장음표시 사용
131쪽
tum esse.No jam eximiii an tota veritatis doctrina summatim isto Symbolo compi L i, dc totidem verbis vox eiusta pene, piaria hic Cens , addidit, enervat vim totam rationis ipsius expressa dici pos redim dsit. Certum est Bonorum operum nullam in isto Symbolo mentio nem fieri,qua tamen ad veritatis doctrinam pertinere nemo nisi vecors negaverit. Nec Sacramentorana,nec procationis aliarum-ve r riim in eo mentio ulla. Adde quod in confestis sit,ut recte annotavit Erasinus variis in locis, Symbolum hoc in principio no complexum An unis, e iis omnia ista, quae postea,procedentibus cmporibus conaplex-i ixum est, de iam adhuc complectitur. Paulatim enim, variorum arti culorum aaversus exorientes haeresses adjectione, auctum id ei se do
s, it xj. Nempe, clausula Symboli huius in principio erat, Credo riculta talis in Spirit m sanctum, uti ex Tertuli adversus Poneam, i Canonibus Synodi Nicenae non obscurescolligitur. inioniam vero ob se Tilvio M. ctas dubitari poterat, ubi nam esset Ecdlesia, additus est articulus, Credo sanetam Ecclesiam Praepositio in veteribus ignota fuit Propter Novatum deinde additus videtur sequens articulus, Credo remit se sonem peccatorum. Ost, qu un exorirentur, qui animarum resurreetionem quidem proniebantur , sed corporum negabant, adjectus est Credo camis resurrectionem. Rursum, quum Origenistae fateren tu nos resurrecturos cum cornoribus , at non his , in quibus nunό legit anima, in Symbolo quoa exponitCyprianus, Aquilegiensi additum est, Huius camis resumaeotionem. Ex hoe jam etiam illigere est, quid ponderis habeat quod subjungit Censor Nec eodem con sensu universi tristianismus aliae scripta huma sibit ululat νι x-
us eit,aut l. D . Ismamplectitur. Cui adde,quod decipio lito consen-οῦ r 2 su dubitandi causa sit. Certum enim est, symbolum hoc vari,apud Veteres reserri aded ut toti etiam articuli supersint aut desilit Cyprianus ipse fatetur Symbolum hoc in diversis Ecclesiis diversam habitum ruisse suo tempore, abjectis quibusdam, quae Romana non haberct Ecclesia De arei ulo, Descendit ad inferos, res plana est, nec in Romano, nec in Orientalium E esiarum Symbolo, rubebatur.
Articlum de Linctorum communione praeterit Cyprianus, verisimiliter , ut aequipollentem Draecedenti, Credo Sanit tm Ecclesiam. Nec Tertullianus, nec Auguriinus, nec Cyprianus habent ultimum arti-εuliam,Et vitam aetemam. Et ad Sanctam Ecesesiam non addiderunt voce Cicholicam licet Atigastinus,velut interpretans, cam adiiciat.
Haec omnia, etsi talia sint, ut de Symbolo hoc Apostolorum, quod
132쪽
EXAMEN CENSURAE vocatur, proiit nunc a nobis linitiir,dubitari non ii tiri possit,imi, credi pene dei eat id ab Apostolis ipsis , aut Apostolica autoritate
scriptum non suisse tame Remonstrantes, ut quanto in pretio illud habeant, declararent, totum illud tanquam formulam, in quam univerth consciatit Christianismus 8c merito' lidem , declarationi suae inseruerunt. Quod vero Censor addit, se non satis intellige e causam, cur tu Remon, Alantes fecerint, id ex coist,quod prae)udicio plenus, pessima quaeq; de Remonstrantibus, etiam sine ulla manifesta natione credere malit, quam rationi cedere, aut quicquam corum benigne intc retari. Patet hoc clarissime in censura sequetis com-Aralogia, ri mali S,ubi, quod de quislogia ide his illic recepti a Remonstrantibus additum fuerat, suspicione infamat, tanquam si de analogia dei simpliciter dictum fulsi et Particula ista δει illic recepta, satis arguit de qua analogia isthic loquantur Remonstrantes. Si per Analogiam siue intelligant Remonstrantes , inquit, sana doctrinaproportio
nem ac convenientiarm , qua ex indubit.rtis coni tat S. Scriptura axis in
iis , evidentibus fidei ρ, cs,s, tῶm vero censura gni sunt Remo MAL antes. basi vero quisqliam tam sit xlensae mentis,aut usti ad ab omni ratione alienus , ut tale quid per analogiam fidei hic iocreo tam indicari vel per semilium suspicari possit. Quis huiusmodi judicia cxpectet ex Academia, aut a pileatis Doctorious
De coonitione es sentiae seu Naturae divinae.
Sectione I cum dicit Conser, Remonstrantes quando statuunt Reliσionem ChriIZιan.im totam in recita unius veri Dei, , quem inmist, Iesu Chriit mediatoris cognitione, dcc co IZere,Iesum Chri- isere hic stum, ut Mediatorem, Deo Patri uni vero Deo oppi,irere; utiq; non ipsa crap V R Rcmonstrantium consessionem, sod Sc ipturam , cuius ca
ses Remon sunt Piillima Crba, Oan. xv J. 3. Haec est vita tem.r, ut te cogno1-cant imum sium verum Deum , a quem misi Et iam Christum.
Cui infinita alia i ,ca addi possunt imprimis quae in principiis Epistolarii Apostolicanim occurriant. Alterutrum lci cliser, Aut Scriptura , cum ita loquitur Opponit Iesum Christum mediatorem Deo Patri,aut non : Si opponit, cur, si idem iaciunt Remonstrantes, id iis vitio vertit Si non opponit,cur a Remonstrantibas id fieri dicit , quando
133쪽
em majusculo charac cre notatis utuntur Ecd hic succus cistoligino, haec aerugo mores ceniendi impetigo est. Sectione II occasio item centiendi prolixam captant ex vocabulo, d issimi. Non clari censent, scd cytinerunt quid ,Eo te pulosis velint Remoni antes. Nempe turgenta octores suspicionibus gravidi: Hinc quaestioncs, cludi in rivos molas, ubiq; abortiunt, quia nihil rei te concipiunt, quod Remonstrantibus prosectu est. Sub omni vocabulo, veluti lub saxo viridi latere ipsis videtur anguis in ubiq; odoranturis igaccs viri, quod ii spicionen auget occasio quς-rcndi haec est dixerant Renaonitrantes Naim .rmiet pramo loco es considerianuam, ut recte nieligatuΥ, Deum ex se eo di mum,cyma nobis cocatur. Haec verba dicunt Sociniano sciatu acci ise, De-xm scrobsu. ιm naturam divina,exsese dignissimu se inter eos quos licet adbriare, ae proinde mix;me vel fraciput, Non autemsolum feci δε - ioibris in dum. Atqui vox dignetsimus isto in loco non comparative, nec ita sit tim ex se di-
perlative posita cli, quasi relationem ad alios dignos dignioresq; ' 'ς
habeat,sed absolutes emphatice prout de Iaco fete loqui solemus o sim με- Καλεξοχli, sive cii superlativa cxaggeratione. Id patet ex eo, quod Remonstrantes dae urit, Deum exse1 dignissimum me. Nam si per dignissimum exsese comparationem idcis lent, quasi liceat quidem alios adorare sed non maxime vel prςcipue, sane sic loquendo alios ex sese etiam dignos quidem csse, sed non dignisti mos esse indicassent, quod absurdam cilc prima statim fronte omnibus liquet. Deinde, cum de cultu loquuntur , non loquuntur nisi de cultu universe, qui Religione Christi praescribitur. Sub eo autem etsi adoratio ctiam comprehendatur , ad eam tanicia proprie ut respexerint, hoc in loco Remonstrantes, nulla usta ratione colligi poteti, aut debet. Quae hic prolixe de adorationis cultu dii tertintur, praetcriri potient: Sunt enim aliena ab hoc loco ix proficisca de eo agetur in cap xxj- - ί Sed ne Consor existimet Remonstrantes ad quςstionem hanc suspi ier cuinimciosam, directam atq; Pertam declarationem declinares, ita habe: I:
Cultum, quom si sole ob natura suam divinam dignissimus est, hactenus distinctum esse volunt a cultu,quem Scri litura Christi Iesu, ut mediatori tribuendum si e dictat, quod Cultus, quem Iesii
Christo contra-distincto a Deo Patre Scriptura trit,iendum csse dictatost cultus, non qfio Iesus Christus ratione naturae divinae, quam
per generationem ex 'atre habet, digrius est, sed qui Ieiu Christo ut mcdiatori in t pc,re a Patre assii natus attributus est, quemq;K et Claria
134쪽
Ex AMEN CENsURAE Christus adeptus cst pci pter obedientiam,quam Patri si pr stitit
ad mortem iiij crucis , quam ivit Patris sui voluntarie pro salute generis humani bbhi uti dilertis locis Scripturae inpressum est
Joan .v. 26. Sicut enim Pater hiati vitam insethgo, sic dedit oesti υι- QM' F ram habere ins pso. Et ἐξουσόαν authoiritatem ei deditetuam Judicium is i Eis iij cicndhq Pci 1 Urim Filiis hominu est i paulo ante: Pater non 3udicat quemquam, cu omne i d. cium dedit Filio, ni omnes honorent=lium , sicut honoranti Patrem. g non honorat Filium , non honorat rhilip i. 8 Patrem NB ut cru mi erit eum luallip j. 8. Christus jur obediens Patri usi, ad mortem , montem autem crucis, His θεο Ἀγυζον μερυ-i ira finire etiam Deus illa super exaltavit eam, ε Μίσαι αυ ι ,
don.rrit ei nomen, quod est supra omne nomen ut aia nomen I6 -- ne genu se sectat, caelestium , terrestrium ac subtera aneorum ommyi,
lingua consereatur , quod Iesus Chri tui γυ Domin tu, ad Ariam Dra
Ameb. i. . Patris Ad Hebr. IJ p. 8. Feci H enm Iesum θεάν ωπον homine mediatorem paulisper inferiorem Angelis gloria ct honore coronau enmor conn imissit eum super opera manuum tuarum , Omma subjecisi sub IF pedibus' in, dcc Videri Cor xv. I. Omnia subiecit sub pedes citu
Cay.xvij. a. Sicut dedisse ei autoritatem in omnem carnem, ut quot uis
dedisse es, et eis vitam aeternam,so Huius ii odi Lica plura sunt, quae clar dicunt, Christum εα ρωm sive mediatorem, qua talem, i lOriam, maiestatem in urorem adoriationis sive cultus non habere a
se, sed a Patre: quidem χ- θεου, sive per est, non per gratiosam proprie , sed per liberam cliberalem donationem;
honorem hunc carpisse aliqualido , de aliquando finem habiturum: quando videsiccet, regnum mediatorium cessabit. Sic de cultu Dei MChrista simpliciter sentiunt, sic loquuntur,oc cum Scripturis i sui volunt Remonstrantes securi quaestionii istari im, quas in Sch lis texunt nectuntq; otios Doctorcs An cultius ille substantia idem sit cum cultu Deici an filii lanientum istius cultus sit natura Christi divina , an alia quaedam digestas , cuius etiam particeps in natura
humana Tum, an in perscinam terminetur qua talem , an in perii nam, quatenus mi est natura divina, similia Has enim subtilitates, dicam,an vanitates pion tantiim non curant,sedri oderunt,
135쪽
ut ingeniorum cruces quas hypotheses Scholamna fecerunt iii- explicabiles iuraui atq; riterininab: les. Si quis hoc calumniari velit, ut Socinianum, ille sciat injuriam fieri Reinon strantibus , ut ut sit, calumniam illam non in Remonstrantes, sed in Scripturam ipsam redundarc.
Huic censurae in Cadem sectione adjungit aliam, quae ejusdem farinae est Periculost, ait, HEUerto Lia, qua Remonii λ ante aiunt, nou
Sed ea tantum , sine quibo: et lun , in Scripturis patefaιta, aut recte cognosci,aut prasi ara non fore t Cur Sic videntur aut, cum Vo Apio , non ulla proprietates atha tiones divinas , ex numero necessariarum reludere. Sed videtur, calvitur per non videtur,&,fortasse, per non fortasse Deinde ait, Duorare non o ut mentem nas tram nouminus , quo.tinaturam operum Dei cognitioncm quam voluntatem crasse tus nosti os praeceptorum Dei observatione imagini ipsius conformari debere. At hoc est, κρινομενον. Quantum attinet ea omnia, ad eu . ctiam dirimimi omnes operiand modos μου operarιom mspecies, qua Miu in
cuni tandem μ' ratione pertinent, non, uti imperite Ceni br ait,qu.entum attinet ad id ut divina natura convenientersentiamus , prout se
in verba suo declaravit Hoc enim pland est extra quaestionis statum, nec contradicit assertioni Remonurantium. Deinde, posito quod
hic status esset quaestionis, tamen eo ipsb, qudd ense praecepta
ad voluntatem affectus tantiim refert, indicat non Obicure, cognitionem illam naturae atq; Operum Dei ad praecepta ilia non pertinere, at j idcirco, saltem ratione praeceptorum, naagis nos debere consormari imagini Dei, quo ad voluntatem Sc affectus, quam ii ad mentem Deniq; cum cognitionem naturae atq; operum, iei in Thcsibus suis, quae in Synopsi turiora sc Theologia extant, cultui sive pietati sui, rdinatam esse dicat, satis indicat cognitione illam propter cultum lietatem necessariam se, non contra ac proinde de cognitione dici non posse, qudit non minus sit neces laria, quam pietas. Nam propter quod unumquodq; cst tale, illud magis est tale At propter cultum Sc pietatem coginti a naturae operum Dei necessaria est Ergo Sed observare hicis in cens ira huius se-etionis, Conlbrem aliter multo hic , quam in thesibus istis locuti. Nam cognitioncm hic non subordinat cultui sed co ordinat, sive conli,ciat, quia cognitione mi cultum vult se duos fines medios, sive conditiones praereqrilitas, ad vitam beatam consequendam, Sc
136쪽
th pla livio rationeira addit Interi minita in Scripturis,m sub altera reciprocei ordin.rtio, cognitio veritatιs sub pietate Ut Tit. j. I. C pietasse santis timoni. visiones coinitione Matth .v. 8. Beat mund corde, quoni tm Deum videbunt. En nautatam orationem, Minsulsam mi
tationis causam , quia pietas aliquandosubo tarn itur visiona seu cognitioni, ut Matth. v. 8. quasi videlicet visio seu cognitio ista Dei, de qua agitur, Matth. v. 8 sit cadem illa cognitio , quam paulo ante,
finem, medium, seu conditioncm praerequisitam vocivit, ad vitam beatam consequendam Pudet tana inconsiderat. e interpretationis.
Cognitio cnim sive visio illa Dei, et ipsa vita beata , ad qualia cognitio illa , de qua hic agimus prae requiritur Estinim ratio propter quam Christus beatos Pronunciat mundos corde Tum futurun tempus videbunt Deum, cie alia seu visione . seu cognitione, vid. illa , quae praemij loco crit, Matthaeum loqui , non obscure indicat. Sed clarius multo mentem suam, sive mutatam, ive detectam proposuit Cens ,r, cum dixit, Sacram Scripturam de utrat illa Reb-gion larte ita loqui ψ Emtioncm Dei Pan in Iesu Chri Z cultui ut si tanquam caUamproximo suo effectu acfim praeponat acie
cognitionem, in verasae consi tentem Deo, perse, cultum ero per illam cognitionem Deo gratum,homini, salutarem es e. Nam in hisce verbis duo notatu digna sunt. Ibinium,quod cognitionem non tantiim prς-pi nat cultui, sed prςserat,4 quidem iacirco, quia cognitio cauilicst pietatis , ita ut ejus vi pictas , tanquam proximus jus effectus, necessariti existat. Secundum, quod cognitionem per scDco gratam homini falutaremisse dicat, cultum verbier accidens , seu per aliud , nempe per cognitionem. ita duo quorsum spectent lauddifficile est colligeres Impietas aptiore velamine tegi non poterat. Necessitas praeceptionis picta tisin bonorum operunt ista via simul ac semel eliditur quin pietas ista ratione per accides grata esse dicitur Deo, qui cognoscit cum per se Deo gratus ciIe asseritur. Nec est quod obiicias Censorem sub cognitione comprehendere fidem quando dicit cognitionem in vera me con rentem, oeci Hoc cnim Censoris inicitiam arguit, quia sidc prima ac potissima pars cst cultus divini, quatenus cultus cognitione distinguitur,&id cia, quae forina Fidei est. non ad intelleinum, sed ad voluntate pom. tinere diserte a Conlbribus his in synopsi ploriun Disput xxxj. Thes xiv. dicitur. Quod tandcm in fine in oms huius ait Centor, mirum sibi sui j videri, quod Remoniumnus tam audacte' ion Anter Uni in tot
137쪽
operan si modo divinos, at operationumspecies in captiam de Praxi utentia Dei, si de conversione hominis , Am tamen hicis alibi tot m dos minime nec amo es a fra miri id nescio, an admiratione, an risii dignun sit. Nam 'imo aliud eis definire modos varios, aliud asserere delinurones ista modorum esse cca Gai tu neccstarias ad salute Quae vera se creduntur. O cianiri possunt At quaecunqr desiniuntur ut vera, non statim necessaria est cognitu ad 1Plute Zeuntur. Deinde dicit Remonstrantes adserere his tot modis, stis,
smunt deProvidcntra' de conversione hominis, nesi nece rios L bipDicunt quidem Onan:a, quae ad omnes operandi modos L erationum species quacun te tandem ratione pertinent, non esse neces saria cognatu ad salutem rat omnes eos modos,quos recensiicrura non te necessarios in tractatione quaestionu ad Providentiam pertinentium, nunquam dixerunt. Aliud est,naodos esse necest trios ad
pertractandam cm:. liud, modorum istorii cognition ea
cessariam cognitu ad salutem. Haec Doctorem Academicum non vicule, an non admiratione dignum esto Secti III nulla censura,sbditerum mora tantus uspicio continetur Hoc loco obiter , ait, naturam Deispiritualem βρronuncuintn id mentes a natura ipsistisit merest mali , Ib is istac, nobis ini suis: Nempe inmia definien sunt apud o Doctor cuinsius ignorant, d mi ilutissimas qualo con eritas acumine sibili a tum suarum ad immiem secat Nuipiam consistunt. Sequet dulia est, si purus haberi velis. a sit j icione liber cile Sequimur
inutilem 6; ineptam esse crediderunt. Nam natura, sive esGnti HDei, etiamsi corporea esse non tamen ideire,oetis 'Tb is siet, quanto minus itaq; visibilis est quum sit spiritualis Ni hi videtur aut vidi ripi,test oculis corporis, nisi per c lorem aut luccin Accidentia sola oculis corporis videntur. Igeinde, lini de Vitione Dei beata oouatur Scriptura, tantum a st ut Reinoiisti antes eredant eam de viilone illa, qua cissentia divina oeulis corru,ri detur, ut ne quidem 'roprie ac solam de visione illa eam liquiere M o i m ant, quae comitio intuitiva essentiae divinae a Seholasti
di put tu uel Scholasti de re nullo certosindumento ' sola tan uni plirati ista, moturi cognituris , d ei die phnalcos pinas propraas passivam significatione, niti credunt
138쪽
Nam visionem Dei, si phrasim consideres significare cognitionem clientiae divinae intuitivam , unde conit.ito lubium non est , quin cum Scriptura phrasi ista, Deum videndi, utitur, per Synecdochen
metaphoricam,gloriosam hamistia rem cum Deo commorationem .He,. Q.: conversationem intelligat, eique beatitudinem tribuat, quia ii,
tstnificet in quibus ea concedenda an illando cit, tumMon tantum 1 muturi lunt
b. - l - gloriosae Dei ni estatis Daesentia, sed lenevolae jus praesentiae signa atq; effecta, tam clare, tam jucunde tam familiariter percepturi ac sensuri hiat, ac si oculis suis essentiam ipsitis Dei totamq'ie adeo ei Majestatem viderent ac intuerentur. balis alitem dc quomodo ista perceptio litura sit, id credunt prorsus inexplicabile
esse,atq; idcirco cum Apostolo dicunt, τοΤε προσωπον πατος προσωποῦν, τώδε ἐπιγνω μα ,κ κ ἐπεγνω Θην, id est, tum f. cie ad faciem videbo, dccoznoscam eum, prout cognitus ero, vel prout cognoscere fa tmfuero.
Addit enser, nihil etiam de simplici natura Dei docent Quid mirum de ea ne jota quidem in Scriptura est. Deinde disputatio quid sit compositio, tum an de quidsit c impositio ex es hi essen-c testio haec tia, ex actu potentia an compositio haecsit vera compositi, Anc IAI r 'r simplicitati Dei repugnet, si volitiones, actiones Dei liberae abessentia Dei dicantur distinctae quia inexplicabile videtur,quomodo, si distinctio nulla sit, vostio Dei libera esse possit, imbrium modo volitio desinere ac ccs are possit, cum clientia libera non sit, sed semper cade prorsus maneat, nec desinere unquam possit Item,rihel, it., .cuna de Deo expresse dicatur 'ubd justum quem amat, a justicia 33. ii sua deficientem odio habeat lavertetur, quomodo amor iste dium subsequens amorem, respectu ejusdem subjecti , sit ipsa Dei essentia,quae eadem semper manet,& quae sunt ejus commatis alia. Et quotusquisq; mortalium quaestiones istas intelligito habent ibi
acutissima ingenia, in quo exerceant industriam suam. Et postquam id secerunt, altercationes corum aridiores sunt arena Criicem di- ceres eos sibi ipsis fixisse, ex qua sustae si hςreant Remonstrantes itaq; earum decisiones Doctoribus Academicis relinquunt, iis om-
nibus,quibus libet in arido isto pulvere luctari Ac se jugulare. Tertio Elaeur faciant aliter' ut intelligantur necesse non est , juxta ipsum horum Censorum findamentum , quod in Synopsi sua The logiae purioris posuerunt, Disput.III. Thes .iux Gicquid Scriptura
139쪽
mn continetur, quamru impliciter ab ea non disennat,non es necellari hane noti ellei mad salutem dogma. Tale est hoc'tiaesivim te simplicitate natiirae 'ihi.
divinae: Quare nairum merito videli debet,quod ens , laic usq; centorii Fun- progrediatur, ut cius decisionem cognitu necessariam sille statuat: am certum est, sccisionem hanc non contineri Scriptura. Ratio vinculu.nes, quas allegat , neutiquam isti necessitati probandae serviunt.
e se novimus ' At mi cipior, hoc ostilem illud quod quaeritur. Aes tigribrito videlicet naturae divinae unitas plene percipi non postit, nisi ei tri rei ugn alius buatur omnimoda ejusmodi simplicitas , ita ut volitiones ejus libe ' rae sint Ipsa ejus untia Nati iram enim divinam unam de,apud Priararmis omnes in conmibost Simplicitatem autem omnimodam, CX g:, qua dicitur liberum veste Dei, cst ipsam cstentiam divinam initati isti repugnare, probandum crat. Et quomodo hoc fiet, nisi definitio unitatis certa cc extra controversiam prius ponatur pat hic cumine toto blata physico opus oci I sim, omnimodam simplicitatem non cile necesiariam au hoc, ut aliquid unum pluribus non tantii petibnis, quae abissentia non nisi ratione differimi, sed etiam rebus partibvlq; realiter ab ipsa, inter se distinctis commune sit, sola animae natura indicat, quae,etiamsi sinaplex non est, una tamen esse. tota in tota, tota in quali et parte corporis esse creditur.
Secunda ratio Censbris haec est Nonne ad identitatem Dei, C attri- secunda Abutorum ejus sientialium percipiendam nece ria quoi H GEBrina de ipsius implicitate , ex qua in Deo non esie res , aut qualitam ab Vm essentia diversas cognoscimm Enervis argumentatio. Nam esto,aoctrina de simplicitate Dei sit necdinaria ad identitatem Deli attri i-rorum ejus essentialium percipiendam. Ergo doctrina de Dei simplicitate est talis doctrina, qua omni modo aut sic simplex esse dicitur Deus, ut non tantum attributa ejus csilentialia cum estentia ejus unum sint. quod nemo Remonstrantium unquan negare silliinuit,
sed ut ex g volitiones ipsius liberae sint unum idem cum ipsius essentia , inad non nisi ipsissima ejus lentia. Quae rati, Hoc autem concludendum crat quia idcirco dicit Remonstrantes non docuiste de simplici Dei natura, ne D.Vorstio se opsonerent Deo naturam insul ceto accidentibus, id est , excitentiain volitionibus liberis compositam iungenti Deinde tantii in ab est ut doci rinan de alentiae lolitionum si rarum in Deo unitate necessa-- L a riam,
140쪽
tiam esse concludere possit Censer, ut doctrinam de omnimoda identitate divinae sientiae, attributorum ejus ellentialium prae- cile cogniti ad salutem necessariam cste, non permittat κριτηριον Censorum ad quod dijudicari volunt non an dogma aliquod neccssariam sit, hoc enim nuspiam tentant, sed an dogma aliquoi sit non neceisariuin cuius supra mentionem fecimus Tertia ratio digna est quae exsibiletur me speciem quidem consequetulae habet. Sectione VI. dc VII de ternitate Dei recte tu aperte loqui Re
De)aeternita- monstrantes ait Censer Euge licine bene loquutitur Remonstran-
tes Mirum quod laic de Metaphysica aeteGaitatis definitione, quς- stioncita non moverit,i Socinianismi aliquod vestigium non otis crit. De Dei infinitudine immensitiate loquuntur,inquit oblicitur ambigue, cum aiunt, Deum in omnisu ubih locis pragente depe modo generatio incomprehensibiti non definientes,an ubiis locorum,tam in terra quam in caelo , at i etiam extra ita, at omnia locorum spatia sit, Ie- De Dei cundum tuam esentiam. Mire suspicax est huius Centoris animus.
monii xς Nulla fere Sect o est,qtiae uitam cens iram habere dici potest. Suspicione utramq; paginam faciunt.Contemni pollent, Eoi te deberent. Qitis enim non nauseet ad tot purulenta suspiciones Sed ostendenda st Censori sua in disputando imperitia, is picando Καχἐ iα oblique mal uit, ambigue loquuntur. Nempe , quia non ex praescripto de ad formulana loquuntur. Nam,si idcircli obliques ambigue loquuntur, quia non deliniunt in terminis quod Deussecundum ylantiamfua sit tum in terra h. caelo, Nun extra illa, atq; omnia locorum spatia,obliqtie etiam de abigue loqui Scripturam dicatur eccise est, illa citim semper loquitur,ut Remoastrantes loquuntur, iunqua uti Cinisor hic Remonstrantes loqui vult Nec enim us,iam in Scripturi lcgitur Deum secundum egentiam si s am ubiq; esses, nedum Deum secundum essentiam suam csse extra
xhmohst in caeliurii terram in spatiis omnibus itiam imaginariis Remontes iramqui strantes cum Scriptura Sc ad Scripturae formulam, divinam omni-
dum praesentiain agnoverunt,modum praesentiae , utpote sibi incompreessentiam iu-hensibilem, S in Scriptura non expressunt, definire non fuerunt au- μ',' 'liis, si nati susscere, si intra Scripturae locutionem starent, ab intrica- a lo-tis Scholarum litibus,de ii oc praetentiae modo in totum abstinerent, Ii h dum' 'aut Prosellione innoranti esset sui3 lucerent. Nec mirum utq; adeo clivinae prae involuta, inplicata est reddita lis haec, ut vix quisquam sanus h.
2 sub sole sit, qui postquam omnia ad eam pertinentia accerime