장음표시 사용
111쪽
sub auxilio gratiae digni efficiuntur Dei promissionibus :sive , quod idem est , cum factis respondent autecedenti Dei voluntati. Paucis verbis Apostolus loquitur de electione gratuita ad gratiam, non vero ad gloriam. Futemur quidem quod sine electione gratulla ad gratium
non POSSumus opera' ponere meritoriu vitae aeternae. Sed verum est etiam , quod ista gratia nou ex Se necessario
et absolute inducit bona opera. Etenim pro certo: cuique esse debet , quod. si erroneum est dicere quod interiorigi aliae semper resistitur , ita quoque ei mu eum est aS- serere , quod Interiori gratiae resisti uou potest. Unde reprobavit Ecclesia - sententiam eorum , qui dicebaut , in statu naturue lapsue actum omnino esse de libero arbitrio. Ergo merita , seu bona opera , sunt ex libet Acooperatione ad gratiam. Et propterea praedestinatio dicenda est ex prae visione 'meritorum , hoc est ex prau- visione cooperationis ad gratiam. Quippe nou absolute, sed conditionale Deus destinavit homilies ad uel eruam selicitatem , et ineffabili miraculo suae infinitae sapietitiae , et bonitalis , cum ipse sit auctor omnium , voluit ut quodammodo nos illa digni estiueremur recte ulentos maximo dono liberi arbitrii. ' , I 67. s. dicunt Sectatores gratuitae praedestinationis. Apostolus ad Rom. cap IX. v. 1 I. uit. Cum eni mnondum nati Iuissent, aut aliquid boni egissent, aut mali ut secundum electionem ρ ρositum Dei maneret . Non ex operibus ς sed ex vocante dicru, ι
est ei : quia mrajor seruiet minori, Sicut scriptum
est Iacob dilex i : Esau autem odio habui. Quid ergo dicemus 2 Numquid iniquitas apud Deum Z Ab- Tom. III. 3
112쪽
li4 Iastis. Theol. Lib. III. de Deo mo etea
sit. Momsi enim dicit : miserebor , cujus misereor et . et misericordiam praestabo, cujus miserebor. Ergo absolute ex beneplacito Dei, non vero intuitu merit rum, alii eliguntur ad gloriam , alii vero non ita. Unde idem Apostolus subdit. Ergo non polentis, neque cumrentis , εω miserentis est Dei. a 63. o. Et etiam hoc in loco Apostolus typo Iacob , et Esau loquitur de praedestinatione ad gratiam , non ve ad gloriam et Meus enim dici non posset , Deum voluntate antecedenti sincere velle omnes salvos , neque Christum pro omnibus suum sanguinem sudisse , id quod opponitur Catholicae Ecclesiae doctrinae. Et inde optime
dici Apostolus , quod siue injuria , et iniquitate Deus
miseretur , cujus miseretur. Etenim eum merito omnes essent du massa corrupta , et rei aetprnae mortis , Deus quos voluit quin erga alios iniquitatem exerceret , vocavit ad agnoscendam, et profitendum Christi Religionem , in qua per labores lamen , non Vero oti*si , ut Christus ipse per parabolam praesertim docuit, aeternam redemptionem assequerentur. Ergo ex sententia Divi Pauli gratis a Deo vocati sumus ad gratiam , et ad laborantum in Christi vinea , ut sic juxta doctrinam Salvatoris recte laboraules mercedem accipiamus Vitae aeternae. Nec quid iaciunt contra nos objecta Pauli verba , Neque solentis etc. Etenim primo, verba ista bene quadrant cuni praedestinatione gratuita solummodo ad F i iam. Secundo , ipsa damnaut haeresim Pelagianorum , qui rejiciebant necessitatem: gratiae , et Solis naturae Vilibus dicebaut assequi posse coelestem gloriam. iis . Tertio si argumentantur Sap. cap. t V. V. I l.
113쪽
: Pars ra. de Di . Praed sin it. l 15 habemus. Ismus e t , ne malitia mutaret intellectum ejus , aut ne scito decferet animam illius. Et ist-dem v. 33. Consummatus in brevi ea leoit tempora mulsa. Placito enim errat Deo anima illius : Propte hoc veravit educere illum de medio. iniquitatum. Si ergo a Deo r pitur justus , et educitur de medio iniquitatum , ne decipiatur , dicendum ex gratuita Dei voluntate electos non desicere , et inde ad Cocle tem gloriam transferri. I o. improprie prorsus asseruntur Iaudata verba Sapientiae. Etenim si qui rapitur, brevi explevit tempora multa , si placita erat illius anima . quomodo , quaeSD,
explevit , quomodo Deo placebat 7 Prosecto quia brevi
sustinuit multos labores , brevi insignes sectatus est virtute. Ergo inopten bona et Singularia Opera , seu merrita , raptus est. Et propterea electio illius , seu . prac destinatio , dicenda est ex praevisione meritorum. 373. Quarto : opponunt verba Ilatili. cap. XXIV.
v. 22. Nisi bre iαti Jwssent dies illi , non foret
dies illi. Ergo si gratis Deus breviabit illos dies , ne cadant justi dicendum quod gratis destinat ad gloriam.
. 172. . . Neseio quomodo afferri possint enuncia laverba pro gratuita praedestinatione. Etenim quaero , cur breviabuntur dies illi 2 Prosecto, ne cadant electi, ne pereat omnis caro. At dicant adversarii , potest ne
Deus salii in suo judicio , et decreto gratuito praedestinationis 2 Si omnia Deo sunt in actu , si quod dicimus decrevisse , jam semper actu decernit , profecto si . quod actu est , non Potest actu nou esse , idem Sem -
114쪽
it 6 Inust. Theol. Lib. ni. δε Deo morie. Per et firmum manet Dei Hecretum. Cur ergo Si gratis Deus eligit , et electi nequeunt non esse electi , quo modo deficere possent , nisi breviarentur dies illi 3 Ergo praedestinatio potius dicenda est ex praevisione mersetorum. Et quoniam propter pericula magna illorum temporum poterit deficere fides illorum , qui ad ea msque tempora bona opera e1emuerunt , ideo Deus illos dies breviabit. Fateor quidem , quod qui dira ex parte nostra breviabuntur, respectu Dei jam breviantur. Sed quare breviantur ' Procul dubio , ne qui ex parte no- - sua constanter suerunt justi , propter quasi supra vires pericula justitiam deserant. Ergo bona opera iliorum posita sub auxilio gratiae, eX aeterna Dei voluntate , quae semper rat in Retu , Sunt absolute Decessaria pro coelesti gloria assequenda. Ergo praedestinatio dicenda
est ex praeviSione meritorum: . ' l
i 3. Quinto objiciunt locum Ioannis cap. X. v. 26. Vos non creditis , quia non estis ex oνJux meis. Oves meas MOCem meam reudiunt, et ego cognosco eas , et Se utitur mo. Et ego νιtam aeternam doeis , et non peribunt in aeternum , et non Ma et' 'eas' quisquam de manu mea. Si ergo oves, pro quihus intelliguntur praedestinati , ideo Christi vocem audiunt , nec quisquam ex Christi mauu opere poterit , et nulla ex eis in aeternum peribit, quia Suot oves , sive praedestinati dicendum quod praedestinatio est gratuita , nou Vero ex intuitu meritorum , quandoquidem merita , quia dependentia ex libero arbitrio, non certo pGnuntur. i
ita Etsi pro ovibus intelligantur praedestinati ,
115쪽
Ars G. de Diff. Praedest. nisi. ii Tlamen ex vera sententia verborum Ioannis non ex quo
sunt oves certo audiunt verbum Pastoris Christi , imo potius ex quo audiunt Pastoris vocem, sunt verae Christi oves. Et quidem Ecclesia est Christi ovile , et lal men , ut suo loco in secundo libro demonstratum est, i in ea sunt boni et mali , electi et reprobi , idest in os vile Christi sunt vorae et salsae oves. Sed unde inviceml discernuntur Z Certo ex quo sincere, Vel non , audiunts Christi vocem. Quam vocem p Procul dubio Christii doctrinam. Sed quid docet Christus 3 Legamus Evani gelium , et videbimus , quod sunt omnia praecepta le-i gis naturae , et quae coutinentur in Veleri , et novo
l testamento , virtutes vere sublimes , uti continentia et i castitas , amore prosequi inimicos , benedicere maledii eentibus , et . heueiacere illis , qui nos persequunturo Ergo ista omnia , scilicet bona opera fucla , sine du-i bio sub avxilio gratiae, sunt signum certum , ex obj i eis testimonio Ioannis ad discernendas veras Christii oves. Et propterea praedestinatio asserenda est ex praevii sione meritorum.
ὶ 375. Sexto dicunt: Actorum XIII. v. 48 legitur. , crediae it quotquot erant praeordinati ad intam
1 aeternam. Si ergo illi tantum' crediderunt , qui erant praeordinati et ergo praeordinatio fuit causa , cur credi derunt. Sed praeordinatio idem est ae praedestinatio , sicut per verbum credere intelliguntur merita , quae a quiruntur per fidem . . Ergo praedestinatio est gratuita , non vero ex praevisione meritorum. i 6. u. Manifestam vim hic saciunt Assertores gratuitae praedestinationis verae sententiae allati testimonii.
116쪽
De quo Eitim hic sit sermo 3 Quia Iudaei pervicaciter
absistebaut Paulo , et Barnabae praedic tibus Verbum
Dei, ideo isti dixerunt. V his oportebal primum loqui uerbum Dei : μά qtioniam re ellitis; illud , et indignos vos μ atis aeternae pilae , ecce conpertimur Gd gentes . . . A tenres autem Gentes gavisae sunt, et glor cabant Merbum Domini, et crediderunt quοί- ωι erant ρraeordinati ad octam aeternam. i. Nonne
Hars hic per piaeordiuatos ad vitam Paeternam intelligi debent gentiles qui dispositi oraut ad amplectendam Christi fidem ι hoc est ad gratiam redemptionis p Ecquid cdntra hermaraeulicae regulus per vitain aeternam, glorium absolute intelligi praesumitur V et non potius doctrinam Christi, juxta sensum integri testi non iry Sed et nonne apud Ioannein per vitam aeternam tutelligitur agni lio Dei , et Iesu Christi Z . Haec est Dita aeterna ut coroscant te solum Deum , et quem misisti δε-
si ni Christiam 2 Quis non videt , poni cuusam sive medium , scilicet Religionem Christi , pro effectu, Hest aeteritu gloriu 2 Praeterea si isti praeordinati' ad vitam aeternarii sunt siderii ac praedestinati ad doriam C sipsi protes dubio ouinis insolute salvisi debuerimi quia eam omnia, Deo fuit in actu absolute repugnat , ut visellit illiuq decretuis. Verutri quis asserere audebit , omnes illius lutitue multitudinis aeternam gloriami fuisse assecutos, hi tine edin dicatur, Multi sunt stoicati, paucI rυ inistre Muuh. l clipι XX. vd 16. i 7. Septimo opponituri illiut Salvatoris apud Ioare. nem cap. XV. v. 16. Non me Megistis et sed m
117쪽
fructus νester maneat. Ergo , dicunt, electio Christi, scilicet praedestinatio, fuit causa stuctuum Apostolorum,
78: ruet. Allata verba a Chessio dicta suerunt Apostolis r Ergo intelligetida sunt litteraliter de electione illorum ad Apostolatum , scilicet ad gratiam peculiarem, sub qua facilius poterant ponere media pro Vila aeter Da. Quod autem nulli inode intelligi possint de praedestinatione ad gloriam , patet evidenter ex quo inter illos , quibus omnibus locutus est Christus , fuit a udas. Nunquid ergo dicemus aut Iudam aeternam gloriam fuisse assecutum , aut aliquem ex praedestiuatis posse damnari pa 79. Tandem opponunt illud Apostoli ad Romanos P. VIII. v. s3. Scim s aiatem, quoniam Hiligentibus Deum omnia cooperiantur iri bonum , iis, qui secundum pro situm vocati sunt sancti. Ergo , dicunt , sanctilas est essectus vocationis Secundum pro- Postium ; et consequenter est effectus , noli vero Ca a
praedestinationis. Et quidem Apostolus pergens, ait. Nam Os praescivit, et Praedestinavit conformes feri imaginis Filii sui, ut sit ipse primogenitus in multis fratribus. Quos autem praedestinauit, hos et m- eaoit i et quos vocavit , illos et justi avst: quosa lem just fravit, illor ri glorificauit. Ergo glorifieatio ; per Apostolum, est essectus justificationis, justifiealio vocationis, et vocatio praedestinationis. Ergo si quod est Causa causae, est causa essectus , praedestinatio dicenda est vera, et unica causa aeternae gloriae ; et proinde independeuter a praevisione meritorum.
118쪽
I8ο. . . Priora objecta verba Divi Pauli ad rem nos suciunt: ibi enim nulla mentio sit de electione . ad glo- .riam. Optime autem dicitur , quod omnia cooperantur in bonum diligentibus Deum , qui vocantur sancti. Etenim primo : vere diligentibus Deum nihil accidit contra propriam voluntatem , quia ipsorum . Voluntas est semper consermis voluntati Dei , eontra quam nihil fieri potest. Ergo et . positive, et negative sunt felices. Positive, quia omnia ipsis aecidunt juxta suam voluntatem : et negative , quam Solam selicitatem, recte loquendo D sperare possumus in hoc exilio, quia nullum erit ipsis desiderium, cui non satisfiat , et infelicitas unice repeteuda est a desideriis non satisfactis. Secundo : quia vera sanctitas unice repetenda est a consormilute nostrae. Voluntatis cum Voluuiale Dei. Et inde sit , ut nestum meIius . medium excogitari possit pro vero bono , idest pro Mierna gl .ria , quum illorum , qui vere diligunt Deum. Et eo Sequenter Omnia , etiam aerumnae , aegritas , dolorin , Pericula , et mors ip- , omnia , dicam , illis coope
. I 8 i. Subjecta autem Verba , quOS Praesciam, . n. reserenda sunt . ad illa et praedestinauit , sed ad sum sequentia , conformes feri imaginis Filii sui ; et verbum praedestin it adjunctum Verbo praeocisu Per Particulam et habendam cst quasi pro termino : Unonianico , nisi dicere Velimus , quod ibi non significat -- Tam praedestinationem ad gloriam , quo sensu nos hic loquimur , sed potius praedispositionem , Seu Sinceram
Dei voluntatem aulecedentem salvandi. Omnes . . Unde Sensus Omnium illorum verborum lavet mirifico iis
119쪽
qui tuentur praedestinationem ad gloriam , quod idem
est, ac Dei Voluntas consequens , ex praeViSione. meritorum. Etenim sensus verus est et Deus quos praesciVit' et Voluntate antecedenti destinavit conformes fieri . t magi ut Filii sui , hos vocavit ope gratiae ; inde justifica
Vit , et demum glorificavit. Ergo illos Deus glorificat qui libero arbitrio sub auxilio gratiae , scilicet Suis me ritis , conformes fiunt imaginis Filii sui. Dicendum bgilur etc. i82. Multi praeterea sancti Patres ' asseruntur , qui gratuitam docuerunt praedestinationem , praesertim doctor maximus Augustinus. Propugnatores oppositae Sententiae communiter salentur , secum hac in re non habere tantum Doctorem. Sed id non adeo interesse dicunt , practertim quia Augustinus non reprobavit oppositam sententiam : nam in lib. de Gratia , et libero arbitrio etsi tolus est in refellendo Pelagianos , qui dicebant praedestinationem ex praevisione meritorum , id ta neu praecipue , imo unice secit , quia illi negabant.
necessitatem gratiae pro acquirendis meritis vitae aeternae hoc est defendebant praedestinationem ad glorid mex praeVisione meritorum non acquisitorum sub auxilio gratiae , sed solis viribus naturalibus. Ergo Sanctus Doctor ut defenderet : necessitatem gratiae , ideo in hoc sensuri illorum doctrinam de praedestinatione, rejiciebat. Sed hanc necessitatem satentur , imo strenue propugnant Assertores praedestinationis ex intuitu meritorum. Ergo magni ponderis habenda non sunt hac in re verba Augustini , nec rigo se ad Iitteram sunt interpretanda, maxime eum prudentiae sit , iat: qui in reclam viam reducere velit aliquem , quasi in oppositam urgeat.
120쪽
122 Insul. Theo . Lib. III. de Deo mo ex.i83. Caeterum iu eodem libro : Augustinus opposi-lam sententiam non reprobavit , quiu et asserere videtur in sensu Scotistarum. Etenim subdit. Si merita nostra Ric intelligerent , ut etiam ima dona Dei Se conoScerent , non est reprobanda ista sententia. Sed propugnatores praedestinationis ex praevisione meritorum utique intelligunt , nostra merita esse Dei dona. Et quidem non solum dicunt , vocationem ad gratiam agnitionis verae Christi Religionis esse vere gratuitum Dei donum et sine ullo nostro merilo ; sed et nec a nobis poni posse aliquod opus meritorium vitae aeternae , etiam sub ipsa gratuita vocatione , Sine gratia actuali. Nonne ergo agnoseunt , nostra merita esse
Dei dona , iuxta Augustini verba Sententia quam
et nos tuemur , est. Deus infinita sua honitate ex se, scilicet voluntate antecedenti vult omnes salvari. Sed ut bonitas ista maxime eluceret, infinita sapientia iu-Venit medium ii. quo , dum ipse est auctor omnium , homines quoque cum sua cooperatione ad gratiam quasi digni serent gloria aeterna. Hoc est , noluit absolute, et dccreto determinante , ut transieramur ad eoelestam Patriam , sed voluntarie etiam ex parte nostra. Ergo dedit liberum arbitrium , quo reele utentes sub auxilio gratiae, quum ex se, sine nostra cooperatione impertitur, ultimum assequeremur sne mi Si igitur donum Dei est liberum arbitrium , si gratuitum donum est gratia, sub qua liberum arbitrium operatur, ut merita habeantur Ura vita aeterna , quomodo ista merita non dicemus Dei dona 8 Imo sunt dona maxima , quibus majora vacogitari non possulit. Ergo in nitulo videtur contra