장음표시 사용
161쪽
164 Insiit. Theol. Lib. III de Deo mo ete.
gatorium , procul dubio in ipso mereremur solvi a pec- ealis , et ingredi in coelestem Patriam. Ergo etc... dist. min. Si daretur etc. mereremur SolVi a peccatis lethalibus, nego min. a levioribu3, quae non pri-Varunt statu gratiae , vel residuis poenarum pro peccatis lethalibus jam solutis in hac vita , conc. min. Ergo
etc. n. cons. Itaque in Purgatorio nulla nova merita pos-
Sunt aequiri , praeter ea , quae in hac vita mortali acquisivimus , nec solvi fas est a peccatis lethalibus , ita ut a flatu peccati liceat transire ad statum gratiae. Sed tantummodo datum est purificari a reliquiis poenarum , ut sic mundi omnino recipi possimus in Patriam coelestem , inquam nulla macula ingreditur. v o. Multa alia opponuntur a Novatoribus. Et quidem i. dicunt. Apocalypsis cap. XIV. v. I 3. Scriptum est. Beati mortui , qui in Domino moriuntur. Amodo jam dicit Spiritus ut requiescant a laboribus suis : Opera enim illorum sequuntur illos. Si post mortem justi requiescent a laboribus, quomodo datur Purgatorium , in quo duri labores, et poenae sustinentur ΤII. In Psal. CXXVI. v. 3. habemus. Cum dederit dilectis suis somnum : ecce haereditas Domini. Ergo statim post somnum , scilicet mortem , dilecti, seu justi, accipient haereditatem , videlicet coelestem gloriam. III. Erechielis cap. XVIII. V. II. et Seq. legimus. Si autem impius egerit ρoenitentiam ab omnibus peccatis Suis , quae Operatus est .... omnium iniquit tum ejus, quas Operatus est, Non recordabor. Si ergo
non recordabitur Deus iniquitatum , quae per Poeniten'
162쪽
liam remissae fuerunt, quomodo justi pro illis punientur. in Purgatorio 2 Et quidem ad primum. Verba Apocalypsis intel
ligenda sunt x. de statu gratiae ; quapropter Vere dicuntur beati , qui in Domino , scilicet in gratia , moriuntur , quoniam tuli jam sunt de sua aeterna salute Quod si dicuntur requiescere a Iohoribus, id intelligendum est de laboribus ad merendum , non Vero ad expiandum. Ad secundum. Verba Psal. accipienda quidem sunt de haereditate coelesti , at non statim , sed Suo tempore vcquirenda. Quippe quo tempore Regius psaltes illa scri-PSit , eoelorum janua erat clausa , et opus erat Messiae
Tandem ad verba Ezechielis dicimus , quod Deus non recordabitur iniquitatum eorum , quos rite poenituit ;sed quoad injuriam sibi illatam , et etiam poenaS aeternaS , non vero quoad poenas temporales. Unde Concilium Tridentinum sess. XIV. cap. I. can. XII. hoc edidit decretum. Si quis dixeris , totam Poenam simul cum culpa remitti se er a Deo , satisfactionemque Poenitentium nori esse aliam , quam fidem , qua VP hendunt Christum pro eis satisfecisse, anathema Sit.
. De aeternitat& poenarum pro reprobis. '
24o. Dogma de aeternitate poenarum pro reprobis , praeter nou paucos veteres Philosophos, denegarunt so-
163쪽
1α Lastis. Theol. Lib. III. de Deo Vm etc.
ciniani , qui etsi faterentur , impios flammis damnandos esse : tamen dicebant , quod a nummis ipsis in nihilum rediguntur. Nec minus impius videtur Thomas Bruuerius, qui in lib. de statu mortuorum, et resurgentium docuit, poenas damnatorum suem aliquando habituras. Sed et uti nam desint in nostra aetate , qui hanc vel itatem nousolum non inscientur , sed non derideant quoqM. . Misergo ut os occludatur , et cor vero terrore assiciatur , sit nostra de fide.
Poenae reproborum in sempiternum Perdumbiant.
a a Prob. l. Ex Scripturis et Matth. eap. XXV. V. 4 I. Christus in extremo judicio sententiam laturus contra reprobos dicet. Discedite a me , malassicii , in ignem aeternum. Et v. s. subdit. Et ibunt hi in supplicium aeternum , iviti autem in pitiam aeternam. Quid clarius ' Quo vertent latus adversarii ad haec adeo precisa verba 2 Et Apostolus in II. ad Thessalonicenses Cap. I. V. 9. de reprobis dicit. Poenas dabunt in imgeritu aeternas a facie Domini. Ergo aeternae erunt
242. Haec est etiam sententia omnium Patrum. Sed sic confirmamus Theologica ratione. Malitia , et Cons quenter poena , pro allatis injuriis commensuranda est ratione directa dignitatis personae, eontra quam inserun
tur , et inversa dignitatis illius, qui infert. Sed Deus , qui injuriis assicitur , est infinitae majestatis , et homo ,
164쪽
qui assicit , est vilissima creatura. Ergo peccatum est infinitae malitiae ; et poena pro condigna satisfactione de-het esse insulta. Sed homo finitus, tempore finito , capax non est poena iusinita. Ergo ad satisfaciendum Divinae justitiae plecti debet poena siuita , et duratione infinita et et propterea poenae damnatorum apud luseros in sempiternum durabunt.
Iti . I. dicunt Adversarii. Deuteronomii cap. XXV. V. a. habemus. Pro mensura peccati erit plagarum modus. Sed peccata ex sui natura suut finita , et quidem non solum respectu hominis , . qui incapax est essectu insulto , sed etiam respectu temporis fiuiti , quo patrantur. Ergo poena quoque debet esse satia , et quidem tam respectu temporis , quam respectu intensitatis. II. Nec juvat dicere , quod peccatores post mortem non amplius a sua malitia cessare poterunt , uude Cum semper duratura sit malitia , semper quoque Perdurare debet poena. Etenim quaeri posset : Ista malitia persistet ne ex Voluntate libera damnatorum , vel non 8 Illud re- Pugnat eum, doctrina Romanensium : ergo alterum. Sed quod non est voluntarium , sub justo Iudice nequit culpae adscribi. Ergo iunocenter reprobi plectereatur in a ternum. Et propterea dicendum , quod probabilius est, tandem aliquando Deum misereri illorum, aut Saltem omnino destruere. III. Nisi crudelissimus sit Legislator, Poenas in invi latores legum nou statuit, nisi ut emendeatur . et eorrb
165쪽
168 Inuis. Theol. Lib. IIL de no Uno etc. gantur. Sed inferni nummis addicti nequeunt emendari. Ergo nisi crudelissimum lyrannum dicere velimus Deum , aeternaS MSerere non possumus Inserui poenas.
Ιy. Et quidem ad objecta verba Deuteronomii dicimus , quod utique secundum mensuram delicti debet esse modus poenarum. Sed malitia peccati impiorum est insulta respectu Dei entis persectissimi, eui injurie insertur sέα ). Ergo insinita quoque debet esse mena. Sed desectu creaturarum haec nequit esse tempore sinito , et intendlato insulta. Ergo viceversa , juxta Verba Deuteronomii , crit modo siuilo , et duratione infinita. Ad II. dicimus, quod pro experimesto Deus statuit
hanc mortalem vitam. Ergo ipsu compleia, non amplius erit locus nec meriti,nec demeriti: et propterea ubieumque in morte ceciderit homo sive tu statu gratiae, sive tu statu peccati, ibi , et quidem eum eadem voluntate, erit in aeternum et ergo peccatum, et malitia post mortem , sive Spe mutationis , semper comitabitur impium. Sed ubi est malitia , 'ibi ex justitia debet esse poena. Ergo in a ternum poena Perdurabit. Numquid propterea crudelis Deus ramo summe misericors , quia sussciens dedit tem-Pm , ut Peccatores poeniteret , et obstinute illi noluerunt. Ergo ingratissimi, quia peccarunt eontra Deum , qui pro vita aeterna illos creavit ; et non digni commiseratione , quia misericordiae tempus aspernati sunt. Ad tertium respondemus , quod utique justus legislator Comminatur poenam ob bonum subditorum , ut sic i iii leges servent saltem ex timore , et ab inserendis injuriisse abstineant. Αst cum revera poenas in lege sancitas
infligit , praesertim illam capitis, tunc aget ex justitia ,
166쪽
Pura Ure de Astera rasso. 169quae Vult, ut actiones pro merito remunerentur. Itaque mei ae , quas palimur in hac vita , sunt quidem ad emendationem , et effectus infinitae Dei boni latis ; verum Postquam cum mortali vita sinum habebit experimentum , Poenae , quae manent obstinatos impios , erunt effictus justitiae , et propterea ueternae duratiouis , quia maliliae infinitae fuerunt peccata
a 4. Quod si quaeratur , in quo loco existit Inser-nuS , ingenue fateor , quod nullam probabiliorem Senientiam audeo proferre. Silent de hac re Scripturae , silet Ecclesia , silet Traditio , nec lumen aliquod nobis porrigit humana ratio. Et hoe ipsum dictum sit de loco Purgatorii. Hoc solum dico , quod cum Inserorum Vocubulo in multis Scripturae locis designetur terribilis locus, videtur quod sit subter faciem terrae , sed num in centro
illius , an alibi , nulla yrobabilis ratio potest afferri.
I 45. Etsi Resurrectio Mortuorum clare constat ex Scripturis , et nos pro dogmate profitemur in Symbolo , multos tamen omni tempore habuit oppositores. Et quideui negarunt multi ex Gentilibus Philosophis , Sadducaei inter Hebraeos , inter veteres Christianos Symoniani, et Bu- Sitidiani , et inter recentiores Sociniani , et multi etiam in noStra aetate, si non Scriptis , voce tameti inter sabel- ra recensent. Sed contra omnes , illam nos universalem pro dogmate fidei tuemur. Sit ergo.
167쪽
i70 Inuit. Theol Lib. III. de Deo Uno eae.
Omnes tam electi , quam reρmbi rem gentis sne saeculariam. '
246. Prob. ex Scripturis tam Veleris , quam no i Testamenti. Iob. cap. XIX. v. 25 habetur. Scio enim quod Redemptor meus olvit et in novissimo die de terra Surrectiarias Sum t et rursum circumdator pelle mea , et in carne mea Midebo Deum meum. Ex novo Testamento, Christus Malth. cap. XXII. v. 29. refutaus sophisma Sadducaeorum contra resurrectionem mortuorum ait. Erratis nescientes Scripturas, neque uirtutem Dei. In resurrectione enim neque nubem, neque nubentur: sed erunt sicut Angeli Dei in coelo. De reSurrectione autem mortuorum non legistis, quod dictum est a Deo dicente vobis i ego sum Deus Abraham , et Deus Isaac, et Deus Iacobp non est Deus mortuUmm, sed visentium. Quid clarius in verbis, quid certius in SententiaZ Tandem Apostolus in priori ad Corinth. cap.XV.V. 12. ait. Si autem Christus Praedicatur, quod resurre xit a mortuis , quomodo quidam dicunt in Mobis , quoniam resurrectis mortuorum non est 2s 6. Hanc ipsam veritatem non solum asserunt, Sed rationibus etiam demonstrant sancti Patres, praesertim , thenagoras in libro de Resurrectione mortuorum , Fau'ctus Iraeneus lib. V. adversus haereses, Tertullianus in libro de Resurrections carnis, Cyrillus Hierosolymi
tanus Catachesi i8. Gregorius Nyssenus in dialoso dρ
168쪽
Rejiciuntur Objectioneae. 247. Contra nostrum Catholicum dogma primo arguunt Adversarii ex Scripturis asserendo varia loca tum Veteris, eum novi testamenti. Et quidem ι . dicunt. In Hail. I. V. 6. scriptum est. Non refungent impii in judicio neque peccatores in concilio justorum. Ergo resurrectio non erit universalis , sed solummodo justorum. II. Isaiae cap. XXVI. v. x legimus: Morientes nora Mant, gigantes non resurgarit. Et clarius cap. XUiI. V. I . Scriptum est de impiis: Simul obdormierunt,
Tandem lib. II. metabaeorum cap. XII. V. 34. Sic quartus ex septem fiatribus locutus est impio Regi Antiochor Potius est ab hominissius morti dialos a me ectare a Deo iterum ab imo resuscitandos , tihi
enim resurrectis ad pilam non erit. Ergo, dicunt, non erit resurrectio pro reprobis. Idipsum evincere conantur ex nom Testamenio. EN enim Ioannis cap. m. v. 39. legimus. Haec vis volun-
eas ejus , qui misit me , Patris r ut omne , quod aedit mihi , non perdam ex eo , sed resuscitem i md in nouissimo dis. Et Lucae cap. XX. v. 35. Sic Scriptum est. Hi vero , qui digni habeti tur famia ius , et resurrections eae mortuis. Ergo justi tantum
4. Haec Socinianorum momenta penitus exsuffaretur
169쪽
ex luculento testimonio Ioannis cap. V. V. 28 Omues , qui in mon mentis sunt , audient pocem Filii Uei , et procedent , qui bona fecerunt in resurrectionem Mitae r qui Mero mala egerunt , in resurrectionem judicii. Ergo et boni , et mali omnes resurgent , licet non eodem modo. Idipsum Paulus Clarissime testatue pluribus in locis, praesertim in priori ad Corinth. cap. V. V. Io. Omnes nos manifestari πortet ante tribunal Christi , ut referat unusquisque pro is comoris , ' P in gessit , sive bonum , sire malum. Sed tamen dico , quod verba Davidis , non resurgent i ii , et Isaiae Gigantes non resurgent , hoc unum iudicant , quod impii, et gigantes non stabunt in judicio , sed cadent Sua causa, et pleni confusioue a justo Iudice aeternis supliciis damnabuntur. Caeterum Gigantes Isaiae sunt Philisthei, et caeteri Hebraeorum insensissimi hostes, qui penitus fracti non amplius resurgent ad renovandum bellum. Locus autem Machabaeorum intelligendus est de resurrectione ad gloriam , qRam Tymauo non datum
erat sperare. Sic pariter interpretanda sues verba Ioannis et Lucae. Itaque Christus loquitur de resurrectione Electorum ad vitam aeternam , quae non excludi alteram reproborum ad aeterna SuppliCia. 248. II. Sic ratione argumentantur. ReSurrectio omnium, juxta sententiam Catholicorum , implicat contradictionem. Ergo perridicula excogitatio existimanda est. Et quidem Romanenses sibi, et aliis persuadere Conau tur , omnes tam justos , quam impios resurrectur cum eisdem omnino corporibus, id quod risum movet. Etenim nonne in resolutione corporum primipia ipsorum ab
170쪽
Pari UR. de Astera Visa l73 exordio mundi usque ad finem ejusdem nova semper es-sserinant composita , et Consequenter Bova humana eo pora 2 Ergo eadem principia , et elementa , suerunt partes plurium corporum. Quomodo igitur unusquisque in resurrectione idem onauino suum corpus assumet Z Apage tam manifesta contradictio l. . Catholici quidem tuentur quod idem corpus in extremo judicio recipiemus. Sed sciendum, quod juxta sanam doctrinam Philosophorum , diversitas corporum non repetenda est a diversitate elementorum , sed a diversa Compositione , seu dispositioue illorum. Quocirca etsi non eadem , et identica sint elementa , eadem tamen ducentur corpora , quae Sumemus, si eadem sit dispositio
De generali Iudicio Post resurrectionem mortuorumd
a 49. Praeter privatum judicium cujusque nostrum si tim ac de mortali vita discedimus , alterum quoque re- Servatum eme generale post resurrectionem, dogma fidei est. Sed quoniam non desunt, qui dogma istud irrident, ideo Sit.
Praeter privatum judicium cujusque , alterum in ne saeculorum ti Christo nobis ex clan n est publicum , et generale.
ago. Prob. In Symbolo sidei manifeste habemus de Christo. Inde venturus est judicat e vivos, et mom