장음표시 사용
491쪽
EXAMEN GnNSURAE videtur indicare. H in Hata est, nihil ineptius a Censere disputari potes, Nam nisicio unquam istam instinctum, missionem vocavit. u. No Censores ipsi quid iste instinctus peculiaris sit unquam explicabunt, aut qua ratione a pura puta imaginatione, quam quisque apud seipsum formare potest,distingui nouit ac debeat. III. Ubi id explicaverint, nemo erit, qui istum instinctum non requiri dicet in eo,qui ad alios docendum te comparat Nec Socinus uspiam huiulmossi instinctum requiri negat , ut inepte Polyander vicietur in si-prad. disput statuere. Quare hac signincatione pretierita, te missione proprie dicta quaeritur, de qua ita statuunt Remonstrantes Mis sionem, seu immediatam, qualis fuit Apostolorum , seu mediatam, , ut imαε ut ita loquamur , qualis fuit ordinatio Episcoporum per Apostolos, diata tralis aut corum successsores non cristimant esse praecish necessariam , ad 2 , ..: et constituendum ministrum Euangelicum, sive ad hoc, ut qui jurediata q Hude legitime Euangelium per Apostolos praedicatum, porrb aliis homphi ιν ii: minibus praedicet: Ubi caetus formati sunt, in caelibus jam certus.
per Apostolos ordo constitutus est , fatentur mediatam seu ordinariam missionem .iscita fibri locum habere dc posse, de debere Ibi enim ut mittantur, id est, semper aut centur, qui caetus istos ex ordinis constituti praescripto doceant, o
di nisi decori ratio postulat. At ubi caetus nondum sunt formati,
stituendu Mi- aut ordo nullus in caelibus adhuc constitutus est, ibi praedicandi Emit m LMR anstellum ius habet, quicunci donis ad docendum idoneis iuxta Cationem Apostolicum l. im .ib Tit j. praeditus est, quem populus aut rodat ut doceat, pro modulo suo , aut quem docentem ultrci
audire sultimi. Alia missione hic opus non est. A Deo mittitur, quisquis hac ratione populum vias Dei docet, non quidem si praecisa missionis , sive verbi mittendi significatio, sed si usitata tantii in attendatur. Dod si hoc Socinianum ci Iecredit Censer, ut hic non obscure indicat; Socinianus itaq; Collina jus est, Joannes Polyander, qui in Synops purioris Theologiae disp. a Thesibus a. 3. diserte idem amrniari quidem postquam prolixe contra sincinum disputavit pro missionis necestitate. Quis non miretur viri acumen λὶ Verba ejus haec sunt: Si.vero ex illis ahqui in principio Re- formationis absit praevia certae cuiusdam cclesia vocatione Euangeliuni serint pubi ipsi is reclamanti anni nciarunt, in eodem Spiritu ad illud
ibi uri ius piu , asinii seri astis erunt, quo olim Apollos , Curi reni3,quo olim in Iudaeorum Sstnagogis . eorumgentibi mysteria festichri Di,
praedicase dicuntur, et xj ct invii . tametsi aut a Iudaias,aut agenti
bus, aut ab DoLZolis, aut Euangeli D, ad illud munm fuisse, dinatos,nusquam
492쪽
nu ruam legatur. Interim sicut illa, accedentepone Aponolorum approbatione, per amabam alios Christi discipulos musto manere inchoato silemnite ferunt confirmari, t te Luca Act: ., p. xvij. ar. Sic Origenes alim in urbe, in qua nullus ei Z Chr tianus, angeli lanti contingerem e severat, ut poctmodum communi auiutorum , quos ad Christum convertit,suffragio piscopus ordinetum. Homesti su δ.Num: Et sane, ubi nulla eiu Ecclesia, ibi viris a Deo ad Euangelsandum missission eILas hominιbus, Deum ignorantibus expectanda vocatiosed Deo
mittenti immediate obtemperantium ex communi obligatisne, ad re numi Mero occasione oblata, promovendum, donec tum Ecclesiae ab ipsis colligena , tum fratrum vicinorum , aut remotorum consensu , in ιnchoata
Minione la9itiantur. I nunc, Cens ,r,4 Socinianismi dicam scribe Colles, tuo, , si placet, eandem scribe Petro folinco, qui , in pes Resp. sua ad Cardinalem Perronium, integro capite xxxiv. probat, linaei. complures ab omni aevo Verbum Dei praedicasse, sine ulla praecedente missione, aut vocatione, , quod mirere,iam extra, quam in casu necessitatis, eos fid jure ac reae fecisse. Similiter dicam scribe Amesio tuo, qui nuper in Bellarmino sito euervato,Tom. a. lib. et mcη. cap. a. de vocatione, his verbis utitur: Missio m quam in Scriptora signi at vocationem ordinariam, qua per hominta in abquem derivatur,
neque se significatione notat actum aliquem hominum locantιum homi . ne ordinaria ratione vocandum. ostoli ipsi nunqua hocsibi arrogabant, ut missionem suam haberi voluerint pro vocatione ordinari paBoris quomodo praedicabunt, nisi mittantur ' ruppis sat Casetanusia Deo. Quin imb tibi ipsi dicam scribe, Censor, qui pag. seq.27 . diserte asseris istud ipsum. Haec verba tua sunt in fine paginae: Interea tamen nouae temur in Ecclesia prima ni titutione,cum ordo non ent, aut ejus respis tui. one , ordine collapsi, aliam rationem se tua tamen vicem habeat vocationis iniri se Ied extraord De Vide etiam eundem inm msaepius idem asserentem, in cap. de ordinatione in Bellarmino ene vato, aliosci Reformatos complures. Ex his eadem opera aestima, Conser, quam aliena sint, quae a te allegantur loca, aci probandum missione ordinaria opus esse, ad constituendum ministrum Euange-l8 8c imprimis, quam ineptes te, ex mente e meo, citetur locus, ex Epist ad Rom. X. II, ut probes ordinariam missionem. Deniq; quam immerit Socinianos tactas Remonstr. cum locum istum aemissione Dei extraordinaria, sive tuae a Deo fiat,tantum intelligendum esse dicunt, quia idem forte Socinus dixit, cum Amesius vester diserte assirmet, Missionem in Ar turis numinam vorationem ora
493쪽
dinariam, aut eam per hominrest, significare; missionem irae acum C. etano, de missionei'a , 'a Deo , , tutelligentiam tantum
P. Semone tertia ApoΠοlis,quibmsingularem autoritatem ac ἁνυπε λ νον tans Vrbilem potectatem tribuunt, inquit Censbr adjungunt sicios tum Prophelmo Eua Phitas, tum doctores Pas Fores, quibus, qualam. an similem aestorιtatem trabuant, non dicunt. Nempe, silentium tam controversae M incertae rei etiam censuram patitur. Quin potius audacia haec Censeris censura digna cit. Quaecunq; enim naede re disputantur, ea , ut ut specios ventilentur , talia tamen non sunt, ut pro certis atq; indubitatis haberi aut possint, aut debeant Certe, inquit, Prophetis eam detrahere nequeunt, quum cclesia aecatur
in steatas per sendamentum Prophetarum onolorum si tum N. 'citam nisi Eph. - F. Nec Remonstrantes eam diti Prophetis vel verbulo detrahunt. Attamen per Prophetas intelligis ' μὴ fhςs istis , locis , quos Censor citat, Prophetas tum V. tum . Testa- 'i' menti , quae Socini explicatio est , non usquequaq; est certum. Et causam dubitandi justam habent ij,qui locum .ad Corinth.xiv. a. ubi de Prophetis, Prophetarum autoritate agitur, exponunt de subjectione, qua Prophetae pauciora pluribus contra sentientibiis subjecti esse debent. Etenim, si ista Prophetarum .Test conditio
fuit , non filii sand autoritas eorum οἰνυmύθυνος, nec potestas irrefragabilis At si de subjectione illa agi dicatur, qua Prophetaminproprij Spiritus, sive divinae inspirationes ipsis prophetantibiis sui
3ectae crant, ita ut eas non lymphatorum in morem , sed composito animo atq; oratione suo tempore atq; ordine proferre possent in medium , minor dubitandi causa est , quamquam talia loca sunt, quae indicare videntur, Spiritus ejusmodi Prophetarum probari etiam a fidelibus ominibus debuisse, an ex Deoissent. Nec Euangeli-Quae ruarge-IZis, inquit, ouod hi συνεργοι, cooperam pactolorum passim dicantur. itius quaiis autoritas Euangelist rum fiterit, incertum adeo est, ut necdum certum sit qui Euangelistarum titulo censiti fuerint, aut censeri a nobis debeant Sanavia o discipulos immediate a Christo vocatos, laticis quosdam ab Apostestis deinde assumtos, Euan- elistas fuisse vult Lucam marcum in Evangelistis non censet, nec Titum, Timotheum, c. Beza id moram fabulam esse vult. Remonstr.de eo contendere nolunt. Hic tantum admiratio illos net, quod Censor Euangelistis parem cum APostolis autoritatem tribuar. Si quidem conitans est sententia Ecclesiarum, disparem
494쪽
CApITI VIGEsIMI-pRIMI 229 fuisse Euangelistarum , inpostolorun aularitatem in docendo, scribendo ram scripta Euangelistarum pro divinis Canonicis censendi non fit se, nisi autoritate Apostolicae alicuius approbationis confirmata fuissent. Recte an secus ita sentiant Reformatae Ecclesim erit, adlluc controvertitur. Nec justa fatis ratio, pro sententia eorum est,quod Eliangelistae ἀνεργο Apostolorum pastina dicantur. Aliud enim est σύνεργον esse, aliud parem in doccndo aut r talem notestatem habere. Quod ex eo manifestum est, quia Apostolus doctores omnes σμ πεισβυτέρους suos vocat j. Pet .v. I. Et, ouos non vocat Apostolus ri Ἀργοῦς suo. Vide Phil. h. , . v. 3. Col. iv. II. Philem. . An eos omnes dicet Censor Apostolicam autoritatem habuisse' An Euangelistae Rom. xvj vers. 7. Apostoli vocentur, ut Cenlb ait, incertum est bimo quod de Euangelistis istic agatur parum verissimile est. Sed generali vocabulo eos sic appellari posse nemo facile iverit inficias, phrasis loquendi id videtur arguere, quia exim ij inter Apostolos vocanturintq; haec, quamquam Remonstr. pro certis atq; indubitatis non adsentiat tamen
ex iis facile est os ligere, quam longh absit a mente Remonstrantium Censor, cum iis tribuit, quod non Euangelistis tantum, sed pastoribus: doctoribus quos pro iisde habere videtur Apostolus
parem cum Apostolis autoritatem iotestatem tribuant.
Sectione quarta, inquit Censor , οἱ torret pactore diversos ab . A Episcvis' proteris utunt Nihil minus: Distinctionis tantum ii burre S
lius, quam Apostolus facit, Eph. iv ra cum alios a Deo datos Apo-Ltolos, alios Propbetas, alios Gangeli , alios pact res tollare asserit , rationem habuerunt An autem Doctores, Pastores
ijdem non fuerint cliam Episcopi, presbyteri, id verbio definiunt. Et posito , quod Doctores hos diversos ab Episcopis facerent, id est diversam fuisse eorum iunctionem,ab Episcoporum Gnctione, qvid in eo absurdi foret Eand in cholis aut domibus Tamiliis eorum incti l um habere potuit, ut Episcoporum in Ecclesiis, nullo autoritatis discrimine. Nec refert, quod voces istae Doctorum Pastorum,Episcoporum, Presbyterorum aliquando permisceantur in Scriptura: .imin Prophetarum auangelistarum doctorum,adeoq;Apostolorum voces permiscentur in Scriptura, cum tamen Paulus diserte assi mei, Deum alios dedisse Apostolos, alios Prophetas, alios Euangelistas, alios Pastores Moctores, ratione se habita ad peculiares cuiusd; funct: ones, quibus inter se discriminabantur, codem plane sentit, quo aliis per Spiritum litum
495쪽
Ex AMEN CENSURAE fui dicit se Cor xij sermonem sententia aliis Iermonem notitia .aIis
sim,aliis dona senationum, aliis Prophetuam, atiis discretiones Piruu-uma cum tamen taph unis iisdemq; omnia ista, ut multa simul,o tigerint Caterum, inquit, in Episcopis,presbieri 2 diaconis, utuntur designationis oe praestatura vocibu , CT, Q in Belgico exemplari Ih, o Hitutionis, O cirridem ab DoLtolis aut Ecclesia non autem missionisDei,
aut Spiritus ejus mentio facta. At misso haec Dei, aut Spiritus Dei, De fissione quam specialem Dei aetionem tibi notat Censor,quae a constituti ne illa, quae ab Apostolis, aut ab Ecclesia fit, distincta est' An immediatam actionem 'salis erat ea, qua Deus mittebar, id est , i stinctu peculari adflatos ablegabat Apostolos, Propheta. Immediata itaq, Missio semper neces Iaria est ad hoc, ut quis, Episcopus , PresbIter , aut Diaconus hodie 4 fiat. An eam , qua quis sibi ipsi persuadet, se a Deo missumin vocatum es h ad docendum At persuasio missionis,non est missio, imb posterior est missione,adeoq; communis omnibus etiam falsisDoctoribus. An mediatam At quid tum aliud mi ilio Ista est, quam constitutio illa,quae ab Apostolis aut Ecclesia fit, cuius mentionem faciunt Remonstr. ido An eam
missionem Dei aut Spiritus ejus non esse dices p Quia ergo est miliasio haec Dei aut unci haec cognoscetur DCapiat qui potest. Vide
quid Amesius vester in Bellarmino suo enervato cap .ij de Vocati mesu, ne Ministrorum dicat Thcs. . Resp. s. Oct electionemo ordinati nem legitimam, nulla vocatio aut missio generaliter ea expectanda, GNintelligi potest, quid vocationis desit minis tro fe electes ordinato Atq;
ex hac una re manifestum est , quam vana frivola sit tota illa, quam de necessitate mission s paulo ante ii iterii molestaem ves, d.sputatio. Nec enim intelligi potest quid tibi velis A fissionem necessariam se dicis tuae a persona Ecclesiastica manuum impositione. praevia vocatio Ecclem Dr. At haec Missio, in constitutio illa, quae ab Apostolis, aut ab Ecclesia fit, praeter quam adhuc missionem aliam, quae a Deo, Spiritu ejus nat, necessariam esse dixisti, addi cto eum in finem loco Act.xx et 8 Attendite igitur vobis ipsis ct toti gregi, in quo Spir. S. vos posuit Episcopos Sed esto Missio ista tua e Ilicanda tibi relinquatur. Quod attinet ad Missionem illam, quam ic describis jam ante diximus, Remonstr haud gravath adsentiri
in caelibus formatis constitutis eam necessariam esse , necessitate ordinis, decori, cuius Deus ipse autor est Impositione manuum excipit ipseAmesius vester in Bellarmino suo enervati Cap. de ordia natione Parag. IO. Ritus imposition ima uumn en absilutenrcusari
496쪽
ad 'paLλοω , non main 7 m coronatio ad si Regis , aut nuptiarumeelebrati ad earum se: At in prima Ecclesiae institutione, cum ordo non est , aut in ejus rei titutione , cum ordo collapsus est, eam necessiriam eis negant, proinde eam de essentia muneris Ecclesiastici, quod in Verbi legitima praedicatione, consistit, non esse habendam : Quod cum totidem verbis in fine huius paginae Censer agnoscat, quid aliud facit quam contra umbra suam dimicat, quam aliis labem Socinianismi, inusitam cupit iam sibi ipsi turpiter inurit λ Et cum in fine huius Sectionis diserte a clarissis viro Episcopio Missionem Iocationem selemnem 3c ordinaria praescripto Magistratus sub vid Ecclesia constituta est definiri adserit, adebit crimen laesae Majestatis committi , cum adseverare dicat, si
quis injussu agili ratus ad publice docendum , in Ecclesiam istam
involet, an non latis aperte totam hanc Disputationem suam eversum it, quando Remonstrantibus tribuit, quod missionem sive vocationem nullam media tam , necessariam e se contendunt Tu Lecto judica Clausula , qua Censor in fine huius paragraphi utitur cuni ait Cuius criminis elitatis an non sim rei, ipsi viderint, sine causa , sine occasione paragrapho adjecta , non nisi et Censoris,Mmalam conscientiam arguit Majestatis crimen, ait Tacitus, strerarum ent, qui crimine vacant, de qui ejus rei sunt, Dierumq; eo gravare solent eos quos oppresserunt, ubi cum honoribus, quos quieta Repub desberabant, perturbata consecuti sunt licentiam, quidlibet
impuli augendi, dicendi, ac scribendi. Quisquis per factiones opprimitur, velit nolit, factiosus audire cogitur, 'ui oppressit, facti lis, S Majestatis reus esse desinit. Factio nunquam triumphantis , sed succumbentis, aut licet per vim Minjustitiam oppressae
Sectione quinta, inquit Cens ,r, Episcopos cum Presbyteri copulant, s confundunt ut ossi, docendi s regenia ossiciis , nisi sine hic Δ-LZin re cum certo, cir cuius, res ectu accipi velint Fatendum est verba Remonstrantium, sic concepta esse, ut d stinctes cum certo ossicii cuius d respectu accipi possint etiamsi potissimu in eam nam distincti
tem inclinent, qtiae Episcoporum o Presbyterorum unctionem C eopo,&Preia
andari olim fuisse statuit. Atqui, inquit Centor, tentiam βιam ita byxς ψ . in ambiguo occultant, ne author de pie te Ord Holle refragari videantur, dcc Nempe hoc illud erat, quod Remonstr movi l Pulchri
conjecisti, mi Censor. At, cur non conjecisti potius id factum a Remonstrantibus,ne universis Magnae Britanniae Theologis,uiris ant,quitatis
497쪽
EXAMEN CENSURAEquitatis melioris peritissimis simul ac retinentillimis , res agar viverenturi H Q praejudicii im , credo , nimis grave tibi , visum fuit. Author belli, de pietate Ord Holundiae ut primus ac solus sententiae huius patron is crederetur, causae tua intererat.Scd,si omni-ribit: ita se haberet, non gravarentur confiteri Remonstr istius viri autoritatem , in rebus ad antiquitatem ritus priscos pertinentibus, tanti apud se momenti cue uti nisi gravim mas rationes habeant, sententiae ejus refragari nolint. Est enim antiquitatis buris prisci,ad miraculu usq; peritissimus, ut jam alias ejus dotes quibus Hollandia illiistrat,& propter quas Holladiae nostrae decus appellari meretur,non attingamus. Et,rem hanc quod attinet,etsi Remost. litem nemini propteream movenda esse statuant, ure sarie ac meo; lasso fibrito Presbyterorum hanc distinctionem , in Presbytero duentes,ixe presbyte Presburos regente tantu , novitium ευρομα Vir lite Clarissimus pro-z zz:: nunciavit. Nihil in toto N.Test est, quod distinctioni isti fundan-
novum dae sufficit Tota antiquitatis praxis ei repugnat;& non paucae sunt Vζημ' rationes , propter uas merit culpari debeat , nisi quidem ne- cessitas eam exerceri postulet; quo casu eam,non inutiliter in Ecclesia ultirpari possse, haud inviti concedimus mon ut Apostolicaminstitutionem, sed ut ordinationem humanam,Unus tantum locus est
j. Epist .ad Tim. v. I , unde distinctio illa peti posse videtur. Et hunc Censor unicum pro causa sua citat. At, si is propius videatur, apparet non utoue aded curum es te, ut solide pro distinctione ista, tanquam Apoliolica, adserri possit. Nam in textu non dicitur Probi
ros aliosisse simpliciter ποεςῶτας, isn laborantes in verbo, id est, non docentes alios mωντακ ἐν λίγοι - διδοπώλία, sed inter Press byteros καλῶς πζοεςωLia dicuntur ali, esse κοπιω ντες ε ii, moth. v. i . δασκαλώ .hi non Κοπιῶν ἐν λογω, --δασκαλύοι, non est simplici- κοπιῶ εν ter docere, aut docendi provinciam, ves uti laborem, sustinere neq; λόγω f tantum fideliter aut gnaviter docere, opposith ad eos, qui ne lige- ἡ κοιλια ter perfunctori in docendo occupantur scd cum magnoia re, fatigatione . cura docendi provinciam sustinere, sive quia multiadvcrt ij, sive quia multae res gnaves occurrunt,quae docCnti magnum laborem curam adserunt, praeter eam,quae in caeteris docentibus realitritur , diligentiam 4olicitudinem. Hos, inter cos, qui
bene 'aesunt, id est , diligentervi gnaviter ossicium suum in docendo faciunt, praecipue duplici honore dignos, id est, stipendio,aliis que ad functionem istam disicilem sustinendam, neces riis aut utiliba emolutrientis Mapliciter dignos esse dicit Apostolus. Quare, quod
498쪽
tioquin ignavi quoi d PMi hoηore igni strent, id nitia is exile, adeoq; fitile es Nam id plane praeter in eluein Aposti li est, ut jam ostensum fuit, qui cos etiam, qui non laborantis Vesbo recenset inter καλῶς παες ώτας Adde, cum tronor , do quo hoc loco agitur, c scopo loci, 3 sequente, et s. 8 di us est operarius meraeedebita honorarium stipenatum significet, quod Pres teris regentibus tantum temporariis , ac plerumq; annuis aut biennal bus adsigna' non solet, adeod adtignari dc re non conceditur, fieri vix potest, ut locus hic de Uresbyteris istis intelligi debere, credatur. Quod attinet praxin antiquitatis ex ea vid id demonstrari posse idoneis documentis, ut Ccnlbr asserit, ingentis audaciae aeritatis est, adeoq; tam clare refellitur a Theologi An s s aliisq; antiqu tatis peritis, ut verbum addere non sit nec Je. Haec tamen , ut an diximus, sic accip cnda non sunt, quas ordinem sive regimen illud Ecclesiasticum , quod in Ecclesiit Resermatis receptuiti est , illiciti aut da innam dum putemus, sed ut appareat istuci tale non esse,quod ab Apostolis in Ecclesiis constitutum, ubiq; neces Iarici ob urvandum ad Apostolorum seu praescriptum , seu exemplam , center de
Sectione Sexta, inquit Censor Oscoporum, Probterorum, DLr-
conorum autorati limitatur cessante e ctraord. naria missione 2 insta
bili insis, utitione sicundum prasci iptiunem regula perpetuae cum de do Diana tumciso psin, Minns bene si opposite tu intestigi tur quasi primis Ecclesia Doιuribus illis regula 'cytiam Frui oportiterit, nulla, certa icprascriptas crit, Osuus uirinus a s. ιtus 9 ni Z.uctus Successoribus t er o regu cripta si orit ac prascripm Mira libologia. Quid eri: λAn Apostoli,quando a Spiritu Dei adit ibantur opus habuerunt certa aliqua regula, ad quam additum istum probarent , utrum rectus nisi ,' ζBc divinus esset mi non, soliis c. go adnatus de instinctus ille divi bae, sui, nu regula dc norma erat, juxta liam omnia sua componere debe 4ψx g bant, nulla alterius ivgulae , ut regulae, consideratione. Si opus habueriint certa regula Iam adnuit isto divino sic moti non faerunt, ut intelligerent cum divinum adflatum esse. Si enim id intelligebant, quoi sum alia regula opus habebant' Divinus en .m adflatus omnium est certissimus: Certum quid i m est, Apostolos, cum Judi; is caeteris omnibus, rcgulam ceriam habuisse quam sequi cos opo . sebat, ubi adnatuec iistinctu peculari Dei non donabantur, sed
499쪽
ubi illo donabantur, ibi regulas omnes cessare, adeoq; res uias omnes ad adflatum istum exigeret interprctari eos necesse fruit. Quare, hoc d. scrimcn cinne itatuendum est inter Apostolos, Iub:equentes Episcopos ac Doctorcs suod affatus Divinus, quo Ap stoli a Deo donabantur, norma eorum erat, ad quam Vetus Testamentum, quantum ad rem, quae afflatu isto continebatur, attinebat, interpretari opus habebant, non contra Caeterorum verci Episc porum omnium norma sit haec ipsa, quae per adflatum Divinum tradita scripta est ab Apostolis, adeo ut ad eam, Spiritum omnem, id est, omnem in pirationem, omnem adflatum, omnem interprotationem, quocunq; demum titulo veniat, exigere ac probaret Mant, non contra. Haec tyrocinia stat Religionis Christianae, quae turpe est convelli amoetoribus Academidis, dum impenta nimis contradicere volunt iis , quae a Remonstrantibus alio quam rever ab iis fit, fine adieri autumant. Vposeoli, inquit,non ita dirimim restidirestigi ferunt, ut do in sta infirmatis ne a Dotiticina sera V. TLi. non acceperint. Contrarium verum est Apostoli intormationem doctrinae tuae acceperunt a puro puto Spiritus divini affatu in juxta afflatum istum genuinum & verum Veterisa est sensum quem antea o doctrina V. est non percipiebant; md quem antea male percipiebant, informandu esse didicerunt Attamen, inquit Censor. passim doctrinam suam eo revocant. Ita est hon quia ex ea informationem acceperant, sed quia de ejus recto, atq; a Dei Spiritu intei to sensu, per spiritus, livinitas latum informati erant Eli verbioe carunt doetrinam suam , quando ipsis cum Judaeis, aliisq; res erat, qui filatum istum divinum nolebant admitteres, nisi eum cum V.
Test doctrina consentire adeoq; ex ea probari intelligerent. Atq; hinc est iiod Judaei, hodieq; tam difficulter ad Religionem Jela Christi adduci possint a nobis , qui amatus istius divini auxilio destituimur, cuius beneficio sensus genuinuSV.Test. ut eruatur necesse est quodq; nos qui Christiani jam sumus, doctrinae V. Test intelligentiam consequi in multis rebus locis' vix , ac ne vix quidem, possimus, nisi ex Apostolorum insormatione quam a Spiritu divino acceperunt. Quod subiicit levius est Mirum ect, inquit Censer, quod in rei timoniis margini adscriptis Timotheum. Titum in Spiscopun e Timotheo censeant. Adeone hoc mirum est, Censor, cum videamus totam ρο-
neAntiquitatem eos in Epistopis censuisse. ut prolixe in scriptis suisiuit de diversis Ministrorum gradibus probat Sara via: Vide Eusebium Historiae Eccles lib. 3. cap. . Ex Discipulorum Pauli numerosit.
500쪽
ereditur. Titus quι Ecclesiι in Crem irae uit, Scc. cui consentanedad fine Epistolarum Pauli ad Timotheum altum diserte uterq; Titus Timotheus Episcopi vocantur. In fine Epistolae ij ad Timotheum haec verba sunt Scripta eL Roma cunua ad Timotheam, eum Paulus iterum si tereturia cri Neroni In fine Epistolae ad Titum d citura Ad Titum, quiprimus Cretensium Eccum ordinatus fit Episcopus sic illa ex Nicopora Macedonia. Si dicas inscriptiones has de litbstantia Epistolarum non Ie,in suppositias esse, non qii idem admodu refragabimuri attamen hactenus merit,allegari possunt,
ut constet,non esse hanc opinionem, Quod Titus, Timotheus Episcopi fuerint, novam, nec Remonstrantium εἴρημα. Tum quicquid ea de re sit, rationes certe tuae, quas hic adsers, ut probes, eos Epucopos non suis se tam sunt leves, ut mirum sit, si quis propter inscriptionem illam, quae sane Perantiqua est, non malit credere .uimotheum aitum Episcopos uis te, quam propter rationes has tuas contrarium credere, aut inscriptiones illas in dubium vocare.
Vide quae hac de re prolixe, diserte contra Begam scripsit Saravia, in libris suis de variis Ministrorum gradibus. Sed haec res tantition est nobis, ut propterea litigandum putemus. Operae pretium 'suit ostendere obiter, quas minutias censuerint hi Magistri nostri, ne quid non vidisIe credereuiui, pro acumine suo Scholastico. Sectione septima nihil taxat,sed ex obliouo tantum, per suspicionem,more suo, Declarationis verba incalumniam trahere studet. Dixerant Remonstr ex eo quod Episcoponimi Presbyterorum omnium munus sit, juxta propositam ab Apostolis formam Ecclesias docere, ac repere, manifestum esse,aliis in alios imperium ac potestitem, nullo iure divino competere Se tamen idcircd omninbimprobare nolle, multd minus superbaereiicere gradus illos docentium ac reeentium , qui in variis Christi Ecclesiis ordinis Hecori sive ευπιξιας conservandae causa jam olim instituti sunt, de passim adhuc obtinent, si modo istandem non degenerent in tyrannidem,& dignitatis, potestatisq; cuiusdam muncianae potius quam Spirituali ministerii δε Christi Discipulos decentis modestiae speciem prae se non ferant Ex hac tam innoxia Remonstrantium periodo, arripit, quod de gradibus inter Presbyteros docentes de regentes dicitur Scistere, tu ab ipsis insertum est,inquit, pietat Ordinii mo edishusi ci
aut hors,tu in regimine aesideriinti, hic seu cribant Calumniol sane, seriis.
impudenter verba ipsa innuunt, idia ipsis factum in gratiam Ec-M M a clesiarum