Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

81쪽

gratiae lumine a Spiritu Dei collustrantur, ut eam possint recte intelligeres hoc enuia trantundem est atq; hastam abiicere, & in ca- stratontificioruna jam olim selemniter deserta ac damnata spon- id redire Imd ii res benc perpendatur, facile quis huic sententiae Pontificiam longe praetulerit. Nam si per istos, quos dicunt effica-caciter vocatos, intelligat caelum aut Ecclesiam , quaec ejusmodi vocatis constat, an non peius multo sentit, quam si cum Pontificiis, tribuat Pastoribus, sive Ecclesiae repraesentativae ius discernendi necestaria a non necessariis mortes; sic e . ni ius istud idem defert Ecclesiae toti, quatenus ex pastoribus Movibus sic emcaciter vocatis constat. Si vero per istos efficaciter vocatos intelligi vult, fulgulos, qui lumine isto gratiar cficacis a Deo donantur, uti eum intelligere certum est quid tum obsecro aliud facit, quani quod pro uno Papa, cui Pontificia Ecclesia non nisi in cum generali concilio ius illud decidendi discernendi tribuit, totidem Papa faciat, quot sunt sic eis citer vocati, ijsq; ius illud semper iDiq; tribuat, pro amatu dictamine Spiritus, quod sibi quis' factu credit: Zc cum affatum hunc, instinctumq; peculiarem pari jure sibi vendicare possint omnes Scctaraicci maximaea se invicem dis sentientes ac dissidentes, utiq; neccsse est ut fateatur, aut Spiritum S sibi pii

esse contrarium, aut se, quando ita statuit, non tantum cum Pontificiis statuere debere,Scriptunam S. non esse claram termicuam in rebus necessariis, s d obscuritate ipsa esib obscuriorem. Quod si nihilominiis credereri ab aliis credi vult, hanc discretionis gratiam suis in citer vocatis'eculiariter fieri, seu singulis,seu congrcgatis in Synodo, cur sui tui, non dicimus non definiverunt hactenusquςnam multa illa necessaria sint, sed, cur id nunquam adhuc cntaverim: cur lites nescio quas,Christiana sand pietate Maequitate indignas, incredibili cum pertinacia Meipub perturbatione O-verunt, agitarunt, deciderunt,4 lianc unam pri cipuam ac palinariam , ne cuius decisione stera omne dccisiones nugae s .nt ineptiae,adob negligenter reliquerunt indecisam, im prorsiis indeliberatam ato inlaetamo hoc sane qui faciunt, ij culicempercolant, ct camel deglutiunt. Interim cum a Remonstrantibus id petit,

iniquissimum lane sacere censendus est, ouamquam ij jam saepius ea de re tam aperte sententiam suam dixerunt, in Consessi ne sua exprcsserunt , ut desiderari nihil amplius ab iis ure pollit. Quod si ea, quae dixerunt, Consi, non credit uiscere prsilc itaq; vobis,praestet Christiano orbi hoc beneficium, ut, quia in iis desi

82쪽

CEN su RAE PRAEFATIONIS. delet aut culpet, intelligamus, atq; ina primis, ut, ad inram Formii

iam necessariorum dogmatum certa at i indubia dijudicatio facienda sit, nobis liquido p. siit constare. Hoc Optamus, hoc oramus, hoc supplicamus iliandi id non fit, tamdiu mora formularum lituna narum autoritate Christianus orbis turbatur,&sub generalibus terminis Tynannis simul ac pertinacia tegitur Hactenus id nemo horum Censorum, imo vix Calvinista ultus, tentare ausus suit. Et ta-inc , si unqua alias ciam certe tempus crat ut id a Censoribus his fierenne multoru ncccssariorum, quae vocantur, ignoratio, multis sit exitio & non iaccestariorum nimia aestimatio,occasio sit plurium in Ecclesia Christi turbarum ac dissidiorum. Neq; vero ad rem quicquam facit, quod invidiose Remonstranti nis Censor obhcit, inter eos non convenire adhuc de paucorum sto reustra aliis.

rum necessariorum numero ac specie Nam posito quod id omnino es.set, idq; cxactis istis,quae Censurae suae praefixit Censor,clare posset Emo ita 'in inci, quis nestit in tanta judiciorunt imbecillitates divertitato, i, Amicul ira

quanta in haman: robii locum lia in t imprinus apud eos, quorum timereali praejudicia sua inveterata dudum atq; nolita, alij recens, Zc uti Pectς. fit, magno affextu hausta utq; imbibita secum adserunt, accidere aliquando posse, ut controversiain iis oriatur inter optimos quosq; , de rebus, quae alioquin per se sunt facillima decisionis p Convitium facit mortalitati, qui istam imperfectionem nosinam calumniatur. SaepE acutissimam mentis aciem nimius pietatis Zelus adeo obtundit, ut, quicquid aliquam necessitatis aut magnae utilitatis speciem prae se fert,praecise necessariiun creditu esse sibi persuadeat, ne pi Latis limitem transgrediatur, aut alium transgredi d cat Contra, non raro magnae commiserationis aestus extendit porrigit a limitem libertatis Christianae ulterius quam parist Affect is hi sunt, in quos humana infirmitas in medio bonae conscientiae studio, Deo ita permittente , aliquando incidit, idq; non sine acri contentione victoriae studio.Sed raro diu durant affectus isti, simul atq; evanuerunt, statim sententiae animiq; levi momento aristissime iterum coiiunt ac conglutinantur. Ut ut vero extra culpa non sint, quLaffectibus istis abripi se sinunt, tamen dubitandum non est, quin es mentissimus Deus culpam istam propitius condonaturus iis sit cas luna de causa, quod affectus istos proficisci sciat ex puro puto b nae conscientiae studio, a quo procul absunt livor, adium, Se nocendi aliis propositum Tantiis valere credimus apud miseratorem generis numani pium affectum, cinnoxium veritatis studium, ut quae

83쪽

quae iis aliquando, ex infirmitate nostra, accidunt vitia, in compa-tuni lationem venire nolit. naiiarii, e ; Quod Ver , dum nos ita judicamus , atq; idcirci, mutuam toleminatio Cen-rantiam .prophetandi liberatem , tanquam ingularia media ad: veritatis penitiorem inquisitionem, Sectarum diminutionem, plera a Reli- commendamus orbi Christiano, nos in.ivia moliri Censer ait, risitati bcuilibret, is , sub velamine penitioris natu itionis , pisi a. ' Religioniseest ChriIDianae dogm ita in dubium revocare; id in praefatione Remonstratium aliisq; pene infinitis eorum scriptis festius confutatu est. Fieri vix potest, qui ij qui ulcera aliqua in Ecclesia detegunt, aut Tyranniciem ex Ecclesia dis iliam cupiunt, in istam crinamationem in- cidant iniicquid inveterato errori, aut Tyrannidi, c conscientiarum donii nationi opponitur, id effrςnis licentiae obtentu optime reprimi posse creditur, ix uno capite multa alia dependere,facilli- credulae plebi persuadetur: Sed ab hac criminatione jam dudum satis adseruit Remonstrantes Confessio eoru Quod vero non mul-n tuli, ii dato post Cense subjungit, a Remoni Brantibin eo e Se harum ditin

ra crimi do tionens urgeri ut adeo 'um unam conssu.rnt omne Setitari , Libertini,

duos .mon. Gabapti H e, c. eas lictorum omnium conflictu aucti, ipsi politico inie Jς' - steatagemate iamsibi parent ad opprimendos eos, quos conatibus suis vita his mihi dis obstare id sane colorena non habet, iroteri a calumnia est. hi a te diisen De animo eorum judicabit omni scius Deus. Eum ut probent iis, qui 'i' jura legesq; omnes divina. humanas violare , ac tantum non pedibus conculcare non dubitarunt, uti cmonstrantes opprimerent ac pessumdarent, nec opus est, nec possibile. Nec credere vellent, nec ii omnimi vellent, credere auderoeat. Conscientia corii mala id non sineret. Animus male sibi conscius 8 qui ex eo sequitur, malus rerum Interpres mellis,omnia traheret peiore via. iiicquid in alios

admist, idem sibi ab iis eventurum perpetu imaginatur. Iste est equuleus male agentium, qui in s securos nunquam esse sinit. Securitas prima ab animo nostro est ubi ille turbat , ibi cstera omnia frustra sunt. Quicquid dixeris, quicquid promiseris, quicquid juraveris, id omne fingi ac simulari volet pertinax dissidentia Nisi ita ciseidam dudum calumniat cevanuisset, ut nix ad meridanum S lem: Remonstrantes enim ab isto spiritu vindictae alienos esse, non

modo doctrinae eoru genius, sed tot extrema patientiae holeratiae eorum documenta hactenus comprobarunt, ut ad fidem ei rei faciendam pluribus non sit opus. Si turbare, si opprimere in animo habuissent eos, quos conatiuus suis obstare norant, vires iccasionesquq

84쪽

CzNsu RAE, PRAEFATIONIS. I qu rendae ipsis non fuissent In manu sua habuerunt labet quin

pluriinis in locis , ut oppressores suos opprimant non faeneramur Soli luce. Res nota est: Sed eos ab isto scelere cons)ientia retinuit, Dei timor Absit ab iis, ut unquam tam profanis consiliis animas suas maculent. Istam gloriam istam laudem adversariis suis hilwntes relinquunt, cic hoc etiam nomine quam maxime sibi gratulantur, quoa jam amplius communia sacra nulla laabeant cum iis, qui, ut bt rerum imitiantur , de in tranquillo vitam ducant, omnes a se palam dissenticiatus oppressos cupiunt, in errantes, aut Ecclesiae puritatem, quam vocant, aliquom ad inficientes, licet alioquin pnos innoxios, cubitus bonae conscientiae studiosos, edictis, carcere, equuleo , virgis , quinin gladio cruce, rota ac rogis, si pertinaces sint,ac pacem turbare non desinant, animadverti ure posse, inter axiomata sitae Ecclesiae ponunt.Sanguinem istum jam non reposcet Deus a manibus Remonstrantium. Sanluis A l est,qui vindictam clamat, exaudiet cum Dominus.Ab istis jure aliquando reposcet, qui, cum axioma isti id publice tuerantur, interim tamen alios qui, codem axiomate nixi, in ipse non modo disientientes, sed pro virili sua , uti ubiq; solent, omnia turbantes, tanquam Majestatis divinae reos damnant. Ex suis ipsi sermonibus aliquando condemnabuntur apud tribunal sunmi Iudicis. Nec juvabunt cos frivolae& frigidae clistinctiones, quibus Censor hic aliiq;,tam manifestum,

non dico, errorem sed scelus tegunt. Nunquam desunt praetextus persecutoribus Haereticus, Pertinax, Seditiosiis, Turbator , Blas Oitlanditur

phemus ilico esse cogitur, quisquis ab adverta parte triumphante Galla I si

pro tali censetur. Nomina ista imponuntur, uti alia omnia, pro ar- vere.

hitrio partis victricis. Definitiones pro libit factae Tyrannoruest, quibus pro natione voluntas est Ab istis dissentire, istis coiitradicere, est pacem publicam turbare, deditionem facere. Nihil communius, nihil usitatius, nihil facilius. Ita nemo fere haereticus esse potest , quin protinus Turbator audiat, dia prima ad secundam, tertiamq; nomenclaturam istoclivis est progressus. Quisquis artes istas persecutorum non novit, nae is in meridie caecus est. Censorem tantum hunc vide. Gradus quosdam fingit, per quos ad shpremum crudelitatis fastigium alcendit, adeli speciose, ut nihil minus quam

ec contendere videat .ar. Ista arte criidelitatem Ecclesiarum suarum,

propter quam eas bonis i iis omnibus merito jure exosas atq; invisas esse novit, tegere studet. Sed vide dolum ac fraude Licet M.

A Datui, incivit. Hircticos, ru. tales,coercere ali in eos ammadvertere:

85쪽

hic primus gradus est . qua lege, tuo ure,qua ratione is nitatur j mnon disputo Deinde inquit Seductor non muco cereticet magistratui ei coercendi juvienui sim infagiitratu,etsi non suprema supplicio. Hic siccundus radiis est; neq; hic examino quo filia clamet is nitatur Seditiosis BDsphemi casualisupplicio scipsum. Hic tertius gradus cst. Hunc cum inanifesta lege, jure ac ratione nitatur,mirum alicui forte videri posset,cur culbr non exprciterit planioribus verbis,videlicet, tales non tantum posse capitali supplicio assici, sed Hebere. Sed hac etiam arte crudele anisnum,tanquam

si a sanguine prorsus esset alienus, optime tegi posse credidit, dum uos lex jubet, latio dictat. Occia deberes, non nisi posse occidiicere voluit. In cςteris autem ius concederet necessitatem imponere Magistratui, crudelitatis non videtur, quia ad sanguinem non pri ceditur. Sed nos jam dolum ipsius videamus , Haereticos qua tales licet Augifuratu coercere, inquit At quid obsecro est istud qua tale,' Ad donnitionem veniendum est. Ex ista cnim ista conitare debri,uid sit haereticus qua talis. Non omnes, inquit Admonitio Neosta-iana cap. . . pagat . qu errant in do Dux Grintiana, sum Haereti sedi demum , qui versantur in errore , vel 'm aperte pugnat cum Religionis fundamento, hoc eRINO praeceptis decalogι vel articutas f-δει, vel ex quo sequitur partis alicuiuifundamenti eversio tae errore suo

sum admonit e convιὶhi Scripturae S. testιmontis, non tantum privatim, sed etiam publico Ecclesiae udicio. nomine 2 possit hanc admon:tionem aliquoties adhibitam , errorem pertin.wιter tuentur schise tribus Ecclesiam dii Zindunt, Iuxta hanc definitionem Haereticus qua talis, clipem inax, seductor,schismaticus, seditiosus,&, si forte haeresis sit circa articulum de Deo,blasphepatis Haereticum itaq; qua talem Magistratus non tantium potest coercere, sed Sc debet, nec debet tantucoercere, sed δc potest, ut cum Cens ,re loquar, occidere aut capitali supplicio assicere. En ut in primo gradu rupente collocetur tota crudelitas. Hoc non volo, inquies Censor. Esto. Quid itaq; est tibi Haereticus qua talis p Definitionem 'ic jam ex cerebro tuo forma contra Scliolarum omnium placita , ut crudelitatem subtilitatis fuco tegas. Per Haereticum, qua talem, intelligo, inquies cum qui Haereticam tenet opinionem : At quid est tenere Haeretica opinionem p Nam si cam tenet apud se, nemini id rasitare potest, nec e gli etiam Manistratui licet in cum animadvertere, cum coercere; nam de occultis ignotis non judicant homines. Ulterius undam cst Quicam etiam profitetur, inquiet Elta. At qui malam

86쪽

CENsu R E PRAE, FATIONI s. profitetur, is .ma profitcnda Sedit ho est factus maereticus itaq; qua talis etiam et 1bductor Deinde, ait id si cani deleructat aut deserere paratus ito Addendum itaq; est, qui in ea pertinaciter persevcrat Pertinacia nimis de ratione formali haereseos ut Censor hic ipse asterit Thes. 39. disput. o.de Eccles in Synopi puri ris Theol Ciae. Esto, at quid ii roget,ut sibi in ea persevcrare licerat, ea lege,ut nem .ni pandat,nemini exponat heresin suam, neminicam persuasam velit, sed ibi tantum ciam habeat An magistratui licet cum, qua talem, coercerespicio loqaor, inquiet, qui sententiam suam hae eticam jam ante aliis aperuit, cic porrci aliis eam aperire, atq; ita cam propalare dc propagare studet. At si Haereticus qua talis, etiam edactor est. Et quia neri non potest, quin seductio ista 1 cum turbatione, cima schisinates seditione sit conjuncta; quid aliaud tandem efiicitur, quam Haereticam qua talem esse etiam sedi ctorem turbonem, seditiosum schisinaticum, atq; ita occidi jure posses En, ut gradus isti schola et non sint nisi commenta Sc iiDmenta , quae in praxi istum non habent, Sc quae eo tantum fine in Scholis claborantur, ut eorum obiciatu veletur crtidelissima praxis, ne animadvertatar aut diluceat. Atq; haec quidem Reformato iacrudelitas idcirco intolerabilior videri debet, quam 'ontificiorii,

quod hi, juxta placita Ecclesiae suae , infallibiliter designare possint quid proprie d cta haeresis sit, de qui vere sint haeretici. Rebarmati vero juxta placita sua , id cerebatq; infallibiliter designare nullo

modo posIint. Haeresi: sive errorem fundamentale apnellant Pontifch, omnem ejusmodi errore, qui repugnat apertae decisioni E clesiae suae, quametredunt etsi falso errare non posse, quicunq; isti decisioni non cedit, eum vocantis insequenter pertinacCm. At hic Cens ,r, qui cum sentiunt Resermati,negant Ecclesiae suae potestatem infauibilem competere de crrore sundamentali, de quo controversia incidit, judicandi ac statuendi Ex quo consequitur. am de pertinacia jus, quem errare in fundamento credit,cert, statuere non posse. Sedactionis itaq; seditionis crimen , quod ex propagatione haereseos , quam vocant. secessione corum, quos naereticos esse volant, Oriri dicunt, constare ipsis nequit,ut quando supremo appliciori us sit, Magistratu indicare possint. Ut jana non allegem alia inlinita ab urda , quae cum perversa diabolica ista opinione conjuncta sint.

abiitum c. put esto. Quod Declarationi o Sententia, voces,qua eratium c

consellioni suae praefixerunt Remonstraates, in suspicionem vocet '' I. et '

87쪽

ses en ii. Censor, quasi de larare minus sit quam confiteri S sentire minusce diiunx - quatri credere. Quis non miretur hanc Academicam libtilitatem ut id, '' Sane ea nunquam venit in mentem iis, quorum illa est Consessio. Quin contra exaggerandae rei vocibus illis usi sunt. Declarationis voce uti maluerunt quam Confessionis , contra eos , a quibus differebantur passim,quasi aut non postent,aut non auderent sensa mentis suae de praecipuis Religionis capitibus are Proserre. Nempe

credebantur ea ex proficii premere , aut non nisi sub obscuris verborum involucris promere. Ista arte usa erat calumnia ,ad concitandum S acuendum in eos odium publicum Sententia voce malu runt uti.quam vocesii, ut hypocris .calu riam a se amolirentur Nimirum non credere tantum, sed seri atq; ex animo declarationem faςere videri volebant ejus,quod apud animum suum sentiebant ita se habere. Hanc ingenuitatem culpare, quid aliud est quam candorem ipsum calumniario Et quae oblecro calumniae spe cie. Per vocem Sententiae meram opinationem adedq; Pyrrhoniam ciccpticam ποχην intelli re eos dicunt Censores Theologi. Vah quam brdide digni, qui ad Grammaticos ablegentur,ut ibi inter cathedras corum adhuc plorent .Etymologia itusic cis cos aliud docere debuissent, Et haec ipsa Remonstrantium Consessito, quae a Pyrrhonia οχῆ tam longe abest quam caelum a terra. Nec reseri, qudit claram eam esse negent. Quam enim id falsum sit,patebit ex Censurae sequentis examine Solem in meridie esarum esse negabunt,caecus, lippus, qui octilis suis palpebras obducit. Ouam claritatem caecus aspicere non potest iam lippus non potest ferre, qui palpebras obducit oculis suis, intueri non vult Malignus

animus etiam in Sole tenebras, desin luce maculas quaerit Lux in tenebris lucet aliquando, ct tenebiae e.ιm non comprehendunt. Huic

simile est.

Q itatum intum caput, quod annotamus in censura praefationis,quandor ii ii' ἡ ' onfusioncm communi Remonstrantium consensu editam es in dubium

strant commu

z proicionem mendaci vocat Censor. uid facias in re tam clara ni consenti Nihil certius veriusq; de tamen hic dubitat enlbr, mendaci su- spicione gravat Remonstrantes , qui unanimen hanc approbatione

coram Sole saepius professi hiat, conlentientibus haesienus studiis atq actionibus testati sunt. Curi in eorum Θnodo, inquit, apparent et drigia dissensus In qua Symul, post editam Confessionein a Remonitrantibus , Synodus nulla ab iis indicta aut habita est 1 Si caelum istum intestigit, cuius acta praefixit Censurae suae nae injuriam

facit

88쪽

Dcit Remoicinantibus , cum c tum istum Synodum eorum vocat, Synodum tanqliam si in ea Confessio scripta atq; edita esset, cum qius duntaxat exiguus fratrum quorundam fuerit, iiq; la.ibitus quarto anno post editam ab omnibus ore atq; peie approbatain Confessionem. Et quae in cod iit dii sensio, non vestigium rit veteris dissensit , sed nova , quae in amicam consensionem tandem desiit. Sed praterea, inquit, a nonnullis qus rei consciis habensus,c multos nolui fιbscribere, a quibusdam aperte su e contradictum. IV nditur

Itanes multos noluisse siti,scriberes de contradixit Ies , im- is quiales pudens' nemo subscripsit Nemo ut siti,scriberet rogatus suit .Qui-t PQ ii: Ruam ita a multi illi, qui noluerunt subscriberes volt ventilatam des ut ga

serio agitatam caulam, quod sine contradictioninus fieri vix po tre, ita erunt. test, omnes amice , Omnes unanimiter, omnes ultro consenserunt:

Et hoc satis erat Subscriptionis ceremonia aliaeque ne postulatae quide fuerunt. Communibus studiis,communibus auxiliis, per in dias amictiones,per crucem Sc mille discrimina, testanda erat consensio, 3c, si ita Deo placeret, sanguine signandaci hac tessera , qui contensionem suam testari paratos se profitebantur, ab iis manuum signatura non postulabatur. Et, non utilia, Sunum quidem ex omnibus istis, qui Synodo isti, in qua Consessio scripta, lecta, atq; diu

multumq; a lingulis expensa est, interfuerunt, qui id recusavit, jam quinq; ex ordine anni, quibus persecutio eorum severissimas gravit, fidem secerunt luculentissiman , non sine bonorum omniunt admiratione Sc Adversariorum consternatione. Quinam igitur conscia isti esse potuerunt, qui Censori huic tam apertum ciebuerunt mendacium prat cur istis tam leviter fidem , adhibait alioquin si1- spicacissimus Censer Qui facile credit, levis est corde. Malignus animus pronus in suspiciones,levi momento impellitur ut credat calumniae de mendacio Cur istis paucis transfugis forte ac desertoribus fi lem potius habuit, quam iis omnibus, qui contrarium publi- cd non tantum professi, sed docendo tolerando jam per aliquot

continuos annos, testatisunt, quorum numerus cum paucorum istorum dethriorum numero conserendas non esto merito sand jure su-Pecta debet eis fides eorum, qui, veluti Protei, in omnes formas 1e vertunt, ut scenae ac tempori se accommodent. Quicquid sciunt,

videntq; gratum esse avideq; expeti ab iis , ad quos tanseunt, id narrant,tanquam si oracaluin esset, Sibyllae folium it quicquid aliquis vehementer vult, id statim facile credit. Atq; hine est qubdCensor hic, quem totii flagrare Remonstrantiana odio atq; invidia,

89쪽

amarulenta haec in Praefatione censura aliaq; scripta eius arguunt, nihilq; libentius arripit, qtiam quod iis vidc posse nocere atq; ossicere, hoc etiam tam manifestum mendacium sibi obtriidi pastus sit.

Qtiod vero addidit , Hinc fortast suis , quod 'nfessi ed. fuit 'enatatione temporas aret loci, quo erycripta imita appro ra, ct sine ullai Gad 2 subscriptione , id sane non inscitiana sed malignitatem C 1bris arino ineno a guit vit enim in quas augustias redacti cssent Rcmonstrantes xione emro crudelitatem pibrum ratio tempore Confestionem illam suam . iu lus edebant. Angustus erat rcd.ltus ipsis poeiad totus vicinus orbis Chri-striptione Ostianus: In ditione hostium patriae suae subsistere cogebantur, quorum gratia abuti nec debebant, nec volebant. Tutum non erat indicare locum tempus conventus sui, in quo perscripta Mapprobata crat Consessio. Sine die, sine Consules, Omnia tua scribere atq; edere tenebantur. Hoc itaq; cum in iis culpat Ccnser, crudelitatis suae memoriam resticare voluit. Sed de quod ibiccro, in levibus adeo rebus montentum Dositum csto Tum,Annum edationis,locum ubi perscripta lapprobata bit, nomina cortini, qui eam approbarunt, vel pueri an Belgio norant tanquam ungues digitosq; suos: Subscriptione ergo nominum,notatione temporis Q Quid onus erat ρ tritiis unquam vidit nomina eorum qui Consessionem Belgicam scripserunt approbarunt,quis Consulem, diem,aut loculunotavit quo scripta fuit Mapprobates Adde quod, qui illam a

tente legit, caussam certaenon lovem Labct credendi, ira ab uno aliquo aut sestinater,aut sine magno judicio,ves o cxanaine aliorum scriptam esse, ac proinde dubitandi,an tale scriptum pro scripto totius Communitatis censori initio debuerit : Adrianus Saraviacam prim scriptam fuisse ait a Guidone de Bres, cum paucis hic

dum in Synodo ulla approbata cfle c. sic paulatim in communem Ecclesiarum sermulam abiiste intolucro nuper in Synod i Dor- dracona Canones suos solemni subscriptione notatos, Bergensium Concordistarum in morem,odiderunt, id sane vanitatem μύωπολης ς αύασίας arguit, de co nomine ludibrium sui debent Prudentioribus. Nam G dissensisse os, acriterq; inter se diu contendiste constat, dissensionem suam publica prorcstatione D. Gonmarus testatus est dissensionis non vulgaris manifesta vcstigia in Anglis ScBrcinensibus Theologis annarciat, es in quibus consensio est,ca sunt tam lubricis, tam ciurasinus , tam 1nvolutis Phrasibus ac vocibus

Haborat, ut sessilia videri possint calceod O aut collitu no , qui Pedibus

90쪽

CENsu R C PRAEDA TIM NI S. II pedibus omnium simul potest aptari. Et haec cum ita accidisse norit

Censer, mirum sane videri debet, quod vel de Remonstrantium conlcnsu idcirco dubitet, quod subscriptione careat eorum Consessio vel ex subscriptione de consensu corum judiciu faciat, vel deniq;qubd de subscriptione an tacta sit dubitet, cum eorum Confessionem adeo obscuris, dubiis, atq; incertis lubricisque phrasibus exaratam esse velit, ut quilibet paene Sectarius, modb Calvinista non sit, ei sine ulla difficultate luam subscribere. Cur adclidissiculter credit eos subscripsisse unanimiter Formulae, quam ad libitum M arbitria una cuiusq; compositam 3c de industria fabricatam esse omnibus vult esse persuasissimum' haec non cohaerent.&ATo loco notamus uti ad cum Remonstrantes in praefatione sua 'p' dicunt, quod omnia Confession sua membra ad praxi obrismahiae pie.Hi

Liuid rexerim , eo ipso tacite Eccle iaι fui taxata tetit Censor, quasi di Vrint Theologiam totam mereJeculatiram Iactant Ita est. In Theologiam i siti.

etiam pibrum id dictum voluerunt,qi tanquam non ignorabant cve inter eos, qui contra profitentur, alaci logiam partim speculati his. Ivam, partim practicam, aut practicam quidem, sed maximam par Excxula. tem speculativam faciunt. Urofestionem, protestationem hanc socci secerunt. Tota enim Theologia eorum revera mere speculativa est,in cum praxi, sive ossicio hominis erga Denim , nihil habet commune. Quiequid in ca est, ii est aut Dens aut Dei achi, ad quam etiam cessatio ab actione reserenda est; Praxis nostra nil est, nisi vel pura puta Des actio in nobis, vel id, quod cessationem divinae actionis in nobis tam neces ario consequitur, qu im Solis abieratiam tenebrae: Nos boni sumus. bene agimus quia Deus vi siodi ToraTheol vina ita operatur in nobis, ut non possimus nonisse boni. Nos ina. i. m. .: ζli sumus icccanius, quia Deus non vult operari in nobis,ut posti cidamauit.

mus boni cisci a peccando desineres Oiscium nostrum nuduni nonne est Conditio in Evangelio nulla est: Prςcepta divina ad promisi eius pertinent Deus ciscit in nobis quod a nobis fieri vidi, kpraecipiendo adlpiratisiectum simul atq; cilicaciam : Voluntas nostra non est principium practicum, quod ex ollicio praescripto se movet, sed vel subjectum mere passivum,vel instrumentum brutum

caeco motu i cessario sequens, aut rationis imperium, aut arcanum

divinae motionis impulsum Principij, medij ac finis cademist natio. Ut consilium Dei stet, easdem divinas actiones pari vi atq; cfficacia continuari necesJ cst. Haec tam certa, tam clana sunt, ut nihil supra. O nos, inquit Censor fatemur veritatem ara secundum fictatem