장음표시 사용
611쪽
CApITI VI GIS IMI-QVl. NTI. 29 Iprophetis prophetis dicium, ait Imb, inutiana, omnium, si vellenti Limna quidem, qui prophetiae dono pollebant, ut idoneorum ad propheta natim cate. oram vero omnium si prophetiae donum amoirent, de sic idoneos se redderent, quod facere quilibet fidelis
sine discrimine poterat, ac tantum non debebat. Locum . Joa iv. i. intelligendam esse ait Celisor defvgulorum Tertim ex fidelium probatione, quasdem su.im qui crue labilis, tuto recru es it V iii. in ea dolisina , quam norit a Dco profert ιm Inepte Nam' i id probatione Spirituum opus est, ubi jam ante certo quis novit Spiritus istos repugnare doctrinae isti, quam scit a Deo prosectam es eo Aliud est probare Spiritum negantem doctrinam istam , quam cert 'scimus a Deo protectam esse. Aliud probare an Spiritus iste neget doctrinam illam, quam a Deo prosectam esse scimus Ista probatio, proprie dicta probatio non est. Haec vera probatio est, a qua loquitur Apostolus, quam quilibet facere tenetur, labi j qua tu id non potest rcquiescere in doctrina ista, quam tenet Id indicat non obscvrd Apostolus, cum normam probationis statim ill ungit ad quam expendi probari vult eos , qui Spiritum aestabant, id est, sive pirituales rcvelationes, sive propriasin a privato Spiritu profectas sensuum divinorum interpretationes. Tertia conditio est, de personis ad Synodum admittendis, nempe, ut Tertia condia
inquit Censor, ne, imprimis restrunt ad Ecclesiae mini, Dos. Quasi ve dum admittἴ-ro certum non sit, istud imprimis ad Ecclesiae ministros referendum digis . P. esse, de quibus justa praeluintio est, quod sint viri apti Midonei vittationibus. Quare , cum Censer, addit, declarationem id referre indiscrimina . tim ad quascumrue persimu ita ut non referant, imprimis ad ministros
Ecclesiae nisi jam ante de iis constet, quod apti Sc idonei non sint, cuiusmodi non raro inter ministros reperiuntur calumnia est, quae palpari potest. Nisi fortasse verba haec sua Cense sic accipi velit, ut soli ministri admittantur ad SDaodum,4 inter ministros imprimis ij, qui apti Midouei sunt Hoc vero est, quod Declaratio ropudiat Nempe ea omnes fideles ad Synodum admittendos censet, dummodo sitit viri apti idonei, qui in medium consalem cxpendere polyunt, quod e re Ecclesiae est , sive sint Laici, qui vocantur,sive clerici. Imd laicus quilibet e trivio oualitatibus istis praeditus, praeferri meretur ministris omnibus,quibus eae non adsunt. Ita
olim es ipsi, quem lueta citat, cum ait, ius sirendi sit fran
612쪽
rum. Imb initha eriti iri lib. de Conciliis asserit, opinionem omnium ProteIZantium H hanc , Ius ferendi stragii nuri ex ossicio competere. Praelatos opEpiscopos, nisi docti Di,dom detineris esse, nullos mitteris nisi/ropter asserinam. Addimus nos, doctrinae ouidem trudentiae rationem habendam esse, cum negotia tractanda sunt, quae non prq esse ad aeternae salutis e communis fidei regulam , sed vel ad Ecclesiae regimen , vel ad sibtiliorum quarundam controversiam ventilationem pertinent; sed cum salutis aeternae negotium agitur, omnes pari jure ad Synodum admittcndos este. Quod ad omnes per tinet, ab omnibus tractari debet: Nemini mortaliudicet hanc pro vinciam alteri mandare, nemini mandatam lascipere. Pastor an ovis sit, nihil refert Pastores ordinis caussa caeteris praeferri possunt,non juris aut potestatis alicuius privilegio. At,inquit Censor,quocunque personas ad S'nodum admitti volunt, obri; isti , etiam is incribis missione, tantum impulsu proprio Ataui, inquam, in ad Synodum Declaratione ejus rei ne vestigium quiuem est. Ita est inquit p*ς - ς Ofeyius innes ιssis privatis e Primit,quodDeclaratio hιcsubiicer. Atqui, unde constare potest Censori aut Episcopium non mutasse sententiam,aut Declaratores Episcopi tacith suffragatos esse pinudacia haec est non exigua , sed quae Censoribus per quam familiaris est Esto tamen, Episcopio etiam tacite suffragetur declaratio, quid in ea re absurdio Qua missione opus habent, ut in Synodo compareant, qui ipsi cos , qui ad Synoaum veniunt, mittunt Quo jure
missi Synodo intersunt, cur non eodem jure intersint mittente, Et cum in Synodo caussa communis Fidei agitur , cur ad eam non admittantur omnes , quorum interest; Tantum abest, ut, cum Fidei negotium tractandum cst in Synodo, Ecclesiae missione opus sit, ut contra Eccletia judicanda sit Perperam agere, cum aliquos eo fine ut quous modo decisionem faciant, ad Synodum mittit; ij, qui sic mittuntur,aut ab Ecclesia sic mitti se inunt, provinciam plane indebitam atq; illicitam in te suscipiant. Fides per delegatos aut commis arios tractanda non est. Omnium interest audire oc expendere quicquid ad eam pertinet. Alieno judicio nemo debet stare. Cuiuslibet est sine ulla missione accurrere eo , ubi de salutis aeternae negotio in comitia itur. Quod tamen sic accipiendum non est, quasi Synodos per delegatos haberi non velimus. Nihil minus. Sed delegatos istos, ad Synodum eo fine non debere accedere volumus, ut sine tacita vel expressa conditione reserendi ad Ecclesiam totam
quae in Synodis proponentur ejus consensim inquirendi qui
613쪽
CApITI VI GE DUM I-Q Ima I. 292 iuram statuat,introd ad communem Ecclesiae totius fidem pertinet: Ipsius Ecclesiae consensus lapprobatio libera antequam quicquam
decidatur, omnino praerequiritur. Atqui inquit Censor ac boni omnis Ordinis perturbatio IZ, Inad contra,tu demit bonus ordo turbatur, cui, quod comune omnibus est,ad paucos transfertur, cu missi lab-lestati ab Ecclesia, Ecclesia ipsam mittente excludunt,4 privile iusibi in praejudicium aliorum, quorum interest, proprio suo impulsu vendicant. Aliud est ordinem introduceretro arbitrio, que violatu nolumus, aliud ordinem, quem violatu nolumus, esse ordinem,'id jure introduetus aut meritS introducendus est , Sed neque alitersi res habuit in Synodo Octobra Hierosit mitana, ait Cenlbr ubi tentia dictio judicium, .ictorum Imi; Fragati plebis aritantis laudientissilentiosuo. Hoc falsum est. In Synodo ista plebs sive multitudo tota, quae nunc Ecclesia, nunc fratrui tu vocatur, potestate suffragadi de partem in definitione habuit, uti prolixe id probant uellus, init haherin, Par ervi, aliique, ex textu ipso non obscur liquet, quando decretum de mittendis ad gentes fratribus, diserth ab Apostolis iresbyteris cum tota Ecclesia faetum csse dicit, cliteras omnium , non Apostolorum iresbyterorum tantum, sed, se
trum nomine, ad eos expeditas luisse narrat, cap. v. Acto. vers.22.
a 3. De silentio sive tacito aut muto suffragio plebis me verbu quidem in textu est. Versu quidem ia dicitur , tota multitudo tacuisse audivisse Paulum ac Barnabam narrantes , quanta Deus per ipsos in-rergentes edidisio signa ct miracula; sed multitudo ista non significat ibi Ecclesiam contradistinctam ab Apostolis iresbuteris sed universum caelum, qui ex Apostolis,presbyteris fratribus constabat: πῶν το πλῆθος habet textus. Nec ad rem facit, si quis dicat cap. seq. xvj. vers. . decrem Ita Iacta ab Apoctolis presbyteris,nulla mentione facta plebis aut Ecclesiae ; Nam plena rei cuiusque veritas non est petenda ex verbis quibusdam , extra rei gestae historiam obiter aut
incuriose prolatis, sed ex ipsa rei gestae historia , ubi persecta ejus
narratio perscripta est, squi, inquit Censor, nos admittimus quidem juxta Mini Zrum ni phinora aba privato personas, ei rei idoneas , sedpublica autoritate misia privaxa --: admissi. Nempe autoritate vestra, quam vos vobis soli usurpa dum suatis, nullo alio fine quam ut non compareant in Synodo, nisi manci blica avioripia libidinis vestrae, muti c. aut jurati s uffragatores,de quibus jam ante vobis constat, quod non pedibus tantum , sed toto corpore in
suffragia vestra concessuri sint inclinato capite dicturi, Placet. Ccccis Haec
614쪽
Ixcepi oc . Haec alitoritas, publica ista autoritas, scilicet, est,' iram adsertum ' i itis, empta qua , vestiti pro pupilla oculi vostri, acrius contendit A, iii, Edelesia quam pro velitate divitia. Nimirum , ita salva, haud dissicile vo- pulsum est in Synodis ccernere ac statuere quicquid libet Res Datet. elesia missionem prae requiritis Mitido An Ecclesiae, id est, plebis totius Christianae , qtiam palcitis λ Plebs itaq; Christiana, pro arbitrio suo, mittet, quos volet. At, si Ecclesia mittat quos vult,cur non compareatitiam in Synodo , si velit pira vcrd Ecclesiae reprae-s ntativae , sive consistorij mistionem prae requiritis' Haud dubio. At ij ipsi vos estic vestra itaq; antoritas, publica illa autoritas est, quam requiritisci Pro vestro itaq; arbitro stat caditq; in Synodis Verita sis fides Christiana Haec sine dubio voti vestri summa est: Ἐi id crgo , inquies, ordo ο saccusasticus pessum dabitur ' Absit: Ordinem Ecclesiae suum cuique liberu relinqui volumus Deus author ordinis es, nemo illii impune aut violat aut contemnit. Tantummodo id asserimus ordinem illum illegitimum divino jurirepugnantem esse, quo sancitur, ut in Synodis nullis liceat comparere , nec suffragiijus haberes, nisi qui a Consistoriis aut Classibus, id est, a pastoribus ad cas deputantur tablegantur, quado in iis de communi Ecclesiae fide agendum est Hunc ordinem dicimus meram Papalem stirpationem esse, quae cedit in maximum praejudicium totius Ecclesiae. Quod ad omnes pertinet,ab omnibus aequo Mirari jure tractari debet. Salutis autem aeternae ride ad salute neccssariae negotium ad omnes aequis pertinere, quis dubitaverit pn il ditur istas sinarum conditio, inquit Centor, ut, qui ad Θ-ii natum. nodos delegantur,vere sint tiberi, P durante luis ex.ιmme,nulli vel per S-
mutu itur sint EF verbo simpliciter a tris ID Hanc conditionem Episcopiis ita effert bi-Tiis: pennio .sio ante'qliam Confessio aut declaratio edita est: quis non mi examine nulli retur ut nullum praejud cium domo adseratur , sed totum verum in-ἰ ir . i. veniendi, boni publici cupida Conditionem hanc non improbat vel consessio. Conlbr, si opposite aut per se 2 in se Ecclesiae scripta qualiacunque, G 'bb. .: fisi Din. 0 iblics co id entur, c At vero, si Ecclesiae publica Con-bo ejus iiiv.fesso evrdentem ex Scripturis, 2 secundum Scripturas sententiam pla-k ut 8 oh a veritatis continet, certe ei, non quidem propter vel per se sed per es propter Scripturam obtigatisnm uam haec dicuntur inepidi Quasi vc: quisquam adeo infrunitae mentis sit, ut aliquem adstrictum nolit isti opinioni seu confessi in quae evidentem ex Scripturis id secundum Scripturas, sciitcntiam Planae de obviae veritatis
615쪽
continet. Nimis hoc putidii misit. Aliud est consessionem seu opi nionem a quam , continere reipsa evidentem ex Scripturis cie cundum Scripturas sententiam obviae de planae veritatis: Aliud credere aut persuadere libi eam evidentem talem sententiam continere: Hoc enim credere aut Persicidere sibi ouis potest, ubi non modo nulla talis videntia , sed manifesta atq; aperta falsitas est: Τum, Declaratio non loquitur nisi de lite pondentes id cli, de opinione aut Consessione , cuius veritas in quaestionem deducitur. aliam diu lis ista pendet, nemo obstrietus manere debet alteri litis parti, ita ut, quia quod alles' a tur, isti parti, quam verant esse credit contradicit, idcirco istud sit sum csse credere velit Sicinii , nec examen liberum est, nec judicium legitimum Iudex enim in judicio contradictorio non debetisse altera pars litis. impossibilis en conditio, inquit CerisOr,dWanteit Persiu.im is ost alii,
ponere, omnem I suscepta veritatissententiam,acs , sine ullo prorsus prae conditione is iudicio, neutralem. Ur ita loquar, conItituere. Haec mera cavillatio est. Sine praejudicio accedere ad latem , non et texuere sententiam, contra ex e
quam de re aut dogmate aliquo conccpisti, aut non amplius illi ad i. IN sensum praebere velle Nihil minus; sed tantum eo animo ad litem accedere, ut sententiae isti tuae, quam nunc credis veram esse,sic non adsentiaris , ut quicquid ei contradicit aut contra venit, id eo ipsis falsum esse velis in animum tuum inducere, quia cum sententia istatua non convenit, etiamsi rationibus largumentis hinc inde munitum tibi proponaturri considerandum osteratur. Primus iste adsensus non est in potestate nostra Itaq; cum deponere aut exuere nobis impossibile est. Aetiones enim mentis,uoluntatis imperio non subiacenr. At postremus iste in potestate noltra est: Nemo enim opinioni suae aut humanae ulli Conscisioni sic obstrictus est, ut non semper paratus esse debeat meliora aut diversa ostende tibus cedere. Quare, quod addit Censor, iam rebus facti locum .ibet,non item --:yus enim veritas, innoIti a fotentate arbitrior, non et i , plane a sircium cst. Tum cadem Elane ratio est in rebus facti ac juris, cum vid de veritate seu facti cu juris lis incidit. Qtii faetum aliquod se scire credit, eodem loco censeri de ruri, quo, qui credit se scire jus veritatem. Nemo fidem aut opinionem suam debet facere normam judici sui, quando fidem aut opillionem sitam disceptari audit, aut in dubium vocari videt rationes, quibus iidem aut opinionem suam superstruit. At suscit, inquit,' motiora meterbo Deredo ti,verbo. Dei nossempersebmitamus. At, inquam, eo ipso, quia isti vestrae,praecon- Cccc 3 ceptae
616쪽
ceptae opinioni aut sententiae obstrictos vos esse creditis , meliora ex verbo Dei edoceri vos posse , nec vultis nec potestis in animuina vestrum inducere Opinio obligationis remora est omnis boni conaminis, melioris instructionis obex atq; obstaculum Liber animus, qui omnia sine praejudicio ad Scripturae S. recta rationis normam amat expenaere,unicus adeoq; optimus veritatis judex atq; arbiter est. Quarta conditio est, finis usius γηοdorum habendarum , inquit
2 ar ' ' Censor, videlices, non ut quovis modo controversia Fιdei tollantur,scit de usu Srno t, ob nudam tranquillitatem Reipub.; ut opera detur ante omnia, dorum iudi ut Belgica editio habet, ut propositum habeamm, ut haeresci,schismata , aluit publica idgenus vitur scandala , ante omnia arceantur, aut inveἱta tollantur , at ita pietati ct veritati, item libertati s caritati semper in iis confutitur. Propositum, operam, conatum hoc loco habemuε
ad hareses,schfmata alias ab Scclessis arcen mis tollendum mon autem per decisionem, is tu ipsum. Quis non fastidiat huiusmodi censi1-ras Declaratio Remonitrantium ait. Id opera detur ante omnia,&c. Ergo significat, conandum tantum esse ut id fiat, intra conatum ac propositum nudu consistendum semper esse. Quid ineptius verbis istis adfingi potest Contrarium potius concludendum est. Si conandum ante omnia esse monet Declaratio,ut haereses, schismata aliaq; vitia ab Ecclesii is arceantur, aut invecta tollantur, ergo, ubi commode ac legitim id fieri potest, arceri ac tolli actu ea vulti Quis enim conetur ad hoc,ut conetur Sed quid consequentia opus est, cum Censer ipse fateatur, in quinta, quae sequitur, conditione, Declarationem agnoscere , decisivam aliquam sententiam in Syn dis locum habere posses Sed mentem horum architectus Confessionis Magis ter Episcop mflenim: planius exhibet in dis ut de Synodis Ridenda haec sunt. Nempe, M. Episcopius quem architectum Comsessionis huius immerit, sine causta Censor vocat exhibuit D
claratorum mentem biennio antequam aut Declaratores noverat,
aut de Declaratione concipienda quisquam cogitaverat. divinum Episcopium mirum, quod Centhr hic non potius tribtiat Episcopio annuam aut biennalem fidem , quae cothurni instar vertit se ad arbitrium caeterorum Deci aratorum sc architecti Confessionis gloria deces et piscopio Nepe,ut solus Episcopius credet etur Con- tessionis architectus, Cens ,ru intererat. Esto Ineptias has transeamus. Mentem declarationis ut ex Episcopi Thesibus arcesseret Censor opus non erat, Eadem utriusque mens est, utrobiq; satis
617쪽
CAPITI UIGESIMI-QLINTI. 29 inanifeste liquet Nimirum Synodonam habendarum finem a sco ost uditur pumis se non debere, ut peccas quoris modo tollantur controversiae,
ad externam Reipub. Ecclesiae pacem. Aliud ei operam dare ut asserit Da tollantur controuciliae , aliud opera dare ut quovis modo tollantur.
Deinde, aliud et operam dare , ut controverita tollantur eo fine, re ut per eas ut veritas triumphet Aliud operam dare, it controveritae tollantur' unu υν eo lotum aut potillimum niae, ut externae Re Pub paci ac tranquil quονιι mo
litati consillatur : Priores utriusq; membri fines , tantum abest, ut negent Synodum proponere sibi posse , ut contra statuant, illos ipsos Synodo potissimum propositos esse debere : Posteriores, a Synodo exclusos tantum volunt. Et ratio manifesta est ubi controversias quovis modo tollere pro scopo est , ibi veritatis divinae cura aut nulla , aut non nisi inter nostremas est. Et ubi externa Reipub. tranquillitas praecis in tenuitur cibi conscientiarum tranquillitas pro nullo, aut minimo ducitur veritas ibi non perlita det ar sed o- Druitur , Suffragia ibi non tam ponderantur , quam suffcagatores numerantur. Paucorum rationes,licet optimae, in censium isthic non, aut nonnisi vix veniunt Numerus quaeritur. Contradictiones ibi repelluntur per sola muta suffragia, per placet, aut non placet Placentini isthic dominantur, non Veronenses. At ubi id opera datur, ut controversiae tollantur eo fine, ut veritas triumphet, ut conscientii satisfiat; ibi ponderantur vota ac suffragia cibi non admittitur contradictio, quae persolum placet, aut nonplacer, fit Rationes argumenta postulantur, quibus contradictio sulciatur. Muta suffragia sine ratione,ibi exulant Plurcs an pauciores,laici an clerici sint, qui rationes adserunt, perinde est. Quod si contradictio bene funcata sit, & quae omninb per alios adversa sentientes tollito possit; istem, qui contradicit, adversam sententiam non omnino etiam tollat, id agitur, ut in medio relinquatur iis, tolerantia mutua sanciatur Ouod si ver,parti alteri omninlisatisfiat, sublata est c5troversia,ridis decisa, non quovis modo, sed eo, quo decisio fieri potest ac debet. Est enim decisio non praecise intenta, sed ex consensu& persuasione nata nec perpluralitatem suffragiorum imperata, se per efficacitatem argumentorum obtenta , nec ita omnium , ut non etiam sit singulorum4 quae decisio , in rebus fidei salutis aeternae negotium spectantibus, unica illa decisio est, sine qua caeterae omnes decisiones, quibuscunque tandem titulis omentur, non se straneae tantum, sed & noxiae ac Tyrannicae decisiones sunt, quae Iliadem malorum schismatum, vid scandalorum, persecutionum, bellorum,
618쪽
belloni , pepererant per Christiani orbem. Et in haec mala incidere cos ei csse cit, qui coptimin finem Sunodorima esse volunt, ut controversiae enatae' iovis modo tollantur, ut Rciput, si a-tus in tranquillo sit, sive id fiat per dissentientium persuasionem, sive per cortina Oppi essi inem,exautorationem, legationem, sive per
alia Violenta ineuia , quae decisionibus isti cxequendis passim adhiberi solent. Haec summaist sententia Declarationis . eo in quae M. Episcopius in Thesibus suis privatis adseruit Decisionemini a Synodis fieri posse non negant, sed eo sine Synodo cogere, iit praecis fiat decisio S controversiae quovis modo tollantur, id verti injustum atq; illicitum putant, nec referre, seu pilires, seu omnes simul, qui isto fine conveniunt, decisionem faciant. Finis enim iste sic praecisSintentus suspectum reddit quicQuid agitur. Et sere conspiratio seu conjuratio potius , quam consensi animorum ac sciatentiarum est, quae in Synodis istis locum habet Alij nolunt,alii non student, alij non audent meliora suggereres, aut quae .ntiunt
proferres, ne finis iste intentus non obtineatur, aut convocatio sine Icuctu isto siit,quem propositum sibi habent quovis modo consequi. Qtiare, quaecunque a Censoribus in hoc paragrapho contra Declarationum adseruntur ca nullius momenti sunt. Nisi, inquit, decisior ieerito pri-n huiusmod in SInodis feri concedatur,exanida fra omnis Θ nodi am nacς0, roritas Nempe haec prima atq; unica cura vestra est , ut Synodo syriba auro autoritas conste Quasi ver,in rebus fidei autoritas seu homini seurit irem ψη coetui ulli competat. Hinc illae lachrumae Esto tamen, autoritas il- iarii ii deei lis aliqua competat, jublici interiit ne ea evanescat Atautorita-siones piaeci ix tem, quae injustitiam & Tyrannidem sapit, evanescere, quid peri
Eaustu . ''' culi in se habet optandum utique de ad laborandii est, ut hoc fiat. Decisiones autem istas in rebus fidei praecis intentas, qua delegatis quibusdam ad Synodum fiunt, Tyrannidem sapere tam cla-
Alterii excep rum est , quam lux Solis sine iis religio tota ChriLtia 4n incens iψ versere tir. Quasi vero Christiana Religio ante decisiones istas in incerto Versetur, aut per eas in certo ponatur Pudeat haec a Re rimatis assii mari, quae ipsistimum Papatus sermentum sapiunt Quid enim λ Cum Synodos omnes non particularcs tantum , sed je-ncrales in decisionibus istis errare posse credatis , quomodo Relinio per decisiones istas in certo ponitur Et cum decisiones istae ut- plurimum fiant cum d ssentientium cxautonatione , si dii sentientes isti contrarias decisiones faciant, quae certitudo p apud quos pkaucifr sent ii, quius. At non raro plures contra pauciores bene
619쪽
consulentes insanis consiliis tertinacibus studiis in Synodis re lasse author et Sulpitius, d experientia omnium saeculorum fidem fecit Provinciales synodos intcrduin rectius quam universales sensisse , autor est Bera in praefatione sua ad .Testamentum. Sed lirium inquit, ac controvebiarum nullin omnino is foret. Nempe ergo decisiones istae litium remedia sunt. Quis credato Hidrae lint; plures inde nascuntur de consertim pullulant Ex una lite sic res cta infinitae germinant. Nec mirum. Oppressi credantur judicia seri hii 'L o:
externae quieti, non veritati nec conscientiis consultum: Hinc mur- foret.
inura, susurri cland istinae coitiones , odia uehismata, quae non raro in factiones litibus omnibus peiores,desinunt. Non est necesse ut liuie rei fides fiat. Nullum saeculum est quod non amat hoc indubium esse Experentiam nostri temporis adderem, nisi eam fiere ac deplorare citius esset, quam in exemplumi ad confirmationenire per se manifestae adducere. Nimirum,litem quinquarticulanam, sic cecidit ac finivit Synodus Dord racena, ut nemo,nisi quorum in terest litem hodie integram non malit, quam sic decisiam. Majores animorum exacerbationes , majora odia vix concipi possunt, quam quae post istas decisiones errata sunt: Eo res rediit, proh dolor' ut jam patria nostra necates suas, nec litium suarum remedia ferre possit. Hoc pretio constat Dordracena decisio,& litium istarum facta est redemtio. . V ridie minia conditio est, Si in illis plana, salutaris, atq; necessaria, dis hie raritas arcterii iidem teneatur at dissidentibus tamenin veritatem xjo: Ne di ea adhuc noscientibu , periculum idcirco nullum creetur, nec vis ulla Iconicientiis inferatur,&c. inquit Censor.ι ιιοῦ livam aluiu.ιmIemst ientabus tentiaran agnoscere videri possunt, veruntamen talem agnoscunt. qiu alui 'I, non praescribat pici, cum de rebus ad communem Ecclesiae fidem ullum re aut saluta em veritatem pertinentibus agitur. Earum enim, quae ad ' ἡ ' ζό praxi sive ad EuΤαξιαν Ecclesiae pertinent,alia ratio est. In his,quod adferatur pluribus placuit, caeteris praetcribi potest, a caeteris sine tergive satione ut admittatur, aequum est. At in istis, ut, quod pluribus pla- cuit, caeteris praescribatur, iniqu ssimum est. Nemo alieno judicio in rebus fidei obligare conicientiam suam debet, nemo judicio suo
alienam. Qui obligat obligari se patitur, in pari culpa sunt. Fides proprium judicium atq; adsensum postulat, quem tollit aliena praetcriptio, qu cunque demum titulo veni x. mx t et
620쪽
EXAMEN CENSURAE pura, alitersentientes, etiamsi reluctantes. Non sane, quatenus deci in Synodo facta, vestra cit decisio , non Corum qui vel aliter senti unt, vel decitioni reluctantur Vestra decisio istos non obligat, ori usquam ipsi intelligant, non minus quam vos, decisionem illam re Oth factam esse inimverti,satis non est ad hoc ut quis ad adsensum obligetur, ut, quod decisum est, verum sit, Z Verdi divino conseri , taneum Iudicium cuiusque privatum accCdat necζsse est. Alioqui rix fides nil nisi implicita fides crit, laurpe ac deserme obsequium. auocirca, nec decisio quae in Synodo facta est,Obli re quemquam potest ad adsensum , etiamsi decisito recte M in verbo Dei secta si nisi is de decisa illa veritate, apud animum suum persuasius sit, non minus quam j, quibus decisio in Synodo facta in quod adeo e rum est , ut omnes , qui decisioni isti non interfuerunt, de ipsa illa decisione judicium tacere ac serre debeant, an recthante ut recte factam admittere, quam eam proprio suo judicio deprehenderint recte factam,c Fatendum quidem est, decisionem, quando a viris multis piis, eruditis , gravibus, trudentibus se Aa est in Synodo, non leviter habendam esse quim merit,ines inare animos nostros ad acriorem decisionis factae considerationem sed ut ea cuiquam praescribat, aut dissentientem cogat ad adsensum obsequium, nec ratio recta nec communis Reformatorum en - ,-- stentia permittant. Neque conscientia ira viis ait Censor. Non equi -ίkineta .d 'aatenus conscientia merum actum mentis internum sive ima
, S 'IT significat: Sic enim Vis conscientiae feri nequit, ut recte
α ait Censor At non quatenus conscientia significat actum mentis quo quis obli hi se credit ad docendum alios id, quod verum de necessarium esse sibi persuadet Sic enim cogim per prael Eriptio nem istam vel dissimulare, quod palam public Que profitendum esse credit vel simulare, quod credit esse falsum. in hic Vis,inquit Cenarriepilo Ce lor, a Verbo Drasit,cui omnis anima sebiicitur, Imd vero contra a ver: Am Pei ' nit, quando is, cui vis ista fit, credit verbum Des onave bo Dei trarium ubere, quam quod decisum est credendum praescribit aut inrando nondum intelligit verbum Dei id jubere, quod decisum est: γam verbum Det,etiamsi vim obligWdi ex se per se habeat. non obligat quemquam , nisi intellectum , de sic proue adhibita omni possibili diligentia trudentia intelligendum esse creditur. Nemo enim obligat i ad verum verbi divini sensum s Cuendum contra conscientiam suam, licet Erroneam Addit Censor ηρ sida muti . in is fiui j MFlutari, st nccessariis --