De perfecti conjunctivi usu potentiali apud priscos scriptores Latinos. Dissertatio philologa..

51쪽

. . . Dcσe aeri auras, Sic alias aliis rebras mutarier omnis'

Mor. III, 8 At quaecumque queunt confurbari inque pediri, Syni avi saulo si durior insinuarit Causa fore ut pereant amo privata futuro i).

V. Enunt regens antecedit apodos eos infinitivum, qui semper est futuri temporis ); extremo loco est prota sis.

Plaut Asin. 97 promitu tibi Non sutis um me, si id hodie effeceri S. Tor Ad 382 Utrum studione id sibi Met an laudi putat Fore, si perdiderit gnatum 'Fortasse huc pertinet:Ηec. 71 oremus accusemus gravius denique Minitemur, si eum illo habuerit rem O8tea. Nescio an intellegendum sit minitemur mos aliquid mali isti inlaturo esse, Si e. q. s. ')1 Futuri exacti indicativus sine dubio agnoscendus est Arr. r. r. I, 69,4 Putans punica mata . . . si demiseria in ollam sine fundo, eamque si conieceris in terram et obteris circa ramum . . . ea non modo integra erimi, ed etiam maiora, quam in arbore pependerint. rassantia indicativus obterit vincit etiam demiseris si conieeeris esse indiea

In exemplis liveusque adlatis semper obvius erat praesentis innnitivus, nisi quod Lucr III, 48 formnia fore ut adhibita est. 8 Potest tamen sententia etiam si expileari, ut hibuerit sit pro habitura sit: ehueaalie Volten .s ih naeh ueliticher mi Dro ventuaetae tu de Fath das si mi P. in Verhalmis in de Foloe et uranter halten or habe. De per . coniunetivo participii futuri activi cum sim coniuncti munere iungente vlde supra p. 3. Quam raro coniugatio quas telin periphrastica -turus sim a priscis usurpata sit ex hoc exemplorum eonspeetu cognosces ad protasin bypotheticam speetant tria exempla:

52쪽

Cons Andr. 494 ut metui videar certe scit quid faefurus sim, si resciverim Ovid. et VI, 362 minasque, ni procul abscedat, conviciaque insuper addunt m addunt minasse eam violaturo rase, ni p. a. Pompon. 1 Ribb. Mars, ubi voveo facturum, si umquam redierit. Fortasse huc pertinet hic locus Lucilianus, cuius initium deest:

XXVIII, 18 uolt. 699 L. ne si alia opus sit jome, si

hinc aliquo es Seri8. . . VI. Verbum regens in apodosim est insertum; prolas is extremum locum tenet. Plaut Trin. 695 Quid te dictatorem censes jore, si abs te agrum acceperim 'Varr. r. r. III, 9, 11 Ova plena sint . . necne, anima erit aiunt posse, si demiseris in quo . Uno igitur loco est infinitivus futuri, altero praesentis: sed verbum quod est posse etiam pro infinitivo suturi usurpari constat i). VII. Uno loco apodosis antecedit verbum regens; prolas is extremum locum ob tinet. Infinitivus est futuri.Τer. horm. 26 In legidius Daturum poenas dices, si illam eiecerit 'Ceterum dubitari potest, utrum hae omnia exempla re Vera spectent ad coniunctivum, an compluribus in locis futuri ΙΙ. indicativus sit agnoscendus, quoniam scimus in prisca latinitate maiorum fuisse modorum licentiam quam postea. - Aut indicativus aut coniunctivus per se constans i. e. non effectus

Plaut Pers. 296 dieturus fuerim De Ciceronis usu exposuit F. Η ο ppis duob progr. Oumbinn. a. 875 187s de Caesaris ratione cons. Dilton berger Herm. III p. 375 sqq.i cons. s. s. ebulla, at Gramm. s. 396 not. 3

53쪽

orationis implicatione, sed potentiali modo positus statuendus videtur eis locis, ubi protasis aut antecedit aut sequitur totam enuntiationem initio enim comprehensionis obliqua orationis implicatio animo loquentis vel scribentis nondum distincta obversabatur; nec minus laxo vinculo condicionem ultimo loco adiectam cum verborum complexione cohaerere ex ipsa re perspicitur. - Prima coniunctivi persecti persona protasi praecedente numquam invenitur, quinquies contra protas enuntiatum claudente: laut. Ost. 22 dederim,

rim), er Andr. 494 resciverim). Semel invenitur rotasi in media enuntiatione posita: er. Ad lit innuerim. Ubi attractioni modorum coniunctivus deberi videtur: nam, ut ex proximis versibus apparet, in ipsa quidem condicione nihil inest incerti vel dubii. Idem sensisse videtur is, qui in codice Parisino P innuerim mutavit in innuero Ut hoc Adelphon loco protasis inter apodosin et aliud enuntiatum

ab ipsa apodosi pendens est interposita, ita non minus arta membrorum fit colligatio, cum protasis circumcluditur enuntiato regente et apodosi Artissima vero fit coniunctio, ubi pro-tasis in ipsam apodosin est inserta. Quare eis locis coniunctivum ex implicatione orationis ortum esse statuimus, licet interdum potentialis quaedam significatio admixta sit. g. 5.

Examinantur ea exempla, quae in sententiis condicione non adstrictis oecurrere identur.

Quae hucusque attulimus persecti activi coniunctivi exempla, omnia in enuntiatis condicionalibus sunt posita. Iam vero apud scriptores, qui ante medium fere septimum saeculum a. u. c. fuerunt, extra hypothesin omnino nullum exstare videbimus. Namque qui contradicere videntur loci paucissimi, partim nperte sunt depravati, partim ab ipsis scriptoribus tro-

54쪽

secti non sunt, partim denique ex coniectura editorum originem duount. Atque codicum memoria eiusmodi loci traditi sunt tres, qui apud Plautum leguntur ex eis unus est corruptissimus, ceteri a Plauto scripti non sunt.1 Corruptissimus ille locus est ruculentiis. 629. Libri uv. 628 sq. exhibent haec litterarum monstra: Sed verum sine dum fetere si quidem belligerandum est terum aboi domum ego tecum bellator arbitrum aecum oeperim Vides verba tanto opere esse conturbata et obseurata, ut hic quidem locus omni probandi vi careat. Praeter alios multos etiam advi l. s. a. p. 100 adnot. versum 29 aperte depravatum osse iudicat Schoet autem, recentissimus editor, sententiam ad intellegendum saltem apertam sic effecit: Sed verum sine me dum petere, si quidem belli geranssumst tecum abdomen eoo, ni bellator, arbitrum aequom ceperi S. Qua lectione efficitur nuntiatum condicionale Ceterum vix umquam ipsa Verba lautina nos recuperare posse patet. 2. Quare relictis his librariorum ineptiis secundum locum spectemus, qui est in Captivorum Plautinae prologo v. 3): Sed etiamst saucis, o quod monitos voluerim Prologos autem Plautinos, quales quidem nobis sunt traditi, a Plauto non esse profectos inter omnes constat. Atque adeo ex ipso nostro prologo eius rei argumentum peti solet vel gravissimum ex V. 11 sqq.): quod conserre licet inter alios Brixium ' ed praef. p. b). Atque etiam nostrum Versum a Plauto alienum esse duco'. mam primum cum prolορο-

3 cur hunc nominatim adferam, infra apparobit. 4 Instum modiam videtur transisssmari in s Quasstiones Plantinae . qui capi. Amph. Poen. Rndentis prologos plane a Plant abindicavit.

55쪽

mm scriptores nonnumquam genuina verba Plautina imitatos esse et in suum usum convertisse constet ), nostrum locum

e tum esse puto ad exemplum Capt. v. 306 hoo te

. . . monitum volumam qua de re infra accuratius dicetur. Deinde etiam proximorum versuum, quibus quae Onenda restant continentur, totum argumentum abhorret et a

Plauti ingeni si ab eorum, qui tum theatrum frequentabant, ingenua lascivia. Nam surridici eous v. 6), se iurus leno, meretriae mala v. 573, miles glorioms v. 58 quam maxime in deliciis erant,usae comicae Plautinae an non de industria in ipsa Captivis Graeco exemplari parasiti personam de suo poeta addidit, quo iocosius et facetius evaderet fabulae argumentum Prosecto igitur ineptisset Plautus, si

ipse in prologo comoediam istis iocis carentem tamquam rem singulari suavitate praestantem collaudasset. Illa autem prologi verba quasi commendaticia aptius conveniunt cum posteriore tempore, quo lacus politioris et speciosioris urbanitatis in locum asperi et ingenui animi Romani succedebat, petulansque illud ioculandi genus parum quadrabat in simulatam morum elegantiam. Videntur igitur ab histrionibus vel dia-scevastis illi versus inferiore tempore inserti esse. 3. Restat tertium exemplum codicibus traditum, quod sane graviorem scrupulum quam duo priores primo obtutu alicui inicere potest.

Plaut Asin. 491 Prae eis hoc uno diae erim' nemo etiam me accus u Merito meo, neque est Athenis alter hodie quisquam, Quo credi reri aeque puterit.

i s. g. en prol. 62 et Poen prol. 77 -Posn. V 2.1103. V. Brix. admon. v. iii 3. ' praefiscini ex pressetiei ni a memeiae ni Bi certissima coniectura restitutum a Curione si a caligero diserimus Prassi s eniri pro quo occurrit etiam praeflatane inaeroit avertendae marinationi . . . . Putabant enim eum quis impenae vel ipse se laudaretve laudaretur ab alio, fascinationis periculum esse cui declinando interponebant praefiscine Forosilin Hexle. d. Patav. a. 878 sqq Sed

56쪽

In hac scaena Leonidas servus atriensem Sauream se esse simulans expostulat cum mercatore quodam de pecunia

sibi tradenda, quam ille pro emptis asinis debebat. Quem

tamen cum variis fallaciis, minis, maledictis adducere non possit, ut ero absente argentum sibi ipsi credat, tandem ad Demaenetum erum secum una ire iubet uv. 488 4s R. Sed ut aliae Asinariae partes ita etiam haec scaena et ab

ponebatur ea vox etiam, id quod fugit viros doctos eum quis sibi ipso per iocum btrectabat conf. Plaut. Rud. 46 i. Praeter nostrum locum uno alio additum est diserim Aput nor. 3,1 quod difflette metu erat . . . pratum e33 pπυιο . . . id, praefas ei ne diae erim, iam quodam modo mihi obtigit. Formam praefastane testatur stiam charisius 2, i p. 2i0 . Omisso diserim quattuor locis praestaeini, e occurrit Plaut Rud. 46i, Titin i 10 Ribb. Afran. 36 Ribb. Petron. 73, 6 Νsus Lat. Forment. II p. 6-23. Ad ipsam formam si spectamus, utique iam Hildebrando ad Apul. l. e. eogitar nequit de vetusto aliquo imperativo verbi quod est praefascinare. Inferiore domum aetate hoc orbum invenitur cons. Porphyr ad Hor epod. 8,l fascinum pro virili parte posuit, quoniam praefa8 ei nandis rebus haec membri dityormitas apponi solet. Charisius i. s. s. io explicat praefascine, i. e. sine aseino quod Graee ἀβάσκαντα feonieesrim: βασκανr vel βασκάντως dieunt. Id caris tenendum erit Vocem prae' flacini, e referendum esse ad substantivum fascinum - βασκανια, βασκάνιοm, vide Vaniesk, tymol. Ortorb. p. ii 70 sqq. Ooll. XVO2 4.3. A Videtur praestacini aeque ac esperi, crastini simit asse forma Lo e a tuis a Busohelsr-Windehilds, Lati sol. p. ii g. 304 coni soli. X 24, 8, Macrob. 8at. I 4, 20 sqq.x haec autom quod notionem mi d ad e, adscivit et in adverbi fere naturam transiit, non est mirum namque omnino adverbia in Q exeuntia Origine sunt formae locativas cons etiam modalem signinoationem formas ur: isnitg, s ut loealis modalis M. priso ser Lat. usu in NOV. ann supplem. 0. a. 1879s. Illud praestxum prae respondere Put Graρο προ quod in voc προβασκάνιο sedem habet quibus oculis Praestris signisscari ldstur fori, eo hinwey, ita ut pristina vox quae est 'praestaeinum in hinise die Beheaetino designet quamvis fascinationis Prohibitionem vel propulsationsm. Sed cum fascinum non modo signinoet Behe v, verum etiam Mitte geo e Beheaetim, possis etiam hac utieTplications 'prae-faseinum si faseinum Amuleo, quod aliquis Prae8 fert tamquam propugnaculum fascinationi oppositum. Quamquam cum Primigenia signineatio vocabuli fascinum sit Beheaeu, prior illa interpretati probabilior esse mihi videtur.

57쪽

interpolatoribus et a diascevastis est temptata. Atque v. 480-483 iam Ussin probantibus Goet et LoeWe delevit. Finem Vero scaenae inde a nostro versu 489-503 Goetne LoeWe in suspicionem vocarunt. Primum enim illuci no

tandum, quod v. 488 nis indicatur age ambula ergo v. 490

hoc iussum iteratur sequere hac eryri, O autem 503 desideratur praeter stem autem hoc mirum est, quod post O. 47I-485 talis omnino sermo adiectus est unde suspicio nata est integros hos versus ad eam quam habemus recensionem postea adiunctos erae, sive eae priore recentione Sunt repetendi sive eae posteriore praef. p. XXIII '). Quam recte Goet et Oewe de fine scaena v. 488 vel potius v. 490 indicato iudicavorint elucebit ex hoc exemplorum conspectu: I. is locis, ubi loquendi formulis sequere me, sequere hac

simit alter alterum exhortatur, ut scaena secum una discedat, non amplius sermones seruntur, sed statim ambo foras egrediuntur.

1. Atque nonnumquam alter omnino nihil respondet: Plaut Bacch. 108 sequere hac me igitur me intro in lectum, ut sedes lassitudinem. Bacch. 169 sequere hac me ac tace. Capt. 460 sequere tu, te ut amatam is res primum praevorti volo - . Cure. 21 sequere me. 2. Alter se dicto audientem esse verbis exprimit: Plaut Asin. 941 sequere hac me, mi animelli Ego vero sequor.i Atque etiam hoc moleste ferimus, quod . 499 Leonida denuo debitorem aliquem nominat, qui argentum sibi adnumerasset, cum lam V. 43I-444 complurium debitorum nominibus stolis sese ori rationes negotiaque semper procurare exposuisset. Quod e magis languet, quod mercator ne his quidem novis mendaciis sollicitatur, sed in consilio su pergeverat.' Non pertinet huc Aul. 329 Eum sume atque abi intro illo, et vos illum equimini. Quamquam n hic quidem ei, qui sequi iussi sunt, in scaena diutius morantur.

58쪽

Μost. 857 sequere hac me igitur. Equidem haud usquam sedibus asscedam tuis. Pers. 399 sequere hac si Dicto sum audiens. Gen. II, 1,54 602 sequere hac me Sequor In hune diem

iam tuos sum mercennariuS.

Reliquis huiusmodi locis simpliciter equor respondetur: Aul. 349, Capt. 953, Curc. 70, Pers. 751 Pseud. 1016 i , Trin. 1109'.

3. Paucissimis locis etiam alia quaedam adnectuntur, quae tamen commode inter abeundum dici possunt: Plaut Bacch. 49 sequere hac me. Sequor Melius esset, me quoque una si cum illo relinqueres ii Adfatim est. Mnesilocte cura sit concastiga hominem probe, Qui dedecora te, me amicos, alios flagitiis suis. Ceterum Flechei se Verba meliu e. q. s. ante Scaenae clausulam collocavit quod approbandum videtur. Capt. 764 sequere hac redducam te ubi fuisti neminis Miserere certumst, quia mei miseret neminem. auspi-eani eae vinclis nunc intellego edauspicandum esse in eatenas denuo . II. Ubi vero, cum alter alterum sequi iussit, non statim ambo egrediuntur, ibi aliquis aut in scaenam pro- diro aut ad alium scaenae locum accedere iubetur'.

1. Illud, quod priore loco posuimus, fit in scaenarum initio: Haut Asin. 10 Sequere hac egon haec ut satiar 'i Ibl 4snsc Simo mi Ballio scaena decedunt, dum servus Pssudulus restans quasdam secum loquitur. 2 coni notam proxime antecedentem etiam in Trinummi loco senes calliolos si charmidas absunt, dum servus Stasimus restat. mas verba Aristophontes aptivus Hegionem sequi lussus Me cra m p sis loquitur, dum foras egreditur.' Plerumque sis Oel breviter ratio lubendi redditur.

59쪽

Cist. III, 1, Sequere, mea silentis eorum, suorum

oportet esse te, si potius, quam mea. Pers. 32 Sequere hac, mea gnata, me cum dis olentibus. Τrin prol. 1 Sequere hac, me gnata, ut munus fungaris

tuom.

2. In media scaena i. e. inito iam sermone aliquis in alium scaenae locum concedere iubetur:

Plaut Asin. 48 Bacch. 39 Sequere hac.Capt. 293 Sequere hac me igitur ). Capt. 373 Sequere em tib hominem. Curc. 88 Sequere hac. Palinure, me ad fores mi obsequens s Ita faciam. Ροen V, 3, 2 sil Jlh Me sequere. Iam dudum equidem

erasio et te equor. In reliquis exemplis sequendi iusso adiungitur nuntiatio affirmativa, eaque interiecta voce ictaeo plus ponderis accipit. Plaut Asin. 76 Sequere hac me modo: iam fetoeo ipsum hominem manufesto OpprimaS. Bacch. 83 Sequere hac me - iam scies. Μen. 562 mam esto suae iam o rimes sequere hac modo. III. Huic normae a nobis constitutae aliquot loci videntur obloqui qui tamen ita sunt comparati, ut potius confirment, quam infringant regulam. Epid. 657 Sequere me, soror hac si 'o ad vos Thesprionem iussero huc transire e. q. s. t Facile istuc erit. Hic non ei, qui de scaena abituri sunt, Stratippocles eiusque soror, sermonem redintegrant, sed pidicus servus decedentes paucis verbis prosequitur brevi responso dato Stratippocles cum sorore intro abit. Prorsus eiusdem generis est Oen. I, 2, 194 406 Sequere me soror i atque audin' e. q. s. Adelphasium meretrix iubet Anterastylem sororem secum una ire, sed Agorastocles sorores iam abeuntes cons. v. 408 atque audin' respice. retinet eisque mandata quaedam dat.

60쪽

Capt. 49 Sequere me, viaticum ut dem a turpessit tibi Eadem opera a praetore sumam syngraphum i Quem syngraphum s Quem hic ferat secum ad legionem e. q. s. Etiam . l. alius atque qui sequi iussus est, sermonem interrogando Quem syngraphum' producit praeterea autem in fine colloquii iteratur sequendi iussum v. 460 Sequere tu, te ut amittam).Μero. 952 Sequere sis it Sequor it Clementer quaeso calces deteris. Audin tu' e. q. S. Ubi ipsum illud aloes deteris significat ambos statim de scaena esse decessuros. Accedit, quod is ipse, qui sequi

iussus est, alterum stimulat, ne cesset vV. 954 sq. Nam Nunc

Mihi, nisi ut erum metuam et inrem, nihil est qui tergum tegam. Hic Phaniscus puer heopropidem senem sequi recustat:eri enim iram se timero dicit Theopropides autem hunc scrupulum puero ex animo evellere studet. Quod igitur scaenae finis paululum differtur, non est mirum. Similis ratio adit in Bacch. v. 87 Manum, et sequere. minume. Quid ita r

e. q. s.

Ubi Bacchis meretrix, cum Pistoclerus adulescens eius invitationem respuat, in precibus suis perseverat, ut tandem adulescentis animus flectatur.

Ροen V, 6, 29-34 1366 sqq. Sequere intro, patrue mi, ut festum diem Habeamus hilare hunc huius malo ei nostroi Dassi hic versus in codd. BCD in cod. nonnulla orba legi possunt. Ss Osppsrt Plaut. Sind. II p. 77 a Ritschello discrepans hasceruers sibi visus est: et sequere hac me. 8 Quas uncis sunt inclusa supplevit lischi Parerg. p. 453. cons