Apologia pro confessione sive Declaratione sententiae eorum, qui in foederato Belgio vocantur remonstrantes, super praecipuis articulis religionis Christianae. Contra censuram quatuor professorum Leidensium. ..

발행: 1629년

분량: 681페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

dicio niti debet. Quae r s Reformatos merito movere debaisset ut ab hae e cicidio protatis atq; omnino abstinerent. Nam cum Ecclesiae suae istam infallibilen judicandi autoritatem non tribuant, ut inco, quod verum esse fatuit, errare non possit, qua via, quo jure cos, qui contra Ecclesiam suam sentiunt, Sc in sententia sua perleverant, culpae aut criminis ullius postulabanto Pertinacia enim pertinacia esse desulit cum quis in eo, quod credit aut sentit, errare se non advertit, adereγq; se non errare firmiter persuasum sibi habet : Perti

nacia creditura multis ducιa.

Omnis tenorantia sive ea inculpabilis, sive culpabilis sit, excusat a peccato naereseos. In caeteris peccatis sola ignorantia in vincibilis excusat Suffcit ut voluntaria sint contra legem Dei , sive quis advertat se contra legem istam peccare, sive noli advertat, dummodo advertere id possitin debeat. At in haeresi voluntarium non sumit, sed scientia insuper atq; advertentia requiritur, qua quis scit id quod sentit aut statuit reputnare Eccles e vel norma lecundum quam judicium faciendum elle creditur. Quia vero Ecclesiam,vel normam talem in fallibilem hic in terris non agnoscunt Resormati, hinc pertinaciae nemo ab iis postulari potest. A rationes sent, inquies, luce me san. ciariores, quibm non adsienti pertinacia et F. At ii q iam, aliud est simpliciter rationes esse luce meridiana clariores, aliud mihi tibiq; clariores Persaepe enim quod mihi clarum Sc Solis radio scriptum videtur, aliis noctein tenebris ipsis obscurius videtur Nec mirum Judicia enim aut pro captu aut pro affecta variant. γλαυκωμα saepe in animo est , quod rem aliter atq; aliter ap'parere facit. Intus apparens prohibet alienum. At plurium concordi Judicus refragari, pertinacia esst, quies. At, inquam, multatudo eundi dilui-

certum non est veritatis indicium. Quod uni accivit pluribus accidere potest. Esti consensius errantium.Tum, perniultum admodum

reseri,quales illi sint,quorum judicia Sc suffragia conlpirant Suum cuiq; ordini vulgus cit optima aliquando paucissimis placent, Scargumentum pessimi plerumh turba eLE, inquit Seneca Se si ad no instantia terras red gatur 9 nihilominus perscvera, quid ad pertin rcia crimen super en At, inquam fieri potest, ut quis ad incitas redactus videatur, non veritatis vi, aut rationum evidentia, sed, vel obicuritate earum

nimia, vel probatilitatis specie, vel quia hypothesibus nituntur, quas convellere non audet, aut consultum non judicat Aliud est adduceta aliquem eo usq; ut obmutescat, aliud colicere ut quis in errore se

suisse

602쪽

suis e intelligat. Fit nunnunquam iit qtiis, etsi apertam verItatem tticatur, sub t. li horrida aliqua distinctione, veluti fragore a nitru quodam perculius atq; attonitus haereat, tantum non o stupescat, cum J non reperiat, quo distinctionem cludat,cedere videatur, non quia perluasus est , scd quia impcditur quo minus aliis id , de quo persita sus est persuasus manet, probare pollit Aliud est pcrsuadere aliud percellere. Aliud convinci aliud Obmutescere. Qtiare concludo : Cum nec de malitia nec de pertinacia ejus, qui errare creditur, corti atq; indubitati quicquam statui a nobis possit, imo nostrum de aliorum pertinacia judicium nil nisi mera pertinacia esse postit pessim d facere Rcformatos, cum haeretici dij autores sint Magistratibus , magistratus gravissimo peccato se obstringere, cum in haereticos capitalibus aut Corporalibus ullis suppliciis animadvertunt. Quare quam cara ipsis est aeterna salus sua, tam sedulo operam dare debent, ut ab isto tam horrcndo crimine sceptra, coronas destribunalia sua praestent immunia, si Deum sibi regnisq; suis propitium velint. Nihil magis invisum supremo Numini quam innocentium caedes , quid dico piorum mei timentium Giner peccata clamantia principem locum tenet innocentium adflictio. Itaq; sanguinis innoxij reverentia RegesPrincipeiq; supra alia omnia decet. Nunquam se polluant sanguine, nisi cum de criminc,meritoq; criminis dubium nullum oriri potest. Nulla unquam de morte

seria paraene- hominis cunctatis longa est. Quare qui sanguinaria consilia suggerunt et ricii . . . contra haereticos, eos pestes animarum, Regnorum ac Rerum pub. comi here- suarum trabeant. Nulla enim major innocentia quam imprudenter

' errantium. Nulli minus peccant, quam qui conscientiis suis vim facere, clinguam vaenalem habere nolunt, aut sententiam suam dexterna salute sua veluti navigium aliquod ex Reipub tempestate, moderari nc sciunt. Simplicitatem, reverentiam Numinis id arguit, quam si comitetur par in dii sentientes benevolentia, perseetaeit innocentia, , qui ad sit error, commiseratione non odio dignus est. Date gloriam divinae veritati Reges, Principes' ut suis a

mis contrairrorem pugnet Veritatem comitetur innocentia, error ad cana cvanescet veluti ad Solem tenebrae Pericula ne vos terreant. Summum periculum patitur veritas cum eam non tuetur innocentia. Innocentiam proscribit, qui laedit eu qui nulla sua culpa crrat, mori mavult, qua doserere quod veru putat Pacem tra-quillitatem si vultis regnis citris, innocentia praestabit. Dissensio-nc la in i ora turbant quae ab animorum conjunctione est. Aitimos

603쪽

quae inter infinita sententiarum divortia, incolumes durant, blius innocentiae beneficio. Ubi vis dominatur,ibi servitus est, Se in opprimentes immortale odium. Inde omnes lachrymae Tuta ibi omnia timenda sunt Malus diuturnitatis custos est metus. Quicquid exprimit i grave est. Tandem in nervum erumpunt odia, tanto acrius, citrant przrnuntur gravius Columen Rerum pub. I Re-enorum est dissentientium tolerantia. Fugite crin, Principes,crudeles istos medicos, qui nil nisi cauteria dc carceres .adent, qui, quod sibi concedi postulant, aliis non indulgent Suae tantii carnaliii ieti consulunt, ua tanti faciunt, ut ea relegatione, incarceratione, enis; sanguine innocentiu redimere non reformidet. Ne facto vestro s vitia Albanam cxcusetis, aut exeplo vestro alios Sevire doceatis indissentientes. Alioquin Christianismus nil nisi carnificina crit laniena mutua Crudelitatem suam damnat, qui alienam noti fert. Nec moderata consilia credites, quae saevissima tiard praeter solum sangziinem suadent Teter aeternus careo morte frevi de terior est Exilium saepe miseriam habet, mors nunqu. a. Mille mortibus assicitur, qui longa Sc lcnta conficitur, , ut ut sit, innocentiam tollunt,qui crudelitatem siladent. Nec facile cosistit crudelitas-

Crudelitas hydrops est , quanto plus bibit tanto lus appetit, nec satiatur nisi sanguinem hauriat, eoq; se, ubi vult, ingurgitet Enimvero sanguinis odium consilia ista non suggerit, jed fiensionis motus ubi ille desinet, sanguis postulabitur. A primo gradu pedem abstinete nisi progredi velitis. Alio pretio non conitabit tandem

tranquillitas vestra, nisi sanni inis Naturae lex Cynosura vestra sit. Quod vobis fieri non vultis, aliis ne facite. Quam tete vobis aliorum error,tam teter aliis error vester videtur. Co*itate quam facile sit errare ac labi, quam dissicilis sit electio verae viae inter tot opinionum divergia; quam acria sint studia Sectarum pro iis, quas cum . Iacte imbiberunt, sententi s odia, quae a teneris annis imprimuntur, nimis gravate exuuntur,4 cum nemo credatur erroris expers,

sua quaeq; secta odia putat iustissima. Conscientiam suam quisq;

Deo tegram habere vult: Malitia opus non est ad perscveratione in errore. Praeiudicium sufficit, desciantra verae sententiae Patronos firmiter impresia erroris fiaspicio. Tum suus cuiq; error satis nocet ut odio novo errantem gravari non oporteat. Et si errantem inimici nostri bovem roducere Deus jubez: Si homicidium, facinus alioquin gravissimum imprudenter admissum , Deus puniri vetat Si

604쪽

LX AM E CENSURAE percussoribus innoxiis asyla poni jussit, cur cos odio nostro dignos

putabitrius, qui imprudenter errant, deserrorem suum,tanquam perditionis nostrae aeternae remedium, persuasum nobis volunt. Si profanos, avaros , ebriosbo, invidos non pellimus , non sugamus a nobis, cur probos piosq; nulla sua culpa errantes, proscribimus Hoc est Barrabam dimittere,in Christum in crucem agere. Hanc labem Judaei sibi habeant Christiani sunius, Spiritum alium a nobis requirit Deus ac Servatoriolter. Qiipd si tamen officii vestri esse pu-titis providere ne veritas detrimentum aliquod patiatur, hoc agite , ut subditi vestri rationibus , beneficiis. caritatis officiis inter se certent, si forte alius alium ad se volentem pelliciat, sic tandem sponte sua omnes in unum ovile coeant. Facessant a coetibus convitia, scommata, dicteria, quae alcndis odiis serviunt conci nes Philippicae ac Tribunitiae. Hoc si ullis, imperate iis saltem, qui fidem a toto Dei donantis arbitrio pendere volunt, qui neminem credere posse docent, nisi quem omnipotens Dei Spiritus ex alto adflat,qui a fidei donatione omnem receptionis nostiae operant excludunt. Cur enim illi saeviant in errantes Sc nulla sua culpa fidei experte. Cur illis serviat brachium vestrum in innoxia capita Sc myriadas animarum doni istius incapace. Commiseratione tangamini, 'uos errare ac perire necesse est , eos steri non deleri jubete. Miseris lassi ictis ne addatis asilictionem. Hoc si facitis, tum vere tranquillitatem animo vostro regno praestabitis securitatem: Securitas a pietate est, .inutua inter cives benevolencia in mediis dissensionibus.

AD CENSURAM CAPITIS XXV.

De Synodis seu Conciliis , eorumque inbdo in usu.

OMnia sunt similia Colophon respondet prooemio , capitis

ultimi censura caeteris prioribus. Cavillationum, suspicionii, detorsionum plena lint omnia, a capite ad calcem. Rem testem de

mus.

Primus huius capitis cavillii est quod Declaratio Synodis aliquando opus esse alserat idq; exemplo Apostolorum Act. m. Gal. I.

605쪽

Adde, inquit Censor , ex communi congregationis Ecclesii ct disciplina racepto, Dic Eccosa, oe, Si Ecclesia non auu verit,dcc Atqti quae con sequentia Censor Christus jubet congregari Ecclesiani, dc disciplinam exerceri contra eos, qui fratres suos injuria adficiunt ergo etiam praecipit ut Synodi habeantur des uiden ordinarie .Tum,Ec-,i, ζ': Mclesiae aliquid hic praecipi, ex textu non liquet, nec ex scopo Christi s e lati est. Adde falsum esse quod Ecclesia hic irnificet Synodum aut Ecclesiam repraesentativana quam vocant Totus fidelium grex, quo- audi curique demum in loco sit, ex quibu cunque personis constet, intel- - ligitur, quatenus vid multitudinem piorum cc Dei timentium ta-ia e sietas. trum notat qui idonei sunt ad eum , qui poccati manifestiis est, ar-ς P '

menduin increpandit. Denique, in loco isto non agitur de re controversa aut dubia, propter quam dirimendam aut disceptanda Synodo opus sit multo minus a itur de opinione aut placito aliquo, quod haeresin aut errore sapit. Nihil minus ne γρ quid eius rei intextu est me remota: confessa agitur, puta de peccato sive injuria , quam is, qui eam fecit, nec negat nec negare potest a se in fratrem hum commis a m es. Sic enim habent verba : Si peccaverit intestater tuus, dcc. Et ratio est, Quia Christus cum qui sic peccavit, propter peccatum istud , tanquam rem notam 3c indubiam, redargui reprehendi jubet, primum ab eo, qui laesus est, deinde a pluribus, dinici ab omnibus simul,si perienaat. Quo fines nullo alio, quam ut ista via, si fieri possit, ad paenitentiam revocetur, atque itiseternae damnationis periculum evadat. Quid, sedes propter ni usu modi hominem Sunodo opus esto Magna haec negligentia aut αυ- Θάδεια in Censerinus merit,culpanda est, qui Scriptura debit citanter deviter citant, etiam cum de necessitate rei alicuius ex ea concludenda aut demonstranda agitur.

Idem apparet in eo, quod subjiicit, de additapromissione: Ubi duo aut tres con e Ῥιnt in nomine meo, illics m in medio eorum, ancili eo Quid enim haec promimo ad Synodos, nedum ad earum necessata- stitem concludendam facito Etenim si scopus Domini Jesu attendatur, promissio haec non pertinet ad duos vel tres in nomine Jesu Christi congregatos, qua tales , sed ad duos vel tres consentientes, sive potius ex discordibus concordes factos, illi tales , qui videlicet positis inimicitiis amicesinter se conspirant, Sc sic conveniunt sive congregantur Sc uniuntur, antea videt divisi ac disssociati: συνηγριέ=e itaq; hoc in loco, idem est , quod versu praecedente dictumnierat, μωνησω . Antectaclia de consequentia sensum, hunc t m

606쪽

EXAMEN CENSURAE clard demonstrant, ut probatione alia non sit opus. Haec cisi sic se

habeant, neutiquam talare negant Remonstrantes, verba haec Christi extendi etiam posic ad omnes, qui in nomine Chiristi ob similein caussam,conveniunt. Tantummodo iacgant, scopum Christi csse,istis verbis promissionem generalem dare , quae ad OmnCS quamcunque Ob caussam, in nomine Christi congregatos, sive in Synodis sive extra Synodo , sive alibi pertineat, quasi vid ex vi promissionis huius certum sit, quicquid in Synodis in nomine Jesu Christi congregatis, de quacunque controversia aut lite statuitur , id specialio uadam esu Christi directione statili ac proinde pro vero certoq; ad omnisus amplectendum esses; quod impraesentiarum satis est ad demonstrandum , Censorum in citandis Scripturis, cum de rebus maximi mominati videlicet de praeceptisin promissionibus divinis agitur, negligentiam. Atque haec corum negligentia idcircli videri debet indignior, quod Consuram hanc silam , nonae Declaratione ipsa s. d x M. Episcopiis rivatis Disputationibus, multo ante habitis,arcellant, qua- . . sententia unius Episcopij, communis omnium Remonstrantium, h sententia videri debeat. Nempe Episcopius a beruit olim, Θnodos

sensus

is nec adesi nec ad bene es Ecclesia i solute se nece ias Ergo idem 28, ἡόab: adsercre videri debet declaratio consequentia contra umvecessitate. cx ipsam claratione in terminis pateta Nam ces nodos se conromtus Ecclesiasticos nou tantum utinter po e institui sedis c7 nulla d bere adserit. tiare, cum inquit Ccnior, Synodos non is absolute necellarias ad bene esse, quid aliud est quam vehementer utiles noncssc Nos contra regerimus, 'vo ' που tantum utiliter of inii tuo,

quandoque de Ge uti decuratio rubet quid aliud est, quam,

Synodos non utiles tantum , scd etiam aliquand a necessarias sie, etsi non absolute , quod tantum ad erit Episcopius. λ ut jam nouexamni nemus, ineptam Cenibris colicetionem, Si Synodo absoliuste necessarias ad bene esse Ecclesia negat Episcopius , ergo nex alcas vehementer ut ii cccsie. At inquit culor, Declamatio qui e altite; nonniho loquitur, quam Episcopi ira a debito ad possibi-htatem recidit, dum ait, utiliter inititu posiunt, quidem in iis legitiminor lic modus erretur. Quam frivoles Aliud est Synodos posse aedebere institui aliud Synodos, cum jam instituuntur , utiliter institui. Hoc exponi Dcclaratio, cum ait, Siquidem in iis Deitimin ordos)εh oh lis modus serveti , Non istud. Nimirum scopus Declarationis est, Dcionis,c in indicare, quantus Syllodortiva abasus accidere possit, ctiam cum ex

607쪽

non sine gravi causia institui intur Tantus certh ac tam late patens synodomitilio ut etiamsi straves causae sint, ob quas convocantur tutius tamen uti liuiq; litias non convocare , ii quidem in iis , ubi convocatae jam sunt, legitimus ordo ac modus non serventur. Damnum enim excit in

legitima carum celebratione naulto gravius metuendum esse, quam si ictus xjusta carum convocatione sperari possit. Experientia seculorum omnium testis est Plersq; Syia di polemicae iere fuerunt, Mnonnullae ctiam lestricae Partium studia in iis manifesta sunt. i. ιλονεικε:ας φιλαρχ&ι vestigia ubiq; sunt Obvia Factionum, pravarum artium, ambitionis , intemperantis Zeli lineamenta pauim apparent, imprimis p istliam Ecclesii Imperatoris gratia, favore opus habere caepit Exinde cruditionis gloria, Episcopatuum splendor ac luxus, pro scopo fere fuerunt: Et sequebatur litis aeternae taedium ac contendendi molestia. Hinc, Sust agia ambiebantur inuinumerum eorum non pondus augerent, hinc inde ex saece hominii

quaerebantur. Ali , inquit Nazianzenus in carmine de Episcopis,

nepotes erant eorum , qu tri utorum scrinfucrant, ct aliud nihil animo et olvebant quam salses 'MMota rationum depcivationes alidi ab aratris senerum adus ti a Sole, a. I a ligones Iliuente, totum diem non quiescentes , ali remos exercitasere utiquerant , redolentes adhuc entin imet et co=pussa latum cicatricibus habentes ponis gubernatores ac cci militum qu ne IN I MU Is quidem conc0,uri videntur, nonnulli etiam opificiorum , quae citra i cm operas μή perscere nequeunt, gnari, ne figinem quidem carnis integre abluerant. gr. anes ac pii Dixi digni, c. Hinc plus mali quam fructus citis ad Christianum orbem rediit. Unde aZian Zenus in Epistola ad Procopium de s litemporis Synodis non dubitavit assarmare Nullam se unquam vidisse Synodum , cuius cxitus non fuerit infelix δ deplorandus scd

in omnibus pr. pter consulta iacium ambitionem se contentiones res Ecclesiae alioquin laborantes, potius exacerbatas quam sanatas uec meliore si non deteriore conditis ne filorunt, qu e NdZianZenum

secutas int, saecula concilia. Nostratia sane pudenda inierunt,&Dordraconum nuperum tale, propter quod aeternum crubet est Faederatum Belgiunt. Nec mirum quis in hac tristissima Sc luctuo- sitim Ecclesiarum succisione pertinacissima animorum divisione,

exiguo probitatis, aequitatis, moderationis studi, aliud quid exspectcipi ii arenilii aeque necessarium judicarunt Remon. lirantes, quam ut in Declaratione sua , omnia in Syn is rite atq; ordine venda esse monerent, certi crebris variis cris cumentis per tali,

608쪽

nisi eius rei dili ens ratio habeatur, Synodos non tantum non utiliter initi tu , se fabiis pericula major quam commoda in Ecclesias redundaturielse. De fine Synodorum, quod hic obiter carpit en

sor, mox agetur , cum , ut Censor Ple ait, ι condιtionum expensione videbimus Inter conditionesi, ut Synodi utiliter habeantur, pruinam, qtiam De Syn' i adsis,nat Declara ic , probat Censor.

Seeunda ori culi metu , tum proponcnt tum examinantis, ait Censor , addit 4 In

alii de ii Uz- eis, esu hac libertas , nullisque termin: circumscripta , quidvis ebm reversiam adducendio examinandi, imo licentia est ratn:s. Atqui plenaria libertas, quam Declaratio postulat, non est libertas, quidvis in controversiam adducendi, ut Censor verba Declarationis calumniose hic exponit; sed, uti verba Declarationis ipsi sitima habent, ber sententiam μ.im, videlicet super omni re quae in quaestionem in Synodo deducitur dicendisne scrupulo aut pericul metu, in aliorum opiniones inquirent, videlicet, uti conditio prima exigit, ex solo Dei verbo. Quo ipso libertas plenaria terminis verbi divini circumscripta manet, adeo ut ulterius porrigi non possit, quam ad ea quae e scripto Dei verbo,quoad ejus sensu fac conlequentias, in controversiam aut vocantur aut vocari possimi Ea itaq; quae in verbo Dei Hard ac perspicue decisa ac definita sunt, semper excepta me vult Declaratio. aiiod satis est ad diluendum id, quod Censor ex innoxii declarationis verbis odiose simul ac perperam colligit, quas, videlicet, iis sanciatur libertas nullis terminis circumscripta, qua quidvis adeoq; etia ea , quae certai firma sunt in Religione Christiana, liceat in controversiam adducere. Quod si verb Censer hanc limitatione existimatio iussicere, praeter ea,quae clare atq; ape id in Scripturis decisa sunt, sub quibus etiam ea , quae pcr evideniens& cuilibet obviam consequentiam deducuntur , comprehensa volumus. alia adhuc se vult ad quae libertas inquirendi non eratendatur, age ea definiat, videbit protinus Tyrannidi latam po tam aperiri, cuius indoles est , ut non facile consistat, sed paulatum, nunc haec, nunc illa, exantini inquisitiesni subducat, donec tandem libertatem totam Opprimat ac pessum det Ut enim in licentia quidlibet, ita in Tyrannide nili moliri licet nisi quod Tyranno placet. Utriquc fixio Tyram, dates ac licentiae alia via occurri non potest, suta uli, quam jam indicavimus. Quisquis ultra aut citra eam id ten: velit, nolit, aut in strae nem incidet

609쪽

CAPIT is C, E S I MI-QV. AR H. ac olicentiam, aut deflectet ad Tyiatim dem Qu. ire, quae ex Paulo .Epist ad Tinaoth vj. zo. Timoth. 3. Censor citat . um T i o. motheum suum aversari jubet profanos de rebus navibu/ smores 'o pol onta fisso nominata sepientia, qu. ilis se t ista Himena 2 Phileti ' i' lia' pii a Letrina dicentium , Aesurrectunem amsa Lim, de alibi,sti ii Q h, i ς auritiones reticere P re ea omnia ad rem non faciunt. Nam it las ipsas quaestiones, quae a Paulo, Mantur oppositiones falso iactminatae sapientiae, qualis erat doctrina Hymenaei Phileti, ut jam decisas is jecta a Paulo , in controversiam item adduci non permittit Decla alio, quia sunt ipsissimum verbum Dei, quod unum extra controversiam in Christianis Synodis ponit Declaratio, de ad quod controversias omnes expondi vult. Sed videndum tamen est etiam atque etiam, ne nobis Apostolicam autoritatem arro rem iis, aut turpi adeo adultatione nobis ipsis a ponamus , ut quaecunque receptis nostris opinionibus Obiiciuntur quaestiones , aleas statim accommodomus haec Apostoli verba, alque ut profanos de rebus inanibus clamores, oppositiones falsci nominata sapientiae , licti respuamus, non aliter, quam si in eas digitum intendiiset Apost ius, aut nobis , Apostolica ista oratione audacter utentibus, non aliis terquam Apostolo credendum sit. Hoc si nobis semel indulgeamus, periit libertas Mera servitus Claristianos tenebit. Quod quaeque secta volet, id tantum in controversiam deduci sinet. Caetera omnia ultra libertatis terminum erunt, dicentiae straenis convitio reprimentur quod ipsissimum Papatus filia damentum est.

Post ii arce, aminat Censor loca ad marginem Declarationis an Lota ad maris notata, pro libertate ista plenaria, quam diximus. Ea, inquit, nihil 'ς hi ς ''mis probant. Nam cum Paulm, inquit, omnia probate, quod bonum es ta vindieatur tenete, eo non vult, in disceptationem adduci vel adm in pse aut debere omam, ast generale Omnia , res ingendum αξ ad ea tris apud mirimit imis

dele, explorationisi Iect.ιμit. tias verb omnia in universum ,:ab V editici nilo discrimine , in quaestionem admitti aut adduci posse Declara ero eptio-tio ex isto loco probatum velit. Nihil minus. De libertate senten. tiam suam dicendi, in aliorum opiniones inquirendi, juxta Dei verbum, tanquam certam Minfallibilem normam veritatis ac judici,atit, quod ipsum est, ut Censor loquitur prophetia Scripturarumq; interpretatio, sive libera de Scripturae lentibus sententiae di- otio. Atq Ie hanc interpretation in generatim intelligi vult Declaratio. Quod si Censor hanc propticliam sive Scriptunarum interpro- rationena non generatim accipi vult, scd restringi ad hos aut illos sensiis

610쪽

EXAMEN CENsUR Esensus , quos ipse sibi cuin suis imaginatur , aut non posse, aut non

debere interpretatione alia, seu contraria, seu diversa convelli, tum ver Apostolicum hoc praeceptum violat, sub titulo liccntiae,veram prophetandi aut Scripturas interpretandi libertate pessum dat. Id vero cum vellie, subjuncta jus ratio indicat; ita enim jubemur, inquit, ab omni specie .iti abstinere, in qua qualiscunque etiamfal tetrina est. Nihil tamen hac ratione ineptius. Nam nec per speciem

mali, doctrina falsa intelligitur, ii edum qualiscimque doctrina falsa, nec, si omnino qualiscunque doctrina falsa intelligeretur, ad rem qu cquam seceret. Aliud enim est,abstinere ab omni falsa doctrina, quam falsam isse ne debitam antegressam probationem constate Allud abstinere a doctrina, qua falsa quidem est, scd de Qua,an,vel quod falsa sit, nondum per justam probationcm constat Per justam Probationem , inquam. Nam quamdiu ca non praecessit , tamdiu species mali, , qua abstinendum sit, nondum apparet; nisi per spe ciem mali aut salii intelligi Censor velit, id omne, quod cuique nomini malum aut falsum videtur, etiamsi malum aut falsiim non sit, aut nulla de jus malitia vel falsitate saltem non contradictoria praecesserit probatio, quod nullo modo verisimile est. Quamvis enim cuiq; abstinendum etiam sit ab omni co quod malum aut falsum esse sibi persuadet, tamen ob hic non respexisse Apostolum , manifestum est. Adde, ii ab omni specie mali abstinere lic generatim intelli a tur , uti Censbr vult, tum fieri non potest, ut omnia probentur. Per omnia enim inteli gi ctiam ea, quae bona non sunt, aut quae, falsa sunt, sed quae falla esse nondum constat, x eo quod additur liquet . od boni me E. inter ista omnia scilicet tenete, malis sepositis, quae per accuratam rotationem talia esse deprehendistis. Unde concluditur, fallum esse, quod Censor ait, vocem omnia ad

exta nitim restringendam esse , quae apud fideles explorationi su jecta sint.

s. is tu, rinth. xlv. Nitra proPhetas ct Scripturarum interpretacine, i. cor tionem, ait Cens ,r, extendi non potest. Ita est, nec aliud vult declara- xiv vindi 'tio: AD , uioluit, nec omnes propheta Sane, inquam Sed omnibushrophetias ambire licitum crat, i md ut eas fideles omnes ambiant, sit adet Apostolus ibid. versis. ω 9. Nei de omu bH prophetia e Linquit Cens ,r. Non equidem de sensibus sua luce claris, inui interpretatione nonigent, scd de istis omnibus , qui obscuri sunt varias aut retrusiores interpretationcs admittunt, qtiod satis est ad libertatem istam plenariam , quam urget declaratio. Ne omnium d p -

SEARCH

MENU NAVIGATION