& 1bnte aquae salientis in vitam aerernam sitim explebunt. Quam scilicet in sepientia explebunt , idest contemplatione veritatis , quae septima est pacificans totum hominem. Quamvis enim ejusidem hominis interior pars a sito superiori, idest ab anima distet, cum

corpus in pri ilinam terram converritur, donec resurgat: s tamen caro auimae justae requiestit in spe, non quidem hanc requiem sentiens aut gustans, sed animi ipsa jam beata hac etiam spe cerrillima vivente, se nimirum iterum deposita carne jam immortali vestietidam, cum in omnimodam angelicam formam mutabitur, quae ipsi ex Evangelio promittitur. In quo postremo pronunciando quae esset in entio Sancti Patris, fuse infra serutabimur. Inde dixit eodem libro c II. n. 29. ,, Credo propterea

is quod intrinsectis sit in ipse mente, vel ei iam si quid sese cretius cogitari potest, gaudium divinorum praemiorum, is de quo dicitur servo benemerito Intra in gaudium Dominiic is rui. Intrinsecus enim esse beatitudinem nostram jam n probaVerat cap. 3 Ia. I 3. sicut de anima ecclesiastica oreis piophetico dicitur, Omnis pulcritudo Atiae regis intrinsecus: is nam extrinsecus maledi sta & pei secutiones detractio- ,, Iam promittuntur: de quibus tamen magna merces est inni Coelis, quae sentitur in corde patientium, eorum , quio jam possunt dicere; Gloriamur in tribulationibus, scientes quo

B niam tribulatio patientiam operatur, patientia autem probationem , 3, probatis vero spem ; Ipes autem non confundit, quia ebaritas Deiri diffusa est iu cordibus nostris sor Spiritum san itim, qui datus es

152쪽

PUT DICIMUM. 13sBeatitudo igitur illa spiritalis, quae intrinsecus sita est & sab his probatur, quae extrinsecus operantur in mundo ab inimicis nostris, deficere non potest corpore morieure ,

perfici autem potest, hoc ipso jam immorrali 8c animae omnino subdito rursiis accedente. Hinc est quod o Rava clarificat, &non quod perfectum non est, persedium frucit ; sed perfectum quod jam erat in septima, per o StaVae

accessionem declaratuT.

Quibus ad ea, quae post hanc vitam futura sunt fideliter relatis ; duplicem beatitatem docuisse Sanctum Patrem patet, inadaequatam scilicet , quae selius nunc spiritus est,& in suo genere perfecta; & adaequarum, quae totius ho aminis erit post gloriosam corporum resurreetionem . Inde sunt explicationes, quas in l. I. retra R. huic lectioni addit, ne quisquam opinaretur eam periectionem quam proficien tibus tribuit, taliter in hac carne haberi posse, ut nihiI jam ista ab illa distaret. Meminerat enim, quod in libro de Peata Vita ante presbyteratum docuerat, planitudinem scilicet & egestatem quae beatirati & miseriae respondent in uno homine simul esse non posse. Cumque homo etiam jiistus in hae vita peregrinetun a Deo, porro a plenitudine, quae in ejus consecutione & fruitione consistit, jam distat, unde egestati Sc miseriae subjacet donec illum inveniat, cquem jam propitium se habere ex bonis actibus & affecti. bus fideliter sentit. Ideo sapientissimε definivit is qui bea- is tus non est, miser & egens est is quod adeo sentiebat Apostolus, quamvis & divina charitate flagraret, & bonis operibus abundarer, 8c Chrissum gereret in carne stra, ut,

gemens exclamaret Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore

mortis hujus Θ Rom 7. a 4.) fidelit limh aliunde intimans quam bene sciret quid sibi prodesset dolabrium habιns dissolesct ese cum Chrso. Philip. r. 23. Quia si beatu udLiem homini in hac vita degenii Augu

stinum. .

153쪽

stinum tribuisse quis vellet, nec hoc repugno, dummodo &ipse concedat mihi eo modo hanc homini adhuc mortali a Sancto Patre concessiam , quo modo Gentium Apostolus salutem tribuit Fidelibus. Qui enim dixit Sessos nos fecit per

lavacrum regenerationis Tit. 3. 4. , idem etiam dixit Spe enim salvi facti sumus . Spes autem, quae videtur, non est Ipes : nam quod videt quis, quid sperat λ Si autem quod nori videmus speramus: pεr patientiam expectamus. Rom. 8. 24. Sicut igitur haec salus spe certissima definita situs esse non desinit, quamvis adhuc degamus in corpore, quod mortuum Paulus appellat: ita 8c beatitudo, optimh beatitudo nuncupatur, quamvis mod6s non sine miseria Vivamus, quia perseverantibus certistima

8c prompta est. Haec de sana doctrina Augustini pro annis 39a , 393. , 3 sq. satis sint. Nunc illam breviter perusemus anni 3 3 1, qui postrernus Augustini presbyteratus

fuit.

Quoniam libros duos de Diversis quaestionibus ad Simplicianum clarisiimi Maurini ad annum reserunt circiter 397. in Praefatione ad Epistolas, illam perpendentes secundae Classis in ordine 3 r. , neque in hoc laborandum mihi esse duxi: alia monumenta non remanetar, quibus do Strina Saneti Patris anno 3s s. emergat, nisi ejus epistolae eodems anno conscriptae. Prima hujus anni est vigesima sexta alias 3 s. ad Licentium. Ibi n. a. effectus sapienti ac complectens, & quomodo ejus ope in temporali hac via homines proficiant, quidve post hanc in aeterna acquirant ostendens, ait. is Nam sapientia quos prim6 alligaverit, Sc exercitato

, riis quibusdam laboribus edomuerit, solvit postea, libe is ratisque se se donar ad fruendum; & quos prim6 tempo-M ratibus nexibus erudiverit, post aeternis amplexibus alli. is gat: quo vinculo nec jucundius, nec solidius cogitari quid- ,, quam potest. is Hanc autem a Christo nobis praestari, qui veritas est , prosequitur n. s. ,, Non dicit verum, nisi

154쪽

CAPUT D IMUM. . . ' 14 I. veritas: Christus est veritas: Veniamus ad eum ne labo- his remus: Ut ipse nos reficiat, tollamus jugum ejus sirperis nos, & discamus ab eo, quoniam mitis est & humilis corde, is & inveniamus requiem animabus nostris. ,, Ipsam Vero requiem in coelesti Ierusalem nobis parari per hujus vitae

exercitationem intimat epistola 27. , alias 32. ad Paulinum D. I. eodem anno data ,, Nam Sc Ierusalem futuram deis

is deramus utique, & quanto impatientius desideramus ipse sam, tanto patientius sustinemus omnia propter ipsam ,, Quid verti in ea coelesti Ierusalem anima consequatur, Pau-

eis sed rectissimis exponit n. 4. ,, Ille amandus, ille praedi is candus est , apud quem est sons vitae, re in cujus lumine sis videbimus lumen sine aenigmate sed facie ad faciem , is nunc autem in aenigmate Videmus. is Haec illi scribebat, qui non aliter quam littera cogit interpretaretur; nec gloriam Sanctis hisce verbis usque ad carnis resurrectionem

dilatam per hunc fidei Magistrum suspicatus esset, qui hujus dogmatis vim probε noscebat,& auditoribus 8c amicis suis & scripto & voce intimabat. Liceat quae de Lagari in sinu Abrahae recepti gaudio, plenitudine, divitiis & bona

requie stavissimis perstrinxit nnmeris Nolanus Praesul in. spicere; ut hinc etiam nostri temporis Poetae intelligant quam benε carminum harmoniae res spiritales coelestesque crespondeant, dum ab iis pertractantur, qui earundem dubcedinem norunt, & quod intus firma fide foveat, verbum

bonum soris eructant.

Disce Evangelio loca pauperis, & loca ditis: Pauper in Abraham, dives in igne jacet. Justitia mutante vices, qui fleverat istic Gaudet ibi: &, pleno paupere, diVes eget. Iste boni requie fluitur, gemit ignibus ille,

Dives opum poenas, Pauper opes recipit. Mendicat

155쪽

Mendicat dives modicum de paupere rorem, Quem mendicantem spreverat in superis. Inde in eum ardentem nec parvi pauperis imo Stillavit digito gutta refrigerii: De magnis quoniam dapibus nec mica reserto Esurientis in os pauperis exciderat. D. Paul. Nolan. Poemate XXXIV. V. 48J. Quae omnia cum orthodoxam Augustini fidem praedicent; perperam ipsi tribuitur controversius sermo, qui eam patentissime destruit.

CAPUT

156쪽

Nototum quaedam tu,sermone GLIX. oecurrentia , eum in usu dimonis, tum momentorum, tum scripturarum, quae eumdem suspectum reddere poterunt. Ordo item o iuressius Sermonis hanc suspicionem ingerunt, mulid magis ejusdem collatio. Proferuntur aliqua loca , ex quibus quae de Hediminuis de diuitiis ct foenore dicuntur excerpta videntur ἔ tibi de Sermonibus XLII. OXXXVIII. Editionis novae, quasi non satis Aulusinum praeses' rentibus, agitur. Bolidissimis fundamentis ex doctrina Augustini nondum presbyteri , ejusdemque presbyteri , quibus Sermo CCLlX. spurius haberi debet, jam propositis; alia minora notemus, quae si non probationem , tamen congruentiam suppeditant, ut de hujusinodi opere aliter judicetur, quium usque nunc opinatum est. Et primo, fateor me in tot Augustini operibus, quae quinque iuccessivis annis, quoad fieri potuir, legi, quaeque quotidiε prosequor, nuinquam invenisse, quod Sanctus Pater periodum incipiens per adverbium comparationis simi, apodosim ejusdem periodi per Et loco

adverbii ita vel sis, conchiserit. Exemplum autem hujus emodi in solo Sermone controverso habemus n. 2. , ubi aitis Sicut enim frumentum prius ubi trituratur, ibi purgatur, ,, Et locus ubi frumenta pertulerunt trituram, ut a palea is mundarentur, decoratur dignitate massae purgatae is quae lectio tum meae Aurverpiensi tum Parisiensi Editionibus

concordat.

Verbum item triplicatis quo ibidem utitur, numquam paeritet occurrit mihi in iis omnibus locis, quibus Sanctus ri ter de mysterio centumuinquaginta trium piscium locutus est; cum tamen in singulis prius expenderit mysterium

numeri

CAPUT UNDE cIMUM

157쪽

o numeri quinquagesimi, quo ter multiplicato centumquin, quaginta fiunt, quibus addendo ternarium quasi duce & in. dice hujus multiplicatio ais, numerus essicitur illorum piseium', qui electorum Ecclesiam significant . Cujus rei exempla; ultra ea, quae si perius adduicta sunt, aliqua item

invenient lectores in subsequentibus, quin hoc verbum triplicationis ossendant. Numero item 4., postquam opera misericordiae fratribus facienda commendavit, subdit Alia requies alia via non es, qua perveniamur ad Deum M. Nullibi inveniemus, Augustinum, contra nominis valorem, opera misericordiae requiem ap-ε pellare; quaecumque enim sint, non requie, idest nullo ope repersici possunt, cum opera sint. Numero 1. ait Rescitis viscera, quando agapes facitis. Hanc Vocem nuinquam usurpasse Augustinum inveni in innume rabilibus locis, tibi eleernosynam & pauperum curam suae plebi commendat. Agapum autem eo rantum loci meminit, ubi contra calumnias Fausti Manichaei disserens , ait, Nec sacrificia eorum Paganorum vertimus in agapes: , sed sacrificium illud, quod paulo ante commemoravi in- is telleximus, dicente Domino, Misericordiam volo , nonis sacrificium. Agapes enim nostrae pauperes pascunt, sivex is frugibus, sive carnibus. l. et o c. et o Unde videtur quod non facientes agapes, sed eas distribuentes viscera refi

cerent.

Eodem numero; ait: Sed qui quis minus idoneus est omnibusdaσι, det pauperibus pro viribus. Porrh cum haec illa sequantur, quae de duplici mercede commemorat in eo qui manu sita facit eleemosynam , videtur non aliis, quam pau' peribus, posse referri . Quid autem illud relevet quisquis minus idoneus est omnibus dare, nondum inrelligo: agapes enim Vel aliam rem quisquis dabat, procul dubio pauperibus da bari ceteris autem non pauperibus, qui in verbo universi Disiligod by Coosli

158쪽

tatis omnibus comprehenduntur, non dabat. Haec de dictione . Quod vero attinet ad argumenta : mero r. cum de Vita futura agat, & de claritate quam eum Angelis in immortali corpore obtinebimus, quam se fratribus demonstrare non posse fatetur, Visiuos autem se cum omnes promittit qui credunt, non multum relevat quod sequitur ,, Numquid fratres, dignum es ut Chrissus descendat de Coela, o cieatrices suas nobis ostendat Θ Ideo illi incredula ostendere dignatus est, ut objurgaret dubios, ct instrueret eredituros . Videtur enim qubd multo amplius de futura in Coelis in immo tali glorioso corpore Vita auditores erudiret, si vel transfigurationis in monae, vel ascensionis in Coelum exempla adhibuisset, in quibus de vita sanctorum futura, praeclariora demonstravit Dominus Jesus in Lao corpore indici 'Quamvis enim etiam tunc, cum se Thomae palpandum praebuit, Sc cicatrices protulit, veritatem glorificati corporis demonstraverit: tamen exempla claritatis multo majora in transfiguratione, & ascensione ostendit.

Quod autem ait n. 3. Nescio utrum auderes eo ueri si ab illo, qui omnia condidit, acciperes aliquid quod excellenti mum e didit,

contra dod rinam est Augustini, qui libro de Beata Vita anno 3 8ς explicavit, nihil crearum creaturam rationesem implere poste, quia major anima solus Deus est: unde se. quitur quod quamvis homo aliquid excellentissimum sed

creatum consequeretur, non posset non conqueri, quia ipsa rei consecutae experientia se inopem inVeniret, Deum

non assequendo pro quo factus est, & quo solo impleri

jam poteti. Et si hoc excellentissimo sed creato contentus esset, tanto majori mergeretur stultilia, quinto magis a cognitione sapientiae distaret , vel ab ejus consecutione lubens discederet, quod eodem libro probatur.

Nunc ad scripturarum usiim considerandum destenden. IeS; Vidimus n. r. controversi sermonis veluti conclusionem

159쪽

o ex Evangelio Ioannis adhiberi Beati qui non vident di eredunt. Quamvis verum sit Augustimo non semper Versione scrip. turae usum quae Vulgata nunc, ab eo aurem Itala vocabatur, quamque l. a. c. I s. de Doctrina Christiana supri cereras commendat; ideoque haud impollibile videri pollit, quod hunc textum non per praeteritum sed per praesens tempus secundlim aliam interpretationem usurpare potui bse : tamen habito respectu ad occasionem sermonis, nimirum a recenti Iectione Sancti Evangelii, quae in Ecclesia a Fratribus excepta erat, quae tamen Itala Versione ex iis, quae infra dicemus utebatur; dissicile admodum apparet, a quM Augustinus Ecclesiasticam lectionem deserens, este.

rius versionis verba tunc usurpare voluerit. Tanto autem magis rum Videamus eumdem textum non per praesens, sed

per praeteritum a Sancto Patre explicari atque perpendi in Tract. Iar. apud Fratres habito in eumdem locum Jo annis, N. F., ubi ait: is mali qtιi non viderunt di crediderunt eis Praeteriti temporis ustis est verbis, tamquam ille, quiis quod erat futurum, in sita noverat praedestinatione jam is factum. ,, Eodem modo hunc textum refert etiam serim I 63. U. 3. , alias 5 o. de Verbis Domini.

Verum quidem est haec verba Beati qui non vident &p credunt apud Augustinum legi; sed intereii occasionem no. tare. Ubi enim ad populum hanc lectionem ex Evangelio explicabat, sicuti supra notatum est', per praeteritum legit, atque perpendit: ubi autem, quamvis ad populum loquens,

non eadem tamen Verba commemorare tenebatur, veluti

ex Evangelio deprompta, sed ejusdem Evangelii sensium etiam in aliis verbis manentem; per praesens tempus haec reddere incongruuna non putavit. Ita Trae . I. in epist. Joan. n. 3. , ait de eodem Thoma Apostolo loquens,, Quia is tetigit hominem, consessus est Deum. Et Dominus con is solatas nos, qui ipsium jam in Coelo sedentem, manu

160쪽

C UT UNDECIMUM. 14 is contrectare non possumus, sed fide contingere, ait illiis Quia vidisti, credidisti, Beati qui non Vident & credunt.

Ρalam est non adamussim verba Evangelica reddere tunc voluisse Augustinum , quod apertius sit antecedentia penpendendo. Paulo enim sirperius inquit:. Nam Sc quidam ,, videndo non credidit, & palpare voluit, Sc sic credere .., 8c ait Non credam nisi digitos meos misero in locumis clavorum, & cicatrices em tetigero. is Porro Iectionem Euan elii aliis contineri verbis stiebat, qui jam ante explicarionem epistolae Joannis, magnam ejusdem Evangelii partem tradiaverat, ut constat ex Prologo in Decem Tractatus in eamdem Epistolam. Lectio autem Evangelii io ahac parte habetur laudato Tractatu I a t. n. s. Nise uidero inmanitiis ejus fixuram es Dorum , ct mittam digisum meum in Deum elatrem , ct inittain manum meam in latus estis, non cresam,

quae eum nostra Vulgata omnino concordat. Proinde verba illa ex Tractatu 1. in epist. Joan. indicant, Aingultiuum, sensum quidem Evangelii, cujus optime memi- berat recordari voluisse, non verba. Sed quod tunc usur.3 Eri poterar, quia aliud ab hoc diversum tractabat; non

codem iure procedit, si post initium sermonis sui per alia

verba rexium proxime recitati EVangelii commemoris

voluiit et, qnas illorum ipse oblitus, quae populum retinere cvolebat, ait enim Sed aud4lis quomodo conclust Evangεlium Ioa nir Beati qui non videra ct eredunt. Illud autem, quod n. 3. habet : Commendemus nos Matres Deo operibias misericordiae. Confitemini Domino quoniam bonus quoniam tu saeculam misericordia ejus . Iere quoniam habet Deus misericord am , o vult pereata donare confessis : ultra quam

quod non multum valet ad commendanda opera misericordiae erga pauperes , nisii Veluti magnum computemus quMinidem miserioordia Dei nominetur; addere etiam fas est, non ad consellionem peccatorum nostrorum, ut auctor sermo. Κ et nis, Diuitigoo by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION