장음표시 사용
181쪽
184 Insia1. Thiol. Lib. IV. de Deo Trino ele. est natura humana , sit tota evanescit apparens contradictio. i 3. c. Atqui licet Natura Divina non sit species ut est natura humana , sed essentia , et substantia per Se , et a Se eXistens , tamen asserere tres personas realiter distinctas in ipsa Divina Natura veram implicat contra dictionem. Ergo et c. Prob. Persona est subjectum substantiale rationale terminatum. Ergo ad diversi talem per- SOBae requiruntur diversum subjectum subStantiale , rationale , et terminatum. Sed ex sententia Chtholicorum una est Substantia Divina. Ergo una pariter est PerSona;
Dist. primum consequens. Ad diversitatem personarum diversae substantiae , requiritur diversum subjectum substantiale , concedo et ad diversitatem personarum ejusdem substantiae, sed modi dumtaxat diversi eΣistendi, requiritur etc. , nego conseq.: Procul dubio ad diversi talem substantialem personarum requiruntur diversae subjecta substantialia. . Sic ad diversitatem Pe-iri , et Pauli requiruntur duae distinctae substantiae. Sed non ita cum sermo est de Personis in Divinis.
Catholici confitentur realem distinctionem trium personarum non quoad diversitatem Naturae, Essentiae, seu Substantiae Divinae, sed quoad modum tantum exiStendi realiter disti uctum uuius omnino et ejusdem numero Essentiae et Substantiae. Ergo sicut ad distinctionem realem personarum humanarum requiruntur diversae sub stantiae et modi existendi illarum ; ita ad realem di- Slinclioncm Personarum in Deo requiritur Solum diversus modus cxistendi; et ca quidem de cyusa , quia
182쪽
pars L de v1st. SS. Trinitulis et 85 homines sunt diversi, distin quuntur quoad substantiam simul , et modum existendi , Personae vero Divinae distinguntur quoad modum dumtaxat existendi, Duu Vero quoad substantiam. 314. Regerunt Sociniani. Ergo Personae Divinae in Fententia Catholicorum distinguntur tantum quoad nomen , aut Si velis , quoad oscium dumtaxat: ef idcirco , Vere loquendo , non sunt nisi una persona , Sicut una persona est. E. G. Petrus si diversis nominibus appelletur pro diversis muneribus , quae eaercet. . neg. Paritatem. Petrus , qui diversa munera e-Σercet, unum Solum , non vero plures modos eXistendi habet, etsi hoc uno modo existendi illa diversa munera exerceat: hoc enim diversum exemilium .noa .respicit intrinsecum modum existendi, sed extrinsecum tunium. Sed non ita in Divinis. Etenim hic habemus tres modos realiter distinctos existendi, et interius, non Vero exierius oper di. Et quidem prior modus existendi Divinae Naturae et Substantiae, qui dicitur Pater prior terminus primae operationis ad intra , qui mente concipit Verbum sui imaginem consubstantialem. Modus existendi Verbi est esse mente generatum , Seu conceptum a Patre , id est alter modus existendi Divinae Naturae, et qui ut terminus prioris modi ab illo habet originem , per conceptionem mentis. Et Spiritus Sanctus est tertius modus existendi ejusdem Divinae Es- Sentiae quoad esse spiratum , seu est termiBuS Rmoris,. alterius scilicet Divinae operationis ad intra et quo niam in Natura Divina amor , sive altera operatio ad Mira originom habet ab utroque termino prioris Operu-
183쪽
l86 Inust. Theol. Lib. IV. de Deo Trino etc.
tionis pariter ad intra idcirco ipse Spiritus Sanctus aeque procedit a Patre , et Filio , hoc est a primo , et
secundo modo existendi unius , et ejusdem Divinae Naturae. Et iude quoque patet, cur Ecclesia Catholica ex duabus operationibus ad infra in Divinis,quae sunt com-
Prehendere et amare, quatuor relationes fatetur in Deo, Scilicut generare , et esse generatum , Spirationem acti-Vam , et spirationem passivam. Sed tres tantum confitetur Personas , idest Patrem , qui est terminus aclivus cognoscendi, Filius, qui est terminus passivus cognitio nis , et conceptionis , et Spiritus Sanctus , qui est terminus passiVus amoris. Et quia terminus activus hujus amoris est aeque activus , et passivus conceptionis , Pater et Filius , idcirco Spiritus Sanctus procedit aeque a Patre et Filio ; et non habetur quarta Persona , quia
terminus activus amoris est aeque activus , et passivus terminus cognitionis .. Interiores in Deo sunt istae relationes , et quidem c diametro oppositae inter Se , ut sunt generans , et eSSe generatum , Spirans et eme Spiratum. Ergo Personae in Divinis non nomine lanium et diversis exterioribus muneribus diverso nomine appellantur , ut idem homo pro diversis ossiciis diverso nomine solet appellari. Fatemur quidem superiora ista esse , quam abbumana metite concipi possint. Sed non sunt lamcn COntradictoria. Et meminerint Suciniani , quod supra liu manam rationem est Doctrina flevetula , et multo magis Sanctissimum Mysterium Trinuatis , secus non' suisset necossaria Doctrina revoluta. Sussicit ergo pro veritate nostrae thesis demonstrasse , quod in hoc Myst rio non babetur veru ct palens contradiclio.
184쪽
15. C. Sed adhuc viget contradiclio in Mysterio Trinitatis. Ergo etc. Prob. Ex doctrina Catholicorum tres Personae realiter distinguntur inter se , et Simul una quaeque per Catholicos Deus est , scilicet ens infinitum et persectissimum. Ergo ex doctrina Catholicorum sunt tres Dei et tria entia infinita. Sed hoc repugnat. Ergo contradictoria loquuntur dum tres distinctas Personas , et unum Deum , et unum ens infinitum consitentur. Iy. Iterum dico, quod quaevis Persona est modus existendi unius et ejusdem Essentiae et Substantiae Divinae. Sed Substantia Divina simul cum modo , quo existit , est Deus. Ergo vere , quaevis Persona est Deus. Non Suut autem tres Dei , nec tria .ealia persectissima , quia una unica est Divina Essentia insulta , in qua tres Per-
16. Sed contra. Qui vis distinctus modus existendi ejusdem Divinae Essentiae a Romanensibus excogitatus estne persectio , vel non 8 Quinimo est ne aliquid , vel non 8 est realitas , an vero desectus p Non tioc , quia impium omnino est asserere in Deo, quod persectio non est, quod est nihil , quod est desectus. Ergo illud. Ergo quaevis Persona , quae tamen DeuS asSeritur , et ens persectissimum , habet aliquam persectionem , habet aliquam realitatem propriam , qua aliae personae carent. Quae itaque major , et magis palenS contradictio , quam aS Serere Deum , et consequenter ens persectissimum , cui aliqua persectio, aliqua realitas deest ' Ergo Veluti impia, et Vere Contradictori u rejicienda est doctrina Calli0licorum de Mysterio Trinitalis. . Modus existendi cujusque rei nequit concipi sine
185쪽
188 Inuis. TheoI. Lib. IV. de Deo Trino ela. ipsa re , cujus est eristendi modus. Sed tantum potest concipi ope abstractionis , et a re separatus et et tunc nec est quid existens, nec quid possibile ut per se separatum a Suo subjecto existat; et propterea nee persectio nee imperfectio, nec realitas nec desectus dici potest. Ergo modus iste solum considerari potest unitus cum re, cujus est modus. Ergo est quid persectum , aut imperfectum , Prout persecta , aut imperfecta est res cujus est modus existendi. Sed Paternitas , Filiatio , et Spiratio passiva, sive Personae Divinae, sunt modi existendi unius , et ejusdem Divinae Naturae Essentiae , et Substantiae , quae est ens persectissimum. Ergo quaelibet Persona est Deus, et ens persectissimum , quin aliquid cuique desit : nec 'uua est persectior altera , licet una ab altera procedat , et sint propterea inter se realiter distinctae.
Num Mysterium Sanctissimae Trinitatis demonstrari
i 7. Heu quot sententiis oppositis , et etiam contradictoriis capax est humana ratios Hactenus praeter mul-lOS Veteres , recentiores Sociniani adeo atrox bellum in Mysterium Trinitatis intulerunt , ut totis Viribus evincere conati sint , illud non solum esse supra humanam rationem sed etiam aperte contra , ita ut talis in illo sit contradictio , ut absolute sit impossibile. Et nunc con-. Versa acie , signa ius eramus , opus est contra non uulloS,
praesertim Raymundum Lullum, qui quasi tu naturali-
186쪽
Pars L de Mysi. SS. Trinitatis 189bus cognitionibus sit doctrina de Mysterio Sanctissimae Trini latis , asserere , et tueri praesumpserit , illud naturuli ratione posse concipi, evinci , et demonstrari; sed quaulum haec sententia sit salsa sequens exhibet.
sterium Sanctissimae Trinitatis est Sustra Omnem humanam rationem , et Propterea 3Olo illius duetunequit demonstrari.
I 3. Prob. I. ex Scripturis. Chri8lus Matib. cap. XVI.
V. II. Petro confitenti sui Divinitatem ait. Beatus es, Simon Bariona , quia caro, et sanguis non reseelavit tibi, sed Pater meus , qui in coelis est. Procul dubio Christum esse Filium Dei perlinet ad Mysterium Trinitatis , declarat enim secundam Personam. Sed ex Christi ipsius assertione Petrus non eX carne et Sanguine , idest naturae viribus id noverat , etsi tandiu conversalus fuerat cum Incarnata Sapientia , sed acceperat ex revelatione Patris. Ergo etc. . Item apud eumdem Matth. cap. XI. v. II. Christus ait. Nemo nooit Filium , nisi Pater , nequs Patrem quis nouit, nisi FAlius , et cui potuerit Filius reuelare. Si ergo nemo poterit cognoscore Patrem , primam scilicet Personum , nisi per revelutionem , quomodo naturali ratione evinci poterit Mysterium Trinitatis 3 I9. Id ipsum sentiunt communiter Sancti Patres , qu rum instar sit Maximus Doctor Augustinus , qui lib. XV.
de Trinitate . cap. XVI. ait. Quis disputandi vis S,
187쪽
190 Lassit. Theor. Lib. IV. de Deo dico ele. .
quaenam tanta pis intelligendi , atque potentia , quae piacitas rationis , quae acies cogitationis ostendet . . . Quomodo sit Trinitas pcio. Prob. tandem ipsa naturali ratione. In primo lib. nostrarum Institutionum abunde demonstratum est, Doctrinam Revelatam absolute necessariam eSSe, propterea quod naturali ratione, et Viribus naturae non omnia attingere possumus , quae ad dignum Religionis cultum Deo praestandum , et ad nostram amequendam salutem, sunt necessaria. Ergo doctrina revelata est praeter limites humanae rationis. Sed prae omnibus veritatibus revelatis altissimum est Trinitalis Mysterium. Ergo etc. Et quidem ut scripsit Divus Thomas I. parie , quaint. 32. art. 1., omnis demonstratio Vel sit , ut aiunt, a priori , nempe per causam , Vel a posteriori , nempe per effectum. Sed nec a priori , nec a posteriori evinci unquam potest Mysterium Trinitatis. Non a priori , quia Deus nullam sui causam agnoscit. Non a posteriori , quiu ex rebus a Deo creatis evincitur quidem Dei existentia, sed ut est Unus , non Vero ut est Trinus. Quinimo , nisi fidei lumen accedat , quasi Vere repugnans videtur Trinitas Personarum , quoniam unum tantum esse potest ens a Se , NecesSarium, Omnipotens , et Persectissimum; id quod licet videre in objectionibus Soci. nianorum solutis in superiori capite. Ergo etc. Argumenta Opposita. ux. Ob. Ex doctrina Catholicorum Mysterium Τrinitatis nequit demonstrari impossibile , scilicet contra hu
188쪽
Pars I. de s st. SS. Trinliciis 19lmanam rationem. Ergo naturali ratione demonstratur possibile Etenim inter possibile , et impossibile nullum
datur medium. Et propterea non est supra humanam rationem , sed ipsa naturali ratione potest cognosci. U. Pudet quidem respondere tam manifestae sullaciae. Naturali ratione cognoscimus , quod nostrae finitae cognitiones Semper , atque Semper augeri possunt , . quia omni finito semper concipi potest majus. Ergo ne revera cognoscimus omnes possibiles veritates 2 Cognoscimus , et demonstramus etiam , non esse impossibile , ut in aliis planetis , et in omnibus caelestibus corporibus sint incolae. Ergo ne humana ratione cognoscimus in illis revera existere incolas , et qui ipsi sint 2 Quis a risu con. tinebit 2 Ergo ne omne quod non cognoscimus pro impossibili , ut possibile agnoscimus , et existens p Sed adde , quod tunc pro non impossibile humana ratio cognoscit Mysterium Trinitatis , cum illud per fidem docta est. Prius enim nec quidem suspicari poterat , quia nec a priori , nec a posteriore cognosci potest S. so ).22. C. Atqui ex quo Mystcrium Trinitatis nequit demonstrari impossibile , ipsum possibile et existens demonStratur. Ergo etc. Probi Mysterium Trinitalis in Deo est inter sphaeram naturalium humanarum Cognitionum. Sed quod est inter sphaeram naturalium cognitionum possibile , imo et factum demonstratur. Ergo etc.
Prob. ant. Intra Sphaeram humanarum cognitionum est cognoscere , et domonstrare quoque , Deum omnes
omnino' habere persectiones. Sed nullus sane negabit Trinitatem Personarum in Deo esse persectionem , 5ecus enim esset defeetus , vel saltem nihil. Ergo etc.
189쪽
Iθ2 Insist Theot Lib. IV. da mo Trino etc. u. En alterum patens sophisma. Utique naturali ra. tione cognoscimus , et demonstramus , Deum esse Persectissimum , et quidem omni genere persectionum ;Verum non positive id cognoscimus , ita ut revera cognoscamuS quaena su , et quot Sitit istae persectiones , sed negative tantum cogn0Scimus omnes , et positiVe , sed imperfectissime , cognoscimus nonnullas. Scilicet
naturaliter cognoscimus , Deum eSSe a Se', neceSSarium,
plenitudinem existentiae habentem , et propterea eSSe immutabilem , infinitum , et persectissimum , lioc est nullum omnino desectum habere. Sed quot sint istae porsectiones , quapnam Sint , quo Se extendant , quis erit adeo temerdrius , et simul amens, qui id cognosci posse dicere audebit 2 Si infinitae illae sunt , quomodo a mente finita poterunt cognosci8 Ergo negative solum, non Vero positive , cognoscimus , Deum omnes habere persectiones. Et propterea, etsi concedatur, Trinitatem
Personarum esse veram persectionem in Deo, non inde , Sequitur a nobis naturae Viribus cognosci posse. Quin i - ο , Si quis , remota Divina auctoritate , id nobis assereret , Veluti quasi repugnans existimaremus. 23. CAtqui naturaliter cognosci potest in Deo Trinitas Personarum. Ergo etc. Prob. Teste ApoStolo, invisibilia Dei per ea , quae facta sunt, intellecta Con- Spiciuntur. Ergo ex crculuris naturaliter cognoscimus Deum , et quae in illo sunt. Ad hoc enim Deus ex nihilo condidit mundum. Ergo Et C. .
Invisibilia Dei , quue ex Apostolo, Per CR , quae facta sunt intellectu conspiciuntur , sunt Dei existentia , insuila ipsius supientia , et Polentia , nou ' Vero
190쪽
Pura L de 'st. m. Transeatis 193 res modi existendi .vid intra , unde habetur Trinitas Personarum. Quinimo contrarium , SOla duce naturali
ratione, ex Creaturis evincimus. Etenim cum ex crea- . turis evincamus necessitatem existentiae entis a Se , in
quo continopi debet ratio sufficiens entium contingentium, evincimus quoque , illud ens a Se , esse' perfectissimum , et Propterea unum unicum , et Simplicissimum Unde remota fidei gratia , ex creaturis evidenter evincitur Dei unitas , et nusquam triplex realiter. distinclusmodus existendi unius. Quinimo cum quivis moduS , Seu persona sit Deus , veluti paradoxum , sola duce ratione, videtur Trinitas Personarum in unitate divinae Naturae Essentiae, et Substantiae. C. Atqui revera Mysterium Trinitatis sola na-
turali ratione cognosci potest. Ergo etc. Prob. Est irrefragabile principium , quod ex facto ad posse valet illatio . . Sed non pauci ex antiquissimis philosophis hoc mysterium Cognoverunt Sine ulla gratia revelationis: Sie Μercurius Trismegistus sertur dixisse. Monas genuit monadem , et in se suram resexit amorem. Pythagoras , et Aristoteles ternarium numerum dixerunt divinum. Et Plato salis clare innuit generalionem Verbi. Tandem Sibyllae multa prophetarunt de Christi Divini late. Ergo eae... Negan. min. Et quidem primo de Mercurio Trismagisto non convenit inter eruditos. Daniel Hue-
tius illum confundit cum Moyse, et multi opinantur , illum fuisse Moysi coaevuin . Sed quidquid sit de illius aetate , critiei conveniunt, supposititios esse libros, qui Sub ejus nomine circumseruntur , nec aetatem Apost Tom. III. 13