Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

발행: 1629년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

591쪽

ineludit liberam liberalem dimentientium tolerantiam,sive ea fiat in iisdem sive in diversis coetibus. Haec est libertas illa quam R monstr. fartam tectam custodiri volunt, quam in Declaratione sua opprimi dicunt ab iis , qui haereticidium , vel quamlibet corporalem corum , qui haeretici Vocantur, coercitionem aut suadent aut

non improbant. Quicquid citra aut ultra eam datur, id aut licentia aut servitus est. Neq; ramen inficias imus quin libertas haec des nerare aliquando possit in licentiam,vitio eorum qui affectibus suis in transversum abripi se sinunt. Vicina enim virtutibus sunt vitia. Sed ea rerum humanarum Graditio est, ut a medio ad extrema facile deflectant , c nihil usq; adeo certum ac constans detur quod periculo mutationis Obnoxiu non sit. Quid ergo inquies cum Cen-1bre an libertin haec etiam extendenda erit ad eos qui ἀκίνη, κινῆmo nec iEeclesia nec Ma inratu liccbit tales coercere aut reprimere ' Nequa- prophetandi

quam Qui κινητα πινῆ , ij haeretici non sunt, sed divinae veritatis Pari g.

manifestarii contemtores. Quae enim αγο η, sint, ea tam claresac eos qui

dilucide definita sunt a Deo, ut nemine sine divinae veritatis con ἀώνητα temtu negari possint, aut in dubium vocari. Nisi hoc ut certum sta κινῶσα tuatur, 'niviil non crit,iς ον Quaelibet Secta suas habet hypotheses, sua principia,quae ιιώνη, censet Tum ιικίν, α quaedam creduntur , quae communiter, aut longo usu recepta sunt, ac proinde etsi manifeste falsa, aut prava, aut valde dubia sint, me venda tam non creduntur, ne turbetur tranquillitas publica , aut vori etiam articuli in suspicionem vocentur, paulatim eorum ruina sequatur PolitI-

Iositum non est loco movendum : Ac licet id in levictilis quibusda,ive dogmatis, sive ritibus diuturna consuetudine radicatis locum habere possiit; attamen in iis, quae magnae sive necessitatis sive utilitatis esse creduntur, nequaquam valere debet apud eos, qui a Pontificiis secesserunt, acclesiae competere negant autoritatem in- fallibile statuendi quae α-, οι habenda sint ab omnibus Enimveronis Deus ipse clare pronunciet quae ista sint, quo jure censebuntur ιικίν, . Nec praescriptio temporis, nec contensius Doetorum , nec autoritas conciliorum ad id suificiunt Alioquin actum est de Re- formatione Plera clienim ista quae Reformati moverut contra Pon tificios,ca δει νηῆα sive ita, κινη ἡ ι censuitRomana Ecclesia. In Resormatos ergo iure Magistratum concitavit, hodie 4 concitat Ecclesia

Romana,tanquam in eos, qui non dubitant α, is, ιι πινειν Sin minus

doceat ergo Censor, unde infallibiliter cos isti possit ac debeat,

592쪽

quae ἀκίνητοι ista sint, quae imovere aud a licentia est, quae bili, quae Resormati moverunt, plane sunt diversa Sed mirum est ensores hos usq; adeo solicite coercitionem eoru urgere,qui si οἰm νηπικινοῦ- in nis imprudenter per errorem purum putum id faciunt, cum de coercendis per Magistratu iis qui praecepta esu Christi de industria laedita voluntate quotidie violat, cujusmodi sunt avari, heli oncs, invidi, superbi, iracundi, ambitiosi , aliiq; ne costilent quidem .Et hi tamen isti sunt qui πιιι νη- κινοῦ , qui sciunt si id facere . in faciendo coiertinaciter perseverant Sed

Dat et emam corius, et exa ce Visra columbas.

Nempe in hos,licet complures cxemplo M at i suo ad eadem pes eat A vitia solicitent, Magistratus jus non habet,quamvis certum sit, eos ακίνηπι, ῶν. At in naei uti sic crraiues, licet moribus laxi datissimis praediti, vitae plane inculpatae sint,aliosq; ad pictatem exemplo sis tu suo provocent, Magistratus jus hal t, sui imo ventae quae ἀκίνητα eue micredunt, re saepe no modo o non junt, sed talia quae moveri universae Christ ianitatis interest. Quare haec exceptio Tyrannidis tantum velum videri debet , cujus Reso malos merito pudere debet Solis Pontificiis ista servit, quibus autoritas Ecclesiae irrefragabilis norma est ad quam τι αὐητα & νη- νέα exigunt. Post haec respondet ad loca, quae ad marginum Decli

ratiota is sunt. Non huc 'ciunt tertim via ita inquit. Ac pronu Pausviud; dimit j. Thesi. v. 1st. Spiritum ne exti 'ite. At versus hic in Declarati iocus proii marginem ni ab ipsis quiden Censoribus citatus es, Versusi, tibi,ha: ita duo sequentes a P. ατ adnotat tantum sunt.Fatemur tamen co

mode eum etiam in Declaratione adduci potuisse si per Spiritum in ζῶ. j.ilida triligi velimus uti Censor Videtur concedere spirituales sensui iv. 9. verbi IIci interpretationes,quas quis se habere a Spiritu Dei,id est,ivel per inspirationem de suggestionem Spiritus, vel auxiliante Spiritu divino sibi persuadet, quo sentu vocem Spiritus aliquando ac cipere videtur Apostoli, ut ex locis allegatis a Censore, et adThes. ij. a. b. Johan x. . videre est, duanquam de alio sciisu hic a cipi potest, sertasse debet ne coincidat cum veriise ' Prophetia

ne conte ute. Huiusmodi Spiritum si tangui non vult Apostolus, sed uti est. Job iv. a. Ero minar a dijud cari ab omnibus ac singulis fidelibus, profecto omnino liberum eum cile vult in Ecclesia Libertas autem nulla est, si spiritus iste una cum homine ipso aut incarcerctur,aut susto nar, aut stranguletur. At inquit Censor, Sstrittis ei quia cuti us cmupta cn: unaeni do, aucuj

593쪽

riturn extinguere, autoritatem.labi arrogare, Spiritiim, qui cum I Pi instimui.

ritu nostro non convenit , pro insana de corrupta mente, libidine uiritur. contendendi adeoq; mali Spiritus sag 'estione censendi, eoq; nomine vi armata eum opprimendi. Hoc enim ubi locum habet, ibi non potest dominari nisi unus Spiritus, quidem is qui sortius armatus est, sive is bonus sive malus sit. Quod si assirmatio aut judicium nostrum de Spiritibus, ejusdem let infallibilitatis, cujus erat Apostolorum, cum de variis piritibus judicabant, tum speciem habere videretur responsio, quamquam certum etiam est Apostolos ip cautoritate ista sua sic ulbs non fuisse, ut libertatem hanc probandi Spiritus Ecclesiis ademerint. Nam spirituum probationem iis diserte non semel commendant. At cum judicium Massiciuatio haec nostra de alioru Spiritu incertain dubia sit, fallici; possit, ratio ipsa postulat, ut qui cu autoritate de vi aliosSpiritui suo proprio a Ghqrentes, alioquin probos piosq; oppressos deletosque cupiui,quia Spiritum corum insanam corniptam tantum mentem esse judicant, Spiritum directe extinsuere uici debeant cood ut certii esse intelligatur, age Censor, colloca te ipsum cora tribunali Pontificio,

Reformationem dognaatum desarticulorum variorum urgentem, orantem ne Spiritum tuum , quem divinum esse credis, extingua

quid resi sedebis si tibi repoliat haec verba tuae; An Spiritus cstri iod cuiq; insanain cornipta mens, contendendi libido, adeoq; niatus Spiritus suggerito uis te propriis verbis condemnatum senties. Et iure id a te Pontificiorum tribunal fieri dicet, quia in fallibile iudicandi autoritatem de spiritibus sibi ci inpetere etsi falli, credit. Ut hic dicas rationes tuas audiendas e, frivolum est. Alidientur deside respondebitur, insanas caste corruptas esse. At falsio inquies de sine cauila. At in quam quo judice Te ipsi, Ineete Esto me; At cum Iudicem te ipsum facias in cauin tua, esu aliis Spiritium siu-iim jactan ibus idem jus ripis, cum carc res de relegationes adeoque surca sacrogos contra cos decemiso imprimis cuia fatearis te in eo ipsi judicio tuo de aliis errares falli posse ij vero qui te d1nat se in judicio de Spiritu tuo falli non posse credant Quare Sp ritu vertiginis potius quam a sano S recto profecta videri deb thaec Cen sciri responsio. Nimirum perfacile S proclive est notiaenclaturis veluti atris carbonibus, notare Spiritus corum quos Oppressos cupimus Spiritus quilibet diaba Spiritus erit si velis, de Spiritus ipse Dei beelzebus Spiritus, ubi ita videbiturin collubitum

erit

594쪽

erit animo tuo; hoc si sufficit scribatur epicedium univeriae

Rcformationi damnetur ad aetcinas ignorantiae atq; errorum tenebras Christianus orbis. Qii potentissimus est, Monarcha esto. E-um ibium Spiritus Dei agitabit, caeteros omnes insatiat corru Ptamens lympnatorum instar phreneticorum, in deviain praecipitia errorum rapere credetur.

Eadem ratio est alterius moniti,& ad quod dieitum intendit d clarati b, Prophetin ne contemnite, vel ne ξro nautis babete Est, inquit Censor , ubi libertas eis aliter ati aliter entιeni se id non univer m. Quasi vero qui Quam it qui libortatem , hanc extendi velit in infi-

Libertas pro nitum usq;. De haereticis quaeritur, non qui ea quae in Scripturis a- libet i V decisa sunt convellere audent, sed qui ea quae controvorsa

iusinitum us lunt aut controverti pollunt, in dubium vocat. Nemo unquam nae-

rcticus fuit qui in duruum vocavit an suros, ebrios raptores, convitiatores, avari, idololatrae, &c vitae aetem ae haereditatem sint consecuturi : Aia Deus diligendus sit supra omnia. an proximo sit faciaendum quod ipsi nobis heri cupimus,& similia Haec enim tam manifesta sunt in Scripturis ut negari non possint ab eo qui Christi nusisse vult,aut cui sanum sinciput est. Qui ea negare audet aut in controversa vocare, is eo ipse haereticus non est, scd haeretico multo detortor, imo profanus Meligionis Christianae contemtor Atquae extra manifesta ista sunt interpretationes aliorum scripturae senilium eae alli, nate prophetandἴ pertinent,sicum Scripturae Deiq; reverentia maxima conjunctae sunt. In his si quis alteri segem ponat quam sequi teneatur, nisi mala morte perire, aut carcere, exiliove mulctari velit, nae is prophetias conculcat in nihilum redigit, quantum in se est. Si aliter credit Censor, age dicat quando in quibus prophetiae libertas locum habere debeat, ne contra praeceptum hoc Apostoli agatur. Nam generatim tantum dicere, I mbi libertas L aliter ati aliter sintiendi, se id non universim, ut hic Censer, nihil est dicere Generalia omnia pronunciata confusa sunt,

sere nihil nisi Tyrannidis vela. Qui istis utuntur ij quicquid volunt aliis imperare possunt pro arbitrio suo in sit speciosis verbisti 'rtatem omnem prophetandi pessu na dare. Sedi falsa prophetia est, inquit Censer, tua certe contemnenda est. At prophetias non conterimere, non est erophetias, quas falsas esie juclicas, non damnare aut reiicere. Quilibet id facere tenetur ex praescripto Apostoli. Pro-δ.rte Syiritus an existo sim j stla. iv. I. omnia probat quod bonum ei E cnce , hoc iplo iii loco de quo nunc agimus, sed eas prophetantius

595쪽

tibus, qui eas veras cis sibi pcribadent, aut rationibus tuis adscit tiri non possunt per conlatentiam, liberas permittere aut cos , qui

interpretationes ibis faciunt sic non danare ut, nisi eas interprotationi tua submittant, communia tecum civitatis tira habere nolis, adeoq; diris modis persequaris. Non contemnit prolactias. qui xij citq qui falsum cile credit, sed qui carcere, cxilio, ferro,iamma l. ora nominiim occludit it propiretare non audeant, aut sine summo periculo propictare non Os Iint aut prophetias aliorum suae pri phetia sic post habet, ut serre ac tolerare cacholi: t. Nimi magii facit se pilam Sc prophetias suas qui aliorum adeo parvi facit, ut ii iticas delerant, non inferos tantum , sed & carceres ite exilia super- denunciatione iis decernat. Hoc cst prophetias in nihilum redigere ergo, inquit Ceni br, An non pati quemviscimiris ruperere id quos prohioere fagi Hatum erat occasionem dare ut 1'. ritus extri tur G prophetιs contemnamur ' Sane, si intra nudas adsertione mancat, easq; non aliterquam Scripturis probare velit,

paratus cedet meliora ad se viatibus de dissentientes a se tolerare. Alterutrum nocesse cst Aut libertas haec communis esse debet, coul l extendi, quo eam quis' sibi concedi amat Aut vis inseret da aliorum conscientiis , laticladum ut ea inseratur nostris pari jure Medium non datur. iii libertatem istam circumscribunt pro arbitrio suo, ij fere negotium suum agunt, jugum,quod aegre sibi imponi serunt, alienis conscientiis imponunt eorum i fidei dominantur pat quemvis quidvis ad fere periculosum ex inquies. Curi Aut enim quod asseritur veru,aut fallium est. Si veru, cur id noadmittamus, cur aut horem ejus incarceremum aut civitatibus nostris roscribamusλInjuria haec in Deu autore veritatis redundat. Si fallu, facile id revincet veritas,ut Aquilinae pennae caeteraru volucruplumas : Sua sponte diinuci caerae instar ad Solem. Iste honor veritati habeatur, ut sua luce triumphare permittatur supra errore iscndacium : Vim si adhibeas, veritati decus suum cripis , irrori pabulum praebcsci unquam veritas gloriosius vincit, quam cum visua vincit, nec metuendum cst,ut ca se a nobis subducat,quam cum eam, aut servitutis nostrae, aut flagitiorum taedet. At hoc modo, inquit Censor, non .rmum civilis potest v si dis Ecclesilaifica disciplima Visera togetur. Nihil minusci Disciplina Ecclesiastica sarta tecta manet, quae citra noxam cujusquam est Quaelibet Secta camixercere poterit pro dictamine conscientiae suae, quod nobis in alios, idem aliis licebit in nos, lalvo utrimq; communi pietatis studio, , quod Magistratibus debetur, obsequio Prudentia tamenin moderationexa ara magna

596쪽

EXAMEN CENSURAE

maon opus si circa eos, qvox graviter errare credimas , caetero- cum probos piosq; ne praepopere aut temere quid fiat riuos coniuncto manere oportebat, non necessaria aut immatura separet asperitas Cruda omnia consiliat aspera vitanda sunt. Facile vulnus innio itur sed lente sanatur Circa peccatores id fieri videmus, ouanto magis circa crrantes id fieri aequum est Et tutius fortalle fuerit errantem dammod. probus piusq; sit, diutissime tolerare, utram'unquam a coetibus nostris arcere, si iis gaudeat , eos amet: Pietas eius id merctur, c Christianae commiserationi id elicontentaneum Sed de his alibi. Quae ad locum ex I. ad Cor. xiv. citatum

ioe m adfert Censor, ea sunt quidem farinae, si de ordinario prophetandi

V dono saltem γαλθως locus intelligatur, quod Censor videtur conrcedere. Nam quod prophetiam tuam, αλογως de Doctorum in Eccle- D munere tantum intelligendam ese dicit, id vanissimum est. Proohetia illa commune donum erat, ut quod ab omnibus ambiri vult postolus, prae quam alia omnia diina Tum eadem singulorum quae Doctorum libertas eis debet. Singulorum fidelium est de prophetiis Doctorum judicare, tangulorum prophetias non minus e Dendere debent Doctores,quam suas a singulis expendi volunt Uc-dinis privilegium Doctores babent, non judiciij.Extiaordinariorum Piopnetarum alia ratio est Tertium adiumentum, ait Censor, quod opponor, en, quodii Mutare

disciplinae reia diu a Serratore, ut ad peccatoriemmi, Da .enter Q ut institutum in Ortigrum Meterium transmutant, c. Hoc merito, '

xςύς ij- adduunt, que ipsae stipΓn curantur. Quasi vero aut de caussis. criminalibus hic agatur, aut disciplina Ecclesiastica AE circa crina inales caussas vers.tur , exsudat Ecclesiam ab are censendi Magistratum , si in nonisestorum criminum rempublica Litoritate non animadvertat. Imo hoc disti plinae Ecclesiasti est, quae circa Ma-

pistratus versatur, curare, ut ossi ij sui rationem ha eant. Aliud ea haeresis, aliud crimen. H.Mut puniatur curar quanda propriae in dicta negotium non agitur, crimen non est. Illam qui punit, aut , miri curat, criminis culpam coram Dei tribunali xiavistilinam co- ittit; quia crimen voluntaria talpa est,haeresis plan m volitia rarida, IMA lire innocentia est. Sim liter quo J , inquit O.

597쪽

impluitent ex regno Deij eiiciuntur 1 simia traduntur. Quasi vero Distilmen ii eadem ut rc biq; iit ratio. Hoc heri laxandat Dominus eius; studi Fnon modo non mandat, scd plane vetat. Error cnim innoceas est dii Heia... culpae expers. Haud en nocens quicunque non eΠ 'ome nocens,

int nomen unquam Sceleris enor deάit 'Deinde hoc remedium adimendationem facit rat nomou etiam capitales paenas , quas Magistratus bntibus irrogat, ad blatium emendationem facere dixerit Puniuntur sbntes ut poena ad eos, metus ad plurcs , Exemplum ad omnes perveniat. Quare qui Ecclesiae ius e impetere dicunt, ut Magistratum animo aut armet in capita eorum , quos haereticos putant, ii salutare remedium Ecclesiasticae disciplinae quod Ecclesiae concrcuitum est ad errantes,in qui nulla sua culpa alios seducunt de istis enim peccatoribus hic agit Declaratio rati ibus, beneficiis & coasin is sic emendandum, in deleterium convertunt, quod saluti corum destinatum erat ad evertendum ac destruendum eos convertunt. In conclusione sua duas praeterea alias rationes attenuat, ait Censor. Quaruna una est; ocirca qui haneticidio aut imisi Tyrannidi, aut persecutiom ob conscienti. usto modo patrocinantur , eos arbitramur amitissimo ChriΠ Spiritu alienos esse. At CriRuscinuuit.mitillimus qui in rat dem in peccatores resfiscente , et erum quoqphoitium veritatis temones eomia sui iudex. vindexIeverus , ut en Apoc. ij. 6. 9. I s. ao. ΣΙ. ΣΣ. - uum

Chri ξιanm Magiaetratin arceat irreprimat an eo dicendus immitis i laudiui ista

Elumbis cindigna Theologis exceptio : Nam Christi Regis de in t io caelo dominantis actiones non sunt norma actionum nostrarum neccta, exemplum ad quod aetiones suas Magistratus dirigere aut debet, LQnt hane aut jure potest Christi Spiritus, qui Claristianis omnibus, seu fu, πεhi . ditis, seu Magistratibus pro norma exemplo est, de de quo agit M uur osus

Declaratio, Ex praeceptis legibus, de vitae Christi exemplo atq; in- le

ctituto petendus est, quod adeo verum est, ut nequidem actiones expeadi . omnes Christi, quas fecit, dum in terris adhuc esset, pro norma actionum nostrarum habendae sint i Quin imo, contrarium potius concludetulum hic est , idcirco quia Christus Dominus hostium Oritatis leuni sui judex lindex severus est, nullius esse vindicia istas mas ibi soli reservavit, praeoccupare aut vindictam corpora

Iem e temporariam sumere de iis puta barretieis quos silo blius Ain ara a judicio

598쪽

EXAM E CENSURAE Athione,chri.judici aeterno puniendos servat omprimis cum videamus ni in caelo re- vindictam .sevcritatem , qua Christus usurus est , maximam h.imi partem reserri ad extremum judicii liem, in locis a Censore citatis, et ionum no Sc ii quae aliae actiones sint, nuspiam legatur , Christum actiones stas has isti, exemplo Regibus imitanuas proposuisti, imo qua praeceptis ejus continentur actiones contrarium plane faciendum esse arguant. Adde si actiones Christi , de qilibus agitur in citatis locis ex Apocalypsi, in exemplum trahantur, quod imitari Magistratus ure possit citra inclementia notam , tum necesse est , ut Magistratui jus ac potestas detur haereticos in is tum abiiciendi sitione rum morte intersciendi, id enim Christus sibi in citato a Censore i lo Apoc ij et a tribuit. Et cum Cliristus venturus aliquando sit cum igne flammante, ultionem sumturus de rebellibus, cim morigeris, aliisq; quos Censor vocat, haereticis , idem etiam nunc licere Magist catui zoncludetur,ut ferro flammasi haereticosin quicquid haereticoram est extingitat ac funditus evertat. Sic repente vastitiem fecerit,ic mundum eremum , atq; ab habitatoribus delerium, aut hypocritis redundantem. Hae quam sint absurda quis ion videt thistantia dilui attamen, inquies , actiones hae Christo adscribuutur cι tr. inclementiatur Si Chri ii notam, cur, si easdem Agagis Eratus exer-at, immitis ari inclemens vo-

I. ζ'. ' L OAmri Rationes manifestae sunt. Longe diversa ratio est Magistrami inciemen tuo Christi, posito e iam quod in citatis locis de harruticis , den IV i ii qitibus nunc quaeritur, agi concedatur. Nam Christus,qui scrutator gistratii ex- renum i ,rdium cst, novit quinam sint vere pertinacosin despe-

ta I 2 I saniratis haeretici; Magistratus id non modo nescit, sed ne scia

xi κ. xc quidem potest , adeoq; credere debet neminem , qui mo id pius ac probus est, studio ac dedita opera haereticum esse velle, aut pe tinaciter inermi e velle persevcrare, quem aeternae s luti suae orac

Cliti re novit, Imprma isti iri serIc profiteatur Oc Orici malle dicat,qua

t: Hi sentent a sua ves latum tinouem discedoee: Hinc Christus in pu-emem aut O niendo errare non potest blii cratus facillime Tum, Christus in

Π judicando destiarietibus nec O , o,nec ratia, nec praejudicio, nec affectu ullo ducitur At in Magistratu onania ista locu habere visunt, imprimis praejudicium , quo quantopere fascinenturaismi nemo nescit. Ex praejudici oenim affectus oriuntur pessimi ,ε qui no modo non libera, sed saepe ne decora quid licia esse sinunt. Sed, ut concludam, ne agitur quidem in i te haereticis qua talibus , sed de praevaricatoribus clegant Enniti transgredbribus, qui e alios leges de mandata esu Christi transgc idocent, pro ut sex

599쪽

CAPITI UI GIsIMI-QV. ARTI. 28s textibus omnibus naanifestum est. Nilniriini agitur de iis , qui

Nicolaitarum dos Dinam, impuris factis contamiliatam, tenebaut ossi Desievitia

cnim acta Nicolaitarum , nouit Christus , proinde de doctrinam, quae facta ista permittit aut suadet ualia a uicin illa fuerint non usquequaq; certum est. De doctrina quae promiscuos concubitus uxorum communitat in permittit sere accipitur; at quae impurior doctrinain magis detestanda dari potest Deinde a ritur de doctrina quae docer scortar, crux iis, cris simulachris immolata si ut edere duntq; de doctrina quae profunditate satana vocatur, opponiturq; operibus Itis, qua Chri es adfinem observari mandat, ut silvitiamus. Quae sane omnia arguunt,loca haec perperam ad haereticos istos reserri, de quibus intor nos quaeritur, quos legum Christi retinentissimos esIe stipponimus, at in sensibus quibusdam interprotandis errare ac perperam sentire. Quare, in hos gladium stringat Magistratus , aut poenis ullis corporalibus saeviat, nec cxcm- .plo isto Christi, de quo in locis citatis agitur, se tueri,nec inclementiae, a Christi mitistimo Spiritu alienistimae,notam potest stugere.

Utqui,inquit Censor, neminem alterius corpus, bona, lamam laeden Divolnmir- temis perdentem, aut Arajectatem blas hemantem inultumpaticturis aspii erio ιdentem vero anim , Deum blas hemantem, quidvis sio praetextu di itur conscientia , dicentem πραιω empatienter se Hoc sane palmari Vitam haeum est haereticidarum argumentum , at revora utile, meritoq; jure nobis eripien-

exocrandum. Quis him non videt disparem longe cile rationem ἡ ἡ 'facinorosorum haereticorum. 1lli fatentur facinorari lari sciunt multo magis

ea suppliciis digna esse divino atq; humano jures hi negant se hae . NE: Creticosisse, se perperam sentire, se blasphemare, c. imo contra mas,ria omnia protestantur,atq; ut protestationi suae adem faciant mortibus omnibus mori malunt, quam aliter agere, ne iramin ultio divinam in se concitent isternum pereant. Qui furantur aliorum bona, qui proximum laedunt, aut occidunt, qui Majestatem blasphemant, Deo animo ea faciunt, ut surentur, ut laedant, it blassephement. At qui alios uia prudenter seducunt, ij eo animo id faciunt, ut eos in viam reducant, Sc ab aeterna perditione secum praestent immunes, parati gravistima quae t idcirco subire ac serro, potiusq; jacturam fortunarum iitae suae facere, quam a proposito isto de sistere me Deo ac Domino suo displiceant Inter haec quantum sit discriminis qui non animadvertit, narcis caecus est haereticus vere

pertinax, dignumsi se reddit cena illa quam in alios statuit. Altera ratio sequitur in Declaratione God iusit ueptis 2 p πο- UL

600쪽

r, tione serinali laaereseos pertinaciam esse dicunt. Esto tamen, tran- vindicatur a scat hoc σφαλμα Nos accipimus hanc Censeris consessionem, M.ὸν dii biis concludemus , haereticos aliis armis quam spiritualibus oppi gnandos non iste, quia demonstrabimus, cum Deo, haeresin, de qua inter nos agitur, non debere ncc posse nobis videri aliud quam nudum ac merum errorem mentis. Sed, inquit, cum ad morem meum concurrit volantatis actus malitiosus, pervicaciam MobLtinatianem an

De Iulii ii se ni adjunctam habens, dcc Malitiam itaq; pertinaciam sive obstia Pertinacia hae nationem animi requirit ad haeresin , propter quam puniri vult baei I h bi reticos de quidem tanquam duo diversa malitiae enim pertinaciam ω disseritur adjungit. No de uir .paulum videamus Deitas phemia, Rei- tub perturbatione Quae adduntur, ea jam ante ex professo ventilata sunt, nec repetentur nica nobis, ne actum agamus. Ac malitiam quidem, quam malitiosis voluntatis astum Censor vocat, quod attinet, de ej nemo, nisi solus Deus judicare certo potest. Humana omnia judicia demente animodialterius incerta sunt, conjecturae fallaces, consequentiae dubiae, nili cum quis aperte culpam crime fatetur, DiserImen in aut quod malum esse novit, nihilominus tamen facere vult. Tum 2 si Enii enim homo seipsum judicat animi sui secretum nobis aperit. Contrarium in haercsi est. Nemo enim dedita opera errat, aut errare se tibi persuadet, cum de aeterna salute sua agitur. Quare fas non est invito alicui malitiam tribuere Caritas aliud suadet, praesum tiones pro errante sunt. De pertinacia videamus. Ista enim manifesta est in propatulo, nec dissitetur eam errans,qui eam constantia esse in veritate credit : Haec sine malitia esse potest fatentibus id Pontifici s ipsis haereticorum persecutotibus acerrimis is pertina uti iam βι cit, inquiunt, ut quis advertat se contra Ecclesiam sintire. Avia flat ex directo a se tu contradicen Ecclesiae, an ex cupidietate gAria, an m. v argumentorum convictus ect apud animum Dum , an alia da causia,id perinde est Pertinacia oriri potest vel ex obstinata malitia, vel ex infirmita e judici j, vel aliunde ut Martinus Becanus, in tra

ctutu suo de haeresi Apostalia cap. iij pluribus disterit Atili hi sane consequenter loquuntur colorem dant haereticidio, quod tuentur. Nec alia via est, qua colorem ci dent aut speciem Poena enim , capitalis praesertim , certo fundamento atq; irrefiagabili judicio ἐ

SEARCH

MENU NAVIGATION