장음표시 사용
231쪽
C INTUM. 243 Sed iste, primum illud suum quas corollarium retinens, a quo supponit Divum Augustinum docuisse Sanctos apud
inferos jam non esse, quemadmodum ad Christum utque fuere veteres, ibique Deum nota vidisse ; retinens item quod Lazarus ex illis veteribus sit: nisus meos in defendeu.do Sancto Patre non solum respuit, sed etiam culpat. At vel respuat, vel culpet ; negari tamen non potest in verbis oppositis, non alium, sed absque ulla ambage eumdem locum per Augustinum Sanctis etiam novi testamenti promitti, ubi ulcerosus ille a divite damnato visus est; nec aliam, sed eamdem requiem pacem & securitatem polliceri, quibus Lazarus in sinu Abrahae ex Evangelio aeoniplabatur, donec tum iste tum illi recipiant & corpus. Quare si mea responsio, ex aliis etiam libris ejusdem Samcti Doctoris petita, respuenda nune videretur, nulla amplius interpretatione suceurrente , remanet Sanctum Pintrem eo loci cum requie & quiete 8c securitate convenire . a Lurhero atque Calvino Sanctis promissa, stilicet absque visione Dei; re sic damnabilem millenariorum errorem Axtian Episcopum docere contra intentionem Doctoris Sorbonici. Eodem item modo judicandum erit de tribus subsequenter oppositis locis, in quibus ciun secretas sedes Scocculta receptacula sanctorum commemorer, quae porro cper Sanctum Patrem idem sunt cum sinu Abrahae); adeo beatitatem Sanctis negavit in istis receptaculis, quam illam ex sententia Doctoris Sorbonici denegavit sinui Abrahae; atque ita denuo confirmatur a stabilita & firma & comstanti Ecclesiae catholicae in hac re doctrina Augustinum deserisse etiam Episcopum.
Quomodo hanc nimis ingratam consequentiam non
praeviderit homo acui illimus; quomodo item ad illam effingiendam non iis armis usus sit, quae jam habebat in prom Eru ; quomodo demum multiplici operum Sancti Patris ledii in
232쪽
Tournely, quis divinare par sit λ cum prosecto jam
viderat libri a. quaest. Evangel squaest. 38. α I. , in quo Augustinus sinum Abrahae idem esse definit ac regnum Coelorum, & secretum Patris, quo post passionein resum gens assumptus est Dominus: qui tanto majoris ponderis est, quia hic liber praecedit rempore Enchiridion ad Laurentium, & libros de Civit. Dei, ex quibus duo ex oppositis locis afferuntur; alter enim ad annum 4o . , alteri ad 4eto. & 42σ. spectant; quorum posteriorum sententiae sub obscurae congrue Sc commode per praecedentes magis per-1. spicuas & claras explicandae videntur. Unde suppeditaba
tur responsum contra adversantes satis congruum & fidimum; Augustinum stilicet receptacula illa occulta & se. cretas sedes Sanctorum usque ad diem judicii pro sinu Ab
rahae ibi nominasse: huic autem sinui cum beatitatem ex Dei visione manantem eonserat, illum a Coelo & secreto Patris non distinguendo, ut ferunt duo proximε laudat loca in libro quaestionum Evangeliorum ; eamdem item agnostit in teceptaculis & sedibus iacietis justorum, quas in posterioribus libris commemorat. Et quamvis Verum sit , aliquibus aliis in Iocis incediae tum Augustinum videri de loco , ubi sinus ille esset lia.
hendus, numquam tamen dubitavit de aeterna illa, beata
que vita, qua illic fruebantur Abrahae filii, veri scilicet fideles. Hoe autem indicari per illud lib. s. Consessi c. 3. ubi de Nebridio amico suo loquens, illumque in sinu Abrahae receptum credens, ait Quid quid ΠΙ- ω, quod illa sinuectatur sin, quo quidem aliqualis haesitatio praesesertur a Doctore Sorbonico notata ; subdit tamen illico quod Tournely praeterivit) unde illius beatitas aeterna cogno- statur . Ibi Nebridius meus vivit, dulcis amicus meus, is tuus autem Domine adoptivus ex liberto silius, ibi vi
233쪽
C UT DECIM QUINTUM. 24 su vit. Nam quis alius tali animae Iocus p Ibi vivit, unde is me multa interrogabat homuncionem nexpertum. Jam is non ponit aurem ad os meum, scd spiritale os ad son. is rem tuum, & bibit quantum potest sapientiam pro avi-h ditate sua sine fine felix . Nec . sic eum arbitror ine is briari ex ea, ut obliviscatur mei, ciun tu Domin , quem potat ille nostri ss memor. ,,. Praeterea audiendus in hoc Augustinus in Serm. a. n. . in enarratione ejusdem Psalmi 3 c. , cujus verba opponuntur, ubi de eodemi Lagaro loquens dixit ,, Quomodo 'putatis detestatos homines transeuntes ulcerosum paupem rem jacentem ante divitis januam Θ Quomodo forte hunc occlusis naribus conspuebant Θ Noverat autem Dominus illi servare paradisum. ,, Ne autem haec paradisi Laetari meritis atque patientiae praeparata inhabitatio ad diem
iudicii respicere quisquam opinaretur; hanc ipsi tam citci redditam ostendi ex Sancto Patre , quam cito divitem debita supplicia susceperunt; subdit enim ,, Quomodo autem is sibi optabant vitam illius, qui induebatur purpura reis bysso, & epulabatur quotidie splendide λ Dominus ainis tem, qui prospiciebat dies illius, noverat ejus futura toris menta, & sine fine tormenta. Ergo Novit Dominus diamo immaculatorum .,, Ibidem enim n. q. sectatores & imitato. res Christi ad tolerantiam temporalium passionum exhortatas , ut in illa Laetari sede morientes suscipi mereantur, is ait,, Ad tempus laboras , in aeternum non laborabis: is brevis est molestia tua, aeterna erit beatitudo tua: adis modicum doles, sine fine gaudebis :,,. Et post pauca is, Quidquid accideri r justo, voluntati divinae deputer, nonis potestati inimici. Saevire ille potest: 1erire, si ille nolu- is erit, non potest. Et si ille voluerit ut seriat, novit 1itum is quemadmodum excipiat. . em esim diligit Dominus
is corripit: flagellat autem onmeni filium, quem recipit. . . .
234쪽
a 4 y VINDICIAE mTINIANAED n Nec adtendere debemus quantiam permittat injustis, sed is quantum servet justis. - Quia autem justis servet expoenitur infra n. r4. ad versio Quoniam Mnedirentes eo haereditate possidebunt terram. is Erunt eius cohaeredes in terra illais Viventium, de qua dicitur in esio Psalmo Spes mea es tu,n portio mea in terra viventium. Tu es ipsa portio mea, in
is quit Deo, & non dubitavit Deum sibi facere portio
Et ne videretur murnely illum sermonem etagere . . unde illi pauca objiciebantur, Meumdem appellare Conis mentissimum atque expediens erat. reo enim ostendens αε y. quae sint petitiones cordia justorum , quarum meminit Propheta , eas esse desinit, quibus ipsi Deum amantes Deum desiderant, atque illum, quem fide jam tenent revelain uscire suspirant. Hanc autem illorum orationem tunc exm-diendami demonstrat n. 8., clim finito die mercedemi promissam & petere poterunt 8c consequi, quia fidelis est, qui eos adduxit ad vineam; quod ex comparatione finis iniquorum.midentius ostendit. is Prosperatur speecator) sed in is Vistiua : laboras justum alloquitur sed in via Dei. Illiis prosperitas in via est, in perventione infelicitas : tibi laen bor in via, in perventione fellaitas ; quoniam iter im
- is piorum peribit. Novit Dominus inas immam torum o itero impiorum peribit. Has vias ambesas, quas novit Dominus,, 8c si laboras in eis, non te fallunt . Via vero impiorumis felicitas transitoria : finiti via , perfecta est felicitas. is Quareὸ Quia via illa lata. est, finis ejus in profundum is inserni perducit. Via vero tua angustae est, pauci in is grediuntur per eam: sed ad quam latitudinem perveniantis debes cogitare. . . . Quoniam qui malignε agunt, exteris minabuntur. Sustinentes aurem Dominum, ipsi haere, is dirare possidebunt terram. Quam terram, nisi illam Ierinis sidem, cujus amore qui exardestit, perveniet ad pacem. Citti,
235쪽
Gld autem hujus di praemium iustis conlatum iri doctin. alens o Ne iustinendarn istam longissimam pares ψ o modicum iiistine , sine fine a pies quod sustinesis unius autem cujuslue hominis vita quanta est ρ Md is qua roslibet annos, duo lotussistam senectutem, qiadis est ρ Nonne aura est matutinast Engo Ionge fit dies indiis eii, quando erit retributio injustorum 8c iustorem : tuus is ceru: dies ultimus lano abesse non potest. Ad hune reis praepara . uualis enim exieris de hac vita, talis redde, ἡ illi vitae. Quod evident s explicat Sanctus Vir sermone sequeritin. rσ is Nam utique, Fratres, inquit, pro aetetna requie is labor aeternus subeundus erat: dc internam selicitatemn accepturus, aeternas passiones sustinere deberest sed siti aeternum 1iistineres laborem, Fando venires ad aeternam
is selicitatem p Ita fit, ut neeeiuniti temporalis si tabula. o tio tua, qua finita venias ad felicitatem infinitam. sed ,, tamen, Fratres, posset esse longa tribulatio pro aeterna ,, selicitate. Verbi gratia, ut quoniam felicitas nostra iis nem non habebit , miseria nostra, & labor nostet Scis tribulationes nostrae diuturnae essent. Nam & si milleis annorum essent, appende mille annos contra aeternita.
is tem: quid appendis cum infinito quantumcumque fini' eis tum p .... Huc accedit quia non solum remporalem vo
is luit laborem tuum Deus, sed etiam brevem. Paucorumis dierum est rora vita hominis, etiamsi laeta duris non is miscerentur, quae plura & longiora sunt certh quam is dura; 8c kleti breviora re pauciora sunt dura, ut dura- is re possimus: si ergo per toram vitam Uam homo in Imis boribus S in aerumnis esset, in doloribus, in tormentis, is in carcere, in plagis, in fame re siti omnibus diebus, is horis omnibus, per totam Vitam suam usque ad aetatem, senectutis, pauci dies simi tota vita hominis: quo labore
236쪽
r 8 VINDICIM ANGUSTINIANAED n rransacto, Veniet regnum aeternum, veniet sine fineta V is felicitas , veniet aequalitas Angelorum , veniet haere. is ditas Christi, veniet cohaeres Christus. Quid autem in hoc non retardato, sed ad finem diei, idest virae cujusque recth in vinea laborantis concesse regno aeterno & sine fine felicitate, inventuri sint sancti, explicaverat supra sermone antecedenti n. i a. ad verba Psalmi Mansieti autem haereditate possidebunt terram , ct delectabunturias multitudine paeis.,, Terra est illa de qua Cieph locuti sumus,, Ierusalem sancta, quae liberabitur de peregrinatione ista, is re in aeternum vivet cum Deo & de Deo. Ergo haere. E is ditate possidebunt terram. Quae erunt delitiae ipsorum ρ D,, delactabuntur in muItitudine pacis. Aurum tuum paΣ, argen- ,, tum tuum pax, praedia tua pax, Vita tua pax, Deus tuus
, pax. Quidquid desideras pax tibi erit. Quia hic aurum B quod est, non potest tibi esse argentum; quod vinum estis non potest esse panis; quod tibi lux est, non potest esseis potus: Deus tuus totum tibi erit. Manducabis eum ne is esurias; bibes eum ne sitias illuminaberis ab eo ne sis is caecus; fulcieris ab eo ne deficias; possiidebit te totun is integrum totus integer Angustias non ibi patieris cum n eo, cum quo totum possides: totum habebis, totum &s is ille habebit; quia ru & ille unum eritis, quod unum totum, & ille habebit, qui vos pollulet. Haesima reliquiae hominiis pacifico .... Custodi ergo innocentiam vide direritionem: & noliis putare quia finita ista vitae, finitus est homo, quia suntis reliquiae homini pari seo. Quare cum tanta perspicuitate mercedem Sanctis pro . mittat Augustinus statim a morte corporis, qua Omnis temporalis labor concluditur homini fideli, eamdem eodemque modo obtinuisse Lazarum illum ulcerosum patet eX mente Sane i Patris; ideoque eadem fruentur ceteri qui ad eum
Gongregabuntur, quos ubi ille est , & in eadem requie a
237쪽
c UT DECI QUI M. 24stormentis divitis longe posita, collocat ; atque ita non solum nullius roboris adversariorum evadit objecflio; sed immo inde convincuntur, unde nobis 8c Augustino bellum
Data opera praetereo quae de aequalitate cum Angelis dicit Sanctus Pater, quia inferius de hoc agere oportet. Ceteris autem, quae ex verbis receptaculorum 8c sedium occultarum, & de pace Sc requie objiciuntur, satis responsum elIe opinor: quaeque si Tournely adversantibus repo. suisset, tam incomodis consequentiis Sc nimis intentioni suae contrariis obviam ivisset; nec Sanctum Patrem re deseruisset, cum verbis illum desendere promittit. Sed num Toudinely haec dicenda non vidit λ Vix credo. Cur autem non
dixit λ Hoe divinare facilius est, & sequenti capite patebit.
238쪽
Cur Mumeb Iocis oppositis secundo Deo non eum doctrina Sancti Patris responderit: st quomodo responsio a claradi repetita Augustini doctrina dessumpta haereticos confudisset, o Sanctum Patrem ab insilia millenarii regni nota purgosset.
inare Tournely non ea reposuerit, quae ego reponen da censui opponentium intentioni in loco Psalmi 3s.& tribus sequemibus dum perscrutor; illud occurrit, quod ipsis ex sua responsione se putasse demonstrat, Sanctum scilicet Patrem veluti ratum Sc firmum habuisse, Sanetos apud in seros jam non esse, quemadmodum ad
Christum D sque suere veteres, haec adducens ex lib. ΣΟ. c. i s. de Civir. Dei, qui librariorum errore ex capite Iq. in . scribitur, Donee eos indo sanguis Christi, o ad ea loca descensus erueret, profo D deinceps boni fideles, effusio illo pretio, iam redempti, prorsus ivseros nesciunt. Advertit enitri quod si diligentius exhmen oppositorum Augii lini verborum institueretur , vel necessario admittendum esset, quod & animae in sinu Ab rahae collectae Deum viderent ante Christi descensium in inseros, vel concedendum qubd neque nunc videant. Illam enim requiem sinus Abrahae, ubi illum quondam ulcerosum pauperem dives ille superbus & sterilis in mediis suis tormentis vidi r a longh requiescentem, illam inquam requiem & non aliam Christi fidelibus usque ad judicii diem promittit Augustinus. Proinde si pauperem illum requie-icentem, Deum non vidisse aliquando docuisset: in loco quietis, sed absilue visione Dei justos etiam novi testamenti reposuisset. Sed quia hoc dare, absolute contra toram doctrinam est Augustini; illud autem concedere opinioni ad. versabatur Doctoris Sorbonici, qui Dei visionem sinui A bralia
239쪽
c Ir DFcI SUCIUM . a s I Abrahae ante Christi deseensum in Inseros veluti de mente is
Augustini constantissimh negat: verbis parcere opportunius duxit, quam singula perpendendo, salebras undique incur
Nee hoc solum: sed ne Augustinum aliundε, quam ex sua do strina explicare videretur, suprascriptum locum de Civit. Dei in suae sententiae subsidium vocat. In quo tae 'men firmando contradiistionem pathre haud multa medita tione cognoscere poterat Doctor Sorbonicus; atque item, quod si locus hujusmodi juxta intentionem suam explicare tur, inde etiam intentioni adversariorum inserviret. Et quod attinet ad contradidi ionem: quomodo stat Am a gustinum firmiter docuisse , veteres Saninos ante Christi adventum in inseris fuisse; si jam supra concesserat Tournely, variam fuisse Sandii Patris sententiam circa sedes animarum post mortem; ita ut ex aliquibus Augustini Ioecis etiam scateat, sinum Abrahae idem esse cum regno codilorum ρ Num 8c regnum coelorum in inferis situm opinabae tur Sanetus Paterὸ Quod si non adeo desipuit; quomodo firmiter docuit animas Sanctorum veterum post mortem ad inseros fuisse, quas semper in sinu Abrahae ex Evangelio reposuit pAt locus de Civitate Dei hoc declarat. Primb respon- edeo; si hoc verum esset, jam abradendum superius illud
effatum; quia tunc cum Augustinus docebat regnum codilorum idem esse cum Abrahae sinu, ad quem post pastionem resiurgens assumptus est Dominus, non hunc in inseris esse censebat; proindeque non constanter docuit Vereres Sanetos apud inferos fuisse: secundo quod ille textus inimger non demonstrat eam Augustino fuisse sententiam, quam Doetor Sorbonicus ut suae 1aveat, ex mutila citatione Verborum Sane o Patri ad opportunitatem assingit. Locum insum prout jacci videre praestat, ut occasionem. P a etiam, Diuili od by Corale
240쪽
OUT D MI SEXTUM. 213 non potest in saeculi fine, quem illa Verba respiciunt aper tissimε. Nec tamen id absoluth asserit, quasi & ipse concederet bo. nos apud inseros aliquando fuisse ; sed fallem sub conditione
dixit Si non absiurdὰ eredi videtur: Dihil nimirum de hac qua stione retractans ex iis, quae alibi funditiis docuerat. Sed ne a proposito Iongius tunc aberraret, demonstrare contentus suit, quod etiam in hoc supposito, verbum illud infernus in textu, non ad bonos referri poterat quandoquidem alias
ibi fuisse demonstrari posset absque absurdo quia boni jam
ibi amplius non sunt; dum ipsi oppositores sentirent per Christi descensum in inferos, inde erutas Sanctorum ani- amas, & bonos fideles, effuso illo pretio, in seros omnino
Hinc quam diversa Augustini intentio ex toto illo textu emergat ab ea, quam praeseserunt pauca verba a Tou elymutilath transcripta & pro se interpretata, jam paret; nec indε porro juvari poterat Doctor Sorbonicus in illo suo Ve. Iuti axiomate conficiendo, quod rata & fixa Sancti Docto, ris sententia fuerit, Sauctos apud in seros jam non esse , quemadmodum ad Christum usque fuere veteres. In quo, ut innui adversariorum intentioni in quatuor oppositis textibus favisset; si quae sua, eadem Augustino in ctentio in hoc textu de Civit. Dei, fuisset. Ipse enim putans Augustinum visionem Dei Sanctis in sinu Abrahae denegasse usque ad Christi descensum in inseros, nolens quoque concedit quod hanc visionem in quatuor oppositis locis Augustinus deneget etiam Sanctis novi testamenti. Non enim in istis constat sinum Abrahae ex inferno edu.ctum N in Paradisum translatum; nec Dei visionis minere donatum post Christi descensum in eumdem, qua antea orbabatur; sed dicitur quod idem ipse locus fideles maneat, ubi quondam ulcerosum pauperem dives ille superbus a