장음표시 사용
91쪽
pietatem en ηος se merespeculativam, nec mere practicam tredo, Di hoc non fateri aperte, nimis oret crudit . Interim, tu nos vehCr inscita ex- menter fallimur , aut quod fateri aperte non vult, reipsa tamen ς ἡ ' credere se synificat. Sed acumine grammatico triviali hic
pus est .ut fallacia Sophistica,quae Acadlataicis propria est, pateat: Sub particula Mere fraus tegitur. Id indicat subjuncta ratio;
etiam verus de Deo ct rebus drium sensu ad pietatem pertinet. Non enim pote F Deum reste colere, vi proximum diligere, rurde Deo jus volumi in teste tu non bene informatus ese. En quid sit mere
Speculativum, mere practicum acuto huic Doctori Qtiali verbulla nactica scientia detur, cuiae absq; omni praecedanea specillatione sit, aut scientia idcirco dicatur practica , quia nihil nis; mera praxis in ea locum habet. Plissubphiam vel a limine salutavit, is novit sesentias appellari Speculativas vel praeticas a fine ultimis, in quem desinunt. 9uare si Theologia non est mere speculativa,nec mere prael ica, neceste est ut desinat partim in speculatione , partita in actionem. Ubi vel tota speculatio actioni, vel tota actio speculationi subordinatur, ibi vel mere beculativa , vel mere practica est scientia. Quod si aliter rem se habere in Theolo ia credit Censor, det itaq; peculationem istam, in quam Theologia ex una parte desinit,in quae actioni non siibordinatur, de actionem in quam ex altera parte desinit Veriti, inquit, sensus de Deois rebus divinis ad pietatem peninet. Esto; At qu ritur quomodoo Non enimpotest,inquit, Deum rect e colere, nec proximum diligere, qui de Deo ct ejus volamtate in intellestu non bene esE informatus Recte. At hoc arguit Theologiam totam in actionem dc sinere, atq; idcircdisse mere practicam, non alito quam Ethices, Politica , aut oeconomica , scientiae mere praeticae sunt. Nec enim virtutem recte exorcere quisquam potest,
nisi de iis, quae ad virtutem pertinent, in intellectu antea beni sit informatus. Sed quid ego in re clara disputo p Tota pictas, universus Dei cultus,quem neologia horum Censorum docet, ad proin sive ossicium Hominis tibi pertinet,nec pertinere ullo modo potest, si consentanee principiis suis loqui velint. tactus enim merus actionis alterius non potest esse actus ossci nostri , qui ad praescriptum eius ipsius,qui actum istum ciscit, a nobis fit. Quod totum ali-ande est , id non potest esse ullo modo actus ossicij nostri, nedum actus virtutis , aut pictatis elogio dignum censeri, quid dico, praemio a Deo ipso assici Tota itaq; Theologia eorum non est nisi in radivinarum actionum speculatio. Et hoc tam ingens absurdum ex doctrina
92쪽
cti, strina depraedestinatione Calvini oriatiir necesse est is destinatio citis, o officium hominis, sunt ασυςαά. Impossibile est illa conjungere. Q iisquis non potest non se cereriti ad facit, is ossiciunt suum non facit, de lablato nominis ossicio, quid est Religi , nisi mera histrionia, operosa simul ac ludicra fabula caiiare, non levem causiam Remonstrantes babuisic censendi sunt, cum doctrinaria istam appellarunt, infixi icit cilium, a postem quod succum de sanguinem omnem pietatis exugit, sermentiq; instar sese per universum Theologiae corpus ita distundit, ut nillil sani sapidiq; reliquii faciat. Quin imo, quod de calliarissimus vir Titenm censuit, scripsitq; meritissimo iure censuisse ac scripsisse credendus cst nec cilequbd metuat illud, increpet te Deς, o MMus Istud tum metuit, qui credit doctrinam istam arcem esse, ex qua Satan: potentissime Deum Meligionem ius oppugnat simul atq; expugnat, ac proinde Satana nihil gratius accidere posse, quam si tam pestilens doctrina credaturis e Religionis ac pietatis sedes domicilium. Hac aegide munitus haud dissiculter regnum sistim ficinat in hoc mundo, pistatis fibras ac radices dicetoribus hominum revellit. Qitalis Praedestinatio , talis Religio es fieri aliter non pinest. Nec dubium est,
quin hanc unam ob causiam tam diras, tam plumbeas,tam acres iras gerant Calvin .starum Coryphaei, qui ren intelligunt, ContraRemonstrantes , quod sciant quantum syrma consequentiarii micret
tam Religionςm ipsorum post se trahat dogma de Praedestinatione. Quod apud Pontii actos est Ecclesiia, id apud Calvinistas est Praedestinatio uti tota illorum Religio ex isto uno capite, ita horum tota Religio ex hoc uno capite dependet: Atq; hinc est, quod non dubiatarint propter eam blam turbare, sursum deorsum vertere Patriam nostram, totq; in ea senestas tragaedias excitare, qua jam per decennium cum lachrymis semitu Pisomnes spectaninici Nec desinunt, hodieq; 'otestates summas incendere atq; inflammaro, ut omni crudelitatis genere saevire pergant in cos , a quibus do strinam istam sortissime oppugnari sciunt. Nemne, nisi visab .liatur retineatur, perituram es dilapsuram eam vident sponte sua, non aliter quam catarrhus dilabitur ac diffluit. Nec divinam iram crudeles turbatores metuunt, quia doctrina haec ipsa facit ut meruere opus non habeant. Quicquid faciunt, id credunt aut peccatum non esse, aut, si peccatum est, id ciscere non posse ut in iram Dei aeternam incidant. Peccata omnia sua remissa esse credunt, antequana facta simi, , cum nimi, cffcere notrivisse ut irrita fiat remissio
93쪽
aut ut, quam semel conceperunt animo, fides evanescat. Hoc aestro excitati laeviit tubicunq; renitia potiuntur. Et doctrina haec est Helena ista , pro qua pugnant. Citius caeluna terrae miscerent, citius Ecclesiam de Patriam suam sanguine Civium sitorum cruentatam, fratresa; sitos inter se crudelibus consiliis commisios cuperent,citius regimen to im contra fas Jus cucriam, leges omnes conculcatas
pessundatasq; rectores optimos quosq; h medio siblatos vellent, uam permittere ut sint, quibus liceat libere Veneri ista hae pepluetrahere, laude aperteq; quam maliorum maiorini caulla sit mundo patefacere.
An τὰ dem istimo loco obsareamus, quod justam dubitandi caussam es. Δ-ὲ es Censar, an, quae de pace ncordia in fine praefationis sitaes emoria ducerunt Remonstrantes, si Tid abiis dicta sint Nempe quia ficumstr x , ςxi ficum in Scapham si apham vocarunt, dist, Ecelesiam Calvinisti-- cam, qua Synodi Dordracenae placita nuper lancivit, veritatis cpacis hostem , cum qua paxin concordia coli non potest , sine manifesto salutis aut periculo aut dispendio. Ita cst. Hoc profitenrurpalam publiceq; ineri non post ut salutem consinuatur is, qui, iurata axiomata Ecclesiae istius vivit, crudelem praxin ejus contra innoxid orantes aut probat, aut non improbat: Axiomana ejus non sinunt ut pie danae ex praescripto Cluisti vivatur: Praxis ejus repugnat directe regiae Christi legi, id est, caritati, quae innoxij anguinis iusionem penitus aversatur. Et sine elimonia pace nemovebr. 11. 1 . videbit Dominum: Atq; haec cum aperto profitentur, non tamen idcircd eos, qui doctrinam istam cnent, convitiis, maledictis ac calumniis incessis se censendi sint Absit hoc ab iisci Doctrinae labem detegere,non est diis profisioribus maledicere Vivis coloribus fal- statem depingere, non est conustiari Sententiam suam de ea ingenii dicere, non est calumniari. Nec λοιδόρ est, si quis eiura, qui monstrosis opiniones de horrenda dogmata, tetur, monstrosarum opinionum Doetorem de fautorem vocet; si cum, qui haereticidi patronus , persecutionis sitas es author est, crudele Tanguinarium Doctorem vocet; dicit enim quod res est quod palpari potest verissimum esse. Neque igitur jure,a concordiae iacis studio alienus censeri potest, qui cum istis pacem de communionem, sine salutis periculo , coli non posme ait Pacis enim .concordiae studium non debet excedere limites divinae permissionis Intra hos sistetur,ttim vero pacem Christianorum omnium ex animo cupiunt Remonstrantes. Quicquid ad eam concilianda aut conservandam . iacere
94쪽
CENfURAE PRAEFATIONI s.facere potest , in id pro virili sua cnituntur. Pro ista Deum rogare
nunqua in desinunt.Nec dubitant, quin pax ista arvo redimi possit, si modo adferantur animi veritatis iacis studiosi Dolent animitus,e redi illic res Christianorum, iit concin diae sp omnis paene decollaverit, dii quaelibet Secta contenta se ab idololatricis e stiperstitiosis cultibiis, damnatis quibusdam ritibus repurgasse, id fere unum agit, ut ex opinioniblis j acitis suis orthodoxumi Christianum tominoen aestimet, eos' tantu:o, quos per omnia ista placita sibi contentacntcs habet, rec. piat foveatq; in sinu suo, nullo paen vitae ςterae dia crinii neci Contra qui a placi is opinionibus istis vel latum unguem discedunt, eos licet idololatriae hostes de sanctimoniae pacisq; studiosissimos caetu simu suo ac caelo velit esse cxesus: isimos, quia inaci eos ad O liostilibu I adeo diris odiis ad oatr ibus ait mas passi quatur, ut majorili is vix postit. Sola opinionum consensione, non allic quam V ra dc Sacramento , suos dignoscit. Quanto quis sertiore iras gerit pro istis opinionibus contra dis Ient. tes, quantia acrius in eos furit saevitq; tanto sincerior, tanto tu tor,tanto creditur esse resormatior. Mouestiae, innocentiae, humanitatis, caritatis, commiseratiotiis cura nulla , aut exigua habetur. Ut nilii in moribus offendas, tamen insensu rerum divina-um vel cespitare capitale est. Adversariis vcritatis purae, quam v cantiled heu nimium saepe impurae ac profanae in acerrime contradicere,vatiniana odia contra os exercere,longillime ab iis recedere, cosyroscribere, resinare, incarcerare , aqua igni interdicere,
ctiamsi sint vitae prorsas inculpatae, iacis amantissimi simul ac studiosissimi, apex paene veri Zeli esse creditur. Hoc fietu, hoc lachrymis dignum celassent Remonstrantes Hinc alia illis mens, alius animus. Propter meras opiniones, quibus nulla superstitio, nulla idololatria, nulla impietas cohaeret, hostiliter in partes ire, pro ni dis merisq; Sectarum quarundam placitis pugnare, non aliter qu mpro vero ac puro Dei cultu, id vero probrosum Christiano nomini putant. Hinc neminem sic a se disIentientem aut fugiunt aut fugant,
ii modo pie in Christo pacifice cum ipsis vesit vivere Solos impios, profanos, mundanos, contentiolos, maledicos, rebelles implacabiles λοιδορους, σπονδους, ὀπυνθέτους, μεςὰς φθονου,φονου, ε Ἀδος, δολου, κα=-ηΘει&ς,ανεελημρονας, προδοτο rocul a se osse jubent. Haec est gloria Societatis corum. Hac testera discriminari gaudent a caeteris
omnibus Sectis, imprimis ab istic, ubi pene omnia licent, praeterquam dissentire: Hic limes, hic terminus corrum est, Neminem pi- 3 um
95쪽
um E se excludere, nee profanum admittere, dissenticntcs omnes ferre atq; amplecti Deus illis hunc terminum figit, eum refigere in .gratiam cuius qua nec debent nec volunt. Quos Deus caelo ac throno suo glorioso dignaturi, eos cur illi non dignentur societate sua Quos ille non excludit domo sua, cur cos illi excludant caetu suo Atqui certa res cst, omnesin selo pios ac fideles Dei cultores,omnes pacificos Christi Filiis ui imitatores Deus caelo domo sua dipnari vult. Solos profanos de caritatis pacisq; expertes esse jubet: Dissentientes aut emantes a se separare, aut se ab illis segregare nu-spia mandatu illi unt. Nec reserre palant Remonst: in quocunq; gmate sit dissensint dum modo dogma istud Deum despietatem non laedat,&,qui istussprofitetur, pacem cum dissentientibus colere exanimo paratus sit Libod hic Cens ,rse aua re voce lacobi,sed manum Efiu sentire, imo nec MemJacobi, vocem tine profanam audine ait, id parum eos movet Norunt jam cui prae Zelo caligantes oculos ac manus stupidas habere, ad pacis monita obstinasse animasium,in tantum non obsurduisse ad Remonstrantium vocem, atq; idcirco Iacobum ab Esauo discernere non posse.Quare nec pensi habent,quddeos, sublioci .rcis specioso, ut ait, nom:ne Socini Religionem introducere velli scribit. Iam enim satis testatu mundo fecerunt quani
Religionem introductam velint, quid credant, quid sentiant. Confessio eorum id docet Socinus, Calvinus nomina sunt Seetarum. Neutri Sacramentum dixerunt ui squam,nec dicere volunt. Si quid
hic, aut ille benessensit scripsitq; ad mentem Christi id libenter
amplectuntur. Nec urant an Socini an Calvini Theologia dicatur. Id an siisq; deq; nabent .Qui aliter sentiunt,eos credunt cum Calvino Tyrannidem moliri,veteraAntichristi vestigia premere,&sub mutato titulo, Papatum, quem ore damnare videri volunt,opere ipso stabilire ac confirmare. Cum istis pax ut ineatur impossibile est. Non cupientiam , nisi habeant id omne quod volunt. Alio pretio pax non redimitur ab istis hominibus.Nec mirum: ut enim eam aut cupiant, aut ineant,alia lege, doctrina aut ab animo suo, non magis quam Pontifici j possunt impetrare: uti enim Pontifici,credunt ac palim profitenturi se in , trinai fide, ut vocavi, creare non pesse , ac proinde ne pilum quidem in a cuiqua volunt concedere: ita hi etiamsi id non profiteantii , inad contrarium se credere pro- testentur, reipsa tamen dein prorsus credant, ut pote persuasionis pleni se ista fide praeditos esse, quo a Deo speciali gratia infiisa est, excidere nunquam potest. tiam docilitatem,quam equitatem, quam
96쪽
quam moderationem speres aut ex spectes ab his mortalibus p E-tniopem lavas. litus aras, si cum iis de doctrina corum disputes. Istis errorem iram ostendere tantulide est atq; Isthmum veste perfodere S idem , quae doctrinam istam respicit, Sc quam creaurit excidere nunquam posse, pectoribus eorum velle excutere. Nolent videre, etiamsi Solem manu tua portes. Et quid rationibus prona vebis apud eos, qui credunt fidem suam omnipotente Dei manu in cflectam esse, cudem vi in se conservatam semper tris Ab his itaq; frustra pacis aut moderationis consilia exspectare se sciuntRemonsti antes. Nec inopinati quicquam sibi accidere credunt, quando eos respuere atq; abominari vident consilia omnia Pacis, quae Christiano orbi dant Sciunt aut prortus sentiendum esse cum ipsis, aut aetum est de pace. Nemo eos potest habere nili aut socios, aut hostes Fatalis praedestinatio,malorum omnium terna, non sinit aliter fieri. Neq; tamen desperant idcircd,quin lituri sint probi ac piji omnes Sectas,qui,si non probabunt consilium eorum,studium Amen eorum ad pacem concordiam promovenda non sunt improbaturi. Quod ut fiat,ex animoin supplices Deum rogant. Interim , ne cuiquam sit obstaculo haec Consura ad cam exami-Prxmittuntiis nandam nos accingimus,ubi primum nonnulla de scopo Censarum, iquem propositum tibi habuerunt, pr aemonuerimus tot siquis CCn soluenti ex suram accurate .cum judicio considerat, is prima latim fronte deprehendit, id potisIimiim dedisse operam Cerisores,ut ineptien macula. Quintis Bodecheri vestigiis insistentes , Remonstrantium Consessionem
Socinianismi non tam justa labe quam inani nomenclatura pene positim vive, tibiq infamarent. Tria huic rei fidem faciunt. I. Quod in Con - 'μς-
Iessione eorum, ea etiam ut Sociniana censuerint, in quibus ocinianos cum Orthodoxis conspirare certissimum est , ipsiq; ade perte fiteri coguntur. II. Quod ca,quae vel Socini nullo modo sunt, vel quae Socinus ab his aut illis Reformatis Doetoribus mutuatus est, vel quae cum Scriptoribus neutiquam aspernandis habet communia solo Socini sint titulo gravent, ut invisi atq; c si Hominis macula, veluti atrum tigma iis inurant. III. Quod quae Socini non , ii thallidi,
solum sententiae, sed et phrasi contradicunt , Socmilini tamen veru ponruitur unatu obelo confodiant, eg solum de caussa, qubdiel in terminis S, P
cinianae sententiae condemnationem non contineant, Vel non illo uitas ima
modo, istis terminis, istis phrasibus, ista via Socinum oppugnent, P.VPQ quae in Scholis eorum usitatae sunt. Et in hisce tribas cardini susto ''tus Iabor censurae vertitur.Mirum .a. quanto artifici ,quanta cura,
97쪽
Socinianistrii labe Remonstrantium Conscisionem notasse, aut notare ausos fuisse ex hoc manifesto indicio liquet; Ouod capita ista , in quibus placita Socino propria sita sint, non Demonstrati, mouo falcaiatur in Confestione corum non deprehendi sed disertes P y ς'
quae cle ut is capitibus a Remonitrantibus in Conrestione plorii de Conscssione clarata sunt, talia esse aenoscant, quae orthodoxam sententiam continent,si moa quoivere restantur ut aiunt) Remonstrantes ammo doxam eue.m
sentiunt. Capita ista sunt de Trinitate de Deitate filii, de per na' p P
Christi, de Satisfactione Verba corum inccnsura capiti de Tri-I. De Trinia nitate pag. sa lin. II haec sunt merum Remonsi ante nobiscum V credunt Iesum cIhr.ctum se mitura verum Mater m Deum quod
vereis te tantur, animo Jentιunt.
De Deitate Filij ac Spiritus S. sic censent pag. lin. Is Dei II. Demit talem oti j θ: Dim, inter alia maxime probar Urniant eae di s.' - r vini nominii m seu tιtulis utem ex divino proprieta&bm c operationia HV, qua utri insicris literis perre passim rribuuntur ad sane suam vim ac robur halent, mori non negligantur alia qua sanis Theologis invictusemper habita sunt. De perlona Christi pag. Iao .l in i . Remonstrantibus tribuunt, .m perso. Quodsectiones duae in cofusione eorumcita de ea sim concepta, ut nihil tuti, habeant contra fide analogiam. De ossicio Christi pag. ia I Remonaruntium pleras omnia talia I v. De messe dicunt, qua in Juctam reprehensionem non incurrunt. Cum enimD i teantur initio , Chrιnum triplex suum o tum universum , partim)am olim n remissubstat humili tris I exinanitionis eliter adminin se, partam etiam nunc in calo sub statugurii exaltitrionis gloriose ad minis1 ares: Videntur omnino nobscum agnoscere , cirri tum nonsolum ante resurrectionem suam suos Prophetam quo olum Sociniani V tri 'bimni sed etiam jam tum fuisse sacerdote a rege, quod negιPit Socinue. Pag. 22.scct. 9. Sic loquuntur , Removit amo, cir tum non me Servatorem solo praecomo, exemplo ct myri suo,sed etiam ero erga Deum merito cacia. Oribus etsi,verbis salte fateantur quod telum est, Christam merito ct facta es Servatorem c.
Confessio itaq; Remonstranthina vel ipsis Censbribus judicibus, in istis capitibus a vera Socinismi labe immunis est, saltem quod ad summam rei attinet, si verba corum videas prout jacent ibidpluribus argumentis opus esto Nec contra quicquam facit, quddin capitibus istis hic illic nonnulla Doctores censeant ea enim non retia aplain capitum, scd circumstantias rei spectant. non nitun- tur
98쪽
ininus contra hoc iacit quoa acidunt, Si quod verbis tessipantur,ammo Ostendi η Brium. Id enim prorsus indiantini est Censbribus Christianis, a
c stulta sit minum eorum censendi nimis avidum arguit Ue animo Remo
2 ', iba strantiuna frustra sunt soliciti Eum impostibile est ut aliter morta- .e bl te iii lium ulli presbent quam verbis. Ex illis aestimandi sinat; si istis eum ita ' ibi probari negent Censbres , quibus tandem cum probari sibi, lenes Suishepat si fallere, si praevaricari verbis in animo habuissent Remonstrantes, haud difficulter suis etiaria ipsbrum veri s Cenib- res fallere potuissent. Fallere volenti,verba omnia serviunt: Ex instituto sunt erh πολύ plures enim sunt res quam verba , ut inquit Aristoteles. Nihil tam accurate dici potest,quod cavillo omni carere possit, si modli velis. Qui fallere vult, is verbis etiam exquisitistimis fallere potest. Nunquam finis erit,siquis suspicioni velit indulgere Suspicio cuilibet voci rei duas 4m,plures ansas aptare, nullo negotio potes, Foecunda est imaginatio, , si velis, infesta uti sine fine interpretationes sibi ipsi fingere potest , ita sine fine modo'; eas ab aliis quaerere potcst, aut desiderare:Ne lon-
abeam, in ipsa materia de Trinitate,vide voces lentiae, per nae, substantiae,consubstantialitatis μοουσίου, ρεμιουσίου, subsiste tiae,as sumtionis , naturae , etsi quae sunt aliae Personae vox veteribus
Latinis, uti vox προσωπου Graecis, non significant nisi qualit tem Elymologia id indicat.Apud Theologos vero quot de ea definitiones reperiuntur Essentia, substantia, δεία,natura, nunquam se in Scripturis, valde ram Scriptoribus, imprimis Iureconsultis
in usu comuni significant id quod apud Philosophos, hodieq; significant,&,post natam controversiam cum Arrio aliisque, significare caeperunt. Uer voceConliibstantialitatis sive ομοουσίου, non essentiae unitatem,sed similitudine Fili,cum Patre ipIb Nic nos Patres in- 'tellexisse prolix ex historia prolesare conatur Andreas Fricius,recte quam eap : an secus jam non quaeritur.Per similitudinem autem illam eos indicasse, filium Dei eis mediae naturae inter ingenitum Patrem in ter Creaturam. Post illam S mdum,quo inter Orientale ct Occidentales Ecclesias contemtono de illa voce fuere ' quot etiam inter unim ejusdem Provincia Episcopos ' imo ct inter eos , qui privati essent, quot certamina excitari Spi copi, inquit Ozomeniis lib.2.4 8aemporis Lm erat aut tempus illud vivo ad huc cimperante Constantinoin interse dissidebat, homousir uom accurate examinates.Et Arriam quid e
99쪽
homousianos blasphemiae accus re, quoslium extra substantiam esesentirent. Contra homo iam Arrianos Et Ethnicis ares ri, tanquam suspicionem plurium comas imiscentes. Ad haec Orientales nomen me ira omittere,iliosq; tantum qui HliumDe ex non extinentibiti aut ex a-tia quam Deisubstantiafuisse firmarent, execrari. Contra Occidentatae modi Orientalium decreta reiicere solisq; Nicaena Synodi decretis p. .ndum esse contendera. uapropter Synodus tandem Sardrcae coacta homousit vocem omittere,inti tantum excommum re qui vel tres Deos, vel Chris tum non Deum, vel Patrem Filium. Spiritum S unum si eundem,vel Filium ingemium dicerent.Eundem ad modum s informula Syrmi composita rimini recitata, nomeάσι- propterea quod
a Patribu simpliciu positum esset o populis incognitum olfeniculum
pareret, amputandum,jus, mentionem nullam alii episer debere ce sebant,cum quidem divin itera nusquam Fibo nusquam Spiritui S. men ἰσιοις tribuant similam a per omnia Patri Fιtium doceant. Et autem must Episcoporum hul modi decratis intercesserunt, id, missis literis cum Matione ad Coni tantium restatisunt, Tamen se in Synodis sequentibus id confirmatum est, vide Socrat. lib. a. et 3 I. Theodor. lib. 2. Qip. I 8. I9.2I. -οςασεως voat, quam divers accipiatur in
scholis 1 recepta Scriptoribus, Sacris,Mcdicis,aliisq; significatione, quis ignorat: Quies an crudunt Censbres materiam sellendi dees1e potuisse. cmonstrantibus , si is suis ipsorum verbis fallere propontum habuistent Ipsi apprime norunt quibus verbis, quibus
phrasibus in nupera Dorgracena Synodo dec perint orbem Curishianum Singuli Canones, totidem cothurni, singulae sere voces toti-d is decipulae sunt, 'uibus populo imposuerunt, concordes D ctoros vili unt. I. Itoria Concili Tridentini , nuper odita, monstrat uanta arte labonatum in eo sit a legatis Papae, ut Phrases ac perio- os reporirent, quae dissentientium Doctorum pellibus possent aptari , salva manente sua cuiq; sententia 4 Ecclesiae recepta fide. Et quid non ex proscis egit Synodii Senuomir.ensis in Polonia , uti Calvinistae S Lutherani, alioquin capitales inter se hostes,consentirent in formulas, quas pro Oitrio sito quilibet posset interpretari, atq; aptare animo sui Rem manici quamquam sciebant non thinonis ui .
destituros inter Calvini stas, qu omnia eorum acriter censerent, iuna caiia,r,
dentibus atq; unguibus acutissimis vellicarent, maluerant tamen, ' Σ' p.,stquam ab iis per vim ejecti, ela sine ulla commiseratione segregati atq; expuli erant , propriis sitis verbis ac phrasibus uti non quod eas calumniae non obnoxias nituras credebaiit, quis enim ita a loqua-
100쪽
ubiq; adamaverunt uectati sunt securi cum quo illas communes haberent: Id enim nimis vernile est. A scholaribus cosulto abstinuerunt. EquivocaS,ambiguas, α φιρρεπεῖς, quantum licuit solicit, itarunt. Nisi id propositum habuissent, breviorem multd Consessi nem,ad instar multarum,quae in harmonia extant, edere potuissent,& sub obscura brevitate, verborumq; contorto volumine , si quas habuissent haereticas opiniones, tegere minc, cum aliter ederint, non timconsessionem,quam declarationem apertaniindiderint, immerit,sane in suspicionem vocantur affectatae,seu simulationis, .
seu dissimulationis sed ea est calumniae de suspicionis indoles. Ubiq; reperit quod sugillet. Si brevis est oratio, ex profesto obscuritas dicitur affectari Sc arcanum mentis tegi. Si clara dc prolixa est Oratio, an verba cum animo conveniant in dubium vocat, non de declarationis,sed declarantis sinceritate scrupulum movet. Ita se per habet malevolus animus, ad quod hetestat. Si Remonstrantes aure talionis agere vellent, quid non haberent, praeter omnes istas considerationes, quas super Consessione, de Cateclipsi Palatina,Synodo Dordracenae obtuleriint,in singulis,no dico Articulis, sed periodis, quod sequius interprctari Mobelo possent configeres Nec
enim articulus paene ullus est, in quo non aut pleraq;,eorum desunt, quae in Consemone Remonstrantium Censores desiderant,aut non verba sere cadem reperiuntur,quae sensiim varium dicunt admittere, aut si verba satis sunt exacta, in quo non scrupulus reperiri, aut iniici possit, de animo corum,qui verba ista,sua cise volunt. Sed id impraesentiarum non faciunt Remonstrantes, ne vicem rependere,
vindictae ac talionis magis , quam innocentiae suae studio duci II 4 2, . Atque hoc est indicium istud, ex quo patet quod Censeres Con-bit. Censore sessionem Remonstrantiu nulla justa labe notare ausi fuerint quod:i: cotin parum angetur, I ex Cenibram continuis locutionibus, quaesonem non seres capite ad calcem usq; non dosinunt, nisi in verbum Videtur;
: ' 'l' quod plusquamilies ingeminatur in haccensura. LI. Ex petutionicianismi su bus , quas creberrime faciunt, ut Remonstrantes propius se in o ii V QRς nibus paene Articulis declarent. III. Ex eo quba plerorumq; arri