장음표시 사용
61쪽
INTRODUCTIO AD hallucinati fuerint, qtiantaq; iniuria Remonstrantes eorumq; D Harationem onenaverint, Chri itiano orbi representabitur. Fiet id a nobis ea animi aequitate, qua par est, ta libertate, quae humano omni judicio mancipata ost, neq; personas judicantium , sed audiciorum pondera ad veritatis reasq; rationis trutinam amat x- pendere , ut omnibus quaquaversum constare Dossit, Remonstrantes Apologias scribere non pro sectae suae gloria, sed pro innocetiae suae veritatisq; divinae victoria. Censendi mo Ac primum quidem Consendi modiis animadvertendus venit, s , deinde Censura ipsa. In Censendi modo, tria statim Occurunt ani- nominibus. madversione digna i Quod sit amodum immodestas desinclemes. Quisa si a Variat quidem Proculusq; Doctoris ingenio, indole atq; industria, nitidum im sed ubiq; se prodit exeritque fermentum inclementis animi. Inter V μ' -Τ csteros tamen unius torvum atq; ubiq; adleveratum urercilium eminet. Nihil iste leniter, nihil clementer, nihil moderate censuit: Minoem crederes aut Rhadamanthum,tctro atq, irrctorto vultu, nil nisi amarulentas damnationes de plano scri Tes ubiq; in adversarios censeriam virgulam vibrat, veluti in hostes senalem hastam. Ecepticos , Pyrrhonios , circumcellionci, mendices , turbonta seditiosos,bl.6phemos eos facies, perinde acsi sentina sint omnium errorum sinates ac scelerum Proscriptiones aeternas, incarcerationes perpetuaSpersecutiones dirissimas, pro levibus stricturis, quinin pro moderatii benignisq; tractationibus habet crudeli Centor Utinam hoc ei Deus aliquando non imputet Neq; tame ab ingenio: indole iis abhorrcnt caeteri, etiamsi orat o eorum pauli sit mollior miti-orq; Similes habent labra lactucas. Cum ad rei apicem venti ni est, conspirant uti iniciabro olearij. Mira utiq; cst vanitas istoruin hominum, quos cum titulus prosellionis suae affectibus mansuetudinis, modestiae dementiae supra steros defieret imbuere, criteris omnibus longe reddit tetriores atq; immitiores. Nempe si naulatq; titulus eos supra vulgus cxtulit, res diate videas eos altiorec thurno creetiore spiritu sublatos incedere, loqui irurre, non aliter quam si cum inani titulo , tota facultas Theologica vestigio in cos commigras let.
it Deinde consendi modii ubiq; ad modum est illiberalis fasti-0 i a si dii-diosus. Nihil intactum relinquunt Ubiq; dentem aut unguem ha bent, non aliter quam si Consessio tota non esset nisi pus Tanies. Omnia adeli scrupulatim censent, ut non tam cum judicio singula censuisse, quam ex morbo anilii omnia censese talitum voluisse videantur
62쪽
deantur. Neq; hoc tantum ubiq; fere omnia simul censent, adebui censura veluti anima in corpore ubiq; δ in singulis Confestionis partibus ac sectionibus pene tota sit. Credas singulos certatim . . id operam dedisse, indiei censura videretur pumila nani instar, vel ne alter altero in censendo videretur fuisse aut oculatior aut acrior: ubi rebus sensibulo unguem non possvili impriinere , ibi verbis phrasibusq; dicam scribant, quas tamen, si Calvinus modo aut alius quisquam de grege corum protulisset ambabus manibus amplexarentur: Hς roses ex loquendi formula aucupantur quasi qui receptas corum Formulas, tanqua praetoria aliqua edicta ad digiti crepitii mnon amplectiliatur non lectis horrere oporteat,ac si elephanto assem
porrigant aut Locris legem suaderant. Ubi nihil habent quod censeant, ibi censendi cilpiaitatem veluti aliquod curiosae industriae suae
vestigiam relinquunt. Et suspicio ubiq; in singulis pqne sectionibus
velum cst, quod malesanae curiositati tua obtendunt, quasi sc caritatis Mindustria Theologicae apex sit, nihil boni deaaversario suo credere,omnia'; ctia optimaedicta ejus peiore semper via tnahere. Deniq; censendi mod is Passim valde est inimui Ex privatis rat clarisis: Viri M: Episcopi thesibus, exerciti,gratia intra domesticos in id tu ini- parietes Sc multoantequam Confestio edita est disp itatis, publicam
communem omnium Remonstrantium Confessionem censent;
dignissimi profecto mortales quorum fides Dordracena ex Piscat ris,Gomari, Maccovij, aliorumque ejusdem exedrae Doetorii,scriptis lege talionis censeatur. Sicunt in thesibus Episcopii minus aliquid occurrit quam in Consessione legitur,tum ex Conressione omnium theses Episcoph censent. Contra,sicubi plus occurrit,tum mutata rursimi scaena Confessionem ex Episcopis thesibus censent. Si cubiEpiscopius diserti contraria iis quae Confessione continentur in thesibus suis statuit, ea dissimulatione tegunt confessionem nihilominus suspicione veluti atramento maculant, non aliterquam si histrionia exercerent cum mundo in incautioribus tam inani commento cum ac prestigias facere, Theologicae subtilitatis ac demicae industriae culmen is crederent.
Hi censendi modi quam sint alieni ab ingenua candida indole
Christianorum, qui ex aequo dc bono aliorum scripta censent, non est necelle ut multis demonstretur. Nihil tam alienii a regia Christi lege , quam crudelis animus. Nec fieri potest ut judicium sit sin-ccru ii atq; incormptum 'vi H a tali animo proficiscitur Cavillatio ei propria est, quae circa sestucam raeret, tanquam si trabs esset,
63쪽
in scirpo nodum quirit. Commiseratio bonae mentis inde est,
animorum errantium, licet obstinatilliinonim, illicium simul ac glutinum. Cavillationem omnem procul habet , affectibus fibulam imponit, naein censendo exorbitent. Acrimoniam vitat aeque ac fastidium Sufficit animo pio errorem detegere, ita ut errantem non exulceret, aut lectori non pariat nauseam. Quicquid excusationem , aut benignam interpretationem pati potest, id dissimulat ac praeterit tanquam non animadversiim. In leviculis haerere nec vult nec potest. In maioribus haeret, sed sine morsu, sine asse . Haec si perpendissent Doctores Academici, nec tam inclementer , nec tam illiberaliter, nec tam inique in censendose pessisient.Sed hanc monetam supercilium eorum non capit, crudelissimus animus in
tuto est, quando magni Zeli specie tegitur.
CEnsuram illsam quod attinet, ea vetiatur circa praefationem
Consessionis. circa articulos Consessione comprehenses. Censura quae circa praefationem versatur, multas habet εστ2λογίας minutias quas in pulverem paend secuit Censer . Noscas non consectabimur , sed silentio & contemtu vindicabimus, indignae enim sunt Censore serio Injurias etiam, convitia, scommata&calumnias, quibus hic illic resperia est, negligemus Magni animi est ad istas habere nosse, nec aurem, nec linguam. Tantum ea tangemus, quae speciem justae Ccnsiirae habere videntur , cicct s. Eisisti marim E remorari, atq; in Conscisonem iniquiorcin rcddere Censoris de posse crcssimus. In limine ipsb magnitudo prolixitas praefati
dira et nius offendit Censorem Nempe verbo simul ac semel dicta vellet
rei tauro omnia idq; ad prescriptum artis L sq; aded ad Scholarum regulas ac sermusas adsuefactas habent aurcs oculosq; Doctores umbratici, ut nihil sapiat nisi quod ad amussim carum accurate inactum est. Cum proportione scribendum est iratio elaboranda veluti trabs ad libellam , ne quid extet aut protuberet: Alioquin delicatae iures tenelli oculi istoriani Magistrorum dolent,tanquam si monstrum informe viderer l, aut tonitru audirent, fragorem l escaelo Ista vanitas trivialis est , quam libentiet relinquimus Scholae mancipijs,&ij qui doctes ex arte malunt scribere quam ingratiam Mad carrum eorum , qui legunt aut audiunt. Suffcit quod praefatio sit sine affectibus. Hi non decem Christianos, 'iuveritate libenter alijs
64쪽
persuasam voliint. Prolixitas affectari aliquando sine vitio potest Nunquam satis dicitur, quod necessario dici debet, aut quod ex re usu est ut recte ac bliud intelligatur. Qua post haec sequuntur querimomae eae tam sunt stilites frigidaeq; ut cavillatorem Sc κηαινοπρος totius deceant, quam Censorem Andabatani more pugnat Con1br. Nunc in hoc, nunc in illud praefationis comma , quod ευΛ. Γλωῆον putat, sicurrit in siquid obliq; in se suosq; quadrare credit, id arripitin in illud sectar
-οῦρος οἰ εἰς κερας θυμουμενος Sed conatu inepto plan atq; irrito Abusus quos circa formulas Confessionum accidere posse crediderunt Remonstrantes, veluti exerto digito indicarunt sine cui Abusu. h. usquam Ecclesiae insectatione Omnia in genere ab hs dicta sunt, vilariun ge- quae sic accepta nemo nisi vaecors sustinuerit admorderes: in ista ta. I; s. 'tanqua in se suos lic obliquo dicta opero conamineas amoliri indieatos. studet Censor Certesquant istud facit curiosius , tanto magis su- α ἡ .Lspicionem movet, ulcus istud in intestinis Ecclesiae suae latere,quod cetis . tactu & detectu non vult. Omnis n5 necessaria nimiumq; sollicita defensio merito suspecta est. AtquihcFit i causim suam contra nos risu agunt, quid quiritantur de autoritate eorum,qua ab Augustino ad versin Pelagium disputati condemnata sunt, nisi quia exiluimantse praegravatos fuissesententia AuguLLm praejudacio,ctc. Quasi verbia- iam non sit Rcinoin nullam humanam , nedum unius Augustini autoritate tanti ficere, ut ejus praejudicio pregravari metuant aut ii quis,Pontificium sementu adhuc redoles,isto argumeto pugnare velit cos eodem illo non tantulibenter puellasse,sed faeliciter de
adversarijs suis triumphasse Sola historia Pelagii usici fidem se am aridest. Sed istic non urebat eos calceus Tantiun id, aluerunt ut con est: ari pio staret ouantoperd paulatim invalescat in negotio fidei formularum fidei, humana autoritas Exemplum Augustini instar plurium raelle poterat,4 controversiae nuperae effecerant ut exemplum liuid scitdinti. quo
lippis ac tonsoribus notum esset Augustini enim telagi nomi 'gicIάχana jam fabri ac sutores tenent Et adeli unius Augustini autoritas aliiqi apud summos imos' hodie invaluit, ut Pelagiisententia non am ' bi. b..plius expendatur an vera sit, sed ed ipsi tan credatur quia Pelagitio Acbivio. est,i ab Augustino damnara, imb vero, quod imitto peius est , ut sententia omnis , remotissima licet sit ab erroribus Pelagij, eo ipso ut Pelagiana damnanda censeatur qudd Augustinu patronum nouia it. Nemo id nescit, 'ui id cum dolore non animadvertit, nae is parum intelligit quam prolatae adhuc haereat in veteri luto.
65쪽
Censorem hunc tantum vide. In omnibus quae contra Remonstrantes edidit sc iptis,nihil poene aliud crepo,ex Patrum scriptis quam unius Augustini formulas, ομοιοΤέλυτα. Et mirifice sibi placet, quando autoritate eius aut sententiola aliqua a reliquo ejus scriptorum corp γre avulsa , tanquam amentato aliquo telo pugnare sepoisc,rcait.Caeteri Patres, tir primis quos priori purior Antiquitas vidit, sordent pro Augustino. Quibus gemina germana videre est in scriptis poene omnium qui de controversia Prς destinationis disputant, non Pontificiorum tantum quibus id condonari po1let, sed Reformatorum etiam qui vocantur , paenitendos and errore ac stupore. Qiiod interim , quae de abusu in extollcnda nimium autoritate humanarum formularum, in Praefatione sunt dicta, verissima otiam sint, cxperientia pia comprobata, id non ignoravit Cenchris mi in s 3r, Cuna dilerte ipse fateaturicrgenscs Concordistas , quos ita, exemplo Ber cat, disq; circa ipsa Rcformationis incunabula prolapsos bisse, ξό ni talis' Vt verba Confusionis fetus ZArnae. Lutheirascripta pro norma mei οἱ-α Censoris truserint. Si hos tamen non Rcsormationis tantum titillo se vcndit Dise , sed etiam a Pontificiorum sentcntia hac in parte non minus Par g quam Censbrem hunc videri volu sic alienos, ncino historiae gnarusnopaverit. Idcin alijs pluribus accid sit, quotidie adhuc accidere
non obscure fatetur, quo= um ea in rejud cium suos non probare, nec praxm imitari velis protestatur. Quare,cum idem tanquam in suos
dictum magno molimine a se amovere ludet non immerito sane causam suspicandi dat,suos eodem intor te morbo laborare Neq; dubium cst quin verum sit, quicquid istud cras , neget ac ria mi Axiomaticorum, de quibus paulo post acturi sumus, id ad clare probant, ut candela in meridie opus non sit. Eadem conclusio citis scin praemistis scquitur. cc terminorum sucus, arceario tibus contraria protcstatio, sufficiunt evertendae aut i cndae mani festa consequentiar: ubi rerum testimonia adiunt,quid opus est,e xk,mi dirui nos jam civideamus. oraecipua en Primum ac prςcipuum caput circa quod Consura PKfationis veriti M. hii satyu , Quod i cmonstrantes stupo-m1ormulas edemtis arbiatrentur, non proprie eum in finem , ut videclaretur quid de conta re usis singulis o tunici si miters orahodoxis omni inbo, credena sit,sed propter c id Tyde V semiavi ac credant , quo tempore uita Confessiones pro P - ui agnos m Deinde, quod . rmulas istas Consessionum idcirco, ed nolunt, et statuantur et e uti limites ac term 4 intra quo solos Rei iudi iiiii. o Hly 1imi otio cons cra pnrdatur. Hic ardet, hic aestuar, hic
66쪽
hic bimultuatur Censor,tanquam si ista oratione Majestas Synodo rum conciliorum omnium laesa ac violata cilci, Syna Nilo nauclerum autoritas depreciata in Pyrrhonia ἐποχή in Ecclesiam introducta. Mira haec profecto est inii lentia ac temeritas in Doctore
Reformato , qui noli ita nuper omnium Conciliorum, omnium Pa trum, totiusq; adeo antiquitatis authoritatem claravit, ut Scripturae unius formulae sic obstringeret Vix potuit propius redire ad dana- natam ituratam non ita pridem sciatentiam , aut peius consulere orbi Rcformato Res meretur ut id clarum faciamus. Certum cst ex Praefatione Rcmonstrantes non loqui nisi de sermulis Consessionia, ostenditiis
quae diversas de Resigione sententia , circa dogmata non praecis ' ...ti
creditu neccisaria cxprimunt, idq; aliis quam meris Scripturae ver Co isei solvimbis Ratio manifesta divincit. cccillaria cnim non tantum credi
a nobis sed credenda cile omni Du , omni tempore, ex aequo Juma lex ille nisi
Dei praescriptum , nemo Christianus dubitat. Quare cum Remonstrantes Formulas C msessionum di volunt, non ut iis dociaretur Religione se-
quid omnibus constanter ex aequo credendum ac sentiendum .' 'praecise sit fieri non potest ut id intelligant de formulis , quatenu prae cis et dogmata creditu necessaria continent Dicerentini mircaenda no esse ea, quae necessario credenda sitiat Similiter, si Brmulas istas, quatenus necessaria dogmata exprimunt negarent ponendas esse veluti terminos ac limitos intra quos Religi, salvifica Dei cognitio credatur consistere, dicerent Religionem valvificana Dei cognitionem extra ncccssiaria dogmata consistere quo utroq; nihil absurdius cogitari potest. Deinde, cum de formulis Confessionum di-vcriis agiuat,non agunt nisi de sermulis, quatenus aliis quam moris Scriptura verbis conceptae sunt Merainina Scriptura verba non possunt csse dissociationis tesserae, nedum causiae . Did ergo Concludendum certe st,cos de formulis istis loqui, quae versantur circa dogmata non praecise croditu iacccssaria quaeque inter Christianos controvcrsae , ac proindesaliis, quam Scripti irae puris putis verbis, conccptae sunt. De hujusmodi erg,sormulis quaeritur, quomodo optinae, tuti limo atq; utilissimi concipi posIint ac debeant ponsic,ut in iis praecise cfiniatur quid de singulis contri versis dogma opi inM, tis constanter, firmiterq; Orthci loris omnibus credendum sit An h. - 'ν Iucro sic, ut ii iis declarctur, simplicibus atq; innoxiis vobis , quid in uiarum ij, qui a pro suis agnoicunt, de singulis controversis dogmatis '
sentiant ac credant. Remonstrantes hunc posteriorem militum probant, utq; ei in prurcipio locus datus stet a uicti amnii adhuc dotriae,
67쪽
ex animo cupiunt, optantq; Raetiones eortu sunt luctilentae sic periculosis sinare praesumtioni in rerum controversarii decisionibus, ansa praeciditur Sic pertinacia fomes subciahitur Sic vitatur partium Uectarum exacerbati, Sic ad unionem & redintegrationem partium aditus non admodum dissicilis relinquitur. Quam ingentia haec sint bona, quis non videto Si contra fiat, contraria Omnia facile eveniet. Vide autem quam sit ineptum, Controversias docidere velle ex priore formula, ine iri fragabilis autoritatis titulo, idq; contra plures doctos, piosq; aliter sentientes siti ericulosum sic decidero, cuni fieri possit ut pertinacia pro causa induatur,4 constantiae titulo togatur Quam noxia sit nusmodi decisio, cum sine gravissima partium offensione fieri non possit. Exacerbasiones anmaorum inde oriuntur. Eae gignunt ditia odia, quae gangrenae instar latius semper serpunt, ac tandem pacem atq; unionem reddunt desperatissimam. Hisce tam enormibus atq; ingentibus malis janua occluditur , hac Remonstrantium agendi ratione. Et haec tamen res bilem concivit in nasum horum neologoru , tanto cum ardore,ut paene exibiiciat tam salutare consilium. Decisiones de singulis controversiis fieri volunt. Esto. Fiant. Qui se credere profit tu hoc aut illud, is decidit, is dicit sententiam suam. At fiant pla-eide, fiant modeste, fiant sine imperio, sine praescribendi autoritate, si ae damnationibus, sine anatnematis. Si idem,quod nos de singulis colatroversiis credimus, alios omnes credere volumus si idem quod de iis credimus , aliis omnibus constanter firmiterq; creden-cium esse adseveramus, credimur cedere ac doceri nosse credimur contradictiones serre nolle, in conscientias ac linguas aliorum Tyrannidem exercere velle. Nec immerito. Si enim alij idem nobis jubeant, nos cos ista consequentia gravamus, tanquam si id in nos rictarent. Atqui utrobiq; par est ratio: Et haec est remora illa, sua veritatis cursimi sistimus, Sc reconciliationis ac pacis ostio pessulum obdimus , atque Ita ciscimus, ut paulatim Tyrannis humanae autoritatis si insinuet in Ecclesiam, tam subtili lapsit, ut eam non introire, sed introivisse tandem deprehendamus. Ista ars est Satanae Tyrannidem omnibus nobis exosam esse scit usa aded ut ne Satanae ars ad nomen quidem sine horrore audiamus. Quilibet ab ea videri vulti, in alienissimus. Id novit vaser artifex. Hinc fallit, imprudentibus
in Ecclesia insinuat, quod prudentibus obtrudere non audet Per rimas rimu-
II: las' illabitur,4 , cum recta non possit, flexa fer gradiis enitio em tur. Primum suadet Consessiones de rebus non praecise sciui ac creditu
68쪽
ditu necessariis ficti, puritatis retinendae caussa. Bene quidem: D inde Consciasionem urght ut vinculum pacis atq; unionis: Recte. Porro ut Consensio dii rei ac firma sit, operam dandam este ait. Et hoc speciem habet. Pergit. Itaq; formulis opus est clamat, utinon consensio tantum , sed consciasionis constantia promittariir. Hic primitis gradus cst ad humanam Tyrannidem dormulas Consessionum Tyrannicas Per hunc uradum non est dissicile Satanae asicendere ad supremum Tyrannidis culmen, imprimis ubi brmula ista aetatem aliqua nacta est, inter periectitiones aliquam diu st tit infracta , contra adversarios acriter propugnata, martyrum, qui vocantur, sanguine vcluti autoramento aliquo sancita ac stabilita est. Singula ista totidem sunt fulcra atq; adiumenta, quibus sibi gradum facit ad statuminandum humanae autoritatis fastigium.
Vin huius rei exemi tum, Draeterier ensium Concordistarum, re-idust V cens ac nuperi quod ab plis genuini Calvula discipulis nobi da cartim calkitum est Vide quid paucis abhinc annis Anno sic: ε ro,inense. IOctobri, non multo post decisam antroversiam in Synodomor-leriai, edracena, Calvinisticae Ecclesia in Gallia , in Synodis sui AleZia L iunione MCharentonensi decreverint. Non tantum receperunt rmulam Dordracenam , eamq; approbarunt, sed blemni insiper juramento ci se obstrinxerunt,aliosq; omnes imposterim obstrictos, luerunt, se videlicet in non tantum constanter firmiterq; sed ut constantiae apex exprimeretur,.rd extremum usi ira halitum perRι- turos. Poteratne altius evehere aut iblimius attollere humana sormulam Satana. Et hoc fecerunt nullo prinresso examine, inauditis partibus. Poteratne grvius excaecare atq; indurare, tam immemores tam inconcinnos Resormatores Deus justissimus ultor Tutulerim , cx hoc uno disce omnes. Nec enim tractenus quisquam
Calvinistarum fuit,qui hoc tam enorme factum displicere sibi professus est. Qtiod ver,hinc colli igit Censer, Majestatem Synodorum Concilioriimq; omnium hac ratione violari, id nullius prorsiis momen Resellimro ii est, Si vetus Papae serinentum sapit. Nos uti Synodorum Conci- .Itata I liorumq; decreta cum reverentia, blicito examine libenter ex- uiorumpendimus, ne privato troprio nostro sensu nimium blandiri vi deamur ita corum Majestatem nullam agnoscimus.Atqui Majesta violari ut stem Conciliis tribui persuasistimum habemus, quando iis tribuitur' ius statuendi sormulas , quibiis constanter firmiterq; ad extremuin usq; vitae talitu haeren,im est mon potest ulterius evehi humana
69쪽
autoritas, aut propius ad divinam attolli uti in necessariis Ac quae aperti juris sunt, nimis parum est si dicatur mos hoc credimus vorum cses Asseverantius loquendum est, Hoc credendum cst Anatheira qui id non credit Ita in iis , quae controveri juris sitiit, ni-ntium dicitur, si dicatur, Hoc credendum constanter firmiterq; est. Contractius uisclinentus loqvcndum cst, Nos eri etalis omnibus sic credimus , sic statuimus sine cujusquam praejudicio Symbolorum Osuin omnrum , quae non expresse constat Apostol: cii esse . cadem est rarum vi Quit tio Aut omnibus hunianis synalκ,lis ius istud negandum cst , aut nullis. Hoc ipsi, enim caetera milia carent jure isto , quia prorsiis humana sunt. Quare nil dubitamus, profiteri, Athanasium limitem
iuri huius praetergrcs imi esse, quando Sum,ilo suo si qui de Symbolum ejus esse credi possit stiperbam illam prςfationem praescripsit ος, βουλεῖα σωθίωαι Qui vult salvus esse, ante omnia credat portet, S c. Etsi enim rem quae Syi abolo isto continetur, quatenus ocripturae phrasim non inrca itur, ex animo Probemus, eiq; fidem nostrana linenter obstringamus, tamen hoc ipso, quod rem Scripturae contrmiersis liliratibus expressam , cum aeternae falatis periculo
recipi vult, non aliter quam si divinis prorsus plinasibus expressa esset, numanae potestatis fines eum egressum esse credimus. Et crudeles sane atq; immisericordes merito habUndi essenius si eos onmes Oeteritum damnatos statueremus, qui Sym, tum istud aut nesciunt, aut in istud , quatenus conceptum sit, firma fide non consentiunt. Qui id audent, ij viderint. Nos istum damnatorituri calculum sit neremus, divinam autoritatem hunianae formulae transscribere nos crederemus. Absit id a nobis , c in eorum consilium, qui id a
dent, anima nostra non vcniat.
Res nitur Quod porro regerit Cense , hac ratione Religionem totam tanc . . . dena desituram in Sceptieam ποχ'ω, I yrrhoniam haesitationem, imχῆ. Theologiam problematicam, id caret omni prorsus colore. uasi vero periculum ejus rei ullum esse possit, quamdiu certa atq; indubia manet articulorum neces ariorum adsErtio, saltem ista, quae II in Scripturis facta est, nedum si accedat, quae ex ista, per consequentiam omni exceptione majorem, fluit aut deducitur Inconsiderati Doctores qui Scripturarum periectionem ferspicuitatem in rebus omnibus creditu necestariis contra adversario sitos firmis lateribus ubiq; adserunt,in Pyrrhoniae tamen haesitationi locum D se posse credunt apud eos , qui Scripturarum perfectionem ier-picuitatem eandem cum pus taeniar iisq; quae persee per
70쪽
spieul in Scripturis definita sunt, conscientiam S fidein suam obstringunt Poeta itere eos debrbat, tam ilicompositae orationis: Astertio eu ἐποχύ non constantii mal Contradictoria sunt. Qu ire nec haesitare nec παροιν in Religione tota dici potest, qui a clare Scriptura totidem verbis necessaria elle dicit, aut liae necessaria esse per c videntem, Sole clariorem , omni basti obviam consequentiam constat, par Religione adierit ne quidem si nihil prae ter a quae Scriptura e lixi necessaria elle docet, adserere audet. Qi circa caetera alia omnia ita se gerit, aut de iis non nisi cum delia praefatione contra alios dii sentientes sententiam suan pan-
dit, is non haesitat, uoi nuntiat, nec cum Pyrrhonio dubitat in qua partem inclinare velit suum judicium, jam enim istud inclinavit: sed ita judicat, ut judicium tuam divino impar faciat. Inter dubitationem c divinam alsertionem, hum ma certitudo media cst,quae etsi formid nem contrarij ex ludat, infallibilitatem divinam tamen non includit. Rationibus nititur, sed quae a divinis oraculis differant. Hoc livi manitatis nostrae ἡττημα esse voluit summus Deus: Nihil constanter firmiterq; credendum et in rebac vim ad de quibus controversia incidit inter doctos & pios , niti cum hac lege, ut si quis forte meliora ostendat, cedere semper paratus sis. Neq; dubitat interim , qui sic credit neq; haeret haesitatues, sed statuit atq; adserit quantum humanae imi ecillitati statuere , concessum est: Et hoc Deo satis est. Qui ultra terminum istum progreditur , aut citra cum stat fieri non potest quin hominem exuat,in Brutum buci Deum faciat, atq; ita paulatim reddatur aut alienae conscientiae Dominus , aut Religionis omnis contemtor aut pertinacia ipsa
Quare ad rem non facit,quod Censor per Satyram nobis hac Refellitii, si, casione obiicit Theologiam a mim, mensi cu im,diu nim io Ar im id arte: Theologia enim in superbis istis controveritarum decisionibu po loria tanta
sita non est. Neq; Theologia idcirco vera Theologia est, quia con 'd 'stanter retinetur aut diu durat. Id habet commune cum pertinacia ' 'ipn Millenaria Theologia potest esse omnium pessima. Tum, eligio vera, uti humilitatis ita docilitatis in mater, inter infinitas adeoq; horarias circa controversias variationes manere potest salva atq; illaesa Contra, Theologiae ipsius anima sustocatur atq; eliditur ubi decisiones fiunt qu:b is constanter firmiterq; haerendam est. Sive enim decisio vera sit, sive erronea, id perinde est. Qui veram decisionem seqaitar, is non indicio adductus in ca permanet , sed