장음표시 사용
111쪽
eseertum est Scriptiiram passim asserere testimonii hoc Sp. S. non dari nisi credentibus,&Jam vera vivaci fide in Iesum Christu praeditis,4 ex fide Spiritus istius divini auxilium cupientibus atq; implorantibus. Neq; tame recte quisquam hic dixerit Rcmonstr.Spiritus S gratiam ob argumentis istis sejungere aut secludere. Abiit: Gratiam Sp. S. eis conjungi handinviti concedunt , sive dicatur gratia ista argumentis illis conjungi , ut visiorim ad persuadenduelevetur de roboretur sive dicatur infundi menti hominis, ut ad vim eorum percipiendam fiat idonea, sive utrisq; simul dicatur conjungi, dummocio cam sic eis conjungi non statuatur, ouasi fieri nullo modo possiit, ut is, cui gratia illa fit, a credendo Iriam supersedere, in infidelitate velle perseverare. Hoc enim Stoicum Manicha cum MPclagiana haeresi non multo est inferius. Non minor imperitia est,quae in Sectione VII apParet Remost: ha bri vir
in sua declaratione dixerant cloetrinae . . veritatem ac divinita Censori, mi
t doctrina N.T .abunde stabiliri atq; asseriande colligit Censor, . .: αRe-nLFr non tantum Sociniano, hac in parte, sed cum Socinianis stram .
censere , Librorun V. T. veritatem nonposse ex suis quoi κώη ore ac mus indvbuatis asser ac stibilari,sed id omne ex tes Amovi alieno, nempe Scriptorum M. T. pendere. Quid alienius a mente Remonstrantium , aut imperitius concludi poterat a Doctore Academico Tantii abest ut istud Remonstr: sua ista parenthesi indicatum voluerint,ant ut propterea clun Socinianis censeri debeant,ut nequidem ipsi Socino aut Socinianis tale quid unquam in mentem venus dbei possit Contrarium ex lectionibus nus sacris pag. 6. QMici finitis pluribus , luce meridiapa clarius apparet. Tum vero,qui Sa-ded a Sole aversiis reperietur , qui doctrinae . . veritatem ac divinitatem suis Κρύηριοι ac notis indubitatis adseri ac stabiliri posse negaturus est, si quis cam per se seorsim considerare,in contra atheos infideles, alios' id negantes tueri velit bando vero Remonstr: ita loquuntur, ut in parenthesi ista secerunt, tantummota id volunt, Non esse necesse ut veritas divinitas librorum; T. adseratur ac stabiliatur propriis argiunentis ac Milηρίοις suis Iussiscere si modo probetur veritas ac divinitas librorum N T. Ratio est Quia, si hoc posterius tantum probetur, eo ipse evictum demonstratum est libros . . veros ac divinosisse. Nam libri N.T. agnoscunt ac fatentur libros . . veros ac divinos esse. Quid' test aut verius ant brevius, ant selidius clicio Digni sunt quibus sita in argvinentando imperitia exprobretur, qui tam manifestam consequentiam
112쪽
sequentiam non sentiunt, intraq; quod dicitur, manu non palpant. Et tamen ex hac parenthesi tam putidam Sc eurulemam suspicionem fugit hic Censor, quasi Remonstr clim ita loquuntur, Blasphemia a ei sint, o credanti librorum . . veritatem non posse suis κρύηOoi propriys notisini indubitatis a eri a Liabiliri. Aliud est, non posse id heri,aliud non necesse esse ut id fiat: Hoc dixerunt Remonstr: Istud ne cogitarunt quide Ambagibus opus non esse dixerunt, ubi compendio ire licet Et non neccilh esse ut itat per plura, quod potest heri per pauciora.
Amnis huic est , quq in eadem Sectione occurrit, imperitia, V cat in suspicionem Socinianismi Remonstrante Censer, quia Fom. ostenditur in mula hac sunt in declaratione sua. God Dominus noliter Iesus Chri-juri ςmiς nus, is carne manifeItatus, sit istisina . T. primus author.Ex eo, inquit intelligi potes h qvid sentiant. Nimirum nec Spir. S. nec Patrem
n xxmm Ecclesia V. T. Litrinam illam peros Prophetarum repetisse. Mirabileta: Doctoris huius acumen est. Quid si quis vicissim concludat, Censo- .et rem hunc credere, non necesse adeoq; superfluum fuisse ut Christus Patre mitteretur ad doctrinam Euangeli hominibus amaundian, dum mam, si Pater candem doctrinam Ecclesiae . . per Spiritum Propheticum parcsecit, quid neccile erat ab co Christum in mundum mitti, ut cam ipsius nomine doceret ac patefaceret; Hiescio distinctionem ad manu statim habebitCensor pro more suo,sed pudet huiusmodi distinctionum consequentiarum. Unum tanta dicam. Si Censor consequentiam suam valere vult, neesse est ut ea
ipsa gravet Spiritum Dei sanctum, cuius haec paen ipsissima esst orati, Ad heb ii. 3. Etenim sper. θgelas Hetus sermo, fuissrmus,
Cr omnis transgresio ac contumacia uitam mercedis retributionem retulit Gomodo nos effugiemus si tantam neglexerimus salutem ' be qχta λαβοῦσα λαλε Θαι διά τά κυριου id est, quae principium sumsita Domino Iesu eam radicante Ovum ovo vix similius est . ut Censoris verbo utar quam haec oratio orationi Remonstrantium Ergli, si haec oratio Sociniana est, Socinianus etiam fuit Scriptor ad Hebraeos. Neq; vero hic excipere licet Scriptorem hunc, Christum vocare Primum authorem, live raedicatorem magnae huius Eua
ylica salutis, in ordine ad Apostolos, qui ipsi secuti postea sunt: iserte enim re p:cit ad sermonem, qui per Angelos Di praedicatus sive dictus sub V. T. Talutem , quam primus Christus praedicavit quam etiam vocat tantam,ut rius neglectus aut contemtus m
jori multo supplicio dignus sit censendus, quam neglectus aut con
113쪽
temius sermonis Angelici. Sed quid ego hoc solo loco pugno a
ta Scriptura . . a capite ad calcem, tota inquam paene S intana censenda est, si consequentia ista locum habet. Ioa j I . dicitur Lex per Mosen dura est, Gratia, veritas per Iesum Chrispum. ἐγένεΤο, ici est capit, vel contigit, velfuit,vel facta est Deum nemo via dis inuri unigenitus isse Fil:m, quies insinu Patris , ἐνυ ἐξηγέ--m, id est, potuit juxta illud Mati . . a I. Omnia mihi traditasune a Patre meo Per nemo novit Fιlmmis Pater, eg Patrem qui1 mimnorit nisi Filius, ct cui Filius voluerit revelare. Hisce consenant infinita alia loca, uti imprimis ista, quibus patefacita dicitumgratia per
iem aboleri innMusiicit in lucem produxisse vitam a in momtalitatem dacitur per Euangelum a Tim. j. IO. En quo censendi impetigo Censorem abripuit. In ipsam Scripturam necesse est ut arietet, eamq; totam paene Socinianam faciat oportet, ne sine causa locutionem Remonstr. Socinismi suspicione gravaste videatur. SEItionis X censura, nil nisi cimtinua quaedam unOrationis Clen .ha bis aechi concatenatio est. Remoniti antos, inquit Censor subtilis, in Ita illuuntis γε,
sectione Ecclesa Dei omne uduium publicum de controrersus Religionis et M a
tritici ratione obtique, imo etiam directe adimunt. Qui omne adicium Uiui , inem
publicum dicit, is generaliter loquitur citet hic Censerri pedem Mnuituis: tigat. Nam certum est eum cibanua Derrare, ψ ntra umbram tu omne iudiciuam dimicare. Solum caput vicesimum quintum dccurationis Remora. 2 όμ ii .mantium,docere id eum potuitiet, scopus,quem hoc in loco pro Religioni, ad positum sibi habuerunt Remonstr monere una de iisset. Sed nos triplicem istam ratione videamus. I. inquit, Cum Sosi Deo ac Chrino οἱ χέσως ut iudici supremo , assibili controversias decidendas retim
qui volunt God necessum es ut ad extremumjudicium referant, Ata j.. Fidem hic deiidem in Cenibre Vocem enim emphaticam peremtoridomisit, in qua tamen vis praecipua sententiae Remonstrantium sita est. II. Quae conloquentia, Remonstr: cimtroversias omnes decidendas relinqui volunt soli Christo ἀμέσως ut judici supremo iniassibili; ersio tollunt omne judicium publicum ex Ecclesia. Non poterat,nec debebat aliud concludere disputator Academicus,quam erim tollunt omne judicium sui remum arq infallibile ex Ecclesia, hic in terris. Dido an hoc Iacere crimen putat Supremus itaq; atq; infati: bilis Iudex hic in Ecclesia est En inscitiam nostri disti ctoris. At inquiet,decisione nullam fieri volunt Remonstr: Ecouod
autem iudicium sine dccisione x Quasi ver judicium nullum H sinu
114쪽
Ex AMEN CLNsu R Esne peremtoria, ut vocant,decisione esse possit. Et cum hoc ipsenadccidendum non esse peremtorie in Ecclesia , dicunt Remonstr anno udicium fieri concedunt, decisionem ipsi etiam alio uois
do faciunt Ierum enim verb, nunquam in mentem venit Remonstrantibus, cum in declarationcsua his verbis usi sunt, judiciam publicum adimere Ecclesiae, nedum omne judicium publicum, nedum directe. Contra Pontificios disputant; qui non modo Iudice in Ecclesia ordinarie loquentem , de iudicium in Ecclesia publicuit: de controversiis elisionis locum habere volunt, sed judici isti, ut unico, supremo, atq; infallibili in terris judici, peremtorium,infallibile de supremum judicium, quo provocare nulli liceat,competere adserunt. Huiusmodi judicem in Ecclesia peremtori loquentem, non agnoscere se profitenturi judicium istiud soli Deo ac Christo tribuunt. Quis vero adeo Suffenus est, ut ex eo colligat Remonstret ista oratione judicium omne publicum Ecclesiae Dei adimere di quis non potius inde colligat, eos concedere Ecclesiae Dei judicium aliquod publicum , quia non adimant nisi peremtorium atq; infallibile Quod si verti etiam judicio peremtorio iissicesesia locum esse vult Cenlbr, tempus est ut cum Pontificiis redeat in gratiam. Nam 8ἡcitis . si huiusmodi judicium soli Christo οἰ-σως non vult competere; vult Censo is coi itaq; istud ei competere ἐμελέσω per Eceses iam Iudicandi itaq; po-2 Phra testatem peremtoriam atq; infallibilem Ecclesiae a Christo conces-eii, favere in sam dicat necesse est. At hoc est illud ipsum quod Pontificiivolunt. . - porro ex thesibus Clarisi viri Episcopi citat, ea huc non perti . Mesue Autori nent Decisionem enim aliam non intelligit piscopius nisi perem 'toriam, id est, ejusmodi decisionem , aqua creditur provocare nemini licere, vel,la id licere dicatur, a qua provocatio non magis permittitur sine summo periculo, quam si crederetur provocationem prorsus hon licere, Thesin vij vide, manu Palpabis. Titio disp. 1eq; de requistis ad legitimam Synodum,Thel.vij. Decisiones fieri permittit istic Episcopius disert er communiis rationabiti consen fusunt, Quae aliter fiant, eas blas repudiari vult. Et sane decisio- nes huiusmodi pestes sunt Ecclesiarum, de regni Antichristi, id elu
Tyrannidis filicra ac tibicines Progrediamur. Ratio sedi Secinii rati , Qua Remonstr Ecclesiae Christi omne jus de con-
. d. troversis judicanai, indirecte eripiunt, haec est, ait Censor Deu-
nobis in verbo suo normam reliquis obrective duntaxit, non coa Ap -- dicantem. Hinc colligit Censor eos non tantum ne ire violentam co
115쪽
cum etianenos decitamur ait Sed etiam coercitionem illam, qu.races fia, hecundum ordinem disci'in sibi in verbo DA praescriptam , haereri . Os errorum convictis, silentiu/ρο imponit,=a excommun:catione sanctorum communione eos interdicit Bone Deus quam haec dicuntur inscite, quam impudenter suis ex verbis istis Remonstrantium ea luderit tam alienum sensum, de tam barbarum: Non licere Ecclesiae secund-4NBhorinem disciptinae NBhsibi in verbo praescriptum, hareticis N B errorum convulis silentium imponere, c; quis nisi emotae mentis dixeriιλTantum abest, ut id Clariss.viro D. Magistro Episcopio tribui pollit, ut contrarium Sole clarius ex disputationibus istis ipsis, quas citat Censer, pateat, si modo quid haeresis, de quis haereticus sit recte definiatur. Quae autem verba citat Censor ea falibri man fide citavit. Nuspiam enim in Thesbus ejus legitur,quod coercitio nulla Gelasianica usurpa possit contra eos qui cim casensum ChriIZian. Religionis credendumgraviter errant sed tantum adversus eos , i. circa cultum Dei in vita inordinate ali incomposite se rer M. Contrarium disertd patet ex eo , quod Episc fateatur, cosquos in ultimo errantium ordine colli cat, non suspensione tantum
sed etiam excommunicotione mulistari visse ab Ecclesia Thes vij. Errantcs a. hos expresse distinguit ab iis, qui circa cultium Dei invita sua se incomposite genuit de iis enim agit Thes seq. ix sed quicquid sit de mentes scopi1 certum est Remonstr in hoc , de quo agitur declarationis loco, ed quo ait Censer, non respexisse. Contrarium sitis aperth declararunt in Capite de Srnodis. Tantum, eo sensu α, hoc voluerunt Totum illud, quod Ecclesiae sitae res iquit Deus, ai:b: ' ἡ in erbo suo nobis patefecit, non esse nisi normatri dirigentem, sive ivnnuuino directive, non a coactive judicantem,id est, cuius totum ac propri- ζ2 22 hum quarto modo officium est Airigere judicium in cognitione veri siccueste suaetatis Monici,nostri. N ispiam in verbo Dei aliqd quid Ecclesiae reta ' ου lictum an traditum este. Hoc a oppositimi uerunt tum Pontificiis,qui praeter normam dirigentem judicium etiam Ecclesiae coactivum, id est, quod cum Ir,testate lautoritate irrefragabili se tur, nobis in verbo Dei relictum ac datum esse asserunt Tum iis, qui Scripturam judiccni controversiarum perperam coni, , sic loquendo , Pontiliciis , aliis j seu atheis seu profanis occasonem dant sigillandi Relio ionem Rc rmatam , quas ea dicat, uae Perse sunt absurda. Scriptura enim non magis rei te dici potest judex controversiarum, si proprie loqui velis, quam Lex judex est litium. Iudicium nemo Lee tribuerit, nisi per κυρολογία, Lex judex
116쪽
EXAMEN CENsURAE.s h distincta sunt, distincta simi necesse est, ubi de Legis sensu conde -.troversia aut lis incid t. Breviter, hoc ditium voluerunt Remonstreti. Masii. In verbo Dei, sive in Script S. nullam normam , id est, nullum in- fallibile aut Ecclesiae aut hominis, aut Angelijudicium designatum vel traditum esse, quod nos, si quando controversia aliqua ae Reliagione incidit, cogere aut obligare in conscientia vel possit vel debeat, ut huic aut illi controversiae parti subscribamus adstipui inur, proutPontificiis'ersuasum nobis esse volunt; sed ipl.m tantum Scripturam, id est phrasin Scripturae, desquK in Scriptura extant,
aut exScriptura labore nostro eruuntur argumenta,esse unicam normam , ad quam judicium cuiusq; nostrum dirigi ac regulari debet. Haec autem argumenta non esse, nec vocari aliter jure posse, quam normam directive judicantem , quatenus ex iis quis'; judicium suum proprium de salute sua formare, Sc ad ea,ut ad certissimam quae nobis a Deo relicta est,normam, dirigere debet, ad est, qui istis non assentitur , aut assentiri non vult, alio ullo infallibili judicio, tanquam indubitata norma aut judice controversiarii cogi constringi non possit. Quis vere Retbrmatus hanc tam claram Remonstratiunt astertionem ambabus manibus non amplectatur Quisquis id non facit, nae is quae genuina ac propria Resermatorum sententia sit contra Pontificios, non intestigit, inuando cum iis disputat, cum umbra sua phgnat, aut in Pontificiorum sententiam, seu prudens, seu imprudens relabatur, necesse est. Quare clim hanc Remonstrantium periodumCenser hic calamniatus est, alterutro morbo se laborare persuasum omnibus esse voluit.
H i. ἡ Ejusdem farinae est ratio tertia, qua probare nititur, Remonstre
cedendum esse affirmant Miseret nos profectestam imperiti, aut tam inconsiderat disputatoris Remonstr: dicunt contra Pontificios, Deum nusquam in Scripturis significiisse judicem ullum infallibilem in Ecclesia senape loquentem esse debere, nedum ut quis illes erpetuo fututus csci designaverit Sed contra omnibus4 singuis ex aequoscrutara leges, eu uicia ac tuta fui, probare spieu Man ex Deo sint, omnia probare . quod bonum es retinere expres Emmdesse ergo Remonstr omnem Ecesolae publicam judicandi autoritatem derogant. Qtiae consequentiae species hic apparet Alia
ud est judicium publicu,aliud judicium insallibile seu irreflagabila. Istud
117쪽
Istud consistere optime potest cum judicio, quod privatus quis laraliud osti' ne facere tenetur,etiani de publico, imo, si justa ratiost contra publi sEMA : d. '
omnibus ac singulis standum esto Contra hoc judicium directa est negari Remonstrantium assertio, non contra illud. Quisquis, publicum judicium Ecclesiae errori obnoxium csse posse statuit, is necesse est ut concedat,omnibus dingulis Ecclesiae membris ex aequodus indicandi de omnibus controversiis , etia de ipso publico Ecclesiaejudicio.Nam si fieri potest ut publicu Ecclesiae judiciu falsum sit, is si omnes ringuli credere tenentur, ouod id heri possit,utiq; neces.se est, ut omnibus, ac singulis,quii tutis suae studiosi sunt,ex aequo jus inquirendi concedatur, an judicium Ecclesiae vcrum, an fallumst. Ius hoc inquam, aut concedendum est omnibus dingulis exsequo, aut nullis Alterutrum enim fiat necesse est Aut omnibus 5 o hiuis singulis, sine judicio proprio implicita, ut vocant, fide subscriben singulis Eeeledum est publico Ecclesiae judicio Aut non subscribendum nisi cum Imbjudicio proprio. Prius istud est plane Pontificium, quod longi a se id fremotum esse vult Censer, aut si id verum est, tum nullis jus inqui I Σώrendi in controversias,aut probandi Spiritus concedendum est. Po evi citur. Iturius si concedat,necesse est ut omnibus ac singulis jus istud competere concedat. quidem ex aequm quia sua cuiq; salus ex aequo cordi esse debet, fides ab humana autoritate nullo modo pendet. At si haec MIertio vera est, ait Censer, nihil unquam certi ab Ecclesia ad conroversias deciden , finienda statui potest . Sanesita est, in controversiis de Religione quas Scripturari evidenter non decidit. Et mirum merito videri debet id,tanquam absurdum aliquod ingens, Censere, qui Resormatus videri vult, adduci. Quid certi unquam statui potest ab Ecesina , quae semper, in omni eo quod statuit, creditur errare posse Mucquid cereum cst, id necesse est ut extra erroris periculum sit. Sea haec simisia, cum stibinde effutiunt Qui ineontis Doctores Academici, haud obscure indicant,quam prope accedant do iiii id iterum,aut quam Parim absint a praecipuo, si non unico fundamen 6c decisionesto Ecclesiae Pontinciae,quod tamen toto cordes aperto ore viden . I.., utur res uere atq; aversari Fermentum vetus subinde se prodit hic tisicioria prae illic. Nondum expurgatum cst ex animo ubi ad apicem controve 'si vcnitur , tum apparet quid intus latcati ubi rerum potiuntur ostendit .
118쪽
eiusmodi Docto es, ibi exerit se atq; erumpit tant,acrius, quant,
tegi sta et curiosius Ruscunq; ab iis dici intur pro Scripturarum autoritates, ea dici tantiim ex hic aliis similibus locutionibus4pparet. Eo ips enim, qudd adoc studiose, prolix probare conantur Ecclesiae istiusmodi autoritate publicam iidicandi competere. oua certi, certi inquam, aliquid statuitur ad controversias decidendas iniendas ita ut iis, qui acquiescere judicio isti per conseientiam non possint, silentiu imponatur, tanqua haeresios convictis; satis ostendunt se Ecclesiae autoritatem judicandi irrefragabilem revera tribuere cum Pontificiis , quanquam id lacere videri nolunt contrarium se credere proicitantur. Quem verbis Paratum destruere videri volunt, cuni dictis huiusmodi, S quae dictis hisce superstruitur praxi, adstruunt. Nec mirum: Crcdunt enim Ecclesiam 1 iam , imbringulos fideles erraro non posse in fide, tiamsi aliter eredere videri velint, uti in praefatione ostendimus. Sed ut sententia eorum non videatur absurda, species additur Alioquin n hil unia
quem certi erit, conn oversiarm nec modus nec is erit, cuiubetprivato
licebit publici consensum convellare , Ecclesiae publico judicio conradicere, quae sunt ejus generis alia Haec enim non tantum Evola ac Di- gida sunt effugia , sed ipsissima Tmnnidis Pontificia arcana aes tameta Per ea paulatim altius ala ditur, gradu secto ad supremum Papatus culmen pervcnitur. Quare qua Iectione . xij. Cense pro Ecclesia sua, pro Synodis Ecclesia lim sitarum , sine ulla necessitato, ad eas ab hac culpa purgandas, adsertica non sunt nisi inania verba , quibus crimen non dissuitur, sed regitur Se quod hac sectione longa assertum est, plane destruitur.Qui Ecclesia aut ritatem tribuit, qua certi aliquiustatuit ad conre es decidendas,. de NBisniendus, interim in fallibilem judicandi ac statuendi aut ritatem ei admit, is, quod una manu aedificat, altera destruit. Seetione XIII. Definiverant Remonstresquid per a quae simplieiter praecise ad salutescitu, creditu, speratu, factu necessaria sunt, intelligant, aut ex quo indicio ea cognosci possint.Sic enim habent eorum verba, Nec aria adsalutest tantum es intelligimus,fine quia Aus feri nullo modo potes', ut quis velpraceptis Iesu oris hi eriti O, prout oportet,sita at, vel divinis ejus in pro musis si mitra confidat quaestalia sunt, visne manifeHa hominis culpa, negari ignorari,aut in tabi se vocari nequeant. Qii id hic facit Censor haec, inquit,omnia ha Lyasint ex Socinianorum lacunis , qui paucis a dogmata adsalutem O ritu necularia esie assciant, nimirum cario libri N. T. ροτως, se ad
119쪽
verbum ad totidemsItalis contM entur, non autem ea, qua evdenti tantum collectione exis deduci possunt cuiusmodi ipsis nobis dicere,
epentiam nec ne plura persona Euando Dei Filius primum extiterit, utrum geniti fuerιt,ex patris subistantia,nec ne, c. At certum est Remonstrantes nillil horuin ητῶς dicere in sua declaratione. Nam I.
non dicunt hoc loco, paucillima dogmata est ad salutem cognitu te . si necessaria. Quanquam si id dixissent, uti in praefatione se dixisse si istis
haud unorant, non dixissent nisi quod verrissimum est, riociniani QMd'
supra in Praefationis censura ostendimus. II. Nee dicunt,ea tantiim quae libris N. T. ρητῶς ba ad verbum totidem syllabis continentur , esse necessaria ad salutem : Ne ii quidem huius rei in declaratione corum exstat. III. Nec negant ea quae evidentici licetione, ex Scripturis deduci possunt, necessaria esse. Im,nemo sanus reperietur,qui alterutrum norum dicturus est; Vix: Ea omni , Quae ηΤως in Scripturis continentur, aut ex iis evidenti collectione Geducuntur, necessaria esse: Nec Socinian adelisimi vaecordes,ut ita loquantur,aut scribant. Aliud est,omnia neces
seria ψῶς in Scripturis exstare. Aliud,omnia ea,quae ii iis in Scripturis exstant, necesIaria cile. Sed hoc inscitiaeCenseris deputandum est.Dicet fortasIeCenser: Ista quiciem ρητως non dici a Remonstrantibus , sed tamen omnia ista ex eorum definitione allata sequi collectione evidenti. Atqui hic Rliodus est, hic salta, missione VirrCollige in evidentiam monstra Haerebit tibi aqua. Quid minum . Contrarium ex verbis ipsa evidentia evidentius patet, quia Re Me ituri monstr diserte addunt, emei taliasunt, ut sine manifes ta hominis culpa, negari, ignorari, aut in dubium vocari nonpossint. Eo ipse enim sonificant,inter necetiaria etiam censenda eslcia, quae fieri potest, ut qui Christianus videri vult,d Religionem Christi profitetur, neo divi in dubium vocet.At fieri posse, ut quae νῆάδε in Seripturis cmnant, vel negentur, vel in dubium vi κenrur ab eo qui Cnristianus videri vult, Religionem Christi profitetur, prorsus absurdum est. Ex quo deinde efficitu, Censorem contrarium colligere debuisse,
quoci attinet explicationes quastionum Inarum, quas recensitit, a lam se nullam esse curRemonstrantibus tribucrit, eos cumSocinianis explicationes istarum qu*stionum inter non nece arias censere.
Nam,si evidenti collectione ex Scripturis deducuntur, inter necessaria
120쪽
saria censent, iis sane necesse est, u concludat Remonsti . etiam explicationes istarum qu stionum inter necestari dogmata coli cate. Sed,ut interim quid hac de re sentiantRemonst.oponatur, sic
habeto. An praecisei simpliciter cognitu necessariae sint anime taesti' inaestioni decisiones, propter evidentem consequentiam, qua Mistatim quas Scripturis deducuntur, nunquam sententiam suam interposuerunt.
2 Pii. Quid de earum veritate sentiant, satis exposuerunt in declaratione Nereditu ue- sua. Qui eas simpliciter, praecis cognitu ad salutem necessarias
.et: via et, se statuunt, cos necesse est myriadas animarum, alioquin piissima-
serereRemonium , de plano damnare, quia profunda istarum explicationum ig-
- norantia laborant, aut evidentem istam consequentiam se vide enon poste profitentur. Enimvero, quotus quis' inter omnes Sectas explicationes istas aut intelligit,aut cum judicio ato explicata fide credit Ejusmodi damnatorium calculum non audent Remonstret 'am levi Drachio conbcere in tot miliones hominum piorum , qui Christum de Religionem ejus ex animo amplectuntur. Qui id audent ij suo periculo id faciant. Certe Pontificij,qui etiam explicationibus istis firma fide astentiuntur,easq;pro necessariis croditu habent,tamen Cas non modo non ηliae Scripturis expressas cis concedunt, sed perspicua aut evidenti collectione ex Scripturis deduci possis negant Limd earum sim veritatem tum ne uitatem 1 sola Ecclesiae definitione ae decisionuendere adserunt. Quod sane non levidensh argumentum est,quoRemonfir moventur ut de ab luta di simplici explicationum illarum necessitate pronunciare non a deant Si aliter sentiunt Censc,re , rationes evidentes allegent contra Pontificios aliosci; quibus id demonstrent Id hactenus ne tentarunt quidem. Simulatq; cas videbunt Remonst: non dubitabunt eas ambabus ulnis amplecti, gratias iis agere. Qiiodri sine ullis rationibus a Remonsi id credi volunt, sciant Remonstrantibus stac tutum esse tyrannidem istam odisse , aversari ac fugere Noninam damnare volunt quemquam, nisi quem Christus Dominus corum aut express damnat,aut tam evidenti collcctione,ut no minus palpari possit, quam haec currit ergo movetiu . Sectione XLV. De Scripturarum perspicuitate contra Pontificios sententiam suam declaraverant Remonsuci hunc in modum: Praeteret, eorundem librorum Iacrorum D; Icet aliosi prinsertim do tui miniu excercuatis satis obscura sint, tanta en claritas ct pem spicuitas , in sensim imprimis ad auraiam salutem ntellectu necessariys, ut omne Lectorci,non Loti taurum,sed 2 aiοM communi 2M Ams' se