장음표시 사용
231쪽
stringant, ne arcanum sententiae eorum videant. Vox Absoluta ali qua Gn res quando comparationem excludit, aliquando omnem simpliciter re-l 'spectum. Hic excludit comparationem tantum Nam Contra Re Gui. ' . monitr dicunt, Reprobationem considerari vel comparate vel non comparate. Comparata Repmbatio est, inquiunt, quae consideratur cum relatione huius persbnae ad illam. Hanc negant hindari in peccato originali Ratio enim cur Deus hunc non a illum reprobari
non est peccatum Originale, quia hic non minus quam ille peccato Originali tenetur. Non comparata reprobatio est, quae simpliciter hunc in individuo, ut hunc reprobat. Haec non fit, inquiunt, sine respectu omni ad peccatum Originis Vide mesium, aliosq;. Hoc sensu vocarunt Remonstr decretum absoluta Reprobationis. Atq; haec quidem, etsi revera sunt futilia, , paene dixerim puerilia, tamen indicanda sunt Quid enim facias pastis Scholaribus ineptiis& conceptionibus famelicis pugnant Magistri nostri veluti justis armis, subtiles sibi videntur ac tantum non Seraphici nim tamen 'non nisi in re seria dissiciles nugas ex faeno ac stipulis casam fabricent.
viij. ar. Omneprentumo cogitationem corius tantum malam es om- .m tempore, Vel a pueritia ipsius, de aritualitu peccatis ita intelligant, mirami, tu,
corruptionem naturalim non includant. . At dicere sine probatione, QMquoci saltintin falluntur, Pontificiorum Conserum est, non Resos LImatorum, Contra Si loca illa sic sunt intelligenda ut corruptionem et ης naturalem, id est, peccatum Originis inclumni, tum sane include- ita buch e re dicenda sunt aut xvi, proprietate ipsarum ocum, phrasi- um, quas continent, aut ex alia certa hypothesii fundament, Si 'r hoc dicatur , tum peccatum Originis non ex hoc loco est desumendum , sed locus hic ex articulo ae peccato Originis interpretandus est. Si dicatur istud tum sand non erat dicendum loca naresincti dere peccatum Originales, sed diserte exprimere, quod contra esse ex phrasium istarum usu in Scripturis, in vita communi manifestum est Vide Erech. xvj. a. vers. 3. χo Ezechia iij. 8. Esa. xlvij I a. Is Ierem. iii .as. Crem.xxxij. o. Psal. lviij. . Usal. lxxj. s. 6 Esa. xlviij. 8 Iob xxxj. I 8.&c. Sed idem satis manifeste
evincunt voces, Figmentum omne, ct cogitationes cordis, item, corrumpere viam suam Eas enim reterre,velle ad peccatum Originis,nimis insulsum est. Sic enim de Noacho clividictum hoc verum fuisset, quod figmentu eius omnes cogitationes cordis ejus pravae erant, quia
232쪽
quia.peccato originali non minus tiam caeteri laborabat, clim tamen expreta de eo dicatur, Genes viij. quddicus eum Penerit juctum coramsi, generatione ii ta Deincle, hoc ipsum,quod n mentum omne cordis hominis maluit esset, pro causa immisit diluvisa Deo recensetur. Peccato a. Originals ut caul, diluvium adscribore stultum cst Contrarium potius quis collegerit cum dicitur, Omnis cir cor .perat viam suam coriaiptio, integritatem lupponit. Nec refert quod additum legatur a Pueritia, Ista n phrasi, aliisq;
similibus , ab utero , a Vulva matris , ab incunabulis , a natura uadie
matris , non denotari semper aetatςm primam hominis, sed longam quasi radicatam corruptionem, fidem facit praeter illa quae adduximus aliaq; multa Scripturae loca communem loquendi usum, hi ipse locus, qui mentionem non facit nisi figmentorum cogitationum malarum actualium, quarum prima aetas hominis capax non est Mirum vero merito videri debet, quod duo haec loca comungat Censor, in utroq; loco ad idem peccatum Originale respici velit Nam , quam quael veri speciem habet, quod in uno loco peccanit Originale causa Deum ad immittendum diluvium impellens statuatur , in altero vero idem peccatum statuatur causa vel ratio, quo Deum impulerit, quo minus lipposterula diluvium
vellet immittcres haec non cohaerent. Addit Censbr, RemonLBr dicere qmdem voluntatem peccandi adsue-Geeoiruptio fiam magis magi 1 depravari. Seu tu non convenire cum do Dina e
ne quae in v rum nuta negant voluntatem unouam corruptam eiis in se , sed tantum potest. 1 rauam per tenebras mentu, s assectuum inordinationem. cmuram
hanc in stipsum dixit enser Fallum enim est, Remonstr.simpliciter negare voluptatem in se corniptam unquam esse Negant quideliabitus infuses aliosve per quos ad unum determinetur, in ea locum habere, quippe quae natura sua libera Mindifferens est ac sempermanet, feci non negant habitus in ea ullos csse posse, quibus praesentibus nihilominus maneat indeterminata de indifferens : Salte haec mens eorum est quanilo contra habitus infusi, in voluntatem disputant. Deinde tantum abest ut excorum sententia sequatur corruptionem nullam in voluntate hominis locum habere Posse,ut contrarium ex caucq ii manifestum sit quia voluntatem a se ipsa determinari affirmant,ac proinde cana frequenter ieipsam determinando in
unam partem, habitum acquirere posse, qui diiseulter mobilis est, in voluntate etiam nihil arente haeret. At a censere ipsi, si consequenter loqui velit, id negari luce clarius est Tota enim pravitas
233쪽
corruptio quae in volui tale statui potest a Censores, ea non est intrinsi caritiaedam vitiositas scit habitualis forma aut qualitas prava, quae in voluntate etiam nihil agente inhaeret, Ma qua voluntas denomitur prava, scd revera nil nil naturalis voluntatis motio, cui accidit corruptam esse, id est , inordinatam ob lucis bene dirigen- tis desectum , statim atq; d vestigo desitura, si accedat tantum illi minatio mentis. Et ratio est manisest, Voluntas enim,juxta Ccnsirem , sequitur necessarid judicium rationis practicum. Hoc itaq; posito tantu vel sublato , volitio in voluntate necessario bona est aut mala, per consequens voluntas hominis non magis prava fit, si judiciu in rationis falsiim sequatur per fanorum aliquot centurias,quani , si sequatur illud pene afunicum, ita dixerim, moineptum. Breviter, voluntas hominis mali pnava est 3uxta Censerem, sicut hominis caeci locomotiva alioquin ana prava sive inordinata est non quia ei pravitas habitualis inhaeret, sed quia luce dirigente destituta acta
tantum in movendo se, aberrat, aut in incertu vagatur, ordinate statim se motura, si modo lux oculis restituatur. Censura de distinctic ne Peccatorum in pecΩrticam: ct Spirati , quam ex Scripturi sicc runt Remonstrantes, vix digna cst cxamine. Nam Consor ipse certum sensum adsignat, quo a Imitti illam posse fatetur Et sensus iste h. ita
Scripturae Memonstrantium sensus cst , nec aliis esse posse vide carnis Ἀρ- tun peccata carnis sunt ista peccata, quae in carnes per carnem
potius, quam in Spiritu per Spiritum peraguntur, sive quae cras.
sam Sc sensibilem delectationem aut commotionem in se liabent, ut ebrietas, scortatio, ina. cccata Spiritus quae in Spiritu te Spiritum potius peraguntur qua in aut per carnem, ut odium, invidia, superbia, ambitio cc. Nota tamen rationen qua Censor utitur,ut probet hanc distictionem peccatorum admittendam non esse cxtra
nunc sensum, quia quicquia natum esu ex carne, caro IZ, frivola esse , mi' Isto enim in loco non agitur de peccato neq; nomo qui , aut qua praeter scopupeccator est , isthic appellatur caro. Nihil minus , uti e scopo locique t ψ manifestum est; sed ibi tantum agitur degeneratione hominis ex 'homine, quatenus generatio est actio naturalis, humana, sensibilis, palpabilis, citra ullam peccati, cum quo illa genera tio sit cou-juncta, rationem. Sensus enim est. Non loquor de carnali generatione, qua homo carneus hominem carneum generat, qualem Nicodemus sibi imaginabatur, scd de spirituali, qua spiritus Dei tomi nona regenerat Ista cras a Farnea, iat; abilis est generatio, & vilis proinde ac nullius momenti. Haec stiiritualis est tu excellentior atq; alterius
234쪽
EXAMEN CENsUR Ealterius plan generis Caro itaq; non opponitur Spiritu hoe in
loco ut impurum puro, aut ut peccatum sanctitati sed ut diversum diversi, Nisi id dicatur, tum necesse est ut in opposito membro eadem si ratio quae in prior aequid ex spornu cit, spiritu ME, ut sensus sit , spiritualis renovatio hominis sic reformat totum homi nem,ut nihil carnis reliquum maneat quem leniviti non facile admittet Ccnsbr.
i isti ae porro de levioribas lapsibas declarata sunt 1 Remonstran
leVioribus tibus, ea per se plana sint,at Censoris unguem non potuerunt effu--igilisti: gere Leviores lapsus, qui ex vera infirmitate, ignorantia, inaduer tentia, subita aliqua devi passione aut occasione fiunt, de evestiagio desinunt, dicunt Remonstr a Deo non censeri inter era peccata, propter quae homines excludere vult ex regno caelorum4 aut a quibus omnino liberos atq; exlblutos esse neccsse est eos,qui salvari, lunt, aut spem salutis aeternae certam conciperes: Dicunt ita j comtingere posse, ut I. quis ab istis infirmitatibus Japsibus, non om nino se cxolvat,etiamsi quantum potest operam det ut iis in hac vi ta se exolvat. II. ut paenitentia de iis ex professo no agat no quia eam agere non vult, sed quia contingit aut accidit quod eam non astat: tamen juxta sederis gratiosi rormulam aeternum salvetur. Iuxta foederis gratiosi formulam, inquam me lienim credunt Remonst. lapsus illas ejusmodi esse, ut natura sua sint veniales , quasi Deus propter eos non posset hominem excludere ex regno caelorum, si in rigore cum eo vellet agere: Absit Sed credunt Deum ex para gratia & misi,cicordia propter eos neminem excludere velle, quam diu lapsus sunt, ut ex vera infirmitate proveniunt; cuius rei signum certiminum est , quando ab hominis voluntate abest propositum studium ab iis se non exolvendi,aut de iis paenitentiam non a endi, etiamsi actualis exsolutioin paenitentia non adsint. Peccatorii caeterorum alia est ratio: Propositum exsolvendi ab i. Sc paenitentiam agendi de iis non suificit ut salutis spes certa concipiatur,sed actualis exsoluti, aut expressa de iis paenitentia plane necessaria sunt.
Cui adde, quod de lapsibus istis paenitentia semper 8c facile fieri possib De rus saeph difficulter admodum Pollit fieri paenitentia, an temper possit neri a multis Theologis dubitetur, quanquam R
monstr eam semper fieri posse haud inviti concedunt. De hibit Quod a Remonstr actum peccati ab habitu peccandi accurathia ' distinguendum esse declarant, eo non significant, fieri non posse ut, o actus unus, etiam juxta saetaris gratiosi sermulam,hominem exes dat λ
235쪽
data regno caelorum,aut habitum sive peccandi consuetudinem Ilam,id,quod hominem damnationi recidit obnoxium. Nihil minus. xieri enim posse credunt ut actus unus tam sit enormis, id est, tam
normiter male patretur , ut non modo consuetudini aequetur, scd. longe praeponderet, quatenus consuetudo sive perna anentia in peccatis aut peccato dari potest,quae sine directa aut deliberata voluntate in peccato permanetidi sit actus vero unus enormiter malus dedita operain deliberata voluntate contra dietamen naturalis rationis aut supernaturalis revelationis expressum iraesens fieri
potest: qui vid cum aperta divini mandati laesiones proximi iniuria est conjunctus, Huiusmodi a .actum consuetudini isti praeponderare recta ratio docet. Hviusmodi etia actum non unum tantu alterum, ut Censor ait, scd unum tantum sufficere credunt ut homo damnationi obnoxius censeatur. Nec gratiosi Faederis formula huic sententiae suae credunt repugnare; quin imb, haud obscure eam stabiliri posse credunt ex Math cap. ra. 36. ubi de Blasphemia in Sp. S. de quolibet otiosis verbo non uti Censer ait de otiosis emis agitur Per otiosum enim verbum sive ρῆ - οὐργον isto in loco blasphemiam tantum in Spiritum intelligendam esse, rationibus variis evinci potest Sectione VII. quamqam Remonstr non dixerant pro quantitate An peccatis qualitate peccatorum adsignatam esse, nam vel damni vel sensus, prout verba eorum perperam refert Censor, tamen d isteri no Deo adsi talnnt, istam esse sententiam suam , Deum non omnibus peccatis , id et
est peccatoribus Peccatum enim non punitur adsignasse aeternam damiu. Iaenam sensus de damni, qualem Censor peccatis deberi vult. Necocus iste quem ex Epist ad Rom. . 23. citat ad contrarium probandum facit inad non obscure de isto peccandi genere ac mocio agit, qualem Paulo ante tribuerat Apostolus Romanis nondum con- ve s cuius finem etiam dixerat eri mortem, vs. 21. Et oppositio doni vitae aeternae, istum tensum non laviter confirmat. Donu enim istud non significat actum unum obedientiae fidei, quae ex gratiosa Dei donatione, vitae aeternae promissionem habet, sed Christianam obedientiam totam , eamq; continuam , cui peccatum sive αδ ρύα
ista opponitur. uod interim Censer peccati paenam in se te dicit
aeternam moriem quae cum damno privationis bonorum, etiam habet sensum gravissimorum malorum , corporalem spiritualem morte simu id ad rem hic non facit. Non enim dicunt Remonstr. quod, a peccati variet quantitate Sesqualitate, quatenus peccatu
236쪽
e in si ista' adsignatio facta iaς ς'
. II. Cum mortem aeternam simpliciter, elit et ei Pu se insiderati,quid cogit ou,Risu ' QI Mi mendi
Quomodo intendet, remittet λ Tum, an alio
di t in Scripturis distinctionem in/m d
phis icationem illam incidet uuam tribuit Rcinoni trantio
uni ,silicat se per pretita in subjecto, utriliger
no: aalitatibu sed suriect: distinguat, id ei qct A: Deum quaecutio ab electis istis, albae gallinae fili
ciritur, etiamsi sint atrocissima scelera lagitia, Pro A risere, aut paena ulla afficere velle, caeteros rem omne ,' ria culpcreprobato, mortibus omnibus, id est damni, con; ituali corporali, temporali aeterna excarnificare velle, eti
c o vissimum tantum peccatum unum committant, ill ανδ i tam materno sine actuali ullo peccato aut peccandi potenti in Har,aut simulats nati sunt iterum obriant. Vah Cnides lin
Icesta vere barbaros, quin arnationabiliter miscris Aj.
237쪽
CAPITI SEPTIMI 'Quaecum4; sectione VIII. IX. a Remon antitus declaratasentea non possimi ιmprobari mauit Censor.utantum animadvertι , alta θώοd Remon ae obligenter id cavent nefri in Chris ta expre m anem tionem faciamsub V, T. ed tantum de in Deum generalesolum gra--tia ac savoris Dei promisium agnoscant. Iaec aniniadversio admoduest inconcinui, ambi: ua. 8c prorsu inutilis. Inconcinnato Mia a Re R 'sti ης monitranti Dus cxprellam mentionem heri vult fidei in I. Chri itum Dium c uuae sub V. T locum habuerit, cum fidei istius sub V. T. nec in toto Vetcri nec in toto .ieltamento aperta mentio uspiam Iacta te sub v aesta-patur nec ratio ulla necessaria asIi netur. propter quam crcdendum 1it ejus rei apertam mentionem , Nemonstrantibus fieri dcbuisi Goncivitam.
Ambigua et t. Quia per Fidem in Christum intellisti potest aut fides nix xx Hinhistorica illa, qua creditur Messiam aliquando venturum aut fides licita justificans, qua in Messiam moriturum, de morte sua redemtionem populo suo impetraturum, inadix morte in vitam suscitandum cre .clitur Istius Fidei mentionem expresiam sub V. T, ut facerent Re monstr non crat neccsse. Nec enim ista fides est fides illa, qua salusi remisso peccatorum obtinetur. Et nemo est,qui dubitare audeat,Fidem illam sub V.T .inter Judaeos locum tabuis e,cum ex historia V. T. id nimis manifeste liqueat, ubi expresse legitur suisse illam communem Jud orum fidem, imprimis sanetorum muli riuia qui redemtionem Praelis expectasse dicuntur Luc. . c. Samaritana etiam mulier id disertestatis testatur, Joan as Scio effam venturum qui dacitur Chrictus , cum venecit, ille nobis annuntiaturm ese omnia. Huius a Fidei, qua in Christum moriturum creditur mentionem expressam sub V.T ut facerctit Remonstrantes,sine ul-Ia justa ratione ab ipsis petitur, cum certum sit locum nullum esse, unde app*rcat Fidem istam stib V.T. praeceptam sitisse, aut viguisse imo cum ex N. T. certum sit, commune Judaeorum, ipserumet; adeo Apostolorum jam in Christum credentium , etiam post aper o I . c. -- έ tam de morte Melliae mentionem , opinionem fuisse hanc, sere, ut Id. Messias non moreretur,ant morte sua redemtionem fidelibus imp tiaret. Haec tamen cum dicunt Remonstr non idcirco negant,
rum esse, Fidem in Jesum Christum sub V.T locum habuitie. Etsi enim credunt Fidem in Jesum Christum moriturum directe atq; aperte sub V. T. praescriptam atq; cxercitam non Lisse, nihilominus tamen statuunt, Fidem illam, quae sub V.T. fuit, indirecth Fidem in Jesum Christum dici posse, quatenus sub V.T. gratia: salus per
Christum paria sub generasi gratiae lavoris divini promisi , ab- a sconditii
238쪽
stondita dii typis imbris , quam corpus erat Christus,vel La,4 rudi veluti Minerva adumbrata fuit, Lex enim umiaram haluit rerum sturarum, non ipsam expressam imaginem Heb x. I. Col. ij. II. Lex fuit pada gm in Christum, Gal. q. underi Fides veni edicitur sub N. . b dem vers. as aliaque in eandem sententiam Quod si quis hoc sufficere non credat, is viderat quomodo ex V aut N. T. probare possit aDertam atq; expressam rerum istarum , quae Fidei expresse in Chriui objecta fiant, mentionem factam esse sub V. . Remonstr latentur se id deprehcdendere hactenus noni tuisse Fidem interim illam , quae in promissionem Dei generalem, quaeque in typos aici umbras ferebatur , credunt a Deo censitam filisse, ac censeri recte posse pro Fide in Christum, eadem plane ratione, qua Isaac, qui erat semen illud Abrahamo promissum christus appellatur, immissio de semine isto, mimissio de Christo, Gall. iii I6. Io. imprimis si umbrasin typos istos intelli
irum opa etent este umbrasin typo ventur Eliruti, quamquam id paucos ad c iratuς Mny modsi intellexisse verissimile est. Atque hoc quide sensu interpretan- fidem Jesum tu dicia vetCrum Uatrum non pauca, quibus Ime Christi notitia oc
et iri fessalvari potuisse salvatos esse asseritur complures ante natum eompinie, an revelatum Christum. Sic Chrysistimus m Main. hom: I. Aliquis e Tis id'U' Istisve facta ei injuria qui ante Christi auremum miserunti Neiuaquam. Iunc enim' Confessione urifri poterat asi quis herram quppe hoc ab illis non exigebatur Mox Solum Deum nosse ad salutem tunc temporis satis: Nunc id non sufficit quin hoc amplius,
notitia se ris Ei est necessaria: Non multo post: Friuntur, inquit, omn4bm vita aeteme bonis etiam illi, qui cir tum ante ipsius inca tionem non norunt, sed ab Idololatria abjΠι erunt, Deum unum adorarunt,
vitam quam fera potera optimam vixeruntum in his habent se mens inlexandrinud,JuLZιnm, assuq , quae prolixessatis recensuit Isa. Casaub Exercit I ad Apparatum Amratium Baroni , hac eadem ratione interpretanda che fideliter monuit. Vide quae in fine libri sui supplementi loco citat ex tomo sexto Savillano, γάρ ἐπιίς bτLγεις πνουιςὶν τὸν re is του-ρ ἰαις ad est, Ante diri IZ adventum. n exigebatur a talos des in Gractum. Verum enimvero d o 'on concesso, quod nec hoc quide dicant Remonstr. nihil. ii prorsias Inutilu sorct haec animadversio. Nam
si rea, . u ra i e falsum crederent Remonstr. cc saluti eorum. Ni in. . . .. ui sunt, nec Claristianorum qui se N. I .vivunt,o'u o . . M inceret: Suffcit Christianis ijsq; qui sub N.T.
239쪽
CAPITI SEPTIMI a 2 vivunt ut fide in I.Christu necessariana efferaci salute intelligant,&an iis qui sub V. . vixerunt ta mortui sunt incessaria fuerit, Deo relinquant. Neq; enim iis ut hoc pro certo credant in . . uspiam praecipitur, seu directe , seu indirecte. Loca quae ex a Cor. j. .. ii 'la' ao. Act x. 3. citat, ad rem non faciunt, de qua agitur Per Corinthi. ao. promissiones enim Dei de quibus agitur ij, Cor. ij et o non intelli II. guntur proprie promissiones olim Patribus factae deMessia ventum Ceniore ia- quamquam etiam certum de iis est quod in Christo sint etiam atq; - - Amen nihil minus Sed tantum promissiones Dei in genere, qual-cunq; Deus facit. Ea enim omnes per Christum nunqaam immutatum iri dicit Apostolus sed constanter permansurasi invariabiliter exequendas esse docet. Inde enim concludit promissa ista omnia quae in Evangelio nomine Dei docueriant Apostoli, rata futura suo tempore, ut ex versu praecedente manifestius est, quam ut probari oporteat. Locus vero, Act T. 3 . non agit de Prophetarum testimonio,quo testati suerunt eos, qui sub V.T. vivebant,remissi nem peccatorum non accepturos , nisi in Christum crederent Sed tantum de teli imonio, quo testati fuerunt Messiam aliquando venturum, quicunq; in istum,cum venisset,essent credituri ,remissio-viem Peccatorum accepturos per nomen ejus , uti ex verbis ipsis liquet, diserte a Petro ipso exponitur 1. Epist. cap d. . Ia cum I.Pet.j.M.md est, Prophetis revelatum fulgi os nonsbi, nobis i inrit, arm qua In aenuncim m in ipsis erat Spintus Christi,inis declaraverat, de us qua oriato eventurae erant passionums, ct gloria passionos consecutura. Quod in recitatione testimoni Genes viij a T. cum sigmenti iaciminis tantummodo mentionem secerunt Remonstr cordis vocem Cordis vox
mphaticam de industria ab iis omissam suspicatur Censor, id ni . . ἴ ἡό
mis anile est lutidum.Sive enim Cordis sive hominis voce utan- fuit a Rem
tur quid hoc ad rem facit cor enim inomo unum idemq; signi 2i:
ficant nisi ne cum hominis voce usi sunt Remonstr.excordesio dii', mines eos intellexisse velit Ex corden oriuntur cogitationos mala, ut disere dicitur Math. xv. 8. insunt sua pol unt ominem Corver,isto in loco Genes accipiendum esse de naturali corruptione qua vel specie dicituri Voluntariam tantum corruptionem eo designari vox Figmenti satis arguit Figmentum enim Perperam tribuutur cordi, quatenus naturalem corruptionem significat Voluntati soli liberae vox illa recte tribuitur , ut ex natura rei constat, non obscure Salomon indicat, Proverb. iv Σ3. prae omni cuiridia serva
240쪽
EXAMEN CENSURAE IN CAPUT VIII.
De opere Redemtionis, deq; persena Mossciis Iesu Christi.
mia,c Capite duo fatetur Cense , quae in limine hoc notari I perae pretium est. I. Quae Remonstr de persona Christi tradideriint, ect. III. IV ea sic esse concepta ut nihil habeant contra Fide analogia. II. Quae de triplici ossicio Christi agunt, ea plerati; omnia talia esse ut in iistam reprehensionem non incurrant. Quare quae hoc Capite de persona issicio Christi Censbres censuerunt, ea non nisi inanci suspiciones ioniecturas contra aperta Remo strantium confessionem esse,concludendum cst. Sectio prima nihil habet singulam animadversione dignu', aut ad rem, de qua hoc capite agitur, pertinens. In primo membro cum Censis generaliter colligit ex allegatorum in Declaratione locorum I. Pet. .ao Eph. . 9. IO. iij. 9 in quibus non nisi despeciali praescientia mediatoris Christi agitur , collatione patere, prae scientia i Dei non esie nudam sed cum ate no proposito coqunesim non obscuro innuit praescientiam peccatorum aut peccati etiam Drimirrissetentiam Adami nudam Deo tribui non posse, sed eam quae cum pro lato si-
EbisCi praeordinatione Dei aeterna conjuncta est;quod quorsum spectet
vult censor nemo non videt. Solicitae istae cimportunae animadversiones a .. α' sumunx, quae sententia in animo lateat, quam omni vi propugnata rabeat eam esse volunt non suo loco, sed per occasionem tantum, quia sς lai tur- P Laiorum inculcatam. Certum enim est, per cam Deo praeicientiam
suti veram adimi imo Uco, pro pudor peccatain scelera omnia tanquam authori causae transcribi, uti jam ante manifestum fecimus pluribus in locis. Quae secundo S tertio huius ejusdem Sectionis membr,censentur, ea non sunt nisi merae λογορ-χier , dc huc non pertinent. Sectione III. IV. quamquam omnia ita concepta esse fatetur Cens ,r, ut nihil habrant conicia fidei analogiam, tamen hoc ei satis non est Suspicio ubiq; rimas quaeriti invenit Ad quamlibet, riodum haeret, haesitatq; ut
Non mi uri cutem nisi plena cruoris hirando. Vidditu inquit, sedulo cavisse autores ne itane exprimerent, ut subter-