Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

발행: 1629년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

quia constanter in ea permanenduin esse tibi persuadere vult. Nec aliter facit qui erroneam decisionem sequitur. Neutrum ratio, aut bene deliberatus animus, utrumq; calus liabet de affectus tenet. Itaq; aon illi magis proritura est recta sententia sua , quam h licobruturus suus error Deinde, pone aliquem sequi erroneam decisionem, , isto axiomate subnixum, in errore suo sibi plaudere, atq; in eo perstare velle;quae spes ut ad melio em mente aut frugem re deat Non sinet cum respicere ne tu regredi hoc axioma, ne Theo

logia H.is vulcatur annu.3,menctiva, aut horaria. En ut hoc axiomate

sibi quis' in errore suo possit lenocinari. Nihil magis pietati aut caritati ouest qu1m indocilis de obstinatus animus; του σοφοῦ με- Τοινοδεν. Neminem unquam paenicuit didicisse, aut docilem animum secum ubio circumtulisse. Nunquam male aut sero dediscitur error etiamsi decliscatur millies , inquit Aristoteles ἐπι σάηριαλε τῆς

Nimium idem omnes festimurnei In quisquam Gem non in ahqua re videre Sustenum Ῥossis; suus cui attiautus ent error:

Quod cum ita sit , non est quod Remonstrantes tam inepta objectio moveat. Consilium dederunt quod Orbi Christiano profisturum crediderunt, atq; etiamnum credunt,contra humanae autoritatis Tyrannidem ut non nisi praecise necessaria quae vel , Τιλ in Scripturis decisa stat, vel per consequentiam Sole clariorem talia esse constat,credantur, adierantur, crio, constanter, firmiter, cum anathemate Maranatha. In c teris, colatur in contendondo moderatio , in decidendo modestia, sine cuius Quam praejudicio, lineertinaciae professione Praecipites, immodestae despertinaces deciones in controversis non necesiariis, turliarunt ab omni aevo Christianum orbem Absq; illis suisset, in tot cetas sectarum qiparticulas non uti set distractus ac dii ullus. Et ad summa mali non accessisset quod paulatim non necessaria dogmata cum necestariis c dein plane loco ac gradu censita fuissent excommunicationis fulmine non minus dignus judicatus is, qui non necessaria semel in Ecclesii decisa convellere, aut in dubium vocare sustinet, iam qui necessariorum veritate funditus evertit. Nempe metvit em deventum est, quod sane omnium faedissimum est, ut citius e communacationis fulmine seriatur is, qui dotina aliquod receptuiri

72쪽

CENfURAE PRAEFATIONI s. qui vitam vivit Christiano nomine indi nam, im quam profanus,

bibo,tranei , conviciator, avarus perihcutor sci irra. Et hinc articu-l ,rum credendorum numerus usq; aded auctus sitit, ut laene excreverit in immensum Ab ista scintilla tam vastum inccndium Tanti est initiis obstare levibus etiam malorum occasionibus prorumpentibus obicem ponere.

Neq; fatis se suosq; purgat Censor, cum ait: Nρ mustam 'o I

mi, Sec. Nam sic quidem ostendit se sibi suis' contradictoria tri . ζ . . .:

buere, at non se sitosq; a crimine isto immune esse. Contradictio a Formuli, nibus non tollitur Turannis, sed auetetur Glaucoma sunt in oculis θ: 'onM eorum qui eam uturpant ut eam a te ultirpari vel videre non pol-

sint,vel videre nolint. Non tantum hoc dicendum est, sed illud etiam dicendum non est Otiid enim est, obsecro, non stare decisionibus sormularum , ubi sermulae eum in finem cudi jubentur, ut iis constanter, firmiterq; ad extremit us', vitae halitum stetur; Et qua provocatio ad Scripturam relin mi itur, ubi formulis, Scripturae sens tus definitus atq; cxpres Ius creditur , qui constanter firmiterq; O lliodoxis omnibus credendus est citius ignem aquae quam propositiones istas conjungas. Deinde ubi contradictoria duo simul dicuntur, ibi istud tantum duorum contradictoriorii credi censendam est, ad qα diraxis dirigitur,in contra, tanquam falsum rehci censendum est ici , ad quod praxis non dirigitur, aut quod in praxinno deducitur, nisi cum ita usu venit,aut ut eo tanqua specioso stragulo tegatur alterius didit absurditas.Tum, multa practice,ut salsa, rehci credendum est, quae speculative vera esse credunt tu . Et hici est lapis iste, ad quem Conseres hi aliiq; non raro impingunt. Non pauca dicunt, quae , si seorsim, per te pure pute speculative considerentur, vera lunt recta at, si eadem practice consideren- Lari componantur, cum iis, quae ex alia parte ab illis dicuntur &fiunt,ut falsa prava ab iis credi censendam est. Nec dubitandum est, quin haec una speculatio apalphires ἐπι-ιλυμμα illud sit, quo fit ut errores suos, alioquin minisestis si nos non videant, inque iis dedita opera maneant. Nempe, satis esse credant ad hoc,ut in en rore isto,q iem impingi sibi audiunt, non versentur, aut ut a facto isto, quod sibi tribai legant, sint immanes, si errorem aut factum ista quod ex alio capite qand mordicas tenent ac propugnant, ad Quod praxin totam suam dirigant, neces arib consequitur, seorsim innent leuciam Neq; boc tantum , sed actiones etiam istas,

quas

73쪽

ac proinde quas aliunde, quam ex perversa opinione ,roficisci non posse concludendum est, ut optima probant laudantq; quia mentem suam opinione ista , unde eae proiicisci debere creduntur, liberam se habere intelligunt Ac licet non nam in aliis quos errare

credunt, istud obibri cnt,mhilominus tamen istud idem sibi accidere non possunt neq; volunt in animum suum inducere Aded ingeni se est industria numana in siti adulationem Possent haec multis documentis praeter experientiam , quae omni documerat, excepti ne maior est, conlarmari, sed ne canima hoc nostrum egrediamur, rem hanc ipsam, qua de agimus, restem dabimus. Dicunt Censeresse Scriptu. am Sacram blam agnoscere controversarum omnium iudicem , ad eam se provocare in ut ab aliis ad eam provocetur, permittere. Ita est At cum de sensi Scripturae quaeritur,vide quae

ex altera parte dicunt. Sensum Scripturae rectiun non tenere credunt nisi cos , qui per specialis gratiae beneficium a Deo sensus issetius intelligentia Se fide donati lint. Deinde cos qui semes ista

intelligentiai fide sunt donati, non tantum nQvo insuper tarneircio Spiritus Sancti obsignari credunt, quod ista intelligentia Sc fides, qua donati sunt , sit vera iecta illa intelligentia ac fides, quae profitenda est , sed etiam confirmari ac conservari in ca asso runt, ita ut ab ca excidere, aut ea ipsis excidere nunquam possit.

Tertio cos omnes , qui in sormulas Confestionum suarum consentiunt, persuas γ esse volunt, ingulos apud se persuasissimos esse dicunt, quod sensus illi, qui formulis istis continentur, sint sensus ipsissimi illi, quos Scriptus S mcntibus pibrum dictavit, comgibus eorum impressit ato obsignavit. Itaq; qua ro, farmillas istas

factas volunt, non ut iis ceclaretur tantii quid si credant aut sentiant, scd quid credendum ac sentiendum non sibi tantum, sed O thodoxis omnibus sit. Neq; hoc tantum, sed quid constantersi miteri credendum sit. Hic jam declarent, si placet, Consorcs,' modo , cum de Scripturae sensu definiendo alicui controversia cum ipsis incidit, ad Scripturam tanquam ad judicem provocationem heri, concedere Postinc quo animo provocationem istam faciant Nam cantroversiim Scripturae sensum jam in cordibus suis ab ipso Dei Spiritu decissem atq; obsignatum, sormulis Consessionum expressum ita credunt, ut ab eo tanquam a re judicata ac decisa cedere nec debeant, nec possint. Atqui provocare a sensu decisi, ad indecisum , , non controverso ad controversum, annonisi in re scaria

74쪽

ria ludere in verbo tantuna provocare, cuna reipsa nec possis, nec veli proviwareo iii id non videtinae ei sana mens non est Ex hoc otia jam tundamento praxin corum vide atq; Altinia Si incidat contro hisi. versia aliqua circa dogitia receptum latim recta ad formulam itur extitis e cci Pro qua partu ista militat, a par supra rationem , supra Scriptu c., ,hum iram omnem triumphat, imo ratio, Sctiptura, Antiquitas ne quidem Inodis. in censum cniunt. Parti ita damnatae silentium imponitur. Op vocatio ad Synodum macrulem permittitur, inquies ,rub rationes

Scriptura testimonia expendetntur Formulam enim mutar aequum nou

ess, si de communi consesu. Fateor, i specicin recti liabet: Interim Formulae istius autoritas hactenus viget, non sine magno partis damnatae praejudicio Euto, ii clities, hicsacra aliter non conItant.

At si porro videas quomodo Synodus ista convocctur, quid in ea agatur , comperies istam provocationem no concedi nisi clicis caussa, convocationem fieri non ut in Synodo accurates scridie tuetur mota controversia sed ut autor ejus opprimatur,4 formula Confestionis a contradictione constanter , firmiterq; vindicetur. Actiones id probant. Id unum opera datur ut ad Synodum istam non ablegentur, nisi quos certum cst ne latum quidem unguem a formula recepta discessuros, ἡοίου , ονυξι pro puri rate receptae semel fidei ad extremum usq; vitae laesitum contra novatorCc, ut v cant,pugnaturos cith Im fit ut non ablegentur nisi cum mandatis, ruibus id expresse iis injungitur , uti in nupera Dordracena Syn o coaevensium, Zesanaorum, Anglorum, alioriimq; Deputat tum litteris systaticis Genisic, manifestum est.Deinde,si fiat ut sus. pecti aliqui arceri non possint, id agitur, ut sust agantium numero certetur non sustragiorum pondere, atq; ita semper extra omne erroris altam maneat formula Si nihilominus urgratur controversia, tum audiuntur Passim voces, Antiquis haeresis est dam olim da innata, s aepius; qubrium crambe ista recoquetur Iteira,Novitas est,quam Reformatio non fert. In hac uti facta semel est, periistendu est constanter firmiterq; Alioqui suspecta,cddetur,& senestra aperietur infinitis aliis novitatibus, quini de sanguine martyrii, quo sancita est, controvcrsa movebitur,&c. Atq; hisce, Ribus tantum culicitur, ut, tui controversam movit, non tam damnetur quia falsi convictiti. cst,qi iam quia Novator est,& reformatae pacis turbator Postquecdenati a triumphatoribus istis relegiturCofessionis sermula,ne videantur ea habere pro regula infallibilis vcritatis.At quomodo vix ita

canis fugit cilix Nilo in Egypto bibit qua ab istis oscf.percurritur

75쪽

Unam atq; alteram diem lectioni ejiis Synodiis Dord arena impendebat, quae tot menses, rebus muliti levioribus, impenderat. Quid mirii Fidein ista,q uae Consessione ista comprehensa cit,nde eandem esse credunt,qua lecti a Deo donantur,qitiae nunquam excidit, contra quam portae Ueromm non praenitent, de quae non nisi semel datissanem Me hac cur diu de prolixe quaerant,dilputent,aut litigento Principia sita eversum irent studio deditaq; opera. Quicquid interim in Synodo fieri concidunt, id pro forma tantum fit, ne exutam semel damnatumq; Pontificiae Tyrannidis calceum rursus induere velle, non Scripturam ipsam, sed quem Scripturae sensum inesse formulae ipsi min, statuunt, judicem controversiarum Omnitina facere videantur. Quae contra haec regerit ense de so

mulis Confessionii non formatiter ita consideratis, sed materiatiter, Sccrca non sunt nisi inania verborum τερε σελαῖοι, cicholarum, σοφὰς μι- . Hoc uno axiomate, Formulis conItante firmiter, credendum atq; haerendum ect, tuae axiomati isti innititur, praxi, distin-tis stionun ejusmodi inania. cliduntur. Itaq; cum ait V erum non ei Eebpriis alia DP velis ab ruem adstringi formutis, nisi quatenus 2 quandissori .suo inς si certo deprehendit, ct in conscientia sua coxi vincitur, ea cum sensibus p imisi, cripturae convenire, fimus tantum 4 icus est. Oid enim est, non nisi quaten o adstringi alique simpliciter , cui constanter firmiterq; id quod ip eriodis mesis continetur sentiendum accredendum esse adseritur ' morrehendix eo quid aliud est juramento solemni obligare te ipsum, quod perstitu- 'ichae' rus sis in sententia formulis expressa ad extremum usq; vitae hali-

convenire. tum , quam adamantinis vinculis conscientiam clinguam tuam

obstringere quae libertas sententiam suam examinandi ad Scripturae lydium lapidem relinquitur ijs, qui istam , prout formulis Con- semonum expressa est , a Spiritu S. dictatam e mentibus suis in-filsam,quin oc objectum istius fidei esse,quae nunqua potest excidere, non credunt tantum, sed credere tenentur, debq; non possunt non crederes Haec conciliare velle, est velle σύγκλως συνώ QEιν.

Haec aliaq; iaciunt, ut credendum sit Censeres hos partim abesse, si non prorsus recidere in eandem cum Bergensibus Concordistis, a abridi Me quibus tamen videri volunt alienissimi, sententiam. Si enim verba in videas, d cum verbis Concordistarum conseras, lac lacti. :ὰ 'gis is uam ovo non est ita simile, quam sunt eorum dicta. Ac licet verba Bergensium nrout a refert Admonitio Gostadiana, paulum vide- ' V possint erucliora,tamen si senium videas,vix hilum i dictis horum

Censerum differre comperientur. Conserantur tantum omnia, qu*cunq;

76쪽

CEN su RAE PRAELATI ONIS. Iocuno; Bergensibus dicta fiunt, cum verbis istis Censorii qua seel:

Ia lcgtuatur Synodi, seu Natio sis, seu Provincialo, sum tofessiο-m n in o tantum fine publicant, Ur indicent quid i a sentiant, pro vero salso habeant, edam aut non credant, sensa mentusse exprimant, sed etiam ut judicent quomodo de iisdem doctrinis S EN TIR E L omnes Orthodoxι ex Scripturas debeant,oec. Ut jam non

dicam Bergenses ubiq; fere conqueri, quod Sc Admonitio, stadiana non semel annotavit, ii tiriam sibi fieri atrocem, quando ipsi aribuitur quod Lutheri scripta verba Consessionis Augustanae pro norma fidei obtruderent, prout ipsis Censor tribuit sect 1. N q; sane verisimile est, eos, qui a Pontificiis recens discesserant, tam repente iterum eo usq; prolapsos fuisse Lim millum dubium est, quin aliud nihil propositum sibi habuerint quam Confessionem Augustanam , quam a Luther optime intellectam expositiam esse sibi persuadet ant, quam Scripturis consentaneam si credebat, lauanter firmiterq; contra eos, quos Novatores esse opinabantur, retinere dc fartam teriam conservare, dein plane oao,quo Calvinistae hodie. inter eos Censeres hi, Confessionem suam Belgicam hactenus adserere dc nuper in conciliabulo suo Dordraceno communibus ac paene emendicatis eorum, quos consentientes sibi habebant, suffragiis, ab inruerroris specie vindicare sunt conati. Libri eoru Apologetici id docent adeo clare, ut λυχνον ἐν με os Ἀσρια

qu rere dicencli essemus, si multis id commonstrare aggrederemur. are,si contra eos scriptam Admonidione ostadianam probant laudantq; Cciis ,res , se ipses damnent necesse est. Nec finis erit qna diu eadem illa qua hactenus chorda, oberrabimi, S: Orthodoxos omnes ex formula sua sentire ac loqui constanter firmiterq; ad extremum usq, vitae halitum jubebunt: Eli deveniendu est, ut quod optime notavit costadiana Adinonitio, Scripta Ecclesiarum pubti ica norma non habeantur nisi Confessionis , ex qua potea 2 debet, non quid verum aut falsum sis agnosc pronuntiara, sed duntaxat, quadcumdoth ina insingutas Ecclesius receptis approbata conmmat Nb vesit verum sive falpum . Atq; hoc est idem illud , quod praefatio Remonstrantium consuluit, adhuc constitit orbi Reformato. Quae-cimq; hac occassione de prophetandi licentia, de privatorum jure in examinandis Confessionibus, dependantia, praesumtione d pertim nacta Remonstrantium in contradiccndo publicis Formulis, in contemnendo colasensu Ecclesiarum, in peritu bando ordine publico, insccessione sacta sine caussa in studio seducendi incautos, traducen-c di viros

77쪽

ra in Remonstrantes enutit effraenis Centor, o totidem sim convitia contra Solem, toties tamq; lucidenter in ipsa praefatione civi-- futata, ut pigeat repetere Impudentia aliquana silentio redarguenda est. Secundu a Alterum caput, quod incensura Praefationis notandi in venit,

is κεribri cst, Quod Censor Remonstrantibus tribuit, God multas e. difitiantcs mul scdes, imo saepius contrarias Diutis Dias suppon. rues Et quod non putent

id .' nobis absolute tutissimam vi.im esse eligendam, sed tantum,si juri . ratias ipi' 'ita ni cuius m.joris in Ecclesia pericuti 1candiu metus obiiset. Nihil meis; a 'chi, is hercule calumnia ipsa potuis set in Remonst evomere aut atrocius, detegitur aut a mente eorum alienius Ad verba sua provocant Citius ex pumice aquam quam ex istis expresseris tam malignum sensium. Stun ima eorum haec est. Credunt uater Christianos , qui fundamentum diluitur salutis tenent, caetus alios aliis est purior , ac proinde formulas caelum alias aliis esse puriores Formulas has,imul per cas caetus alij ab aliis separantiar, uti ri ab imparis, dicunt statui non debere tanquam terminosin limites, extra quos Rcligio 'salutis aeternae spes constare nullo modo quot Conshquenter, Eos, qui ab uno coetu ad alium transeunt, eo ipso ei spe salutis abire, aut alios a quibus discedunt,excludere videri non debere .Elii enim ad puriorem tum accedunt, non tamen idcircli discedunt a ccta,unde salutis pes exulat. Puritas enim & impuritas non tribuitur caelibus ob differentiam, quae inter eos est, circa Religionis essentiam, sed circa ea, sine quibus cssentia Religionis spes salutis sarta tecta manet .Quis adeo a Sole aversus est , qui hic plures vias saluten consemiendi a Remonit fingi dicet malitia ipsa id ex praemissis istis concladat

necesse est. Quod vero addunt, se tristianos tenera ad euendum caetu, quem credimi omnium esse purissimum,utpote tuti imami certissim Gra

perveti addidit Cens , vocem Absolute, quae in praefatione non legitur aut polim minime ominum impedit. molam via , si fori οjiacius myoris alicuius pericuti aut scandisi merus in et, quid habet quaes διαβλέον λ Caritas non semper permittit fieri , quod utilitas aliquando jubet facere Tutissima non semper sunt praeserenda nec praeeligenssa nisi cum alioquin salus nostra periclitatur . Aliorum rationem habere prudentia sita det, caritas a libet. Multd majoris momenti apud nos esse debet aeterna proximi nostri salus, qu uti nostra major ad salutem perveniendi commoditas Quare,si salutis aeternae periculum ex transitione nostra a coetu impuro ad puriore,

78쪽

redundaturum videtur ad proximum nostrum , ratio ipsa nos vetat transire. Pr stat cnim nos incommodiore via ire ad salutem, ut aete num nobilcuin salvetur proximus noster, quam commodiore, unde veris nil iter futurum cst, ut proximus noster aeternum pereat. Nec evadit calumidiae, dicam an malitiae, crimen, Censor cum ait Suos eiciam dissi ctisve ra inter Ecclesia magis vel minus puris alinuando P

gere, verum de impuritate jura.luc ca fundamentas ct necessariat ' uet ita adsalutem: Nec enim aut vola aut vestigium ullum in praefatione est, unde id verisimiliter elicere potuit Contrarium Solo clarius cst. Nam cum Praefatio diserte dicat, cos qui ab impuro ad puriorem caeturn discedunt, non idciacti istum . a quo discedunt, a spe salutis excludere manifestum certe est, eam de puritate authmpuritate circa dogmata n citaria non agere Nam alioquin dicendum seret, Praefationem adterere salutem constare posse in cae-tibus istis, in quibus necessaria ad salutem dogmata non traduntur,

quod contradii nem habet in alecto. Nam salvari posse sine cognitione δc fide necessariorum ad salutem, idem foret quod salvari posse sine iis, sine quibus salvari impossibile est. Deinae, cum mulas etiam istas, quae in caelibus puris sunt,nolint statui ut limites& terminos,intra quos solos Religi, salvifica Dei cognitio consistit, fieri non potest , ut per puritatem intellexerint aliam, quam quae circa non neccssaria a Cinata est. Nam alioquin Religione Scsalutem non constare dicercnt intra dogmata, quae ad falutem sunt necessaria, aut in caelibus istis, ubi illa omnia pure docent 4 qua absurditate quid absilrdius Tertium caput quod in hac cens ira Presetionis observandum,

nit, est. Quoacum Remonstrantes dicunt, Marbitrari pauca a M. dum esse, qua praecise ad aeternam salutem obtinendum sciti creditu necessariasunt, Ccmbr Sociniano idgenio a piritui tribuat, ct contra---dferte miserat: Manifestissime necessaria dogmata au pauci si redigi non debere, in determinando ac discernen fundamentalia seu necessaria a non necessar, , opus. laborem ingentem positum eo. Vix credebamus oculis nostris, cum utrumq; hoc a Resocinato homine tam diserte adseverari legeremus.Nam primum quod attinet, Quis nescit idem multo antequam Socinus in rerum natura esset, complures alios affirmasse, ac publicitiis professos esse fides cobum Aran m, virum aeterna memoria dignum , quo Satanas illo tempore maiorem hostcm vix liabuit lib.3 stratageniatum, post na-

79쪽

κει;, Minuetum desunctumq; Ocinum, ipsum jam Tritannia Regem, uti seu mira tu disertis verbis scriptum reliquit is cini Haubonu cin Respons ad eta 'alia Epist Illustriss di Reverendiis Cardinalis Perronij observat:

totum fui da L .us verba haec sunt Verissime utcm scriptum es inexplicatione τῶναπλιος αναγκαλιων Aema ιtratur, Aerum albolui necesariarum ausalutem non m I:m sic merum . Et non multo post G ad decidenda hodierna controversin haeccisi pincitis adhiberetur , CP ius diu: m apositivo candide separaretur, non videretur de ' , ,- sunt absolute M-

par ι, intersio aut moderatos viros longa aut acras contentio futura.

I Iam VC A ita sunt, ut modo dicebamus, fere ex aequo omniseu probantur qui se Christianos dici poL Lint. Quid an in hac Regis Serenissimi sentcntia etiam genium ripiritum Socin anum apparere dicet Censor Et haec cum dixit Rex, inter absolute neces.saria censuit, non tantum ea, quae expreste verbum Dei praecipit credenda faciendaves, sed inuae ex verbo Dei nccestaria consequentia Vetus Ecclesia elicuit, ut ibidem videre est Plus quam S cinianum itaq; Spiritiuia in Regia hac sententia animadvertat Censor necesse est Si enim absolute necessaria pauca sunt, comprehesis etia iis quae vetusEcclesia ex ver Dei necessaria cosequetia esicuit, ut Rex ait: qumodo non erunt pauca,si absoluid necessaria dicantur tantum Ga,quae Ξως in Scripturis designantur, exesusis caeteris omnibus, quae Ecclesia vetus per consequentiam ex iis elicuit ut Sod γε i; Moilaei num adserere ait Censbro Post Regem hunc olimus Regia ei iudicium : Defensor veniat; Is in Res 3nsione 1 ia ad Cardinalem Perronium : hi duci, pro Rege Magna Britaniae, cap. r. alibi saep:us, diserte haec ver articulorum ba posuit; Fides fidelis hominis is V CIS articulis, in quibus sub 6 flantia dii tam confictit, contenti hi Arricis It in Scripturis ex-II ant tam perstimis tetramvis expressi, aut concepti, ut interpretatione o pus non habeant. Alios plures, qua Veteres, qua recentiores non alle

gamus: nec enim pugnare libet ficulneis qui modi argumetis Adin vera est , ista imprimis Regia sententia, ut cam, ctiamsit Rex alius ve nemo protulistet, amplexandam Ie Christianis omnibus, quibus Scripturarum periecti, perspicuitas agnoscitur, neutiquam dubitemus. Nec res erre crederemus, si author eius primus ac blus fuisset, Socinus, aliusve quivis Strivio Christianus. Tanti est RG monstrantibus manifesta veritas, ut susque deque habeant, sive So- cini, sive Serveti, sive Arrij,sive Pesag D, sive alterius alicuius ex sistimi hominis nomen ei praescribatur, aut genium ripiritum ejus redolere dicatur. Iam dudum professi sunt, se istiusmodi Dispu

80쪽

CEN su RAE PRAEFATIONI s

tatores nauci no facere, 'lii aliter censentios Resormationi probro esse in sibi ipsis obicem ponere crcdunt, quominus ab erroribus suis liberentur, ad veritatis cognitionem p rveniant. ignariu in ignarus esto. i. Cor. r . 33; ct qui sordidus HE, sordescat adhuc Apoc. a. II. Quare mirari merito subit, quod Reformatus hic Censori novitius Doctor, disertis verbis contrariu asscmare non erubuit Man ei Edsime necessaria ad p.ruci sim redigi non debere. est ' laborem atq; opus positum in eo se, ut nece rata non nec in ir discem dii in 'Αrii'u mintur. Caelum forta se Inetuit nimis anpustum futurum, si ad pau- cillima redigantur necessaria facultatis Theologicae gloriam sisto, rideres evanituram, si necessariorum cognitio & discretio sine magna sub fos ursaetilitate M.Academici acumine neri posse credatur. Sed si omninb h. sic se habere rem ex animo credidit, magnum certh operae pretium cellari, dis fecisset, si necessariorum illorum numerum, Sc necessitatis istius rationem vel verbulo saltem indicasset Interest enim quam maxinidorbis Christiani, ut id ante alia omnia accurate intelligatur. Qui patica neces aria esse docent, ij opus non habent neces Lariorum illorum numerum . necesIitatis istius rationem selicite aliis eu

inere. Pauc reperiuntur in Christiano orbe, quibus non ex aequo, ut Rex

ait, icta probantur. At qui praeter pauca ista, alia adhuc multo plura scitu ac creditu necessaria ciscasfferunt, ijs declarandi ac probandi onus inciunbit. A1firmantium cst probare Negantibus sufficit, si dicant se non videre, unde aut quomodo praeter pauca ista, quae apud omnes in conses io sunt, alia plura adhuc necessaria es e ostendi aut elici possit. Quare cum a Remonstrantibus Censer exigit, ut singulatim , quaenam ista necessaria dogmata sint, definiant, ini. E. in quissimum petit, ut probandi onus, quod sibi incumbere novit, ab e*yro humeris suis dimoveat, interim eos sispicione vel, quasi maint: didinifestissime necessaria dogmata convellant ac rescindant. Deinde sinu Mue-

si ex animo credit, laboris atq; operis ardes esse necessaria a non necessari j distinguere , equide tempus est ut palinodiam canat,&cum Pontificijs in gratiam redeat, statuatq; deinceps Scripturam non esse perspicuam de claram in iis , quae praecise ad salutem creditu sunt necessaria r aut si eousse recidere nolit, vel, si id aperte,

quamquam ita sentit, pronteri non velit, tempus est ut nos doceat Censorem sua

qua ratione claritas ierspicuitas Scripturarum cum ingenti ista Σ22 2- dissieultat; disternendi necessaria a non neces a ijs , possit concilia seu ita Eselipti: habebit ob quod ungues mordeat. Nec satisfaciet,si dicat, Scrip turarum.

tutam claram quidem isse, sed non nisi sis , qui speciali vicacis

gratiae

SEARCH

MENU NAVIGATION