Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

발행: 1629년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

subterfugium omne tolleretur Vorstio, qui unionem duarum Clitasto naturarum constituebat in ofluxu quodam divurae virtutis in naturam Christi humanam, vel in aliqua diurnitatis operatione,&c. Alta in pag. 39. Quae Haeresis in Nestorio a veteri Ecclesia lilii .il ruit. Vidciatur, in uit, in quo indicio Nempe,

quia in terminis non refutarunt est tum Attic tandem videbuntur eode jure cavisse sedulo ne subterfugium adimerent Eutycheti, Sabellio, Macedonio, Misi qui alij olim merui haeres tu patriini, quia nihili proseiso civitra eos dixerunt. Ex orco itaq; revocandae cinominatim damnanda fuerunt epultae jamdudu atq; exoletae omnes haereses, ut Consellio Censorious his placeret. Sed quid mirum suspicacibus h s asibus aliter satisfieri non posses Lutheriis de Calvinus huius 3. iiciem suspicionis aculeum Citii Vc non potuerunt, quod vid. Nestorio Lucrent, quamqam contra eum dii et te multa scripserunt Vide Bellar Cap. . lib. . de incarnat. Sed his missis, quomodo tandem videri potuerunt Remonstr scdulo cavisse ne ita se exprimerent,ut Diristori Vorstio subterfugium omne tolleretur, cum certum sit, D. Vorstium non constitutis cum Nestorio unionem duarum natu arum in Christo in divinae virtutis influxu, nedum in bio divinae virtutis influxu. Locus qui ex Apologetica ejus exegcs Censore citatus cst, id adeo clare probat, ut verbum addere opus non sit. Isthic enim id tantum agit, ut probet, non sta tim laboratura per natu duarum naturarum in Christo unionem, si

divinae Christi naturae non tribuatur omnimoda ista de qua ibi disputat, immensitas Rario est, inquit. Quia forma specinc perinalis unionis non consistit, nec statui potest, insbia substantiali naturae divinae, humanae indistantia sive coiij unctione. Alioquha enim non modo tota Trinitas quippe essentialiter ubi j praesens veri incarnata esset, seditiam quilinet homo, immo quaelibet bestia, aut planta, deniq; quaelibet creatura, Iicet abjectissima, unionis hypostacticae revera particeps es et Aliud itaq; quid necessarium esse dicit, praeter istam indistantia in quo forma specifica uni n. illius sita est Quida illud sit, non dchnit: Sive enim certoi mine cxpciniaturin vocetur vel influxus, vel illapsus arcanus persenalitatis του λογου, vel alia aliqua singularis Deitatis operatio, peritumana Christi natura ad hypostasin τοῦ λόγου quasi intim ha tri in v l. traordinaria quaedam Dei dicti enlatio, ut Tertul- , ILIqait Ir sive dicam certo nomine inprimi non pol se , ut

A. holanici pleriq; volunt, id ei perinde eit. Unde quam longae Aa Nestorio

242쪽

EXAMEN CENsURAE Nestorio absit, haud obscure videre est. Sed necstis explieite recto

ro nulla Consestio magis explicite commenta corum excludit Sed non satis explicite fit, quod non fit x formula , quam hic dictator praetcribit. Nempe , aut haec formula sequenda, aut Confessionis Beloicae verba retinencia uenant, ut Centori huic Academico satisfieret. At tanti non erat Remonstrantibus Confessio Belgica, ut ad formula ejus scriberent, idq; in gratiam persecutorii suom, a quibus dirissimariusq; patiebatur, inter cetteras eam etia ob causam, quod Formulae isti, dimilibus autoritate ista deserre gravabatitur,ut ad eam loquendum dc scribendum sit ne ἐορόλξος videaris Tyrannidem istam abominabantur Remonstr sulci habentes an persecut ribus suis ista ratione satisfieret, necne quisciebat ipsis, Deo, si animo suo,si bonis de aequis arbitris aut Lectoribus probarent Confessionem suam. Cetteris enim nunqua satisfit. Eger animus semper querulus est. Hinc est illud quod equitur, Onutri non debuerat in oma rhodoxa hac Confessione dura natura in Chris h. ita se imitaι,ut utra, sua proprietates retinuerit Demis Anabapi Earum error anse ferus praescindenda, qui, etsi Dieantum strictum ex Icaria Virgine natum,

non tamen ruentur ex regina Iubctantia conceptum. Prinium quod attinet, haeresin illud Eutychetis spectat. Eam aute revocare in mea re in Futy moriam nec consultum putarunt, nec operae pretium. Non consul-h tuma quia jamdudum exolevit,adeo ut vix quemquam esse credant dim verit Remonstr.cui ea sapiat.Nec operaepretiu,quia nihil improbabilius, 2 a zi: ij natura uniri proprietatibus exitinctis. Secunda quod attinet. Error iste Anabaptistatu, ne speciem quide habet probabilitatis nec

credunt 'uemquam Remonurantium esse , qui de eo amplectendo vel Gmniavit. Neq; tamen errorem istum tanti faciendum esse putant, ut propter eum quis infandamento errare censeri possit aut hi ip qm a debeat, dummodo fateatur Christum hominem natum eise Modus error de ora nascendi humanitatem non conitituit Id docet exemplum Adami, L. st is ' est .m terra formatus fuit, verus tamen homo filii eadem liqua ibidem no caeteri homines , humanitate praeditus. Aliud est negare Chri itum

si esse, aliud negare Christum ex substantia matris suae natum esse. Istud sine periculo salutis fieri non potest Hoc potest, tum maxime , cum creditur nullos homines, quicunq; tandem sint, ex substantia matris sua nasci,prout Anabaptistario pauci credunt. Sic enim quaestio tota playsica fit disputatio quam quis decidet sine erroris periculo in erubescit casta mens, quae in disputationes

243쪽

CAPITI OCTAVI.

Mennonis aliorumq; impudicas sane simpudentes indidit. Sectione LX. cim nihil ha at quod censeat, im,cum falcatur Remonstr verbis saltem fateri quod verum est, reperit tamen siu- spicax Doctor , quod sugillet admordeat, sed subtilitatis tam a-

cutae dente, ut morsus non appareat, artiuntur, inquit, salutem, Inrum inter merιtum is cacuim, , interpraconium: exemptu, cesi nempe rationem Frmalem , cur Chris tuisti servator nosser, spectemm . Atqui Remonstr non partiuntur inter modos istos, sed eo conjun Christi sis. gunt. simul Christo tribuendos es e contra Socinum affirmant vator noster

In quo a modorum astorum,ratio formalis cur Christus sit Serreator ei lita ista cademice loqueris, non consistit in omnibus istissimili sumtis, sed in uno isto,ciuem tu adsignas,acti Quae vel regula,vel ratio cogit, ut in uno inclivisibili illo actu constituatur specifica forma salvati nis, sive officij potius Salvatoris cur salvandi officium , aut salvationis actus latitudinem non habeto An indignum quippiam Christo aut Christi Salvatoris ossicio tribuitur,si dicatur pluribus modis, non uno tantum, id est, si dicatur praeconio, exemplo martyrio suo et a salutem nostram procurasses Atqui, inquit, sic servatores nostri essent omnes,salic ex parte, qui praeconio, miraculis, exei lo salutis viam confirmant. Esto. Quid tum p Eo ipso

quia ex parte Seriatorcs essent, ab eo, qui persectissimh Servator est, multum differrent. Certum est eos, qui id faciunt, idcircd Se vatores tum sui, tum aliorum diserte appellari in Sacris. De im theo expresse dicitur, sic te ipsum scrvabis in eos qui te audierint,

I. Tim. v. I 6. de eo, qui avertit peccatorem ab errore viae suae, dicitur, quod servet animam a morte Jacob, et o ut alia similia loca plura jam non allegem. Contrarium itaq; potius colligendum erat, idcirco etiam Christum merito, inad major jure vocari servatorem , quia omnia ista primus excellentissima ratione praelii-tit. Atqui, inquit, hac acceptione semel probata, facile erit Socinianueludere , qua adpropriam salum rationem pertinent. Nempe ergo,ne

andum etiam est id, quod verissimum est, ut Socino contradicas, affirmandum id,quod selsissimum est, ut Socino longissime recedas. Putidi Theologi Hoc est prostituere veritatem, adversariis justam caulam in errore permanen dare, dum negatur id, quod verissimu est, ut ascratur adstruatur id,de quo controver- Aa a titur

244쪽

praecessiit completam voluntatem reconciliandi, sive actualem disicacem reconciliationem δε praecedere eam necessario debait: At cum v luisse Deum redire in Vatiam dicunt Remonstr. olim-tatem cona pleram intelligunt, His at o cibo par

per justitiam suam , qua odit peccatum , non amplius impeditur, quo minus misericorditer deinceps cum peccatoribus agere velit. Ilaec Censorem non .lifinxisse mirum est. Volitio, quae nil nisi intentio est reconciliandi sibi genus iumanum, aut cima encre humano ingratiam redeundi, non supponit animum sive voluntatem jam csticaciter recimciliatam , scutantum animum a reconciliando non alienum, si modo interveniat id , quod intervenire aequum est Ut huiusmodi intentionem Pater liaberet, Claristus sane meritus non

est ut vero haberet volun .ltem cum peccatorii, is hi, aliam redeundi mPletam sive ela... - .n, quam Vocant, Iarii i Cum necessuerat, quia, ut aliud quid mereretur, illi possibile erat. Caeterum voluntatem Dei in gratiam redeundi cum peccatoribus distinguet amputant Remonstr ab actuali Husmodi reconciliatione', qua fit, ut peccatores omnes actubam Deo placean; qualem Contra-Remon urant, bes electicine suam intelligi volunt. Et hinc est, quod dix rint Cluultum meritima esse sua obedientia ut Deus volucrit in gratiam redire cum peccatoribus , sublato sc impedimento isto, quod obstabat, quo minus ut Deus in gratia cum iis vellet redire equum erat,justitia ic illius, qua odio habet peccatum, ex qua peccatori comminatus erat mortem Nisi enim hoc statuatiir, immassibile est ut intelligatur,quomodo Deus, satisfactione Christi potita,conditionem paenitentiae fidei a peccatoribus exigere potuerit, ut per eam in gratiam cum ipsi reuirent, remissionem peccatomma ipso consequerentur. At inquit Censor, si hoc tantum meriim esEchriritu , tum Christus nobis non ei Zmeritus dem necressem vitιonem Inepte dicimegan ita est. Nihil ineptius, nihil vanius est' iam hoc Chii iti meri to tribuere: Si n.Christus nobis meritus dicatur fidem dc regenera illum 6 tionem, tum fides conditio esse non poterat, quam a peccatoribus ' Om

vi meriti istius, obligatus fuisse dicatur neceste est, ad conserendum nobis fidem, Meiliciendum in nobis omnia,quae nobis, sub comminatione mortis, Praescribit: quo nihil absurdius cogitari potest. Atqui, inquit Cento , quomodo lassi benedixit nobis Detu omni benedι-etione spiritu.iti in Caele Z:bu in ChrisZo Ephes d. a. Si pronomen

245쪽

tota penes nos stabit,qui vocationem alioquin inessicacem,essicacem reddimus. Sanes, si eis cia meriti Christi eventum notet, id est, obediendi actum , qui nobis a Deo praescribitur, de . quo 'raestito, beneficia morte Christi parta,actu consequii et Ubi p. receptio i cum liabet, ibi ficacia huiusmodi sola locum ha at necesse est. Fieri aliter non potest : Nam alioquin a contrario nos ipsi non possemus meritoria causa esse nolirae damnationis, ter nostram culpam stare non posset, quominus meriti Christi efficacia nessicis in nobis redderetur. Dices,Sic tande nos ipsi Salvatores nostri erimus. At hoc Scripturae obiiciatur,quae sic de nobis loquitur non ano in

in loci, . An cum Scriptura loqui crisne est Bonigne tamen interpreiada est lis locutio, Liteor.Estectus enim uniuscuiusq; lenominatio, primae irincipali causae tribueda est: In negotio a. salutis aeternae, id ante omnia fieri aequum est. Conditio enim, ut is praestatio me misi taui idium sive causa salutis aliquo modo dici potest , non modo est Ira nostr ratio.

tiosa per se sedin gratia ad eam praestandam perpetim necessaria et

est, oc praemium praestanti promissum extra de supra omnem com ur'phi separationem est. Ad eum itaq; , unde omnia ista proficiscuntur,tota de sola efiicientia salutis jure omni reserenda est, etiamsi efficacia, id est eventus gratiosarima omnium operationum ejus,sive obedientia ipsa penes nos stet, eundem plane ad modum quo liberalitati alicuius veluti primae irincipali causae adscribendum est, si pauperem , mendicum, nudum, famelicum aegrumin bonis omnibus' vitae huius destitutum, veste, cibo, medico δε neces .riis omnibus donet, etiamsi penes pauperem istum stet, dona illa omnia accipere,aut resipuere. Quis aded a ratione aversius reperietur, qui pauperi, mendico, nudo, egeno aegro isti praecipue tribuendum putet, quod cibum, potum, vestes, opes, ipsam 4 adeo sanitatem habeat, idcircli tantum quia Per ipsum solum stare potuit, ut ea non haberet ca, quae pro se Sc sua sententia hic allegat Censer,ne peci .em quidem ullam habent, ad concludendum id, quod concludendum ipsi est. Quis enim ex eo quod Petrus dicit, Deum nos rege-isse in 'em vivam per rescrrectionem Iesu Christi ex mortuis: Nos υι tute Dei cuctos persdem adsistem, quod Paulus scribit, Deum nos vocasi vocatione sancta, ex se proposito strati qua data nobis es Dinas cincto ante tempora secularii; quis, inqua,ex istis inferat hane conclusionemo Ergo meriti Christi eficacia consistit in eo, quod fides nobis efficaciter communicetur, ex vi meriti istius. Ne

per decimam quidem consequentiam quis elicuerit ex istis locis

246쪽

sabitem peccatoris , sine di saltem intenta Mediatoris satisfactione quod tamcnCentore iuncinonitrantibus tanquam infamem haeceiin tribunt ted Machai scaciter cam voluit Satisfactio itaq; cd. atoris pro peccatoribus nec neces laria fuit,nec possib: lis. Ratio, quia amissicaciter volentem salvare movere ad volendum salvare nec necesse, nec pollit, te ise ex ternam; patet: At latisfactio Christi nulli altinniti ervit, quam ad movc. idum Deum ut Peccatoribus belle velit, id est, ut peccatoribus reconciliariri cum iis. in gratiam redire velit. At, inquit Censor, hocpertinat adsicundam signi eatιonem verbi elirandi, prout e gere signjicat ratio mix mota n

voluntatιs executius aico ab aetemo institurum bacpid. Nam ratio

& modus istius voluntati cxccutivae in Deo, secundum quem Deus iprius Mediatorem di stinat, quam suos ad vitam cligit,i vertit primam electionem , id est, cis cena illam ii item. Dii Ci. cci voluntatem miserendi, seriandi Ratio utita secundum ill uiri statuitur, Deum velle MCdiatorem destinare, cuius meriti vi illicacia moveatur ad volendum eis citer servare peccatorem. Atqui eo ipsi, destruitur Drior illa intentio de voluntas ciscax Quis enim moveratur ad vol dum id, quod jam efficaciter vult antequam in vetur Intentio salvandi ciscaX, sive irrevocabilis desperemtoria voluntas,qua Deus nominatim Petrum ri'aulum salvare vult, cum voluntate cxecutiva , qualis deinde reconciliari, aut qua Mediatorem iis dare vult, per qucia ipsis reconcilietur, conjuia ei non potest; Vcile efficaciter salutem peccatorum ut finem , velle deinde reconciliationem & meritum ait medium, quo movearis ad volendum salutem peccatorum sunt συςαm, imo contradictoria. Vciles nitri

simuli nolles. Ut res pateat, quaero Elcetio ad vitam, secundo sensu accepta, pro' it eligere significat rationem & modum voluntatis executivae, quid superaddit cloetioni primo modo acceptae, prout significat intentioncmin voluntatem miserendii iuvandi eff-cacem Christus satisfaciendo Patri, sive Iustitiae divinae, quid mere stur aliud, quam ut Pater velit cilicaciter serv.rre quos ante Obstante obliticii duiustitia ciscaciter servare velle non 'cuerat x ipsorum Consorum dari potes: p

sti, ubi talis emcax voluntas crvandi praesupponitur. Dicere cite , olimini las

ctum meriti Iesu Christic se actualem restitutionem peccatoris in gratiam Dei, est nugari Restituere enim actu aliquem in gratiain alicuius i aliud nihil est , quam ciscere ut actu Scircaciter quis alicui bene velit at haec essica voluntas, hic amor, haec gratia, hicn paternus

247쪽

paternus animus in De Ham praecessit ex Censoris sententia 'Nulla itaq; vis, nullus emictus formalis meriti Christi adsignari potest a Censbribus. Ex quo patet etiam distinctionem hanc rei totius naturam evertere, e quaesitam tantum es e ad tegendum manifestam absurditatem. Nam secundiim prima in verbi eli endi significationem e. receptam Censorum sententiam, quam ex Calvino citat de laudat enlbr, ubi sic loquitur Sic Dem Ha dilectione praerei e i. ἡ Ut crtit tofi am chrism reconciliationem , imo quia prim di im φοLtea sibi reconciliat; Deus idcirco Christii dat Electis, quiaEleriis Ceni M s amat,&ex amore paterno eos iam ante pratos stibi habere vult:niani ite re Hoc enim ipsi ellis eligere. At secundum alteram ignincatione,

d* g ux, ideo Deus amat electos, quia Christus merito suo efficit non tantum ut amentur actu, sed ut amari possint Non poterant enim amari fiaficaciter sine interveniente satisfaetione,uticen res ubiq; asserunt: Et hinc est quod hi istum semper constituant non ut caulam Cilicientei Dei gratiam sive voluntatem salvandi peccatores, sed tantum ut medium gratiam jam eificaciter decretam a Deo cirrevo- Cabili sententia destinatam , vel potius salutem re gratia ordinatam, dans sive conserens . Nec satisfacit ense cum dicit Deum salutem pec torum 2 Horiam scamprius intendis ut em perinde ut Medicus triussa nitatem iri vult, qmim pharmacum , cst ut si urio 'ν simili redo a prim do Dinam vult, quam studium ct diuennam etiamsi pharma-

ν scitu d cum sanitatem aegri it finem velle ic pharenarum de volle porrigere ad procurandum intentam sanitatem, non repugnant sibi invicem. At Deum velle icaciter salvare peccatorem 6 vel levi inde Mediatorem destinares, cuius merito cissiciatur ut velit eruare peccatorem, ea sunt incompatibilia Si medicus vellet sanitatem -gri pharmacum deinde vellet quo moveretur ad volendi m sani tatem aegri, tum par aut simili diluet ratio. Ar pharmacum est medii itantummodo facicns ad sani ratem aegri procurim dum , non autem ad ossicietidum ut medicus sanitatem aegri volit Meritum autem Christi, eo ipso quia meritum est, ut medium statuitur, quo procuratur non tantum s altis peccatoris, sed pia divina stratia, id est,quo Deus movetur ut v It alutem Deccatoris, quam alioquin velle non

Ne tu chii poterat, e Censorum m nte. Quare, cum locus statuitur Dim antei destinatum ' inertim Christi , voluntatem illam salvandi ci 5 salutem , in cacem haberes, fieri non potest ut meritum Christi tanquam medium

248쪽

CAPITI OCTAVI. 98

dium subordinetur isti voluntati Et hoc est perpetuum Ccnsbris ante meaei -

ους - , quod Christum D usq; meritum in voluntate executiva nya

praecedere velit alutem nostram, sive dationem salutis, vel, ut ali 1 dii ii di ouando loquitur , voluntatem dandi altitem , cum de eo non que pM ς ratur, sed cle ipsa volitione live voluntate et cmcacE, qua lalutem irata. peccatoribus vult ossicaciter. Hanc enim Deo tribuere sine utercedente Christi merito, et meriti Christi tum vim tum necessitatempland tollere: Effectus enim meriti Christi est recociliatio Dei cum peccatoribus. Reconciliatio a. activa aliud nihil est quam diiciet tia voluntatis salvandi loco voluntatis perdendi. Itaq; aut voluiitas salvandi cisca non praecessit, aut, si praecessit , Christus pecca toribus reconcitationem cum Deo non promeruitia Ex his facile in . telligitur omnia ea, quaecunq; ad hanc rem distinctionis huius suae fuci operos incrustandam adducit ensis , si propius videantur, nihil habere in rcceisu, qu Q veri speciem prae te fert. Deinde, addiderant Remonitr. solide dem straverant in Declaratione sua , meriti Christi necessitatem sima es ac vim omnem es tolli in ordine ad Reprobos qui vocantis Horum , inquit Cenlbr, im ino aine

aeta es ratio Etsi enim non iuge Ἀπιationem a Christo fisci. vere ad reprobo . Iu licientem ibi pro hominum omvrum Ialute , Drtemur tamen eos 1 E. culpa ita excluas ab expiatione per ChristumDota , dici non fit revera elacum electis communis. At,non quaerunt Remonstr. quid Ceni br dicat se negare aut fateri morunt claboratas istas consessitones, quas test, contrace

pendae absurditati comminisi untur Censbresci Sed quid in natura fidi i uido, trinet de reprobatu,ne qualem statuit Calvinus cum suis, neces rur. sarib sequatur : An via ex ea nou sequatur, Christi meriti unive sana vim atq; eis citatem fit raditus tolli in ordine ad reprobos , ita ut ad eos eo ipso , quia ante a Deo reprcibati lint, non adisse tineat vis meriti Christi, quam si meritum Christi vina nullam in se haberet, aut meritum Christi prorsus nullum esset. Hoc assirmant, natura rei id ad evidenter docet, ut palpari misit consequentia. Sussciens, inclitat, est expiatis semiui pro homi m omnium salute confirmamicAt hoc ipsi coniirmatur ratio Remonstrantium , qua Drobant Cal pi ,.

vinistas vina omnem merit Christi enervare, quia vid statuunt,De metitum rium expiationem Christi, itae in se vim sufficientem expiandi habet, communem esse nolle reprobis, nullam aliam ob causam, quam quia eos absoluta volantate reprobavit ad aeternum exitium. Volun nominum sistas itaq; divina bla causa est, qua fit ut vis meriti Christi, per sevi '' 'in se afloquin sui sciens, non pertingat ad eos , nulla propria aut

bis vincibili

vocantur,

fuisse

ro omnium

249쪽

EXAMEN CENsURAE vincibili eorum culpa .Quod enim Censor addit eos sua culpar exclud ab expiatione fota pers obrii tum id fitile est quae enim culpa . Coruit esse potest , qui impotentes nati sunt ad expiationem illam um pro amplectendum irae tertim cum impotentia illa per modum paenaar pc ni inflicta id j: propter peccatum primi parentis piorum, Π te aliqtot annorum millia con in istinas Deinde quae culpa eorum esse potest in eo, quod ire ima illam , non dico tantum non polIint, sed nim velint cri plui te factum este , cum eam Deus pro ipsi heri noluerit Mirabilis culpa, quae ex paenali impoteiatia oritur tolli non potest nisi per mendacem apprehensionem sive fidem rei falsae, inad quae culpa est propterea tantum, quod reprsibus Tion apprehendat aut non credat, id , qu id fallitia est culpa non ore si apprehenderet, id est, persuaderet sibi verum ei se quod talsum cit. Haec ros, cum sit tam muni steti palpabilis falsitatis, non dubitavit tamen est ons cnsor asserere, corium csse eos qui ntrarium assimaant, non solum caelum terrae sed etiam crium inpiis misceo e. ii id facias tam protori is dictatori biis caelum augustum nimis sibi futurum nidiuunt, interos sibi nimis vicinos, nisi reprobi omnes in totum caelo cxclidi, infernalibus tantum flammis destinati serventur Deum Disto clementiorcia fiturum sibi persuadent , si spem ullam Caeli reprobis faceret. Nec latis est eos nulla propria aut vincibili tilpa sila caelo cxcludi in propter peccatum primi parenti sui in cruciatus tartari arternos praecipitari etiam crudeliter illudendi adhuc lint: Iubendi tulit reclere,c luna sibi an- 1guine Christi resoratum patere δε se a cnicatibus inferni ira munes facto , quod fata si nulla est culpiti orum riuri lir, si id aut

beant quini damnationa corum aggi avandae iacit i uidist, non dico caelum terrae, sed caelum interis ac divinas justissimas actiones tyrannicis ac diabolicis miscere, si hi,c ionisto Locum proi, -- hac tam detestabili sua opinione citat Ccnsor ex Joan. xj. a. tibi cap.xj. sis mortuus vel moriturus potius) dicitur 6bristus ut μοι Dei se sit J ebiliget in unum. Sed citat tantum, de quidem lanii K vrum , proq; cii utielle Cenlbria sua autoritate addit ubi ei filios De siti Luci ligni icantur,

L iri. Id ne tentavit quidem . t tentasset, scnsistet tibi haerere aquam. Est enim manifeste falsum quod observare potuisset, smodo

250쪽

modo textum non truncatum sed intomim citasset. Sic enim habet: Hoc autem ex semetipsi min dixit Cataphas sed quum ejis Pontifex niaximus anm illim, prophetavit Pre, ut Iesus progente moreretur Nec progente silum, situr etiam Ilios De dispersos cogeret in unum Manifestum enim est verba ista respicere ad verba Cataphae, quibus dixerat conducem Judqis , ut unus homo moriatur pro populo, περ τοῦ λαου quem populum deinde Euandellitta appellat, εθνος, 4ora gens non pereat μολον τα ἐλος, quam gentem deinde appellat

as oras dispersi ad quos Imst morte Christi, Euangelium regni promiscud propagatum est Sive significentur Gentiles , quos omnes antea ex numero filiorum regni, id est , populi Dci iure ac c ignominatione segregatos meus per de post mortem Christi pro filiis sitis, id est, pro populo do,non minus quam Judgos, nsiturus erat: Sive intelligantur pii trobi, tam intercludςos disperti,s , quam gentes longe lateq; Uilfisas , quibus solis mors Christi annuntiata,

profutura crat: Huiusmodi enim, ovium nomine, Sc eorum ex

Deo si ni, qui bonafactum , qui ad vitam temam ἀαγελίνοι stat, designari suo loco probabimus. Quicquid lit, manifestum est bos De dimersos ibi contradistingui a gente ista tota, id est , a toto populo Iudaco dici Christum non minus pro tota ista gente moriturum , quam eo fine, uti iliose Dei disperib cogeret in unum. Progente a significare isthic pro clectis ex gente ista, non a pro caeteris, quos antea a Deo reprobatos volunt,qua vel specie admitti potest γ

EXAMEN CENSURAE IN CAPUT IX. De Cognitione voltintatis divinae in Endere Novo patefacta .

IN haccensura, nihil singulare occurrit accurata animadversione dignum. Plcraq; omnia sunt impertinentia id suis singula propriis locis, videlicet Capp. xvij. xviij examinanda veniunt:

Nos strictim de levi brachio, quae hic cententur,.Pcrcurremus. Sectione I. carpit Cenlbr,q- in Declaratrone non suscienter declaretur primum illuc uidi rina obmisitis , per ea quae Dem aliti te

SEARCH

MENU NAVIGATION