장음표시 사용
51쪽
tis Sanctorum exempla non pauca adversari, non adhaerere
M haud poterant. Postremam illi occuparent, qui Millenariis non in terreno regno, aut in duplici resurrectione corporum stabilienda
consenserant, sed quorumdam errori communicaver int,
qui justis usque ad generalem carnis resurrectionem Dei vultum denegabant, ut Vigilantius, Armeni & Graeci , recentius Lutherus & Calvinus , recentissimh Bumetus
Hae vel etiam meliori re Iatiori divisione proposita, non illud emudisset Tournely, quod dixit,, Quis porro foret Ioeis cus ille, & ubi positus, in quo seilicet morabantur Samis diorum animae, donec evolutis mille annis, in coelum is conspectu Dei fruiturae introducerentur, non satis apudis Veteres illos compertum erat: communi vocabulo sinumis Abrahae vocabant, aut locum refrigerii & pacis is Noque enim hunc locum refrigerii Sc pacis assignare poterant animabus Sandiorum antiqui illi, qui iustas cum impiis in eodem receptaculo detineri existimabant; nisi & illud suis erroribus adderent, quod etiam impii hac felicitate fium rentur usque ad carnis resurrectionem. Neque illi certhanimas interim Dei visione privabant, qui eas in sinu Abra-ν hae, ministrantibus Angelis condebant; nam isti vel numquam, ut Augustinus, vel certe post Chritti descensum in
inferos, sinum illuin tanti selicitare haud carentem agnoscebant, ut in subsequentibus patebit. Ita pariter evitasser alicujus forte momenti oppositionem, quae ex suismet verbis consurgit. Videtur enim quod ipse crederet eos, qui regnum illud expectabaut ante resurre etionem carnis, intellexisse mille annos effluxuros antequam una & generalis resurrectio fieret. Sed cum interim Samelos vel cum impiis recluderent, vel saltem Dei conspectu orbarent, ut pariter Vult; ipse Videat quomodo spatium
52쪽
C UT TERTIUM. 3 stanti temporis in hac priratione transigendum, sanctorum a regnum appellet. Et illi enim qui in hoc deteriora sense.
runt, ideo tamen tanti temporis spatium regnum appellant, quia Domino praesente delicias Sanctis assuturas, expertis in hac vita multo meliores, atque indeficientes in eo putabant, unde in bonum nomen regni sonabat, nec Dei villo. nem excludebat. In malum vero iis sonabat, qui tanti te
poris spatium sanctis definiebant, usquedum ad Domini conspectum evocarentur; illud enim consequebatur, quod sicuti tunc primum per Domini praesentiam deliciis Minerent, lic antea & usque ad illud nonnisi miseriis circum.
Vidi apud Hebraeos eam opinionem invaluisse, quam refert Doctor Paulus Medici in libro, cui titulus is ci umide i Hrei, ubi cap. 32. Nag. a 83. Editionis Venetae, haec habet is Si prova ancora che iI Messia h gi, Venuto collainis torit1 degli flessi rabbini, net Talmud Traitato Sasidiis drin cap. Chalec, e net Tratrato Havodagara cap. Limnhis Meen, tali parole si Ieggono. Y traditione deII 'Areademia is d'Dia non partano di Elia proseta, ma d 'un altro Elia, Rabbino famoso, ii quale visis molli anni prima delia udiis nuta dei Salvatore, e per quanto apparisce, era uomo, giusto, ed aspetima Ia salute, e la redenalon d 'Israel) eis sei mila anni dura si Mondo, due miti de quali furano seman Ierae, due mila ii tempo desti Ierae, e due mila Π tempori des Messia. Hoc autem Meiliae tempus quod regnum ejusdem vocant Hebraei, scimus hos ip1um 1eliciisimum furis rum sperare, Sc quo viribus & virtutibus Christi a capti. vitate liberarentur, & omnimoda terrena gloria decorarentur . Atque inde praecipvh fuit, quod adventum ejus carnales plurimi spernerent, dum adeo a male expectato diversum conspexerunt. Et Hebraeis igitur regni nomen
in bonum sonat, neque hic tantum, sed Sc post animae a suo C 4 corpore
53쪽
n corpore separationem . Idem enim Doctor Mediet alia, haec habet. c. 3I. p. 24s.,, Terminati i dodici mesi domis Ia morte dim quesche Ebreo, credendo essi che te antactis degit empj non patiscano ness Inferno che questo spagio is di tempo, tengono per cosa certa, che Vadano in Para, disio, da em Ganheden addimandato. Non repugnano iis rabbini a consessare, che la beatitudine consista nella , hella visione di Dio. Ben ε vero perti che ci mescolano se tante favole, da essi per altro credule per Vere, che apis pena possono riserita m.
Haec confirmat Bernardus Lamy, Commentario in x harmoniam sive concordiam Evangeliorum l. q. cap. Ies. Persequens enim litteraster quae Lucae cap. I s. habemus de Lazaro & divite, ad verba Factum es autem ut moreretur
mendicus, ait: is Festinat Christus ad id quod intendebat, is demonstrare meliorem suisse sortem Laetari quam divi, o tis, Et portaretur ab Angelis in sinum Abrahae. Loquitur Do. is minus juxta opinionem Judaeorum, qui putabant quem- is que statim ac mortuus esset ab Angelis excipi, ad poenam is si reus esset, ut videre est apud Eliam Levitam in Thisis bi, in voce Chibus. Rabbi Eliezer interrogatus a discipulisis de illa re, respondit eis, inquit Elias. Postquam separatus p is es homo G Me saeculo, venit angelas mortis, o I det superis sepulcrum ejus cte. Pios Verb credunt Iudaei portari in is Abrahae sinum. Apud illos sinus Abrahae sermula loen quendi est usitata, qua notant felicem statum defuncto. is rum. Sic dicunt in Thalmude Hodie in sinu es Abrahae pro is mortuus es, ac feliciter quiescit in loco beato, quem reis appellant Edem, idest voluptatis locum Q ubi pii expecta, is rent resurrectionem. Hos inter primam sedem tenere, Abraham meritb credebatur. Sinus igitur Abrahae estis praecipua in hoc loco dignitas, sive locus secundus. Phra.
, sis sumpta est a puerulis, qui parentibus sunt charissimi,
54쪽
is accumbentium mensis, in quibus secundus recumbebat . in sinu primi accumbentis, ut deferri in sinum Abrahaeis sit admitti ad discubitum cum Abraham 8ζ Isaac. Quamobrem mille annorum regni ante resurre Rionemineriores, si illud taliter expectabant, ut interim animae suo exutae corpore Dei conspeetu orbarentur, prosedibdeterius quam fabulatores & perfidi Hebraei sensissent; remita deformitate regni nomen huic infelicissimo temporis intervallo accommodassent; quod item nulla probabsti rhtione accommodat Gurnely iis Veteribus, quibus adeo monstruosas repugnantesque sententias insedisse declarat, a Vigilantio excepto, qui tamen, sicuti etiam sui imitatores, hujus nodi temporis intervallo Regni sanctorum nomen non imponit. Quid igitur de Millenariorum divisione imposterum sentiendum sit, lectores videant; cum mihi interim satis sit detexisse, Divum Augustinuin non post generalem resurrectionem, sed ante ipsam regnum mille annorum intelle xisse in iis verbis ; & rursus rationes ob quas tolerabilis hujusinodi opinio Sancto Patri etiam Episcopo non imprindenter videri poterat. Siquid autem inde non supervaca. Deum dixi, eos juvet exopto, qui meo exemplo si tanti esse cpossit) adducti, defensionem aliorum scriptorum primis Ecclesiae saeculis viventium susciperent ab hac nota, quae aliquorum jam veneratam Sanctitatem aliquo modo detur. pat . Pudendum enim piis & doctis credo si repromissionem visionis Dei sanctis animabus differant, dum ad hanc unam mercedem per hujus Ivitae aerumnas & tentariones contenderunt; tum quia tota Scriptura hane firmitsimhpraedicat; tum quia hac spe Sancti omnes vixerunt, in ebdemque mundo libentius decesserunt; tum demum quia primis Ecclesiae saeculis ultra Apostolos S Evangelistas,
55쪽
4r VINDICIAE A CISTINIANAAn illustrissimum hujus Veritatis praeconem providit Deus gloriosum scilicet Martyrem Caecilium Cyprianum Carthaginensem Episcopum, qui non minus sanguine ora m seriptis Christi illustravit EccIesiam. Cujus praeclaros Iab
res Augustinum ignorasse, eosque curiositate saltem elocintionis pensandae adhuc laicum non legisse, cum toties Car. thagine fuerit, non facise adducor ut credam. Probabilius vero aliunde mihi sit, tanti viri lucubrationibus veluti dulci pabulo se catholicum nutriendum curasse; in quibus cun inter cetera merces Sanctis animabus promissa statim post mortem eluceat, mirum sit tanto lumine praeveniente, Aue gustinus in tam deformem deciderit caecitatem. Hoc & de aliis Orientalibus, ad quos Africanae Ecclesiae, Sc ejusdem Praesulum celebris fama perVenire poterat, pronunciandum exiitimo; vel saltem cum hac prudenti cautione eorundem scripta lagenda, ut quidquid obscurum de hac re in ipsis in. venitur, duplicem resurrectionem corporum, non animae mercedem retardatam respicere arbitremur; & fortast cum hac praeconcepta diligentia legentes, multa sanabimus, quae veluti perdate Insecta nunc absque curatione deserum
56쪽
diret Augustinum Papiae sectatorem non fuisse eontra definitis
nem Numeθῆ nee item Tertumani. Demum quidquid in opinando terrena mille Mnorum regno erraverit, Augustinus, non suffantiae rei, sed numera annηum tribuendum esse.
VIdimus supra inter sectatores Papiae Divum Auginstinum censeri, fundamento dessumpto ab ejus ve his in libro et O. de Civitate Dei. Cum autem ex eorumdem seria consideratione jam pateat, non inde probari negatio' anem beatitatis Sanctorum animabus conlatae ante judicii diem; quaero num haec culpa, quae ex consellione Sancti Patris non emergit, eidem communicare velit Tournelydicendo quod Papiae sectator Augustinus fuerit: quandoquidem Papiam & Augustinum & Vigilantium & Cal. vinum & Lutherum sub eadem millenariorum nomenclatura includit, & omnium istorum opiniones a Conciliis Lugdunensi II., Florentino & Tridentino damnatos docet. Hanc autem fuisse mentem Doctoris Sorbonici nimis apertum est, cum non nomine tantum, verum etiam sententia Papiain & Augustinum cum jam dictis haereticis confvn cdat, immo & pejores definiat . Postquam enim errores Papiae commemormit, quos & Augustino communicat, addit . ,, Eumdem cum Millenariis, cirea dilatam visionem is Dei, errorem propugnavit Vigilantius Eamdem sem, tentiam Guido in summa de Haereticis, Armenis tribuit: is in qua etiam Versatos esse Graecos patet ex Concit. Flo is rent. sest. I In eumdem errorem abiere Lutherusis & Calvinus. ,, Cumque Vigilantium, Armenos, Graecos , Lutherum, Calvinum pateat visionem Dei Sanctis daenegasse usque ad resurrectionem; si isti in eundem errorem clica
57쪽
4 VINDICIAE A GUSTINIANAE o circa visionem Dei abiere, cui prius adhaeserat Papias; &quod Papias senserat Augustino placuerat; jam Papias &Augustinus pejora sensere quam supra recensiti damnabiles haeretici. Isti enim in neganda Sanctis visione Dei usque ad carnis resurreetionem contenti, non etiam illud terrenum Christi in terris regnum per mille annos somniari sunt, quod Papias & Augustinus expectandum docuisse suppo- initur; unde istis mitius desipuissent Lutherus & Calvinus cum aliis. Non ergo Vigilantius cum ceteris in eumdem errorem abiere, in quem Papias & Augustinus, sed in ali quanto mitiorem; & sicut ipsis Millenariorum nota obve. Ε nit ex uno capite, denegarae scilicet visionis Dei Sanctis usque ad carnis resurrectionem: ita Papiae 8c Augustino ex duplici debetur; &ex hac nimirum visione denegata, &ex mille annorum regno somniato post resurreetionem a
Quia aurem, pudenda Cerinthi opinione indicata , 8 illud dicit Tournely, aliud Millenariorum genus fuisse non ita crassium turpe ac impurum, auctore ac duce Papia Hie ropolitano; di Terentia inter Papiam & Cerinthum ea erit, quod hic carnales illicitas Voluptates tu eo regno posuerit, Papias autem corporeas quidem sed tantum licitas. Rursiis p quia dixit non solum Papiam in hoc ab impuris millenariis diseelsisse, sed item ab iis se sequestrasse qui mille annorum regnum ante resurrectionem futurum dicebant; ipse enim istud post generalem resurre Stionem volebat ; peto quid haec discretio Papiam juvaret ρ Nam si illi, qui regnum ante resurrectionem putabant, ea sentiebant, quae Vigilantius Lurherus 8c Calvinus, sanctos nimirum usque ad resurrectionem corporum visione Dei orbatos; etiam istum errorem jam tribuerat Tournely Papiae; & sic Papiae milleiusuper annorum regnum post generalem resurreditionem docentis, non culpam minuit, sed auget, errorem errori
58쪽
c UT QUARTUM. 4seumulando. Quod si Papias hanc privationem visionis Dei
Sanetis separatis animabus usque ad extremi judicii diem non docebat; quomodo in ejus errorem circa visionem Dei abiete Vigilantius & alii, qui certh alterum de terreno regno post resurrectionem imitari noluerunt pNum haec juste Papiae tribuerit Gurnely, quem tamen fama Sc pietate celebrem suisse fatetur, ipse videat. Num autem , his positis, quae ex suis verbis emergunt, recth Augustinum inter sectatores Papiae numeraverit, Videamus nunc. Totum fundamentum opinionis Papiae Augustino tribuendae ex verbis libri ro. de Civitate Dei petitur; cumque ex illis neque violenter inferri possit Divum . a Augustinum visionem Dei Sanetis usque ad carnis resurrectionem denegasse ; immo contrarium inferri do beat ex iudicio a Sancto Patre de ea opinione prolato, quam ibidem utcumque tolerabilem dixit ; restat igitur quod Augustinus Papiae sectator in hoc non fuerit, quam doquidem hoc etiam Papiam sensisse probaretur. Rursus Papias de eo expostulatur, quod seliserit corporum generalire1urrectioni successurum illud terrenum Christi per mille
annos regnum, in quo Voluptatibus corporeis non quidem
illicitis N impuris, ut Cerinthus, sed licitis inculpatis
Sancti fruerentur. Verum cum Augustinus non eorporeas clicitas & inculpatas voluptates in eo regno agnoVerit, sed tantum spiritales delicias Sanctis affuturas in illo sabbato dixerit; neque in hoc cum Papiae opinione conVeniebat. Uemum, Papii istud regnum post generalem corporum resurrectionem doeente ; Augustino vero cx probatis caepite praecedenti non post generalem hominum, sed post
particularem Sancnorum resurrectionem: nullo modo Paepiae sed lator dici potest Augustinus; nisi illud pro magno
ponamus quod in numero annorum tunc cum ista opinatus est cum Papia Augustinus conveniret.'
59쪽
4ις VINDICIAE AUGUSTINIANAEO Numquid autem ideo Augustinum cum Tertulliano os.
natum esse restabit, qui ex annotatione Doctoris Sorbonici spiritales delicias in illo regno futuras arbitrabatur; ita uruno evitato , in alium scopulam impingamus p Poreb, si verba attendimus, rectius cum Tertulliano sensisse Auginstinum, quam cum Papia dixisset Toumely. Sed qui inter Tertulliani errores & illud depurat, quod Muryres a communi aliorum Sanetorum lege excipiebat; eosque solos statim a morte gloria donari di Stitabat; fortasse hunc errorem Augustino dare Noluit. Sed cur noluit mitiorem, si pejorem dabat ὸ Nam Augustino Papiae sectatore declarato, & Papiae etiam inter illos qui omnibus Sanctis visionem Dei usque ad resurrectionem denegabant numerato; jam Augustinus sicuti Papias eodem Tertulliano priora semssient. Sed quoniam hujus inertionis pro utraque partet fundamenta deficiunt, quia verba Augustini, in quibus haec suppositio stabilimr , diversum a supposito ostendunt, ut probavimus sirpra; communicatio sententiae, quam indisserenter tribuit Doctor Sorbonicus & Papiae & Augustino, non a recto rerum examine, sed a praeoccupato judicio procedit. Quoniam verb ex laudatis verbis libri xo. de Civitate, i Dei innegabiliter scatet Augustinum aliquando pro terrono Sanctorum regno stetisse : hoc etiam ostendere in ani'mo est , non in hoc omnino errasse, si sententiam magisqu1m annorum numerum attendamus. Revera quod caput est in iis etiam libris quos nondum praesbyter scripsit, ut iusius infra patebit, illud pro certo semper habuit Sanctus Vir, animas piorum, qui in hac terra veritatem diligenter sectati sunt, eamque exquisiere fideliter ; statim a
morte ad hujus apertam revelationem elevari, Sc sic Deo frui, in cujus contemplatione beatam incipiunt vitam, numquam amplius finiendam. Si igitur Touruely placet quod
60쪽
teeensitis verbis de Civit. Dei, denegatio, visionis beatificae had tempus contineatur; jam tempus quo ista Augustinus opinatus est, illud praecedit librorum, quos post baptisma elucubravit, qui catholicam fidem in hoc commendant. In quo si Tournely mihi consentiret, haec lis finita esset; nihil enim mirum, si Augustinus, qui Manichaeis adhaeserat. etiam ista semiasset; vel saltem cum non ex istis verbis fundamentum dessumi posset tribuendi Augustino Sermoenis CCLIX.) alterius omninci indolis evaderet quaestio.
Sin autem, ut probatum est, textus ille hujusmodi erro neam opinionem non continet, unde Augustinum etiam post baptisma susceptum ea opinari potuisse credamus, quae silla verba praeseserunt: tunc absque praejudicio firmissimae fidei sitae de beatitate Sanctis conlata ante corporum re surrectionem, erunt interpretandae. Hoc igitur pro cerro dato, quod ipse an. 388. libro de quantitate animae c. I q. n. I . scripsit ,, Fieri non potestis quadam divina providentia, ut religiosis animis seipsos &,, Deum suum, idest veritatem pih castEque ac diligenter, quaerentibus, inveniendi facultas desit ,,: indeque quid ani mabus corpore expertibus expectandurn cognosceret statima morte metiendo; eas, hoe expleto remporali in corpore commeatu, ante Dei conspectum fidelitiimh constituisse , cnon dubitemus. Quod insuper adeo verum est, ut animabus quoque Sanctorum in sinu Abrahae receptis Dei visionem& participationem contulerit Sanctus Pater, ubicumque sinus ille fuerit, etiam ante Christi manifestationem & pastionem in carne. Quare Evodio, inter cetera innumera
Iora, scribens, absque haesitatione dixit ,, Unde illis justis, is qui in sinu Abrahae erant, cum ille Christus) in inser-- na descenderet, nondum quid contulisset inveni 1 a quibus is eum secundum beatificam praesentiam suae Divinitatis , numquam Video recelsisse epist. I alias sy. Quibus.