장음표시 사용
211쪽
2l4 Latiis. Nees. Lib. IV. δε Deo Trino ric mes Sura , quae convenire potest humanitati a Verbo Divino assumptae in unitate sui Personae. Et hoc modo quoque intelligenda est glorificatio , quam Discipulis adprecatur Christus , eo scilicet modo , quo illis convenire potest. Nec novus in Scripturis' est hic loquendi modus. Eleuim Christus ipse Mutili. cap. V. v. 48 dicit. Estoto
Perfectis , sicut Pater Mester mel tis Perfectus est. Scilicet estote persecti , quantum fieri poteSt , non Veroxeis a , ut perfectus est Pater Caelestis. . '
5 . m. Christus in Scripturis dicitur primogenitus
omnis Creaturae. Sed primogenitus est ejusdem naturae , et conditionis , quam illi , quorum est primogenitus. Ergo Christus est vera creatura e et propterea coepitetae, cum conceptus fuit a Virgine Maria. u. Christus in Scripturis dicitur primogenitus , nou vulgari modo , sed ratione prorsus peculsari , et noVa, scilicet quiu ante omnem creaturam genitus est a Patre , non vero quod Sit ejusdem nuturae , ut Sunt res creatae . Id primo evincitur ex quo dicitur etiam unigenitus. Sed quomodo unigenitus , si creatus suisset ' Secundo quia sic dicitur primogenitus , ut omnia per irsum facta suerint. Sed communi moro loquendi primogenitus non est auctor suorum fratrum. Ergo Christus vulguri modo non est primogenitus. Quinimo nullatenus
in tempore sucius dici potest , quoniam per ipsum secta Sunt omnia. Inde palet quoque quanta sit impietas Sinchaianorum, qui Christum dicunt silium Dei adoptivum. 55. C Atqui Christus ita est primogenitus Omnis crea turae , ut ipse quoque sit creatus.. Ergo elc. Prob. Christus est veluti instrumentum , per quod caeleraz
212쪽
Pars II. Vindie. Dogmata de Dio. Pers. etc. 2 i5 Creaturae sactae sunt , non autem verus auctor illarum. Sed instrumentum est pariter creatura. Ergo etc. Prob.
In Scripturis omnia non dicuntur facta ab ipso , sed per ipsum. Ergo est veluti instrumentum , quod primo Deus
creavit , et postea per illud crcavit caetera. v. Falsum prorsus et perridiculum , Deum aliquo . medio usum suisse in mundi creatione. Falsum quidem ruam de croatione habemus. Ime diae t , et facta sunt. Perridiculum , quia Deus simplicissimus est , et Omnipotens ; ideoque simplici actu suae Voluntatis. operatur omnia. Nec novum est in Scripturis , causam principalem desiguari per particulam per : nam ad Romauos cap. XI. v. 36 habemus. Ex ψω , et per ψsum,
et in ipso sunt omnia. Cuelerum Verbum , imago cou- substantialis Patris , a Patre mente conceptum, eSt te
minus ad intra S ieuliae Patris. Ergo si per Sapieutium Deus secit omnia, per verbum illa secit.. 56. Dices . Christus est verus Filius hominis , et quidem vere natus ex Maria. Sed filius hominis est cre iura , et posterior SutS parentibus. Ergo Christus est creatura , et posterior Sua Matre Maria.
v. dist. maj. Christus est verus filius hominis, et quidem natus ex Maria , quoad humanitatem tantum , COIδ. , . quoad Verbum , quod humanitatem assumpsit in utero Mariae , nego. Itaque duplex Christi ortus distingueuduS est , alter aeternus , quem ut Verbum , Seu terminus Sapientiae Divinae ad intra, a Patre Deo habuit , et alter in tempore , quem habuit ex Virgine Ma- . tre , in cujus utero in unitate Personae Divinae huma-
uitalem assumpsit. Et quoniam , ut suo loco dicetur ,
213쪽
216 distis. Thes. Lib. IV. de Deo Trino etc. Veibum cum humanitatem assumpsit, non uSSumpsit quωque humanam Personam, ita ut in Christo una tantum fuerit persona , et haec Persona Divini Verbi , non vero humana et idcirco dicendum , Christum Matrem M Tiam praecessisse. Unde ut finis quaestioni imponatur, nos concedimus , Christi humanitatem esse posteriorem Matre. Sed tamen quia ipsius persona non suit humana, sed Divina, scilicet Persona Verbi quae humanitatem assumpsit, ideo dicimus , Christum praecessisse Matrem. Nec id ossicit, quominus Maria dicatur , et sit
Vera Deipara quia revera concepit , et peperit Christum Verum Deum , et hominem. Sed de hoc redibit sermo.
gr. Verbi Divinitatem acriter oppugnavit Arius ex Libya quarto Ecclesiae saecula. Impius iste ambilione, et invidia exagitatus male serens Alexandrum sibi praepositum in sede Alexandrina , illius doctrinam obstinate insectavit. Primum itaque asseruit , Verbum non suisse ab aeterno , sed ex nihilo in tempore ereatum , et quidem fuisse veluti instrumentum , quo usus est Deus iumundi creatione. Varios habuit Sectatores , quorum primi fuerunt Anomaei qui dicti fuerunt veri Ariani , eo quod cum Ario Verbum dicebaut veram Creaturam , quorum siguifer fuit 'Aetius , ' et post eum Eunomius. Deinde fuerunt Semiariani, qui voeem mmoti lanrejicientes, latebantur tamen Filium in omnibus esse P
214쪽
Pors IL Viniae. Domino de me. Pers. ete. 217
iri similem , sed non consubstantialem. In variis Conciliis ab anno 3 i5 usque ad annum 539. haeresis isthaec damnata suit. Sed majori solemnitate Arius proscriptus suit in Concilio Nicaeno primo oecuiueuico habito uiano 325. sub Sancto Sylvestro Papa, imperante Constantino Magno , ubi interfuerunt 3i8. Episcopi ex omnibus Christiani orbis partibus. Hanc ipsam haeresim recensioribus temporibus Sociniani adoptarunt, et pertiuaciter propum
gnarunt. Contra Omnes ergo Sit
58. prob. Sanctus Ioannes cap. primo sui Evangelii Christi historiam describens ait. In Princ is erat me hunι , et Verbum erat vult Deum , et Deus erret Verbum. Ex quibus sic. Ex Ioanne Verbum erat, nouvero siclum est: Ergo fuit semper apud Deum usque ab aeternitate : Ergo non est creatum, alioquin dicere debuis-Set , ante Omnia jactum est Verbum. Item Verbum dicitur fuisse apud Deum , scilicet in Deo. Sed quidquid in Deo est, est Deus : Ergo Verbum est Verus Deus. Sed id evidentissime asseritur per Verba , Et Deus erat Verbum. Quippe voces istae non alium seu- Sum reddere possunt , quam , Et Verbum erat Deus. Ergo praecisis verbis nostra Τhesis exprimitur ab Evangelista Joanne. Sed etsi daretur , id quod verum nouest, quod . Deus, et non Verbum sit subjectum propo
sitionis , quid inde Noane idem sensus redii Z bi Deus
215쪽
218 Inust. Theol. Lib. IV. de Deo Trico ela. est Verbum , quomodo vera non erit propositio conversa, Verbum erat Deus p Dicendum ergo , quod nisi rejiciunt . Ariani Ioannis testimonium , nullulenus dubitare poterunt de Verbi Divinitate. Sed id confirmat Ioannes ipse cap. X 3 v. 3o , ubi Christus ait. Ego et
Pater unum sumus. Iu quo uilitas ista 2 Si Verbum unum , et idem est cum Deo , , quomodo non erit Deus 2 Nutiquid creatura qualitumvis nobilis et Persecta , uuum , et idem dici potest cum Deo 2 Quid creatura respectu Creatoris , quid finitum cuin infinito , contingens cum necessario , tempore limitulum , cum aeterno 2 Ergo si Verbum unum tat cum Patre , idem quoque eum Pa
59. Prob. a. ex Apostolo Paulo ad Philippensus cap.
II. V. 6. ubi ait. Qui Christus cum in forma
Dei esset non ruinam arbitratus est, ESSE Se aeqcia
Iem Deo , sed semetipsum exinanivit formam SEroia siens , in similitudinem hominum factus , et Λα- bitia inventus ut homo. Ex his ita primo argumentamur contra praesertim Socinianos : Verus Deus est , qui antequam formam servi acciperet, jam erat in forma Dei. Sed id Paulus dicit de Christo. Ergo etc. Secundo , ille , qui se exinanivit accipiendo sermam Fervi , Creatura dici nequit ; et ratio est, quia si creatura humanitatem indueret , nou se exinaniret, sed nobilitaret potius. Sed Paulus id asserit de Christo. Ergo etc. Tertio tandem. Qui aequalis est Patri citra rapiuam , Procul dubio est Patri consubstantialis , et cousequenter DeuS. Sed ex Apostolo Christus praeter rapinam arbitratus rat, se esse aequalem Patri. Ergo est Verus Deus.
216쪽
Rejiciuntur Objectiones Sosimanorum. 6o. Sed suo more Sociuiani euiluntur detorquere sensum teStimouiorum , quae altulimus. Et quidem ad illud Evangelii Ioannis toti sunt in eo , ut evincant, Per VO-cabulum in princiρm nullatenus intelligi debere verum aeternitatem. Et quidem primo dicunt , quod Ioannes. Suum Evangelium scribens, Evangelii initium cum allatis verbis voluit designare ; quapropter Sensum esse: primo dico , quod erat Verbum, scilicet ante mundum creatum esse Verbum. Secundo. Nunquam in Scripturis aeternitas designatio' per Vocabulum princiρium. Ergo nec etiam designatur in Evangelio Ioannis. Tertio. Si Ioannes pervcrba in principio designare Voluisset velernitatem , et non principium mundi, potius dicere debuisset anis Princ tum , non Vero in prira φλ. . 6 r. i'. Nihil prorsus sibi conflant allatae interpretationes. Etenim primo. Elsi Ioannes scribebat Evangelium , Evangelium tamen istud nihil aliud conlinere debebat , nisi vitam , et gesta Jesu Christi. Ergo necesse suit, ut inciperet ab ortu . et Origine ejus. Itaque duplicem , assignat originem , primam, quam ut Verbum , et verus Deus ab aeterno habet a Ρatre, ut evidenter indicant verba , Verbum erat apud Deum , et Deus erat Verbum ; et alteram , quum ut homo habet ex Matre Maria , sleut in eodem primo capite legimus , Et Verbum caro factum est. Ergo per verba in princ
pio , Danues non innuit initium sui Evangelii, sed a
217쪽
220 Inuit. Theri. Lis. IV. de Deo Trino e D.
6 a. Ad secundam interpretationem dicimus , quod ILcet nusquam in Scripturis aeternitas designatur per vocabulum Princiρii , ipsa tamen clare evincitur per hoc ipsum vocabulum in Evangelio Ioannis. Etenim si in principio , Scilicet in exordio ruirudi, jam erat Verbum apud Deum , ab aeterno ipsum erat , et nulli mode incipere potuit in tempore. Et quidem mundus coepit esse
a creatione , et tune quoque neeeMario coepit tempus , quia tempus consistit in Succemione , et creaturae quia essentialiter suilae, necessario sunt iu successi e . Ergo si Verbum fuisset creatum , primo ab ipso coepisset mundus , et ipsum esset prior creatura , et propterea ab
ipso coepisset tempus. Sed a Ioanne asseritur quod jam erat in principio , scilicet unte creationem Mundi , et
Consequenter antequam coepisset tempus. Ergo ex Ioanne Verbum est aeternum , et ab aeterno a Patre generatum , et propterea verus Deus Patri consubflautialis.
63. Interpretatio perridicula prorsus est. Utique damus vocabulum principium in Ioanne immediate designare exordium mundi. Sed quoniam: asseritur , quod
in principio , scilicet in exordio mundi , Verbum jam
erat, et quidem apud Deum , et erat Verus Deus , et Deus erat Verb- , quis nou videt, inde designari Verbi aeternitatem 2 Et quis propterea non dicet, Per- ridiculum esse in hoc loco discrimen inter aute priu-cipium , et in principio 864. Nec absimili ratione Sociniani corrumpere contendunt alterum Ioannis testimonium cap. X. Scilicet , O , et Pater unum sumus. Itaque dicunt , ibi Christum loqui de uuitate comensus , non Vero natu-
218쪽
Tum D. Viniae. Dogmata de reo. Pris. ete. 221rae , eodem sane modo , quo apud ipsum Ioannem cap. XVII. v. II. pro Discipulis Christus , orans eam
dem unitatem dicit. Pater Sancte , serva eos in nomine tuo , quos dedisti mihi ; ut sint unum , siacut nos. Procul dubio si unitas isthaec inter Disci-
pulos , Christum , et Patrem, non naturae , Sed Conis SenSuS est, ita ipariter intelligenda est, illa inter Ch in flum , et Patrem. Et id confirmatur ex expositione hujusmodi unitatis , quam ibidem cap. X. v. 35. dedit
ipse Cluatus. Si illos Prophetas dixit Deos, ad
quos sermo Dei factus est . . . Quem Pater sanctu-
si cavit , et misit in mundum , pos dicitis : quia bla-πhemias , quia dixi , Filius Dei sum γ' Etenim hic Christus se excusans a sibi imputata blasphemia , quod se dixerit Filium Dei, adducit exemplum Prophetarum ,
quos saepe Scriptura appellat Deos. Sed . Scriptura non eΣ unitate naturae , sed ex unitate consensus appellat Prophetas Deos. Ergo etc. '65. ψ. Christi adducta verba illo certe Sensu acci-Pienta Sunt, quo sensu acceperunt Iudaeῖ, segis de illorum errore , et calumnia Christus ad vitandum scandalum , et perseeptionem , redarguere debuisset. Sed Iudaei acceperant de unitate essentiae; et naturae, non VerO COnSensus , quoniam Scandalum passi suere Ergo est. Et id. clare confirmatur ex quo Christus su
dit. Si non facio cipera Patris mei, nolite credere mihi. Si autem Deis , etsi mihi non pultis crede - , Operibus credits vi cognoscatis, et credatis, quia Pater in me est, et ego in Patre. Nunquid ex unitate . consensus creaturae emere poterunt opera Dei
219쪽
222 Iussit. Theol. Lib. I . de Deo nim ele.
Patris , et Pater . est in illis, et illae sunt, in Patre pSed meminerint quoque Sociniani , quod ex hac Christi. responsione ita Iudaei exasperati sunt, ut quaerebant eum apprehendere, et Christus exivit de manibus illorum. Unde lanius furor, nisi de unitate Naturae , et Essentiae
Divinae Redemptor fuisset locutus 2 Quoad Prophetas,
quos Christus in allato testimonio adducit in exemplum , dum quisque ibi agnoscit argumentum a minori ad majus, agnoscit etiam illud , quod dicitur argumentum ad hominem di quasi dicere voluisset: si Scaudatum non patimini audiendo , Prophetas . qui sunt meri homines , appellari Deos , quomodo nunc lautum scandalum , dum dixi me Filium Dei 8 Nonne et opera , quae ego facto , id evidenter demonstrant Z Caeterum quod Christus in litterati sensu se dixerit Filium Dei, patet ex quo . tanto magis Iudaei execerbati fuerunt , ita ut illum apprehen
66. Ad testimonium Pauli ad Philippenses cap. II
Non ruinam arbitratus est etc. Sociniani ajunt , . per sermam Dei , et per formam servi non iqtelligi Naturam Divinam , et humanam , sed exteriorem tantum Speciem, qua Christus visus est agere quod i psι proprium Dei , tupenda miracula operando , et quandoque etiam pati ut vilem hominem. Secundo dicunt, per verba illa , Non ruinam indesignari, Christum assumpsisse ex singulari Dei dono speciem : Deitatis , , quam Postea in morte deposuit. Tandem riuut , quod per eadem repetita verba, Non ruinam ric. Christus iudicavit, rapinam sibi faciendam non esse , se revera faciendo aequalem Deo , et propterea semetipsum exinanivit formam servi sui propriam accipiendo.
220쪽
puri II Vindie. Dogmala de Dis. Pers. ele. 2236 . Et quidem ad primum dicimus , quod Paulus Oxponit et sermam Dei , et sermam servi r exponit illam i cum dixit Christum esse Patri aequalem. Qui cum in Dei forma esset. Exponit autem sermam servi addens. Semei sum exinaniit formam semi accipiens. Quis hic non clare videt , Sensum esse. Christus cum esset oerus Deus dignatus est assumere humanam carnem , et seruum VParere p
Alterum per se salsum est. Quomodo enim Christus in morte deposuit speciem Deitatis , si secundum Apostolum ibidem Deus 'propter illius humilitatem usque ad mortem crucis. Exaltaoit illiani, et donauit, illi nomen , quod est Stiper omne nomen et ut in nomine Iesu omne genuflectatur Caelestium , terr trium ,
Tertia Socinianorum expositio prorsus arbitraria est. Etenim in textu simpliciter legimus. Non rapinam amburatus estri esse se aequalem Deo. Quomodo ergo Sociniani intrudunt verba , . sibi non faciendam esse rapinam p Nonne per se legitimus patet Sensus , quod Christus cum in ' sorma Dei esset , scilicet cum esset verus Deus non rapinam arbitratus est, Se eme nequalem Deo , hoc est , merito quidem arbitratus est ,
63. Sed persistunt Sociniani dicendo e Ss per sormam Dei intelligeretur Natura Dixina , et per 'sormam aervi natura humana , jam Dcus reliquisset formam Dei , et accepisset formam hominis , juxta laudatum Pauli testimonium. Qui cum in Dei forma enet. . . . Exinanivit semetimum formam servi accipiens. Qui-