장음표시 사용
261쪽
queritur, RemonLErantes, in decID Arione sua p.rrum sistitersementiam Ustrum pr*Uuisie, nec ecutos verba Synod Dor iracena, quum in mar-- , '. mi citant, iramis manifesta calumnia est. Notior est sententia corvian a. quod 'ς quani ut ea minciis mala de proponere audeat. Fabri sutoresq; id, ruta sidi animadverterent. Et ad se da cli, si modo nude proponatur, ut ab ter semetiun ea toto an ino abhorreat, quisquis eam nude proponi tantum aut
si igest ' videt aut audit. Daesitis verbis aut phrasibus opus non est, ut hor 'rida videatur. Sed verba Censor eadem vult, quibus Synodin Dom Bacena usa est , nempe picta , quibus horrida sententia veluti pociosa veste induta fuit, ne faeditas j tis pateret. Ista Synodi Doresa-
cenae artes norant jam detexerant Remonstrantes. Sciebant eam
verbis qui modi uiam , quae vel cothurno simila sunt, vel adeo affabre ela, rata, ut sententia ipsa quae iis continetur, vix animadve latur vel adeli molliter sonant, ut cum sensu isto duro atq; horriado, qui subest, vix commune aliquid habere videantur. Ista arte impositum fuit populo, torrida sententia obtrusa incautioribus, uti venena sub auro stilent. Hinc suis verbis sententiam Synodi expri-nicre voluerunt, certi, se nihil nisi ipsissimam ejus sententiam expressuros. POL haec negat Censor, tale decretum Praedemnationis quale ab ipsis dogmatice stituitur, incommodis Itis laborare , qua adsignat declaratis: Per calumniam ea ab adversarias adpingibiais dicit Satis confidentervi pro more suo Nos paucis videamus, quomodo istis se suosq; expediat, calumniam esse ostendat. Manet vim inquit, Necessivi V Lia conitis fisc obedientia tanquam mediysire modi, auo omnes electi adHee pilo vitam perducunturi Verba haec sunt: Dccretum aDsolutum non P is tu dab ' est conditionale decretum, ut medium sive modum habere sibi subcreto. nihilo Ordinatum Destinatio irrevocabilis ad vitam, promissio vitae submin nc conditiones, non nisi stulte coniunmintura Qui eligit irrevocabili-
α conditio teri nominatim aliquem ad vitam, quiq; rei certiorem facit eum
Fidui cibo quem eligitiis ridiculu se facit, si cunde non nisi sub certa conditio-- α' is i ne salvare aut ad vitam perducere velit,&se sic eum perducere vel modi ... te declaret. Quisquis etiam credit se irrevocabiliteris nominatim imp. au saluti destinatum esse, is, s sapit, non nisi dicis caus a conditionem sibi praescribi, sub conditione vitam sibi promitti intelligit. Si dicas rem hanc ita se habituram csse , nisi Deus conditionem ipse efficeret in iis, a quibus eam exigit, tant, magis ridendum te propi- . nas, d sententiam te ridiculam hab: e ostendis. Conditione enim
262쪽
CApIT ID NON r. ros quis sapienter aut serio piaescribet alteri, sub promisso praemii
faenae ravissimae comminatione, qui eam in eo, cui praetcribit, esticere vult' Haec actio ludicra tota ita sic na digna est: Pergamus. Manu redim oris inquit, quo Deu ex intentioneseos transsi, modum executionis recto ETHiem ordine praeordinavit. Verba haec iterum; M sunt Mera principij petitio. Rectus ordo, qui sapiente serium ψ' - ω legislatore decet pervertitur, quando absolutae inteloni subjunxi ' . :tur intentio cum conditione: Nullus sapiens istiim ordinem aut in i ubit aut rectima putabit. Legislator crius, totam sua Legislationem Tae' ludibrio exponit, clim conditionem praescribit iis, quos irrevocabi- μ' liter praemio afficere, cin quibus, quam maescribit conditionem, ipse eiscere vult, se ii cere velle non tantum significat iis , quibus eam conditioncm praescribit, sed ab iis firmiter etiam id credi vult Quot verba tot paene insipi mi ae sunt signa Maure, inquit,
Chri ni meritum, sine quo neministas confertur, nec alidui etiam de re Dam
messit ab emo, ut abs merito ch m eiu sererparticeps. Atqui eo zod; ME iplo tollitur meritum nristi, quod sine colemini dicatur salus con se studserri, nec alicui sic decreta esse, ut ejus absq;nacri iochristi fiat par Vi riticeps : Sic enim meritum Christi non est nisi meritum salutis, cui-sti us participes aliquando fient fideles. At meritu Christi, non est salutis tantum illius meritu, ted meritu gratiae sive reconciliationis,pr inde quod immediate circa voluntatem Patris versatur Christus Gnim merito suo effecit, it Pater homini reconciliatus fuerit cum eo in gratiam cdierit, adeoq; redire voluerit mulus meriti visat inicacia tollitur funditus, per decretum istud praecedens, quo Deus antea dicitur peremtorid ad vitam elegisseri paterno amore dilexisse eos, ad quos meritum istud pertinere dicitur. Si enim haec electio, hic amor,jam ante in voluntate Patris erat, quomodo Christus eos Patri suo reconciliavit, quomodo secit ut Pater suus cos amare voluerit aut ut cum ill in gratiam redierit Id sand concipi non potest GPost decretum istud , fieri posse ut Christus salutem cvitam colarat clectis istis non est ακία filo hoc si quod Ccnsor hic veluti Coccysmum occinit nobis , scd hoc ipsium cst in criti
Christi proncietatem vim omnem e medio tollere: Ex eodem de D lititur arac et mimueri scacia, inquit, promanat. In fratcr: Ministerium cnim U'hi per verbum Euangelij Verbum autem Euangelij liabet promis
to Jusmodi praecis salvandi tantundem est atq;. Lita Si quise
263쪽
Denii eligionis Perae tota vis pende a accreto Ho, inquit, in iis ini'. est o. unt, sesalutis sa proram ct pupp.m in plo Deo habete, qui j -- od ad . demst author, promotor, ct confirmatorci At cum Religio aliud nihilhi. .es ' ota Ossicium re ira in is, quo obligatur ad parendum divinae vovis pendeat. tint.iti lege vel Euangelio enunciatae, Sc promissis ac minis sancitae, Religionis vis per decretum is id tollatur necesse est. Decreti enim istius natura postillat, ut Deus in iis quos decreto isto irrevocabiliter vitae deliinavit, Omnia ipse efiiciat ouae inesse iis debent , ut ad salutem perveniant At sic sperimitur plaue totu hominis ossicium.
Ut enim is , qui ex vi decreti istius omnia ipse efficere tum debet, tun vult, praescribat homini officium lege aliqua sancita comminatione, riaiculum est , Nec sapienter nec serio id unquam faciet; Ut vero is, in quo Deus solus omnia ista efficit, dicatur officium suum facere is praemio dignus esse, multo magis ridiculum videri debet. Religio taci tota, tum Dei praetcribentis, tum nostri rati
ne, plane evcrtitur po dcc potum istud. Retorsio, quam Cento facit qua Remonstrantium se et na Religionem omnem tolli asierit,in igna est examri .ea ut nim iam non executiam frivolam litiam rationem, quod sibi Remonstrant divinos himores arrogent , ni tetur tantum quod pio ratione adjungit Statuunt, inqtiit. m. num esse, De eis Donemfrmam et irritam facere. Sunt enim haec ipsissimamns Scripturae verba, per quae Censor Religionem ipsam totam destrui
s Iam firmam facere II ad Corinth vj I d cit Apostolusci Nortamur
9 molistim vos, ne stuLA agrat tm Dei receperitis P. silant itaq; homines electio-2'0 4ς irem suam irritam sive frustraneam reddere Luc.vimo diserte di ' μ' cuntur Pharisaei imisi sic e consilium Dei contra sirpses Pollunt itaq; lammines consilium Dei irritum reddere. Quis a rem caecitatem
θάδε ti quae caecitate sere comitatur ab homine expectet,qua in
quod Religionem totam everti dicere audeat, per id, quod Scriptura ipsa ita se habere in terminis affirmato Impudensis supercilium , quod contra p. lim Dei verbum se elevat, Meligionis sentem irreligiositatis condemnat. Quo non ab t Academicus tu mori Sophistarum typhus Se 'ione II non tam continetur Cens ira, qu m quaestio, eaq; valde impertinens dicam,an inscit, Ponunt, inquit, Remon manus
264쪽
prariam ordinationem elium: Medientium adstutem, demis ordia
nationem vocations auIidem, omelia renis ad gratiam Sic Iri. enuo ponunt decretum primum dejine, si cndum de meum. Ic. Si vero inde non
quam aliquos eligeret ad piae Irariam, cur ideo in porram repetunt,m e
siqui I cum velle aliquos lora care sine set se tione Christio sine fluec obedientia , quia a cimus Deum p op sit ab aeterno 2 apreas
intendisie, quo Aim peccatores sipare , pra qu.tm, ordinenoitro con uia tandi, eosdem tamiαι- reipse credentes consuerar c Valde inqua in impertinens inscita cit haec quaestio Remonstrantes enim non tibi.
taxant adversarios siti s eo nomine, quod adlerant Deum decretum cun
primum facere de fines, inde de mediis quis enim sanus id me h.
Sed quod decretum primum, quod de fine vocant, ejusmodi decre imporcineniatum faciant , cui de cretum alterum, Cuod de mediis vocant, stibi, ' ανς dinari non potest ac proinde per quod decretum se indum penitus evertitur Puta, Decretum Poemtorium primum faciunt de salvando Petro, Paulo,Joanne peccatoribus Decretum secundum de mi tendo Christo ut peccatores Deo reconciliet id est , ut Deum me veat ad volendum peccatores salvare. Haec duo decreta se invicem perimunt. At Remonstrantes Decretum primum suum non faciunt decretum peremtorium de salvandis peccatoribus credentibus, sed Decretum de reconciliandis peccatoribus per Christi sacrificium: Et de hoc propterea praecedente capite egerunt. Huic decreto lib- ordinant Decretum Prςdestinationis de salvandis peccatoribus cro. dentibus in Christum Mediatorem generis humana. Atque hoc pacto evitant ablurditatem audeilani, in quam incidere adversarios neces e est.Ouae porri de phrasi futtionis ad etiam Coalbradfert,
ea tam sunt frigida trivola, ut refellere pilleat hoc loco Suo nim loco id fac oportuniusci Hic susscit, Iidicatur Elinionem ad gratiam non dici clectionem ad gratiam respeetia eorum,quibus pariter aut simul gratia ista communicatur, sed respectu allonini, qui vel ante istud tempus , gratia: istius belltacio adsecti Messe runt, vel ad quos illo aps tempore gratia ista non pervenit. Sic nim quibus si a gratia tum fit, electi a Deo dicuntur ad gratiam istam participandiam, opposite ves contradistincth ad caeteros istos, beneficio coclem carentes. Quare , quod de electione hominum ad gratiam in electione gratiae ab hominibus facta nugatur, impertinens est.
Devique, ultimo loco vocat in quaestionem an verum sit id , quod Dd a diaerunt
265쪽
dixerunt Remonstrantes in sitia declaratione, Prim connare nobis de bere de voluntate ipse Dei, dei osci nonro, quam degratia ad volun-mtem illam pus tantam necessaria. Quid est naturam rerum everter , si hoc non est Videlicet, quod certi csse debeamus Deum peremtoria voluntate nos nominatim saluti destinasse, prius quam certi simus de ossicio nostro, ouod Deus a nobis requirit Unc quo a n bis praestito 1alutem nonis conferre non vult. Nec dubitat tamen
addere Censor Certe id alae natura comparatum fit in omnι obedientia , citim primum obsectum cognosci debet seu circumj tantus ve-iritum G enim aliquem tanquam Patrem suum nondum ονι
Cyc. De omni obedientia probare debuerat Cen filialem tantum allegat. In qualibet alia obedicialia apparet maniseste contrarium verum esse Sedi in filiali obedientia res longe aliter se habet Filius enim etsi naturae privilegio Patris sui liares sit, de se haeredem Patris sui esse sciat, tamen sic absolute haeres non est quin a Patre exti redari legitime possit,si ea committat, quae justam haeredandi caussam Patri praebere postunt: Unde consequenter Diicitur,falsum esse, Filio prius constare debere despcremtoria Patris siti voluntate, qua cum haeredem immutabiliter scribitin instituit, quam ei constet de ossicio suo quo Patri suo obligatus est adeoq; contrarium esse certissimum , Filio prius de ossicio suo constare debere qum issicium suum faciendum esse, quam certus esse possit se Patris sui haeredem certo esse futurum. Sed praeterea ostendenda est sua Censori imperitia. Non agitur in declaratione Remonstr de
obedientia propri,dieta, quae a fide contradistingui Uet in Sch Iis, uti Censbr credidit, sed de obedientia tota, quae fidem simul atq; opera, id est, obedientiam ex fide proprie dictam complectitur : Id poterat ac debuerat didicisse ex cap. statim sequente, ubi tota voluntas divina sub uno pretceptoFidei comprehenditur: Quid an etiam necessarium dicet Censor, ut certi ac persuas simus de Dei erga nos benignitateri prona voluntate, deq; haereditate quae ex paternis Dei bonis speratur , priusquam nobis constet de volu tate Dei, qua credere nos jubet id est,qua juxta Censeris mentem, lubet nos persuasio esse de paterna desperemtoria sua erga nos,
untate Nimis crassa haec est inscitia censoris, cuius eum merito debet pudere.
266쪽
De praeceptis Iesi Christi in getiere, deq; fide
pς nitentia et Conversione ad Deum d capit. xj. de fide in I. Christum.
O Uaecunq; capite hoc toto Decimo de magna parte capitis undecim censentur , ea spectant dogma de Fides tum aDο- ne, quicisndamentalem Reformationis araiculum, Censorcs vocant. Operae pretium est ut id accurate ventiletur, 'uam fieri potest clarissime exponatur: ut id fiat, non expendemus sectiones singulas. Multa enim morose ineptes inutiliter forent repetenda, sed rem totam uno tenore pertractabimus, iculis lectori, subiiciemus, ut quid de re tota statuant Remonstrantes , tanto melius perspiciatur, Ec quam sit inanis ac frivola,quae in eorum Consessioncm scripta est hac de re Censura, manifestum fiat. Ac primo quidem, merit,suspectum videri debet, quod Ccn res, etiamsi pag.cxli dicant, Remonstrantes in huius articuli declaratione apertum bellum indixi e universa Ecclesia Reformia, in fine tamen Censurae suae, ad Remonstrantium conclusionem,ubi accusationem hanc tanquam princeps e rasa caput repetere, cin memoriam lectori, ut tanto haereret altius, revocare voluerunt, istud a c. id perte profiteri non audeant, ubiq; enim suum istud, Vtiletur, inge tuo citi- minant, conclusio tandem est, Eos propiores Socino, quam Ecclesia his . In I Resirmata videri posse ; quae locutio , quam sit circumstiecta ac solli nanda Rem
cita, quis non vide. Neq; hoc tantum , sed addunt insuperi: I9-2 in Itarum quidem esse, quod RemonLIrantes quaedam Socim interpolent 2 in tibu, de pre uitent, verborums ambiguo ct tegmine si involvant, sed ita, ut cum l. ab eo videri volunt decedere, in eundem uenus recidant, adeo in peim pro istant.Qua oratione fatis testantur Remonstrantium de hoc Ariaticulo sententiam, si verba spectes, orthodoxam, a Socino diversam videri,vel saltem contrarium ex verbis eorum non liquere: Imbm iis non tantum verborum ambigua o tegmina at involucra trib unt, sed etiam quod Socini quadam interpolent at in unient, eo ip-s,fatentur, verna Remonstrantium, si nude spectentur, Ῥα spiciones non detorqueantur, Socano neutiquam favere, adeoq; or-
267쪽
doxa censenda esse. Enimverd dubitandum nullo modo est,quin si modo indicastent Censores, quaenam sint ilia quaι- , quae interpolata Mincrustata lint,in quomodo ista a Remonitrantibus interpolat atq; incrustata credant, manifeste satis patuis let, ea Te illa ipsa, quae Socini propria sunt: resiqua vero, in quibus cos se Socinisocios praestare dicunt, esse illa ipsa, in quibus Socinus cum Orthodoxis in hoc articulo conspirat. Deinde sulpicionem anget, quod definitione Fidei Iustificantis, quam vocant,vel lalviticae quam fecerunt Remonstrantes, Socimanam ἐκ -:αληλου faciant, tamen
statim deinde subjungant, Si singula ejus neniara orsim confiderentur,
agnoscisnu nihili ea haberi quo NByrecti intelliatum verum nousit,c verbis Scriptura consentaneum, piarant, etiam ad demi veram in rictum siduciam spectantia , non male explicari. Haec aperta confessio, manifesto indicio est, Consuram corum inanibus uspicionubus potius,quam justis rationibus niti, tu quicqiud desiiderant Cen- res in descriptione Fidei a Remonstrantibus facta, id eos non desiderare idcirco , quod in ea vel fallum aliquid, vel sensui Ecclesiarum reformatarum contrarium statui, vel in ea essentiale aliquod
membrum deesse credant, sed quia suspicioni indulgere, de credere volunt deesse vel subesse aliquid in animo Remonstrantium; quod
indicat eorum, Recte inresi tum Sed nos rem testem demus.1 sum rei. uod ad summam rei attinet, certum est, Socinum 'ui cum Soc mu LMm eo sentiunt omnes in universum , credere ac profiteri Iustificati
:o j M.' nem non esse nisi adtum judicialem , proinde non esse actum, quo capite det ii Deus infindit Iustitiam peccatori, scd quo peccatorem credentem, is Tatii absolvit, eum i non aliter . quam si ultus esset, habere ae tractare vult.Et hac in re nemini dubium esse potest, quin Socinus cum O thodoxis conspiret contra Pontificios. Et hac una ex re, pleraq; id hoc caput pertinentia, aestimari possunt ae debent. Sed quia Iustificatio ut est actus Dei Iudicialis,versari tantu crediatur ab omnibus Orthodoxis,circa hominem quatenus fidelis est,t .simili ra aut praecipua in se,c capite disii cultas est de Fidei istius, ouae ad 2r justificationem obtinendam necestaria est, specifica sorma. Fidem non esse tantum notitiam , sed assentum etiam ae fiduciam , contra Pontificios cum Orthodoxis fatetur S imis. Quae eonim omnium eatissa efficiens sit, ad Praedestinationis caput spectat, de quo linia in quaeritur: Hae emis ergo, alte in genere Socinus Orthodoxus Ust,& cum Cens consentit, ut'psi non diis tentur. De objecto
fiduciae, an sit specialis Dei misericordia, prima lis nascitur, O ia
268쪽
cum lis ista interces Ierit Ecclesiis Reicarinatas inulto ante Socinii, eun Pontificiis aliis j; qu:d est cur item istam vocent Socinanam Eecie.ii, Sed nos hac re missa iid mus , quo jure idcirco Ecclesiis Resor ζ io malis omnibus bellum jud.ci a Remonstrantibus antrium Cciali, nio..id' id res quod fiduciae objectum cum Socino altilq; negent sic 'ecia-k-m ericordiam. Id ut fiat,constare debet, quid pecialis, ficordia vocibus miciligant Censores jam per specialem misericordiam . '
irtelliquiit, aut illam misericordiam, ex qua credunt Deum specia Pς exanientim , et potius nomitiatim, hunc cillum, qua tales, elegisse adta diu, tibia lternam vitam , caetCr. plerisq; ab. oluta voLintate praeteriti ac re alem iuri-rid alis, aut miliericordiam illam, quae specialis, purus putus indeo tulit favor est, des 3pponitu dgnitat Conmtionis a. t Dorum operi, seu praecedentium usquentium , ut sugui tana confessio laal et, quaeq; non ad pauco aliquos, sed ad omnes indilcriminatim extenditur. Si isto modo specialem misericordiam objeetu fiduciae a Rosormatis omnibus Ecclesiis statui dicunt Censores , tum necesse est, ut affirment, Ecclesias omnes Reserimatas jusmodi specialem Electionem de Reprobationem agnoscere, ut evincant, Remonstrantibus coni reversiam de objecto fidei est cum omnibm Ecclesius Reformatis. At cum certum sit, Ecclesias plures Reformatas, saltem omnes Ecclesia, omnin, theranas , quae inter Resermatas primae fuerunt,in caeteris omnibus hodieq; numero splendore longe antestant, isti-cialem Mite usmodi becialem misericordiam, Electionem non tantum non admiti re, sed plane ut fictitiam respuere ac refellere , quomodo nes lia
fieri potest ut Ecclesiis Reformatis omnibus tribuatur, quod mise ia '
ricordiam stam specialem Fiduciae salvificar Objectum faciant ii Fidei cicii Rcetius multo contra cos liceat concludere Quia Calvinistae om-ui iuncii .
nes, interq; eos cn. bres hi misericordiam specialem, sive electi nem ex diis modi heciali misericordia profectam, objectum fiduciae faciunt, idcircli eos censendos cile bellum movere Reformatis Ecclesiis, si non omnibus, pleritq; saltem ac praecipuis. Consequentia haec est manifesta: Cui adde, quod Augustana ipsa Considio, quae inter Resormatas Conselliones prima omnium ac praecipua cit, cinquamCalvinistas etiam ipsos in Germania, quia octoratus in si 'nia Augustat anabiunt, jurare neces e est, spe lcm illam praedestinationis mile. ' bit ricordiam non obicurd ad objectum fidei non peti inere adserat, in nem non facit
capite de fide Fidei enim obaectu facit promissione misericordiae, kμ
269쪽
EXAMEN CENSURAEM; sed pri quae nobis propter Aristur liberatorem continsit. At promissio missionem i misericordiae huius,non potest esse misericordia ista specialis. Nam vim μ' qm iaci eri . dicit, promissionem istam tab universalem. Sicut universus pamuntia praedicatio, ita es promissiogratia esis universalis, ct omnes credere jubet acciere beneficium Christi. Im, ut specialem istam electionis misericordiam a se non intelligi ostenderet, addidit: Non eLF hic opus disputationibm de Praedestιnatione, aut limitibus, Nam promissio est universetis. Tum, si promissio universalis misericordiae ejus, quae propter Christum nobis contingit, objectum fidei est, fieri non potest ut specialis ista Calvini misericordia ejus objectum statuatur Specialis enim ista milericordia , nec promitti potest, nec est misericordia quae nobis propter Christum contingit Promitti non potest, quia multo ante Quam promittitur, electorum est ex a soluti decreti divini vi. Deinae, Misericordia ista non propter Christum contingit electis istis, sed Propteream, Christus electis contingit Christus enim, juxta Cenibrum horum Theologiam, subo dinatur isti speciali miscricordiae , quia misericordis decreti illius executor est. En ut lapis,quem in Remonstrantes conjectum voluerunt Censores, in ipsorum capita rccidat. Sed nos rem ipsam propi- cinsores in us paulum vi quidem recta ratione expendamus. Fieri non potest telligi ii ς intelligatur, aut ut intelligibiliter explicetur, quid sibi per fidustrii iam istius species: s misericordiae velintCensores quia spretatis ista Fiduci m p misericordia. quae ex misericordia ista est electio ad gloriam, est dis a actus divinae voluntatis in Deo immanens. II. quia electi per actumbi velitu e istum electionis reipsa arrexocabiliter habent apud Deum id om-
quod per fiduciam istam consequi dicuntur, ipsisq; promittitur; deniq; quia ipsa illa misericordia fons est, ex quo promissio specialis misericoratae, quae dicitur , fluit, ad eos dimanat. Per Fidi clam, inquiunt, fit applicatio, si quoad scaciam remittuntur ac δε- lentior peccata. At explicent si possint, intelligibiliter, quomodo prae-
suppolita ejusmodi peremtoria electiones satisfactione , ieri i f - -clectioni isti necessario adhqrct, peccatorum remit - o a ' sione applicatio illa fieri possit, aut cur ut fiat nccesse sic Fieri noni,npossimi possie ratio ipsa evincit. Nam remissio peccatorum est purus putus ita actus divinae mentis aut voluntatis, de in Deo immanens. Est enim biliter e pii actus Iudicialis sive forensis, qui extra Deum non transit in siil e- ctum aliud, actu in se ipso perfectus integer ac completus Ap- in plicari autem a nobis actum Dei in Deo perfecte immanentem, potabile est quis capiat picinde, posito actum istam applicationis possibilem esse.
270쪽
esie, quid necesse est, ut actus iste fiat mani actus ille applicatio'nis D necessarius est, aut necessarius erit tanquam causia fiiciens, cuius vi misericordia ista specialis , nostra saltem respectu , existere incipiet aut tanquam causa sine qua non, id est, tanquam conditio praetcqui iit , ut specialis illa miserico dia xistat aut per mo- . dum coexistentiae, quia cum speciali ista misericordia ita necessario. ' is 'comungitur,ut ad actum istu applicationis, vel potius actu illo,
sito, in eodem simul instanti specialem misbricordiam poni necesse 'Al
fit, non aliter, quam posita mea Duncta poni necesse st. Uno h rum trium modorum ut fiat neccile est Si primo modo applicati nem hanc necessariam csse dicant Cens ,res , tum misericordia be-cialis erit non objectum applicationis, sed effectus ut enim in e dem instanti sit effectus simul atq; objectum applicationis , impostibile est. Esiet enim in eodem instanti simul pr ori posterior actu applicationis. Et eadem ratio locum habet, si secundo modo eam . vesint esse necesIariam. Sic enim specialis misericordia nullo modo esset objectum applicationis,quin imo sic recideret tandem sententia Censorum In sententiam Remonstrantium , quam damnant. Si tertio modo eam necessaria faciant, tum nulla erit connexio applicationis huius rapocialis misericordiae, nec constabit, an pecialis misericordia sit applicationis objectum, an effectus Tantum cnim ponetur duarum istarum rerum , videlicet applicationis de speci lis misericordiae coexistentia. nihil aliud. At nisi specialis misericordia ponatur objectum applicationis, tum Reformatis Ecesesiis bellum indici aiunt Censorcs. Verum enimverd, dato, sed non concello, rem ita se habere, nihilominus redibunt haec dubia I in modo tum at plicatio specialis misericordiae a Deo presseribatu ominibus, si impromisso specialis misericordiae, sive remimionis peccatorum,. aeternae immisericordiae, seu mortis comminatione II. Quomodo fiducia tum sit actus applicationis aut apprehensionis- Applicatio enim aut apprehensio , non potest habere locum, ubi talis nuda rorum duarum coexistentia sine ordine aut dependentia unius ad alteram, locum habet. Applicatio ad minimum necesse est
ut sit alicuius rei applicatio. Non enim res per applicationem fit sed resueti iam est, applicatur Quod applicatur, id esse supponitur, sicut etiam id quod apprehenditur, c . Explicent se ex abs rinthi ius , intestigibiliter, non Sonhistarum in morem, Doctorcs Academici, Icformatarum Ecclesiarum loriam, quam sibi soli uperbEvenescant solido aliquo responso adserant. Non tam faciletae id ia-