장음표시 사용
211쪽
cretum hoc divinsi non si et absolutum decretii, id est, non esset prius, nec superius, nec independens ab omni alia causia, quia dependeret saltem ab ista voluntate ut praeicit S praevisa. Secundum itaq; dicat ncces Iecst. At quomodo tum cli efficax voluntaso Nam si decretum permittendi non supponit voluntatem, sed eam prorsus liberamin indifferentem res inquit, nulla ratio cificaciae in decreto isto permittendi apparet. Oare, ut permistio sit dicatur efficax, necelle est ut sit vel virtutis .ciscacia propri dictae influxio sive impresIio in voluntatem corum, quibus peccare permittitur,vel vi tutis istius , sine qua fieri non potest contrarium ejus quod permi titur, sive remissio, sive subtractio : Lltrum horum dixerit Censer, perinde est. Semper enim eo redibit res, ut decretum Dei sies dicatur ectica per modum caussae vel efficientis vel deficientis. Atq; hoc sensu Remonsti ante dicunt, a Theologis istis decietum Dei vocari abiblutum Se essicax mocirca, chinc Dr eos Theolog rum suorum dogma de alublato Meificace Dei decreto in sensum a mente eorum prorsus alienum data opera detorquere dicit, injuriam eis facit atrocissimam Nimis nota, nimis clara est Theolog
rum istorum sententia, quam ut eam calumniari,vel detorquere aut possint aut velint, o uicquid eam nuperi hi Doctores t Rutionibus affectatis veluti tenebris involvere ,- tanqua tanam doctrina Imperitioribus obtrudere conentur. Dieta eorum id probant, Peccata hominum pendere a De voluntate antecedente absolata, irre tibiliter Vide syllabae icacri; Deum acipeccata, qua patim prohibe occulta ratione homine I , ellere te et divini vi e ι, qui ruui sit a Creaturis omnia pec chii, declara' cara nec ara fera vi divini decreti; volumatem De efficaciter in omni 'κ 2b, - operari, sponere ars e sicere omnia e Gamum non potu e nolle circa I de peccare, ex ι decret divini micun j jecciant vel bene agunt, eos, iste ridet allum
et decret divini, non se non peccare aut ne ageret omnia quaecunisunt, acproinde atrocissima cruoi scelera feri ex decreto Dei: Peccata a Dei praedentinatione pendere, tin Ham esse tu a causiaci Deum procurare quoq; sacrilegam nominis si Hasphemiam , alia , horrenda. Quae ex Ursilio citat, ea, etiamsi nude ac prolata admitti possint,tamen, si ad hypothesin sententiae jus propius Paulum accommodentur, eodem procliis recidere comperientur quamquam, cum dicit, ea, quae providentia divina fiunt, necessaric, quidem fieri, sed necessitate tantum ea, quae ex hypothesi cst, sive consequentiae, non autem simplici sive absoluta, dicit id,quod non modo directe repugnat i cutionibus Theologorum caeterorum,qui omnia a Provideacia Dei,
212쪽
sive a voluntate Dei antecedente absoluta, arres stibiliter ossica ce verba eorum propria sunt pendere, Reprolos necessitate peccanrieo, ita pereund ex Dei ordinatιone constring atqhut. coni ι ι, ut nequeant non peccare perare,ctc. cic sic necesIitare, non consequentiae tantiun, sed coniequentis etiam necessarii, omnia peccata fieri pronunciant, sed etiam, quod aperte fallima osse crcd. derit necesse est, si consequenter principiis corum loqui voluisset, quibuscum se lentire proritebatur. Nec satis est, quod de suo a iungit Censor, hom
nitis; uite vici ad ci efficiendas hecundum facultatem mi a Deo insitiam moveri, foris rivola Deumi eorum voluntatem non cogere, neq; contra ejus naturam per eam .io , 5 aut cum ea quici Um operara stud enim hoc ad ci facit,quod De- cogat volun us hominem a peccatum non cogat, si sic interim in illo, aut circa
.. II: illum Misi operetur, ut homo non posti non peccare etiamsi oporam ejus in ea ratio illa non nat nisi secundum facultatem hominis a Deo ipsi in- ditam Nam hoc ipsis m, videlicet, non posse non peccare, quod ex vel ad operationem istam divina ncccssarid sequitur, cum authorem caussam operis sive peccati istius facit, homine a culpa reatu peccati absolvit. Sic si Deus voluntatem hominis neceIlitat aut aeterminat mcdiant intellectus judicio practico, uti quidam s nuper Jobam come hvoluntatem nostram a Deo determinari volunt, sanaesecundum facultatem a Deo homini insitam, Deus voluntatem hominis moveret,i tamen volitionis istius caussa esset solus Deus, qui udicium istud practicum, volunt: tem n cessario post se trahens ve determinans , non habere, in potestate hominis non fuisset, imi, non habuisset istud homo nisi a bio Deo tu bri ' suggerente Quare, cum dicit Cens ,r, Actum providentia divina cum
Adium Prori toluntate hominum concumentis es intremum in occultum , nihil dicit.:s h .se,ces Sive enim sit internus, sive externus, sive occultus , sive manifestuse occultum actus, quid hoc ad rc facies Necessiras sola peccandi, ex actu illo divino, vel ad a tum illum divinum sequens in voluntate hominis, sussicit ad conclusionem hac faciendam Eos, qui necessitalcm ejus modi statuunt, Ubere, Omnia quae ab hominibus fiunt in rem p rc , seu bona , seu mala , fataliter se incontingenter evenire, Deumq; providentia sita praecisam atq; absolutam necessitate peccandi hominibus imponere Necessitas enim est necessitas,sive causa ejus sit externa, sive interna, sive occulta, sive manifesta. Et quid rescri an qui Sexterna vi an intcrna operatione, vel cessatione ab operando cccc ac percat, si peccare cum ac perire neccsseisi pAddes, quod necessitatio haec, quanto est occultiori secretior, inniti
213쪽
tant sit peior, turpior, meo opi max indignior. Sectionis VIII dc ultimae censura futilis est, I o, inquit,stem n-
desbrati necessitate attribuunt in filio Censor Remonstralitibus tri si . . ,huz buit, quod istis omnibus unam candemq; sententiam trit uani fatali neces litate Fatalem ac serrcani necellitatem per sententias eorum pariter statui ato adstrui dicunt, at sentcn tias corum de ne que mile incessitate neccilitati lar illius caustis prorsus convenire, idcirco non si I Ita dicunt: Nimis crassa ista oret ignorantia Iauerim de Stoicis quae dixerunt, ea non nisi ex communi di passiva sententia dicta volunt: S.:n cnim qui Stoicu lon e aliam sentcntiam tritiuunt, non sinem. igna prob.ibilitatis specla Certe si scripta Senecae a Ditisti, quos Stoicos fuisse constat, videantur, longe aliter de Stoicis ita tuendum esse videtur , quam recepta hactcnus sciatentia fert. Sed Remonstrantes communem opinionem secuti si int. De eo an ci succrtum est, eos statuisse fato omnia, id est, necessar: evenires: Sed necessitatis illius causi is a duo is diversi, principiis derivasse Pradestina di
natos qui, attinet, a iiij in rerum natura unquam fuerint, non con deititialianus tendere volunt cum qui, quam mortalium. Rcs tanti non est: quam- qui V--nxur.
quam caussa nulla satis gravis est,cur de eo dubitetur. Nam, praeter Sigebertum , non tantuin Prosper Tyro Aciuitanus, inter Patres eorum meminerunt, in Chronico a Pythaeo culto, quod pro suspecto habet en Ar;Sed de Arnobius, vel quisquis alius Author filii eorum commentariorum in Psalmos , qui Arnonio tribuuntur, Psal cxlvi. Faustus lib. ij de lib. Arbit. cap Aiv. xvj dc Remigius Lugd. in libro contra tres Epistolas trium Episcoporum GalΓ, eum in i larus Rhemensis in libro manu scripto adversus Praedestinatianos. Vos omnes voluisse sub conficto nomine Praedes tinatorum sugillare sententiam Augustitii de Praedestinatione, dicit quidem se credere Cens ,r, scd sine ulla probatione. Tam facild id reiici Dotest, qu1m dicitur. Sane, si nomen istud confinxerunt, lim valud veri minite est, cos, id faciendo, non sugillare vi luisse sententiam Augustini, sed cum genuinis su s coloribus exprimere ac di pingere. Nec enim
ignotum esse potest , istis ipsis consequentiis Augustini sententiam olim paene ob omnibus ejus adversariis grmatam uisite, uti satis clare id videre est in Epithola Prosperi ad Augustinum , cum ait, Hac sententia lipsis curam resu genae adimit, sanctis occasionem vi te pistor Poris adfert, et quod in ut m .pari super suu labor sit, sim ' Σ', NIectus ulta indui Aria possit in; rare , cis electus alia negligentia posit
214쪽
excideres: Quoquo enim modo se egerint, non p aliud erga eos quam Dem desinnut accidere, G sub incocta spe cursum non pus esie constantem, cum si aliud habeat praede tinantι eleetio, cassa sit anniret istantentιo. Removeri itaq; omnem inu. Eiciam, octi, virtutes , si Dei conssit tutio humanas praevorat voluntates c sub hoc Praedes tinationis uomiue fatalem errandam induc necessitatem , aut iuvesarum natur raran dici Do-
monum Conditorem si nemo possit illudesie quam saetus est. Ovum ovo non est tam simile, qua haec lententia Ligustini, sententiaePraedestinatorum , sive eos in rerum nanura fuisse, sive nomen eorum confictum tantum fuisse credatur. Nec movcre quemquam debet'ubdCensor hic declarat, se, suo si docti nam inam qua Prauessematis adsciribitur , toto pestore execrari, e haberepro impudentissimis calumniatoridus ac Srcophantu, qui vel haereseos istius blasphemas,vel Stoicorum, Manichaeorum portentos detina 8 par impudentia a gere
non verecundantur. Nam certum est eos, quando ita loquuntur, nonne d a. execrari doetrinam sitim Predestinatorum, sed verba tantum, qui- tegitur, cum bus doctrinam istam CV restit Sigebertus, quibus sensum, quem hς-r Ii ilia o reticum inedicent, adtingere etiam s. lva principali sententia Pr rum se toto destinatorum , ijs haud est dissicile Pollunt enim verba istam me. - a 4 sensum habere, ac si ij, qui ad mortem lint praedestinati vel reprobati absoluta voluntate Dei, nillilominus pie possint vivere, , qui ad vitam sunt praedestinati eadem abiblata voluntate, possint improbe vivere Iitum aute sensum rojicereis execrari videri, iliant, quamquam Calvinus aliiq; istentur,4 cxperientia non ram telia tum facit, eos, quos vocant, Reprobos, eousq; aliq iando a Deo illustrari & excitari ad benesagendum , ut inter cos Scilectos, q:tici ad vitam eorum attinet, discrimen nullum appareat, ipsiq; adeo tibi persuadeant se clectos esse. At nemo tam iniquus rerum aestimator reperietur, qui, si verba ista Sigebere de Praedes Ethatu videat, non creditum sit ca hunc sensum ha oere posse , ad odq; revera habere: Fieri nullo modo posse, ut, qui ad mortem p aedestinati sunt, Eva dant mortem damnationem , etiamsi contingeret eos pie vivere, bonis operibus operam dare Et contra, heri non posse, ut, qui ad vitam simi praedestinati in damnationem incidant, etiamsi contingereti is impie vivere: Ita ut sciatiis sit hypotheticus,licet verba categorice prolata sint. Dod si sensum hunc nihiloni inus execrari seM dieit Censer, tum an necesse est ut execretur e faguH in e Mams: i ii . Drat Expositionem Ecclesiasticam , quae vocatur, in Joha xv. cap.
z d euita vers. II. Ubi hic ipse sensus. ut sensus Ecclesiastic in firmiter tenendus,
215쪽
nendiis, totidem poenis verbis legim hunc in modum Stat igitur ria destitist Arma sententia. - vj, Demiam contatum orbem elegerit,eum non
posse perire quem vero Urierit eum non posiesalbari,etiam omnia Sanc--N
EXAMEN CENSURAE IN CAPUT VII. De Peccato miseria hominis.
SEetione I huius capitis censentur Remonstrantes quod dicanis
Opiti Providentis, de quo superior capite egerantsequutum es t opus gnati misericordia , cu occasio m deditpeccatum cum tamen Sech. iv capitis superior jam dist norant in opere Provιdentiae curiam Dei. circa pιos Ἀπιos, longanimitatem tolerantiam Dei erga eos in qu bus profundius eis radicat habitus Peccat , item gratiae auxilia Spiriatus . dona, c. Quomodo, inquit, opu Providentia secutum eIt vis grati e , mn providentia ita descrapti supponat peccatum cI cum opus .itiae si praecipuumsalutis medium salutis aurem media sint opera prο-xidentia ' Potius debuissent inquit dicere illud opi divina bonitatis, scilicet Providentiam , includere omnia operagratis inmisericordiae, Lludpraecipue, quod nobis xlnbuit in se Dito Atqui hoc dicunt, mi Magnacens Censor totidem verbis. Ubi cs Pudet profecto tam ingentis osci oicitantia tantia quam in limine huius capitis statim prodisci Videatur tantum initium capitis praecedentis, S res patebit Creationem,inquit Declaratio,&mpit immediat aetnatis Dei providotia, qua NBὶ interim se extendit etiam ad opus Redemtionu, ad omniari tum facula, tum opera ctro qua in mundo sunto sunt. Qui hoc aicunt, an non apertera cunt Providentiam includere omnia onera tire misericordiae, illud praecipue, quod nobis Deus exhibuit ChristopVox, Redemtioni id arguit, voces, omni ecula, omnia opera, res,quae in mundo sunt Opus tamen gratiae secutum cum dicunt opus Providentiatinihil aliud voluerunt,quam Providentiam immea ath adhaesisse Creationi rerum circa res creatas versatam esse variis actibus , antequam opus gratiae, id est, opus redemtionis , quae nova quaedam creatio in Scripturis dicitur, & ad Providentiam propriis non bectat, peraeteretur, eram si deinde , opere isto peracto, ad illud etiam extenta fuerit Vix credo Ceaebrem hunc ira censendi aviditate
216쪽
EXAMEN CENSURAE aviditate, recordatum bisse ejiis,'iiod Praecedente capite declar
verant Renaonitratu .Tantum potest inconsideratus Zelus, domalevoli animi impetus. ' Quae lectione II continetur Censura, ea adeo frigida est, ut tussin Lectori cieat Dicunt inquit, RemonLEAmici Deum dedi primo homam legem , de non comedendo fruet; ar o 1 μι tra hon ιm. at non expucant,an,praeter illam legem,mn alia eorum mentibus insculposueritie e naturalis oculus ad Puc maera in cor, uptis οἱ teris remaneant. In mane crimen profecto' At nec Scriptu a id explicatio in loco, ubi eius rei sedes est,in unde hanc declarationem nam mu- tuatici in Nemoniti antes. Quid an hi, exulicari necesse erat' Cur 2 homihi' hao; non explicatum id fuit eo in loco, ubi de creatione hominis Deo sucrit ac legis-latione diserte historia de cripta est i Deinde, An uspiana legem talem mentibus primorum Parentum inlculptam fuit se megant Remonstrantes p an dissilentur ut piam ejus rudera rema his in Posteris eorum ui possunt Nimis omnibus nota est haec. Vcritas, quam ut eam negent. Sedis,quomodo id ab iis in dat, uintrahi, tilpicari potuit Cens ,r Nam Remonstrantes pro Pelaganis habet, quos statuere passim aifirmat,omn a, qtiae in primo sitatu homini a Deo fuerunt concella, reliqua in eo mansiise Reliqua autem mansiise dicunt poeta omnia, quae per gratia restitui docent hex logi . At, Socius utrumque negat, inquit. Esto, Ergo idem neSant Remonltrantes. Quae rati, Sedis falsissimum esti id negare oci- num, inui cum eo lentiunt. Ubi Tonsutia, o Conlbro in id probem p Socinum inter Pelagianos etiam censes Socmus rectam rationem natura homini indise assirmat, eidemque recti praviqin titiam pallim innatam , non corruptam per peccatum Originis contendit Smalcius etiam contra Francium leges poralec, naturae,in civiles, ad lege Christi temperandas aperte docet, pag. 393. Naturae legem itaq; agnoscit.
Alterum quirit centet est Remons Erant praepospere locutos ese,cum dixerunt, legem prim bom m datam fusef. poena mortas tama variarum miseriarum jam variae ista miseris , vel sunt aeremae, cltemporatis S aeternae, mortis aeternae nomine continentur. Eiii , S temporatis , debuerunt evi mort aeternae praeponere Uula non talliat ad tam
Rulicu acem frigidam censuramo Catarrhum sentio mihi fluere,& piget respon--μ dere. Eodem jure censebitur qui , si dicat, Peccatum creri mos tem aeterna temporalem: Nam temporalis mors praecedit mortem remitu Va, quam pueriliter. Sed abeantus hinc, ni fri
217쪽
gida haec censura uos si si ocet. Quae fcquitur majoris momenti est.
e tum, inquit, segem de non comedendo furitu vetito, Adrimum serraegressum, non spontanea tanta ,sed prorjusdisera voluntate Idne ι-ri non debet, sed de libertate voluntaris in quo consistat, quaenio m . Ita est. Hic rei cardo vertitur, operae praetium cli Pendere , quae ad
lianc rem pertinent. Si voluntatem liberam, iriCPit, inte ligo eam qua agit ἐκ πορ ρεσεως, ex deliberatιone est OLEIPicium rationu pra- Elica nos etiam uicimm , non tantum spontanea sit libera voluiitate status qua m
qua a libetiam arbitrium suscit.Libertas itaq; ciduntati SJuxta Cen iis accurati
sorem hunc in m fu maliter consistit, quod voluntas possit eligere P R ii aut sequi id omne, quod ratio cosultatione conducibilius judicatura est, id est, voluntas idcircd libera est , quia eam judiciiindiffercntia praecedit,in tum libere agit,quando sequitur judicium rationis Practicae, quomodocunq; tandem a*at. Quid hic dicemus Dedefinitione inertatis quaeritur. Si cui 3 pro arbitrio suo rem definire licet, nunquam finis erit. Censor h. c desinit libertatem voluntatis, sine ulla probatione aut ratione, quod id ita fieri necesse sit . . Quaero idcirco videri debet indignior, quod definitionem hanc faciat contra communem lassivam paensi omnium tum Philosephora, tum vetustissimorum, recentium Theologonim definitioncm, secutus cum Johanne Cameriane, nuperos quosdam cossit; paucos dmodum sei logos,inter quos Bellarminus principem locum tenet,qui voluntate i judicio rationis praelico determinari affirmant. Quod tamen non ita volumita accipi, quasi vitio ipsi verti debeat,
qudd non sequatur communem ieceptam sententiam. Nihil minus Sed quod, cum Censbre agere velit, censurae suae natione non addat ea in re, in qua controversia totius cardo tertitur,4 in qua
sedisssentire scis a pleris j iiim Philosophis thin Theologis Cense dictator non est rationes allegandae fuerant, unde centurae ipsius justitiain aequitas patere poterat. Sed quicquid hac de re sit, hos definitionem hanc inseris sine praejudicio paulo propius expendamus. Si indifferentia judici id liberum arbitrium susscit, timi libertas voluntatis non est nisi extrinseca quaedam denominatio,quae voluntati ab indifferentia ista judicistribuitur, quatenus sic voluntas iudisserenter sic habet ad hoc aut illud judiciu rationis sequen idum,eundem plane ad modum,quo appetitus indifferens est Mindifferenter se habet, ad scquendum hoc vel illud objectum, quod a sensibus offertur: quo oculus indifferens est ad hunc vel illum coso rem
218쪽
EXAMEN CENsUR Erem recipiendam, quo locomotiva indifferens est, ad movendum se
prorsum, retrorsum, sursum, deorsum, dextrorsum, sinistrorsima, ad
pr e criptum imperiun voluntatis. Censequentia per se mani k-1ta est. Intellectus en iiii, in quo adicium est, est voluntati extrinsecus undisterentia itaq; judici ctiam extrinseca est voluntati v
iantas itaq; , si ab ista indifferentia judicij indifferens sive libera est,
non nisi per denominationem , ab corin ecae facultatis proprietate destinatam, indisseiens est. At hoc absurdum esse BritanniTheologi, is opthni adnotarunt in explicatione articuli quarti de operatione gratiae,quam actis suis Synodalibus inferbierunt Contra-Rempustr. rationes multae evincunt. Nam I. Sic libecas seu indulserentia non erit proprietas voluntati a Deo impressa: Nam denominatio extrinseca proprietas dici non potest. At libertatem proprietatem voluntati pectu larem esse, concedit Censor. II. Etiamsi omnin&libertatem proprietatem csse concederetur , tamen libertas Mindifferentia ista voluntatis non esset nisi indisti rentia passiva,qualis est, intellectus ipsius, in ,rdine ad haec vel illa objecta. Nam sicut intellei: us pati aut recipere potest indifferenter huius aut illius objecti propolitioncm , ad propositioncm a. illam 8 de proposito abiecto judicium non nil pure pute passive se habet nam alioquina bertas affectio intellectus foret in ita voluntas etiam isto sensili ra dicta, inditiarenter possie assici dicetur e moveri ab hoc aut illo
judicio rationis a veio in ordine ad judicium ration s practicum, non nisi pure pute passive ab eo assicietur movcbitur: Unde cC n- sequitur. III. ratioci Sic libera volitio in id ne ad jud cium rationis plane necessaria erit, saltem non minus iaccellaria, quam appetitus sensitivus necessarius est in ordine ad tensuum dictamen, quod non potestitia sequi. Hoc a quina sit non modo falsum, sed despericulosum , ex his rationibus liquet. I. Sic voviniati non magis potest ferri Lex poenae comminatione sancita, qua appetitui sensitivo. Nec enim ratio verisimilis dari potest, cirria uir ibiq; ratio non militet ubi par necessitas, ibi par ratio est II. Sic, si h i id esset in poterit peccatuita, illud prius, i in ta una erit in intellectu , seu in
iudicio, non a in voluntate. III. Sic nullum poccatum contra con : L P Qης icientiam dari poterit. IV. Sic nulla in voluntatem hominis operatio immediata necessaria erit, quandi Deus conversionem hominis operatur Iudici reformatio uiliciet quia istam necessaricis quetur voluntas. V. Sic nulla corruptio immediate in voluntate
iacta dici poterit, saltem ut facta dicatur necesse non erit. I. Sic voluntatem in omni stat , eodem modori pari libertatis gradis,
219쪽
Iiberam,ssein manere dic tu oportet,quod tamen Censc,rem non admissurum certum est. Ration s huius tertiae consequentiam des momentum videtur sensisse hic Censor, atq; idcircli praeoccupati ne aliqua vim ejus enervare biduille . Exclussit a. inquit, ab I bemti absoluta neceusitatem emn.riuralem , non a omnem omnin necessim rem,saltem ex pothesi. At fiastra fuit, qui ii imo vim Mus hac praeoccupatione tua adstnixit Fatetur enim electione voluntatis,quam liberam esse dicit necessariam etiam cste , idq; neccilitate antece icto e ilitata dente,qua ex hypothei vocat. Hoc satis est,neces ita enim antecedem non liabet gradus in indivisibili consistit. Dicquid antecede o vii C. ter necesΙarium est, id uno tantum modo necessarium est, hoc est,id me esIesal ter potest; Quod cro neccilitate illam negatisse neces.sitatem abiblut naturalem , id non nisi σφύν ς ε μον est. Seulus enim es oluntatem abiblute M in natura sua consideratam , indifferenter se habere ad sequendum hoc vel illud judicium rati nis Imb voluntatem necessari d cx natura sua manere indis ferentem, quamdiu manet ista indifferemia judich. At ex hypothesi judici,tationis sive consultationis eam necessario necessitate consequentis iudicitim istud equi, st,ata assici a juditio isto, ut non magis possit, non velle quod illud dictat, quam appetitus sensitivus potest non velle, quod tensus dictant. Ati , est illud ipsiim quod tertia nostra ratio ex hac sententia Censoris seqrii docet , di quod magnasi multiplices istac, aliasq; plures multo absurditates post se trahit. Quarto si indisserentia judiciisusscit ad liberum arbitrium, tum voluntas non poterit. I. Ex duobus aequalibus bonis unum 'eligere: quia judiciu de aequali est indifferens. II. Quando judicia nationis unum alteri praetulerit, non poterit minus bon m eligere: Non enim est indifferens,n si posita judici indifferentia;At ea tum cessat, quando unum bonum alteri praelatum, aut altero melius judicatum est. Haec omnia ac singula prosecto talia sunt, quae merilli homine non omninb refractarium et pertinacem movere debent,
ut credat, longe aliud quid requiri ad perfectam diffinitionem libertatis istius,quae ad religionem exercendanain obedientiam Deo praestandam requiritur, quam judicij indifferentiam. Ubicunq; ne conclusi iis cessitas dominatur, ibi steligioni locus non est. Nam summa Reli δε iit ri tran
gionis coniuretur OOcclientiae praeceptis, praemiorum promistis in sufficere indif
paenarum minis, At praeceptioni locus non est, ubi judici indiri 'Π μ' rentia tantum in mente, in voluntate necessitas regnat.Nec obe 'in dientiae laudem nec inobedientiae labem liabet,quicquid aliter fieri. X a non
220쪽
EXAMEN CE sURAE non potest ubi obedientiae desinobedientiae locus non est, ibi prae , naia dc poenae frustra sunt. Qui hon potest non obedire, indigna est praemio. non potest, dire, indignus est supplicio.
Intulent nocens quicuns non eit ponte nocests, Fati ista culpaeis. Brex siter. Aut Rcligio non datur lautilibertas aliter definienda est. Aux religi Quae porro in hac Sectione censentur , O responsione sunt indi . diuintiuigna. Duo tantum notanda veniunt. I. Censorem manifeste praevaratis aliter est ricari, cum ex periodo illa Remonstrantium, qua dicunt quamuis Mi eo adam non fuisse ad istum per sicutam 9 occultam aliqMin e terminationem , aut necessitationem bipe a Deosive a diabolo prosectam conclud t, Remonstr statuere diabolum nolle determinare nominAvoluntatem eamq; immediate movere Verba omni ista sive a Deo,
si se a diabolo pro se tam , praecise non postulant ista senium, sed alium etiam admittunt, qui ab eo abest quam longissime, hunc id . Sive quis velit a Deo sive a diabolo eam determinationem pro il-ci;quasi dicatur, id Remonstrantibus perinde esit;non quod Remost.
velint idcircd heri posse, ut diabolus determinet voluntatem hominis nedum ut eam immediate moveat, sed ut stignificent,se eius rei, qua dici posset determinationem istam occulte proficiso , sive causiae determinantis quaecunq; tandem a quoquam , seu vere seu
Lissi adsignari possit potuissent enim addet sive a cael , sive a teperamento, sive ab intellectu) rationem non habere, sed tantum ipsius necessitationis sive determinationis , quippe quae cum vera li- . bertate consistere nullo modo possit. Interim quantum 'liousq; diabolus in voluntatem impiorum, Deo ita permittende agere pol
sit, quis ficile dixerito Nemo novit quae sit actio Spiritus in piritum Diabolus etia dicitur ἐνε γῆν in filiis contumaciae, Eph.h-ῖς
Antichristi adventus dicitur futurus κα ἐνεργειαν τῆ ατούρι ἐν π mis a. Thess. h. 9. meus per Satanam immissurus ἐνεργειαν πλάνης, ει το mςευσο άυlἰ- ω ψευδει Magna haec sine dubio eni-caeia, est , eam tamen esse effractam determinantem, nedum im- . mediat moventem voluntatem hominis , nunquam affirmarunt. Remonstr.quin im contrarium se credere non raro sunt protestati;
imprimis, si Deum impios ob ea ipsρ,quae diabolo ita operante,i ciunt, gravioribus paenis ac supplicijs assicere velle credatur. Alterum Quod notandu venit, est Qucidium Censor videri vult asserere cum Remonstrantibus Adamum in peccatum non incidisse per ullius divinae virtutis aut actionis, ad evitandum peccatum ne cessariae