장음표시 사용
51쪽
Non sugit vitium, qui ab uno alterove se cxpedit, de phiribus
aliis nihilominus tenetur implicitus. Habitus omnes exuendi sunt. Exceptionem nec facit, nec patitur pius animus. Ut exuantur serio, totius divinae Religionis amore opus est. Sic enim sit, ut omnes ac singuli pariter odio habeantur. Religio distinctionem non patitur, nec amor divisionem. Nec mirum. Qv d in corpore lethale vulnus, id in anima Cuiustibet peccati habitus est. Unus solus ad nos aeternum damnandos sius.ficit.
Atque hisce quidem omnibus si coniungamus caritatis Se
commiserationis asto stili , tum vero explevimus nun)eros
omncs ossici,nostri. Vidomus Christianum populum in infinitas pene sectas essectarum particulas membratim discerptum ac divulsum esse, dirarum inimicitiarum , quae ex istis fere solent fluere, nec modum nec finem esse. Jacet, acer, proh dolor corpus illud lacrosanctum, quod tam blandi, tam pacifici, tam misericordis Domini ac Magistri nomen praesefert, misere in sua propria viscera conversum, Cadime vietoriis dilaceratum ac pene in frustra concisum. Quaelibet secta ungues c dentes in vulneribus istis impactos tenet, ut labia jam satis hiantia magis magisque a se invicem divellat ac di-1ti aliat. Nulla fere de iis adducendis, conglutinandis, sanandis Cogitat. Ferreus est, quisquis haec videt, Ic non ex imo pGO re ingemisicit. Fieri enim non potest, quin haec labes haec macula, hoc opprobrium in Dominum plum lesumi sacrosanctam cjus Religionem redundet. Habent inde Judei,curabea toto animo maneant alieni atque aversi Proiani vero de mundani homines, Cur e prescripto elus non Vivant, adeoq; in peius indies proficiant. Et quae, obsecro tanti mali caulla est Nempe, quςlibet secta non tam hoc agit,ut se a superstitiosis, idololatricis, falsis cultibus praestet immunem; quam ut opiniones suas peculiares stabiliatac statuminet. Qui in istas consentiunt, eos singulae suos vocant nullo pen. vitae caeterae discrim
52쪽
discrimine. tuanto quis sortiores iras pro istis gerit conita
dulentientes,tanto incerior, tanto purior,tanto creditur esse reformatior Nusquam mortalitatis recordatio, nulla errato venia Adversiariis Veritatis purae,quam Vocant,acerrimc conis tradicere, plumbeas iras gerere, Uatinianaidia contra eos cxercere, longilsime ab iis recedere, imo eos proscribere, relegare, aeternis carceribus mancipare, apex pene veri Zeli esse creditur Sola Consensione Opinionum, non aliter quam tessera, suos dignoscunt odium dissentientium in parte osticisponunt. Et quod pessimum est, Nullius ingenium errare potest, quin probitas jus male audiat opinionum reprehensio in morum criminationem degenerat. Etiam ipsi veritati fraudi est, ab errantibus esse prolatam aut defens ura: Diceres sectas omnes veluti sentinas esses, ad quas confluere permittuntur impurissimili maledicentissimi quique, ut faeces atque excrementa generis humani, quibus hoc unum studium est, ut i liter a caeteris omnibus dissentiant, supera inferis potius misceant,quam ut Vellatum unguem a placitis suis deflectant. Hic est vaecors ille Spiritus, quijamdudum totum Ecclesiae Corpus Tagitat, ungula secum membra intestino disssidio committit. Hunc si curatum volumus, contraria nobis via insistenda est. Illi operam dant divisioni, disseparationi, odiis rixis, schisiuatis Nos colligamus, congregemus , niamus nobiscum quicquid cum Christo unum est. Illi opinio-uibus reformandis potissimum student, pro erroribus,quos
CX emto Cupiunt, non raro tetriores errores inserunt: Nos ante omnia pietati Sc paci Sacramentum diximus Reformemus animos, consilia, studia, mores ad praescriptum Christi, Nam ut ait ille: incere leges perduxerantiam in potePate uam. misera etiam adparietem fiunt tractivifferreis,
Vbi malos mores a ligimulis Dera aequis . Et
53쪽
Et Mores mali quasi herba irrigea succreverunt uberrime Neque quicquam his vile nunc ea, nisi mores mali.
Eorum licetjam me em metere maximam. Nunquam hic frustra osse possumus Pietas si non errorem, errandi saltem animum tollit. Recta sententia crrorem quidem tollit, sed pravitatem animi sis ponon corrigit. Error veniam commilerationem meretur Impietas odium, paenam:
Errantes nuspiam caelo proscribit Deus, Impios ubique Amundom ab iis, qui se inordinate gerunt, a dissidiorum Scscandalorum autoribus, profanis, peccatoribus, impiis declinare, fugere nosjubet. PiOS, Dei timentes, are, Complectici cum lenitate crudire eos, qui contraiio animo sunt Uhisti, errantium misereri Exemplum dedit divinus iste Apo stolus acerrimus alioquin veritatis divinae&libertatis Clitiastianae assertor. Quando cum Corinthiis agit,qui suturam corporum rcsiurrectionem negabant, Christiani tamen animis ac studiis videri volebant,ipsa lenitas est.Non indignatur,non
exacerbatur, non jacit eXcommuncationis bimen contra eos. Fert tolerae,patitur,fratres eos nilailominus vocat. Et tamen
opinione ista quid faedius, quid turpius, quid religioni Christianae magis contrarium dari potest8IEt redarguit eos,inquies. Ita est, sed argumentis, sed demonstrationibus absurdis, aliisque, ut instruat, ut doceat ut erudiat Longe aliter proiecto quam cum de malis,improbis, impuris cinjustis agit. to Zeli Spiritu in eos invehitur, ardet, indignatur, tonat, sulminat contra eos qui communionem eorum ut pestem depram non fugiunt. Scripsi vobis, inquit, ne commisiceami i,si quis,
cum frater nominetur,sit hortator, aut avarus, aut ebriosin, aut conmitiator, aut rapax Dico atque edico etiamnum, cum istas ne eda-
iis quidem. Incestuosus ille pro cxemplo est quanto animo, quanto Zelo, quam acri Spiritu incusat Corinthios, quod cum in communione sua ferrent, quod ab eo divortium non sace-
54쪽
rcnt Nec hoc contentus, jubet eum absens corpore sed Spiritu praesens frequente Ca tu, in nomine dicum potestate Domini Jesu congregato Satana tradi ad toteritum carnis Cur,quς- so, isthic adeo lenis, hic adeo acer est Apostolus f Scilicet, cr-rorum&peccatorum longe Cispar est ratio: In his culpae, in istis soli locus est infirmitati ingeni,aut judicij. Hic idem Iimes, hic terminus noster esto. Deus hunc nobis figit: nostrum est eum non refigere. Quare,si quia nobis dissentiunt caeteroquin probi piique,cogitemus idem nobis agendum esse, quod nobis fieri cupimus, qui ipsis aliisque errare credimur incciproca ista commiseratio Concordiae mater est. Neque vero existimare debemus inter opera Carnis, quae recenset Apostolus , dissensiones meras recenseri, sed lites, sed rixas, sed haereses Lis non nudam dissensionem, sed contentiosam dis sentiendicibidinem significat. Haec enim est carnis fructus,ac carnalis animi propago ac surculus. Nemo litigare censendus est, qui eam, quam Veram atque utilem scitu credit opinionem, placida mente rationibus adhibitis tuetura derendit. Qui id non facit, is segnis inersiae merito habetur. Haeresin
non secit opinio, sed animus. Illa in potestate nostra non est Hunc , quia in potestate nostra est , prohibet ac damnat
Amemus itaque complectamur, exosculemur eos, quos hae enus Sectae pene omnes implacabiliter oderunt,igarunt, proscripserunt, omni malorum genere afecerunt. Ista opera camis odio habeamus, fi salvi essu volumus. Damnemus fugiamus, aversemursectas istas ubi omnia pene licent, praeterquam dissentire: Ubi fratres collegae levissima ex caussa sibi invicem stiperbis denunciationibus caelum inferos de- eernunt. Non licet nobis cum issis vivere ut fratribus Cato ibi dominatur, non Spiritus Iesu Domini nostri Sapientia, quae de earli1 in ea est pura, pacifica, moderata, obsequens,
55쪽
plenamhericordiae riciactuum bonorum, absq: disceptatione Sc hypocrisi Ante omnia vero demus operam me consilia studiaque nostras ungamus cum iis, qui piorum hominum, quo Errare Credunt, persecutionibus caede ac sanguine se pollucre non dubitant. Non discedamus modo, sed stigiamus quam possumus longissime Ic citissime a sanguinariis istis caecibus, ne cum iis percamus. Servari non potest, qui istis, non dico favet, sed non se opponit, non refragatur, non reclamat. Totus Christi Spiritus, tota regia caritatis Christianae Lex, tota anima Euangeli simul ac semel isto axiomate sistbcatur atque eliditur. Sanguis iste vindictam clamat, exaudiet Cum Dominus Sanguis Abel est, sanguis innocentium justorum, quorum mors pretiosa est in Oculis Domin L es us cui Cain, qui ex meso in erat, o occidit fratrem suum, cuius opera
iussa re. ni. Nustus homicida habet vitam aeternam in se manenιem. Justum, pium , innocentem , quem errare Credimus, laedere, Verberare, veXare , scelus est Coram Deo: Flagitium ac prope parricidium occidere quid dicam in crucem agere, lentis ignibus ustulare, rotis tormentisque excarnificare memotis suadet, nisi Spiritus ejus, qui homicida fuit ab initio. Scio,
Fratres, haec vos mecum itajudicare&credere, atque lacita nomine inter alia ferre ac perferre tot adversa, tam gravia, tam diuturnari os imprimis Societatis nostrae decora ac lumina,quorum vinculajam non in belgio tantum, sed pene i hique per totum orbem Christianum celebria facta sunt, qui patientia vestra jam per tot annos invicta atque infracta, adversariis totique adeo mundo fidem DCistis, onscienti Reis monstrantibus pluris esse, qu im quicquid uspiam carum est in mundo. Ita pergite mecum ad metam , per glorιam ignominiam, per convitia laudes, per bonam C malam famam, ut seductores tamen veraces, ut ignoti tamen noti, ut morientes C ecce
vivimus, ut qui caueamur, non tamen occidimam , ut dolenIes,
56쪽
se tumessempergaudentes, mpavm ,sed multos ditaIII ut m-hil habentes, sed omnia possidentes. Deus veritatis, Deus pacis, Deus consiolationis, Deus Pater misericordiarum omnium, benedicat vobis vcstrisque botibus, 'ersiciat vos in omni opere bono, ad laudem nominis sui, multorum aedificationcm. Ita voveo, ita precor ex animo vestri
studios simus in Christo frater ac secius adflictionis vela N. N.
Epist. q. ad Timotheum cap. q. q.
Servum Domini nos portetpugnare si tiridum se erga omnes, attum ad docendum, tolerantem
ci onitate erudientem eos, qui contrario animδsunt assectis orte Deus aliquando eis det res LIcentiam adagnitionem veritatis. Conscientia virtuti satis amplam theatriis est optimus animus, pulcherrimus Dei cultus est.'
57쪽
Enevole Lector. In venit, si hoc paul7ῶmst. t. ologia haec Remonsi cantium serius , parcim, ct incorrectius, pro ora morum: tua forte exspectatiove in lucem proasit. Pericula ct impe- Amenta in caristiferor, qa sub cruce prurima irarissima Gesknt in re Typo raphici diu deseruut, qua laudem non nisi maximis impendiis redera ac modominm rarae editιonem his protelarunt. PM cuatem rerum ac te, Zimoniorum peperit labrorum defectin adjumentorum nec .ιriorum inopia.G-
tendumstre suit, o longe aliquando a libris alii Osisbsidiis figiendum obe Et um peritatem . . singula fensoribu Fippetierunt, ea omnia deferunt exulibus, s adsiliis. Nihilomin, sti a tum putant cauissimula: en
rum cratiositati. Nih/li nutarara at aut consulto praeterierunt Ubij ente tiam ingenue dixerunt,c Umse,nes' icioni locum relinquerent Libsis,ut conscientia sua subseceren s bonorum desideris A necessariis non necese faria dogmata silicite ex animisui sententia distinxerunt, ut qua ad pacem mutuam Christianorum caetuum tolerantiam pertιnereputant, Chrintiano, b repraesentarent. Nempe hac via, Seritis, Schismatis,ac factionis in quibus pase sim eri et Chrim populus, optime ac tutiome occurri posi persuasi simum habent ranc acrius aliquando car erunt Censuras illas, qua missium,quod diciatur, terebrant, . cutiae disio a circa uni e saria axe mn valde utilia, tanto cum si percili exauerant, in ex musca ElephantumDcerent. Hoc tam noxium ulcus, hoc cacoethes acri ai quo caueret μι inde Um habere crediderunt. Nec, si Iuue ad μι reperiri, si infimia omia, ubi ad minui lao levia controversiarum tanquam ad vada scopulos co ora at mutua tolerantia naufragium futurum metuunt Hya ensendi impetu silem pol Emiaνι quo de careturi Pertratum Fensura corpiu evitis recurrit cum ardore
clesia lachryma. saterum me te tendant το Τολογίαι, qua passim occurrunt. ensὰra id vitium est, non Apologiae,qua pres veῖZigiis Setitionum singularum innittit, ne cillum' sua' mc um Praeteritum esse conssu erat . et tamen eas hic illic nonuἡquam residias ct injuum locum rejectin reperies, ne fas Zidum te aut nausea OA u. -- te habeat, quod plum rare: n Sensorum sid sensoris vox occurrat. Consultis aes, tum est quia cnsura cento est , ad quem si uti laciniam contulerunt. Stylus infrequentes μιλλογί id arguunt Inde nata eu tam ingens Hensura , qua alioquin pumila lis oro nana . Iuranda 1pogra lac non puc , si aliculi tibi spirao remorae videbuntur, cogita ea ex temporis injuria in variorum corretitorum seu inscitia, seu incuria,seu Uc:tantia nata esse 2 disce Victorum misereri. Vale&snegratiasin odio, lege udica.
58쪽
contra Censtitas quatuor Theologorum L densium.
Introdustio ad Lectorem Christianum.
T. omnitim sqculorum, eadem latius nostii Uamitas est. Miserrima sere si conditio eorum , quiverinati contra errores inveteratos, Mnocentiae
contra criminationes publica autoritate, vi armatas patrocinium suum commodant. Fieri vix potest, quin in dinus obtrectationes incidant, ac tandem, quomodocunque egerant, publici odi victima fiant. Nec silendose probant, nec scribendo se purgant. Silentium corum aut tacita culpae confessio,aut perfida causae delertio esse creditur. Scripta. runa vix nata,aut opprimit violentia , aut infamat calumnia . .
rum interest, ne ea pluribus adlubescant, ij ea aut in ipso partus lutans lices, communi suffragio damnatos *tus stiniscant, aut censuris suis veluti stigiiratis inusta publicae infamiae prostituunt. Nempe ab istis deinde abhorret populiis, veluti ais snstrisin infamibus ac mali ominis prculigijs. t raro deest species ijs,quibus publica autoritas iis pare inantur. Quicquid volunt, id scriptis istis nς ne cum cauterio nuruut, ut deleri vix possit sine cicatricis macula Suspicio advocat ingenium, lumnia adhibet f icum, Mi trique mantellum circumdat , roburque addit autoritas biblica. Hinc fit, ut qui Consessiones semel scribere incipiunt , de scribet dis sine fine Apolog j cogitare opus habeant Apologia deinde pologiam truci it uti fluctus fluctum. Nihil tam rect scribi potest,ta innoxio defendi, tam candide suggeri,quod iispicio malesana nodetorquet in peius, destiuo morsu suo, non maculat ac conspurcat. Hinc pologiarum ac Declarationum nec modus nec finis. Ex
59쪽
INTRODUCTIO AD Experiundo id jam per annos aliquot didicerunt, qui in Belgio
F derato vocantur,Remonstrantes I 'ostquam ex Academia,Ecclesiij si patria sua per vim ieiarias Ministrorum quorundam molitiones eiecti filerat, ed quod Canonibus Synodi Dordracena sib- scribere aut prodigios silentio conscientiam, bonam menteni eiurare detrectaverant, in eam tandem necessitatem compulsi fuerunt, ut de Confessione fidei sitae in lucem edenda cogitarent Criminationes adversariorum id offecerant, quibus palam ac tantum non viritim traducebantur , quod mira opinionum portenta in sinu suo alerent, veteresque omnes ac diu sepulta hqreses refoderent,& de novo vesuti paxillo tispenderent. Ac licet crebrae Remonstrantium Apologiae, ipsaq; adeo Synodi Dordracenae sententia in eos lata dampridem calumniam istam Penitus exautoraverant,erant tamen qui eam apud insanam fluxqq,ndei plebem fovebant. Et color erat, quod, nisi ita esset, Remonstrantes publica fidei declaratione contrarium testaturi essent. Id enim desiderare Reformatum orbem Belgium totum una voce postulare. Hinc nata Remonstrantium Consessio. Ea res cum sitissaminatura videretur irasin odia adversariorum, oleum, quod dicitur,camino addidit Nempe simulatq; lucem vidit Confestio, expalluit calumnia, innocentia Remonstrantium tam clare esurit, quam Sob esse radj, obm ω
Hinc crescebat favor publicus,&, uti fit, damnatae triumphat q; Remonstrantiu causae accedebant complures .Febris hoc erat ij qui
Remonstrantes damnaverant de calumnia sparserant. Irritati Confessione ista suerunt, non aliter quam purpura tauri solent.Ac ne fi dem inveniret apud plures , likeretq; bona de ea existimati, ex Confessione selis pςne radio Uariore pomum ἔριδος fecerunt.Qu sis' erunt in ea hqrcsium, ne omnium labes , non aliter quam qui in Sole niaculas quςrunt Et pretium lata ris erat, quod hac arie at batur sus, icio in animis eoriun , quos jam pridem odia affectusq;
sui a Remonstrantibus alienaverant. Nimirum levi momento opubest, ut ea, ubi semel nata est , figatur, hqrcats; Ut tabes corpor bus, ita suspicio animis insidet. Exinde Confessio Remonstrantium scopus esse cςpit, in quem dirigebantur tela Sc spicula linguarum irine omnium. Sed ea principio non nisi eminus desesam iaciebantur. Qui palam, γυριν τῆ κεφαλη id auderet , nemo Crat.
Nemo contra Solem loqui audebat Sequebantur deinde, qui eam lacessebant ex alto, apud inconditam plebem, sed procacibus potius di-
60쪽
LECTOREM CHRIsTIANUM. aus dicteriis, quam iustis rationibus. Alij laciniam eius aliquam hic illic sustinebant sugillare, vellicare, admordere, arrodere; sed tam ignat a lingua,tainiuitili opera,tam imbelli calamo,ut non nisi ser- mentu animi sui proderent. Qui justo examine mam sellicitaret,nemo erat. N. dccherus signum primus supra alios omnes extollere videri voluit, sed in eo nil nisi vςnalis industria, vilis labor, me cenaria diligeti apparuit.Renion strantes cum iudicarunt indigna io responsis, rati silisceret ineptas ejus chartas exibilarent ut dignas
Deferri in vicum vendentem thuso odores, Et prpe quicquid charris amicitur ineptis.
Nec moveb alios judicium , quod instillae tropudiosae ejus se
ragini, tanquam amuletum aliquod appenderant,quatuor Doci res Academici. Nempe horum intererat ut operosae istae nugae in pretio haberentur, eo solum nomines, quod calumniae jampridem
ab ipsis aliisque de Remonstrantibus sparsae momentum aliquod allaturae videnantur, non apud aequos tonos,saltem apud eos, cui affectibus potius quam judicio ducuntur. At evanuit jamdudum tam inopia farrago ad conspectum lucis, non aliter quam ros ad Solis aestum. Et nunc quarto demum post anno, Doetores ipsi quatuor,levato velo in scςnam prodeunt,in quae ab aliis antehac , aut per arcani licentiam perperam mussitata , aut palam, sine pudore,incianditis vocibus O scriptis conina Consessionem Remonstrantium sparsa fuerant, recialigunt, mutata tantummodo scriptionis facie acs na, Publica veluti autoritate in integrum restituunt. Haec res fumus erit in oculis multorum. Nec enim obscurum est, quantum possit apud imperitos rerum aestimatores tam immane pri judiciv. Censura vocatur, probrosi quidem Minauticato titulo, hiqui autoritate pret seri censendi judicandiq;. Et Facultatis Theologicae nomenclatura reverentiam addit ac pretium. Stupet populus intitulis istis plus quam in rebus, Judicata jam causa creditur quae
istos prae se ferre meretur Absit verba, Remonstrantibus, ut coci viter habeant aut flocci pendant,etsi non ignorent,quid sit Facultas Theologica L densis, qui viri qui eam constituunt sed silentia una obstinare hic non posssunt, nec debent. Ubi rea agitur divinaveritas, in eodem foro ut causam dicat innocentia aequissimum est. Nec aegre ferre de ii Doctores Academici, si Centuram suam adurchidem revocari videbunt, quam graviter in ea tan ubiu;