장음표시 사용
511쪽
CApITI U G EGI MI-s E Cum D I. 23osectione .censetur definitio visibilii alpectabili Ecclesiae. Sine eausa. Definitiones arbitrariae sunt Remonst antes definiunt Visibi L d. ιι
te Ecclesiam,qua tale, quatenus a nob: in hac terra EcclesiaChri- Ecclesiae.
sti pro vera Ecclesia habenda est. Non dissilentur veram Christi Ecclesiam , quae Deo christo placeat, vitaeq; aeternae particeps sit futura,clle non posti sine vena fide in Christum, d ad id,ut a nobis vera Cliristi Ecdlesia trabeatur, i nos adjungere postumus ac debemus, negant requiri fidem: Sic enim nunquam sciri a nobis posmet, quae sit visibilis Christi Ecclesia, cum qua communio nobis colencia est, quod per se absurdissimum est.
Sectione VI Ecclesiam Cathoticam ex proprietate vocis Catho De initio Eelicae detiniverunt.Rcmonstrantes. An generalissime aliquando acci si 'bo-piatur, ut Censer ait, disputare nolunt Ecclesiam tamen Tritim iiii μ' phantem, quam appellant, iubea comprehendi nec posse, nec det,ere arbitrantur : Ecclesia enim triumphans non est Ecesesia aut credentium aut profitentium fidem. Fiae enim locum non habet, ibi triumphus est Visio ibi est,in praemium vel τελος fidei, non fides, non o dientia, nedum fidei aut obedientiae professio, prout diser- videre est j. Cor.xiij. a. I 3. Sed nec dena re magnopere volunt contendere.Quod post haec quaerit, exocratione patentheseos quae in para grapho hoc obiter legitur mahunt interim flva at in- te ra Ecclem Catholicia quo senui ea accipiatur, id alienum plane est,in non nisi per vim ac violentiam huc rapitur. Totiis enim paragraphus iste est directus contra Pontificios, qui aspectabilem aliquam Ecclesiam semper in terris saream tectam conservari asserunt quae adiri & consuli potest ac debet, tanquam omnium controder tiarum clitium arbitra Parenthesis verb ista mancuti merim stra ista sibi, attinte . Ecclesia tholica per prole si tantu addita est, ut cur Dded ibuoratur obbbstioni frequentatae a Pontiliciis An ergo visibilis Christi p0i Ecclesia pollit omninc deficere in hoc mundo quasi diceretur,om vcvt
nino; cc posito, quod Particulares omnes visibile Ecelesiae defies πη sirent, nihil obstaret tamen tuominus maneret Ecclesia Catholica,''--ου iid est, fideles iij hoc illic disipersi per universum mundum oui, si
in unum omnes convenirent, Ecclesiam aspectabilem in muncio a V
cturi essent; at quia dispersi lint Ecelesiam talem facere non pos est esunt Atlameli, inquit Censor, anceps Is oratio. Declaratione re, eger, 'esi fioni an intestigant manere Alvam ct ime ram Ecclesii.im Catholicam , quod, neu in teriis universe descini, μου tite V meu pars in catis permaneat iri. a.,iiirdi. an vero is posibilitate quidem escimus auten actu intui. . DPM xx
512쪽
Quasi vero Remonstrantibus hoc loco res sit cum Calvinisti aut de perseverantia finali hic agatur. Nihil minus. Cum Pontificiis hie agunt Remonstrantcs, qui possibilitatem deficiendi a fide totaliter de finaliter agnoscunt.interim tamen Ecesesiam semper aliquam visibilem in irrris procul omni dubio mansura esIe contendunt, quod
nos ita absolute prolatum negamus , concedentes interim, mansura Ecclesiam Catholicam in terris, etiamsi fieret, ut omnes particulares Ecclesiae visibiliter deficerent. Tantummodo ita o hic quaerendum foret, An cum utrimq; concedatur, Ecclesiam aliquam Dei in
terris mansuram semper esse,id de visibili,an invisibili vel Catholica potius Ecclesia certum sit Atq; hoc est, quod in hoc Panagrapho agitur. Sed vidcamus quid hic Censer de Perseverantiacinatri hoc in loco praeter lineam disputet Parenthesios lituus declarationem ex M. Episcopi privatis Thesibus arcessit. Injitria. Est, Quaenam haec est declarati, Spiscopius hac ipsum , ut Ecclesia desciat aut non deficiat, pendere non vult ab eleti ione s CalvinistiGyne ab inesΠibili ,-'siii μδG-Dς gitione quod Censor appellat non pendere a divinacii desielen voluntate aut potentia Dei sed a liberrima hominis voluntate: Ermstatuit Eccletiam Catholicam deficere pos te quidem tali ρο bilitate, qua non modo in actum abire possu, sed sorte usis veniar. Si
possibilitas, se, fortensi veniat, aliud quid signincet, quam possibi.
Iitaem, quae in actum potest abire, salsa itan praeter mentem .Episcopij est collectio : Si vero significet meram ac veram postibilitatem , non generalem illam , qua dicitur e g. fieri posse ut omnes
homines uno eodenrii momento moriantur, ut omnes unum idemque sentiant, ut ex actis in aerem literis coalescat poema, desciui pidibus Sc lignis casu domus existat, dcc nec fanaticam stulta illam qualem Consor cum suis statuere solet, quando fieri posse dicit, ut elatisti ideles deficiant a fide, si ipserum natura infirma consideretur, sed non posse deficere, si conliderentur cum custodia Dei, Dau nar pro &c tum vero admittitur collectio. Verum enimverὸ inquit Censer, i '' - lani, uicquid dicat, Chriatum, o Do etiam in terra porpetuo Lucd. Wripvxestu 32 3 , .cor.xv. as exuit Futilis ratio. Quasi ecro Christus reg-
- no suo privetur,si subditi ab obsequio ejus deficere eum J; pro Rege
decui ni f.e suo nolle agnosceres, admo ad hostem rius transire, si velint,pos 'i' Is L sines Addes: Quasi vero Christus regno suo prbaretur si helci, utitus illine d ab eo subditi ejus omnes Unguli deficerent, seu bonte sua ,seu ab hcilii ruis Christi seducti Tantum abest ut alterum nomin sequatur, . V V ut contra ijdemum Christum regno Lot: terris privent, qui statu
513쪽
ant subditos regni Christi ner talem vim ac potentiam conservari, quae liberam subditorum obedientiam funditus tollit, cuiusmodi vis est irresisti bilis ista vis , quam hic in terminis defendit Censbr. Ubi haec dominatur, ibi demum liberae obedientiae locum esse impossibile est. At sine libera obedientia Christi regnum in terris nullum est Christus enim non est nisi voluntari,populi Rex. Loca, litae Centi, adfert, ut probo Christi regnum in terris etiam perpetuum
futurum, non faciunt contra Declarationem Remonstrantium aliud enim est Christi regnum perpetuum se turum , aliud fieri non posse , ut Christi regnum deliciat, sive Christi regnum, id est, subditos Christi in terris ista virtute conservatum iri, qua posita, fieri non possit,quin Christi subditi maneant. Tantum abest, ut sicChristi regnum in terris perpetuum esset ut contra, si hoc fieret, eo ipse Claristi regnum in terris deficeret. Nam subditus Christi fidelis non est , qui per vim ei subditus manci Gloria lubditorum Christi est , velle obedire , cum posIint nolle QRepis Christi decus est, non facere per vim subditos, sed habere sibi ultroneos Deinde, a liud est Regnum Christi futurum perpetuit , aliud in regno isto suturos semper , qui Christo obed an : Regnum Christi seret per petuum , ctiamsi omnes ab obedientia Christi deficerent, adeoq; nulli essent, qui Christo obedirent, quia inobedientes aut ab obedientia sua deficientes, regia sua potentia non potest tantum puni-re,sed de acti, juxta comminationcm suam , puniturus est Et in hac re apparet manifeste discrimen interReges mundi huius,si contingat eos per rebc ilionem subditorum suoru regno exui in Christum Regem,siquidem omninti contingeret ut omnes ei rebellaret, Mab eo deficerent. Isti titulo tantum manent Reges, sublata omni eorum tum authoritate, tum potestate coactiva, quae tota a su
ditis iubditorum obsecui atq; auxilio dependet At Christus
non titulo tantum 4 ure, sed potestate etiam eadem maneret Rex, etiamsi subditi omnes deficerent Potest enim dominariri dominatur semper in medio inimicorum tuorum, rebelles pro arbitrio
suo puniet. cc enim potestas ejus ullo modo dependet a subditis. Atq; hinc liquet, quam vanumst, quod dicit en es, fiserumne λι-αιlle hoc regnum , Grilium, Regem titulo remisturum Nempe nisi subditos habeat, uos ad obsequium sitim necessitet,&per vim in fide retineat. Ninitimastis iniurium in Christum restitum Christi dici potest , quam quod constare non possit, nisi ex subditis per vim omnipotentem subactis, id est , non ponte aut Ii ora belu
514쪽
Christo mandanti obtemperantibus, sed vi arcana ad obediendum adactis,in eadem vi in adacta ista voluntate perseverantibus. Atq; haec est illa doctrina, quam hic Cenlb cum suis ut orthodoxam, resormatam ubique jactat Deus talem , ut Verbis Consearis utar, doctrinam ab Ecclesia sua avertat, ut fontem atq; radicem non pietatis, scd impietatis, non stud ij obsequiosi, sed supinae os ei tantiae & torpidae ignaviae, qua fit, ut, dum homo divinae moti nis impulsum semper expectat, de ossicio suo nunquam seriti bitet tus sit. Sed , inquit Censori, Promissionem de Eccsesiae in his terris
2iistitat xvj. 18. Sc xxviij.vers est. Jam verbiora illa non continent promis insorum nihil sionem de Ecclesiae Christi in terris perpetuitate Matth. xvj x8. .i ii ' ' non promititur Ecclesiam semper mansura esse Ecclesiam , sed tan tum Ecclesiam, qua Echlesia eli,semper mansuram invictam a morte & condemnatione Portae enim mortis anserni mortem M in sernuna signisicant unde potius concludetur, Ecclesiae hic in terris versanti, qua tali, nihilPromitti, sed Ecclesiae, quae in terris est MEcclassia manet usq; ad mortem, Promitti aliouid post mortem. Deinde, nihil hic promittitur EGesiae, qua Ecclesia caetus est se aliter, sed qua Ecclesia credentium multitudinem significat , contra Juos omnes ingulos mors praevalitura non est juxta d,quod est
otian. as. 26. ari credit in me etiamsi mortu fuerit vivet, O est ut in o. qui qui vivit tradit in me, non morietur in temum Eadem est ra
tio loci Matth. xxviij vers est. Nulla ibi promissio stitur Ecclesiae. sed tantum Apostolis, Ecesesiae findatoribus, quotquot iis in promotione veritatis Euangelica successuri erant, ministris. Nec pro mittitur illos semper situros mansitros Ecclesiam,aut Ecclesiam, percos findatam tropagatam, semper mansuram esses scitari tum Christum cum iis semper ad finem usq; mundisiturum quod cum conditione, si illi sed ne modo gererent, intubigendum esse,
ex istis locis colligere est , in quibus Cl ristus ple dicitApostolis sui,
cuna conditione Vos amici me eritis fisceritis, q/ cηvi ego mando totis, si in me manseritis, P c. Ioan xiv. XV. aliis compluribus. Vide nominatim locum . Corinth. ix Vers ut Quae conditio
sub promissione Apostolis diserte facta coimprehensa est , mulio magis sub promissione ad ministros Euangelij non diserte, sed per conlequentiam extensa, comprehensa videri debet. De
515쪽
Q Uae de Notis Ecclesiae Visibilis Declarationi suae inseruenint
Remonstrantes, quaeq; de iis M. Episcopius in Thesibus suis biud tuum privatas disputavit,ea directe opbosita fuerunt Pontificiorum ea de cuin suci re erroribus, qui notas' iasdam dari posse,adeoq; dari alserunt, per ζάT..t i 'quas is, qui necdum scit quae sit vera Christi Ecclesia,ccri atq; in viribuisque. cssibiliter pervenire potest in cognitionem verae Ecclesiae , per Ecclesiam in cognitionem veritatis salutario ut mirum merit,videri debeat, quod Censeres , qui Reformati Doctores audire, lunt, ista tam acri Censura notaverint , ea solum de causa , quod,
quae in eam sententiam a Remonstrantibus declarantur, etsi aperte Pontificii erroris jugulum petant, tamen non tam cum recepta Calvinianorum opinione, quam cum ScWino communia quaedam habere videantur Tantum eorum est odium in Socinum,ut quaecunq; ejus placitis affinia tantum videntur cista eo ipso damnanda ac respuenda, tanquam impura haeretici hominis excrementa, censeant, etiamsi alioquin Reformatorum sententiae contra Pontificios errores adserendae aptissima, lontificiorum opinionibus radicitus evertendis, quam maxime sint idouea Nempe,usq; aded longescos abripit partium studium, ut cum eo, quem labi delegerunt aaversarium, commune nihil habere videri velint. Magnus hic est morbus&'di non huic tantum sarcillo familiaris est UItra omnium pignorum caritatem amam iis laxosculamur enores nostros Sc eorum, quos semel Conscientiae nostrae magistros delegimus. In dignamur quenquam plus, Quam nos scire, Mad hostilem animum lusscit, si qui ingenium nourum aut illorum non adoret. Itaq; sub Religionis Zelo, non rar doctrinae ac scientiae nostrae aut Magistrorum nostrorum contemtum ulciscimur. Sed ad rem .Sacra enim haec ali
Prima,id est,septimae Sectionis Censura merus est cavillus, Academicis viris indignus. Confessio Belgica, inquit, unam notam stituit, Cavillatio do
Latina plures, sed quas deinde ad unicam redescit. Hic initit, inter py' R oesicum pugnantia dicunt: Nempe igitur, Notam unam statuere &4 QBessi ei
plures, sed ad unam eandemd illam Notam reductas, est pugnan D. etia dicere. Quid videtur, Lectori Satire sanus est Centoro sane, si αἶ'pluit bis hoc est pugnantia dicere, pugnant itaq; inter se Resormati paene 'omnes, etiam in hoc ipso capites Quippe ali eorum statuunt tres Oo a Ecclesiae
516쪽
Ecclesiae notas , alij duas, tertia ad ditas istas rediaeta : Alii unam, ruduistis ad eam duabus aliis. Dc tor Gomarus in Collegio Disputa tionum Repet irarum disput duas tantum et e dicit veras ct es sentiales notas Ecclesitae, idq, probat tribus rationibus, hes vj. secum rus exemplum Calvmi Bertrandi de Loques,Petri Martyris,Augustini Mariorati, Philippi ornaei, actae, cuius haec in colloquio
Pictaviens Anno Is lix verba Par erus cx Bancroso citat, Ecclesia nota duasent, Purum Dei verbum sincera Sacramentorum admin- Itrario: Sunt Mese Iticam disciplin. m addunt, sed Midtiabus illuerimus contenti Pleriq; tres notas faciunt. Antorum Vativi quartam
serte additam cupiet, quia praeter praedicatione verbi puram ejus dem praedicati verbi receptionem requiri ait , in Synopsi purioris Theolog. Dis ut .H. Thes s. Franciscin serius unam tantum E
clesiae notam facit, Verbum lc. Dei, quod mirere, mesim Puritanus,Professor Franequerensis, unana maxime essentialem Ecclesiae notam esse asserit,in quidem eandem , quam hi Censeres hic tam prolixd in Remonstrantium Declaratione carpunt exastitant, vi-dficer Professionem veraefiderim Medulla Theologiae suae lib .cap. xxxij. Thel .a Addit autem,quod notandum est,Thes. 3o pro effo inta in catu ahquopoteLLamecedere solemnem verbi praedicationem,or Sacramentorum adminιIEratιonem id si hoc dixi1lent in Dociaratione tua Remonstrantes DNempe, haec mera pax concordia est in Calvinianis In Remonstranti Dus pugna dissetilio ασπονδος. Deinde,eadem coctione ccnsentur haec Declarationis verba; N retinasint nota catus illius sui te praedicationem et eo collidius it. Hoc quidem non dissilcmuri, ait clator, verum 2 hoc notamiam ambi
tramur, quum de Ecclesii propietatibm seu notis agitur Ecclesia usi crsea natura considerandam epe. Esto: Ecclesia,quae colligenda adhuc s. a iis est iiij necdum collccta est Ecclesia non est. At ex eo, inquit, qu uc. iii dei domina praedicatio sitanterim quiddam Ecclesia, m pote insArumrerumpitur. Q d 'collectionis inus, non efficitur, illisu neutiquam se notam. Quid absurta tori Vim diu so Ergo id quod aliquando prius est Ecclesia, eadem Ecclesia astri; ς rpta liquando posterius erit. Nota enim notato suo posterior est Atariotari' o lio ali alio resfectu, inquit Censor, cst ηLIrumentum colligenda , collecta eLE. Imo vor, idcirco quia praedicatio aliquando instru- mentii in est colligendae Ecclesiae, non potest esIe certa atq; infallibilis nota Ecclesiae callectae, ei, qui, ubi vera Ecclesia sit, aut dubitar,aut ignorat Unde enim resciscet certo an praedicatio quam audit, sit praedicatio, qua cit instrument in colligendo Ecclesiae, an, qua
517쪽
CAPITI VIGESIMI-sECUNDI 2 rqua est nota Ecclesiae iam collectae λ Hoc ex ipsa praedicatione, ut
nota habere non potest. Alia itaq; nota opus nabebit, ut notam s. tam discernat,in sic in infinitum tandem ut eat, necesse erit Receptionem doctrinae praedicatae, accedere volet Walarus, uti ante
diximus. At, inquam , receptio ista, nihil aliud est quam prosessio
doctrinae istius, quae praedicatur, non autem,qua praedicatur, Id A-mesius vester manifeste docet, Quum dicit, Proselionem nam in tu ali in pse locnm habere anteflemnem verbi prae ationem ,
cramentorum admininrationem. Et res liquet Ex Scriptura, non praedicata, efflecta, haberi potest plena veritatis notitia miles, pr inde etiam notitiae idei professio. Tum vice vcrsa, praedicatio pura locum habcre potest, ubi tamen ea non recipitur, ibi Ecclesia nulla est, quae receptionem istam profitetur, puta inter infideles , inter mundanos concionem quiderm requentantes, sed communionis professione detrectantes. Cui adiae, quod praedicatio pura, sive qua est instrumentum Ecclcsae colligendae, sive qua in collecta E csia exercetur, non sit nisi Pastoris actio. At pura puta actio Pastoris, non potest esse nota Ecclesiae. Secundo addunt, inquit Cenlbr, eas Nobis Ecclesiam induareo visibilem 'cere. Ubi voce Nobis , rectringunt ejus noti ic.rtionem si nota
rum U- au membra Ecclesia tantum,non autem ad alios quoscunt δε- viantes a vera Ecclesia , aut etiam , qui extra eam Fint. Nihil minus.
Declaratio Remonstrantium non restringit vocem illam ad mem β.' t s tbra Ecclesiae tantum , sed ad eos, qui, cum norint quidem quae sit ' Ῥ
salutaris fidei Christianae doetrina, nesciunt tamen uni sit caetus iste, nς, Fibiis diain quo do strina ista senat rccipitur, sive j,qui id nesciunt, mem feei ,PH bra sint verae Ecclesiae, sive non sint Nimirum, directa est Declara Nobis in-tio contra Pontificios, eosq; omnes, qui notas aliquas certas dari dic re, contra
asserunt, per quas perveniri potest in cognitionem Eceses a verae, seiugii. 'μ per Ecclesiam istam cognitam porro in cognitionem salutaris ver talis, antequam scitur aut cognoscitur quae sit salutaris veritas, per quam Ecclesia vera Ecclesia est. Huiusmodi enim notas frustra qυς-ri, Si fils,adsignari a Pontificiis aliisq; statuunt. Et ratio manifesta est Ecclesia enim non est vera Ecclesia, nisi per iropter veritaten , quae in ea docetur recipitur Neritas itaq; salutaris prius cognosti debet, quam cognosci Possit vera Ecesesia , salutarem illum veritatem retinens. Unde conlequent crisiicitur, Praedicationem puram iis, qui nesciunt quae sit vera Ecclesia, inuae salutaris Teritas, per quam Ecclesia vera Ecclesia est, notam verae Ecclesiae
518쪽
Ex AMEN CENsUR Eesse non posse. Siquidem non minus ignotum ei est quaesit pura praedicatio quam ignotum ei est , quae ut puri vera Ecclesia ut autem id, quod aeque ignotum est, atq; illud, quod quaeritur,nota
sit ejus, quod quaeritur, contra Omnem rectam rationena est. Nota enim notior debet esse do notato, Atqui, inquit Censer, Monsueta jam ante ricti m norint, ne illis quidem nota fuerit. Sane, ut illis no
na sit, pet quam in cognitionem ejus, quae nemDe Vera Ecclesia sit, quae salutaris illa doctrina , per quam Ecclelia vera Ecclesia est, pervenitur , necesse non est. Quid enim nota opus est iis, qui rem ipsam, cui notisseandae nota servit, jam cognitam habent Sed cum Remonstrantes adsignant notas, per quas in cognitionem verae E clesiae pervenitur, eas notas vel eam notam adsignant, per quam j, qui cum jam norint, quae sit salutaris veritas, quae profitcnda est, nesciunt tamen ubi sint ij, apud quos salutaris ita veritas obtinet, ac proinde qui pro vera Eccesia Iani habendi, cui quisq; se tenetur adj ingere, id deprehendere ac resciscere possunt. Fieri enim posse. ut, qui veritati divinae ex animo credimi, eamq; in caetvicesesiae profiteri non erit scunt, nesciant ubi caetus iste, qui veritatem is tam tenet,si,varia exempla nos pollant d ere. Alias notas aut alia am notam, certam imprimis, qualem Pontifici j volant, dari poste, laustra quaeri adserunt, quamquam nota ista , quam adfiignant, non tam nota est Ecclesiis Visibilis,quam id, quod Ecclesiam ipsam visibilem eonstituit, uti in sequentibus plenius ostendetur. Atq; hine apparet, Quod ea , quae Clar Professor Episcopius in Thesidii, suis de Ecclesiae notis adseruit, cum Declaratione Nemonstrantium optim conveniant, quae a Censoribus hisce d iobus paragraphis disceptantur , ad verum controversiae statum non pertineant , quod postea pluribus demonstrabitur. Tertio Laeo censetur nota ista, quam adsignant Remonstrantes, Professio scit. seriis lutaris Anti in per iesum brii tum tradita. Misconjuncta cum , extem sitem 'mandatorum qu Irrii 2 observatione Hac, inquit,professio veritatis 'vita singulorum delium seu membrorum Ecclesiae se nnstim consideratorum polim est nota, quam Eccletia. Em in , si ad tur publica confessio. At si haec ratio valet, tum multo minusiatii l. . ita pyM ti iura nota erit Ecclesiae. Praedicatio enim nequidem sin iis inita io gulsaruna fiuelium est, sed unius tantum Pastoris actio. Cum publi
C .uς -bjς professionem intelligi a Remonstrantibus, non modo ex
piscopij hesibus , quod agno cere videtur Censor, liquet, sed eae ix es Declaratione, in qua adsignantur notae carus cum qir perpr-
519쪽
dicationem verbi collictm est, quae aliae quam publicae esse,sive ad cae tum,qua caetus est, pertinere non possunt. Recte re, inquit Censor, sed quasi quomodo hac publica erat prosessio , sine imo si per praedicatio
Arem veta Dei, publicam Sacramentorum exhilitionem c disciplina exercitium ' Quasi vero professio publica esse non possit nil cretus habeantur,in quibus actiones istae exercentur. P ofessio Lia,quae maxime Gentiatu Ecclesia nota ely, inquit Amesius vester, in uuaArruo poteIE antecedeo silemnem verbi praedacationem s Sacramentonin assinianistrationem. Quid ni itaq; etiam potest eam cessantem desequi λSaiies, nemo adeo ignarus rerum ac temporum est , quin fateatur, fieri posse,ac non rard usu venisse,ut praedicatio verbi, Sacrament rum admin. stratio, d disciplinae exercitiuna publicum intermitti debuerint , manente caeli publico, publica caetus istius professione : utique, si ine istis actibus Ecclesia visibilis aut publica esse non potest , periit toties Ecclesi visibilis , quoties sine istis mdeles vivere sunt coacti. Si non periit in tali casu visibilis Ecclesia, tum neccis cst ut dicamus, eos, qui tum profitebantur se praedicationem doctrinaeJesu Christi ex animo optare, Sacramentorum administiationem ex praetcriptoChristi cupere, disciplinam a Christo traditam exercere velle, Ecclesiam visibile mansisse, ac perconsequens prosessionem hanc ad Ecclesiam cognoscendam suiscere. At ex linc uno manifestum fit, ea, quae postea subiicit Censor, nul lo prorsus sundamento nixa esse. Responsum etiam Censoris , quo rationem in Declaratione ad Ratio in D ductam, a proportione internae Ecclesiae ad externam redarguit, nil ς μ' nisi Schola rei operosum commentum est; idcirct repudiandum, portione ilia quod directe simplici aperia Scripturarum locuticini repugnet. Fidias, inquit, non es t interior completa st mais quasi an ma visibilu n im .; di . Ecclesia. Attaininen Scriptura diserte 'assim amrmat,nos peridem , a Censoris fieri atq; esse filios Dei, membra corpori Jesu Christi, imo corpus '' PV Jesu Cnristi,& unum quidc corpus cum eo esse, per unum eundecue spiritum Fidei,id est fidem,qua veluti spiritu animamur in m diis mortis periculis ij. Cor. iv. 13. Et ratio manifesta est, quam ipsa Etymologia insinuat Ecclesia enim in coetus eorum,qui vocanti Deo credunt,aut per fidem vocationi divinae respondent. Nec aliud vocatio divina ab homine, ut Ecclesiae Dei membrum fiat, requirit,
quam ut Deo credat, i fide illi obediat. Fides itaq; est istud num , quod hominem Ecclesiae Dei membrum facit. Quare, quod Censor internam completam semiam Ecesesiae invisibilis esse dicit,
520쪽
unionem 3c communionem Christi capitis, in Spiritu, per verbum Dei fidemq; cum electis, non minus falsum, quam operosum videri debet. Nam nec unio nec communio Cliristi capitis, nedum ejus cum electis , quos vocat, conjunctio, sorma est Ecclesiae, sed est id, quod Ecclesiam veram jam sormatam immediath consequitur. Ecesesia enim, qua talis,est id quod Christo capiti unitur. Eit ergo Ecclesia per aliud quid Ecclesia, quana per unionem Communio etiam est Deneficium quod Ecclesia, qua talis, a Deo cosequitur. Sed haec lis tota logica est, quam fastidiunt Remonstrantes in re seria.
Post haec examinat Censor loca , quae Remonstrantes ad marginem Declarationis suae citarunt, ad ostendendum professionem publicam, quam tribus istis actibus auditione verbi aut fidei professio- vindieantur', Sacramentorum usu disciplinae exercitio contineri dicunt loca ad margi paragr. x. notam esse Ecclesiae vin bilis, sed aded frigidhacissita
P., dii. ter, ut nihil supra madam, inquit, nihil tale iucunt. Atqui non modo non quaedam, sed ne unum quidem ejusmodi locum a Remonstrantibus citatum et se ostendit. Gaedam, inquit, notam tantum aliquam partiatιm, non universim propon int. Inter haec censere videtur loca priora , Matth. X. 32.33. Oan. X. 9. 27. JOan .Xh. a. 3.&Joan. xiij. 3 . s. Joan. xiv ar. In primo loco agitur, anquit, de particulari professione cuiussi, tum discipulomm, tum Doenrum non autem de professione, cri mom L EG ia qua Ecclesia carus es E. ImbVei, inquam,idcirco concitiditur in eo etiam agi de nota Ecclesiae, qua Ecclesia caetus est, quia, quae ratio est sin ulorum,eadem est ratio totius homogenei, quatenus ex singulis istis constat. ba nota
dignoscitur unus Christi discipulus, eadem dignoscuntur omnes simul junctici Sicut idem illud, quod singulos homines facit membra corpori Jesu Christi, omnes simul junctosi in cae tu unitos facit totum corpus sive Ecclesiam Jesu Christi. Consequentia plana est: Caetus enim nihil aliud est quam totum , quod singuli ista profitentes, quasi uno ore atq; opere, Desunt uti itaq; singulorum nota est singularis cuiusq; profemo, sic omnium si in ut consentientium cineae tu conjunctorum publica prosellio nota ostiarius istius , qua cae
ta, praedicatio scit Euangeli ct ejus obed entia ina c.εtur. Atqui I id. x quo oves , id est Ecclesiam suam agnosci Christus ait, non nisi obedientia Sc obedientiae professio a Cliristo si dicitur Manifessit enim oves a Pastore distinguit ovos autem sum Ecclesia. U.A:
dire vocem Chiilli, sic non necessarie significat, praedication a