장음표시 사용
451쪽
vitae uini est, ad cuius formulam vita aeterna danda est, obtemperant, percos qui ex libro vitae deled nunqua sunt, intelligi eos, qui ad finem utq; in obcd ent: mandatoriim divinorum pericve .rant. In isto enim loco dicitur, Non in redietur in illam sanetam c. urbem,sive vitana aetcrnaxquicquam id est, quisquam) quod id est,
qui inquinat, aut abominandum qumpiam Rattai vel mendacium loquia
turi qui scripti sent in tibro vitae agni. Ubi ex antithesi manifestum
est , inscriptos libro vitae pni denotare contrarium facientes istis, quae dixerat In hoc loco ascitur, Deum nunquam deleturum nomen
euu eibro vitae, qui vicerit, id est ad mortem usq; perstiterit in fidelesu Christi, uti ex phras eos illius usu in sequi posscntibus aliis liquet. cap. ij. . Io. 1 I S misistis usi ad mortem, dabo tibi coronam
vitae acii vicerit neques m Metur a morte sicunda vers. ais: Si quis viceri 2 obsimaverit adfinem Que opera mei, dabo ei potessatem ingentes, c. 6c cap. iij. a. 2I, 6 c. Pergit Censor, μοχ de junti mnonis ac proinde m regeneratiotu consZ.mtia non minus perspicue mutas locis contrarium tenatur Scriptura Alserti haec repugnat universae o ar, his
Antiquitati, cui Augustinus rarosper etiam apertissim subscrip Amiqilito serunt, quae consentientibus calculis credidit fidem justificantem Ju-ὰ Erigratiam regenerantem totaliter ac finaliter amitti posse, is pie dc gratiam risq; amitti, ut id Sole clarius demonstrat Gerardus Vossius histo riae Pelag. lib. 6. Thes. 124 13. quo Lectorem remittimus. Sed naliter amitia haec antiquitas Ceniribus nostris laic sine dubio sordet, quam alibi β' plenis bucc ccrepant. Quod tamen idcirco dictum nolumus, quasi contra eos autoritate ista pugnare velimus. Nihil minus; sed ut qua dissimiles sibi sint Censores in antiquitatis judicio aestimando appareat. Scripturam videamus: Isuhis in locis, inquit Censor, perstιcue contrarium teHatur. At loca , quae citat, pauca sunt, non dico non perspicua , sed litan ad rem non facientia. Nam locus Rom. vij. o. bos vim vocavit, istos etiam juinificavit, C quos uiti a vit, eos tramgtora amit; De vocatione incredulorum ad fide in non agit, scd de vocatione corum, qui credunt meum diligunt , ad Loci ad Rocrucem lassi ictionem , ergo de justificatione corum , qui ut cre '' dentes diligentes Deum emper stupponuntur. Nisi hoc pro cer non ibatueroto statuatur, aut, si cum Censore asseratur, per vocatos intelligi hic
cos, qui seniet eis caciter ad fidem sunt vocati, hos tales sic semel vocatos eo modo, justificari a Deo, ut semper justificati mancant de constantia enim justificationisConlbr hic agi ult) tum sequetur alterutri lorum4 aut fideles istos vocatos incidere non posse vel e cra nunquana
452쪽
manifestum est. Nam Scriptura diserth assi a Matth. xx v I 2 futurum ultimis diebus ut carit anultorum restigescat. Refrigera tionem autem intelliit eam , cui perseveratio ad tinem , quae sal tem sibi annexam habet, opponitur, uti ex vers 43. statim iit uncto liquet Apoc. ij. . b. Tim. iv. IO. Breviter, nec de dilectionis
nostrae, nec aedilectionis divinae,3nstantia simpliciter turiatur Apostolus, sed de dilectionis divinae constantia , qua Deus versatur circa F. d. les ipsum diligentes, ossicium suum sedulo facientes, Minmediis amictionibus ad finem usq; perseverantes. Quare,si peccent fideles, ab ossicio suo faciendo desistant, de Deus illos, qua tales, odio habere incipiat, manet nihilominus constans Deus in ista dilectione, vera haec Apostoli gloriat O. Nisi hoc statuatur, alterutrum statuendum erit4 Aut eos, qui jam diligunt Deum, non posse
incidere in peccata, quae contra conscientiam sunt de quibus aflirmatur, quod nos ex regno coelorum excludant aut si in ea incidant,
eos nihilominus tamen dici jure posse Deum diligere. Neutrum
Christianus admittet. Eadem est sententia loci Joh.X. 29. Orci me-Loelim is a nemo rapiet e manu mea. Nam per ovc intelligi istic fideles Chri . s. pro Censti Discipulos, Christo indivuli adhaerentes, in fide Christi mo- . ziz rientes, planissimum est. Nam de ovibus istis agitur, quibus Christus vitam aeternam dat, quae in aeternum non peribunt Rapere
itaq; ex manu Jesu Christi est istos in fide Christi mortuos, sic,
veluti depositum, manibus Christi concreditos, ut eos aliquando invitam suscitet, in morte damnatione detinere,& ciscere quo minus ex morte in aeternam vitam aChristo suscitentur, ksic aeternunt pereant. De raptu itaq; diaboli, quo illos ad peccandum solicitare, sic e Christi manibus ad sic pellicere potest, hic non a oitur. Tales enim non rapiuntur, ii ve ἁρπαζον, in manu Christi, sed sponte sua sive aurem praebentes illecebris diaboli, ex manu Christi exeunt, diabolo sese dedunt, quos iιψα διις vocant Graeci, quod
Christus indicat Joh. .cum xx. discipuli paene omnes ostensi Christi oratione, Christo secessissent duodecim enim Apostolos rogabat, Num 2 vos abire m. d. id in manu vestra est; cgo invi- tos non teneo, quamquam de vobis meliora spero. Aliud est seduc re, aliud rapere. Eo h so quod quis seducit aliquem, non rapit eum. Seducendo enim efiicit ut is ultra ac sponte Dominum clerat, uitis ab eo regi, pasci gubernari nolit, ab ipso aufugiat, doctrinam pro ce oro ejus respuat Locus, qui ex Matth. xvj. 8 destinatus cst Porta iuste ' rarum aversus Eccosiam non prar unt, eandem cum praecedente z: liui. sensum
453쪽
sensum habet. Portae enim inseroriam , ipsos Inseros sive mortem significant Ecclesia itaq; llic significat tum singulos fideles, tum ironnisi fideles in fidesClitasti mortuos. Contra eos enim mors in aeternum non praevalebit. Per portin autem in Dorum, sive στυλας άδου intelligi dean quod ner portas mortis, per portas umbrae mortis, docCtI-us Esaiae, ubi plarasis sciantu semel adhuc occurrit cap. xxxviij.co. Vadam riportas inferni. Sic enim o verterunt πορευ μα ἐν πυ-
ας αδου, id est, moriar vel vado ad tumulum sive sepulchrum , uti
voce άδου hic exponunt Arias Alontanus, antes Pagninus,Francis c.
Valabius,& Seoast. Munsterusci Eodem sensu phrasin hanc usurpatam legimus duobus in locis Scripturae Apocryphae, quos ideo citamus,'i1ia ex istis colligi potest, quo sensit phrasis ista olim usurpata fuerit Sap. xvj. 13. Tu vi mo uepotentatem habes, adpori, instrorum deduciso reducis iij. Mach .v. versu ultimo , ut interventu Do Vereretur eorum quijam adporta instrvi pervenerant. Hoc sensit dixit Homerus δυσσ.II . ἐχθρας , ' μὶ κεινος et μωλα δάο πυλησυν,
Odi illum sicut inferni portasQui aliud corde premit, quam ore pronait. Quare, cum ex phrasi haes, porta strorum non pravalebunt adversus Ecclesiam , concludit Cens ,r nunquam fieri posse ut ij , qui semel crediderunt, fraude aut versutia dianoli in peccata, sic in periculum mortis adducantur, valde a scopo loci aberrat άδης enim nunquam in Scripturis significat diabolum , aut diabolicam fraudem, sed , uti Viri docti non pauci observant , statum ac conditionena mortuorum, seu mortis ipsius dominium, vide Esai.xxviij. Us. Proveri, ij, 8 Apoc .H. I 3 ubi legitur , Afors ct in mus reddiderunt mortuos quos habebant oe judicatum est des usi secundum opera eorum. IUrnus autem mors conje t si ni in Liquum ius, qua est mors sicunda veri ro dicitur etia ipsi diabolus conjecitas in Atagnum ignis
ct Alphm is, Sec. Sensus itaq; loci huius simplex est idem qui horti;
qui creae in me non morietur, ct , etiamsi mortuus ferit, vi ver, Non perdetur alemum Transivit iam de morte in vitam, id est, tam ccci,aliquando transibit,ac si jam trasiisset Issum ego non perdam, οἰσπλέ o, inquit Christus ips e,stdsiscitabo ultimo die. Haec itaq; duo loca pla-
sunt ιό ποσλονυ . Quia vero ad caetera, quae citari solent, loca, inquit Censor, excipi sit a Remonaei, antib- in illis tantum indicari, neminem silam a Christo separatum iri, aut periturum pri majorem potentiam,
454쪽
potentiam, qα- se rit risit, non autem indicam eos per propria peccata a Dei caritate aut e Chris I manu non exιturos Hinc au illud respondet per σποληψιν Absurdum hoc ei Z, inquit, Nam nemin vere fideli hoc in mentem venire potent , quod Satan aut mundus sit potentior Deo, ut Νι- os uus mustos inrito e possit eripere. Bone Dcus Quam crude hostesdicuntur Morti, inserno diabolo ut Principi mortis atq; inserni, po μά*Π :zςΠΤ'tentia, δυναμις, σχι ς,tribuuntur figurata loquendi ratione no quod si ii pol. 2potentia proprie aliqua a morte aut in serno adhibeatur contra De M IRI ' x una, si homo ni mortis potestate , sub inferni vinculis maneat; sed η' ' ' quod destructio hominis, destructi in cineres& pulvere redactio, aliquid videatur simile potentiae cum proprie nihil aliud sit quam privatio, cuius nulla per se cilicacia est, sed quae cis istum crediatur, cum tolli non potest. Sed esto, cruda haec oratio transeat Quid deinde sibi vult ratio uti.ci
haec, mi nemini vere sidelι, hoc in mentem venire poteIZ, dcc Esto foris qua di-
Quasi ver,haec a Christo propter vere Fideles tantii dicta fuerint L p
Nam propter alios Nam dicta tulis totus non obscure arguit mentem veni-
II polito quod propter fideles tantum ista dicta fuerint, quasi quis- equam crediderit, idcircd ista sic dicta cise , quia vere fidelibus in diis sit polis, mentem venire potest , quod Satan aut mundus sit potentior Deo. De Christo agitur, non ac Deo De Christo, inquam, qui cum in .uo, iri. iti Afirmo, vili labiecto Schemate inter ipsos veri. batur, qui iisdem possi x r P c. quibus caeteri homines , infirmitatibus obnoxius errat,in qui de seipso praedicabat, quod oves suas nemo rapturus esseti manibus suis. dici an iis, qui recens ad religionem Christi accesserant, ciere etiam Jesum pro Propheta de Messia promisso receperant, in mentem venire non poterat, an ille potentia tali valeret, ut sectatores
suos ultimo die ex faucibus sata nq, mortis inferni posset liberare Quid nio Nulla dubitatio promtio , nulla haesitatio facilior. De Deo , ut id ipsis in mentem veniret, absurdum est,in hoc indicat Christus , cum id idcirco fieri non posse assirmat, quia ipsi ct Pater unumsint quasi dicat; De potentia Patris nemo dubitat, de mea ne quis dubitet, hoc unum sufficere dc bet, quod Pater mihi universam potentia suam dederit, qua ego idem pollum quod Pater meus. III. Obscura est oratio ista, Nemini vere Fideli hoc in mentem venire potest, c. Nam vere Deli, qua vere Sesactu in Christum credit, id est, Christum habet pro eo qui divina ista potentia praeditus est, ut id in mentem veniat, sand absurdum est. Sed vereti e-li, non qua, sed qui vere id lis jam est in mentem aliquando Quia Ff modi
455쪽
α Ex AMEN CENSURAE modi haesitationem 3c dubitationem venire posse, quid absurdi in
se habet, nedum impossibiles Inter varias, quae mentem fidelis hominis agitare possunt, dubitationes , cur ista etiam dubitatio, non dico de Deo, sed de Christo, imprimis in statu isto humilitatis, venire non poterati Nec impossibile , nec omnino absurdum videri deberet, si dubitatio ista diceretur etiam hoc tempore in mentem aliquando venire posse fidelibus de Christo, licet iam exaltato Scad dextram Dei Patris posito. iocirca astertio haec Jesu Christiesypei instar esse debet, quo contra dubitationes ejusmodi muniti
semper maneamus. Sed hoc erat, inquit,quod eos silicitos habere potuit, ostrillitur nempe , mper mund aut stana persicution aut in lucis a siste A caiiii Mu Dii-cerentur, aut a ChrisIo descerent. Nempe,hoc crat, mi Censor, quod
i . 'si tam eos solicitos habere debebat uido An ergo ulli veraefideli ut te
Censor ait verbis tuis compellem hoc totum in mentem venire potest, quod
albi videlicet satan aut mundus potentior sit in seducendo, quam Deus esse. est in conservando fidem ii fidelibus suis suod hasio diabolica plus possit, quam potentia illa Dei, quae nec creatione, iacessuscitatione minor est, qua fidem in suis electi cessicit eu conservat Quae ratio solicitudiniso Cur liciti sint de persecutionum , insidiarunt artium diabolicariim vi, qui credunt haec sequentia Q. Electos
perire non posse. II. Eledictos contra artesin fraudes satanaei: conservatum iri a Deo , ut seduci non possint totaliter nec finaliter. III. Electis nulla peccata quaecunque committunt, aut commissuri sunt ullo unquam tempore imputatum iri a Deo IV. Se vere ex istoruEleetora numero esse. Stulta sand foret biicitudo de defeetione a Christo, quam tales conciperent. Fundamentum laoc Dei stare norunt, Electos Dei filios a diabolo nunquam in errores, qui ipsis exitiales, aut peccata, quae ipsis lethalia sint, abducit iis, Extrema tentet dia lus, fallat, scducat, premat, is gat, obrtiat te os istos, frustra semper erit suos semel clegit Deus , eos grata a tua excidere nunquam sinit. Promissiones ut adl1ibeantur contra solicitudinem istam, vanissimum est. Sola illa scientia, quod electi a liter inaliter nunquam excidere possint gratia Dei, in quaeritiam'; demum peccata incidant, lassicit ad solicitudinem omnem eximendam ex animis eorum Promissiones inde vim habent, imo, si recte videas, lupervacaneae sunt Decreto enim isto stante, promisso qua promissio, vim nullam habet, dicis tantum causa ut fiat necesse est. asare, quae ad hanc Remonstrantium cxceptionem respondetCei sor, vana sunt de nulliu momenti. Lorum Luc. xXij. LI. . e
456쪽
CAPITI DECIMI-OCTAVI. o 8iscussimus Quod sequitur ejusdem farinae est. Ideo, inquit Censor,
Scripturiatibi hoc quo apertius pronuntiat,m fidelibus omnem scru pulum adimat,quemadmodumJoaciv. 33. Ubis biberit ex aqua illa, rur-IMm sitier, qui biberi ex aqua quam ego Libo ei, non sitici mater . num , si se in eo fons vira saliens in vitam aeternam. 8c Joann. q. p. patres es Er comederim manna ac mortui stat & vers. s. Si quis ederit ex hoc pane, vivet in aetemum. Quid, an Christus hic aper 'iturtius enunciat, Ccnsor, id quod tu aiso Atqui oratio haec tota ei fi δ' Ei
gurata, quae nisi in propriam resolvatur, obscura est in neutiquam xxx lineis a argumentativa ut autem x ea ciscias quod propositum habes, ne ''S'cesse est, ut eam in hanc propriam resolvas, Qui semel credidit, id est semel fide a Deo donatus est , is semper manet fidelis, ac proinde aeternum etiam vivet Achanc esse propriam illam orationem,
quam Christus sub metaphora illa intelligi volair, probandum tibinierat. Qua quae , specie id fiet inimvero, quid vetat verba a ei pere hunc in modum; Ista aqua non susscit restinguendae corporali sit, in universum: At doctrina mea, quam ego de caelo nomine pataphiis, patris mei adsero , talis est , ut, qui eam semel animo suo recte im loci. bibit, ex ea abunde haurire pomi quod restinguendo universo animae suae desiderio sufficit mihi amplius , nihil melius cupiet aut optabit, si modo eam in animo suo retineat nec revomate Doctrina ista non absumitur, sed imbibita semel instar sontis perennis erit, unde consolationum rivi perpetui manabunt, quorum te minus erit ipsa vitae aeternae fruitio. Hoc modo exposita verba aliud
nihil continent quam descriptionem Euangelij Jesu Christi, ab innata ejus vi at 4 cisca citate, ad explendum totum hominis appeti-nim, spe tam excellentis boni, ut supra nihil desiderari unquam posis es; non ver descriptionem fidei, quasi vid eum , qui emel credidit, semper fidelem mancre necesse sit, ob fidei vivificam semper manentem jualitatem. Tum ratio manifesta probat, fieri nonoosse ut isto, quo Censer vult, sensu verba haec Christi accipiantur ij - , .., . Nam certum est, eum qui semel credidit in atrocia peccata incide sit,' ι' re,ic in iis aliquandiu sine ςnitentia perseverare posse. Hoc aute vinς. ur, si ita est, tum ex ista Censbris interpretatione sequeretur , eum qui credidit, in mediis ejusmodi peccatis vita aeternae spe Plenum permanere, δί gratiam ad salutem sitire non posse, aut ut sitat opus no habere, quod absurdum tan palpabile si directh enim contrarium legitur Ezech. xviij. xxxiij ubi diserte Deus assirmat, us unas dorcerit a uLLitias a G ferit nuruit.item, moriturum nec tititurum esse. a Corinth. x sibi plerosq; eorum, qui eandem cum caeteris
457쪽
escam spiritualem ederant, eundem spritualem potum biberant Deus non approbasse diciturci pro B at enim se ut, inquit textus, in deserta. Adde,quoanaos Scripturae S. Scriptoribus paene omnibus fami- liaris it actui aut qualitati uni alicui solitariae Uemel positae, D. fectum totalem salutis, beatitudinis attribuere, quem ex eadeur Scriptura constat ei non com Detere , nisi quatenus aliis qualitatibus
juncta est,in ad finem usq; durat, quo sensu dicta ista omnia accipi
necesse est. Sic actu unico fidei, sic paupertati Spiritus, sic mansuetudini,misericordiae,caritati dilectioni fraternae passim Scriptura adscribit salutem, beatitudinem aeternam e cum tamen eis, nec solis, nec semel tantum positis salus competat, ed conjunctis cum caeteris virtutibus , Sc positis tum , cum judicium liturum est. Hi ne diserth Servator ait Caritas multorum restigesca, sed qui perfixeraverit adfinem usi is servabitur Mattia. iij. a. ω, Nossumus
hi iniparticipes falli,si modo principium subi tantiae id est fidei adsi
nemus1 , firmum retineamus Hebr iij. Et hoc confirmatur non obscurei contrario, quando vid. iis, qui non credunt, qui Ῥn faciunt opera misericordiae Sc caritatis, cadem Scriptur triviit,quod salvanai non sint, quod corum non sit regnum caelorum, c. Non quod iis hoc tribuat eo quod semel actum unum incredulitatis patraverrunt, sed eo quod in incredulitate persistunt, ab impietate sua se abduci non sinunt. Eadem ratio hic locum liabet. Et liliab is ipse, quem Censor citat, locus ex Joa. . 23. non obscure id confir- stas a bet mat Christus enim ibi se ipsum vocat resurrectionem. iram eo Ioa. j. s. sensi, quod is, qui in i ran credit etiamsi fuerit mortuus , et id rus sit periplum sic. c qui vixi ct credit in eum id est, qui vivus deprehendetur tum,cum ipse mundum judicabit, mortuos in vitam suscitabit) non moriturussit in aeterni muricinim verba haec accipienda esse evincitur ex locis istis, ubi fideles mortui primum suseitandi,& vivi non suscitandi ex morte sed immutandi esse dicuntur, icin aeternum non morituri j. Corinth.xv. LI. sa. .Thes s. iv. s. 16. et . Quod enim Censor verba ista, Omnis qui vivit,exponit nempe ita hac stirliuali id absurdissilinum est. Nam sic non apparet, quomodo statim deinde addat Christus, ta in me credit Sic enim vitam istam spiritualem fidem illam praecedere dicendum foret, nisi fortaise particulum , shεξ γηο clin, sive pro,id eis,positam esse velit, quoa nulla verisimili ratione nititur, imo vim Menaphasininitiorus Christi plane enervat Christus enim opponit in ea vivere,
458쪽
etiam directo repugnat tum universae Scripturae Sacrae, ac nominatim duobus His jam ante citatis locis ex Ezech. xviij. xxxiij tibi Deus iustum quem vita spirituali vivere certum est si defecerita justiti sua, moriturum esse, addito juramento, affirmat; tum rationimais festae , quam iam aliquoties adduximus , quod vid alioqui ii necessarid statuenini sit, fidelem, cum in gravissimis lair issimis peccatis de sceleribus aliquamdiu sine paenitentia vivit, manere tamen semper vita spirituali praeditum, quo nihil absurdius dici potest Perperam vero ad id confirmandum adducitur locus ex Apoci
xx. 6. Beatus sin tu qui habet partem in resurrecitione prima, in eum Perpera ali
motisicuna non habes potes tatem: Nec enim prima ista reserrectio, dea. άζ, 2 qua Joannes loquitur, est resurrectio spiritualis ex morte peccati, arguitia. uti Censor exponit, cum maiusculis literis scribit, Hac re Vectio, sic ex morte spirituali, vocatur, 'Ilio prima manifestum enim est ex vers praecedenti per primam reserre Iionem intelligi, resurrectionem eorum, qui in fide Jesu Christi mortui sulit, sive, uti textus
ait, qui sicura percussi femni propter ei Zimonium te is o propte/μ--nem Dei, quos resurrecturos, Sc mille annis cum Christo regnaturos dicit Joannes prius quam reliqui fideles ex mortuis resulcitetur,additq; , Haec ei resurre hoprima. Quomodo 'uo sensu id as dis a
firmet Joannes, non est necesse hic exponere: Certum& clarum est, rectio prima
resurrectionem istam primam vocari resurrectionem eorum, qui in II fide Jesu Christi mortui sunt, non autem, ut vult Censor eorum, qui in vitam spiritualem resuscitantur. Hos enim semel suscitatos peccare in propter peccata sua mori iterum posse, crinisos secundam mortem potestatem iterum habere posse, loca Eetechielis Sole clarius demonstrant, Scriptura ubiq; clamat Nec minus inepth H- legatus est locus Joa . . vers. 9. Patres vel Zricomederunt manna ct
mortui s2nt; At si avis ederit ex hoc p.rne vimet in aeternum. Nam locus 'ep 'ν δ iste non agit de vita spirituali, quae morti pirituali, sed de vitam redarguitur.
terna, quae morti illi quam Manna aut tollere aut impedire non poterat, opponitur. Nec opponitur beneficium Christi beneficio Mananae, in eo quod Christus sitos in vita spirituali conservet, id est,efficiat ut qui semel edit, id est credidit, in fide ista semper maneat, neq; unquam ex ea incidat,quod manna non poteratisiicere in iis, qui Mosi sese semel addixcrant; Nihil minus; sed in eo,quod Chriasus suos fideles ista vita donet, ut aut morituri nunquam sint, aut,
si mortui sint, iterum reviviscant. in aeternum permaneant: cum
Manna, quam ederant etiam ipsi fideles V aelitae in deserto,id c Fffa cere
459쪽
cere non posset. Et enim aliquandiu in vita eos conscreabat tandem tamen mortui sunt omnes , nemo ejus beneficio aut usu 'morte immunis est praestitus,nemo in vitam revocatus est, aut ullo unquam tempore revocandus erit. Semper tacl in hoc sermone
Christi supponitur fides in iis , , si victuri per Claristum dicuntur, fides quidem durans ad illud usq; tempus , quo vita ista aeterna, de qua Cnristus loquitur conserenda est. Sc d jam tempus est,ut ad palmaria duo loca examinanda , quae superbe pro causis sua jactat
Censor , accedamus. Sed quid multis inquit, in moramur Ioannes mrriminimes 1 Epiu se a Mnent irrcsenibilia adversu ApoLZasiam hanesne- ' My i,ib. ditat, Exirerunt, inquit, ex nobis, sed non erant ex nobis fenim ex nο
feret non omne se ex nobis. mite os in omne so ad Remon Erantu,
nunquam huim argument vim eludetis. Euges Triumphum video. Nullus locus est, in quo minus praesidij pro causa Censoris est. Age, recta eamus in hostem: Nec enim ut nos in formas varias,nedum in omnes vertamus necesse est , ut tam imbellem arcem expugnemus. Ac primi, quidem nullum ex hoc loco argumentum exstruitur sed nudum eum tantum citat Cenlbr, quod an non est disputare ex locis, scd loca legere. Nec mirum: Impossibile est, ut argumentum ex hoc loco sormetur mam ex quibus verbis id sormabitur x primis , Exiverunt ex nobis se non erant ex nobis ' At quid ex o m. .is iis aliud concludi potest, quam Antichristos illos non aliunde ad il- ij quem pro las clatos;led ex medio eorum caelii,cuius aliquando membra se L T. I, iis rant, ortos profectos fuisse; sed tamen non uille, antequam sinibus iiqitor tales Antichristos profiterentur, eo animo erga Christi doctrinam i affectos, quo oportebat, sed ab iis quibuscum versabantur, aut alienatos, aut iis planh disti miles. Ecquid vero ex isto sensu pro caussa sua concludere potest Censor Mices Indicari eos defecisse a Christo, quia non crant electi ad vitam, vel viva fide donati, ut Apost ii Malij ver fideles. At I. Nec phrasis, Ex runt e nobis,pollulat, ut explicetur cr,defecerunt a nobis Significare erissim potest, revera significat aliud nihil, quam cemedio nostri surrexerunt, ex nostro caetu profecti sunt, ut conveniat cum eo quod legitur, isto. xx. 3 o. Ex vobis ipsis scio exorituros velfurrecturos qui perversquantur , ut discipulos pol E se ab Dahant Sc Act. xv. a . Audivimus quosdam e nobis egresios, ημων ξεὐωας, vos turbasie verbis. Mamalias significationes hic non allegemus. Sed iosito per phrasin, gredi ex nobis, hic significari ab Apostolo, secerunt a nobis, phratis
460쪽
sequens, Non erant ex nobis,non significat necessarid, Nunquamsuerunt ex nobis, sive nunq'iam suerunt vere fideles Christiani Nihil minus Sed significare potest, jam animum suum mutaverant. Non amplius erant,quales antea fuerant. Et sane id omnind phrasis haec significare videtur, quod indicat praeteritum imperfectum, quo hic ulliu Apostolus a Particula adversativa Sed non erant ex nobis: Alioquin enim dixit Jet Quia non erant ox nobis suis enim rsi loquatur ite claudicat, sed alterum pedem breviorem habet; Isse barbare loquitur , sed non didicit grammaticam Nunc autem hic sensus estivitas orationis orti sunt in nobis, sed nesciit hoc mirum videatur, jam csse desierant noliti,Jam alienaverant fidem Scanimum suum a nobis . atq; haec discessionis a nobis caussa fuit. III. Ratio etiam manifesta deviiicit. Nam, si tales in principio fue-nant , nulla ratio dari potest, cum, caetui isti Christianorum sese adjunxerint, cum Apostolus diserte eos idcirco non mansisse in caelia isto concludat, quia non erant ex ipso caetu, sive cartu isti addicti. Sand si haec natio Apostoli militat, uti militare apud nos debet,etiam ista ratio nostra ut militet necesse est. Sed, ut ejus vis clarius c- lucescat, sequentia verba inpendemus,quia in iis sorte robur limargumenti iii, Censb collocat Conjectura enim nobis opus est; quia Censb ipse argumentum nullum facit: Si enim nobis μι ent, mansisent ut 'obiscum. Ex his enim verbis hoc eiscere volet Censor, eos, qui ieme vera fide cum Apostolis donati lint a Deo, semper vera fide praeditos manere dc contra eos, qui a fide deficiunt, vera fide praeditos nutaquam fuiss). At, quam infirma Sc inconcinna haec sit coli elis , ratio jPsa st uim indicat Nam textus dicit, illi mansi em vobiscum e Non dicit sina pliciter, illi mansissent tales quales erant aut fierant semel; sed mansissent nobiscum in coetu nostro.
Inde enim sic colligo: Si Apollotus id indiciire hic voluisset, quod Censor eum indicare vult, sequeretur necessario, eos, qui semel; fideles sunt, etiam semper professione tales manere , sive ab externo Christianorum caelia,cui emes 4 junxerunt, nunquam sese se regare, quod absurdum esse fateri Vitur Censbr, si consentanehsitis loqui vult. Et quid' an non fieri potest, ut sancti aliqui vel infirmitate aliqua abrepti, vel metu iudore obsessi, vel vi adacti, vel etiam sponte sua eius'; perveniant, ut cum haereticis adve sariis Christi conspirento Sane,si fieri potest ut in profasam talia solutam vitam prolabantur, cur non pollent prolabi ad id quod inianus est,id est, ad externamir etsi nem, quae verae christianae Religionis