장음표시 사용
331쪽
hum in servisent Velia xS,mam tu' talltum Sexto Zab de rebus naturalibus libro . de rium ν - uium in leuium cap. X. arguit Contra Scotum confutando
resistentiam essentialem medii. Omnis resistentia est abacti, quia potentia indistincte respicit opposita ergo non potest esse internares: lautia, uisi ubi cit duorum actuum
compositio, ut in animali grauitas resistit animae mouenti: sed in elemento non est nisi unus actus ergo clementum
in actio non potest habere resistentiam intrinsecam ergo aliouebitur i uvianti . aron ic ssye Responc quod Zab acci Ierinuesens contra Sco. nihil concludit quia ideo secundum Sco resistentia medii, ut medium quantum est, dicitur essentialis, quia medium,
ait quantum, est xlsentialiter latuistines, sed non est essentialiter suo tile vel de usum, sed tarnu .Raccidentaliter: Vnder esistentia penes subtilitatem, densistatem dicitur accidentata quapr-rad usu Meqtum 'ia forma Respo- deo negando antecedens da consequentiam , quia resistentia intenta, misentialis est tantum a medio, ut medium quantum est mino ubillata conceditur, sed negantur co- sequentiar, quia elementum in actio haberet resistentia medii, per consequens successu moueretur, sicut anima , quod non abet resistentiam internam eo quia habeat duos actus, sed quia mouetur in spatio quanto Et haec est resistentia interna praecise inordine ad agens naturalet
Contra arguitur ex Zab loco cit Vacuum non esset quantum: emb nullo modo talis resistentia interna. eL sentialis daretur .
332쪽
Uiau ILI Iuuem, Internant quod patet, quia
cum extrema Vacui non esseo simul. sed distarent, quod non esset, nisi aliqua quaminis, quae priuaura in .
333쪽
Maeld, dicandidisp. ra Phys. q. p. num. Fra . fusti nent durationem solum formaliterinicere existe' l. ' etiam rei, eodnotando respeeium rationis aptitudinalem'. Ustematium durationi extrinsecae, salum imaginaria
Contri hane opinione H homineri . 1edie eo madeste pista voearit num i mi ,
continuationein. seu conseruationem iptui esse. Eodem modo debemus philosophari de Duratione in ordine ad existentiam, si uti philosophamur de Conseruatione ino dine ad productionem dedi seruatio dat intelligeta re , .li 1 pectum rationis adesse prahinlatum ex modo consignifi ieandi principidi significati, ita debemus dicere de dura'. .. Wb otione iudicςt quod significat existentiam, sed respectumcipa-
334쪽
cipalis significati maior, minor, Conclusio est iis
sorum in hac disputatione q. p. num. 2.
Si respondeant, qu)d M, stet arm
ctione, & conseruatioo consiSnificant Principasster signi.
ficatum connotatiue, no Armaliter.
Contr1. Illud sormaliter . principaliter importarii a
Taetrare conseruatione,&durati et Per quod res di itur conseruari Donsio e. & durare, in quo re non dicitur construari, & durare sutatur. productionem res non dicitur cunservari, Uraiastentiam res non dicitur durare, sed dicitur conseruati per respectum adesse praehabitum &durare per eundein o. spectum ergo conseruatio, duratio consignificantios respectus rationis Orm liter, princip/liser, λ&noa connotative; minor stipsorum ibi num. 3 ubi labent haec verba. Vnde sicut res in primo inguis inuitur acrem, Des producta est in tempore tequenti cons gra, ita in ri instanti dicitur exsere , o in squenti empore durare quia duratio aliud non es, quam exsentia rei canti vasa, .ii . . o conseruata. Haec illi Minor etiam ' pores conjt ii i. ex Sco qu9 32. E.qui licet sustioeat eundem esse respectum' ad Deum creantem, conseruantem, tamen dicit, quo a creatio importa respectum rationis ad non esse praecedetis, conseruatio respectum rationis ad ella promabitum, se declarat non determinare quinam cspectus formaliter imponetur concludit tamen, quod praecise per illumi sp una rationis hegatur idem simul creari, de conserua ii V posito illo respectu rationis , qui vere est re is,sed non si inpliciter, cum sis respectus aptitudinalis ies dicitur conseruari,Sc durare,& illo ablato res non dicitur si seruati,& durare,crg creatio,& conseruatio formaliter nysunt ido.
Abatae Nec alat dicere, quod consignificare licit comotita re posito 'tionem, & non rationem formalem princip iliter quia Sco, βουμ μ μ qublib. care licit conseruationem consignificarc res petium ad De uiridi ad esse praeliabitum, sed quiallorii a pri:aci-
335쪽
non importat tantumconnotationem principiluded etiam potest importare principalitatem. Probo me simpliciter, quod duratio. non importat η
bra aliter existentiam connotando aliud, sed potius e con ' zzz
uereo Rist titia est connotatum in sententia Scot quod intreompetit alicui, vel ut modus eius intrinsecus, velit lan Cato damento , Ut'Usibiecto', non potest fores ta portare , sed tanti,meonnotare; sed secundum duplicem
viam, quam ponti Sco. quolib. 6 Q R. Duratio.cternitatis competit existentiae, vel ut modus eius intrinsecus, velut nandamento subieeto, ergo non potest talis duratio' formaliter importare existentiam, sed tantum con notare, Miter modus rei intrinsecus esset formaliter res , cuius ' - ' 'ost modus, relati esset formaliter suum fundamen Potest responderi insulscien e ad secundam partem πιι M. minoris pro ipsis ex his, qu .e dicunt de Bernitate i hac sta, Udisp. num mi primo , quod cum dicit Scotus aeter ii missilitem dicere existentiam tanquam connotatu in .subi ctum, vel undamentum anetnitatis , quod non est in 'telligendum, ut existentia non sitierh,&. proprie sormalitas aetemitatis, sed secundum nostrum intelligendi modum, quatenus scilicet concipimus tunc aeternitatem habere rationem completam, cum supra existentiam relationem illam aptitudinalem coexistentiae infelliginaus fundari, quae si veluti forma ipsius, quomodo priuatio, ut sic dicitur addere supria negationem aptitudinem subiecti. Sed haec responsio est mere voluntaria, quia nullus recte dicere potest, quod aptitudo subiecti addatur negataoni in V ' - 'priuatione, sed praesupponitur negationi, aeternitas autem additur existenim tanquam priori ergo non eodem modo
dicendum est de relatione aptitudinali in ordine ad exustentiam in aeternitate , sieut dicimus de aptitudine subiecti.
336쪽
biecti in ordine ad nefationem in priuatione . quia vidi
et est in aeternitate relatio aptitudinalis additur existemtia tanquam priori aptitudo veris subiecti in priuatione additur tanquam prius posteriori, ac propterea existentia non potest eodem modo dici sundamentum aeternitatis,quomodo me isti dicunt negationem suadamentum,4 ubi cium aptitudinis subiecti. Preterea si in hoc aeternitas,in priuatio essent similia ζ sequeretur quδd illud quod est fundainentum,& subieemina ternitatis esset quid posterius relatione, silcut negatio, quae ponitur subiecitum aptitudinis est posterior aptitudine di quod concipitur a nobis per modum subiecti deberet esse posterius eo, quod est in subiecto. a Wνι- sq.: qai vi Responsionem esse friuolam se. quod seo. Re pondent scotum problematicum esse de con es obis notato sornuli aeternitatis quolib. s. Q. R. quia dat ino
maticus dum lustinendi connotatum aeternitatis esse existentiam
bismatieui torm)le aeternitatis, quia in quo lib. 6. Meterminat aer rsim quoades tatem conuenire existentiae, itaeii vero, diernuas vo aeternitas conueniate1istentiae ex natura rei, vel addat alis
DEisbis. F P 0 δῖ d dere vel rellationem negasioni, vel posse ri ρ Est log Vmper ponendo existentiam pro con noratos unde solsiprobis SVO: u non est problematicus quoad con notatum, &ior maticus an male aeternitatis, sed est problematicus, an aeternitas dicat Drmale in modum existentiae , Vel addat ultra existcntiam aliquanti
337쪽
Secundo Probo principaliter, quod Duratio fidit militer resationem aptitudinaleui eo iste. iiii.&. ΛΛ rit, illud est connotatuni quod est maius ens, incibale
amitudinalem coexistentiae, existentia est maius ens Cresatione aptituditiali ergo eonnotabit estis ποῦ
cipauiter importabit relationem coexiliantiae. Deinde multa Aduersariorum dicta improbanti, Nia M'nu.ο probant durationem non dicere sericilites resueta: Permanςntiae per hoc, quoadulatio est dari . ,Σ impuniatio nulla est, mila licet iste respectus o tur rationis eo quia non est rati, simplieite . - . ' Est tamen respectus isse realis, eum sit
explicatri per resationem hilarmatiὀnis ad non informationein, quodest contra illa, sciit,tore,
338쪽
eο,μι. sed isti sibi contradicunt, quia in pratistione istius disp.
e Mitis dicunt Duratronem incommuni propriam dicere perm mansest nentiani in esse Tunc sic ad laoininem ergo omnis D ut ς' ratio dicit successionem modo dicere permanentiam , cnon dicere permanentiam est manifesta contradictio. Idem confirmant ibi num 3 ubi habent haec verba Res in primo inseanu dicitur creata , vel producta, o in temporeiquenti conseruata, ita inprimo inuanti dicitur exsere, nseouem si tempore durare, quia Duratio aliud non est, quam existentia rei conseruatior continuaιa Tunc sic, sed in existentia rei conseruata, continuata concipitur esse rei ante fuisse rergo secundum istos omnis Duratio esset successiva Praeterea fundamentum, quod assumunt ad probandum Durationem in communi non dicere respectum perintne
tiae eo quia scilicet Duratio esset suceessiua;quia non possumus intelligere permanentiam , nisi concipiatur esse rei a
te fuissciest omnino inualidum; unde
meam Sic argumentor ad hominem ergis mirinis res. perma tu nens creata ,4 conseruata diceret in suo esse successionem.'
δ. IAVi Π potest intelligi res conseruata. nisi prius intelli- ,--- gyxu ipsius ante scisse post competit per '
ipsos Scriptores successim ergo permanens esset luccessivum , Et ad eorum fund amentum reine Responderi potest per Doctrinam a Scoto allatam quolib. tr. 5.de secundos. de conseruatione, quod licet non si prioritas inesse coi seruato secundum se , tamen dicitur esse in ipso per com- Parationem ad aliud prius secum coexistens ita a fari, licet Duratio in comi ni diceret respectum adesse praehabitum, tamen illa prioritas non est in existemia durantis incommuni importata per Durationem formaliter , sed est
prius in posterius per coexistentiam ad aliquid prius,dei
fierius lacum coerimm . ., tvn. Tertio.Isti Scriptores dicunt in hac disp.q.a nu. t 2.aeter
339쪽
eesonit vi deperulemiae, Quod dictum licet in doctrina Seoti problematice sustineri ossit, tamen indoctrina piis.
ς ipsis loco citi'ergo istae negationes soritialiter abite hi, barto dicunt in hac disp. qa .art.2.nu 27. nuum non esse speciem at mam Durationis, sed diuidi specifice iuri inta essentialem diuersitatem existentiarum reritin durantium' ita ut tot sint arua specie distinisti, quot existentiae speci distinctae, W-μnt e M de mente scoti L. M. α
rei diuexhinterii pecificam, poneret diuersitatem aeui incomplete considerati, non autem complete secundum rationem Durationis, quia etiam jecundum istos Scriptorei existentia non dicix completum conceptum formalem arui. sed existentia invariabilis Et loquendo de aeuo nontione Durationis, sed in ratione mensurae in perfectione ,
dicit quod sunt tot aeua, quot Rugosi simithres, sed hoc inodo , istentia infiim 4ngin non erit armim Tamen . Motus loquerita de arta, ut est species durationisint in .proposito loquum' Maamn Mauriantur specie , nec una. ia tria traiionem durationis diuersificatur spe ' ζ
340쪽
. Mel.quod pr--ἔn omni genere, tamen mensuratione ora
riva, quae dicitur aliquo mori reinuci adgenus quantitatis,non miritur una exsentia nua 4bilis esse ovariabilis Aia quia cuilibet mn reflμνεν succuseoparsum non runc diceretur quodcum/μ m en ur mensura alicuius in in quaniam durans sinuariabiliter, se uadsic exiriniatum oporteret esse notius ex nato a re iecundum rationem Hua-. riabilitatis, secum non ἔσε Ferentia inter exsenuas
auiternorum,nihII ceris aeuum. Haec Scotus
pant rationem licinus communis, non includunt dist rentias specificas contrahentes illud comm ne tune illud non potest diuidi in illa plura tanquam in species, hoe partet, quia genus diuiditur in species per disterentias speeificas ipsum contrahentes Ioed omnia aeuiterna aequaliter participant rationem Durationis aeui, quia aequaliter suntinuariabilia quς invariabilitas est complementum rationis formalis aeui, inter existentias aeuiternoni nulla est clitterentia secundum hanc rationem invariabilitatis exSco. loco iam citato, ut patet ex verbis eius allatis erg&arim m non diuiditur in existentias aeuiternorum, tanquam in spe. cies ergo aeuum est species athoma Durationis risis. ἡμ dicant quod existentia est formale, licet invariabili- sponsio edata iit complementum aeui,' ideo secundum differenotatur. 'entia existentiarum, di non invariabilitatis debet euuia
Contra Genus diuiditur in suas species secundum esse completum , non incompletum quia animal non diuiditur in hominem, 'leonem secundum ess substantiale anima itim, sed secundum esse sensibile ergo si suum est oenu debet diuidi secundum suum esse coinpletuin quod est cxi