장음표시 사용
421쪽
toribus mediorima illorum , quae nec media , nec instrumenta sunt, hae ad impediendum contemtum a Deo adhibentur aut quae si omni novo fine adhibeatur a Deo, prorsus inefficacia sunt & valida, nisi specialis illa, quam urget ubiq; Ccnsor, gratia adsit, ut ip-
fatet i in fine parag. 3. aut quae, ii etiam enicacii valida enedicantur, j, circa quo adhibentur,non possunt non contemnere
nex gercu non quia ipsi esse suapte propria culpat merito inid ii sis incapaces reddiderunt, ad iis recte utendum, sed, quia nulla sua propria culpa in idonei incapaces nati sunt Qui paenam, imprimis aeterna, quae liuiusmodi medioru contemtoribus infertur. justam cise asserunt, nisi ipsi si illis subeunda esset talis paena. cvel ad semihortu sustinenda, secus indicaturi essent. Remonstr non dubitant asserere, huiusmodi punitionem non modo injustam esse, scd aded barbaram cirrationalem , ut Busiridem thalaridem adeoq; criidelissimum, qui unquam filii Tyrannum potius deceat, quam justum judicem, nedum justissimum Deum. Pergamus. De obedientia vero inpraemio inquit Censor, God Remon tranter
addunt, minoris turm momenti eIE . . sic ChriLt mors, tota His uIZιtia, quam pro nobι co levit, non habere rationem vere obedientiae,quum ex hypothesi unionui'pos laticae in unctionis Spir supra omnes consorici fos voluntati Patris nonpotuit non obedire. , per eam siuam obedientiam, praemium, quod omnia reliqua praemia se perat, merito consecutus est. Haec sane exceptio prima Donte speciem videtur habere, sed revera, si propius consideres, non habet. Nam obedientia Christi alterius fuit generis, quam obedientia nostra est, de qua hic agi-oi ha hii , inus , in hoc tamen conveniens cum nostri, quod prorsus fuerit lichiisti bono bera Christus obedivit voluntati Patris sui, non, uti nos Leti divi-nra ii iii re dimus, sub comminatione mortis aeternae si non obediamus:
Absit sed ut Legatus Regi suo,aut ut Filius dilectus Patri suo ob dire licitur, quando Rex aut Pater ei provinciam honoraria deseri, iit eam exequatur , addita promissione magnificae alicuius remune-nitionis, iam libere atq; ingratiam ejus subire velit Qui hac ratione obedit , id est, provinciam istam ultr in se suscipit, is sane proprie klibere Obedit, non quod proprie peccaturus csset, si eam
non susciperet, aut susceptam cum bona Patris gratia iterum deponeret, neduri quod Paenam aeternam mercaturicam non subeat, aut ab eius onere su cipiendo aut serendose excuset, uti nos cum
non otio simus De re Legi ipsius paenam mereri certissimum est; Nulla eniin ta I i. V comminatio Christo facta fuit Sed, quod
422쪽
eam potuit non sii scipere, aut, cum suscepit oneri ejus s. subducereato ita promisso praemio non gaudere aut excidere caiiod si velli velimus ChristumJesum non laac tantum ratione obedivisse, sed eo 'd in insuper modo, quo nos, Legi divinae obstrietum fuisse, tum necesse est ut statuamus fieri potuisse ut Legi divinae non obediret, csic non obediendo peccaret, quod quidem nos non audemus affirmare. Quamquam, si id omnino amrmaremus, nec primi, nec soli ei semus Certum enim est complures olim fuisse, hodie j esse inter
Scholasticos ipses, qui id publicaede sine periculo adseruerunt adseriantq;. Ita Scotus lib. I. Sentent iussinet. ta. 7 Mit. i. Duriindus ibiadem quaent. a. Gabriel Bielubiae quant. I. articia ct alibi, ut annot.rt
Gregorim de Valentia, aliii. Ita folina,uti videre eLE. .p.trte qua E. ιδ A t. t. dis tincit. ιδ. n. . dii t. deinde, d cit autem, quod sicut fuit miraculose factum . ut voluntas ChriHι, non obItante gaudio beatι- fco potuerit summe Dinar squoin.:turaliter omnino esse impossibile cita aerina virtute fuisse fa tum ut voluntas eis , per visionem De ct amorem beatificum, non fuerit absilate determinat, necessitata ad obelendum Patri, ut hac ratione posiet e omnino libere obedire, ali ita ratione visionis beatificae non a iter fuse impeccabilem, suam ratione imionis Θ-
ροItalicae. Ali , ut Egidius Belanus in lib. de Actibus sit pernaturalibus, negant id fieri posse , sed nota evincunt, ut ipsi fatenturi, id
omnin implicare contradictionem Contrariam sententiam tenent
plures, adeoq; Scholastici scris omnes, sed qui aliter censent, eos ut haereticos nuspiam damnant Quin im usq; aded subtiliter quaestionem ventilant, ut qua in re fundamentum impcccalbilitati p. nendum sit, adhuc apud eos in incerto sit. Quod attinet findamentum irri potheis unionis personatu , quam Censor hic ponit , in eo ἡ λά consentiunt paene, quod ex ea ratio impeccabilitatis physica peten ii imi Eee: da non siit. Uni hypo latica non habet exse, inquiunt, phylicam utam E. Id repugnanti. cum peccatis. Nec mirum. Unio enim personalis per noti. 7 ἡ
se nihil aliud eiscit circa naturam Christi humanam, quam quod et 2: t. ἡ isubsistentiam persenae divinae det, ita ut natura humana, quae ali qitin persen completa fuisset, non subsistat nisi in persona του λόγου. Tantum itaq; abest ut ejus vi factum d ci possit quod Christus non potuerit peccare,ut nequidem ejus vi factum fuerit,quod actu non
peccarit, non magis lane quam ejus vi factum fuit, ut non dicimus: nihil posset ignorare, sed ut multa non ignoraret, utq; non profi .ceret sapientia uruia Nec susticiens fundamentum in unctionca; . h Spiritus supra omnes consortes ponitur: Unctio enim, uua talis sep -
423쪽
, EXAMEN CENsURAE impcccabilitatem non ponit, ut supra consortes ungi non nece Iario est isto modo ungi , ut , in cimibrtes peccare possint, is . qui supra CC ungitur, peccare non positi, quasi vox, sipra istum ocium arguat Unde autem fundamcntum hoc etendum sit, iis disquirendum relinquimus , quibus libet. Nos obedientiae Jesu Christi specialem rationem fuisse credimus dicam quidem, ita ciaia. Imu R indicavimus , quam cum nostra hactenus convenire quod bosi si laini vere ac propriisti me libera fuerit, nobis ad hanc rem abunde iussi-
hia i cit. Et, soc nisi statuatur, quod vid obedientia Christi fuerit libera, ' perit tota obedientiae Christi gloria , nulla vis, nulla emphasis est orationum istarum Spiritus S. Issit affectus in et Obu qui in Iesu dira-IZο fuit dcc. seipsism .umibavit, fictus obediens Us ad mortem,
mortem autem crucis. propterea etiamDeus eum exaltavit,Ge. Ad Phil.
h. s. 6. 7. Heb. q. 9 α xij. a. Re ficite in fidei ve trae descem rc pej E forem ism, c. r. Pet. h. 21. Heb. 9. similium Deniq; n stra obedientia mutili persectior digniorq; foret obedientiaclesii Christi Quae sane absurda sunt ingentia, ob quae merito Christianus aversari debet ac respuere sententiam , ex qua illa sequuntur. ἡ ἡάUnde quid de Socini selitentia st.ituendum sit Lacile colligere est,
qui licet Christum aeternum cum et se neget, eo usq; tamen progreditur, ut non dubitet a stirmare Christum a Deo Patre suo coaetum fuisse ut obediret. Quae de miraculos conversis, deo Angelis sibiiciuntur, leviora soni quam ut refutari mereantur Alterutrina enim statuendum putat Remonstrantes, Aut eos qui miraculosεω- velluntur non posse non conveni, id est , crederes resipiscere, re Angelos qui in caelo iam sunt non posse non divinae voluntati m rem gerere; Aut utrosq; posse aliter agere. Si prius dicatiu, tum dicunt Remonstr istam miraculose conversoriim fidem Zc resipiscentiam non esse virtutem obedientiae , quae laude aut praemio aliquo digna sit istam Angelorum obedientiam , ut ita dicam , non esse proprie d istam obedientiam , sive obedientiann formaliter, ut lo ouuntur , scd materialiter tantum Si posterius dicatur , tum verbaicunt concidere vim totam argumenti quod ex istorum exemplis a Censere adducitur Eligat Censor utrum malit. Argumentum , quod ex praemis Ac mercedis promisi deductum fuerat est emonstrantibus, non rchitat Censor, sed reiicit Academico astu sige , inmiit, ohetitione Wa smodi hominum, qui mercede ratuita contenti non sunt, stia meritam volum . ex MZitc di tributina debuam. At Remonstrantes dictatorium istum fastum rident,
424쪽
δc argumenta non m moισμοῦ Postulant Mercedem eromissam Me de sἴ pririmatuita mille agnoscutit, caci sola contenti fiant, ut qui maxime φ .. 2 fleritam non modo non vi,lunt, ted ut nimis superbam, atq; ut sim T i , es i. pliciter impossibilem inter Deum tomines respuunt: Eam', quae promittitur, gratioth debita esse, is justitia distributiva sed gratiosa dari credunt. Si quis ista phrasin nolit rem teneat, pax est. At qui actu Lege praetcriptu nobis,in nobis sine nobis eisci Volunt, si suis eum j eodem illi donobis donari , quo robur, lanitas, pulchritudo istibulieres donantur,cos mercedis promissionem totamq; adeo promissae me hi ' ritu cedis distributionem, quam ex jultitia fieri dicit Scriptura, stultam promissio. tua ridiculam actionem facere consent, neq; ullo alio fine id facere P:οῦ posse, si cum ratione agere velint, quam ut lub pecie humilitatis, tura, mi Squa divinae bonitatis laudem cxtollere videra volunt, suae ignaviae, Qesidiae , securitati torpori lenocmentur, ut, dum omnia a Deo in se inci cred int, nihil a se magna cura fieri necesse esse sibi persuadeant, , quod pessimum omninmist, cum in peccata gravissima incidunt, tant, ritus sibi mercedem aeternam promittere auindemit iacia merita videatur,sed ut gratuito collata esse credatur. Multa alia in Consessione a Remonstrantibus contra irresistibile gratiam allata sunt,quae Consb ne extremo quidem digito attigit. Quae caulla eum moverit, Lecto judicet. Nos eum praeeuntem sequemur , rati argumenta illa , quae non nisi studio praeterita videri fossunt, talia ste,quae solvi non potueriint,aut dissicultate mariina aborare Censori visa sunt
De promissis divinis, quae iam conversis ac fidelibus in hac vita praestantur, hoc est,de electione ad gloriam, adoptione, justificatione, sanctificationeri ob
IN hoc capite beneficium electiotus ad gloriam , quatenus ad
hanc praesentc vitam pertinet i interitomissa illa collocatur, quae iidemin conversionem hominis consequuntur Hoc primo lo-
425쪽
c carpit Censbr. ADoscimus, inquit, quatuor ultima beneficia idem e conversioni hontinis reipsa o qui,sid quod electionem adgloriam Depos teriorem faciunt, abserdum icto a Scriptura alienum. Priusquam singula propius expendamus, operae prctium est non nulla hic praemittere, quae sequenti examini lucem dabunt Electio ad gloriam,vhrasis est Theologis Scholasticis non Scriptoribus sacris usitata.
Flectionis vox electionis sive εὐο B,sicivmolo iri pectes,exemtione, se re-hisie. . , ratione 1ὶVe separatione rei a re , aut personae a persona proprie si .
quot modis gnificat,sive in re personarius eligitur aliquid sit, quoa in alia no s/r est, quae non eligitur, sive in ea nihil sit propter ouod eligitur , hoc
enim extrinsecum cst voci electionis. Si usu bcripturae spectes, ἐκλέγειν sive ἐκλεγεβ m significat actualem equestrationem quorundam, sive hominum sive populoni ex communi turba caeterorum ad
certum aliquem finem, a est, ad participanduna peculiare aliquod privilegium quo caeteri carent Privilegium a. hoc vel est privilegium muneris alicuius dignioris seexcellentioris , puta regni, quo 1ensi Saul electus fuit ad regnum in postea David ; Apostolatus, quo sensu Christus dicit 'eleg e duodecim Apostolos, Luc.u43.in
Apostoli illi dicuntur ex muncio non esse, se a Chris to electi ex mundo, Joh. xv.q9. Vc est privilegium teniporalis aut externae alicuius gratiae Sc typicae benedictionis, quo sensu propositum, quo Deus Jac bum elegerat prael fauo ad participandum haereditatem terrae Cari,ari,vocatur, propositum si naumeleritionem com ix. I. ; cui proposito cohaere propositum Dei, quo Deus Israelitas Jacobi post ros elegit exemit ex reliquo mundo in peculiarem populum situm, quo sensu populiis iste populu Dei electus Zc ditatus passim in V.T. vocatur , usq; adc ut candum electionem dilectus populus d
catur, propter Patres, etiam suo tempote quo incredulus ac huc e at& rebellia Deo, Rom.xj. ad Vel est privilegium gratiae se iritualis, sive gratiae quae Euangelica dicitur, quo donari uicuntur ij, qui in tempore a Deo per Christunt aut Apostolosin Discipulos ejus e reliquo mundo segregantur quasi evocantur , ad audiendum Sc recipiendum Euangelium, ad participandum gratiam divinam, quae Euangelio continetur , sive j electioni sti divinae morigeros se praebeant, quo sensu Deus dicitur eligis stulta, infirma, ignobilia mundo, 'Cor.j. 6. 27; sive moriseros se praebere nolint, quo sensi d ligi nunc adhuc dicuntur iudai sicundum electionem,quatenus separatio ista in populum Dei semel facta , ex parte Dei semper rata manet, quia ejus Deum nunquam paenitebit nam dona illa 4l
426쪽
la vocatio Dei sunt ἀμύοιμε-ω ROm. . 29. Caeterum,quia is,qui eligit aliquos,sive homines,sive populos, ad participandum aliquod horum privilegiorum, os ad certum aliquem finem eligit,quem sine eorum libera voluntate consequi non vult hinc est, quod ij, in quibus finem istum adsequitur, propriissinae vocari soleant electi sive κλείοι, eodem plane sensu, quo j, qui Deo vocanti obediunt, id est, in quibus Deus filici vocationis suae adsequitur, vocari s
scipuli sive Apostob a Chris D elem dicuntur Joh.xiij. II Judas vercie istorum electorum numero ccernitur, quamquam diserteseum etiam asi eleEtam esse affirmaverat Christus,Joha .vj. o. Sic ludaei, qui legi divinae obtemperabant, eledius Dei populus passim vocanturimo peculium Deι, quamquam certum erat Dopulum totum Israeliticum a Deo etiam clectum fuisse , electum populum Dei non raro vocari, comprehensis etiam iis qui divinae legi morem gerere detrectabant. Et hoc eodem sensu ij, Qui Euangelicae praedicationi, ad quam audiendam ide recipienaam a Deo ex caetera hominuturba gratiose selecti sunt, assentiuntur, id est, in quibus Deus adsequitur finem suum , ut Euangelio obediant promissae vitae mternae spem civicipiant, electi a Deo vocantur 1. Thes. j. . ut qui sciamus, Fratres allecti, esectionem veHram a Deo seci vel electi Dei, Rom. viij. 33. Matth. iv. 3 1 COl. iij. 12.Tit.j. I. vel electi simpliariter, Matth.xxij, I . Multi enim seunt vocati, pauci vero eletiti; item Matth. iv. 22.24. .Tim. q. O. deniq; Apoc. q. I . ubi syn nymis vocibus appellantur κληῖοι ἐμέο is . qui vid. elesti nem 2 vocationem Hams amfciunt, ut Petrus loquitur,a .Epist. j. Io sensu eodem quo in V. Foedere, j, qui Deo obtemperabant, merba legis Itituere, firmare rata facere dicuntur, Deut xxvij. 26. Jere. xxxv. I 6 opposite ad inobedientes, qui verba legis sive legem Mosis miram facere vel αθύειν dicebantur , uti exponit scriptor ad
Heb. cap. x. 28. cui consonat id quod dicitur Joa .iij. 33. Et huiusmodi quidem homines vocamus electos ad gloriam, qui vid propriissime ac reipsa ad promissam in Evangelio vitam uve gloriam aeternam participandam pro 'isto tempore quo credunt, oc vitam Euangelio dignam vivunt, clecti sunt , sive quorum electio rata ac
stabilis per fidem facta est, contradistinete ab iis,qui Euangelio,
rere nolunt, ct electionem Damfrmam ac ratam: non faciunt, quos
electos ad gratiam vocamus , non autem ad glόriam , quia et tio ad gloriam fidem praesus' nita obedientiam. Hoc absurdum II,
427쪽
inquit Censero a tota scriptuis alienum, quum electio ab aeteres gemiam isseri sp ta s Vero ' tempore congeratur Ius scario autem adoptio cr ψί hs detur , unde communis error iste natus est, locus vid ad Eph . . ubi Deus elees Ephesios dicitur ante aeta mundi sumtimenta4 sed eligendi verbi isthic pro decreto eligendi accipi posse quis dubitatλNec mirum nec novum id videri debet; cum Spiritui S in Scripturis familiare sit mrmare Otiι nobis esse ante tempora secularia, quod, ut nobis daretur ante tempora seculari, decretum est. Inagratia nobis dilaciscitur ante temporasaecularia, .Tim.j. 9. Ita Christus habuise diciturgloriam iliam, qua a Patreglorificar ρ etebat, antequam hoc mundus e et, oh.xvij us es Ita nos dicimur sicum ChriIt vivificati, fuscitari, constitui in ca leIZιb-,Ephe. q. s. 6. M .Hm transiris aemorte in vitam, I Joh. iij. I . 8cgArificati Jam,Rom. viis ira Ebetio
itaq; pro decreto electionis quin similiter hic possit accipi dubitat dum non est quinin pro eo accipi dilere ratio manifesta probat. Quia ut jam de ipsa voce electionis nihil dica, quae sane juxta ctymon suum actionem externam transeuntem notat, quae non nisi in
Flectri qualε tempore fit Electio haec in cinctos ta dicitur. Sive enim praepositio i, pro διοι, ut volunt ij, qui cum Ccmbre sentiunt, sive propridci tam in accipiatur , de electione illS quam Censor ab aeterno factam vult, nullo modo verum csse potest , quod in Christo vel per Christum naediatorem de eo enim hicdoqui Paulum quis dubitet phi acta sit. Electio enim illa cosoris est actio immanens in mente divina: quae omnino cxtra Christum, aut sine ulla ad Christum relatione inimcnte divina sacta cst. Est enim ratio & caussa, quae Deum movit ad decretum de Christo faciendum , ut is exequatur antegressiimelectionis decrctum: Unde Christus Mediator, inter media clecti ni subordinata collocari semper solet a Theologis, quibuscum Censer sentit. Itaq; nec in Christo nec per Cliristum electio ista facta dici potest. Dicero clectionis vocem complexe accipienda es. pro ut significat decretum finis mediorem simul, Sc nolare . hiataest novitium commentum , Apostolis ignotum , quod seriphini de- . ruit, jam ante a nobis etiam picia confutatum est. Tale quid hic Cen br indicare videtur, cum ait, concessim quidem neminem ligi se gloriam, nisi qua persidem ct conversionem obtinetur. At vero ut lana nihil dicamus de hac inepta loquendi ratione, si propterea ele-
428쪽
C TI DE CH MI-OC T A. I. 193 ctio live in Christo vel per Christum recte facta dici posse , collem jure reproba ionem in Christo vel per Christum ante tempora secularia factam dici possct, quia nemo reprobatur ad ignem aeterii uni siritia per infidelitatem , vel per I cccata eo pervcnitur. At nihil a mente Apostoli alienius dicitotest, quam quod cos omnes, qui Hecti non sunt, a Deo in Christo sive per Christum reprobattis dicere voluerit: cum ad summum id de aliis dis non pollit quam de hs,'iii, cum a Christo ad gratiam electi essent, gratiae tempus non observaverunt, neq; sese digne gratia divina citerunt: de iis ver ,.qui ad gratiam a Christo vel per Christum elccti nunquam iterunt,
dici nullo modo possit, quod in Christo aut per Christum reprobati
sint ab aeterno. Concludimus ergo falsum cile quamquam hactenus id pleriq; tenuerunt Electionem in Scripturis uspiam ab arterno factam dici, aut eram nisi cum pro decreto sumitur in Scris turis
proponi ut rationem Dei internam sive immanentem , quae in Deo ab aeterno fuerit: contra verissimum esse, quod electio in scripturis proponatur ut actio Dei externis Re transiens, quae in tempore caepta est contra quam hactenus sere creditum est. Quod autem Censor ait Scripturam docere nos eligi ad auoptionem iuui alionem,&c id agnoscunt Remonstrantes , sed electionem illam nostri
significare ejusmodi peremtoriam destinationem ad gloria Ra, quae nominatim Sc ab aeterno in mente divina facta sit,' italem Censor statuit, diem falsum est. Sed nec consequenter loquitur Censer, cum nos eligi ab aeterno ad iidem, adoptionem,S c aicit Nam electio ad finem, id est, ad gloriam aeternam, de qua hic agitur,l roe .cith non est eleelio ad fidem Inter hanc enim cillam intervenire debet electio mediatoris , inde decretum de fidelibus justificandis, post hoc decrotum demum sequitur electorum istorum ad gloriam, electio ad fide. Sed quicquid sit hac de re,certum est Scripturam,
cum clection: ad adoptionem, fidem,&c mentionem facit, istiusmodi electionem non intelligere, qualem Censor cum his statuit. Addit, myuam verydocet nos eligi cum jam credamius, museo mim ,
cum jam inside perferarim- Contrarium verum est. Nunquam ':
Scriptura nos vocat electos ad gloriam , nisi cum riuatClNIS cre per et xiiii podimus, uti ex allegatis locis supra manifestum est , imo diserte cos, qui digne sic gerunt divina vocatione, idcirco , quod ita se gerant, vocat electos, contradistincte ab iis, qui vocati crant, vocationi divinae assensi quidem fuerant, scd tamen ea satis digne se non gerebant, ut Matth. q. I . videre est, ubi Servator ait, Multi m
429쪽
sent vocati, pauli vero electi Per electos eissim isthic designari eos, qui veste nuptiali induti, ad prandium accesserant δε quidem qua tales ex parabola manifestum est. Ut enim per electos intelligantur isto inuoco ij, qui veste nuptiali induti erant, eo quod ab aetcryo e-lcisti, propter cleetionem in tempore nuptiali veste ab ips Deo induti erant, adcli absurdum est, ut refutari vix mercatur sic enim vocatio caeterorum itimulata potius tiam seria suisse dicatur necesse est, culpa, quod vocati isti nuptiali veste induti non venerint,non adscribenda erit vocatis istic, quod tamen parabola manifesthir positum habet docere, sed Deo potius , qui eo quod eos reiecerat, eos prandio suo dignari , , ut prandio isto fruerentur, sumciente pratia, id est, vestem nuptialem nabendi potentia, donare non voluerat, quamquam id facere videri voluerat,quo nihil indignius divina, tum spientia,tum bonitate, tum justiti, sive rectitudine concipi potest. Hinc Theophylactus ad locum hunc, Multos vocat Dein,
vel potiud omnes, Pauci vero electi; Pauc quippe sipantur dignit a Deo eligi ita ut Dei quidem sit, focare, nosprum ver,electos seri vel non
sum locum multi vocati,pauci electi Non est paucit,u in invitatis, se raritas in electis , quia in invitante sine exceptione publica bomtatis humanitas est , in invitatis vero de judici merito probitatu electio eIt.
Hoc Hilari j testimonium idcirco a nobis citatur, quod Censor Walaeus hunc orthodoxae veritatis vindicem, per quem Pelagi haeresis olim detecta sit, vocet, pag. a. Responsionis suae ad Censuram J . annis Corvini. Ex hoc consequitur eos, qui sic electi dicuntur,quatenus pro isto tempore se digne gerunt divina vocatione,non aliter peremtorie ad gloriam electos vocados esse, quam quatenus in isto statu ad finem usq; perseverant, terseverando elisione ..ran, Petrus loquitur, firmam sciunt ad mortem usq;. Si enim id non fisciant, tum verbfide, ulticia, electione e salute sua excident; cir It enim participes facti summ,mo it Scriptor ad Hebr. cap. iij. 1 . semodi principium ποςολως subsis Zentia id est fidei quae πος-ri est ελπιζομενων Heb. . . ad sinem usi firmam retinuerimus. At, inquit Cenlb , quid laetio aliud ei Z quam praeparati' ruit mediorum in mente Deι, pes qua certassime liberantur, quicum liberantum. Imo, in- Rhiiei ui de quam ego, nanc electionis definitionem esse unde constat definitio finitio eiecti- Augustini est, non Scripturae definitiones arbitrariae sunt, 'l l' δ' ruria i ad praeconceptas hypotheses fiunt: Electio nihil minus quam
Li hoc est Piae destinatio ne quide sic deliniri potest,nisi ex hypothesi
430쪽
Auetustini. Sed quid ad nos Augustini definitiones , quem certum est peculiare placitum habuit se in hac materia, quod in nulla Syno- do unquam approbatum, imb in variis aperte rejectamin conseni natam est, uti sipra vidimus' At scriptura, inquit Censor, idem perseverantiala in ea passim ex eliatione ac praedesZinatione deducit. Si depraedestitiatione Melectione ad gratiam id accipiatur, fatemur, atti de praedstinatione vel electione praecisa sive certa,utCensor loquitur ad gloriam intelligatur , falsissimum est. Loca quae Censor adducit ne per speciem quidem probant id quod vult Locus i est Matth. xxiv. 2 . si fer ij et,electi ucerentur. At quis inde colligat, ut Censor hic facit Ergo ex electione ad gloriam, quatenus Dei ostendi ractio est, quae ab aeterno facta est, fit quod non seducanturo Pudet : Iz i.
tam ineptae consequentiae. Sed rationes manifestae sunt, quae uo dc finitionecem electorum sic accipi isto in loco vetant. Nan et electio ista ni 'hil ponit, nec in eo de quo afirmatur quod seduci non possit, cur seduci aut possit aut non possit, nedum cur nulla ratione,aut cur difficilius secluci possit quam iij, i md fieri potest ut electi aliqui sint, qui antequam fide donantur, non seducantur tantum sed Sc facilim cum aliis seducantur,in nihilominus electi maneant ex Censoris sententia. Nec in Deo ipse aliquid ponit, quo fiat ut electi isti seduci non possint, aut actu non seducantur Electio enim in Deo, juxta Censorem , nihil ponit nisi internum decretum de his aut illis nominatim alvandis, ter fidem ad salutem adducendis, quod in Deo manet proinde circa eum, cuius seductio inaneditiir, nihil omnino asti aut operatur, quia potentia , sive gratia spirituali alia mpus est ad hoc, ut ductio ipla possit impeatri. Deinde II. electio ista non potest hoc loco adducta dici ut caussa impediens seductionem , aut seductionis possibilitatem, ne quidem respectu eorum, qui jam fide a Deo donati sunt, cum Censor ipse , aut qui cum eo
sentiunt, fateantur fieri posse, ac non ram fieri,ut electi,ctiam postquam crediderunt, ita caucantur, ut non in haereses tantum sive e rores fundamentalos incidant,sed etiam in peccata gravissima Ἀ- trocissim .i, quae haeresibus multo sunt deteriora. Dicere, hoc loco de seductione finali,live quae cum exitio seductorum aeterno conjuncta est, agi, seivolum est : Sic enim tacite conceditur fieri posse ut electi seducantur, contra aperta textus verba, quae Censor arget. II. Sic tacite conceditur haereses sive errores findamentales electis exitiales non osse, aut seductiones exitiales vocari non posse, quibus isti electi sed icuntur. III. lic evertitur tota vis hortationis eluChristi.