장음표시 사용
201쪽
204 IasEI. Theol. Lib. IV. δε Deo Trino etc.
Ecclesiae, aliique apud Laurentium Berii. Sed adde, quod hujus versiculi expresse sit mentio ad profligandam per
fidiam Arianorum in libello de Me , quem amo 434
Eugeuius episcopus Carthaginensis cum quadrigentis aliis praesulibus , qui Carthaginem conveneraui, obtulit Huu- Berico Regi Ariano. Cur autem non omnes caeteri Pa tres idipsum secerint contra Arianos , plures rese potue mut causae. Praecipua fuisse videtur , quia cum ex dictis superius in aliquibus exemplaribus desuerint verba In Coelo , forsan malitiose ab ipsis Ariauis ablata, ne illis occasionem darent aut calumniandi , aut litem longius protrahendi , noluerunt illo uti maxime cum ipsis non desuerint . alia Scripturae loca aeque claru , et Valida ad Arianorum perfidiam profligaudam. - 33. C. Atqui laudatus versiculus spurius est, nougenuinus. Ergo etc. Prob. Primus, qui versiculum istum in textum intulit, suit Hierotamus in suo prologo, et id sine ullo jure. Etenim si non in omnibus graecis c dicibus ille reperiebatur versiculus , qua auctoritate Vir privatus, ut Hieronymus, veluti vere genuinum in textum intulit Z Ergo etc... Et quidem primo dicimus, quod non constat inter Criticos , num prologus ad epistolas Cauonicas , in quo
de controverso versiculo si mentio , vere tribuendus sit
Hieronymo. Alii affirmant, negant alii. Secundo dicimus, quod si Hieronymus retinuit, id secit , quia reperit in longe plurimis antiquis codicibus , iisque majori fide di-.gnis; et quia vidit , quod errore potius amanueutium ille deerat in aliis. Itaque non id fecit, quasi auctoritatem sibi arrogaret judicium serendi de canonicitate ib
202쪽
Pars I. de syst. Ss. Trinitosis 205hroruin , sed quia ita humano judicio verum existimavit , et ca praesertim de causa , quia illum reperiebat in versione Itala quam sectatus suit. Ecclesia postea praesertim in Concilio Tridentino congregata judicium decusivum dedit tam de canonicitate laudati versiculi , quam de caeteris Divinis libris. 39. C. Atqui laudatus versiculus nultimode ad sacrum textum pertinet. Ergo etc. Prob. Laudatus versiculus dum per Romanenses probat Trinitatem Pe narum , revera probat quoque Triuitalcm Naturae Divinae. Sed hoc impium est, et manifeste salsum, quia repugnat Trinitas Naturae Divinae. Ergo etc. Prob. in . In Versiculo septimo Pater, Verbum , et Spiritus Sanctus , qui testimonium dant in Coelo, suut unum eodem Certe m . do , quo in Sequenti Versiculo Octavo unum sunr spiritus , Sanguis , et aqua , qui testimonium dant in terra. Sed in terra spiritus , sanguis , et aqua non unam , Sed triplicem dicunt naturam. Ergo allatus versiculus et . u. dist. min. Spiritus , Sanguis , et aqua non unam , sed triplicem dicunt naturam , si seorsim considerantur , Con . , Si considerantur simul unita in Humanitate Chri-Sti nego min. Ergo etc. nego cons. Itaque Ioannes in hoc loco instituit comparationem inter testificationem
Divinitatis Iesu Christi in Coelo , et Humanitatis ejusdem in terra. Et sicut in Coelo tres distinctae Personae Pater , Verbum , et Spiritus Sanctus , quae Sunt unum , . idest una Divina Natura , testificantur Christi Divinitatem , ita etiam in terra humanitatem ejusdem testificantur anima humana , sanguis , qui in ara Crucis effusus est , et aqua , quae ex illius latere fluxit; quae tria etiam unum sunt , scilicet una humanitas Salvatoris.
203쪽
206 Inm NEM. Lib. IV. de Deo Trino ele. . Obj. Sociniani contra testimonium Ioannis cap. XIV. ubi Christus ait. Ego rogabo Patrem , et alium Paraclitum dabit vobis etc. Et sic argumentantur. In hoc testimonio Christus rogat Patrem , et a Patre milli debet Paraclitus. Sed rogare, et uulti indicant subordi-
nationem , et dependentiam ab eo, qui rogatur, et mittit. Ergo Christus et Paraclitus ex hoc testimonio. Sunt Patre inseriores, et ab eodem dependeo tes : et propterea 1unt merae Creaturae , non vero Personae ejusdem iudividuae Naturae Divitiae . .
I . Christus est Deus , et homo , duplici scilicet constans natura Divina, et humana. Itaque in allato testimonio , sicut et in multis aliis , rogat Patrem ut homo , et quidem ut creatura , non vero ut Deus , idest ut Verbum secunda persona Sanctissimae Trinitatis. Spiritus Sanctus autem non mittitur ex imperio , sed Tatione Originis , quam in eadem una individua Natura hu-het a Patre , qui in Divinis Relationibus est caput, et sens totius Trinitatis , ut suo loco susius dicemus. r. Ilerum objiciunt Sociniani. Joannis cap. XVII. v. 3. Christus alloquens Patrem ali. Haec est autem, Mitia aeterna e ut cognoscant te Solum Deum. νerum, et quem misisti Iesum Christum. Ergo solus Pater est Deus, Christus est peculiaris creatura a Deo missa , et Spiritus Sanctus ad summum est Virtus Dei, a. qua Christus mimuS eSt. . - Is . Duplici sensu accipi potest objectus textus: scilicet Solum Patrem , et nullum alium , esse Deum et Patrem esse solum Deum, scilicet non esse alios Deos.
Quod autem non illo, sea isto sensu accipiendus sit,
204쪽
. Rura I. de Hu. Ss. THnstatis 207patet ex pluribus locis , in quibus Christus se dicit Deum , praesertim eum dicit. Ego , et Pater unum sumus. Caeterum Christus loquitur de Vita aeterna. Sive ergo per vitam aeternam intelligere velimus gloriam caelestem sive media, quibus illam sus est consequi, nihil inae deduci ipotest contra Mysterium Trinitatis , quoniam, illud certissime ex innumeris aliis locis constat. usi demonstratum fuit. Etenim in priori sensu , utique beata gloria reposita est in visione Divinue Naturae , et consequenter trium Personarum , et in visione eliam Iesu Christi Redemptoris. Et verum quoque est in altero sensu scilicet quod fides in unum Deum , quin excludatur. Trinitas Personarum in unitate Naturae Divinae
et in Iesum Christum, idest Verhum humana carne indutum pro redemptione hominum , est unicum , et essi X . . . m dium aSSequendi aeternam salutem.
42. Tandem insurgutit Socinia ui dicentes. Paulus in priori epistola ad Corinth. cap. VIII. v. 6. loquens de vero Deo dicit. Nobis tamen Muus Deus Pater, ex quo omnia, et nos in illum: et unus Dominus Iesus Chri-3t- , Per quem Omnia , et nos per φsum. Si ergo Paulus explicans quis sit Deus Verus ex multis , qui sunt in Coelo, et tu terra , ut ait versiculo praecedenti dicit . istum unum Deum esse Patrem . et nullum alium , quomodo Filius etiam Deus, Deus Spiritus Sanctus , si in unitate Naturae tres admittantur Personae 2 Ergo est.
η . Paulus dum in allato testimonio nominat Patrem unum Deum , intelligit Creatorem et elenim addit. Ex quo Omnis, et nos in illum. Ergo unum dicere de-
205쪽
208 Inust. TheoI. Lib. IV. de Deo Trino ete. huit, alioquin si hoc ipsum dixisset de Filio, et Spiritu Sancto , tres admisisset Creatores , quod est Contra . dogma Calliolicae fidei , quae dum confitetur Trinitatem Personarum, unum tamen profitetur Deum, unum Omnipotentem , unum Dominum , unum Creatorem. Deinde quem a Socinianis , nonne Paulus in secunda parteo lecti versiculi Christum quoque dicit verum Deum ΤIta quidem. Etenim de illo pariter dicit. Per qu- Omnia , et nos per ipsum. Nunquid duos Deos asserere voluit Paulus 7 Absit lania impietas. Ergo sensus testimonii Divi Pauli est, unum esse Deum Creatorem Om
Dium , et unum esse Redemptorem Christum , nempe Divinum Verbum Patri consubstantiale , per quod juxta fidem Calliolicorum secta sunt omnia , et sine qu0sactum est nihil , secundum Evangeliuin Ioannis , et ipsum idem humana carne iudulum , ita ut sit verus Deus , et versus homo.
VINDICANTUR DOGMATA DE DIvINIS PERSONIS SIGI'LLATIII1.
43. Quoniam nullus unquam neque ex Hebraeis , neque ex Haereticis de Divinitate Patris dubilavit, ideo in hac secunda parte vires intendimus contra persdiam eorum , qui in Secundam , et tertiam Personam , Verbum scilicet , et Spiritum Sanctum , suum Virus evomuerunt. Et quidem in quatuor capita hanc dissertationem dividimus. In primo contra Corinthum , Ebionitas , et Socinianos demonstrabimus , Christum non quoad utramque
206쪽
riri ILVAM. Dogmala de Dio. Pen. etc. 209, sui naturam , sed quoad humanam tantum ex Maria coe-
pisso. In secundo vindicabimus Verbi Divinitatem. In
tertio disseremus de Voce Homousion . et videbimus . quae hac in re suerit doctrina Patrum ante Nicaenum
Concilium. In quarto tandem disputatio erit de Divinitate Spiritus Sancti. p . .
De praeminensis Christi antequam .
44. Non omnes qui Verbi ilegarunt Divinitalem,
Christum praecessisse negarunt antequam . . eX mria nasceretur ; sicut Contra omnes , qui clioc dogma reiecerunt , illud quoque, scilicet Christum. esse divinum Verbum humana carne . indutum, denegarunt. Inde sit . ut haec catholica veritas prius Vindicanda videtur. Quapro-
Christus non e me esse, cum a Virgine natus est, . . . Sed fuit ab aeterno.
S: Prob. Apud Joannem cap. III. v. I 3. Chri flus Nicodemo dixit de seipso. Nemo incendit in tum , nisi qui descendit de Coelo , Filius hominis , qui est in Coelo. Et ibidem x. 3i .. Praecurior Ioannes de Christo ait. Qui desursum Oenit super omneS
est. Qui est de terra ipsemet Ioannes . de terra Tom. III. 14
207쪽
2l0 Insiit. Theol. Lib. IV. de mo Trino ele.
est , et de terra loquitur. Qui de Coelo est , super Omnes est. Ex quibus sic fas est argumentari. Ex Io. anne Christus antequam in terra esset, natus quippe ex Maria Virgine , fuit in Coelo i et de Coclo )veuit in terram. Ergo antequam uasceretur ex Maria orat in Coulo , et post hunc ortum fuit in terra. Et propterea Christus non coepit etc. 6. I. Apud eumdeni Ioannem cap. VIII. v. 57. cum dixissent Christo. Quinquaginta annos non dum habes et Abraham Oidisti ' Dixit eis Iesus: amen amen dico oobis r antequam Abraham feret, ego Sum. Quid clarius p Si antequam Abraham fieret , jam erat Christus , quomodo esse coepit ex Virgine Maria et 4 . Tandem cap. XVII. v. 5. ejusdem Ioannis Christus sic alloquitur Patrem. Nunc clari a mes tu Pater apud temetipsum claritate , quam habui , prius quam mundus esset apud te. Ergo Christus glos iam habuit apud Patrem ante creationem mundi. ' Sed permundum intelliguntur omnes res creatae et Ergo creatus non est Christus. Sed lempus , quod concipitur ex Successione , quae solis convenit rebus finitis , et creatis, coepit a creatione mundi , et ante illam non erat. Ergo Christus non in tempore coepit , sed fuit ab aeternitate. Ergo ex tota aeternitate pariter praecessit Virginem Ma
48. Plura objiciunt Adversari , praesertim Sociniani, quae pene omnia tentunt' ad detorquendum sensum testimoniorum Ioannis , ' quae attulimus S. 45 , et M.
208쪽
Itaque contra primum dicunt , Christum antequam nasceretur ex Maria, suisse quidem in Coelo , sed cogitatione ladium , nou vero reipsa. Item , illum dici venisse de Coelo , quia fuit homo peculiari' doctrina , et sanctitate a Deo donatus. Dunique Mngunt Christum ,
priusquam suo munere langeretur', evectum fuisse in C tum , ut Coelestem doctrinam doceretur
49. Sed perridicula sunt ista subie ogia. Et quidem quoad primum; si per Ioannem ille idem , qu i descen dit de Coelo', in Coelum ascendii , si mente tantum e
Coolo Christus descendisset, mente tantum quoque amendisset. Sed ascendit reipsa r ergo rc ipsa pariter descendit Ad secundum dicimus , quod in aperta contradictione sunt Sociniani. Ioannes loquens de Verho in exordio sui
Evangelii dieit. In principio erat GHum , et Vertum erat apud Deum , et Deus erat Verbum. 'Εt deinde subdit. Et Verbum Caro iactum est, et habitaoit in nobis. Si ergo Christus est illud idem Verbum, quod in principio , scilicet ante Mundi creationem , erat apud Deum , quinimo per quod omnia secta sunt , et quod
etiam in tempore caro suctuin est , nempe Carnem assumpsit ex utero Virginis , et habitavit in nobis pquomodo antequam seret Homo non revora fuit in Coelo apud Deum , ita ut propter peculiarem tantum doctrinam , et sanctitatem ipse e Coelo venisse dicatur p c, Ad tertium nihil respondemus , quia est manifesta fietio Socinianorum Dieant i tu quo Scripturae loco , aut in qua divinae Trassilioue expiscati fuerint, Christum antequam Mao Rodem oris munere fungeretur , in Coelum fuisse evrelam , et tutio ipsis respondebimus.
209쪽
212 Inst. Theo . Lib. IV. de Deo Trino ric. .
5o. Tres pariter ineptas interpretationes Haeretici excogitarunt adversus secundum Ioannis testimonium. Et quidem primo vocem Abrassiam interpretantur secundum Dominis etymologiam, scilicet pro Patre multarum gentium, ut habemus Geneseos cap. XVII. v. g. ita ut Sensus sit. Antequam multitudo gentium ad dem vocetur , idest evocatio gontium ad amplectendum peram Mem ego sum. Secundo dicunt, verba , Ego sum intelligenda esse de divina praedestinatione , ita ut sensus sit. Antequam Abraham feret ,, ego δum in aeternis decretis praedestinationis. Tandem dicunt, Christum metaphorice tantum, non vero liueraliter , dici suisse ante Abraham, sicut in Apocalypsi capi XIII. v. 3. dicitur occisus ab origine mundi. . 5 r. Sed manifeste illudunt Socinian Et quidem primo dicimus , vocem Abraham hic intelligendam esse illo eodem sensu prolatam , quo Iudaei locuti sunt. Quinquaginta annos non dum habes , et Abraham indisti γ Sed Iudaei loculi sunt non de etymologia nominis , sed de Patriarcha Abraham. Ergo verba Christi. Anιequam Abraham feret, ego sum , pariter inte,
ligenda sunt de praexistentia Christi , . antequam Patriarcha Abraham nasceretur. Et exinde patet quoque, quod nec de praedestinatione, nee metaphorice sunt intelligenda eadem Redemptoris verba , secundo , ex
tertio loco Sociniani interpretantur. s , . i.
52. ad tertium tandem ejusdem Ioannis testimonium . Sociniani respondent, gloriam , de qua loquitur Christus, non repetendam esse ex illius praeexistentia ante Matrem, ed eΣ praedestinatione ante omnes. Et id primo evi
210쪽
Pura ΙΙ. Vincte. Dogmata de Dio. Pers. ele. 2 lacere arbitrantur ex quo v. I . Christus dicit. Ater , quos dedisti mihi , -lo , ut ubi sum ego, et illi sint mecum , in videant claritatem meam quam deiusti mihi , quia dilexisti me ante constitutionem mundi. Quae verba , dicunt , nonnisi de praedestinatione sunt
Secundo dicunt: claritas , de qua loquitur Christus , nullatenus pro divinae accipi potest. Etenim claritas divina eadem Semper est , , nec potest, descere , aut Suspendi. Sed Christus rogat Patrem clarificari apsi illum claritate , quam habuit priusquam mundus fieret. Igitur loquitur de claritate , quam actu non habebat , scilicet de executione praedestinationis. Tertio. Christus ibi adprecatu quoque discipulis e deme claritutem, quam ipse a Patre acceperat. Sed discipulis nulli mode convenire poterat claritas divina , sed tantum illa praedestinationis ad gloriam. Ergo de ista interpretandum est tolum Ioannis testimonium. 55. . . perperam prorsus Sociniani allaium Ioannis testimonium interpretantur de pxaedestinatione Christi. Ibi enim Christus dicitur revera habuisse claritalem apud Patrem prii quam Mundus esset. Nunquid ergo praedestinati ad gloriam , gloria ipsa si uuntur ab aeternitate , qua suerunt praedestinati 2 Ergo nulli mode de praedestinatione. intelligenda sunt verba Christi. Quoad secundum , et tertium dicimus , per claritatem , quam a Putre rogat Christus , optime intelligi posse claritatem accidentalem , idest ut aguoscatur , et Vener tur apud homines , uti ab aeterno est apud Patrem et nec nou quoad humanitalem , et quidem eo modo , et