Disputationum philosophicarum pars secunda in qua cum Scotistis, & alijs auctoribus, quos Meldulensis, & Catanensis sequuntur praecipuè disputatur auctore F. Francisco Pontelongo de Fauentia Ord. Min. Con. S. Francisci, ..

발행: 1662년

분량: 598페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

Id in e mini tibilest,nisi ratib- licui. exi, rei ii misi ratio Merendi V externi siue iuncis emi, lach, , in Dei in mihi est relatio realis ad πο--.oraulinc sim. intrinsect , H Moraturis, in quibus dua M'hitio est relatio fundata in re durante in terminata ad exi I stentiam possibilem non actualem, quia relatio aptitudi zzz 'nu non requirit terminua in acta , sed in aptitudine , -- In Deo vero est reflatio aptitudinalis coexistentiae fundata incre tura,&terminata ad ipsum Deutra Ratio verbis n-βinrandi huiusmodi relationein,vel referentiam e tri is eam est existentia, quapropter Seo.quolib.6. R. cui se mani Dei esse Midaninitivae, di subiectum arte

ni si , simnia ligi debet defiundaminio, de subiecto P in non mino, qua liabetis ementiam actis

istentiam, formaliter diei relationem aptitudinalent Musteo x Et haec. Duratio in eometrani diuiditur tan quam ge-rinsuraspecies it Sternitatem, Euum, em-' Pus, Instanx, iuxta quatuor modos essentialiter diuer- sine istendi rerum a Nam aliqaa esia sunt laee uad quae sic existum v rapium habete partes simul desunt in conuiniostiis in uis liaeuius diti iti esste Mumiaca sui natura rarum transeunt, ut indivisibilia oram

352쪽

so nig .raiis V. de Duratisne in communi

niuatia motum, quae dicuntur mutata esse, ae etiani tautationes substantiales, haec durant instanti temporis ;Αlia existunt invariabiliter, ut ipsis n*n repugnet habere partes simul, ut permanentia, iue ipsis omnino repugnet fluxus,4 acquisitio partis post partem, ut formae subl-tiales, iubstantialia, siue in eis possit esse aliquo modo mxus, per aquisitionem partis post partem, ut qualitates , haec omnia durant Eao, licet in hoc sit problematicus Famosi Sco. a.d. 2.q. 4B.&sequentibus Aliud, quod existit sine loquendo principio , cssiue invariabiliter, Independenter berres suae Deus, mic durat aeternitate: Sed quia communiter, speciesDu famose Duratio accipitur prosa, quae dicit permanentio, mionis essendi, quae est tantum triplex ex M aoco cit6 ad oppP. situm,dec. Eternitas, Euum,&Tempus; in primis duab- Durationibus aliqua dicam, licet coguitio durarionis in

communi conducat ad perseetam cognitionem suarum

. . specierum me tempore tamen distincte disputabo 1 12. o. quia eius consideratio ad Philosophum spe .

i. Secundo Not. quod Duratio est nomenc notativum,

quod connotat existentiam rei durantis, sormaliter importando relationem aptitudinalem coexistentiae, in hoc Sco.non est problematicus, ut dicunt Aduersari, quolib. 6.Q. ubi cum determinauerit aeternitatem conuenire existentiar,ut existentia est,inquirit an aeternitas,ut aeternitas sit modus existentiar,vel addat aliqua relationem,&in hoc non se determinat Et si dicat relationem, problematice sustinet dicere relationem positivam, negativam Ego ametri dico, quod cum nomen connotativum possit Onnotare subiectum iis alia diuersa naturae , quae circumscribant

n0bis differentiam essentialem ipsius connotatiui Uter-' nitas pros mali impotiat coexistentiam aptitudinalem. connotando non solum existentiam, subiectum, & funda mentum istius relationis, seu reserentiae aptitudinalis, sed

etiam aliquod aliud, quod aQbia circumscribit differet

353쪽

Rim essenti alatii aeternitatis , per quam aeterii tas ab aliis durationibus essentialiter differt, hoc est negatio termi-mtionis, lacteilioliis, de dependentiar; Vnde aeternitas destinisi Boetiosaee consol tione prosa si Vt remnias uisiit lisa in se perfecta Ponitur

in hac definitionemra pro existentia actitati persecta tanquam e notatum inquit Scotus sed alia tria Icilicet in. terminabilis, quod excludit desitionem, totasimul, quod mcludit succostione in se perfecta pinsio , quod excludit dependentiam, . dicit relationem aptitaid in lem existendi euicunque sine delitione, utcelsione, de dependentia AE Ecer asserat ibi Sco quod aeternitas formaliter, vel dicit negationem, vel relationem aptitudinalem, non vuli sem-

φ π e Milybo dista ab artitudinali la existentia separat 'formalitate aestinitatis: quia inquit, quod si dicat aeterni ris et lation- aliuth3inalem coexistentiae , ista relati. in portat etiam illas neottariis, di ratio esse pote' quii Dciis tu, eos, sese alteri e simpliciter, quia sic Dur.ti

nes non dissetvent, sed fine desitione, successione, des i ridentia r Vult igitur dicere Scotus, uec attende dili genter quod si aeternitas dicit negationem , tunc non dicit relationem aptitudinalem quia illa triplex negatio sui fici sola ad coinplenda in totaliter rationem formalem aeternitatis: Si vero dicat coexiltpntiam aptitudinalem

.liancitu connotabit tanquam differentiani essentialem it -iam ariplicem negationem per quam essentialiter differt alisaeum, AETempore Differt ab aeuo pernςgationem de mis stlatus , di dependentiae, Quamsiternum est terminabile, diri is ab defectibilis,&dependens: Diistria Tempore pertri Miserui a em negationem, quia tempus est terminabile, successi o-- -

vini, αdependens. es. Tertio Not.quod relatio formaliter a Durarione in tim' 'uni importata potest diei, quod nec siit realis, nec ratio . tus, sed abstralata relatione tam re ui quam ratiota '

354쪽

alio extremo sco,p.M. 3,.q.Vnicis vel est malua coexigentia, rest relatio mutua, vel dependentia in altero extreino , Deus autem nullam ereaturam coexigit ad sui esse, nec a matura dependet, quia est summi sibi lex, de lum- meraeees uim dc ideo ad creaturam nulla erit relatio realis actualis, nec potentialis, Scaptitu sinalis, quia caeniit

summe simplex identificaret sibi illam relationem ad Creaturam , qua ablata per possibile, vel impossibile secundum quodcunque esse, siue actuale, siue polsbile, adhuc destriteretur Dcuῖ, non esset summe necessarius ,rulerelatio Dei ad Creaturam siue actualis, siue aptitudinalis es rationis ex Sco,paeist. rRq. Vnica D. potest tamen dici, Quomodo quod relatio realis, actualis, vel aptituditialis sit in Deo, latio crenon formaliter, sed subiective, sicut logice loquendo pret ddicatum quodcunque dicitur inesse subiecto, di hic modus ci postit

esteuditisquit Scotus p .dist. 39.x. dicitur appellatio rela 2 VI uua In proposito illa relatio aptitudinalis quam impor cibi . z

in sternitas in Deo erit mere rationis, vel facta ab intellae u Diuino, vel creato comparando ipsum Deum in ordine ad existentias possibiles Vel erit relatio realis in Deo nota formaliter, sed subicctiue &secundum appella

tionem, quatenus dicit existentiam potentem terminare coexistentiam cuiuscunque repturae Et quia aeternitas

est attributum Dei, erit attributum reale positiuum, vel mala negativum importans triplieem negationem desitionis , successionis, di dependentiae Vnde aeternitas for liter non erit in Deo, ex natura rei, inquit Scotus quolib. 6.1.quia licet Deus sua existentia habeat rep ignantiam ad desinere es ad successionem . de dependentiam, uer consequens existentia sit fundamentum illius repugnantiq.iundamentum istius repugnantiar erit ex natura rei, scilicet existentia, sed formalis ratio repugnantiae ad desinere esse, siue sit negatio destionis, siue necessitas coexistendiculauoque possibili, hoc ultra illud, quod est ex natura Iehi

m. a addic

355쪽

' dicitur guum, est duratiore existentis in riabiliter pendenter &defectibiliter : Unde inium connotat tan- qtiam sutae . existentiana quidem , pro formali verbi dicit eoexistentiam aptitu finalem,&defectibilitatem, de dependentiam tanquam differentias essentiales, per quas aeuum ab aliis ducationibus essentialiten distinguitur, quia licet desectibilitas, depet identia sint alteri a rationis Duratione, quia ramen circumscribunt nobis disserentiain: essentialem arui, sine quibus suum non potest formalite complete concipi ideo dicuntur ab euo formaliter impo tari Vnde suum erit Duratio rei ex istentis invariabiliter,

idest sine successione deiectibiliter, dependenter maeautem inuatiabilitas potest accipi pro negatione incus dici tam in fieri, quam in iacto esse, quς competit substantia e di, auditi l . V . 'ii stanti recipiunt essedi Alio modo pro.

uis. Πζg xion fluXnctanti an facto esse, quae competit sola. mis accidentalibus naturalibus, sedati existentiae quom 'docunque invariabiles aeularemur aeuo , Sco est probi ; ηperm maticus a.dist.2.q. . A. B.Qquia dieit, quia illa existemix

is '' . inζni δἰ quae est invariabilis, hoc est . cui repu- . A is fςςdstam ipsam sit variatio, siue fluxus, ves acquia, tu ri. f i in Ni post partem Si tamen dicatur omne esse inua.

furoris a- xl xum. peri 'anenS mensurari arvo, tunc potest concu- ωο, δεο est V, quod illa serma quando secundum eam non est acti problema inocus, mensuratur aruo Sed ista pars, inquit Scotus vi

detur minus probabilis, quam prima, quia oportet in tali

re permanenti ponere duas durationes . scilicet quod ita quantum est actualiter sub moti, in acquisitione pariis post partem, durat tempore, ut vero acrialiter sub quie te mensuratur arvo, quies autem eius potest dici , quod

356쪽

is partis post partem secundum Arist. .phys rex. sic ensuratio est quietis non positive, sed priuatiue per

quae meniuoluar, qui tunc posset is isse, quando issa priuatio inest sit ut in aliis privulo semper inensuratur sit ha,tiν tam tum esim malum est caec stas in ociat Hiramitin bonum sti

tionem, magis mihi placet sententia Tatareti, quam se quuntur etiam Aduersarii Scottis, quod omesa permanentia mensurantur, siue magis proprie loquendo durantaru pro eodem enim in Tractatu de aeuo aliquandoaccus /Π Pit Scotus mensurare, dc durare, cum neget in aeuo proprie mensuram so Vnde invariabilitas eis cumieribens nobis differentiam essestivini mi, erit negatio suceessionis se . - isurae in perfectione, sicy-bisit - ψquot sane A elisuperiores, sed hocm do existentia Angeli infimi non erit . um , Alio modo dis , i ratium Durationis, ut est speciesrDurationis in comm ni tunc inuIm non variatur specie nec una existentia , ve bet rationem Durationis diuersificatur specie ab alia,ummo dicit Scotus Iocq cit. sed secundun irationesti ius ti Ut potin inueniri differentia hiter diti uis aut aurati his in coniurant, quae contrahitur tan-

I mst diffs renitas quinii per diuersos modos e ποοῦ

in primo t.positos per quos unaquaeque Duratio ab zzz

357쪽

tium, ipsum erit unam specis nuriero verti tot seni reua quot aeuitoliae In ration vero Mnserae in perrectione

metrum , &mensura innesilai, M sum illius generi cito Meta tex. a. annuente MQt in ist. q. p. stara A. Hi

Probatur Conclusio, quae satis remulet probata in primo cap. potest tamen firmaer probari hac rationst. Onan. relativum iminalite importa relationem i sed Duratio inenaret ti*ymi tm bisonesisterim

reluiuum, di per consequens niportabit is inaster xia stentiam potestialem, vel aptiuuiuialeui; reonnotabili

-- - - Respoiam,si loeusMoti non fideliter ad ducitur, quia vim , disit Scotus, quod non est neces p

358쪽

ehim ab existentia Angeli pro eis mensura, doloquitia det:

mensura proprie in hoc loco citato sed non dicit pro duratione, ut ipsi reserunt : Et miror quomodo adducunt

Scotum hic accipere pro eodemvrensuram,& Durationem, cum ipsi pro confirmatione eorum opinionis , in doctrit Scottiam allator, immediate post istas a vi atates adductas Probent Durationem non poete dici mensaram. Praeterea retorqueo argumentum. Ita se habet aeuum ad Rit

existentiam aeuiterni, sicut aeternitas ad racistentiam Dei Σj 'πὶ Sed ex Sco.quoi 6.R. loco ab ipsis in argumento cit. Eternitas addit relationem supra existentvim diuinam i Et, go aeuum addit relationem supra existentiam aeuiter Ideo Respondeo ex m. loeo cit quod utique in Angelo non debet addi absolutam, vel te latiuum distinetium ab existentia eius, quod sit Angeli mensura . loquendo demensura, non in perfectione, quia talem admittit in Ange-io Sco liso cit.G.ωq. . A. Sed de mensura proprie , qua nota aliud minus notum cognoldimus quia Angeliorqualiter sunt invariabiles, nec unum aruum est notius alio , debet tamen addi aliud, quod formaliter explicat rationem Durationis hoc est relatio aptitudinalis coexistentiae ni vis te ex Sco quolib. E. R. loco ab Aduersa Ti,scitato. 2. A cum i Secundo Arguunt num. . Nullum ens rationis potest ela. . . fornialiter importari ab eo, quod est ens reale, sed ille Cat. ac spectus coexistentiae est racionis ergo non potest a Du- Totιon quiestem reale fota liter importari. Respondeo, qu5d maior non est simpliciter vera nam uindo ensi rationis circumscribit dii serentiam essentia . lamentis realis, tunc ensrationis est de conceptu fornM-lientis realis Tamen concessa nasori , negatur minor, quia licet comistentia potentialis, vel aptitudinalis non trabeat omnes conditiones ad rilaiiccem simpliciter readem requisitas , eo quia est ad ioianii uui in scientia , cper

359쪽

iuale potentiale significatum, connotatum verbest formalea ale, ut patet de Creatione, conseruatione , quae pinicipaliter,&formali erimportant relationem ad De qua relatio est formale poteritiale, respectus vero ad non esse primedens vi Creatione, Mario adesse praehes,itum in Conseruatione gerunt vicem disserentiae, & sunt forma 'lia actualia, sic de Prandio, ω na,quicquid dicant Meld.

Cat. sormaliter important comestionem, quae est forma Ie potentiale , tempus vero matutinum, vespei linum gerunt vicem differentiae prandii, Coenae, ideo illa tempora sunt formalia actualia Et ratio generalis esse potest. quia in connotatiuis semper principale significatum est ma-.ius ens eo, quod est formale, inter sormalia, potentiale

semper est maius eo, quod est ad uale Ad minorem vitiaque Duratio imponitur ad significandum principaliter exi stentiam, non tamen imponitia ad significandum sorinale Durationis, sed connotatum , ut habet sco in propria sententia quolib.6.QR.quia Duratio est nomen relatiuum,

quod connotat fundamentum, quod est eiustentiae sco. Ioco cit.: principaliter formaliter dicit relationem aptitudinalem coexistentia i Vnde principale significatum so male nominis est illud , ii odiatur intelligi formaliter ex

institutione imponentis nomen Modo ex institutione imponentis nomen Durationis non datur intelligi forinaliter existentia, sed relatio coexistentiae, connotative vero, idest

materialiter datur intelligi existentia, sic negatur comsequentia .

Quarto Arguit Pater Rubeus de Lugo ramo Controu Armin. Meti mrou.x strico Primo, cum Meldincat disp. 13. - 2.num. .S.tum deinde c.si duratio adderet aliquod suo pra existentiari ergb illud duraret, quia haberet propriani, e istentiam non destructam ergb duratio duraret. sic

esset Durationis Duratio in infinitum.

Respondeo negando consequentiam, quia illud additu in

360쪽

est relatio aptitudinalis mersistentiae , quae relatio veitureum re durante, sicut qua libet aptitudo cohu est aptitudo, di pis consequens non est primum ens . sed aliquitas miti Et uallia addirum poneretur distinctamare durante, non tamenestraret, quia duratio non dimis Et eum probatur quia hoc additum haberet propriam exis stentiam non destructam, Aper consequens ut res prima duraret Diei potest illud, quod de resatione dici Seo. s. As.q.3.D. quod stilicet est ratio reserendi, de tamen pissa quoque refertur ad subiectum, non alia resatione, quia se resationis esset relatio realis in infinitum, sed se ipsar

sertur ad fundamentum,& sie datur status se etiam si inseratio distaret . se ipsi duraret, de sic daretur unde retorqueo argumentum contra ratrem Rubrum. -- 'qui dicit Durationem semialiter importarererit iam ves existentiam rei, eonnotando productionem siti amret 2 lud eonnotatum additum existentiae, vel essentiae rei,quoa

propriam existentiam non durantem erg6 illud conn latum durabit erg6 si connotatu in Durationis durat e

ii eius duratio aliud connotabit, sic connotati oratio nis erit duratis in infinitum. Si diceret,qubd illud e notatum non erit primum ens, sed aliquidemissuo modo,quia est connotatumentis Araxi ego possem dicere, quod illa relatio superaddita non erit primum ens, sed aliquid entis, quia est latio Arnu dicentis Sicut enim albedo non est alba, sic neci

ratio durat.

Quinto Arguit idem Pater Rubeus s. dieo lacundo dcc. P. 2 probando, quδd duratio nullo modo potest importare m ' lationem aptitudinalem coexistentiae . Res absoluta in scinspecta, secluso quolibet respectu ad aliud, veth intestigitur existens, consequenter durans eri talis respectu

euerustentiae vallo M o peruari ad Durationem, si

SEARCH

MENU NAVIGATION