장음표시 사용
531쪽
i CENSURAM CAPITIS XXIII. De Sacramentis aliisq; Sacris Ritibus.
IN in Capite nihil paene censetur. Omnia sitiat Oithodoxa
nivei iri ora. In cunition: Srcritanenti, Inquit Censor , Lemon Ll, ante O. thodoxa sententia inlis lentes in in nomine 2 se a So mo
Atingere stagunt. Nempe hoc orthodoxias hilhριον est. Sola suspicio atri quid adspergit,quod per quaestiones benigne clui Censor petit. Dignus certe , qui ob tam benevolam sciliceti inusitatam ii endi rationem responsum serat, quod alioquin declinari a nob s jure
p. tuisset. Remonstrantes in Declaratione sua,vocaverant Sacra incnta,Fae-
deralia signa e sigilla visibilia , quibus De is gratiosa beneficia folii Faedere, praesertim Euangelico, promissa repraesentat, c. Benentis , ait enlbr ' modo j edui ct gratuita beneficia in faede e promi utrobii e r ni esse ebur, nempe salutaria ac desiste aeterna, quael utrobi , ferint reni di testi, pio modo 'gradu, c. Ad hocelli iam ante saepius responsum sit, paucis tamen hic iterum respondemus, ut quaesitori satisfiat. Sub Veteri faedere re promissam can- .iqii stione dem, id est, s i lutem aeternam revera dispensatam ede, credunt Re
monstrantes. Sed promissionem salutis aeternae sub eo Distat aliam et . sibi, o ni impossunt deprehendere, quam typicam δε quae sub eneralibus 'ς
promulionum aut propnetiarum verbis ob cur com Prehensa fuit sata respo In novo vero faedere, promissionem vitae aeterno claram,sine typis, ς
es specialibus atq; apertis verbis factam esse, statuunt. Et hoc vult declaratio eorum per articulum, praesertim, cum dicunt gratiosa beneficies, in Ddere praesertim 'ravaelico promissa esse. Si idem vult Censor cum ait,benetici. De gratios ivtros est dii elisi .ι fulcie, se modo Tn ita, conssensio cit. Sin aliud quid vult, ejus rei declarationem plenam, ac disertam ut faciat necesse est. Alterum est at ntur Remonstrantes Delim nobis per Sacnamenta non modo repraesentare adumbrare promisi a tua beneficia, sed etiam exhiberes obsignare: Sed qui addunt, Deum id per Sacramentafecere, certis mado,eu i non expirc.tur, tantum deposcimus, inquit, rexplicent atomiam μ.im Age Res digna est quae intelli-
532쪽
patur Interest Reip. Christianae, ne sacris hisce ritibus aut nimi-Pyης ' tum, aut nimis parum, tribuatur Utrimq; enim ingens periculumnio lecssio est , ne aut contemtui eorum ansa detur ex una parte, aut supersta-mmi ''' ' i on in idololatriae ex altera parte fenestra aperiatur. Atq; QR missa benefi-temtu quidem minimum periculi est, quamdiu certum manet, ritus ς Π* ' ψ ι,-- , sae traditos Sc praescriptos esse. Nihil enim pam heri de-
t h. bet,quod summus Deus mandati a nobis religione Observari prae
sis ς 'ei voluntas lassicit ad ritus cuiusq; magnitudinem in pretium. Sed a superstitionein idololatria periculuest muli maximum Nam ira fere comparatum est, ut circa externa in oculos incurrentes caeremonias Deoic cultui ejus destinatas , animus d fixus haereat, irim quidem admirari, deinde extollere, 'aulatim etiam venerari eas incipiat. Nec dubitandum est, quin i,qui primitus hos Sacros ritus sublimibus & omnes τῆς περβολῶ timites excedentibus elogiis , veluti cothurnis quibusdam extulerunt, iisd admirabiles , incomprehensibiles cinexplicabiles effectus, ncicio, quo eteli aestro perciti, attribuerunt, ne apud populum vilescerent, idololatriae gravissimae occasionem imperitae circumspecta multitudini cderint. Res enim Sacra, si nimiueam laudesaid extollas, facile plebis ivlgi idolum fit. Quocirca videndum est, ut nos magis considerate ac vere religiose de iis loquamur. Id Remonstr in declaratione sua facere propositum habuerunt. Sacramenta dixerunt esse signa, per quae Deus beneficia sua gratiosa non tantum repraesentatin adumbrat,sed etiam ceno modo luis ali obsignat, siccus quam Socinus ipse, quod mirum est Censorem non animadvertisse, qui Sacramenta non modo non exhibitiva, sed ne quidemsigna nuda appellari recte existimat. Sic enim in tractatu de usu ine Caenae Domini ait, pag. 88. Tantum abes eici 'II cra ut ego quicquam detrahi Sacramentis existimem si quis ea nuda - appellet, is ea appetatione plus illis tribui quam deceat, penitus per 'a' sum habeam in Remonstrantes ea signa appellant in Peclaratione sua non tantum quia adumbrant & figurant Dei beneficia , sed etiam exhibent; at certo modo dixerunt, non sine gravi causa Modus
enim exhibendii obsignandi eli multiplex. Eu exhibitio quaedam ρ' fici cura res aliqua vel signo ut cerae impressa, vel signo ut vasen a Vari in contenta , vel signo ut instrumento assixa , vel signum nude conco-φ- mitans vel sit speciebus signi latens, exhibetur , id est, ut rem clarius proponam, qua res alioua vel simul, vel una, ct cum, vel per, xc sub vel in vel apud vel circa signa physice ut ita dicam admo
533쪽
ph sica sit miraculosa, qua res aliqua ignota, vel dubia confirmatur, stabili tu .certioratur, ac sic menti vehiti videnda ac sentienda exhibetur, cuiusmodi signa sunt, miracula , prodigia virtutes, omnem naturae vim excedentes. Dcn q; est cxnibitio quaedam Sacramentatis Eu in elici qua gratia divina, Per signa quaedam , non eminus aut de longe repraetentata , nec sub typis, umbris, aut figuris quibusdam, ut malid post fistura, veluti per transennam osten-d tur, sed qua gratia ista, ut jam praesens, ob oculos ponitur , adeo clare , ac sii sentibus manibusq; palpanda daretur adeo essicaciter, ut essicacius non possit assici anima a signis istis, manente salva atq; integra signomini significationis natura ac proprietate Atque hic tertius exhibitionis modus est modus ille certus , quem designant
Remonstrantes. Primum enim S secundum respuunt. Hi, inquies, non hoc tantum designatum voluerunt Remonstrantes, cum exhibitionem illam certo modo fieri dicunt, sed etiam propositum habuerunt indicare, illam ipsam Sacramentalem exhibitionem certo modo, fieri. Ita est, At modum i ab is, inquit Censbr,cum non desimant, ince tum relinquunt, quem modum exhibendi asi intelligi vetint Et hoc valde vero lanitie est, ad oti certum. dicant Rcmonstrantes sumodum illum explicare non posse, sedim Augustino sentire motum, at modum nescire , an non hoc susscito Quid pinni eccilla est ut modus iste exponaturi Atqui ne ipsi quidem Censores cum uspiam cxponunt, nec ut eum exponant, ita ut intelligi a sano homine possit,
ipsis possibile est. Sic enim diserte habet ipsorum propria Consessio
Art. xxxv. Certissimum vero elys ris tam non fine cause tam so cite nobis hoc βιum Sacramentum Caenae scilicet commenaeire , ut pote qui persiciat in nobis revera quacuni ipse nobis his storis signis repraesentat, quamvis modus ipse ingeni nostra captum superet necfercipi a quoquam
possit. Similiter, ubi in synops purioris suae Theolog ae,omnes in dos exhibedi recesuerunt cos qui intelligi aliquo modo possunt, ab hoc exhibendi modo excluserunt,non restare dicunt alium, quam eum qu Sacramentis aptu est, id est, qui prorsiis inexplicabilis est, addo ego Minimaginabilis. Vide Rivetum in Synops purioris Theologiae xiiij disputatione de Sacramentis, a Thes a 3 utq; ad Riveti iudici Thes. o. hac ipsa de re disserente. Sacrameta negat es Ie causas p0-' Σή
sca gratia , sive primaria sive insurumentales, velper quatitatem alia indam sen- quam inhaerentem, velferDei motionem Sacramentum ad talem essectum 'a biitu, curantem, quem attingaz. Deinde, inter Pontificios Scholasticos, ni graviae
534쪽
illas, qui statitulit Sacramenta conserre pratiam, non quod eam pro ratas M.fζducarat, scd quia Deus cx pacti , in usuSacranaen tortina cana produi heram rum 'cit offert, hi ippe cum Sacramenta magna ex parte constitanti s. ha significationes significando leu virilite suae significationis
a ranti aerere tantuna postini, metius sentire a serit quam Lutheranos quos a Luthero potius quam a Christo nomensuum deducere ait, sed tamen non omnino recte sentire non obsc ne indicat. Deniq; se suos-q re optime sentire adserit quippe qui praeter significatione; a caeinstituto Dei suam etiam exhibitionum modo Sacramentis apto de obsignationem promissionum divinacio fac amentis attribuat, ost nasiit ut videre est Thes xxix. At, dic sodes , Ri etes, quis et ille modus
Gns ,r Smo-S rc Armentis aptus ' IIunccnim hic definiri postulas cum Collegis: ha qu es tuis. Rcla tirus, inquis,est 2 actarmental , quo tamen usu se vere ex- desiniri a Re hibentur, , D.vitur idelibus,sed modo spiritu. 5 percipunda, ut viti dere est Theca . At quaero, inquam cc quis est ille modus clat
ni re ispiam viis, Sacramentalis, aut hi iritualis distinistus a significatione , ut i hba queris, tum physica, qualis cit signorum, quae Bellarminius practica vocat, tum morali, qualis cst lignorum theoricorum Nec enim est modus qui orituri signorum rerum significatarum in Sacramentis unione aut connexione, vel physica , qualis est materi reis formae , vel subjecti Maccidentis, per inexistentiam aut localem, per in distantiam aut spiritualem, per infusionem virtutis alicuius in ipsis signis latentis, ut dicis Thes. xxiv.Nec est modus, qui Oritur in bla significativa virtute Sacramentorii, at dicis Thos. xxix. Qua lis ergo est Calvinus, it eu Belgica Consessio, ad occul amo mi abilem Pirtutem Dei cum reserunt: At hoc tantunde est,atq; si dicatur, incomprehensibilis it Mineffabilis. Hoc ver,quid aliud est quam certum illum modum incertum cse statueres Dic mi quidem Ccnsores, Licramenta grati tm conferre fidetibus, ita ut non modo significantia signa sit exoibitiva si medii in trumenta sint, quibus cusChrinum cum beneficitistiis offert in ultimo nimi usu magis magis . confert. At dicant. cxplicent intelligibiliter oci imasiarum cxlii Dendi Sacramentalem , qui a significatione tum physicatum morali distinctus sit. Ut nim sigilum, qua tale fiat instrumentum seu meditim exhibens rem signatam , citra aut supra significa'
tionem , κατάληπον st. Nihil enim agit altra , nec citra spi bi a seu virtutem i cccsse est, ut si intesti ibi liter , sententiam l- xl l itionis istius instrumentalis modum faciant ut l tu At neutrum faciunt. Quid aliud
535쪽
CAPITI VIGEsIMI- TERTII. aliud e go restat qua ut dicant, incertus plane est Mare e Deoq; relinquendus p Et sane quis vel Lyncea in*entiacie praeditus, percipiat signa instrumentaliter exhibere gratiam te mira signatam, exhibitione tali, quae nec sit physica tantum, nec moralis tantum significatio, nec utrumq; simul, sed aliud lamplius quid relativum sacramentaleo Tum, quis intelligat signa ista concurrere utinstrumenta seu media exhiltiva gratiae, in iis, qui ea leg:time usirpant,cum ij,qui ea usurpat,ante qua ea usurpent,de gratia promisi. apud animii fuit sint nersuasissimi; imo cum idcirco signa ista usu pent,quia rei gn cistis significata jam anto firma fide apprehenderunt, ε apprei .ensione istam sitam publicitus testata fecerunt me-niq;quis intelligat,signa Sacrametalia esse instrum et gratiae collativa e Lexhibitiva , cum tota gratiae salutaris p cratio immediate aneo fieri in in ente ac voluntate statuatur Immediata opcratio Zeinstrumentalis sunt incompatibiliaci Atq; hoc argumentum idcirco majoris mometi videri debet,quod Calvinus Mi vetus,Censorum horum unus , eo ipso Ptignent contra Pontificios , qui Sacramenta dicunt esse instrumcnta gratia collativa. Hoc emineIt, inquit Rivetus T hcs. 28. Dei acitionem propriamo incommunicabilem in infit menta immediate transferam ouare perperam admodum secisse ei seres credendi sunt, cum modum istum non tantum confidenter dein finiverunt praeter morem consuetudinem alioritia, adeoq; contra diserta verba consessionis suae, sed etiam a Remonstrantibus d finiri hic postulant, quasi licterodoxias notam mereantur , si idem aut non audeant,aut non possint. Dicet sortasse quispiam exhibiti nem illam concipi posse si Sacramentorii in usus serius ac legitimus statuatur conditio, ad cuius praesentiam Iacus concedat, inuasi
sentiendam exhibeat specialiorem aliquam gratiam suam dum videlicet Deus, cum,qui signis istis juxta institutionem Christi ex vera fide utitur 4 iis utendo ossiciam suum facit, sensu gratiae suae singularis dignatur, ita ut ipse ille usus exercitium, veluti medium sit, quo utens alacrior promtior redditur ad obsequium divisnum,in caeteras ossich sui partc diligentius excoliendum: At nemo Remonstrantium erit, qui id non libenter admissurus sit. Caeterum aliam quandam praeter physicam, seu moralem, scii hyperphysicam exhibitionem statuere, quae instrumentalis exhibitio collatio sit rei signatae , id vero prorsus ακούαληαῖον est. Quod si qui tamen se concipere, atq; intelligere posse ejusmodi exhibitionis modum credunt, ij fruantur judicio suo. Remonstrantes statuunt hac in parte cum
536쪽
Censor, nil praeterire non posivmψ, quae Socinum redolent. Primum, cum Sacramenta novi praesertim faederis, dejinurn universm , divina ea Hitutionis, 2 quidem perpetua se, omittant,frte quod an saptism M perpetuae institutιonis divinae ', an vero temporaria, cum Socino ἐπέχου Reda pu iu&c. Aluui mirum morito videri debet enseres hoc in declaratione Wip cn- Remonstrantium tanquam studio aut dedita opera omissum ant Remi nit hapmadvertere, cum nec Consessio eorum , nec Palatina Catechesis id
diserte aut in terminis exprimant Deinde, cu ignorare non nossint uti h eum M. Episcopium in Thesibus istis, quas in hac Censura sua pauim ci-: a ' se x tant, velut instar , ad quod dociaratio haec Remonstr fabricata sit, disertis contra Socinum hoc Corollarium posuisses An Baptimum
caeremoniam, ritum fuse tantum temporarium , usto praecepto Iesu se risZι, ab Apollρlis tantum usurpatum ali exercitum, ulla olida ratione demoni triari possit. Et negativam partem sustinuisse. ouod vero non nemo pro voce , ulla substituit, nulla, id tam manifeste falsum esse cx antographo ipsius .Episcopij.αυτοιία ipsa nos docuit, quam certum nobis est , bis duo este quatuor Alterum est, inquit
Cens , , quod adminii trationem Sacramentorum, cum Acino non Petciis togulariter Pantorum sed communiter omnium delium. Cedo locum vel verba Cenlbrin viceris. At ab Osententia non abesi Episcopium patet ex Thesbm publice dissutatis. Cedo Theses Censor in Derbam porrigimus. Vixisse id aliquando occasione argumenti alicuius in dis utatione dicitur Episci piris , at in Thesibus dispiam eum proposuisse, falsum est. Sed esto. Dixerit scripserit id Epis .copius,quin imo declaratio Remonstrantium id uspiam directe, vel indirect affirmet, quod tamen falsum est, eequod in ca re crimen est qui Socinianum hoc ei Z inquies. Itaneo Atqui Calvinus ipse in Institi suis lib. v. Cap... Sect .ao diserte affirmat, Igultis ab- his saeculis adeos NB. ab ipso stre Ecclesia exordio usu receptum si calkinliseriis
Ue , ut in periculo mortis Laic Baptibarent, A Minii Zer in tempore non denapii a xi ad u.Cur quaeib, si idem nunc dicerent Remonstrantes, id eos cum Socino dicere per convitium Censor affirmaret, ac non potius cum primitiva Ecclesia, totaq; adeo multis seculis continuata Antiquitates Ueruntamen, nec Scriptura nec ratio ulla cogit, cur credendum sit, primitivam Ecclesiam totamAntiquitatem in eo errasse, nedum,i erraverit,errorem fundamentalem errasse. auid enim o stat, cur in casu necessitatis, cum vel caetu vel pastor haberi non
potest, a fideli aliquo infans aqua tingi, aut inter fideles aena Domi celebrari non possito Certe , si verbum ipsum in ca se necessi-
537쪽
CAPITI NI GAE DUM I-T E R II. 2 2stiani hominis ossicium, alit caritatis legem ab iis facto in suisse jure merit,dici posset. Nec enim crubcscunt fateri Reminali antcs , se toto animo abhorrere a rigore istorum hominum , qui, si quis forte prob is piusq; , post ad libitam omnem quam prudenter adhibere potuit diligentiam, non positi credere, aut ab an: mo tuo impetrare, ut credat,Baptismum ali lini servire, quam ad tostandum vita male ante actae . derct: istic ne mi vitae melioris inchoationem, id cit, non is niti, ut Censores ipsi paulli ante finem huius sectionis ipsi
loquuntur , Sacramentum paenitentiar, idcirco eos intolerabiles anathemate dignos censent. Ablit Contrarium saepius testati sunt
Remonstrantes, Miudies facto ipso testantur in caelibus atq; Eccle- sis suis. Qui aliter censent ij viderint. Eadem ratio est de Pado F hbe. vii Etismo Remonstrantes ritum bapti Zandi infantes, ut perantiquum 5 Paedo pii Din Ecclesiis Christi praei enim in Africa, pcrmultis seculis re ueta k. ἡ. 'tatum, haud illubenter etiam in caelibus suis admittunt, adeoq; victium.1ine offensione d scandalo magno intermitti posse statuunt, tantum abest, ut cum seu illicitum aut nefastum improbent ac damnet. Sed nec arbitrantar tamen propterea, eum ut praecise observati necessarium, vel cx praecepto Christi, vel ex traditione Apostolica, ves alia aliqua certa ato indubitata aut horitate tenendum, urgendum, aut imperandum elle. Id testantur Acta Fratrum quorundiam, quae huic Centurae suae praefixa volueriant, tanquam haere leo Remonstrantium arcana scilicet. Nec causam habent cur Censores id iis tanquam haereticum aut ita tolerandam in cartu Christiano vitio vertant, imo causa est , cur Cen: bribus id tanquam tyrannis in Ecclesia Christi intolerabilis vitio verti a quolibet Christiano debeat. Rationes sunt. I. Ouia nec praeceptum nec exemplum ullum cst in Sacris , unde non aeco veritas de hac enim non quaerimo sed necessitas ista infantes baptisandi solidera sine controversia erui aut adstrui potest. Atq; hoc Mentur paene omnes Pontificii quamq iam ij, secus quam Protestantes Bapti linum absolute necessarium esse, necessitate ut vocant, med ij, sine quo regenerari aut salvari nemo potest tib contendant. Hinc Bellarminas ipse lib. iv de verbor ei Cap. . ait: Bapisma infzucium contra G tbaptιI ex Script vis Luἰheram probare non sunt, Catholic non ni Smillia habent Collarius, etIecu , inici; imprimis esuitae in Collosito R genil argensi. II. Quia Concili una nullum aut quartum lecatum Ae- , ratum fuit in quo necessitas Paed. baptismi adserta legitur. Seculo
demum quarto, de quidem in Africa Concilium Carthaginense,
538쪽
CAPIT Is VIGEsIMI-TERTII. 27 bapti sentur , nisi postquam vim baptissimi intellexerint. Quae contra haec ex Tertulliano citantur a quibusdam aut ad obscurandum hunc locum opponuntur , ea nimis levia sim quam ut tam claro gravi loco opponi mercantur. Talis filii Ara ι.εχι enm, qui in iu-tione XL. qua et E in Sanctum baptisma pag. is Baptismum in terti NMi Πῖςn . um annum aut aliquanto brevim vel longius temporis p. itium, differri
suadet,& rationem addit, quia tum , Hic quid .m audires re-IIondere possunt, ac, si minus plene si exanti intestigant, imbuuntur ta--em insti mantur. Idem hic Pater alibi etiam agens de iis qui linebaptismo decedunt, exemplum ponit in iis , quibus Bapti linus non contingit διοι νηmότητα. Verum quidem est eum in necessitatis casu sive in periculo mortis infantes etiam baptis ari velles, sed extra casum seu periculam istud cundem voluiis ut baptismus aliquousq; differretur, saltem ad aetatem, quae interrogationi percipiendae, responsioni reddendae aliquomodo capax est, clari minum est. Nec duolum videtur, quin cum Tertulliano ad ulteriorem aetatem dilationem extendbre vol isset, nisi offensionem nimis gravem metuis 'set Similia alios alibi sensisse ac factitasse, nec tamen propterea censitos damnatosve fuisse constat. De parentibus Augustini, Hieronymiae: Ambrosi manifestum est, cos distulisse baptistati eorum, usq ad trigesimum annum aetatis eorum. De Constantino spso similiter constat, cum non nisi adultum, anno, id aetatis suae . postquam Concilium Nicaenum coegerat in eoq; praes denat, i md cum iam extremum sibi diem imminere sentiret, Bapti sinum suscepiste.
Ei oncilio Provinciali Gerundensi apparet,pueros catechumenos non Concili iam
nisi intestis Pascitatis lentecostes baptis ari solitos.Verum qui UTI: hi
dem est, ante tempora Augustini, in Asrica praesertim, non dubitabatur an recth baptis arcntur infantes. cccnim Pelagius quando Augustinus, aliiq; eo argumento pugnabant, negare id unquam ausus fuit, sed tamen quod necessario aptitandi essent, nondum decisum erat. Primus Augustinus fundamentum necessitatis huius p
suisse dici potest, postquam clim Pelagio collidi cspit. Eo usq; enim
fervore contentionis abreptus fuit, ut infantes sine baptismo dece- detes cerid suppliciis aeternis, quamquam levioribus, addictos esse pronuntiaverit,quod tamen ejus proprium ἐύζηρ- etsi communiter receptum statim non fuit, non levem tamen huic, de qua agimus, necessitati introducendae, de stabiliendae occasione dedit per totam Africam , c paulatim per alias Christianorum Eccletias . Ut ut sit, Remonstrantes causata nullam csse vident,cur sententia eorum,qui
539쪽
EXAMEN CENsURAEPoedobaptismiim necessario in Ecclesia Christi, necessitate seu pricepti seu medij retinendum , aut stirpandum esse non albitrantur, ut intolerabili, in Ecclesia censenda sit: ac proinde cur pastores illi, qui cum per conscientiam ustirpare non audent, interim alios cum scit ex conscientia, seu ex traditione. suetudine, vel recepto more usurpates,tolerare arati lint, pro veris ac legitimus Chri-lti pastoribus habendi non in t Idem sane sensit FranciscusJunius, uti videre est in examine Grat. Prosi'. parte . distinct. 9 cum ait, Etiamsi adobaptismns a ChriIto expres innitutus esset nonmmen deo audacter pronuvliandum foret , eum ad salutem necesiarium se, aut
haereticum epe qu e contradicit possent enim multa accidere, ob qua i termitti popa caremon a talis exter silva conscιent .
Dετ:Λε ἡ TN ac sectione nihil censetur quod examine magno opus nae mi picae L habet, praeter unicum , quod est de fine caenae Dominicie. definitione Wus, inquit Cens , , non nisi unicus 2 ad quatus Inu adsit
nari .d Imr,viaeticet, mortis corin commemoratio, eas solennis, id est,
in publico, Euchari lica, uecti conjuncta cum gratiarum actione umqua ἈHZificatio non cohaeret, eorum quinori chriΠι nobis parta ars acquisita sunt. Caetera omnia aut Orthodoxa esse, ut oris doxias Mi r rio, apparerat scilicet hariocino diversa es e dicuntur,aut adeo sunt levicula ut responsionem non creantur. At, primb. Si Remonstrantium Declaratio idcirco censuram in recur, non paucae Consessiones quae in harmonia extant, eadem Censura dignae erunt, in quibus init aliud quam in Declaratione R monstrantium, adseritur. Secundo Tandem censuram merebitur Scriptura Sacra, quae alium finem aut fines alios non adsignat Imo Cuae ncc obsignationis, nec collationis gratiae,nec confirmationis fidei nostrae vel verbo meminit, quos ante fines principales esse Cens, non dubitat assirmare. Deniq; eandem consuram merebuntur
Censores qui in Synops purioris suae Calvinisticae Theologiae,totidem paene verbis idem cum declaratione,assirmant. Sic enim in dissiput xlv Thes lxxxij loquuntur, ubi ex professo de fine Coeno dominicae agunt. Huic poni mandato additur universi Cane Dominiaca ut admini; trianda si usurpande is, in mei ἀνάμ νηπιν, Commemorarionem seu recordationem, quod Paulus interpretatur , in mea mortis momor im Gotissmni enim inquit ederatu panem hunc poculum hoc biberatu
540쪽
biperisse , monem Domin annuntia litis , i l e , GH tb: is , cum fides professione 2 Atiarum aestione , donec veniat, a II 'ur' appareat udicaturus vivos ct mortuos acio ultimo adventu circumscribit durationem seculi a b pcrpetuum Cinaei om nicae ussim fore declarat. Addunt quidem dei inde haec verba. Cum quo sine Ur tor illusue simus
conjungendus ent, unio Icilicet 2 commvn cum se ricto, ac particip.rtis ommum beneficiorum eius, quem rutilus explicat imor. V, b,ir quia, in . est, unus p. mss,un mco Pus multistam. s. c cap. xij. a. Et omnunn. potatione potat si mus in unum 'iritum. Sed eo pii, ii in obscure significant finem illain, principatri finem non esse, delica, quae in illi prol, indo allegant, talia sunt, ut proband , illa sine contro- .
versia non serviant in alio longe res crantur arim Muciam interpret bus. Primus enim locus quic j Cor. X. 6. II desumtus est . M s hsi unus putetis, unum Corpic mu ti sumus resem aliquando solet ad cari l. adio iniit. tatis mutum, cruae intc Christianos vigore debet, testificationem, i
quatenus videlicet illi codem pane vescentes, Sc ex eodem poculo bib ntes,publice tellantur se veluti panis unus est, ita unum corpus vinctilo caritatis compactum esse , quod conani uitionem habet cum solo Christo, ejus j cultu, ab idolorum omnium cultu scparatum ac segregatum citri Atq; hoc ipi sensi versum hunc explicat Leiturgia pibrum Censorum,ctuam ante Caenae Dominicae celebrationem praelegere intemplis luis solent. tiamquam verisimilius est, si scopus Apostoli videatur, versum illum non de unione & conjunctione Chr: stianorum inter se per caritatis mutua vinculum, sed de unanimi potius corum professione agere, qua publice testantur, sevcluti unum corpus ex uno pane participantes, eodem modo indi-vuli adhaerere unico Domino ac Capiti suoJest Christo, qui pro ipsis mortuus est,ejusq; unius cultu iri obsequio sic devotos ac consecratos esIe, ut cum aliis ninibus Idolarum cultibus commune nihil habere velint. Unde recthaeaa communionem exponit, per Uscacem tesseram nostrae cum Christo conjunctionis,atq; adeo incorporationis Communio itaque hic non significat realem cum ipsa
physica corporis languinis Christi substantia unionem , sed tantum profestionem unius ejusdemq; cultus significat, quo Christo uni Domino suo adhaerent Christiani, Sc quam solemnitur testantur, cum memoriam mortis ejus celebrant isto ritu, quem ipse instituit; uti apparet ex vocis istius usu in sequentibus, ubi qui victimas Idolis immolatas dunt , κοινωνὶ dicuntur ast iris vers. I 8. cmensa Damomorum, vers a I. adeoq; intrum damomorum vers et o Alter Rr locus,