장음표시 사용
251쪽
2 6 4 VINDICIAE A UITINIANAEAt Scholasticorum consensum fortasse pertimuit Touonely, a quibus sinui Abrahae visio Dei ante Christi do. scensum in inferos communi voto denes a tur; quamvis in . caussa Sc in effectu hujus privationis allignando inter se ipsi
dissentiant quam maximh. Metueret sanε, adeoque perti, mesteret, ut contraria sententia in Augustino recognita, tanto Patri hunc de cetero honorabilem coetum antefer.
ret. Num verba deerant quibus & Scholasticis debitum a honorem praeberet λ Immti quantum Θ Scholasticis enim in hoc resa docentibus, Augustinum errasse remanet; ita ut, nonnisi tanti Viri impendio, Scholarum opiniones stare
Ea vero, quae de Breviarii Romani Verbis in hac qua stione proposui legisse non credo Tournely; fatis enim videri poterant, ut libentius hanc opinionem Augustino daret, quam hic liber eidem tribuit sorih ab antiquissi.
mis exemplatibus tempore triplicis correctionis dessum. ptam. Cui dum Scholastici suis placitis occurrunt, no
ideci illico affirmandum videtur vel Augustinum errasse, vel Breviarii correctores qui nonnisi Seholasticorum sententiis imbuti haberi possunt) pluries haec dii simulasse; sed ad shmmum quhd de hac re, multis diversa opinantibus, s maturum & definitivum Ecclesiae judicium sit expectam
dum, cujus in utramque partem conniventiain interim cognoscere possumus; si pro communiori contraria Cathechismi Romani doctrinam in V. Symboli articulo explicando satis constanter stare attente verba legenti videretur.
Hinc nihil debitae Scholasticis reverentiae deperit, nihil auctoritati Divini officii ; cujus tamen pleniori tutelae suffragantur interim rationes ob quas Sanctus Augustinus sinui Abrahae talem beatitatem contulit , ut ibidem Mnon alibi Apostolos, Martyres Sc bonos quotidih Fideles novi Testamenti, post Patriarchas & Prophetas Sanctos
252쪽
etiam Ecclesiae Latinae & Graecae Doctoruin quorum aliquos infra laudabo in hae re cognitis sententiis, quae Augustinianae respondent, & Divini ossicii verba commendant, fortasse etiam fieret, ut Scholastici in hoc vinei
i Quia autem laudatos textus non a Scholasticis oppositos sed ab haereticis patet; istis Scholasticorum sententiam praeteriens) ostendere hilariter poterat Tournely, quod ex multiplici collatione doctrinae emergit credidisse Sanctum Patrem, caussae meritum absque decisione relinquens: ut si ii in hoc errasse Augustinum putarent, necessarium a& magnum, & sorte inutilem laborem inirent ad hoc probandum. Interim autem ex allidua Sanctorum Patrun lectione sibi comparare debebat Doctor Sorbonicus quod necessarium crederer, ut contrariis inventis a quocumque demum prolatis obviaret: unde ni fallor factum esset, ut in hac investigatione perseverans, ea inveniret, quibus suae jam praeconceptae opinioni mederetur. Sed, ut jam dixi, haec visio Dei Sanctis in sinu Abrahae conectis per illos textus patenter tributa ante Christi descensum in inferos, tam absiona Tournely visa est; ut in ejus conspectu, assem tiri potius voluerit Augustinum etiam Episcopum, non csolum millenariis aliquatenus inclinasse, sed pro ipsis expresse scripsisse; quod quamvis non suis Verbis concedat, re tamen ex suis responsionibus consequitur. Cur autem contra hunc potius quam contra Hilarium in hoc durius agere voluerit, nondum intelligo. Eamdem enim, quam in Augustino damnat, prius in Hilario semtentiam commendaverat, causaeque catholicae faventer . di intellexerat Sc scripserat. Cum enim textus Hilarii in Psalmum a n. 48. Objiceremr e1 intentione ut beatitas Saa- :
253쪽
simo Doctore retardata monstraretur, in haec Verba: δε-
dieii dies vel beatitudinis retributio est aeternae, vel poenae. Tempus wia mortis habet interim unumquemque suis legibus, dum adjadicium unumquemque aut Abraham resemar, aut poena: respondet Tournely,, Iudicii dies, de qua loquitur; in dies Iudicii non
,, ultimi re universalis, sed particularis, quod statim a morte, , quilibet homo experitur . . Quod ibidem probat San mis. Doctor exemplo divitis. epulonix & Lagari, qui uterque, sine mora statim judicatus fuit; 8 iste seriam, ille veco,, debitam poenam reportavit. Unde testimonium illud Sanis Hilari L favet plurimum caussae catholicae, nedum . a is ipsi noceat. Idem porr6 favor caussae catholicae etiam ex Augustino de sinu Abrahae & de Lazaro ibi recepto in comparatione divitis toties loquente obveniebat: nec umquam intelligam, quare non eadem reposuerit Augustinum purgaturus, quae pro. Divo Hilario redia dicta laudavit. Num verba Hilarii praeclariora Augustinianis in hac re haberi poterant ρ Sed Interim notabunt Iectores, alium item Ecclesiae Doctorem cum Augustino hoc expressh docere; in cujus verbis nullam culpam inVenit: Tournely, quamvis apertiisime sentiat, Lazarum in. sinu Abrahae gloria, quae in videndo Deo 11. consistit, gavisum esse Κ nam profecto Lazarus illici receptus est a tequam Christus pareretur; nec. liberari Opus habebat jam beatus , dum Christus in inferna descendit. Quod si hoc male senat in Augustino, non potest commendari in Hilario: & si in utrisque rectum est; sinus Abrahae non ea regio est Ecclesiae Patribus, in . qua Sancti absque vi sio
ne Dei detinerentur, quia. nondum tempus consequendae mercedis advenerat .
Eamdem item sententiam Chrysostomo insedisse agnovit Tournely, ut ex iis pater , quae de eodem Sancto Patre in purgandis ejus textibin assert; quibus tam consonis testi
254쪽
c UT DECIM SEXTUM. 267moniis ad hanc quaestionem peniti, perstrutandam, cur
incitatus non fuerit, antequam Omnino eontrariam firman. dam esse concluderet, divinare non possum.
Ut autem alios item Patres in hac misse sententia, quam praeproperε damnat Tomnely lectores agnostant, legendum admoneo aureum sanh opus & profundae eruditionis resertissimum, quod nuper clarissimus, & de litteraria re publica atque fide catholica optimε meritus Ludovicus m. ratorius adversus Thomae Burneti Britanni librum de statu mortuorum edidit, De Paradiso Regnique coelestis gloria, non eXpectata corporum resurrectione, abunde Sc enixe disputans. Fateor me hinc quoque adductum ad quaestio. nem meditandam de statu animarum Sanctorum Patriam 'charum & Prophetarum ante Christi adventum in carne rquae enim sapientissimus Vir in asserendo hoc dogmate pro justis novi testamenti ex scripturis prosere, eadem &antiquis illis 'vere mihi videbantur; uude pari ratione de utrisque esset judicandum. Accedebant Dequentes P trum auctoritates ex remoriisima antiquitate ibi collectae, quae in id convenire videntur de Lazaro, de bono Latrone, de Martyribus haebreis, de praecipuis Prophetis & Patri. archis, & demum de Sanctis Innocentibus loquentes . Nec
est cur me doleat, quod totum Iegentes, virum doctissi- mum Scholarum opinioni circa antiquos Saninos adhaerere
intellecturi sint. Fortasse enim fier, quod aliqui hujusnodi fructuosae lectioni incumbentes, illud etiam sentiant, quod
ego expertus sum, suspicari nimirum licere, num res aliter, quam nunc communiter docetur, se habere possit; quam
doquidem quae ibi leguntur huic item opinioni suffragan.
Si quis autem quaerat cur homo acutissimus hinc situm per. utilem laborem non adjuverit, quadraginta salte saeculorum parem fidem & praemium nostro dogmati superinducensi Q. A PT
255쪽
2 fg VINDICIAE A GUST ANAE o prudentiae suae deputet in hac quaestione silentium. Scio
bat enim quam dispari ratione haec agantur a nostris, qui tamen Omnes, Patriarchas & Prophetas, ceterosqDe Iustos statim a descensu Christi ad inseros beatos fateatur. Quam' obrem incommoda potius suo proposito haec disputatio evasisset, & Burneto sectatoribusque suis charior, dum ansam contradictioni suppeditasset quasi ex nostrorum consensa. Contra hunc igitur Sanctorum felicitatis hostem dogma asserere sat erat, cui nihil deperit, quandoquidem Sancti veteres usque ad Christum in Imbis detinerentur visione Dei orbati: quaestio enim circa praesentem Samctorum beatitatem versabatur, qua & illi cum istis nunc fruuntur catholica fide. De cetero quanta etiam hinc dici possent tantum virum praesensisse conscius sum ex ejus litteris ad me heniges datis, iis profundε, amanter, prudenterque respondens, quae ipsi de meis meditationibus in hac re patefacere a ius sum; & futurum spero, ut hoc meo labore per eun
inspecto , animum addat juveni praecIari senis gloriosis vestigiis insistere nitenti; nec privatam gloriam sed utilita tem publicam vigiliis suis pro virium tenuitate proponenti. Sed prosequamur doctrinam Tournely.
256쪽
aminantur Ioea, quae Fbi vponit Durne' tertio Deo, quibus respondendo vim non retundis , qua milienarii nota Sannio Patri ab adversantibus intimitur.
ΡBimo perpendere praestat, quamvis loco non praeco dat textum Sancti Patris Tractatu 49. in Iohan. n. I o. , tum quia proximε dictis assinior est, tum quia deinde tractandis viam facilem sternit. Reverta primo adspeetia pauca illa verba dubitationem ingerunt fidei Sancti Patris; videtur enim qubd dicens Promissa es resurrectio carnis a
vita aeterna cum Angelis. Hoc omnes simuI accepturi sumus, beati
tatem in praesentiarum Sanetis deneget, saltem penes eos, qui ex Evangelica doctrina rem sustinent, hanc persectam aequalitatem cum Angelis nonnisi in carnis resurrectione Sanctis esse reddendam . Sed etiam hic, non pauca ill Verba a quocumque transcripta reserre debebat Tournely; sed intentionem Sancti Parris ex contextu eruere, Praece dentia & subsequentia in fonte examinando, & ex sente afferrendo, ut & sibi in responsione consulerer, & iis etiam, qui haec pauca legentes, nec fontem assequi valentes, scribentium insuper auctoritate devicti, saltem apud se minus creeta de Doctore Latinorum illustriisimo sentire assue
Inspiciamus igitur locum integrum. is Sicut ergo diVeris sae custodiae, inquit, agentium in ossicio , sic diversaeis custodiae mortuorum, & diversa merita re gentium: is receptus est pauper: receptus est dives; sed ille in sinuis Abrahae, ille ubi sitiret, & guttam non inveniret. Hinis bent ergo omnes animae, ut ex hac occasione instruam is charitatem vestram, habent omnes animae cum de faeis culo exierint, diversas receptiones suas, habent gaudium, boni,
257쪽
a o VINDICIAE A IUmmavisis boni, & mali tormenta. Sed clan facta fuerit resurre., ctio, Sc bonorum gaudium amplius erit, & malorum
is tormenta graViora quando cum corpore rorquebuntur.
, Recepti sunt in pace Sancti Patriarchae , Prophetae, is Apostoli, Martyres , boni Fideles, omnes autem adhuc in is fine recepturi sunt quod promisit Deus: promissa enimis est resurrectio etiam carnis, mortis contumptio, viret is aeterna cum Angelis, hoc omnes simul accepturi sumus: is nam requiem, quae continuo post mortem datur, si e is dignus est, tunc accipit quisque cum moritur. Prioresis acceperunt Patriarchae, Videte ex quo requiescunt: por is steriores Prophetae; recentius Apostoli, multo recentio- is res Sancti Martyres, quotidie boni Fideles, & alii in ista se requie tamdiu sunt, alii non tamdiu, alii paucioribus annis, is alii recenti tempore. Cum vero ab hoc somno evigilavdiis rint, simul omnes quod promissiim est accepturi sunt. Vel Tournely haec vidit, & certh contra consilentiam di istavit quae de sinu Abrahae supra perpendimus; vel non vidir, & minus prudenter ad non bene perpensi respondere praetendit. Hic enim sive gaudium recolas, quod prosecto animae separarae non est nisi Deus; sive augmentum gaudii, quod post corporum resurrectionem erit; sive in s ea requie squam idem Cum gaudio esse pronunciat Augustinus) priores receptos Patriarchas, posteriores Prophetas , quti recentius Apostoli, multo recentiores Martyres,& boni quotidih Fideles; sive quod haec requies, quae post
mortem datur, si ea dignus est, tunc accipit quisque cum moritur: haec omnia tam praeclarε eamdem beatitatem in sinu Abrahae ante Christum passum justis conlatam declarant, quam postea Apostoli & Martyres sunt consecuti, ut ridendus merito sit, quicumque tantae luci nebulas os
Inde saltem responsionem suam ad loca ex Augustino
258쪽
cMIT DECIM SEPTIMUM. 27 Iopposita iuxta jam dictam intentionem meam eruere poε Λ.terat Tournely; nam si in praeconcepta opinione priVatio nis visionis Dei in sinu Abrahae stat firmus, numquam hunc nimis apertum locum Sancti Patris purgabit; in quo si visionem Dei San nix in sinu Abrahae ante Christi inmnisestationem in carne denegatam autumat, hanc eatnde in
Apostolis & Martyribus & bonis Fidelibus etiam post Christum passum absque ullo effugio denegatam ab Augustino fateretur. Quod si non placet hia enim locus Augustini iam Episcopi est) ad illud reeurrere oportet, qubd beatitas
animarum in sinu Abrahae receptarum, . nullo temporis discrimine a Sandici Doctore sustineretur. Ita quo si errasse Augustinum pronunciare potest Do Stor Sorbonicus, sua fundamenta proferar, ut omnibus maturE perpensis de utri usque rationibus pronuncietur judicium . Hic igitur Iocus, ut dixi, lucem siuppeditat iis omnibus, in quibus Sanctus Pater aequalitatem cum Angelis hominibus sane is in resurrectione promittit; ut non ideo quia haec aequalitas expectatum a requie deficiant, in qua jam recepti sunt; sed ut huic jam constanti gaudio amplius gaudium in corporum assumptione addatur, sicuti impios ma
Tardioribus autem non hic locus sussiciet ad solvenda . cquae in antecedentibus objiciuntur . In illis enim ex epi, stola. I 48. ad Fortunatianum, &ex Psalmo 43:, non majus gaudium Sanetis expectandum in resurrectione prae. sesertur, sed ipsummer gaudii sontem, visionem scilicet Dei facie ad ' faciem . . Tardioribus dixi: diligenti Ores enim , . atque hi, qui ex recitato textu gaudium animae non aliunde cum Augustino esse cognosce nr,. quam a Visione Dei; hane etiam nonnisi perfectam idest facie ad faciem ex tunc esse probabunt: ita ut haec visio Dei facie ad faciem, qu m Augustinus cum Hieronymo & aliis. Patribus promittit Samelisa
259쪽
a72 VINDICME AEninum vago istis, cum de hominibus in Angelos profecerint, illam an
V teriorem & facie ad faciem non excludat; sed aliam item . ad quam illud facie ad faciem accomodari possit inquirendam admoneat. Quamvis enim in postremo, qui opponi tur loco ex lib. I. Retradi. c. r4. n. a. Augustinus videri possit ambiguus, num Sanini vita functi ex corporis prae . senti desectu nihil minus habeant ad contemplandam .cordis oculis veritatem, sicut di istum est, facie ad faciem;
subdit tamen non his Deus est di putando inquirere. Ita , nec
quid ipse sentiret in hac re ibi declaravit; & fortasse hu mili & humano more suo adducstus, a pluribuς abstinuits in eorum obsequium, qui aliter sentirent, quam ipse suis
seriptis alias intelligere demonstraverat. Sicuti enim omnes etiam nunc Theologi ex hoc San Stos aliquid minus habere putant, quia naturalis appetitus cor' poris administrandi, justorum animas quodammodo retardat ne tota intentione pergant in illud summum coelum, quod Augustinus alias jam dixerat lib. 11. de Genes ad lit . c. 3 s. fortasse etiam tunc eadem aliqui opinabantur. Quae eum contra fidem non sint, atque in eruditionis caussam resolvantur, noluit fortasse Augustinus veluti impugnanda suscipere, ea proferendo, quae tractu rem p poris in hoc naetiora didicerat, & in aliis operibus suis sunditus docuerat. Ita & sibi integram hane quaestionem ad rempus opportunum reservavit, & quibus aliter vide batur indullit, ut saltem in hac eorum opinione nihil contra fidem tenere sentirent. De cetero quantum huic etiam dissieultati selvendae conseri, jam proposuerat in laudata epistola I 48. ad Fortunatianum, ex qua Verba, quae opponuntur mox conliderabimus ubi ait: ,, Q ii autem manet in charitate, in is Deo manet, ic Deus in illo manet, quia Deus charitas
is est, sive tamquam ejus fons ineffabilirer existendo, sive
260쪽
C UT DECIM SEP m. a 7 3- illam nobis per spiritum situm largiendo si ergo doceri his potest, quod charitas corporalibus oculis is liquando vide-
, bitur; poterit fortat sis &Deus. Si autem illa numquam ,, poterit; multo minus ipse fons ejus, vel si quid dici, excellentius & convenientius de tanta re potest . ,, Pro se sto qui attente haec verba scrutantur, unde proposita quaestio solvatur inveniunt. Si enim Deus charitas est, Sccharitas per oculos corporis numquam videri poterit, sed solo spiritu & mente & nunc videtur, & tunc videbitur; remanet ut si nunc Saneti charitalem facie ad faciem per feeth non contemplantur, nec tunc eam visuri sint, quia a corpore, quod recipient, nullo modo in hac contem' aptatione poterunt adjuvari. Sed, ut dictum est, solemnis Augustini mos fuit, ut in iis, quae salva fide ab aliis sentiebantur, non magistrali censura, sed prudenti admonitione procederet; ut qui ea assequi poterant quae ipse quasi dubius emundebat; instructi dimitterentur ; & qui
assequi non poterant, non confunderentur.
Non eadem ramen utebatur indulgentit Sanctus Vir, quandoquidem eas opiniones invalescere audiebat, quae
expressε contra fidem erant. Ejusmodi illa fuit, qua quidam opinabantur , Deum; in substantia Dei ab oculis nostris corporeis esse videndum; quia & illud putabant, Chri cstum secundum hominem , Deum Patrem corporeis oculis vel vidisse, vel videre potuisse ea potestate, qua simul Deus est, secundum quam oculis corporis sui hanc etiam gratiam tribuere , atque largiri valebat. Hic jam non talia sentientes palpat, sed toto rationum robore contra insurgit, eosdem.
que confundit. is Nec quisquam existimet, inquit, idebis merito posse dici corporeis oculis a Filio Patrem videri, is ac non potius sicut a Patre Filium, quia illi, qui hocis putant, cum in reddenda ratione defecerint, possuntis & ipsi dicere, Si ratio quaeritur, non erit mirabile: hocn enim Diuitiaco by Gooste