Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

발행: 1629년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

ita csse,ilim nihilominus Ortlli,doxorum sensus hac de re falsus est, merito damnandus, si enuncietur prout enuntiandus cit, non prout hic Censb eum enunciat: Non enim Apostolus dixit simpliciter cum , de quo cap .vij agit, velle bonum , odisse malum , consentire lepi quod bona sit, prout hic loquitur Cenlbr; hoc enim sim, pliciter lac enunciatu paenό Angelicum Sc divinii quid eis sed, cum

bonum, quod vult,non facere, seu malum, quod non vult, hoc fuere,malum quod odit, hoc agere reo ipso quod maium 1aciat, quod non vult, consentire V quod bo sit peccatum in eo habitare , meto eum camalem esie a venundatum Iub peccatum , deletur eum quidem lege De , quoad interiorem homιnem Ita vide e aut ostire eum atiam Mem n --brιs suis repugnantem mentis captivum eum readentem legi peccari,ctc. Haec enim silc conjuncta ut rogenito per Spiritum Iesu Christ i tribuantur, Scriptuna non sinit. Nam Scriptura affirmati uiti in rcgenitis effccre non tantum το velle bonum , sed e perficere, Philip ij. 3 Legem Spiritin vita in ChriIIo iesu eos tiberasi a lege peccat c mortis Rom. viij. a. os camem cruci secum passionibus crconcupiscentiis Ius Gal. v. 2 . Eos veterem hominemo corpmpeceat, καὶα:γῆ rota, Rom. vj. . S. 6. I. 8. eos mortuos esse peccato, adcog Ieputitos er suscitatos in novam vitam , ibid. vincere mundum , non peccare, consevare seissis, nosse Πα. ire 1piritu mortificare carmiactiones, S c.

Caeterum ineri posse,ac non raro fieri,ut ij, qui per Spiritum Christi regeniti nondum sunt, imbriu peccatores sunt vocantur, bonum etiam velint malum oderint, mente serviant legi Dei, delectentur lege Dei, quoad interiorem hominem, aliaq; limitia, multa scripturae loca docet vide caput ii .ad Rom. vers. II. I 8. 19.2O. 21. Math.xiii .eto Phil. iij. 6. Hinc illud, oderun peccare mati midine .pa me. Sed quia hanc rem, ut prolixioris discustionis .altius Censbrno repetit, noch c etiam supersedebimus Caeterum,loca quae alligat, non probant luctam semper in regenitis omnibus etiam adultis de perfectis reliqtiam manere, sed tantum eos tales non esse, quin res peccatorum stat, remistione peccatorum ac gratia divina opus nabeant, quod nemo negat. Post haec Censor examinat phrasin , qua usa est consessio in de otio sensu scriptione illorum regenitorum, quos adultos vocant, quod Ititi Regeniti triam ac veritatem toto corde, tota anima, ct mmibus pius etrarim diligam. ILis bio Phrasin hanc Spiritus S phratin esse , de eam quibusdam in Scrip eorde tota

turis tribui, quod vid Deum sicut ferint tot corde , tota anima, rota virtutesua, non potest negare Censor. Sed phrasios illius sensi m ibi dii Ox

312쪽

e e gat hunc, quodper eam ex rimatur talis persedit Iumtia, ut coram exadis Deo)udicι sare posit. At nec Confessio Remonstr hunc phrasos istitis, cum hominibus tribuitur, sensum cise dicit, nec eoiens phrasim istam in v. . usurpata esse asserit Absit Deum enim toto corde,&c dilligere, ibi fere non videtur significare aliud,quam solum Deum, non idola colere, sive sedulum δc studiosum est in ' triandatorum illoriani obteriatione, qLiae Deum proprie spectant.

Nec isto sensu phrasin hanc usurpavit, si per cxactum Dei judiciti, rigidi stimum .idicium intelligatur, & non judicium, quod ad gratiosi Foederis regulam accurate exactum est, quodq; juxta eam Deus exigere ac ferre vult.Tum enim alia ratio est; hoc enim judiciunt

proprie exactum j idicium non est. Sed phrasi ista usa est Confessio. tum propter significantissima emphasim,quam in se habet,tum quia Scriptura diserte etiam sub V. T. eam quibusdam tribuit, quandocorum integritatem, persectionem singularem in colendo solo Deo, kidolonii cultu vitando atq; eradicando describere voluit:

quo ipse significatum voluerunt Remonstrantes , mirum videri nemini debere, qui iam etiam regenitis adultis sub N. . tritalant: Sensum vero phrasios quod attinet, is proscctb ad Mathematicam aut Arithmeticam libellam scrupulose exigendus non est, quasi vid. per eam is cetur persectio numeris, gradibus omnibus absoluta, quae naevos imperseetioncs in mecillitatcs omnes praecise e esudat. Nugae, Familiariter seu moraliter accipi cndicit, prout inprimens istam persectionem, quam habitiis virtutis confirmatus dares Mest ac solet. Habitus alitem confirmati id i , non in corantum aut pol illimum sta est, quod cor runa, ii illi: bus habitus iste es, i, firmatus est, sincerum sic ανυποκνύον ta ut lariae id ,quod rem, .lciunt ex affectu sincero , ac iuui simillato faciant , uti

Censorte credere significat: Nihil minus. Pei sectio ista incipientibus de proficientibus n5 minus est communis quam adultis e perfectis ua pietate , inac sinceritas livo perse, tib ista ἐνυποκ'I I habere potest in iis etiam, ad hi: c peccant, sicut in in ' continentibus naanifestu est. I lus ad cam requirithirci videlicet cor, quod cum sinceritate integro est, id est, cuius Obsequium cc per poccata inte, u litia nisi rarissimhydividitur , nec per cupiditates contria hinc inde obluctantes in partes distrahitur, sive cuius obsequium est lil erale promtum, Pronui ac paene continuum. Haec habitus confirmati perfectio est, qua phrasi ista toto corde tota

313쪽

CAPITI UNDECIMI. 33r expressa esse dici potest. Haec persectio non tollitur statim , si quis

forte retina in peccatum aliquod incidat: Non enim est perfectio. Arithmctica sive Legalis, scd Ethica silve moralis , aut potius Euangelica , quae ex aequo bono aestimatur Absit tan ut tolli non credatur per peccata, inritiae crebro, facile quis incidit Isto. enim calu sinceritas, sive sincera fides cordis non uiscit Dodsi Censor id credit, nae parum digne nobilem hanc phrasin aestimavit. Certum quidcio est phrasim istam ex toto corde, aliquando idem significare,quod ex animo rat I id tum fit, cum id, cui conjungitur, alium sensum ferre non potest, uti in locis . parat.xij. 33. Acto.

viij x . videre sit II, pnrasis illa x toto corde, ex tota mim,exin

nibus viribus,2c praegnantior paulu videtur Sc plenior, quamqliam Hebraeis synonymae multae Phrates , ad unam candemq; rem expri- mendam , familiaristimae lint. III. Si phrasim tamen illam aliud nihil significare velimus, tum notandum est eam semper supponere obedientiam dc observationem mandatorii Dei modum enim addit, quo obedientia illa praestatur. Quare diligenter cavendum est, ne credamus recte de aliquo dici posse, quod toto corde obe liat Deo , qui cor sincera fide μάνυποκρίτα obediendi proposito insebutiim habet,quamquam in peccata saepe incidit, in peccatorum, vel peccati unius consiletudine adhuc haeret. Ad hoc enim, ut obedias, quidem ex toto corde, non sufficit,ut habeas obediendi sincerum non simulatum animum , sed obedientiae actus, aut nunquam , aut non nisi rarissime interrupti adsint necesse est AEadem est ratio phraseos, qua Johannes utitur . Epist. iij.veta. . .. 8.cum dicit, eos, qui ex colat sunt, non peccare , non Lo est care.

Etsi enim de omnibus omnino regenitis tam incipientibus ir scientibus, quam persectis desadultis, aliqlio modo recth dici possit, quod non peccent, non possint peccare quatenus scilicet pec care significat peccandi habitu consuetudine laborare, aut plerum i in peccatum vel peccata incidere, tamen, si vis phraseos propria videatur,de iis potissimum dici accipi debet,qui jam in pietate confirmati ac stabiliti sunt, adeo ut animum habeant a peccando alienissimum, ieccatum vel Peccatores, ut ait Prophta David perfeED ei odio habeant, contra vero justitiae ac pietatis studio actibus usq; ades delectentur, ut aegre ferant belle aliquid agendi occiasionem ibi non dari, id est, ut es iam sitiantis litiam , cibumq: totum suum paene ducant voluntatem Dei facere de his propriissime dicitur , ouod non possint peccare, id est, quod a pec-

314쪽

cando adcli sint alieni animo, ut paene non posse peccare dici possint. An Ioannes in Epistola sua ad hos respexerit, non est necesse ut prolixe ventilemus: Qui ad eos potissimum verba Joannis Pe

tineant, non est quod dubitetur, nec Censores ipsi dimientur. At hoc tantum dicit Confessio. Solummodo hic notandum venit,antequam desino, suspectum esse quod Censer hic addit, per opeccare, Perpζx- intelligi hoc in loco, peccare ad mortem,tanquam si Joannes dixisset, τρ ρ' renatos non posse peccare peccato ad morte,per quod vid .in mortupcc incidant,vel propter quod morte puniedi sint. Sic enim non obscu-

ἡ u significat, fieri quidem posse, ut renati gravia Menormia pec-

expolii xur cata patrent, sed ea ipsa peccata incere non posse ut renati esse de- 2 ab . sinant, aut mortis non dico reatum , sed periculum incurrant, mortum proinde eos etiam cum sic peccant, cin peccato haerent,Deum ni- nilominus ex toto corde diligere, ion peccare recte dici posse; ex quo patet,quo sensuac cur phrasin istam ex toto corde, de sinceritate tantum dilectionis intelligendam esse urserit. Caeterum , per τὸ peccare, peccatum ad mortem hic intelligi, vanissimum est, uti prolix. id a nostris,pluribus in locis, demonstratum est,& do loco etiam a nobis demonstrabitur Scopus Apostoli id solidissime confutat, qui est dehortari regenitos hos a peccando. Quis vero adeo fatuus erit, ut, diura serio aliquos a peccando dehortari vult, is, quos dehortatur, persuasum esse velit, fieri non posse ut peccent Nam, si per peccare, utrobiq; intelligatur peccine ad n Ortem, absurditas hiat pleno ictu videte ne peccetis ad mortem, filioli, nam non potest ad morte peccare Si vera per peccare, quod in ad horiatione est, intelligatur aliud peccati genus, quam peccati ad mortem, in rati ne vero addita intelligatur peccatum ad mortem, tum simul etiam vanitas aperta est. Nam quae ratio illa erit, videte ne peccetis peccata non ad mortem, nam ad mortem non potestis peccares Nulla hic ratio est. Per modum prolepsios aut anticipationis id ab Ap stolo dictum credi posset At, pro ratione ut dictum putetur, ablu distimum est. Praeterquam enim quod ratio non sit, etiam adhortationis ipsius vim omnem enervat atq; everti Nam quae vis dehortationis a peccando,si, peccare sine periculo mortis esse assi et pFrustra est. Sed luc de re pluribus & proprid in censura cap. xviij. Quae porro ad hanc sectionem dicuntur, ed spectant, ut doccat Censor non simpliciter verum es e renatos non laborare coibetudine peccandi Concedim M inquit nongravate habitus peccat acqui, is tripeciales, qmbu tanti domi peccati decies hominibus qui se dam

315쪽

CAPITI UNDECIMI. 27

Amftfamiliaris,praesertiam quibus homina adscelera prorupunt, est ea,

qtia vos holus vocat opera Ctruis, in vere renatas locum non amplius h ι-

here, e consuetudinem peccandi NB. sic silmiam , in euisse ibolitam. Hic consensio est. Addam Proinde si aluiu.mdo in uia peccata incidant, perraro id accidere 'per errorem vel obreptionem, orc. aut aliam ali quam Hirmitatem obtingere od in Davide accidat, ct itiis nonnuli Dei viris vere regeneratis. Hic consensito videtur, ted non eli Eui

enim haec paene piissima Remonstrantium verba sitit tamen non nisi mutila cinaperseecta sunt. Fatentur ij quidem rogenitos aliquando in peccatum aliquod incidere posse,i quando tit, ni antem perraro, id tantum Per errorem, vel obreptionem, vcl aliquam egenii ex mentis obnubilationemneri, sed addunt per parenthesin , quam duu ni VHi Mequidem in Iunt permanent Tere gentι Eoo Plo Enim significatum gemit manet. voluerunt, fieri poste ut in grandia multa Sc enormia peccata incidant,quae non per errorem,Obreptione aut Halirmitate abripus com dccorura conmittantur, sed ex proposito deliberat, contra dictamen propriar ς iunxi in P conscientiae: Et isto casu eos de esse, nec permanere verh regenitos. Exemplum Davidis instar multorum esse potest , quem mirum est, navidi, aduruqua fronte Censer hic scripserit peccasse ex infirmitate in facto U ierum ii riae, imprimis cum eum dc liberato animo de consilio curavit inter ' : fici Hoc enorme scelus ex infirmitate factum dicere,est eorum, qui commilia fu-

nigrum in candida vertunt, sceleri vix sine scelere patrocinantur: i e. Deus pse peccatum istud tanti fecit ut Davidem , quem alioquin

non declinasse ait ab omni eo , quod ei praeceperat, curistis ae in vitae si . inire uno fatis Uri e Nitthaei pecca', id est,enormiter peccasse aisrmaverit, I Reg.M. s. Quos horrenda poena, David Propterea inflicta, testatum fecit, a.Sam xij. Quin Scripse David e propter adulterium cum uxore Uriae commissum , de Uriae caedem gravissimae pςnae perNathanem indicatae reum fatetur Peccavi, inquit, Dσ- minori. Sam. xij. 13 quasi dicat, peccandoreum mortis me feci, sine dubio mortis plagam singulis momentis expectasset, nisi Nathan ei dixisset,Deui trannulit peccatum tuum, non morieris. Sed hac de re alibi latius. Deinde, quando con tudinem peccandisiicsum in regenitis abolitam esse concedit, nolobicure indicat, consuetudinem peccandi sic non sumtam in iis adhuc locum habere, quod diserte postea explicat, cum ait,quamm enim in esu NOza bene κενhim, is possint esse, inquit, si scelerom a- criminibus , non sunt mmen sine uile me scelepeccato eos, frequentibuIξι, id est , vel non sine sceleribus aut crimi is ut d nibus, va si sine iis uni, non sine aliis frequentibus peccatis, quam- marit.. quam

316쪽

Job dicit cap. xxxj versa. Nonne Deus videt vias meas, Cr omnes gresius meos aenumerari' appendat me in latera Justitit alnoscet emit honem meam S decim. ivit gresim meu e via, c. Sed hunc videtur habere sensum, vel, Non satis in ad hoc, ut quis a peccato)ῖο NBὶ quod commisit, mundatus sit, si dicat mundavi cor meum, Mintcrim duplici pondere ' duplici mensura, uti pergit,&c vel, paucos

admodum tum fuisse, qui corde a peccatis mundati erant Quemlibet pene in eo, cui deditus erat peccato id enim vocat peccatum meum laetisse, adedit quaeri merito jure tum potuerit, quis hodie est , qui se mundet a peccato suo λ Sic enim quaesiverat ante ipse

Solomon ver 6. Multitudo hominum praedicat uniuscuiust miserico ἀιam virum autem veracem , id est, uti veri sequenti cxponit, ambulantem in perpetiones justum , quis inveniet Z Tales querelae plures sunt , riis in locis Locus ex I Cor. iv. . citatus, rasitvs simili,di immihi conscius sam sed non in hoc sumjunt catu. Deus enm is me di cus ad c

judicari si cum de tota vita hominis Christiani accipere velimus , ac non , uti accipiendus tamen videtur, de ministerio, quod Paulo, ut Apostolo concreditum fueratharguit manifeste fidelem ejusq; pervenire posses, ut nidlius peccati, aut culpae nequitia vocem inseruit . Censor de suo, sine ulla autoritate aut ratione) conscius sibi sit, quae sane ingens,si non summa persectio est in hac vita. Qitando autem dicit Apostolus se in eo, vel idcircd non es ju hiscatum, eo non significat se peccatis vitiis tamen multis laborare, qua remitti 1 Deo necesse sit, ut coram eo justus sit, sed tantum sibi premum de peremtorium de se judicium non competere, sed Deo judici lago- nothetae, qui cum certissima scientia, Sc sine gratia in odio judicabit suo tempore oleri quippe posse, ut quamquam conscientia propria sua cito diistet, quod in aliqua re ossicio suo defiterit, ecus

tamen quaedam,quam oportet, secerit. Unde contrarium elici manifestum est. Nam cum Apostolus significat fieri possie ut id verum sit, non obscure etiam significat, fieri posse, ut veruisnon sit imbid non significat tantum , sic clare satis exprimit , cum ait,

Tunc laus erit unaculi a Deo. q. d. cum Deus idem pronunciabit, quod nunc mihi dictat mea conscientia, tum demum vera laude ac gloria orna, & coronabor. Sectionis VII censura examcn non meretur. Tota magistralis &paedagogica potius est censun , quam rationalis. Prolixe in ea exponitur quae sit sententia Remonstrantium de quinto, quem vocant,

Articulo, id est, de persevcrantia Fidelium , sive eorum , qui semel crediderunt: Isti deinde Remonstrantiu sententiae, suam suorumq;

Ll opponit

317쪽

opponit Censor Neutrum sane necesse crat, nedum tam operose fieri. Res nota est Lippi tonsores eam jam tenent. Summa huc redit, uti in conclusione Censor ipse indicat; Nulla peccata solum seri peccatum in Spiritum S. excipe quamlumvis gravia, quamlumvis

severam in si multa, quamlumvis diuturna esset ire, etsi demeritorie, tollere ele-

et 'ctorum adoptionem Julti hcantem gratiam Juxta hanc summam sic procedit. In omnibus electis dicitisse. I. Innatam concupiscentiam , quae semes dons peccati & ipsa peccatum in II. Per cam fieri ut in omni bono opere semper aliqhi id omittant, quod peccatum omissionis est. III ut leviora peccata saepescommittant IIII ut aliquando incidant in atrocia peccata, Deo sic permittente, id est, uti ex antecedentibus liquet, Deo ad tempus gratiam suam, quae concupiscentiam eorum antea fraenavit, iis suo lucente sine qua eos in peccata ista incidere necesse est. V. quando id fit, semper in electis istis manere internum principium, uve justificantem fidem δε in Deo specialem amorem erga eos , quo fit, ut morti nunquam sint tradendi, sed per aetum poenitentiae in viam reducendi, quando id Deo ita videbitur. Haec limina est eorum, quae sectionis huius me- bro primo prolixe disserit, quae jam pueri norunt, tanquam n 'guodi ritas i suos. Rationem nullam pro iis adducit, scd omnia ista colligere se dicit exl Mis Scripturae, quae in cumulum coacervavit, tana indistinctes confuth, ut vel numerare poeniteat Sed quia de iis agendiam cs. dicit incensura cap.xviij ad lect .s 6, nos eo

etiam ieetorem remittimus. Tantum nic nota Cen ris confidcntiam, cum veluti orthodoxam sententiam inculcat Eutilos nunquam s/eseriti ita ea . r.rtia cie πιδεα nc totaliter nec aliter. Nam haec adsertio di- Censorum de recte repugnat non tantu Scripturis in rationi rectae , uti suo loco

h. videbimus aed Reformatis pluribus consesIionibus Augustanae, cuibus i cfornia Calvinus volens ac Lubens, ut ipse testatur,subscripsit Artic a. Dan; mu Amrbaptinta qui negant semel; Z catos item posi amittere p. Si tum ἡπbi is vero obtemperant pravis cupia talib- agunt

utra conscientiam , nec Miltiam bonorum operum retinent Saxonicae Art. 9. IO. 16.48. hemicae Art. 7. 8.ri Anglicanae Art. I 6. quae diserte Anabaptis Z.ι damnat,spoit acceptum Spiritum S pose homines

recedere gratia data ct mortaliter peccare, docet, prout eam citat Richardus Thomsonus in diatriba sua de intercisione Iusti .cap. vii. Post haec colligit ex eo, quod Remonstrantium declaratio statuit feri ρο- ψ eles per atrocia peccata, totaliter, tandem etiam ab cr, siserio in tempore resipiscant, diruta gratia excidant, Remo

318쪽

CAPITI UNDECIMI. 33

m tu agnoscere sitem per consi ruentiam Heles qui in atrocia peccara aliquando labuntur si in tempore resipiscant, antequam resipuerint, a gratia divina non modo non sinaliter, seu nec rotartiter excidere Imperite admodum, d perperam Nam Rumonstrantium Consessio non re- Σ :. fert verba illa , Nisi siri in tempore resipiscant, ad vocem totaliter, clarationis. sed ad vocem finaliter tantum. Dicit enim fideles illos, qui ita peccant , totaliter excidere divina gratia , ii si erili atq; in tem lcmpo pore resipiscant finaliter etiam tandem excidere. Et cui pollent ali Vis c um

ter verba ista accipi Cum enim resipicentiae locus esse possit, eti-

am sub finem vitae huius ex sententia Remonstr. dicendum utiq; sor. foret Remonstrantes credere fideles non excidere totaliter, nisi cum finaliter etiam excidunt, id est,cum sine resipiscentia moriuntur aut

resipiscentiae spes nulla amplius est. Quod deinde Censor subjungitncong me locutos esse Remonstrantcs cum addiderunt Nei j interim negamus, dicendum enimfuse, ei enim a lute negamm, id leve ac mixtfiitile est Remonstrantes idcirco voce ista interim uti voluerunt, ππων.

quia sciebant istam orationem veluti coccysmum semper occini ad . Is racontra Remonstrantibus,Reprobatos salvari polle, si credant in Je sicciis. sum Christum;fideles perire posse si peccent in Spiritum S. quamquam negant fieri poste ut reprobi credant, aut fideles in Spiritum S peccent. Ne quis autem limiliter locutos crederet Remonstrantes , idcircli usi sunt, e interim. Non enim bona est iuxta Cens, rem consequentia: Si Fideles finaliter Dei gratia excidant nisi resipiscant, ergo possunt ea excidere; uti infideles reprobi salva- Duntur, si resipiscant, ergo possunt resipiscere. Sed hoc satis ethobiter tetigisse. Acceptio vocis,cum quaeritur, ani qui me et crediderunt alid Qerbum me juctificante so sint relabi ad priItinam vita ero nitatem ct Spira-posie signimium .amittere, valdd est inepta , quam hic ad ligna Censor Nam ex cum quae cum quaeritur an fideles possint relabi ad pristinam profanitatem P pati ' , tum non quaeritur, an fideles , qua homines sunt infirmi, per infir labi ad pristi-mitatem suam possint labi, sed an fideles, qua ad vitam electi, azi justificante gratia semel donati sunt, ista infirmitate laborare permittantur a Deo, ut relabi possint ad pristinam vitam, sive potius, an infirmitati isti humanae, quae in fidelibus est , Deus tale ponat remedium, ut in actum non possit exire , aut ut in actum nunquam exeat ubi id fieri dicitur, ibi dicim Remonstrantes inepte asseri fideles pse adhue relabi Infirmitas enim infirmitas non est, quae aliunde libro ratur labilitur, ut is in quo ea est succumbere, L a queat.

319쪽

eti; d -quihi queat. Tum ut aliquis dicatur vere posse agere aut non agere, non tu adhuc ut tussicit, quod possit aliter ageressi talis aut talis circumstantia adsitris. 'hbi '. aut absit, sed requiritur,vel, ut nulla ei adsit aut absit circumstantia, rere aut non cum qua non possitisinsistere ipsum non agere vel ut habeat in potestate lua omnem talem circumstantiam, prout libuerit, tollere: Sicut quis dicatur posse currere aut cadere, non siliscit ut locomotiva facultate praeditus, aut ut gravis sit: Quis enim facultatis illius usus

est,im quae facultas seu potestas illa est, si pedes ferreis Madamantinis vinculis ligatos constrictosq; habeto Et quid est gravitas ista, quae impeditur summa ficacitate ne causa sit lapsu. Adde, quod ineptesct iam dicat Censbr, fideles relabi posse a a pristina vitae profanitatem, quantum in ipsis est , sive per infirmitatem suam. Nam sic juxta plum, fideles non tantum possunt aliquando relabi, sed necessario semper ad eam relabuntur, non aliter quam molare saxum pondere suo ex alto rueresnecesse est. Quod deinde addit Censor Fideis Spiritum S. idem ct caritatem aliquando etiam amittere, ut ad tempus nullo iis usui aut esse tui sint, id sh a te inibi dicis tantum caussa additum ab eo videri debet, it ut sit, nunqualigibii xς . facile explicabit, ut intelligi possit Dicis caussa inquam , id ab eo i, j. Est additur, quia si congruenter loqui velit fideles non amittunt Spia

Fideles introitum S. perreccata, sed ante Deccata sive antequam peccant: Nam utas subtrahitur iis Spiritus . nulla culpa eorum, tantummodesquialitere ut d e berrimo Deo sic consultum videtur, ut isto experimento disicant, ut

hi Σ' a. Censor ait, sili Deo in iesu Chricto totamstutissae laudem tribuere: ci sit Exinde peccata sequuntur, ieccare cos necet se est. Haec subtractio a Censeribus molliore vocabulo vocatur permisso, quae a iiij ad non peccandum necessari,subductio est, uti jam saepius inculcatum est Inepte itaq; etiam judicat Censor per peccata feri ut ideli D. Spiritus S. Mes nullo usui aut essestui sint Nam contrarium aD firmandum illi est, tum idcircli fideles peccare , quando tuta Spiritus S ipsis nullo usui aut effectui est Prius enim desinit Apiritus S in iis agere, quam ipsi peccent Permissio enim divina prior, saltem natura est volitione peccandi infidelibus. Deinde nunquam facile explicabit Censor, quomodo fideles Spiritum S., fide, caritatem sic amittant, ut ad tempus nullo iis usui aut effectui sint. Nam quid est fides, quae sine usu esto iis, fidei est fides ipsa, sicut usiis vir talis est ipsa virtus,ec usus actionis ipsa actio est fades est fiducia firma juxta Censorem quae fides ergo est, quae fiducia uet, vel sine usu fiduciae esto usum autem fiduciae effectus fiduciae sequitur

320쪽

Capi Tas UNDECIMI. 33s

sequitur, id est,iaetitia in animi. Dicere, peccata eodem modo se habere ad fidem,quo pellicula interjesta ad oculum, qua oculum 1.-.i. et idendi Ontum privat, non autem virtute aut secustate, est dissimilia isti id ita inter se comparau: Fides enim non cum oculo, sed cum visione ipsa si 'ς comparari debet fides enim est ipsa fidueia, non id in quo fiducia est disi. ' haest, nec distinctum siquid a fiducia ter modiura potentiae, instrv xcriecta ad O. menti, aut subjecti, uti oculus est distinctum quid ab ipsa visione. ζ. ' 'quae in ab oculo est. Nemo ad fatuus est,ut dicat virtutem manere in eo, qui actiones virtuti contrarias secit, aut actiones virtuti contrarias , veluti pelliculam interjectam , impedire quidem virtutis usium, sed non tollere virtutem iptam. Tun neminisse debebat Censor ejus quod pag. IOI dixerat, justitiae eam esse rationem, ut per actum in)ustitiae aesinatisse, quia accidens est Cur non eadem est ratio fidei caritati, Nisi forte haec accidentia esse neget, quod nimis stultum foret. 4 duunt, inquit, raroserissere. Aficulter pse, ut divina gratia beneficio renoventuri ad frugem reacant, qui et vere crediderunt, ct sit, est .

ad pris tinam vita pronitatem relabuntur.Idsi intelligant de vere jum montis. ita

ris aliquo,sed in omnibus Ingulis Audax assertio, quam nec ratione dissiculier pol

nec experimento ullo muniri a Censbre mirum est. Sed id impossi- ι, . . ionbile ei filii Tantum dicit, Hoc plane nec arium esu, ut propositum ad pristitiam

Dei, quod It sicundum ipsius esectionem , dein, non ex operium, es 246.

vocante,firmum maneat, Rom.ix tr. Et verumsit, God bonin pano se redeant ioa.x,vers. a Ueruit, Ego vitam sternam do ras, necperιbum inatemnum,ne rapiet eas qui uam de .mu mea. Miserrimae sane rationestam ingenti Colosso fulciendo. Nam in primo loco ad Rom. Dc per propostum, quod esZsicundum electionem pronome enim ipsim quo lCensor hic, ad exemplum Beetae, inseruit, non est in textu intelligi propositum, quo Deus nominatim ieremtorie hunc aut illumialuti aeternae destinat, probandum fuerat. Hoc enim assumere tanquam consessum non debuerat, cum id aperte negari a variis interpretibus, nominatim ab iis, contra quos disputat,non ignoraret: Sed falsum esse suo loco probabimus. In secundo verti loco non affirmatur a Christi, qui bonus Pastor est, fieri non msse ut ovcs sponte sua oves cile desinant, aut in lupos, porcos, aliasve bestias

cogenerent, sed tantum fieri non posse, ut oves, qua tales, pereant,

id est , ut fideles , qui Iesu Christo per veram fidem constanter adhaerent, potentiis manui Jesu Curisti per vim eripiantur, quo A. 3 minus

SEARCH

MENU NAVIGATION