장음표시 사용
101쪽
gii Iari nomine, prout necesse fuerit, in plurale mutato, proferre consuevit. Macarius Verbi Dei praeco alter, Vehementer eam qua Marcellus utitur agendi rationem improbat, et singula paribus singulis repetantur necesse osse contendit. VII. Bariolus Missionarius non ita pridem contendere videbatur, Solemnitatem quamque nuptiarum Sponsis tuta conscientiu permitti posse, quoties eo quo nuptiae Vetantur temporo, benedictionis impertiendae Sufficiens ratio esse videtur; accessorium enim, ait, quale profecto esse videtur solemnitas indico ritu usitata, sequitur principale, quod sane est honedictio. Haec arripiens Evangelii
Praeco alter Barlliolomaeus, sta innixus ratione, quod levior profecto quaeratur Cau Sa , Ut BC PS-soria solemnitas permittatur, quam ut principalis seri liceat, cum eiusdem curae commissi sint Christis dolos pagi cuiusdam in quo Adventus et 0uadragosim ac temporibus non solum coniugia iungi, Sed etiam palum, quem natiu cal vel eat vel musturta stat nuncupant, humi defigi, et alia quaeritum liuiusmodi comitantur, porsici consueverunt, rei dissimulantur connivero non timet; maxime cum murmur et turbas facillime citum iri prae- videat si, ut illa de medio tollantur, conatu S a Missio natio adhiberi palam existat. VIII. Τri vultius in ora Coro mandelica Missionarius , neophytos qui in infidelitate connubium
inierant, si coniux uterque fidem una amplectatur, mox a Suscepto baptismate matrimonium in lacte Ecclesiae instaurare utque Solemnem EXpetere benedictionem teneri contendit. Crepundius
102쪽
vero, in eadem regione Evangelii Praeco alter, non esse cur Missionarii de re hac sollicite cu
CASUUM RESOLUTIONES. Ad I. Macrinum ossicio deesse non dubito. Quod enim Catechistae, huiuscemodi rudes homines docere Sueverunt, quantitatem, nedum modum, quod
attinet, haud sutis plerumque esse , insiciabiti irnemo. Et quidem scitia necessaria ignorare dicendi
sunt ii, qui lametsi oretenus ea proferre valeant, Sensum tam n eorum nullatenus tonent. Insuper rudes istos, si minime erudias quoad Poenitentiam et Eucharistium, quo pacto huiuscemodi Sacramenta rite illis conferre valens, profecto non Video. Tandem Macrinus nisi connubii ineundi Occasionem Sedulo captot ut rudes sponsos edocent
de vi connubii, qua vinculi pariter et Sacramenti, nec non de iis quae ab eodem pariuntur ossiciis, qui quaeso p0Stmodum edocebit' Non ea qua M crinus ratione se se gerebant aevi prioris in regione hac Missionarii, de quibus Layneg loco Supra citatoὶ testutus est: et Non antea matrimonium celebrare sinuntur Christi sideles) quam de christi una doctrina severum Mamen subi orint. ν Νum igitur probanda ea, quam Abundius usurpat agendi ratio' Laudandus quidem Λhundius si parvum catechismum ab iis edisci iubeat, quibus discendi voluntas pariter et lacultas adeo praestosuerint, ut id rei nequaquam arduum plane Sit. At si in universum omnibus rudi minerva prae-
103쪽
ditis Christi fidelibus id rei praecipiat, severitatem
nimiam prosecto sapiet oius agendi ratio: praecipue Cum t arvii S quo in praesens utimur lamulica lingua exaratus ot typis oditus ea techismuS, praeter Da quae divina vel ecclosiastica lege scitu sunt neceSSaria, non pauca proponat, quae a rudibus memori ne mandari iubere plerumque nequeant Missionarii quin sanae prudentiae regulis plane desint. Ad II. Inani prorsus timore commovetur AS-drubal; non enim connubii qua Sacramenti minister est. Quare officio congrua se g SSiSSet ratione, Si sponSOrum promissis minime silens, perbreviter iis, quae Scitu per necessaria Sunt quoadsidui rudimenta, nec non quoad matii monii naturam dignitatemque propositis, Sponsos Connubio iunxisset. Duo sane lum Porum noxa incerta admodum extitisset, facillime enim in bona versalisuerint fide; tum etiamsi culpa plane certa sui SSet, Asdrubal tamen minime eiusdem particeps evasisset. Insuper hac agendi facilitate, miseros alios ad concubinatum connubio mutandum allici contigisset. Praeterea , quod niaximi plane momenti est, Sic agendo Sacerdos sponsos ab innumeris, quibus, insecto connubio, certissime onera huntur criminibus, arcuisset. I andem ob honam, in qua rudes sponsi sortasse tersantur fidem, Operne prelium quoque suisset, mi Sellos quomodo contritionis actus eliciatur docere, ut ad Sacramenti gratiam verisimiliter consequendam eo quo poSset meliori modo iuvaret.
Ad III. Benedictio nuptialis bifariam dividitur
104쪽
Alia describitur in Bituali, estque annuli benedictio: alia in Missuli. De hac dum luxat in praesens
Sermonem habemus. Sponsos non solum sub gravi teneri eam recipere, sed toties peccare letaliter quoties, eadem nequaquam recepta, Coeant, docuerat S. Λntoninus. Verisimilius tamen atque communiter cum Ben. XIV nolis. 80 docent Theologi, connubia, priusquam hone eis dictum suerit, con Summari fas plane osso. Be sane Vera ε S. Synodus Τrid. Sess. 21. in hortatur ut coniuges ante benedictionem sacerdotalem in templo suscipiendam in eadem domo non coli abiiciat. v Quare niluale Romanum de Sacramento matrimonii ait:. Moneat Parochus coniuges ut ante benedictio. nem sacerdotalem in templo suscipiendum in eadem domo non cohabitent. . Res nimirum consilii est, non praecepti. illam Vero numquam recipere,DD. communiter letale non esse constituunt, praesertim ex C. Nostrate8 30. q. 5. . ubi sequentia leguntur: 4 Sicque demum benedictionem et Velamen suscipiunt. Peccatum autem esse, si haec
euneta in nuptiali foedere non interveniunt, non dicimus. v Num igitur ne veniale quidem' Veniale saltem esse docuit Caietanus, a cuius Sententia nihil osse arbitror cur discedas. Quemadmodum enim cap. Nostratos de benedictione sita gillatim non loquitur, atque peccati nomine letale dumtaxat su haud ire putarim : ita ea n . Sponsus 50. q. 5. hanc impelliri sponsis benedictionem iubere videtur; et communis fidelium sensus in eius praetermissione peccari quid pium non dubitat. Hisce praeiactis ad singula casus devenio.
105쪽
Turpiter fallitur Marcantius. Triden lina Syn dias et Bituale Romanum hortantur quidem Spon-SOS, Ut ante connubii consummationem benedictionem huiusmodi consequi curent: ut quemadmodum nullatenus velunt quominus hunc consum muto iam matrimonio sponsi recipiant, ita connubii usus ab onere eamdem petendi sponsos nequaquam eximit. S. Congregatio a. 180l et 1858 clandestino sed valisse initis matrimoniis benedictionem impertiendam esse docuit. Vide dicenda ad cas. IV.Fallitur otiam Boi illus; frustra enim esset Fidelium hac in re obligatio, si nullum esset eidem respondens onus in Sacerdote: praesertim cum Saepe admodum eleem0synae contributio tale sit incommodum, quod ne Subeatur, rem praetermittilas plane merit quae non nisi sub levi obligarit. Τcnebitur ergo Sacerdos, si id absque molestia nequaquam Spernenda praestare valeat, Sacrum eorum Sponsi S pdragere, ad impertiendum Disdem nuptialem benedictionem. Be sane vera S.C. plurieSinterrogata num clandestinis nuptiis, sed validis, huiusmodi benedictio sit impertienda nec ne, a Lsirmativa responsa praebuit: non ea quidem lege ut eleemosynam Missae praebeant, sed sub ea conditione dumtaxat, ut Sponsi Sacro interess
non renuant. Qua de re praetereundum non est
responsum a. 1840 a S. C. P. F. datum Delegato Vicarii ap. Tun hinen . qui sequentia exponebat: ε Cum ex decreto S. C. a. 1785 confirmante S. M. Pio VI in colebratione nuptiarum, quae fit extra diem Dominicum, vel alium diem festum de prae-
106쪽
cepto, Seu in quo occurrit duplex 1 et 2 classis, etiamsi sint ossicium et Missa de Festo duplici
per annum, sive maiori sive minori, dicenda sit Μissa pro sponso et sponsa, in sine Missalis post alias votivas assignata specialiter; oritur dubium, utrum si Sponsi accedunt ad Sacerdotem pro benedictione nuptiali, sed nullam conserant eleemosynam, ut pro ipsis Missae Sacrificium applicetur, quod in Τunkino si equenter accidit, cum Sacerdos non teneatur pro ipsis Missam applicare, nihilominus tali casu debeat dicere Missam pro SponSO et sponsa assignatam S. C. respondit: Detur decretum diei 20 Ianuarii 1857. , Decretum autem istud, vel potius responsum ad Vicnr. ap. I unkinensem, sic se habet: ε Servetur rubricae praeScriptio quoad Missae speciem, ita tamen ut celebranti sit liberum mente sua, eonVertere Spiritualem Missae fructum in lavorem suppeditaniis
eleemosynam. v Idemque responsum lactum eStanno 1852 Illino et Iimo A. Canoκ Vicario ap. Madurensi petenti, ut benedictionem impertiri nuptialom tempore quo is fas eSSet, eadem ratione qua dominicis diebus sieri iussum est; nec non ut Missam Sponsis eleemosynam haud praebentibus applicare , quod Bituali Romano praecipi quidam fortasse putabant, non teneremur. Τundem rem hanc decretoria, sere dixerim, ratione constituunt verba illa mox denuo citanda v. reSp. ud ea sum lVὶ S. C. S. O. 4 Coniugibus ab haeresi conversis, dummodo petant, impertienda erit nuptialis henedictio in Missa. , Petunt enim implicita saltem ratione sponsi quique, qui dum
107쪽
Missast intercsse parati sunt, eo meliori quo fieri possit modo connubio iungi percupiunt.
Quod vero sor illus orationes in casu commemoratas pia termitti sus esSe contendat, pudendus est error: cum enim commemoratio plane
manca videtur precibus illis omissis, tum ratiun cula cui Berillus innititur id demum conficeret, benedictionem, quam Sane preces illae praecipue complocluntur, Sponsis impertiri necesse non PsSequoties Missam pro eis legi prohibitum est. Quod sane quis a SSerat' Sicipio quaestionem diremit S. C. R. in I. imburgensi 18 55 reponens: nec dicip0SSO Mi SSam pro sponsis, nec fieri commemorationem in Missa disti. si infra eamdem non sit benedictio, sod ritus benedictionis ab ea abstrabatur; quippe quia privilegia huic Missae concessa sint propter benedictionem infra eam faciendam. Libet ius vero extremo altero peecnt. Benedictio enim Missalis praescribitur quidem prout describitur, idest quatenus imperii unda intra Missum; extra
quaeso, lege statuitur' liquid om S.C. B. u. 1858 de re hac inquirentibus rescripsisse novimus: ε Nihil obstat fieri extra Missam benedictionem nuptialem. At recte quidem ex eo illatum esset orationes Missalis, vel idoneas ullas supra Sponsos ε xl l BNiS- sana sun de re haud illicitum esse; nullatenus Vero id rei peruguro luempiam leneri. Imo qui id inferret, in praesens facile errare pos Set. Etenim,
cum Episcopus dioecesis Montis Albani in Galliis,
dubium S. R. C. proposuisset: ε Λn posSit Sacerdos, quum matrimonia extra Missam celebrantur,
108쪽
sicut in Ecelosiis civiti tum Montis Albani Dio
cosis frequenter evenit, sponsis benedictionem impertiri et orationes recitare, quae in Missali, in Missa pro Sponso et Sponsa habentur, quaeque dicendae sunt luna post Pater nostis', tum ante Placeat, quando non agitur de nuptiis, in quibus non est deneganda supradicta honedictio ' Et quatenus a stirinative, an teneatui Τω- ε S.C. a. l8o8 respondendum consuit: Nogulive in omnibus. v
Mac donii agendi rationem quod Spectat, plura sunt improbanda. Et primo quidem, quin viduis seminis benedictio importiatur, volat quidem Biluale nomanum, et vetitum esse testata sunt plura SS. CC. r Sponsa, quae inter censetur illud a. 76ldalum, quo statuitur, ut si mulier sit vidua non
solum benedictio Missalis, sed etiam Missa pro Sponso et Sponsa adeo 1 erum est quod benedictio in Missali descripta quandoque impurtitur, etiamsi Nissa praestita lego prohibita sil) omittatur. Λllamen haec omnia subaudiunt viduam, de qua sermo est, benedictionem SemPl anton consecutam su isse. Qua molirem in rogionibus illis ubi non raro fortasse accidat, ut sponsorum neuter priori connubio nuptialem Missalis benedictionem nilo plus fuerit, Macedonius p 'rperam aget in eo, quod viduis in universum eamdem impertiri recuset. Duid ergo Si, quod saepe admodum in regionibus hisce contingit, sponsus sit viduus et alias honedictionem huiusmodi consecutus, spons Pro D Umst UBm nuptui antea tradita suo rit' Biluale Romanum ait: ε Ubi viget en consuetudo, ut Si mulier nemini unquam nupserit, etiam si xir ullam uxorem
109쪽
habuerit, nuptiae benedicantur, ea sei Vanda PSt. v Porro quemadmodum vix sorte reperias temporibus hisce locum aliquem, ubi huiusce generis consuetudo non ita, ita in regione hac plane vigere dicenda PSt. Connulli a proaernie ante Missam iungi oportere, Iex nulla constituit. Equidem Bituale Romanum matrimonii ineundi ritu descripto, subiungit: ε uis expletis, si benedicendae sunt nuptiae, Parochus Missam pro Sponso et Sponsa celebret. , Sed ut praeteream liuec ad connubia illa dumtaxat rosei ri, quibus nuptialem Missulis benedictionem impertiri necesse eSt, allata verba Sacrum continuo absque mora, omnibus illis expletis, faciendum esse, nulla ratione significant. Praestat igitur, modo sponsis incontinentiae perieulum haudquaquam immineat, proxime ante MiSSum matrimonii ineundi ritum explere. Λt si, quod in regione hae non raro fortasSe evenit, sponsi ad Sacellum ex Ionginquo venerint, et merito Suspicemur nequaquam lare ut noctu, prout par esset invic0m separati ad cubitum se recipiunt, ea quam Gregorius sectatur agendi ratio magnopere mihi probatur. Λt enim sententiae nostrae plane contraire videtur S. R. C., quae cum ab Episcopo Montis Albani interrogaretur: 4 Licetne Missam pro Sponso et Sponsa et benedictionsem ad diem proxime Sequentem, vel in aliam multo remotiorem di bserre, etsi coniuges ante benedictionem sacerdotalem in templo suscipiendam in eadem domo cohabitent', rescripsit: cΝegative in casu. γ Responsum huiusmodi lute nimis interpretaretur, ut
110쪽
arbitror, qui ex eo sententiam nostram refelli putaret. Νegatio enim non est absoluta sed particularis. In casu nimirum. Quid sibi vult clausula haec Casus propositus singulare quodpiam plane continet. Nulla enim gravis momenti causa benedictionem procrastinandi commemorata, in aliud, id-quct Valde remotum, tempus eum disserre licitum
sit nec ne postulatur. Quem Sane casum n noStro
plane disserre, nemo est qui non videat. Ceterum connubiorum benedictionem iusta de causa diu post eorumdem consummationem disserri posse luculentissime patet ex iis quae S. Cong. pluries constituit: nimirum in locis ubi Sacerdos haberi nequeat, connubia valide, tametsi clandestine, contrahi, Sed cum primum Sacerdos adveniat benedictionem eiusdem impertiri debere. Quid tandem de Νicodemo dixerim et Arima- llia eo Τ Recte penitus ille arbitratur rubricam missatis, de qua sermo est, praecepti vim nullam habere; quod Sane cum sensus piorum virorum communis innuere videtur, tum sancti ΛIphon si docentis rubricas ad missam spectantes quidem, sed extra ipsam, nonnisi ductum praebere, Seu di-reeliυas haberi, sententia firmatur. Perperam lamen agit, si eiusmodi verba, ideo praetermittat quod vel frustra fieri putet, vel facere pigeat. Arimathaeus, ut patet, severiori quam par esSet ratione, missatis rubricam interpretatur; cui sane satis superque sacere dixerim Missionarios , qui sponsos de connubii praestantia et ossiciis docere curunt dum eos ud matrimonii Sacramentum rite suscipiendum parare Student.