장음표시 사용
81쪽
sul, qui dispensandi facultate non carebat, ea nomerito usus fuerit Τ Νequaquam, ut arbitror. Rei enim adiunctis Omnibus probe perpensis, VeriuSOmari fidei periculum non imminebat. At inquies: uxorem frustra monitam futuram suisse iure praesumebatur, ob aliud per eam initum iamdudum connubium. Equidem a Grogorio XVI a. 1856 in Congregatione S. Inq. Archiepiscopo Quebecensi collata ε lacultate dispensandi ab in torpellatione coniugis primae, quoties interpellatio aut seri re- ipsa nequeat, aut si fieret nullius utilitatis sororeputatur , inferri Videtur, Omarum ab uxorem monendi onere eximi potuisse, si merito praevisum fuisset frustra cesSuram praemonitionem. Alcum Omarus is profecto non erat vir, cui tam de facili fides praebenda esset, tum praeSumptionem, cui nitebatur, satis nequaquam fuisse patet ex dato per Clementem XIV ut supra, anno Scilicet 1769) responso. Uuaerebatur nimirum c an Sub nomine legitimi impedimenti etc. veniat sola praesumptio quod maritus insidetis, ex eo quod iam transiit ad alias nuptias, nolit recipere secundam uxorem ut primae rursus adhaereat' , Huic quaestioni dictum est 4 Bespondetur negatiVe. v Et merito quidem, ut patet; periculum enim est ne fucata praesumptio ceu Vera habentur. Quid itaque agendum in casu ' Praesul enim dispensationem largitus est. Tametsi imprudenter, non irrite tamen, ut arbitror. Etenim hinc Praesul dubitans utrum causa sit satis an non, Valide dispensare videtur, inde vero niSi causa, quam avem putaverit Praesul, satis revera esset ut
82쪽
valide fieret dispensatio, innumeris opponeremur in praxi anxietatum et Scrupulorum periculis, quae Sancia Sedes perpetuo arcere velle, iure meritoque cen Setur.
Λd XII. Perperam se se gessit hac in re Missionarius. Νam praeter dispensationis causas Gregorii XIII Brevi notatas, est alia a Gregorio XVI commemorata ; si uStra nempe suturam eme praemonitionem. Enimvero si, cum interpellatio fieri nequit, dispensatio omitteretur, periculum plane subesset ne Carinus haud disrupto cum ethnica uxore Vinculo maritali, novum connubium iniret. Et hisce congruit responsum S. Congregat. P. F. a. 1787 ad Episcopum Agathopolitanum Vicarium Apostolicum Sutesiuen, quo significatur dispensationem fieri posse super interpellutionem laetendam uxori ethnicae in insaniam lap3ae. Ad XII l. In Largi sententiam libenter descendimus, dummodo tamen recursus haberi nequeat ad Sedem Apostolicam, quin periculum sit in mora, prout generatim in Indiis, ob peculiaria rerum adiuncta, plerumque rem se habere conspicimus. Cum enim rationum momenta, quibus Largus innititur, plane graVia esSe Videntur, tum anxietatum et scrupulorum periculo saepe obiici necesse esset Missionum Praesules, si vel Benigni sententiam in praxim deducere cogerentur. Quae autem Benignus pariter et Severus ex Brevi Gregorii XIII opponunt, Largi sententiae non obsunt. Molivum enim urgens et necessita S adesse iure meritoque censentur, si probabiliter adsint. Secus enim vel in arctam Severi, vel in periculo plenam Benigni
83쪽
sententiam concedere nos oporteret. Id O vero satis non esse si illi itur tit Praesul inlus p i Suasum liabeat dispensationis inutivum ingens adesse, quia da lue dispensa tinnis processum Summarium ibi dona, ct in casu do quo Sermo Prat, Considere tu helui'.
Λd XIV. Uxorem malitiose latitare 1 et constat omnino, Lot dubia res os t. Si cuia sint, disponsatio omitti potest. Rocole dictu ad eas. VII. Si dubium eis, rurbus distinguas oportet. Vel enim dubium uSi tantum, utrum mulitioso latilet: vel etiamnu in iidem amplocli in unimo habeat. Si primum,
idost si dum hinc constat maturam nullum Con-VPI Sionis spona osse Othnicast uxoris, dubitetur inde num malitioso luteat an non, disse I salion in super interpellatione fieri necessu est. Si vero ulterum nec idat, casui iluadrare vidim tur ira Iulio Concilium Limanu in act. II. cali. 10. Si aluit utque a
Sixto V una cuna celoris in eo constitutis si malamore: c Do iis is ii matrimonio ita noli eon serientur ad fidem. coniuge adhuc infideli permanente, in superi0ri s 0iicilio provide consultum oSt, ut si infidelis quidem spem Suue con 'Ei Sionis mu-luram OStendat, christianus nullo mod0 ud alias nuptias iranseat, quemadmodum est sacris in O-
nilnis definitum, sed coniugis lustrum in Christo
expectet. Si vero disserat con et Sion om Suam, neque lamen coniugi hali ligato perniciosus Oxi sint, eum a sido uxoriendo aut nil plecatum mos lute pertrnhendo. . . tunc UX p ct indum adhuc esse per semestre lempus, et assiduo do sua interim conversione admonendum. Sed quoniam luna peri-
84쪽
culum recens conVerSi cavendum est, ut si dein permanserit in loco insidolis sidona Christi fortassis amittat .... tum vero libertati illius consulendum est, ne caelebS Viv re cogatur ... idcirco decernimus, Ut tran Saclo Sex In 'nsium Spalio, res ad Episcopum di seratur, qui bene perspectu CauSὼ, sdoli docta rot, copiam esse Iliud matrimonium ineundi. . . Uuod si nullum esse periculum in cohabitatione viderit, iubeat expectare inlidelim, Vel etiam consul ut cohabitare, si prodesse intelligat, iuxta ita uti Apustuli consilium. Neque enim poteStomnibus conversis eadem lex pr iecipi, cum Oeeu Prant profecto variae circumstantiae, neque Sit omnium infidelium cadum I Alio. Λd XV. Dispensuridi inutiva a Gregorio XIII ad instar exempli potius, quum constituli, Seu ut loqui mos est v monstrati re, non taXalit e Commemorata PSSe ali prime putet, tum ex mutivo alio significato per sἰ rogorium XVI anno l856; tum ex dispensatione, quam S. Congregatio P. F. a. 1777 fieri posse innuit super interpellutione O mi SSa, ignorantiao vel gravis incommodi causa; lum denique ex dispensatione, quam eadem Sacra ingregatio a. 1787 sieri possu docuit luoad mente- ea plue consortis praemonitionem. Videtur itaque in eo, de quo l0quimur casu, dispensationi locum haudquaquam descSSe. Ad XVI. Lum sidos praeberi polust puellae. Tarquiuii connubium so nec luisse tanqu9m n OCCOI Summa SSO nSSeronti' In foro ex torno fides puellae praebstri nequit nisi luculenta signa dis- Sensum ostendant. In laro autum interno praeberi
85쪽
vix posse videtur. Cum enim in huiusce generis rebus mulieres displicentiam pro dissensu accipere consue 'erunt, tum experientia novimus puellas in hac regione, tametsi aegre nuptias quandoque ineant, assensum eisdem addere consuesse quoad necesse suerit, ut initum per eas connubium Validum habeatur. Puella vero, de qua e St QRSUS, si connubio assentita non fuerat, quomodo lanadiit
in mariti societate permansit ' Quemadmodum enim post annum fugae se dedit, ita se dare antea potuisset. Quid quod etiamsi fugae antehac
se dedisset, non ideo nuptiis perpetuo repugnasse continuo dicenda esset ' Experientia enim compertum est puellas in hac regione, tametsi libenter maritis commisceantur, eosdem lamen de facili, ad tempus saltem , deserere. Nisi ilaque puella, de qua sermo est, aperie dissensum suum significaverit, mariti blanditias , puta , perpetuo reiiciens, cum eo colloqui renuens, invito se ei traditam esse Saepe querelas effundens, fugae occasionem nequaquam praetermittens, nuptiis se neutiquam consensisse asserenti sides praebenda non est. Matrimonii consummationem quod attinet, distinctione opus esse videtur. Vel enim menstrua purgatione iam laborabat, vel non. In postremo casu de facili fides puellae praebetur. Nos enim revera plerumque viget in hac regione, ut mariti sedulo abstineant ab uxoribus, quae Sanguinis fluxum menstruum nondum passae fuerint. Si prius vero contigerit, vix puellae credendum putarim, tum quia si cognita fuerit, vix unquam erecundia non impedietur quominus rem latea-
86쪽
tur; tum quia maritus ethnicus uxori vim inferre lacillime potuisset, et tamen non intulisse Vix est, ut arbitror, qui crediderit. Mariti prudenter interrogati testimonium Drtasse rem Satis aperiet. Duid ergo si vel dextere excuSSu ac pensitata puella, vel maritus, cordale adeo rem patefaciant, ut connubium haud consummatum fuisse
cor Stare penitus videatur' Casui huic Bccommoda quae ad casum continenter sequentem edicere pergo.
Ad XVII. Casus istius resolutio pendet a quaestione alia, quam de siti mitate connubii in ted ethnicos legitimi quidem, sed non consummati disputare perutile existimarim. Quid mihi verisimilius appareat, quoad eius fieri potest, brevi atque per- Spicue dicam, quin tamen litem dirimendi ius ad
Matrimonium indissolubile plane esse, Bellar- minus cum Doctoribus aliis plerisque, haud satis confici docet ex prolis hono et asserenda concupi Scentiae medela. Quod sane Patrum, Λugustini praesertim, loquendi ratione firmatur, qui vi X umquam aliunde quam ex ea ad quam connubii vinculum evectum est dignitate sacrumentali, eiuSdem perpetuitatem demonstrant. ne sane Vera, nonnisi ex Christi cum hominum genere unione Significata , connubium haud dirimi posse liquido
inferri aiunt, ita quidem ut ideo consummatum connubium indissolubile, ratum vero solubile esse doceant, quod cum in eo Christi et Ecclesiae perpetuo duratura unio significetur, postremum hoc nonnisi Christi cum singulorum mente, suapte
87쪽
natura exsolubile consortium demonstret. Porro quod ethnici ineunt matrimonium legitimum , nec lamen consummatum, hinc quidem prolis causa nullatenus et ad medendum libidini vix ulla ratione perpetuitatem requirit, inde Iero utpote quod in Christo et in Ecclesia nulli mode in ilum sit, Christi nobiscum unionem nulla prorsus ratione signis eat. Valde lucilius itaque rato per Christi- si delos inito dirimatur necesse est. Atqui ratum Christianorum connubium Apostolica auctoritate, vel saltem religiosa professione dissolvitur. Ergo legi liniuin nec tamen consummulum ethnicorum connubium ob magni plano momenti rationem quampiam, naturae iure dissolvi queui necesse est. Porro rationibus aliis quibusque potior esse videtur ea, qua quis fidem amplectitur atque priori
moritur vitae. Ite Sane Vera, ratum Connubium
inter Christi fideles ideo professione religiosa dissolvitur, prout Ioannes XXII extra v. De υoto nos docet, quod quemadmodum morte carnali carnale vinculum eon Summatione constrictum disrumpitur, ita mors Spiritualis, quam religiosa professio complectitur, spirituale rati connubii ligamen plane dissolvat. Atqui baptismi susceptio spiritualis
plane mors est. Unde S. I homu S Sup. q. 59 3. 4. ait: ε Cum conversus ad fidem et in Christo generatus priori vitae mortuus Sit, poteSt Uxorem, eum converti non vult, dimittere, nec cum ea
cohabitare, aut illi debitum reddere tenetur Qui moritur priori vitae non tenetur ad illa, ad quae in priori vita tenebatur. Et inde est, quod ille qui in vita saeculari existens aliqua VOVit,
88쪽
non tenetur illa, quando moritur mundo, vitam eligiosam nSSumens. perficere. ille nutem, qui ad baptismum aecedit, regcneruiur in Cliri Sto, et priori vitae moritur, cum generatio uniuS Sit corrutilio alterius. Et ideo liberatur ab obligatione, qua uxori tenebatur reddere debitum, et ei cohabitare non lenetur, quando converti non Vult; quamvis in aliquo casu lihore id possit lacere. νQuae sane cum de cohabitatione accipiantur si sermo Sil ite consummulo coniugio, quid obierit quominus de vinculo iIuoque dicantur quoad matrimonium non consummulum ' Neque oggera Sillud ε quod Deus coniunxit. horno non Sepnret hoc onim, prout Canonis tuo sciti nolunt, nonnisi post illa 4 et erunt duo in carno una Θ qtine Sane consummatum connubium Ostendunt, prolatii suere. Quamobrem illud Innocentii Ill capi. Gaud anus per sacra neruum baptismi non sol Duntur coniustia sed crimina remittuntur, utpote quod citato Genesis textu nitatur, de matrimonio con Sum malo dumtaxat intelligi posse 1idetur. 1: e sane V rn Ca- nonum inspicienti, nil prorsus appulet, cur talius eurndsem in torpretari cog*mur. Insuper CONSUmmatum in infidelitate connubium, novis baptismo suscepto contractis nuptiis dissul itur. Atqui rationi huud satis con Sona res Videtur, matrimonium ethnicorum legitimum non dissolvi sucilius quam consummatum. Quid quod teste Benedicto XIV do Syn Odo l. 6. c. 4. 4 Plerique Doetores novas haud requiri nuptias contendunt, ut connubium in in-s delitate contractum, alterutro coniuge fidem amplecti nolente, ad Neophyti voluntatem solvatur '
89쪽
Porio nulli dubium esse potest, quin minus pro secto requiratur ad matrimonium haud consum malum Solvendum. Non itaque succensendum
ei qui contenderit praeter baptismum atque Neophyti voluntatem nihil plane requiri ut connubium eiusdem legitimum nec consummatum disiungi queat, coniuge alio converti nolente. Quamobrem illud denique tandem de ethnicorum connubio legitimo in universum constitui posse videtur, coniugeria qui ad sidem converti nolit interpellandi
onus suapte rei natura ex eo minime oriri. Haec
sane do ethnicorum connubio legitimo generatim Spectato. Si enim de eo speciatim quod ethnici Indi contrahere solent sermonem instituamus, onus praelatum ex eis minime iniungi, alia quoque gra i SSimi sane, ut reor, momenti ratione
conficitur. Re Sane Vera, qUiS nostrum, quaeSO, quis exterorum certa ratioru con Stiluat, quae eonnubii legitimi penos Indos vis et indoles sit' nem hanc iamdudum pensanti mihi plane videtur connubii istius firmitatem veritatemque ethnicorum Indorum menti nullam penitus obversari. Be sane vera; tres gentis huiusce more connubium prae- Sesert gradus. Primus quem parigam idest munerum oblationem, vel etiam nichaiam pannuclei hoc est mulierem in sponsam habendi certam eiscere Spem, Vocant atque, ut alias dixi, Sponsalium speciem satis praeseserre non est cur dubitaveris . Gradus alius est quem logaealianum, idest connubium mundanum nuncupant, et quaque possunt Solemnitate decorare nituntur. Quo Sane connubii gradu tametsi tesseram maritalem ad
90쪽
Sponsae collum suspendi mos sit, sponsa tamen non tam in sponsi quam in eiusdem parentum, Suapte rei nutura, putestatem transire videtur. Be Sane Vera, si puellii ante mundanum istud connubium purgationem menstruam necdum passa fuerit, quod sane plerumque, imo sere Semper accidit, illicita sponso res habetur eamdem cognOScere; ita quidem, ut non Solum SponS0I Um parentes, in rem ne fiat, sedulo invigilare Sueverint, sed sponsus ipse ab huiuscemodi Sponsae congreSSu plerumque non parum abhorreat. Haec Veroconnubii ratio dumtaxat ea est, quae legitimi necdum consummati connubii speciem quodammodo
praeseserre dicatur. Eam autem veri nominis connubium ab ethnicis haud censeri ex eo plone patere Videtur, quod Sponsos rationis usus participes esse Vel expertes, ad id promiscue plane habeant, ita quidem, ut Saepe admodum, SponSa SBllem, huiusce generis matrimonio copuletur, antequam usu rationis potiatur. Cum ergo, recepto regionis more, ad istiusmodi nuptias rationis usus haud
requiratur, communi Indorum Sensu huiusce generis ritum veri nominis connubium esse quis asserat ' Dices: ritus iste matrimonium Ocatur, et inter viduas accensetur puella, quae SponSO post mundanum connubium orbatur. In Super quid,
quaeso, fuerit huiuscemodi ritus si ceu connubium legitimum haberi nequeal' linter sponsalia enim et
conSum malum connubium, nonnisi legitimae nuptiae penes ethnicos intercedunt. Respondeo: Vox qua uti solent ad connubium omne significandum, ea lianam, non matrimonium dumtaxat sed prospe-