장음표시 사용
291쪽
cere. Aliud enim est docilitate ac probitate animi praeditum esse aliud virtuosum itum efffeci Non statim virtuosus est, qui docilis est, nec pius qui probitate animi praeditus est. Meliore disciplina,
Spiritu gratia opus est ad neccatorum habitum excutiendum Asolo Christo tantum bonum haberi potest Sola ejus Religio, ibitis ejus Spiritus potis est in nobis excitare verum peccati odium, α cerum pietatis ac sanctimoniae studium Abiq; illa omnes peccatorum habitu plus minuive impliciti haereant necesse est. Duq vitio
uni aut alteri, imprimis suo, blandietur, in eo consenescet. Subiicit Cento , Nolumus negare inter hominci non regemtos se nnullos altis magis doctis imi etiam Hiqua probitate ione tale morum prae aliis em ιcuos; sed, anistis probiti vel docilita eos malu ad Idem di ponat, ut fiscuius credaut, quam qui vel minus trobis.nt, vel minus dociles, videndum It Contrarιum saepe teLZara eL ct etiam nuostenditur rei tatur experientia. Nihil falsius, si docilitatem irobitatem anissium ess conjungas. Docilitas sine probitate animi facile dilabitur in pro di i si sanitatem. Probitas sine dotalitate facile deflectit ad superstitione .ca censor. iuum si ii, qui eos ad fidem v ant, tales sint, ut doctrinam fidei
hi 'ta non reddant in cacem prorsus desinutilem mam quid docilitas te optiores probitasq; animi in discipulo juvant, si doctrinam suam Doctor ip- f. s. u . . se vel docendo enervat, vel vivendo infamato Nihil vanius etiam
dure rixi atq; inccrtius,' iam quod ab experientia desumitur argumentum.
hi. , Nana ni Is kph d iles judicamus eos , qui nihil minus sunt quam
dociles Caerae instar duci se sinunt a nobis in omnem partem, te .roquin duriores silice Nobis cedunt, non rationibus nostris ducti,
sed suis affectibus. Sic probitate animi praediti nonnulli nobis videntur, qui indolis plane sunt perversae Ingenium vultu tegunt,&virtutem verba putant, ut lucum ligna Docilis statim non est, oui est ingeniosus, nec probus, qui superstitiose religiosus Ingeniosissimi saepe sunt obstinatissimi, Sc summesindociles Ingenio suo ten cinantur ac fidunt Alios respuunt despiciunt tanquam infra sepositos ingenio suo impares Zelotae maximi saeps pessimis affectibus laborant. qui supra alios videntur 'illere studio veritatis, i non rarci intusae in cute veritatis hostes filiat accerimi. Zelus eos a ripit extra modestiae docilitatis metam , iunio indocili res promiscua plebe proletaria quavis turba. In harisaeis de Seri Dis id apparuiste testatur Servator ipse. Nam quamquam studio virtutis de pietatis caeteris omnibus praestare videbantur, publicanos tamen & meretrices nisib iis dociliores suisse asserit. Atqui,
292쪽
cumentis , quu vosatur circa ea, Miatibni humana migis conveniunt, quibus praeveniuntur anim dociles, cita praeoccupiatur, ut altior: a1ensibus remotior do Dina in Psis locum non inveniat. Atqui contrarium Docilitas non
potius verum est. Idcirco uocilitas naturalis, nisi affectibus de prae-3uaiciis Praeoccupata sit, magis aptos eos reddit ad iidem &idei Geumentis. documenta facilius clibentius admittendum , quia documenta im edei rationi rectae non disconveniunt, etiamsi a sensibus remota sint. 'Ratio enim recta non sumne pendet a sensibus, nec sensibilibus utitur argumentis , in fidem alentes sensibilibus argumentis suspendi vetat. Quae sentiunturi, ea non creduntur. Aut qui non viantis credunt tamen, quia ratio nulla est cur non credant. Sed, hic Christianos multos error tenet, ut iidei documenta non , sensibus tantum l. bmota, sed a ratione recta et tam aliena esse credant, atq; Llcirco rationem omnem humanam, in fidei rebus,valere atq; ab iis exesse jubeant. Periculosus hic vere paenitendus error est , unde multa mala in Christianum orbem profluxerunt. Quae ex Augustino Lactantii citantur , extant non sunt, ut propterea laborandum sit Ex antedictis patet solutio. Nec desierunt ex Patribus antiquis, ex Res ,rmatis Doctoribus aliisque permulti,qui contrarium senserunt, imo qui eos etiam gentiles S Philosophos, qui rationis r ctar ductu Virtutem sunt sectati, voluptatibus omnibus saeculi huius pro virili renunciarunt, in salvandorum ordine collocare non dubitarunt, de quorum sententia nos judicium nostrum non interponimus, rati caritatis magis affectu,quam certo judicio cos adductos ita sensit te Deus justi stimus judex sententiam suo tempore seret exceptione omni majorem. Nos jam videamus porro quid Censor ad loca ista , quae Remonstrantes in Consessione sua citant, pro sua opinione excipiat respondeat. Ad Licum Cch.Thess. iij. 2.Fι' viridi di i das non IE, Dum,comi ionis probationem se expectare dicit Accus ex ii Iea est manifesta ex copo de sensit Lici, qui est , ostendere , mirum 'r videri non debere Ecclesiis, si qui sint inter ipsos , qui Christi Rcli n dites V.όgionem prontentur, jamen veri Christiani non sunt, aut ad fide pri ni-α Religionem Iesu Chi isti intus in cor situm admittendam adduci se non sinunt, ades, ut perpetuo cum illis, tanquam cum refractariis Ec molestis advertariis, luctandum Haborandum sit. Ad fidem enim Meligionem Christi suscipiendum isodullitus imbibendupraeriquiri ut non sis Τοπος iis πονηρος sive δύσκολος. dii enim sic animatus est, ei nunqiuun facile persitaseris ut pius fiat, serio atq;
293쪽
EXAMEN CENSURAE atq; exanimo Christi Religionem sectetur Absurdissima licet teneat Sc maxim Tlοπα , non credet tamen , qui de molestiam tibi facesset sine fine ac modo hoc enim est απνηρονῶν hinc orari Deum vult Apostolus , ut ab istiusmodi hominibus libera esse possit saneta ipsius Ecclesia. Nisi forte quis haec accipere malit de iis, qui
Christiani nondum erant, cumChristianis perpetuo digladiabantur, ut Relligionis Christianae cursiim sisterent at impedirent. E dem tamen redibit res munc sciatum loci huius esse per se manifestum est; Et confirmatur valide ex eo,quod tensus iste quem Censere inesse vult, speciem nullam verisimilitudinis habeat Nam si sen. siis verborum istorii, Non eam omnium FH 4 hic est Deus omnibus fidem dare non vult quae ratio Ori poterit quod Apostolus
Thessalonicenses monuerit orare Deum ut liberari possent ab istis α'omu 9 νηροῖς, idcirco quia fides non est omnium p Alterutrum dicatur necelle est Aut quod Apostolus sciverit hos Ταπους, πονη- ex numero reprobatorum iiiisse atque idcirco de iis ad fide adducendis laborandum non esses; quod quis credato Vel si credat, quomodo probaverit Aut quod homines hos ex reprobatorum numero ac proinde fidei incapaces esse collegerit ex hoc signo,quod α Οαι- νηξυ essent. At hoc signum Apostolo este non poterat nec debebat; Τοπια enim πνηρία ante fidem semper est in omnibus hominibus ex sententia Censbris hoc ipse in loco Contrarium itaq;
colligere potius debuisIet Apostolus Jussissetq; orare Thessalonicenses pro insis, ut ab ἀΤοπίοι ασπνηρία ista liberari possent, iue ad fidem adduci: Eadem enim ratio est illorum, quae omnium,aut plerorum 4; Alij enim aliis aegrius, tardius, molestius dissicilius ad fidem adducuntur. Huic jam adde quod Apostolus caussam nullam habuisset hominibus istis exprobrandi, quasi per convitium , α'OHoc 6 νηρiοι ipsorum, si caussa ejus rei erat, quod Deus fidem iis dare non vellet , quia videlicet Deus eos ab aeterno reprotravecat,in adincredulitatem atq; ad οἱ οπία, πονηρίαμ illam aestinaverat. Hoc autem cum Apostolum hic non ensisse certum sit, dubitari vixi test, quin senius verborum istorum, aut potius rationis istius, Nam es non es t omnium, alius non si quam is, quem indicat Consessio Remonstrantium es nos hic plenius expressimus. Atqui, inquit Censor , nondum pparet connexio, Nam exsi postationibus RemonIZr fides eu in omniumpote Zat 9 nemo ent, qui, 'ciendo quod si est ex viridus naturae, adsidem non possit pervenire. ImbYer,idcirco connexio est evidens: Nam cum Apostolus d cit, Rara
294쪽
nan a mnium, eo non significat, non omnes posse credere, sed non omnes velle crederes, imo esse quosdam adeo ἀτόπους,, πονηρου , ut protius inepti sint ad credendum, adeoq; ut velint non credere ha-Di tu scilicet Sescosuetudine incredulitatis obsessi. Quare cum Romonstrantes dicunt, idem es in omnium fotestate, non id volunt, quia sibi is quasi omnibus singulis omni tempore facile ac proclive sit crede-ixo Rς on- res ex fide obedire i co quando tantum volunt Absit Scd hoc didisse pia ritantum volunt, Per Deum ac divinam bonitatem mesementiam eis in omni- non stares, quo minus D, qui primitus ad fidem vocantur , possint Deo vocanti credere ac parere. Potentiam etiam ad credendum homini nunquam prorsus negari nec penitus adimi a Deo , sed quae- cuinq; homini accidit impotetia, cam 1 voluntate hominis bla provenire , eamq; non tam physticam quam moralem esse impotentiam , quae ex diuturira obstinationes consuetudine tergiversandi nascitur, unde homo aded ineptus ad crcdendum, adeoq; alienus acredendo redditui, ut ina potenti similis fiat. Nisi hoc dicatur, nec praeceptionis divinae , qua Deus tales, dire ac credere praecipit, nec punitionis divinae , qua talis non credentes gravius mulis punit, ratio constare pote: t. Ad loca duo ex Jona. h. II,&GJoa. iij. 9 ao nihil excipit Censbr nisi hoc, S de fide assiis: intelligant, quem id absurdum,Domines sacer veritatempne cognitione veritatis, C in luce,aut ut lucis 'lios ambulare qui ad lucem nondum venerunt, aut lux in Domino nonhunt. Quasi vero nesciat Censer, de qua fide Remonstrantes hic t quantur Tiridum tantum capitis vide, de fide in Jesum Christueos hie agere manifestum erit Facere itaq; veritatem, non est iaceres tuae saeia id, quod Euangelium aut Christus in Evangelio fieri jubet, sed reveritatem phrau hebraea, facere id, Quod bonum rectum est,sive quod ratio . recta vel lege naturae, vel lege Mosis, vel alia aliqua seu traditione Ioa iij is. io seu doctrina informata, verum, id est, honestum eis dictat opponitur enim τῶ mati fuere. Alibi Scriptura id vocat aeuarere Deum
aut Dominum, Act. xv u. 27. Fecit Deus ex uno singuine totam gemrem hominum , ut habitaret si per univers superficie terra, definitis talis remporibus, o positis terminu habitationis eoru- , is quererent Dominum, sistrae palando eum invenirent. Alibi vocat id uere juctitiam, Deum timere, Act. X. 3 s. In quavis ente acceptus It Deo quivis, qui eum rimcr. operatur unitiam, Mibi vocat id ἐυαβην ινου, alii bialiter. Videtur haec agnoscere etiam Cense , ac propterea statuere
fidem aliquam in iis praesupponi, de quibus affirmatur, quod faci-Hli ant
295쪽
EXAMEN CENSURAEant voluntatem Dei, sed per fidem istam intelligi non vult nisi fido cognitioncm illam iptam , quae per Euangelium habetur: Ejus
cnim augmentum tantum dari vult iis , qui fide ista anica praediti sunt idq; indicari locis citatis. At hoc est nccestitatem dc uniu- angelicae doctritiae unditus tollere in loca citata a proprio jenuino pibrum sensu violenter detorquere,uti ex eo Dianifestum est, quod in locis istis probitas inimi, timor Dei,&c tribuantur iis, qui vera Euangelica fide in Christum sisaediti non erant utpote qui Christum pro Deccatis mundi moriturum nesticiant, inaci qui Christum non niti regem terrenum siturum credebant sic Percum exspectabant redemtionem Israelisci uti ex cantico Simeonis, Mariae de Zachariae haud obicure liquet De Cornelio patet discr- dici, Petrum missum fuisse ad eum indiret ex ipsa erba, in quibu sita retui ipsi e domus eyus Act. i . Ad loca JOa vii, AZ.. quaerit enlbr; si itur aliquis potes e la ex Deo , vel ovis Christi,
natura corruptus , nec tim rege renitionis Spiritu donatus ' At lv ccst quaerem, non solvere Mirum autem id quaeri a Consore aeum fateatur ipse cum suis electos Onanes, propter blum beneficium electic nis, cum natura adhuc corrupci unt necdum Spiritu regem rati, nisdonati esse ex Deo, oves litisti ut diserte legere est in Synopsi purioris Theologiae Calvinisticae disputat xxiv. Tliel. 27.28. Imb , cum hoc pli, in loco statim in nrediate post lianc quam hic
movet quaestionem , asserat, Illos ex Deo se cives Chiisti, quos Deus sibita Tto: eratis Chi nostra an os tradi erat,non quia sermo '
huc Spiritu regeneraticinis donati,ssent pystci. - .nem Dei' eritiarent Sed nos rei ponde malis. Qui natura corru Pius
est, is potest ex Deo esie, Sc ovis, id est, bonae Se probae i. indolis, antequam Spiritu regenenationis, quem Deus dat iis, M. Pe Euangelium vocantur, de divinae vocationi credunt, praeditus sit,im ut ante quam Spiritu isto donetur . fiat ovis . ex D l .
I si eant potius confirmat 'sinis si enim patot ex eo , fieri polle ut quis Dei sit, anteotiam ci id est in Christum credat. Nam si velit Censi, verna ista Tui erant li care , Tibi iam per fidem Tam insiti erant sibi ipsi colura dicet. am id expro lae-gat.Et quid Aia Mattheum publicanum, a ludam I em .dic ec Deo aut Christo insitos fuisse, etiam antequam Cluaita vocem au dixerant
296쪽
C A I I s res Cum I. 228 Veranis Si Phrasin istam id non vult significare, sed eam de aeterna electione Laterpretandam esse dicat, tum principium petit, nihil concludit ex loco illo, quin imo quaestionem ipse suam ridiculam facit. Sic enim tum vicis lim quaeram In itaq; aliquis potest esse ex Deo, vel ovis Christi qui natura comi plus iaccdii regenerationis Spiritu donatus clio Sed quicquid sit hac de re, sensus loci huius trantur alius nisi ,1 osse videtur: Tui erant, O Pater, id est, tu eos solucri cu line me te solori immediate pendebant Tui ex asse erant, Z in blidum. At nunc tibi aliter visum est Meae fidei, cae curae cos commisisti me corum curam habere voluisti, ut per me tibi si rerent: Et in , quantum in me
filii, operam dcili, ut it ranci . rent. hi bilem tuum iis servandum dedi Ilttim solum . niculcare non od tu mecum impente voluisti obtinui ab ipsis, iunt id ta liu Crvantiat. Sed jam ab illis abeo, siticipe eorum curam iterum sine me, o Pater, usquedum ad illos redeo, A c. Reliqtia loca Act. . i. Act. xiij. I. a Cor iij. s. non pendemus hoc loco, quia alibi id prolixe fieri neccssecit. Post haec contrahit ense paucis, quae ante sis dixerat. Reperio autem in verbis istis rationem novam, qua antra usus non le- erat in haec est. Nulla docilitatis aut probitatis specios', quaecunqb hominibu , antequam ad idem vocamur , reperiri pote Z, tii em veram teipertino vel di fonti, qu: peccatum est, quicquid isne fide vera De cognitione. Ratio laec plane falsa est, ut mirum merit,vide ' ri debeat quo modo eam sine ulla probatione aut testimonio addu- licere Censor ausiis berit. Virtus est virtus a quocunq; ea exCrceatur, Et quicquid cum reci a ratione congruit, id virtutis nomine dignum i te peccata est. Vera Dei cognitio non facit ut opus rectae rationi congruens virtus sit, sed ut opus rectae rationi congruens Deo sic placeat, ut id remuneratione dignum censore velit Nihil enim, etiamsi optinam insit , Deo sic placa, ut id remuneratione dignum cesseat, nisi lex obedientia divina voluntatis , sive ex desilierato Deo ob ianimo proficit citur. Is sine vera divinae voluntatis cogniticnon potests Quod ad sit in attinet, sine qua probitatem etiam ista peccatum csse vult Censor , respexit rid ad locum Rom. xiiij. 23.
sti non fit ex 'de,peccati me L Sed admodum perperam. Nam
297쪽
dem vere producere infidelis vi novam obed emiam ct opera boni, id tamen alia ratione fers conrendimus, quam ea , quae a Remonstrantidus Sociniam proponitur VI enim non docentsdeles , ex se se bonitatis Δ-
vina ct gratia sibi in Chris Io costata, ad cultum 2 obedientiam fialem ferri, cum si epe filios Dei sintiant,et proinde debere patri tam benigno simorigeros praebere agnoscant. Hic stemus paululurn Silus horum ver utet est Rcmonstrantes ion docent, fide, quae special na Dei misericordiam, sive absolutam aut inconditionatam sui electionem pro objecto habet, producere novam olia dientiam, sed tidem longe aliam. Ita est. Nam electionem talem profigmcnto habent, quod
fidei obedientiae, quae a Deo mandatur, necessitatem, veritatem .di
ae vim omnem funditus evertit. Quod priusquam demonstro, evol serieordia di venda hic sunt quaedam, ut res pateat patentur Remonstrantes fide prae-nitatem diurnam praeparationem gratiae lalutataclia Christo, quae enita Remo e divina bonitate Minisericordia ortum lubet, fidem praecedere tu Muuitu.
deinde, bonitatem istamin gratiam in Christo praeparatam, quasi sentiendam hominibus omniDus sine discrimine dari, cum ipsis revelatur: Tertio,fieri vix possci quin ea vehementer assiciat homine quando eam ostem sibi liberaliter audiunt, lanimiam advertunt: Deniq; sensum istum divinae bonitatis sive perceptionem istius gratiae, quae ipsis revelatur, excitare in ipsis ρε- , sive motiones ad fidendum larendum tam benigno Deo ac Patri miseriordiarum prorsus impromeritarum. Haec omnia, ut per se plana, fatentur Remonstrantes. Sed quod pro figmento habent Remonstrantes , illud est, Quod bonitas ista avina, quae ex bonitate est praeparatiosalutaris gratiae in Christo, ad paucos quosdaim, nominatim ad id electos, pertineat. Deinde, quod bonitatis istius, gratiae praeparatae perceptio, vel sensus , fides illa sit, quam Deus, sub promis praemi j, comminatione poenae, requirit, Sc quae vi sua obedientiam novam producit in eo, in quo ille senilis locum habet. Quod sic demonstro paucis jam enim ante saepius id demonstratum pluribus est) Bonitas ista divina pecularis supponit beneficia omnia,quae
quam consequi dici possunt, quod antea ipsis, antequam crederentia: 'non pleno jure competiit: Uana itaq; promissio est,&i inutilis fides ivddantur m.
Dices fortasses, eos sensum bonitatio beneficiorum istorum con-te z. 2 sequi per fidem: Frustra cinepte. Fides enim nihil aliud est,quam tiri H a bonitatis
298쪽
catiirci cilii ta litus bonitatis , utique jam sentientibusta si mill li I. Nil, cili is divinae bonitatis Promitti l .ceretur, aut
si per iidem ci,nsequi dicantur sensum istius bonitatis , per sensum bonitatas divi Vae cos conloqui senium bonitatis divinae dicendiim foret ou absurdius diod si sensus ille bonitatis Dei
profestus est Collega ejus , quid ita j est ades quae sensum istam'praecedit Corte aliud cis non potest, quam sensus iste, quia est pecularis istius bonitatis apprehcnsio, sive appropriatio, quae aliud
nihil et , quam enlatio, sive sensib:l:s, aut intellectuali is, ut ita di i s laticiscu perceptio, quae idcirco menti leti vo
sus id in mente est ad lenius, qui sensus iniis at meta l. Si quid aliud sit, id ego fiteor me cape: non posse, neq; inti liter unquam Consor id cuiquam nercipiendum dabit. Sed in tes a serissu isto divinae bonitatis distinguatur subtili illantastica aliqua distinctione, tum totum id 'quod ci edentibus Deus promittit, ἔσquod credente , consequuntur , est iriasiis istiust Ac sensu, iueta nitatis ediciatiam novam pr-lli de et .vit Sentiunt itaq; si doles divinam hanc bonidatem 'ec se filios Dei te libi per veram fidem persuadent, antequam aut Deo obediunt, aut Deo bt lic res in ira situm habent, id est, quatenus quando adhuc implJ- clientes. Dcundo. Tum in ri ore LMquendo, Fides lentiis liliationis aeternael cum Eabere potest in iis , qui in si eleribus ac flagitiis vivunt Tertit, Tum obedientia ipsa nova praecis necessaria non est ad hoc, ut quis perluas is sit, se Decommunionem cum eo habere. iae tria,et sit sere in idem recidant, ingentia sane lint abiurda Nam scriptura diserth affirmat, Nos perhoescire quod ii udirimm , sin, obfremus. I. Joa ii. 3.
299쪽
CAPITI DECIMI. ra se per solui divinae loetionis beneficium Filios Dei es , dia deternum filio Dei inaniis ros illa ablin ullo ad obedientiam, aut opera sua respectu, quid caussa habent illi ut de imitando Deo,aut e bediendo pii ad consequenduna aut retinendan filiationem dixinani bliciti sint, imprirnis, si per hoc pl im, cies ad te filios Dei esse sciant, simul etiam pessuasissimum habeant, luturum, ut quicquid porrci Deus ab pus cxii iis . iii in ipsis sitie piis per Spiritum suumessiciat, ves, id tu i Pii, , id ipsis in peccat uuat inputare
nolic Gratitudinis ratio hic locum habere non potest, nam si hoc ipsum quod grati sint, in ipsis ciscitur sola Dei actione', id i efiici in se sola Dei aectione credunt, quae gratitudo illa esse potest ira φtitu initus est, non Dei in homino Deinde, quae nccessi-Cemori
atq; aeternuin mansuros se esse, jam ante cerna fiducia persu an sunt,
persiliari esse debent. Dices aeri non posse quin ram ingentis bii-ni apprehensio gratitudinis fructus in homnibus istic, in quibus ea est, proserat. At in Iuam ego, id verisimiliter quidem dicitur sed
placet,praeliare libi 'nter velle .lcbeainus de velimus,quando id Dei a nobis requirit i hes, de quin apolehentio factae an liliaticinia persectiam vado cere; sed concibarienter tamen id ac nisnon dicitur , quia piaeter i ionem tionis is, qu/ron uaci pecca a. Obzllam adhuc piritus, 'sonem neccllaria licue iratuunt, per quam gratitudinis ructus ut Fidelibus efficiantur. Nec vere , id ab ipsis dicitur. I. quia satentire Destitiis Fideles, i per '
persi est, 'Ξui uel T, Aut d pro isto tempore in j dctibus ιμι et di eis etiam fructu gratitudinis, fidem sive fiduciam dc quasi obrui I im I
300쪽
EXAMEN CENsu RAE fructus gratitudinis ut disert loquitur Catechesis Palatina Dominica xxiv. Quaest 6 . fieri etiam non potest quin impediat peccata ista , quae fructus lint ingratitudinisci ut enim fiducia obnubiletur per ea ipsa, quae dissipatin impedit quominus fiant, impossibile est. II. quia falsum est apprehensionem sive persuasione illam , sua
certa fiducia statuo me per lum electionis beneficium,filium Dei esse desaeternum mansurum absq; ullo,ad opera mea, res nectu, ejus Distinguitii esse indolis atq; cfficaciae, ut fieri nonic ssit,quin, quanao ea in metabia 'si bis bona opera proserat Apprehensio filiationis futurae, si bona o- fiduciam Fili per faciam, ejus est indolis, at non apprehensio filiationis jam sa- τέ-:'14 irrevocabiliter mansurae Imd haec apprehensio sive persuasio, iamia, ire contrariae indolis est , quia obediendi de bona opera faciendi, si pod an non aequitatem, fallem necessitatem praecis hexcludit Necessitate dientiam autem sublata in re ipsa, necessitas consequentia etiam verae tolla hilhὰρ . ita in necessse est. Dicere necessitatem obediendi eme, alio funda- obediendi ex mento, pr cepto sic divino, nihil est dicere. Nam et de necessitate es LA.: quae eae aducia sive persuasione illa fluit, hoc loco agitur. II.yraecep- reci possii tum divinum obediendi necessitatem non pong,supposita ista prios is hvmih electione diducia de ei is de irrevocabilitate. Praecep um enim
de absolutae simplex, nisi lanclatur Promulo & commmatione, neceslata tem
lactiψ bligationis validam non inducit: ibi talis praecessit electio, ibi ut praeeceptum sanciatur promisso comminatione, ineptum cridiculum est quod si ver,etiam sic sanciatur, necessariam obligationem tamen non potest inducere apud eum , qui jam firma fide credit,in credere ex praecepto priore tenetur, futurum nunquamelle, aut fieri non possie, ut etiamsi subinde peccet, Tructus gratitudinis non proferat, in poenam, quam comminatio praefert,incidat. His jam adde, si lacri non potest , ut Deum Patrem sibi Dropc, nant imitandum, aut ut Deo morigeri sint, qui nesciunt se cis illios Dei, uti Censeruit, quomcido 1imirandium Deum, aut ad Deo obediendum rite obligari possunt ij, quos Deus id nescire vult, imbouos vult scire se non esse filios Dei nec iitum unquam ut tali Dei
sint, aut fiant At hi multd maximam niundi partem faciant. Ex his i patere credimus rationis huius infirmitatem simul vanitatem,
Linitio ora si- quae non parum augetur ex eo, quod Lensor Remo strantesco no-
de , xim ni ine laxet quod fidem specialiter sic di nam,de Generali enim fide
. .. - 'ης in se rinium Nam hac ipsa definitione sua non obscure testatur,n
Erit scire se quomodo proprie sitas specialis desiluenda sit. Nam mi d