장음표시 사용
141쪽
seelus, dum ex am0re Sui procedit ad aliquid iaciendum. Sic tria in mente inveniuntur: mens ipSa, quae est processionis principium in sua natura existens, et mens concepta in intellectu, et mens amata in voluntate. -
sicuti supra eumsideravimus in vestigiis et in imagine. Vid. Th0m. loc. cit., Augustinum, Anselmum, et D0minatim Bonav. in Ιtin. c. VI. Ens divinum, scribit S. D. . . . . U0n poteSi recte e0gitari, nisi cogitetur trinum et unum. Nam bonum dicitur distasivum sui: summum igitur h0num summe dissi ivum est sui: summa autem dissusio n0n potest esse nisi sit aetualis, intrinseca, substantialis et hypostatica etc. Nisi igitur in summo b0no aeternaliter esset productio actualis, et e0nsubstantialis, et hyp0staticalis, aeque nobilis, sicut est producens per m0dum generationis et spirati0nis
etc., nequaquam eSSet Summum bonum. quia nun summo se dissunderet etc.
sunt P. Ventura Ratio philos0phica et catholica ele. VI. et P. Felix Coll. 4.' p. 2.' anno l863. -, qui veritatem illustrat: t.' ex e0, quod p0puli omnes triangulum, ut divinae essentiae symbolum, exhibuerunt 2.' Deum repraesentarunt tanquam sphaeram, in qua centrum, radius, et circumferentia habentur. - a.' Idem colligit ex triplici corp0rum dimensione. - 4.' Colligit ex c0nstituli 0ne s0cietatis, familiae, ex rali 0ne argumentandi etc. : et, quae supra de vestigiis et imagine
Trinitalis in rρhus omnibus ei potissimum in homine pr0P0Suimus, apud eundem pulchre explicata habetis.
142쪽
Turs. VIII. Propositis plurimis primae s. Trinitatis personae nominibus. quibus in Seripturis et traditione appellatur, dicimus: 4.' nomen ingeniti a γεννετο υ)esse quidem notionem designantem, n0n Vero con tituentem primam personam. 2.' Nomen Patris proprietalem significare, quα prima persona distinouitur et proprie constituitur. I . t ' p. Numina omnia, quast scriptores inspirali elocelesiastici ad divinas personas signiscandas usurpare S0lent, eae analostia seu similitudinc quadam cum rebus naturalibus et crealis depromuntur, proindeque imperfecta esse debent, quod quisque saei te dabit: sic analogica sunt nomina Patris, Filii et Spiritus Sancti. Prima Trinitatis persona dicitur Pater ob similitudinem, quae inter patrem e0mmunem et primam illam personam intercedit, desectibus. omnibus comparationis remotis: item dicite de Filio, deque Spiritu Saneto. Inde qu0que sit, ut Personae s. Trinitalis variis nominibus appellentur: cum enim nullum Sit nomen, quoudequa te exprimantur, multiplicitato nominum aliquomodo supplemUS. Prima persona s. Trinitatis dicitur l. ' priueipium ἁρχη): Sic Cyr. alex. , ΝMiangenus, Elias Cret. , Filius, ait Gregorius Νagiangenus, refertur ad Patrem, ut ad principium. Illud enim dicimus principium
143쪽
quod aliquid caussat: Pater vero est principium Pilii
Non creatione, 3ed seneratio ne. 2.' Pater dicitur caussa εαι Na): Augustinus Sempiternae suae sapientiae est causa sempiterna. Neque aliter Basilius, NisSen Damascenus. At nunc jam n0n amplius tutus esset usus istius Vocabuli, quia ea mapud nos significat principium producens aliquid eaeternum, ulteriu3 3ubstantiae et0.
prud. et Augustinus c. Maximum l. 3. c. 44. - Ηabet Dei Filius auctorem Patrem. Ast et haest locutio relinquenda est, ut n0men cau33α . et ratio eadem videtur.
generat sibi persectissime εimile et aequale Cons. Tliom. I. 3. q. 33. m. 3. 2. 3. 4. . D. II. '' p. Supra prolepsi) monuimus, esse in Deo n0ti0nes designantes et notiones cor tituentes perSO-nas divinas: p0rro quod attinet ad primam Trinitatis personam duplicem notionem habemus, scilicet designantem et g0nStituentem: notio designans est inn os bilitas sa γεννεσiα); constituens, paternit πατροτης .Pater est inn cibilis, α γεννητος. Vox ista αγεννετον occasio suit acerbissimae controversiae inter Arian0s et catholicos, eamque catholici modo c0ncedebant, modo negabant, et causam Statim aperiemuS. Ariani toti in eo erant, ut divinitatis notam, et ut ita dicam, methaphisicam constitutionem collo arent in
144쪽
αννησrεγ a Seu innascibilitato, unde Filium, utpote genitum, negabant esse Deuni: catholici hoc vocabulum m0do concedebant, modo religiebant, et en disserentiae
origo. Γενναιν significat OpM Upcere etc. αγεντειν, arεν-I πον non factum etc.; quidam autem distinguebanta τεννσον ab αγεν nror: primum a γενναιν, alteruma τι νομαt: primum Significat n0n generatum, alterum non factum, Non creatum. Α γε πιπον Sumebatur pro n0n fucto, non creato et pro non genito, Vel 9enerato, et pro non emanato
ab alio. Primo sensu competit tribus personis, quae n0n sunt ex nihilo, et catholici negabant esse proprietatem s0lius Patris: secundo sensu non competit Filio, sed Patri et Spiritui S., quorum neuter generatus diei potest: tertio sensu c0mpetit S0li Patri, quatenus a nemine originem ducit. Ariani igitur in ambiguo ludebant assii mantes, arεννησιαν eSSe proprietatem Patris: vera enim et salsa esse potest locutio, et Patres proinde modo congedebant,
modo repr0babant. His praemisSis, tuemur, VOcim αγεννητον Sumptam pro non procedente ab alio neque per generationem neque per Spirationem, scilicet pro simplici cui usque originis negatione, Patri dumtaxat competere, illumque deSignare. Sane, id quod non nisi de pers0na Patris dici p0test, ipsam Patris personam saltem designat: atqui, n0tio instenui, videlicet non habentis ab alio originem, de solo Patre praedicari potest, quandoquidem Filius et Spiritus S. Originem habeant: ergo notio ingeniti ad solum Patrem resertur illumque saltem designat. In quantum,
145쪽
scribit Thom. l. t. q. 33 a 4, est Pater) principium n0n de principio, innotescit per hoc quod non est ab alio: quod pertinet ad proprietatem innascibilitatis, quam
significat hoc nomen insteriimG. x
Nihilominus haec notio ingeniti primam personam
non constituit: namque notio ista, ut monent theologicum S. Thoma nuper citato, est negativa, quamvis quidam affirmaverint, hanc notionem utrumque Simul, Scilicet, quGd Pater a nullo est, et quod est principium alimrum, vel univeraulem auctoritatem, vel etiam fontalem planitudinem significare: ast non recte, quia confunditur cum Paternitate et Spiratione. emra Ingenitum, sic Ioannes Cyparistola, in Trinitate nstque substantiam esse, neque proprietatem hypostaticam Dei Patris. Proprietas autem, qua Pater persona vere constituitur ea est, qua Pater est, videlicet principium Filii absqno principio. Si prima persona Pater, sunt verba Sua-reg l. 8. do Trinitatis c. p. non constituitur innasco litate, quia est proprietas immediate negativa, reliquum est, ut constituatur in eo, quo Pater est, Seu paternitate. IIaec enim est n0tio ullirmans, non nestanS et S0lius primae pers0nae; nam nec Filius, nec Spiritus S. yenerant, et propterea ab iisdem secernitur, et in hac proprietate incommunicabilis est, et ideo persona constituitur.
Unde Thomas a. II. q. cit. haec habet: - Id autem, per quod distinguitur persona Patris ab omnibus aliis, est paternitas. Unde proprium nomen pers0Bae Patris est hoc nomen Pater, quod significat paterni
Quam proprietatem pers0nalem Patris Scripturae iv
146쪽
tiumeris sere lucis praedicant iV. loca Sup. cit. eX gr. ubi de Trinitatis existentia) et majores n0stri confirmant, ut Cyr. alex. f. XI. in I 0. Nomen Patris. . . . substantiae pr0prietatis noti0nem c0ntinet . Qui Patrem nominat, qu0d ad proprietatem spectat, attingit ostendit enim, illum genuisse. . . . Pater ad Filium resertur. - Conserantur J0. Cypar. Dec. IX. p. 5 Augustinus de Trinitate i. 5. g. 6, Athanasius 0r. 2. Faustinus c. arianos, Νagiangenus or. 30. etc.
Seolion l. Nuta Patris n0n potest e0nstitui in spiratione Spiritus S., quia est actio communis, et id girgo
Seolion 2.m Patres nostri ostendunt, nedum hoc nomen Patris Deo indignum non esse, sed eidem optime congruere, et a Patre in homines omnem paternitatem proficisci: .' Quia Deus Pater solus est talis Pater, ut non sit unquam Filius, ut in hominibus c0ntingit. 2. ' Quia nunquam coepit esse Pater, ct nunquam desinet esse Pater a.' Et talem habet Filium, qui nunquam erit Pater. Hoe nomen Deo Patri convenientissime tribuitur, quia ε. ' distinctionem duarum pers0narum vividius repraesentat. 5.V Consubstantialitatem et a 'terni. talem egregie nobis exhibet. Seolion 3.' Ηine apparet ratio, cur Patres emiravianos huic vocabulo tantopere institerint, et numquam Y0ci generationis, quast resp0ndet nomini Patris, alias substitui permiserint, ex. gr. creare, condere, tacere; haec enim vocabula, nisi aliter explicentur, significant 'aliquid extrinsecum moliri non consubstantiale ete: tamen aliquando adhibitum a Patribus invenimus vora-I0
147쪽
bulum fuce re, et etiam orerere pro generare, sed rariS- . sime et n0n Sine explicati0ne : at m0d0 omnino vitandum. Cons. Thom. q. cit. art. 2. 3.)Tum. IX. Propositis quibusdam generali 0nis eonditionibus, tuemur: l. Non prius Patrem Deum luisse, quam Patrem : 2. et ideirco generationem eSse. aeternam , 3. in hae Patris genstratione nullam esse substantiae scissi in m.
seribuni sere omnes Theologi, generationem sic desinit. - Generatio signiscat originem aliqujus viventis a principio vivente conjunct0 -, et alibi addit secundum naturae similitudiem. Itaque in n0tion0 generationis haec requiruntur: s. ut habeatur identitas naturae generantis et generati, in quo generatio a creatione distinguitur; 2. ut generatus generantis praeseserat naturalem similitudinem; 3. ut generatus et generans distinguantur.
Hanc esse generali 0nis stermanam ideam tradiderunt Patres uno ore contra Arianos CL pr0s s. 1idei Ep. Victoris, Athan. , Ambr. , Epiph. , BaSit., ΝMian., etc.)D. 2. P. Pater in eo Patser est, quo generat: at aetuS generandi, quo Pater Persona constituitur est ne aeternus Non caepit neque desinet; at huic generationis aeternitati acriter obluctabantur Ariani. Pater juxta chatholicam fidem semper pater fuit: si enim fuisset tempus, qu0 Pater non erat, ut Ariani contend0bant, ipse Pater de trueretur, neque postea esse p0luisset, ut ex Se patet. Si Pater, inquit Ambr. de Symb. c. 4. , rese coepit. Deus ergo primum erat, p0Stea Pater factus est. 0HO- modo ergo immutabilis Deus' Si enim antea Deus. OI
148쪽
tea Pater, generationis accessione mulatus est Ex Fi
lio Pater dicitur, et qui semper fuit Pater, semper Filium
habuit. Et Athanasius 0r. 2. c. Arian.) Ilominum proprium est in temp0re generare, ob imperseeti0nem naturae: Dei sub0les aeterna est, quia natura Semper persecta est CL etiam Cyr. Alex. l. l. TheS., NySS. l. 4. coul. Eunom. , ΙIit r. l. 2. de Trin. etc.); quam Veritatem iidem Patres explicare s0lent imagine solis, qui absque luee c0ncipi non p0lesi etc. etc. Si Pater non p0tentia, sed actu, n0n temp0re, sed ab aeterno est Pater, et ab aetern0 gignit , generalio aeterna gredi debet, ut ex dictis colligitur, et ex dicendis confirmabitur. D. 3. p. P0Sita generatione, Ariani asserebant, divinam substantiam discindi; sed perperam omnino. In generationibus humanis divisio substantiae contingit, minime vero in divina: s. quia, dicunt Patres, substantia divina Semper una est, impartibilis, et tota, n0n pars, Filiuper generati0nem communicatur; 2. quia una pel Sona est tota in altera, et vicissim, et habetur quam scholastici circuminsessionem vocarit. 3. S. Hilar. has similitudine utitur Quaero utrum divisio ac separatio sit, tum ignis ex igne est' Aut numquid abscinditur
natura, ne maneat, aut Secatur natura, ne insit, cum 'aceumo lumine ex lumine per qu0mdam quasi nativitatis pr0iectum, naturae nulla desectio sit lib. 7) 4. Sic declaratur imagine dueta ex humanae mentis cogitali 0n0. quae ex mente progedit, nec tamen substantia dividitur aut separatur. Ergo eig. con0LL. s. Ex idea generalionis supra statuta eOn-
149쪽
sequitur, Filium esse op0riere Patri aequulem, quia eandem p Sidet substantiam. COROLL. 2. Sequitur etiam Deum n0n posse creaturam sibi aequalem esscere: ratio est, quia creaturae non communicat proprium substantiam. Quod feliciter S. Ber- nardus expressit suomil. 3.' Adv.) filiissimus Pater quamvis omnipotens sit, non posuit tamen vel aequalem sibi condere creaturam, vel inaequalem gignere Filium. ConoLL. 3. Aliquo: sensu Pater dici potest Filio major etiam secundum divinam naturam, scilicet ratione
principit: at non saei te haec loquendi ratio permitti p0test; sapit enim Arianam labem. Scolion l. Si quis quaerat, cur Pater Vogetur potius Pater, quam Mater, resp0ndendum est cum Anselmo Monui. c. 40), quia generali 0nis principium non matri, sed patri inhastret. Seolion 2. Hoc singulare habet divina generatio, quod Filius ab uno tantum principio generatur, non ex duorum consensu, ut in creaturis, et ut Ariani 0pponebant: et hoc ob infinitam ipsius generationis persectionem.
Seolion 3. Nonnisi una esse potest generatio Patris, quia . Deus uno simplici aetii omnia intelligit. . . Unde in eo non potest esse processio Verbi ex Verbo sed est in eo sol nin unum Verbum perseelum . et in hoc ejus persecta seeunditas manifestatur Th.
l. q. XXVII. a. 5 ad 8.ὶ Legatur integra q. XXXIII.
150쪽
Tura. X. Quibusdam appellationibus S. Scripturarum exp0silis, quibus seeunda Trinitatis PerS0na exprimitur, dicimus, eandem Personam constitui proprietato sitietatis. D. l. p. Altera Trinitatis Persona in S. El0quiis, et ubique in ecclesiasti eis monumentis appellatur Verbum, Filius, Similitudo, Speculum, Caracter, Splendor, Imago, Sapientia, Virtus, Veritas, Vita, Sermo, Figura ete. haec nomina sere omnia inveniuntur apud Ambrosium de side), quibus alia bene multa addi possunt. Duo
tantam ex his numinibus explicabimus, quia frequentiora sunt, et prae caeteris alteri Trinitatis Personae congruunt. Selliget Verbum, et Filius. Secunda Trinitatis Persona dicitur Verbum ob similitudinem inter ipsum Filium Patris , et Verbum mentis: α) Comune est Verbo Dei et verbo mentis, ut sit expressa cogitatio, Vel cognitio rei cogitatae persectam similitudinem reserens. b) Sicut Filius Dei totum Patrem dicit, ita verbum totam mentem continet. c) Verbum mentis a mente, Verbum Patris a Patre citra divisionem, mi paSsionem procedunt. Q Sicut verbum mentis est menti consubstantiale, ab eaque distinctum, ita Verbum Patris etc. e) Sicul omnia facimus per verbum mentis, seu ideam etc. ita Pater omnia per Verbum suum seperatur. D. Sigiat verbum mentis ad extra prodit et in sign0, vel s0no veluti incarnatur, ita et Verbum Patris earnem induit , quin tamen Patris sinum relin-