Vindiciae Augustinianae ab imputatione Regni Millenarii auctore Johanne Cadonici sacerdote veneto

발행: 1747년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

1 8 VINDICIAE AUGUSTINIANAE

O sbyter scripsit. Inde tamen, ni fallor, inserae licebat numquam in elaboratis operibus suis neque pro mitiori millenariorum sententia aliquid dictas Ie Sanctum Doctorem, quia in libris Retractationum in quibus quandoque iuvenitur

eum retractare quae memoriae occurrebant minias bene a

dicta, quamvis ubi ea scripserit non recordaretur nihil de hac re videre continget. Idque eo clarius elucet, quia i univeriali Indice, ubi omnia, quae Augustinus in operibus sitis docuit, veluti ad capita revocamur, cui emormando diligentillimam Maurini adhibuere curami unus tantum locus ex hoc sermone petitus pro sebbatisino & regno Sin s istorum in terris, recensetur. Satis sane hic unus locus ei.

set ad hanc maculam Augustinianae doctrinae infligendam; sed quia non alibi in operibus suis concordantem aut affinem sententiam datur invenire; hoc & ego plusquam satis esse opinor, ut altem in classe, quae dubios continet collocaretur, eo praecipuis attento quod verba Saneti Patris de Civit. Dei tolerabilem quamdam sententiam, eodem Augustino jam Episcopo judice, indicant , ideoque multo diveriam ab illa, quam continet sermo, quae omnino into letabilis est , Sc deteriorum Ilenariorum singularis. Et quamvis verum sit quod Sermonum & epistolarum p retractationes desint, quas morte praeventus persequi non potuit Sanctus Pater, quamquam id etiam opus meditaretur, ut pater ex epistola 224. n. et . ad QuodvultDeum ; ideoque minor in omnibus culpa appareat, ea tribuendo Doctori eximio, quae in hoc genere tua tortasse nou 1unt: attamen in illis recensendis hinc strupulosior collationis dii, trinarum nece1Ιitas oritur, laudabiliorque in asserendo cunctatio . Non enim magna res populis Christianis abripitur, si se monem alterum, aut omnino Augustini non esse, aut om. ni seelusa dubitatione suum dici non posse asseratur; quandoquidem vel ad dubitandum, vel ad negandum non init.

72쪽

, CAPUT QUINTUM. 1 9

mi momenti rationes proferantur in medium . Quod etiam is praestitisse accuratissimos Monachos, omni secluso scrupulo,& solis solidioris critices legibus innixos, videre est ex appendice ad Tomum V., quae tercentos decem & septem

sermones continet alias Augustino tributos; tum etiam ex Classe V., quae sermones triginta exhibet, quos vere Augustini esse asserere dubitaverunt viri doctissimi : quibus si etiam Sermo CCLIX. accessisset, nihil inde minus Christiana respublica habuisset. Dubitationis autem momenta quam diligentissimh quaerenda censeo, ubi in illud discriminis adducimur, ut aliquo opere veIuti genuino alicujus Sancti Patris pronunciato, a eiusdem pura & constans & orthodoxa doctrina non labefactetur. Illud velli non ad dubitandum , sed item ad negare dum maximum esse momentum quisque viderit in re proeposita, si ideo sermonem istum Augustini non esse censeae tur, quia firmae, orthodoxae & praecIarae doctrinae suae

etiam antequam presbyter fieret, evidentissime adversetur.

Haud dissicile erat invenire, quae ipse in libro de Vera Religione docuit n. io 8., quem nondum presbyter scripsit anno circiter 3so. , 8 isto sanε magno su amento Sancto Patri hujusmodi opus abnegare.,, Non sit nobis, inquit, is Religio cultus hominum mortuorum, quia si pie rixe- cis Tunt, non sic habentur, ut tales quaeretni honores, sedis illum a nobis coli volunt, quo illumi nre laetantur me-- riti sui nos esse consortes. is Vide profundum ex tunc Doctorem l Pauca haec verba, non solum dubitationem

omnem excludunt de gloria Sanctis post mortem conlatata ante corporis resurrectionem, sed & de eis invocandis admouent, & quomodo preces nostras ipsi videant, praeesaris fimh ostendunt. In illo enim vident, quem a nobis coli volant, quo illuminante, idest preces nostras ipsis patefaciem te, laetamur, meriti sui nos esse consortes. Ideo sequitur

73쪽

,, humanas preces sentire, in illo me exaudit. Quisquis is ipsum habet bonum suum, in ipso me adjuvat. ,, Haec amplissima doctrina atque similIima satis profecth convincit, Augustinum vix Christi baptismate indutum, talia ex ejus gratia didicisse, a quibus appareat ad orthodoxam fidem ceteros docendam ex tunc ele stum a Deo fuisse. Aqua si eum postea de ieeisse credamus; de misericordia auxilioque Dei, qui numquam deest 'invocantibus eum, & deiplius cooperatione ad divinae gratiae munera, parum con-1cu videbimur. Memini quidem cum de suo proseelu per aetatem & alliduos Iabores, divinarumque Scripturarum μ numquam intermissam lectionem, laudem Deo dare; quod vero a bonis semel apprehensis defecerit, deteriora sed tan do, non memini; se immo in illorum numero conari esse gloriatur, qui proficiendo scribunt, Sc scribendo proseiunt epist. 43. aliis T. D. 2. λ' Illum insuper in dioerula sententia de rebus aliqualiter dubiis, cautis limum, & non haebetudine sed prudentia tardum omnia opera sua ostendunt, & ea prae ceteris, quae

de origine animae in pluribus libris & epistoli 1; & de simultanea rerum creatione in duodecim de Genesi ad litte- . ram excellentissimis libris conscripsit. Hic porro alter carmeter erat, quo impugnaretur Scrino CCLIX., in quo definitivam sententiam pronunciat a reeta fide omnino diversam ; quam non emisisset Sanctus Pater juxta morem suum, si dubiam rem agere cognovi siet; si vero certam, non Uno Ioco commemorasset Quod item probari poterat ex frequentissimo ejus modo loquendi, quando, ut saepius ait, nondum invenerat quid ex scripturis cerri proferre r. Exem' plum suppeditant ejus verba in explanatione Psalmi 8 1. adversum Eruisti animam meam ex Inferno inferiori . Ait enim . . , , Quod dico, Fratres, hoc si non vobis tamquam certus ex. posuero, Disiti od by Cooste

74쪽

is posuero, ne succenseatis. Homo sum enim, tum 8c quanis tum cone itur de Scripruris sanctis, tantum audeo dicoe, re, nihil ex me . Ergo, Fratres, sive illud, sive illudis sit, me scrutatorem Verbi Dei, non temerarium amrma. is rorem teneatis. E' contra cum certam & aedificationi congruam rem agebat, eam saepissimh inculcabat, cujus moris exempla inferius multa occurrent. Alteram non infimam conjemaram, ut hic sermo non tatam cito veluti Augustinianus inspiceretur , suppeditant verba ejusdem Saneti Patris, quibus admoner, qua cautione cum populo concionatores uti debeant; Sc tantb magis, quia ex libro, quem nondum presbyter scripserat, eruunturi, ais Quod etiam temporibus, inquit, novi Populi a magnis, & spiritualibus Viris Ecclesiae Catholicae alumnis video is cautissimε proVideri: Ne quid populariter agant, quod

is nondum esse temporis, ut cum populo agatur intelligunt: is alimenta Ia Stea Iargh avidis infirmioribus pluribus, atque, instanter infundunt, validioribus autem cibis cum sapienis tibus paucis Vescuntur. de Vera It elig. c. 38. N. II. Hac igitur praemunitum cauta providentiae Augustinum nondum presbyterum, quis postea credat presbyterum talia voluisse populo propinare, qualia sermo continet, de quo disputainus, etiamsi eadem privatim apud se certa & mae cnifesta teneretὸ Numquid obliviscimur quantum ille timue

rit sanctum presbyteratus ministerium , ad quod invitus elevatus est ρ quanta item diligentia, & oratione, δέ divinarum rerum studio se ad illud paraverit, cum jam sciret, Valerium in ejus ordinatione id cogitasse potissimum, ut sbi curam ministrandi populo verbum Dei demandaret pNumquid cum ille eidem Valerio de hac re scriberet isse Auderem enim dicere scire me & plena fide retinere is quid pertineat ad salutem nostram. Sed hoc ipsum quo- is modo milaistrem ad salutem aliorum, non quaerens quod

D mihi

75쪽

mihi utile est, sed quod multis ut salvi sani λ epith

2 I. alias I 8. N. 4. praemium igi orabat, quod vita boni in mundo peracta, slatim consequitur extra mundum servus fidelisὸ Quam tamen ne amitteret aeternam Vitam is is cui uni Christiana corda humilia Sc mansiueta iust b,, rantis ut ibidem air, inducias petebat, ut se orarionibus, 8c seripturarum studio pararer, ne Τmprovidus tantum minnus susciperet. Probabiliter vel jam viderat, vel in suo sedestii vidit, quae in Ecclesiastico habemus : Timenti Do

mitti n bene erit in extremis, ct in die desunt risuis suae hcneditatur

Et paulo post. Timor Domitii scientiae religio das . Religio Pars cui Udiet, ct justificabit cor γ jucunditatem atque gaudium dabit cap. i.) quibus perspicue prompta retributio fidelibus promit.

titur .

Schisina item Donatistarum, quod tunc temporis quando Augustinus presbyter ordinatus fuit Ecclesiam vexabat; illum magis attentum reddere debebat, ne dubia, 8c multo minus quae dei tructionem potius, quam aedilicationem importarent, cum populo ageret; ne novitate do Strinae aut populus scandalum pateretur, aut Donatistae hanc Augustino novitatem objicientes, robur illud invictum ', quo illis bellum vix presbyter indixerat, Infirmarent. Talaroque s magis cmendum erat, ne Verbis quidem cum haereticis aliquatcnus conveniret; quia etiam Donatistae Ecclesiam suam sine maeula ruga runc este contendebant; & similitudine . frumenti a palea separati saepius latebantur . Tam igitur periculosuin erat haec concedere Donatillis, quam Eccle stam sine maenia & sine ruga ad sinem faeculi absoluth disserre, ut sermo docet controversus. Augustinus vero semper contra eos, & hic Ecclesiam sine macula & sine ruga esse non posse asseruit, vel quia boni malis commixti in communione vivunt sacramentorum ; vel quia quotidibcommittimus unde nou perperam dicamus d iste nolis debita nostra diuitigod by Corale

76쪽

. . . CAPUT QUINTUM. ει solia: animas autem corpore in sanctitate exutas talem iam quotidiε Eeclesiam condere & augere; quae demum in fine saeculi sine macula & ruga apparebit, cum paleis a frumento separatis in resurrectione mortuorum, justi in regnum elevabuntur, impii detrudentur in ignem. Pro multis quae asserre possem, unum praeclarissimum locum eligo ex epist. I 81. alias so. n. 38. ad Bonifacium Comitem. is Absit autem, ut quisquam nostrum ita se is justum dicat, ut aut suam justitiam velit constituere, idest, quasi a se ipso sibi datam, cum dicatur ei. Quid enim ,, habes quod non aecepisti δ aut sine peccato 1e ja Stare audeat, in hac vita, sicut ipsi in nostra collatione dixerunt, in ea a, se esse Ecclesia, quae jam non habet maculam aut Tinis gam, aut aliquid hujusmodi: nescientes hoc in eis comes pleri, qui vel post baptismum continuo , vel dimi1Iisis debitis, quae dimittenda in oratione poscuntur, de hocis eXeunt corpore : in tota vero Ecclesia tunc futurum, ritis sit omnin6 non habens maculam aut rugam, aut aliquidis ejusmodi, quando dicendum erit Ubi est mors scitaria tua δis Ubi est mors aculatis tuus p Aculeus enim mortis peccatum . 13Non igitur vel populo parum seandali a edisset, si hanc denegatam hic Donatistis Ecclesiam, in fine postea tan tum faeculi etiam pro animabus justis primo constituere cdam ab Augustino audissent; vel parum pertinaciae Donaetistis accederet, si hanc neque in recenter a b.1ptismate mortuis agnovisset Sanctus Pater; & demum si eam opinionem Augustino insedisse intellexissent, qua eam, quam ipsi, negabat hic Ecclesiam; hic tamen futuram post resur. rectionem carnis taliter apud populum docuisset; ut nullibi

interim ante resurrectionem inveniretur. Sermonem autem illum recentillimh a presbyteratu sin

scepto, & sic servescente Donatistarum dissensione, dicere debuisse Augustinum , si tamen aliquando dixerit, illud

77쪽

64 VINDIGAE AUGUST1NIANAEn convincit, quod omnino diversa doctrina Sc scripturaruiit explicatio usus invenitur in libris de Sermone Domini

in monte, quos ad annum circiter 3 93., &sic ad tertium.

Augustini presbyteri , reserunt Maurini. Unde in ill tempora incidistet hic sermo, quibus jam Maximino & Proeculejano Episcopis Donatistis scribebat epistolas 23. alias

et o 3., 8c 33. alias I 47., illos ad collationem invitans, sive oretentas secum faciendam, sive per epistolas, ut dissensionis capita dirimerentur ratione & Scripturarum auctoritatibus. Ad quae si se promptum praebebat, sperabat pro secto earunde in meditatione qua se ad presbyteratum parmae Verat, tantum profecisse, ut in quibus Ecclesia sine ruga &macula, & nunc sit, & postea futura siti firma auctoritat id ratione contra cos probaret. Quod si Sermonem CCLIX. hoe intervallo scripsisIet, quis umquam credat talia sentiem tem Augustinum, tanta de se prudenter polliceri potuisses, , dum dicti sermonis sententiae adeo in hoc & a recta ratione , N et scripturarum repromissionibus aberrant Θ In quo nec plurium 1ensum pro se stare sentire poterat Augulli nus; quoniam retardatae visionis Dei usque ad carnis resurrectionem nonnisi rara vestigia, &ut opinor incerta , apud alicujus nominic illius aetatis catholicos scriptores erits invenire; quod inde insero, quia in tot libris & sermon bbus Saneto Patri perperam adscriptis, Sc nunc in appendi cem rejectis, nihil de Sabbatismo Sanctorum , & regno

mille annorum in terris, vel ante vel post resurrectionem in indice ad eosdem notatum est.

Quia igitur non sine violentia arbitrari licet Augustinum a stuprarelata recta doctrina, quam in libro de vera Religione nondum presbyter pro sessus fuerat, descivisse in altero ex primis duobus sui presbyteratus annis, Sc hunc sermonem in istis diceret: multo majorem vim intellectui nostro sacere debemus opinantes, quod postqvana eandem doctri.

78쪽

doctrinam sanam & orthodoxam in libris de Sermoneta

Domini in monte repetivit, a recto tramite tantus Vir di- Verteret, ut adeo contraria non opinaretur modo , sed

apud populum de suo definiret.

Verum primos sermones quos ad populum Vix presbyter initiatus habuit, considerando, qui stant de Tempore nuno 314. & et i 6 , in iisque Duam doetrinam, & controverso nunc sermoni oppositam inveniendo; patet quod talis sermo ab Augustino dictus non sit anno 3 9 I. Neque anno 3 9 3. quo libros de Sermone Domini in monte constripsit. Re. maneret igitur, ipsum a recta intelligentia earundem stripturarum anno 392. destivisse, quam anno sequenti rursus respuerit, meliora sedlando. Sed quia hujusmodi effingium damnant epistola a a. alias σ4., quae anno 392. stripta datur, & Acta cum Fortunato Manichaeo, quae eodeIn

arano Contingunt, aut nullum inveniemus annum, cui Ser

monem CCI IX. prudenter assigneInus; aut nullum conse queliter tempus remanet, quo scripta Sancti Patris hujusmodi careant suspicione. Nam si ejus rectae, striptaeque sententiae ante presbyteratum non faciunt ut hic sermo ejusdem jam presbyteri non habeatur; nec ejus praeclaris &catholice dicta in presbyteratu, essicerent ut eidem etiam Episcopo non tribuatur; & demum eo venitur, ut nihil ocongruum & firmum illi reponere possimus, qui hunc ser monem ultimum es se eorum, quos ad plebem Augustinus habuit, contenderet; unde tota recta Augustini doctrina in re tanti momenti propter hanc falsam in diserimen addu citur, Sc veluti retractata su1picatur . His igitur praeno ratis, ex quibus Maurinis laudabilis cunctatio consulebatur antequam hoc opus veluti certe Augustinianum definirent, verba integra controversi sermonis inspiciamus, ut rectilis ejusdem sentomias scrutari possimus. i

CAPUT

79쪽

is Sermo CCLIX. alias ex Si odianis I s. is In die Dominisci octavarum Paschae.

is I. r Odiernus dies magno sacramento perpetuae fe-

, JEJL licitatis, nobis. est. Non enim sicut iste dies,, transiturus est, sic transitura est vita, quam dies iste signi . ficat .. Itaque ,. Fratres, exhortamur, & Obsecramus volis in nomine Domini nostri Iesu Christi, per quem nobis

is peccata dimissa sunt, qui voluit pretium nostrum esse a is sanguinem sirum, qui nos indignos qui vel servi ejus dice. is remur, fratres facere dignatus est, ut omnis intentio ve- is stra, quare Christiani estis, Sc nomen ejus in fronte Scis corde portatis, non dirigatur nisi ad illam vitam, quae is nobis cum Angelis est futura: ubi perpetua quies, sempbis terna laetitia, indeficiens beatitudo, nullae perturbatio, is nulla tristitia, nulla mors. Quam vitam nosse non pos, sunt nisi qui experiuntur: experiri autem non poterunt, nisi qui credunt. Si enim exigatis, ut quod vobis prombis si Deus, demonstremus vobis, non possumus. Sed audiis stis quomodo conclusit Evangelium Iohannis : Beati quis, 1, nora indent, ct credunt. Et Videre vultis, Sc ego Pariteris credamus, Sc simul videbimus. Non simus duri adver-n sus verbum Dei. Numquid enim, Fratres, dignum est, is ut Christus descendat modo de Coelo, & cicatrices suasis nobis ostendat Θ Ideo illi incredulo ostendere dignatus est, is ut objurgaret dubios, & instrueret credituros. is a. octavus iste dies in fine saeculi novam vitam signiis ficat: septimus quietem futuram Sanctorum in hac terrae. Regnabit enim Dominus in terra cum Sanctis suis , sicuto dicunt scripturae, & habebit hic Ecclesiam, quo nullusis malus intrabit, separatam, atque Purgatam ab omni

80쪽

C UT SEXTUM. : in is contagione nequitiae, quam significant centum quinqua. is ginta rres illi pisces, de quibus ram quantum memihi est. quando Tractavimus. Nam Ecclesia hic prim6 apparebitis in magna claritate, & dignitate, & justitia. Non ibiti libebit decipere, non mentiri, non sub oris pelle lammis latere. Veniet enim Dominus, sicut scriptum est, ct inimis minabit abscondita renebrarum , di manifestabit eootationes or. n dium, o tunc laus erit unimique a Deo. Iniqui ergo nonis ibi erunt, jam enim separabuntur. Tunc tanquam masis sa purgata apparebit Veluti in area multitudo Sancto. is rum,S sic mittentur in horreum coeleste immortalita. ω tis. Sicut enim frumentum , Prius ubi triruratur, ibi ais purgatur; et locus ubi frumenta pertulerunt trituram , is ut a palea mundarentur, decoratur dignitate massae pur. is gatae. Videmus quippe in area post Ventilationem acer. is Vum passearum ex una Parte, & acervum frumenti ex alia.

, Quo aurem palea destinata sit novimus, & quemadmo. is dum agricolis faciant frumenta laetitiam. Quomodo ergo is apparet in area prius frumentum a palea separatum, Scis cum gaudium secerit post tantos labores iuspecta illata, congeries , quae Iarebat in pesea, quae non videbaturis quando triturabatur, deinde ae horreum mittitur, atque is in secreto servatur: sic in isto saeculo videtis quomodo cis trituratur haec area; sed palea frumento ita permixtae is est, ut dissicile discernatur, quia nondum ventilata est.

is Sic ergo post Ventilationem diei judicii apparebit massa is Sanctorum, fulgens dignitare praepotens meritis, & -- ω sericordiam liberatoris sui praesegerem. Et ipse erit 1eis pitinus dies. Quasi primus dies sit in toto Deculo quod is est ab Adain usque ad Noe, secundus a Noe usque adis Abraham , ει quomodo jam dividit Evangelium Maottaaei, rertius ab Abraham usque ad David, quartus a David usque ad transmigrationem in Babyloniam, quin E a n tus

SEARCH

MENU NAVIGATION