Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

발행: 1629년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

itiae

CAPITI PRIMI. 33

aejudicis raditi mintu an ei Z, mentem eorum adsequi possint,modo praJudicio vana conti Antia, ab g pravu assectibi sese occaecari nou nr, sed Scriptu mina j: ct Iedulo scrutemur, c Haec sectio, inquit cris , , Socinismum redolet. Eheu' Crodebam Sectionem esse reformatimimam, αβ iniana est, inquit Censbr. Curi Vide inscitiam hominis: Si addatur expticati Spycopi quae sane nihil aliud habet,quam ipsa quae in Consessione cli, aeclaratio) apparet inquit, Rem inre non tantum confundere sensum S. Scripturae Grammaticumseu litteralem cum sensu ejus spirituam, verum etiam cum Osto- dio,atis, Socinianis putare verborum S. Scriptura sensum, sine praecedente interna illuminatione 2 revelatione Spiritus su homon bis fidemati obedientiam alisuo modo operari posse. Quis non catharrum sibi fuere sentit , cuia in frigidae ratione occurrunt γ Sed nos singulas Osthhai videamus: Confundunt si inquit sensum Assurae Grammaticum seu si v nit.is Censuleratim, cumsensu quispiritu iti. At quomodo sensum Grammaticum rcum spirituali confundunt, qui aperte Sc in terminis, ut loquuntur, tu confinde de sensu tantiim literati sive Gnammatico se loqui profitentur, Sect hi xvj cum ipse clisbr statim iit ungat, se agnoscere anima Grainmaticulem hominem naturali modo senium S. Scripturae Grainmaticum ' di seu literalem adloqui post , an non idem sentit dicitq; quod R

monstres Socinianus itaq; est suopte fidicio. At hocstcιmm, inquit, stinguentcissum titerasem a spirituali rerum spiritualium intelligentia inicite atq; inepte: A lens spirituali dicere voluit, At uis tandem est sensus iste Spiritualis quem a sensu Gnammatico istinctum est vult planist sensus, qui in sensu isto Grammatico continetur, scd una cum Grammatico percipi non potest,ais ens iis, qui a Sp. S. menti hominis superflua ditur, postquam is Grammaticum sensum adlocutus est, aut ut sensum Grammaticum literalem adsequatur λ Haec explicanda fuerant, ut distinctio intelligi posset. Est enim numeris Platonicis obicurior. Ncq verbium pueris in Academia disputat, qui distinctionibus,ut pulte, solent pasci. Sed nos cxplicationem si possumus, eruamus. Si est senilis spiritualis primo modo , tum necesse est ut intelligibiliter explicetur, quomodo sensus iste spiritualis sensu Grammatico aut litorali contineatura An contineri eum vult, uti aequivoca voce duplex significatio contineri dicituro At sicci tota Scriptura, Scriptura omnia dogmata ad salutem necesJaries, erunt aequivoca. a. Animalis homo non percipiet unquam ipsum sensima Grammaticum Scripti rae, quod tamen Censor fieri posse, concedit . . Sensus, Gramma- 1 ticus

122쪽

ticus Scripturae non erit nisi sensus iste, quem p. S. sub aequivo cis vocibus Scripturae intendit ri quem an aliis, quam esectis suis, intelligi non vult. Quantae nugae paut continebitur sensus, hic spiritualis sub sensis literati, ut selisiis Mysticus, Allegoricus,Anagogicus, rapiritualis , ita dictus Theologis sub sensu literati contineri dicuntur. At sensus hi non sunt proprie sensus Scripturae,sed sensus eorum , qui sit verbis istis intentionem suam ulteriorem occulunt, quam clare cognosci nolunt,ac propterea nulli ut sensus istecredatur verbis istis subesse mandant, vel qui sensus suos, Scripturae sensibus aptant: accommodant pro suo arbitrio. Et quia Script .S. sensus necessarii ad salutem jam non sunt mystici adeoque omnes fere sunt spirituales id est,spiritum lanimum hominis spectantes My stica de spiritualis ista Theologorum antatio hic locum non habe nisi eodem modo Scripturam totam velis facere Mysticam,Alleg ricam Sc Anagogicam. At sic, si omnino probatum seret Scripturae

sensum Grammaticum spiritualem intelligi posse a quovisti mine, probandum deinde adhuc esset, Scripturam posse intelligi a quovis secundum Mysticum Allegoricum Anagogicum seni una;

es species adderetur, quia inter priscos Ecclesiae Patres non defuerunt, qui sensum Scriptura Allegoricum verum ac genuinum Scri turae sensum esse asseruerunt .Quis finis Sed quocunq; tandem in do sensum hunc spiritualem sensu Grammatico contineri dixerit Censer, concludendum tandem ei erit, dogmata omnia Scripturarum,quae quidem ad salutem cognitu sunt necessaria, semper duplicem continere sensum. Unum, qui intelligi potest ab homine, etiamsi animalis tantum sit alterum, qui ab eo intelligi non potest:

uo quid vanius Gnsultius dici potest,aut concipio Sc enim ex geogmata ista, quae in Scripturis exstant, Deum uis, Deum si unum, aeternum, immensum, omnipotentem , omniscium Jesum Chris tum feterum Deum hominem in una eademi persona , pro peccatι mim smortuum, Fide in tam msjussit carι, sorte, pie fustem hoc seculo vise vendum eo , non esie furandum, adulterandum , concupiscendum, o

omnia ista rimilia dogmata necessaria, duplicem habebunt sensum,grammaticum unum spiritualem alterum 8c illum naturali modo adsequi poterit homo animalis, huncii poterit.Id si ita seri bere credit enlbr, explicet itaq; tiis propositionum vel dogmatum istorum sensus iteratis sit, qui spiritualis Citius credo, sensu omni se destitui intelliget, quam rem aded abi irdam explicaturus

est. Quod si sensum Spiritualem secundo modo accipiat, quia videt

menti

123쪽

menti hominis qui jam Grammaticum cliteralcm sensiim est adsecutus, vel ut sensum istum Grammaticum adseouatur superinfunditur non minoribus absilrditatibus scimplicatum sentiet. Nam I.

sensus ille stiperinius is non crit sensis verborum Scriptiirae, sed sensus spiritus Dei Laut si est sensus verborum Scripturae,quomodo 8c qua re differt a sensu Grammatico quorsum superinfunditur an ut intelligarii sciasiis, qui jam intelligitur mugae, an ut clarius intelligatur; at sensus in indivisibili consistit. Si alcas, lumen hoc Sp. S. praerequiri, ut verus sensus intelligatur; auges absiliditate; bis enim tum est verus spiritualis sensus p cliune hoc cu sit ipse verus si nsus Scripturae sensiis verus Scripturae'ntelligetur antequam intelligatiu sensiis grananiaticus ratiorsim itaq; sensus grammaticus p aut si sensus grammaticus verus sensus est, cum sensum grammaticum intelligi posse credat Censor ab homine animali, cicritiidem naturali modo, quid lumine illo praecedenti, id est, altero illo sensu opus esto Dicere uti in Thesb. suis in Synops purioris Theologiae Censbr. alaeus loquitur, Spiri. us Sarii ilumne F se, ut sensus Grammaticmspirituali evidentia comprehendiatur , nihil est dicere.

Nam si sentias Grammaticus evidens est, evidenter intelligitur, uto eum evidentem se evidenter non intelligi tantii in posse, sed intelligi etiam ab animali homine ibidem concedit, quid Spirituali Guientia opus csto, quid est ista spiritualis evidentia, quae est in ensu Grammatico cui denter intelligi Diti Mevidenter intelleio En in quam ἀνεξιχνίοιςον labyrinthum e conijcit Doetori densis distinctione hac sui Quam miseri sunt discipuli qui tam inanibus distinctionum siliquis saginantur, ut siles, quibus anima pro sale data est.Si hoc pacto licet distinguere, Scriptura nil nisi creus nasus dc regula Lellia erit, Enthusiasmis atq; adflatibus opus erit, ut in quem sensum flecti ejus verba debeant, intelligatur. Et hunc adflatum sibi vindicabit quisquis volet Ita quod volent Sabini somniabunt. Sed nos jam alteriun membrum censurae expendamus. Hac loquendi ratione inquit Censor declaram Remoni Bantes se cum OHorodio alis, Socιnianis putare verborum S. Scriptura sensum sine

interna praecedente illuminatione a revelatione Sp. S. in hominibus memat obedientiam aliquo modo operari posie Deride Mo diciatia, nec vola nec vestigium in declaratione est, nec locus de iis agendi hic erat,nec scopus ut de iis ageretur, id permittebat. De nuda tantii msensuum divinorii intelligentia sine καταλη - agunt quia de Scripturae perspicuitate sontentiam suam cxponunt. Ex coier , quod a Renaonst:

124쪽

n n - Ren Onst sensus Scripturae necessarios cognitu, ab homine sine in-nθ, i ii iis terna speciali illuminatione Sp. . intelligi polle statuunt, conter nudam se cludere velle ergo etiam statuunt, sensum illum Scripturae, fide a suu P ' obedientia compleri po1 se usui adeo ineptum d absur-εcii se qui dum cit,ut nihil su Pra;ἰ, ama certum cit Diabolos plos Scripturaesentibus itis S sensus necessarios cognitu descreditu ad sa Litem, clare intelligo

in hς re, quos tamen Censbr credere posse atq; obedire Deo juxta lentiis illos non dicet opinor Diabolos a poste Intelligere sens is necessarios, id unum evincit, quod seducere homines avide atq; obedientia eorundem ensuum,omni studio conentur. II. Certum est Reformatos non paucos, alioqirinii aedeliinationis Fatalis acerrimos Patronos diserte ista a se invicem separare inhira erin unus pro multis sussciat. Is Cap. c. de perspicuitate. Scriptu .ae 1ic loquitur. Posium ualuruo modo cognata habere dogmata ScriptAraram , sdemi hso Τιcam tenere per verbi mimi per um, ita ut articulos Nw omnes iis calinose camus,ac veros es iudicemus, idi sine interno mine Sp. v mu i h mines impi G Lmones fιciunt, Non examino hic quomodo

te; talari, consentanees Vithaherus certam blidamq; scientiam de salutari enim lubens admitto) haberi posse neget sine interno lumine Nam cognoscere Articulos Fidei eos veros judicares, an non est certo solideq; cognoscereo Sed nolo ea de re cum eo contendere Idem Lubibisci dicit 'peri Mosolinas in Respons sua ad Cardinalem Perronium

cap. I. Articuli nec an in Scriptura tam claris re in .ssunt expressi, . tiri vim munieryretatione opus non II ebctnt. Similiter HIPus Hominis disp. 62.

de Fide Thes 3. Notitiam 2 adsensum quo pro veris habe s omnia, area in Leges Euangelio sunt revelata , etιam ea qua captum ingeni1 humani Dperant, ferte etiam in diabolis 2 multis saepe impiis reperiri.

Quos tamen credere aut credere posse atq; obedire divinae volui tali non concedit Quare li hac sua consequentia jure gravari Romonstrantes credit cir br, necesse est ut eadem gravet i thaorum, Molinaeum, Fes Eum aliosq; complures de grege suo, cademq; fidelia Socinianismiis Pelagianismi cosimhes pariter denigret: aut si hoc nolit, perperam se conclusiste, Da linea, quod dicitur, excidisse fateatur. Ut verb Censoris hujus iniquitas magis appareat, adde argumeto huic mantissam, qua vel novae rationis loco esse possit Tantum abesse ut consequentia ista Remonstrantes gravare potuerit,ut contra si ulla tantum ἐπιεικεία erga eos uti voluisset, consequentia ista formanda abstinere prorsus debuisset, quia certum est Remonstrein cap

125쪽

eadit . ubi specialiter de credendi. obedicndi potentia, sire is est ostia his

Et one ad gratiam. Vocatione adfdem agitur , di tertis verbis adse Remoni ianaxere Sect. I. Deum conferrefatiam homini pec&rtora, per quam idone tu 2 aptus reddatur ad praei .ιndum id omne quod ab eo in Euan B testigesipoLEuLιtur. Et Sech a Gratiam ad fidem et obedientiam praeuanuam di icii 'cr nece riam a Deo concedi peccatoribus , cum eos adse per Euangelium c π, Dociat, gritriami illam Arr per praedicatιonem Euangeli ei ad unctam in. llectis a. -υinutem Spiritus Remonstrantium verba rei sa approbantur stativi ci Censore istius capitis , aut insaniorem ut ipse loquitur, 1en umsumuntur: Distinxi lac itaq; Remonstrantes inter potentiam intelligendi Scripturae senius,& sensibus istis credendi obediendi ciuei tentiam obtervasse debueratri mod si nihilominus Remonurantes in eo Pesagianos esse velit , quando Scripturae necessarios ad salutem sensus a quolibet homine iano tantum judicio praedito intelligi posse asserunt, tum ver explicet enlbr, quomodo Scripturam perspicuam si statuat contra Pontificios, aut qua in re status controversiae inter ipsum Tontificios consistat. a. quomodo infidelitatis argui conina conscientiam suam , inad in spiritum Sanctu peccare,)aria definitionem Calvini, possint reprobi, quos vocat. 3.

uid istud Domini Iesu sit; Servus screns volunt.rtem Domin non faciens,pluribmplagis aput dat Luc. ia. I. Ite istud Pauli I. Cor. xi . a. Si habeam omnem em , αἰδῶ - μυς, ριοι παύοι spia γνωσιν, id est , Sisciam omnia m3sperii omnem notιtiam ct tamen cirritatem non habeam. Item illud Petri a. Ep. 2.2I. Satius enim

fu et eis non cognovisi viam)uctitia , quam antita illa regredi a sancto mandatosibi tradito Et istud Iaci,biu et . . t norit reeufacere, nec fac.t, hicpeccato teneturi Ex illis enim constat, fieri possie, ut ij, qui vera fide,vera obedientia,caritates sanctimonia praediti non sunt, divinae amen voluntatis, divinorum omnium mysteriorum , imo

verae justitiae cognitione,ipsiusq; Servatoris Iesi agnitione sint prς-diti Imo futurum eise, ut, qui cognitione ista praediti fuerunt, octamen vel fide atii obedientia deitituti manserunt vel a fide atq;

obedientia iterum defecerunt, propterea damnentur in gravioribus ac severioribus paenis assiciantur,quam qui ista cognitione plani destituti vixerunt. Tales autem non sunt nisi animales aut naturales homines, sive irrcgeniti infideles. Itaq; clim iis potentiam cognoscendi Scripturae verum sensum competere negat Censbr, alterutrum dicat necesse est Aut sententiae suae sententiam Scripturae directe contradicere: Aut cognitionem istam,quae tribuitur nomi-

3 nibus

126쪽

nibus istis in Scriptura , per internam Spiritus sanisti illuminati nem in illis effectum fuisse. Hoc posterius non dicet, quia cos, qui bus illuminationem illam contingere vult tantum regenitos, fideles& spirituales le dicit, opposite ad animales homines, inctione Spiritus Sancti destitutos, uti ex locis , quae citat, manifestum est. Istud prius itaque dicat necesse est, aut dastinctionem Sophisticam more bo reperiat ut rimam qua elabatur. Quod sub finem sect xv.

addit Ex assertione hac RemonItrantium nece rio sequi, non nec sic Expendi quisquam n ituruis lumine potens intesti re sensus Scriptura ad

censibiti, Si 1alutem cognitu necessarios, ad S. iterarum cognotionem dιvinum auxis

. Urό ita '-ωπι, id prorsus absurdum est. Nam I. cx o etiam seque irile tig roiatur, non necesse esse ut fidelesin rcgeniti, sive lumine interno Spi- sunt ritus Sancti donati,adri literarum cognitionem divinum auxilium: ,.sthh Limplorent . Hi enim non tantiim pos runt intelli 3ere sensus Scrip-s i necessarios, sed eos jam actu intelligunt, iisq; adsentiunturitierarum eo credunt a Tantum at ii, ut consequentia haec abliirda videri de-gnixion beat ut non modo non necesse sit, hominem animalem divinu altri-

'r' ' I um id Scriptitharam cognitionem implorare, ut plane impossibilς sit, ut ad Scripturarum intelligentiam adsequendam divinum auxilium imploret, nisi ex Scriptura prius intelligat, aut alia aliqua ratione humana persuasum habeat, auxilici divino opus esse ad carum intelligentiam consequendam, S Deum pro auxilio isto rogari velle, juxta illud Api stoli Gomodo in voca. unt de quo non audiverunt 'Cui non repugnat id , quod Remonstrantcs Sech a declarationis

suae dicunt,f epe=multos, et1. inter Ch uitianos, qui divinum auxilium subinae, ut decet pie non implorant. Eo ino enim requiri,ait Cen-sser,ut iuvinum auxilium implorettir pro adsec7 .enda intelligentia Scripturarum. Nam hoc posterilis membrum, si ad alios quam a os qui jam Christiani sunt reseratur , ad j idaeos aliosq; qui vel ex . .

vel ex traditione, vel alia aliqua ratione divinum aiixilium implorandum cse in omnibus rebus petiuasum habent, referri volunt. Quae in Sectione XVI. Remonstrantium censis Censor ea sunt plane προσλονυσα. Dixerant Remonstrantes, optimam Scripturae interpretationem csse eam , cuiae sensum qu nativum ac litiralem uam fidelissime exprimit, vel saltem quam proxime ad cum acce-it Sensum autem nativum ac literalem appellaverant non tam Gum, quem verba proprie sumta prae se serunt, quam cum , qui licet verba rigide accepta eum non ii sinuent, tamen rectae rationi menti atq; intentioni ejus, qui verba protulit,csivenienti munus est, sive

127쪽

CAPITIS PRIMI, 36

sive ille proprid, sive figurate enuntiatus sit ut aute quid rectae rationi scopo aluoris coiisententissinarsit exponerent, addiderant, id ex copo, d occasione uniuscuiusq; loci, ubjecta materia, ante-ccidentibus consequentibus, similium locoriim collatione,aliis i id nonus argumentis atq; indicij dignosci posse: In hac tam clana,tana aperte,contra Pontilicios imprimis, directa sectione,arripit, campit Censer voces duos, videlicet Reetae rationis, ratione, ut putat, et omnibus probare nititur, rationem rectam nullam est per quam Scripturae thnsuum recta interpretatio haberi pollit, nisi θι-

Sancti ictamen ac ductiisequatur. Quid est cum ratione infamire, si hoc non est' Nam recta ratio hic non significat vim, qua homo ra Recta ratioti inando ex se ipse excogitare aut invenire potest id, quod rectu i aditi

M divinae voluntati conveniens est,sed tantum vim,qua sensum cla tioneRemo

& perspicue a Deo revelatum apprehendere, aut ex verborum iu ' circumstantiis, ex antecedentibus 5 consequeutibus,&c recte seu convenienter intentioni ejus, qui verba protulit, cliere potest. Deinde, positorem ira se habere, quod videlicet homo, nec hoc, quod dico, praestare posset an non sequetur tande impossibile, imo incinium ac stultum esse, ad eruendum genuinum Scripturae sensum rationibus agere aut rationes audire Nam quaecunq; erunt rationes, eae proficiscentur aut a mente non illuminata, aut ab ea, quae a Spiritu Dei jam illuminata est. Si ab illa id est non illuminata mente proficiscantur, tam nationes omnes sunt stultae Sc stolidae sive quis iis utatur, sive quis cas audiat. Si ab hac id est a mente illuminata proveniant,tum frustra at diuntur contrariae rationes, quia qui illuminatus est a Spiritu, is non potest errare in ratiocinado in frustra prioribus istis opponuntur rationes ab illuminata mente prosectae, quia hoc ipsum est signum cuideas priores istos non polle capere:

has rationes,' aia mentem non habent illuminatama nam rationibus utuntur, quae rationi adversantur, quae a Spiritu Dei illuminata est. Quid ergo alia re opus est, quam hac una videlicet, ut quis, que fortiter, etiam sine ulla ratione, sibi persuadeat nam rationem rectam habere non potest , nisi haec persuasio praecedat se habere mentem a Spiritu Dei illuminatam : Sic nec taligabit se ipsum audiendo rationes, quas scit non sis non esse falsas nec laborabit, ut aliis rationes suas persuadeat quia fi ustra id sumnim sciet, nisi Spiritus prius illuminet mentem rius, qui persuadendus est, dum ill

128쪽

illuminat mentem non opus esse sciet, ut id fiat, quia tum is, qui illuminatur , non potest non tensus sacros intelliget r. Deinde, si is, qui illunii natus cst, rectam rationem judicij de genuino Scripturae sensu capacem non habet nisi in disquisitione non ratiocinationsssua. ia, I 21xituram, a pirum Santit dictamen ac ductumsequatur, ut enlbrcensor mitur,ait, quis finis mam unde dignoscet an in disquisitione ratiocina-ν ς' tionis sitae naturalis, an Spiritus Sancti dictamen sequatur; portet ut id cognoscat ratione At qua λ An recta At eam inquirit. An alia alia inquirere non potest, nec debet. En ut in circulum absum ditatum cat Censor inim rectam rationem veluti oculum sibi ipsi aliisq; omnibus eruit, dia recta deinde, ut putat, ratione aliis persuadere vult, quod sentit Merae tricae, mera binnia δε merae nugae.

Brutum sesapidem facit hominem , ut Deum tant,altius extollat. Ista est putida superstitio, multa humilitatis affectatio. Na quid eximium, quid excellens tribuitur homini, aut quid detrahitur summo Deo, quando dicitur homo sensus sacrae Scripturae,intelligibilibus , peti picuis ac significataribus verbis propolitos, & a Deo ipsi,

Naiilden sti non propositos tantum, sed mandatos etia praescriptos Q sub com-

i tur, intelligere, examinare ac dijudicare nolles Si tribueretur ho-

est, momini sensuum eorundem rentio, quod vid licet os suopte arte,

turae

positos uis napte industria, suopte ingenio pol sit excogitares invenire, tam h ῖς μ' vero tribueretur ei, quod cr plurali adina t. soli Deo divinaeq; ejus gratiae tribuit. at quando tribuitur homini, qudd verba, sei sum clare ac perspicue exprimentia intelli ore possit, aut, si de

verbis controvcrsia moveatur, quod antecedentia , consequentia, similia conferre inter te polli , ix absurditatibus , quae secuturae essent, alijsq; rationibus collighre, quis verus sensus scopus loci sit, de quo quaeritur 'uid magnum ei tribuitur pirutum eum facias neces le est, si hoc ei adimis. Et quido An Diabolus ipse scia-sus Scripturae sic adsequi non potest non adi equitur λ an non multi athei, profani, scelerati sciunt fatentii tensus Scripturae veros csse istos, quos fideles Christi servi veros esse statuunt,4 tamen iis adstipulari nolunt, inad idcircd iis adstipulari nolunt, quod

sensus istos veros, quos optime intelligunt, veros eis nolint in animii suum induceres Antion haeretici intelligunt sensus istos,quos Orthodoxi statuunt Scripturae genuinos sensus esse Gaiah dc respuunt idcircli cos ioni stant, non facturi id , si cos nullo modo

intelligerent. Distinguere hic inter selisum Meralam spint lam, nimis

129쪽

nimis putidum cst commentum, ut jam ante delironstravimus Ratio etiam , quam hic allegat Centor, Cor. I. 23 ubi praecipua

Scripturae doctrina de Christo, huius muni sapienti sultitia esset

dicitur, non modo non probat contrarium, ea colafirmat id, quod , t s. a Censo dixi. Stultitia cnim sciatibus istic cis dicitur Christus crucifixus, no ς' i S

quod gentes non POὶsent intelligere aut percipere vi rationis rectae id est convenientelia tectum verbis Iesu Christi sensum aptantis, ne quis vocem lianc calumnietur, qu nam esset ipsissima doctrina Ielii Christi crucifixi: Nihil minus Sed quod doctrinam illam, quam optime intestigebant quid contineret, ut stultam ianam reiicerent atq; averi arciatur. Eo ipsi, itaq; quod doctrinam illam pro stulta habebant, eam etia intellextile, dicandi sunt. Nam idcirco cana respuebariqui intelligebant a judicabant sensus istos,

quos continebat,puta Icilina per crucem in gloriam intrasse, de cum crucifixo Iesu crucem subeundam, ut salvemur, scies. AEE,quos humana ratio M sapientia mundi huius, id est, mundana quae omnia utilitate rerum praesentium aut mundi huius metitur, pro xire nonsblet. Stultitia itaq; dicuntur sui ille, non quod sensus stulti essent, ut intelligi non possent ab ipsis , aut quod ipsi stulti essetit, ut sciasius Euangelij intelligere non possent; sed quod sensus, quos intelligebant, pro lentibus habendos esse judicabant, quos non nisi stulti, id

est homines simplices , quos vocant, qui commodis vitae suae non sciunt studere, probatur essent. Confirmatur hoc ex eo, quod idena Christus dicaturscandi iam Iuriis Scundalum autem esse non pol rat, nisi intelligeront quid doctrina Christi contineret. Eadein hic natio est. Antequam iani , sic colliges Si rationis rectae, quae I S. Spiritu Dei interno non est illuminata, nullus est usus ad di)udicandos Sacrae Scripturae sensus cognitu nςcessarios,cur adeo multus est

Deus in monendis omnibus omnino, quos per verbum suum vocat, ut diligenter auriant, attendunt, iudicent, probent Script Dp miis i iemes vel prudentessint, ut nonsint puerised adultiscientia a. Cur Ged Joai s. o.

judiciq

130쪽

EXAMEN CENSURA , dici exportem ' c similia Haec enim omnia totidem sunt absum. cla propter quae Censura haec Censoris merito videri debet ab uda plai:ζαλογος. Nam prima ac Praecipua , quae in Religione pricognosci debent, fimdamenta ac Iulcra,funditus tollit: dc quod caput rei est, hominem ex homine inuit, ut Religionem, quam Pelagianam situram sine causa metuit, Fatalem sive Manichaicam n bis obtrudat, quae omnia Religionis pestis est. Sectione XVII. inquis Centor, Remon Dantcisubgeneres epither iis, cis Im sibi minimi ut loquuntur fabricati Θmbolum quoi vo-

surae de Sym nolicum complarit videntur, illud, alijs annumcrare hominum scriptis' i' P Eeclem in ditis, tam publicis, quam privatis Temerιtas hic an imperitia major sit, dubium est.Temeritas quod ii vel levissimum indicium est,unde id Remonstrantes fecis videri possunt An non generalis ista propositio Remonstrantu, Nusium Symbolum humanitus μbricatum norma eLE interpretationis Scriptumarum, non dico verisIima,

λὰ - ., pud Omnes Ortia id os receptissima est Imperiti.ι Adterutrumllis velAposto enim verum statuendum cst ut Symbolum hoc ad Apostolis velit. Rut xi Apostolica autoritate scriptum es. sic ut Symbolum istud R tonstrantes inter scripta humanitiis fabricata retulerint, aut reser re videri voluerint, ineptissimuni esse Aut Symbolumi κ ab Ap stolis vel Apostolica autoritate scriptum non cites,4 se , si illud interscripta numanitus fabricata Remonstrantes recensere voluerint, nec mirum nec absurdum videri debere uitamquam verse deici tro horum aperte quicquam statuit Centis , anaen non obscure significat, se credere 'mbobi istud ab ipsis Apostolis aut Apostolica autoritate scriptima non esta. illi major iniquitas videri debet, quod is Remonstrates censere non erubuerit eo nomine quod 'bolum istud, subscriptis humanitus fabricatus comprehendere visi sint.Nam si scriptum est litimanitus fabricatum, aut sine divina autoritate scriptum, cur male illium habet, quod inter ejusmodi si ri ta a Remonstrantibus , non dico recenseatur, scd recenseri tantum videatur Atqui, inquit, 'e orare non possum 'nibolum Apostolio ab abysscriptis EcclesiasZicis hocsaltem nom:ne disce; nendum si , ruod

non Oaem ratione in hiis ripies, at , iri do ei nosprae compendio, totaveritatis dotisina totidem pene verbi ac methodo divina summatιm comprehendatur, Esto: An inae equitur, Sumbitu istud inter scripta humanitiis fabricata censendum non esse,si scriptum revera humanum

estλAliud est , seni sive tensiim Symbolo comprehensam divinum esse, aliud Symboli ipsum a Deo vel Dei julsu exaratum vel scriptum

SEARCH

MENU NAVIGATION