장음표시 사용
291쪽
eum debito ex operibus, sed componi cum debito quod ex insita conditione naturae dimanat. D. Doctrina dansentana huc redit: - quamvis bonum aliquod naturae debeatur necessario, potest tamen esSe supernaturale, dummodo natura bonum ipsis op0ribus non meruerit. Quapropter gratia sanctificans, juxta Iansenium, debetur necessario natura , sed eSt Supernaturale donum, quia homo operibus eam mereri non
Haec doctrina, sicut et Bajana, repudianda est. Namque: 4.' quod naturae debetur, adeoque quod naturam constituit, et sine quo natura manca et mala foret, nonnisi verbo tenus supernaturale foret, sed revera naturale dieendum 8Sset.
liberum arbitrium etc. posse appellari gratiam, et propterea recenseri inter bona supernaturalia; sed Patres Charthaginenses et Millevitani est. ad Innoc. 4., AUgustinus Sem. 2. de verbis Apost. c. de gestis Pelagii c. 23 etc. docent, liberum arbitrium et alias dotes naturales dici posse improprie gratiam sidest dona δα- pernaturalia, , sed non sensu proprio ecclesiastico et biblico: negant igitur bona naturae eSSe Vere Supernaturalia : atqui Iansenius idem defendit, cum affirmat, bona debita naturae posse eSSe Supernaturalia: ergo. Cons. Augast. ep. 5b. 3.
est, quod operibus debetur; multo minus supernaturale erit, quod naturae debetur: debitum enim naturae debito operum l0nge majus est. Praeterea:
292쪽
4.' Si natura jus habere p0test ad id, quod est supernaturale, adeoque plena pr0portio statuitur inter naturam et supernaturale, intelligi nequit, cur opera, quae ex natura profici seuntur, ad supernaturale adipiscendum paria censeri non debeant.
et ideae turpiter permiscentur: supernaturale enim dicitur, quia υωω nutumst cedit, non autem quia meritum tantum operum Superat.
gratiae, seu Supernaturalis ordinis characteres in eo collocant, ut sint supra 0pera Simul et supra naturam.
S. Doctor l. 2. q. III. a. l. ad II. distinguit dupl0x debitum, hoc est, debitum eae merito, Seu Opere proVeniens spersonale), et debitum secundum conditionem Nuturae, et pergit: - Neutro autem modo dicitur debitum propter hoc, quod Deus creaturae obligetur, Sed potius in quantum creatura debet subjici Deo, ut in ea divina operatio impleatur; quae quidem est, ut talis natura tales conditiones vel proprietates habeat, et quod talia operans talia consequatur. Dona igitur naturalia carent primo debito, non autem carent secundo debito Sed dona supernaturalia utroque debito carent. Ergo id supernaturale est, quod non solum non debetur meritis vel operibus, ut assirmat IanSenius, sed quod non debetur naturae, ejusque vires vel conditionem excedit. COROLL. l. Duplex igitur habetur debilum: altorum Daturae, Ut eX. gr. habere rationem et .: alterum Diuitiam by Corale
293쪽
ex divina v0luntate, quatenus Deus ex promission0 ad aliquid conserendum tenetur: sic nune tuemur, Deum rite se disponentibus gratiam c0nferre; sed hoc debet Dpus non exigentiae naturae, quae est sententia Iansentana, sed sibimetipsi suaeque fidelitati. Con0LL. 2. Duplex habetur gratuitum, hoc est naturale et rupernaturale, alterum respondens Deo creanti, alterum Deo elevanti: illud dicitur sensu lato, philosophico; hoc sensu presso et christiano; primo constituitur natura, secundo constituitur Ordo supernaturalis elo Cons.
Opp. 3. Paulus ad Rom. XI. 6. Si autem gratia, jam n0n ex operibus: alioquin gratia n0n BSt gratia. Erg0, ut donum aliquod supernaturale sit, sussicit, ut operibus n0n debeatur. R. l. Paulus hoc non dixit, sed dicit Iangenius. 2.Ιmo Paulus assirmans supernaturale operibus non deberi, implicito assirmavit etiam non deberi naturae, ut Supra innuimus. 3. Paulus ubique constanter d0na Superna- ω alia repelit, non ex negessitate vel debito naturae,
sed ex divina bonitate. Ergo. 4. Paulus praesertim prioribus capitibus ad Romanos totus in eo eSt, ut o Stendat, tum Iudaeos, tum gentiles nullum Omnino habere jus ad filiorum Dei adoptionem accipiendam. Instat 2.' ex Augustino, qui plurimis locis scribit:
gratiam Seu ordinem supernaturalem non deberi meritis, pugnare cum operibus etc.
R. Eadem responsio ut supra qu0ad locum Pauli. Prae-tdrea Augustinus resellit Iansenium, ubi gratiam vel ordinem supernaturalem dicit gratuitum omnino; ubi distinguit
294쪽
merita naturae et merita operum, et assirmat simpliciter nullis meritis deberi. Ergo. cs. l. l6. c. b. coni. FaUSt. - coni. Secundin. c. 10 - con. Manieli. l. II.' e. 45- de lib. arh. l. III. ' c. 24. - e retract. l. 1, g. 9. ele. Opp. 3.' Augustinus centies digit, gratiam Seu Supernaturalem ordinem conStituere naturam, et naturam Sine gratia malam esse etc. ep. 405. Serm. 10. ele. ).
R. Imo Augustinus h0o damnat in Pelagianis ep. 49 , - 479, serm. 26 n. 57 et alibi: negat esse gratiam
naturum sensu evatigetico et theologico ete. Et si quan-d0que Augustinus dicit, naturam malam esse sine gratia, hoc assirmat de natura in ordine hiςtorius c0nsiderata, non autem de nutura in Se ψεα spectata, quod et nos damus, imo defendimus. Opp. 4.' Ipsi theol0gi dicunt, gratiam sumetentem omnibus deberi: ergo Supernaturale esse posset donum quamvis debitum. Ergo. R. Debetur omnibus vi naturae, N.; ex promiSSi0ne divina, C. - Caetera argumenta omittimus. THEs. VII. R Denique cum Bajanis inter n0tas et proprietates b0ni supernaturalis referri non debet positiua indignitas creaturae, cui a Deo e0nsertur. D. Michael Bajus tuebatur, naturam humanam et angelicam malam esse sine gratia, et pr0inde inserebat, gratiam Seu elevali 0nem Supernaturalein debilam et naturalem esse: Supernaturalem autem dici p0sse, qualenus haee elevatio subjecto pessime merenti, Seu peccat0ri tribuitur. Supernaturalis igitur ordinis ratio in eo esset, quod subjectum elevandum male se gessit. Haec theoria supernaturalis ordinis characterem destruit. et repudianda est.
295쪽
ex distendis patebit: atqui angeli antequam elevarenturnillil mali gesserant: ergo.
supernaturalibus ornatos suisse, ut infra ostendemus: atqui protoparentes non erant positive indioni, nullumque ante sancti si eati0nem peccatum patraverant: ergo salsa est ratio supernaturalis a B 0 excogitata.
inlaetam, et ad nobilissimum omnium elavationis supernaturalis gradum evectam: erg0 etc.
conceSsa profecto Supernaturalis credi debet, quamvis subjectum non suerit, neque esse potuerit positive indipnum.
supernaturale a gratia santificante distinctum: porro hoc donum nonnisi justis Consertur. Ergo.
rationem in eo collocant, ut sit simpliciter supra naturam sive ea sit peccatrix, sive sit justa et sancta. Hine: 7' Damnala est propositio IX. R B i, quae sic ja- cet: Dona c0ncessa homini integro et angelo, forsitan non improbanda ratione, p0ssunt dici gratia; sed quia secundum usum S: Scripturae, nomine gratiae ea tantum munera intelliguntur, quae per Iesum Christum mal0 merentibus et indignis conseruntur, ideo neqvst merita, neque merces, quae illis redditur, gratia diei debet. α Soholion. Etsi ratio doni supernaturalis ex diversitate subjecti peti non dstbeat, nihilominus dona supernaturalia aliter atque aliter sp habent prae subjecto peccatoer Diuitigod by Cooste
296쪽
et prae subjecto peccati eX perle: quamquam enim elevatio seu adoptio filiorum Dei homini nullo peccato obstricto tribula, sit superauuuralis, eadem gratia peccatori tollata, ut ita dicamus, summaturalior est, siquidem benignitas Dei magis in secundo quam in priore splendescit. Ad rem Fulgentius l. 2. c. 3, ad Trasimundum i : Non alia gratia stantem angelum a ruina potuit custodire, nisi illa, quae lapsum hominem p0st ruinam reparavit: una est in utroque gratia operata, in h0c ut surgeret, in illo ut non caderet: ab hoc infirmitatem expulit, illum insimari non sivit: illius esca, istius medicina Eadem igitur est ratio supernaturalis doni in lapsis et in stantibus. CL etiam Bernardum in Cant. 2.Bajus opponit Augustinum, qui de corrept. et gratia dicit, vitam aeternam in Adamo et in angelis esse mercedem meriti, in h0mine lapso faciam esse donum gratiae. Erg0.R: Augustinus appellat mereedem meriti vitam aeternam homini innocenti collatam, donum gratiae lapsis tributam sensu supra explicato. Nulla enim alia explicatio haberi potest, nisi dicere velimus Augustino Augustinum adversari. Namque a Augustinus Vocat
Vitam aeternam concessam etiam lapsis mercedem iterum
atque iterum. b Pluries appellat donum gratuitum elevati0nem Adami et angelorum, ut apparet ex locis
supra citatis. Diuitiam by Cooste
297쪽
THES. LR Scripturae oracula ostendiat, Protoparentes fuisse gratia sanctificante deeorat0S. D. Praestituta theoria de statu supernaturali etc. reliquum est videre, utrum historice protoparentes ad ordinem supernaturalem fuerint evecti et quibus supernaturalibus charismatibus aucti. Fides cath0lica prositetur, protoparentes gratia Sanctificante locupletatos fuisse, et ita ad ordinem supernaturalem elevat0s. Circa hoc sidei caput errarunt Pelagiani, protestantes Omnes, Iansen istae et Baiani ita, ut licet pugnantes tuler se, in unum convenerint. Pelagiani enim negantes originale peccatum amrmabant, primum huminem suisse creatum in c0nditiune naturali, prout nunc Dasgitur, et s0lius naturae viribus salutem aeternam c0nsequi posse. Protestantes Omnes, lanSenius, BajuS, etc. docent, gratiam sanctificantem debilam suisse, et naturam sine gratia esse non p0sse: hine primus homo gratia Sanetificante donatus, in sua naturali conditione colloeatus est; at, pe cato Originali patrato, gratia amiSSasuit, et ipsa natura ita corrupta est, ut jam non amplius sit natura, et nihil boni sacere possit, Omnesque
298쪽
naturae actus totidem sint peccata. Pelagiani igitur, proteStantes omnes, dansenistast, Bajani in hoc conveniunt, ut dicant, statum priini hominis naturalem esse: qua posita sententia, tota christiana oeconomia circa gratiam ejusque neceSSitatem, gratuitatem, justificationem, meritum, liberum arbitrium, etc. confundatur et pervertatur negesse est. Vide Bellarminum de gratia primi hominis c. l. . Nos autem ex Scripturis statuimus, prot0parentes gratia sanetificante ornatus suisse. Ephes. IV 23 seq.. C0l0Ss. III. 9. seq. α- Renovamini spiritu mentis Vestrae et induite novum homin , qui secundum Deum creatus est in justitia et sanctitate veritatis Exp0liantes Vos velerem h0minem .... et induentes novum, qui renovatur in agniti0uem secundum imaginem eius qui creavit illum.
Ex quibus es salis colligimus: l. Qui renovari jubetur
fuit aliquando novus: cum autem renovatio in eo consistat, ut induamus h0miuem creatum sequndum Deum
in justitia et sanctitate veritatis, fuimus aliquando, idest in pr0ι0parente, justi et sancti. 2. Homo praeSens dicitur vetus, ipsumque exp0liare praecipimur, ut n0Vum induamus ad imaginem illius, qui creavit illum ipsum novum hominem, idest Adamum: Λdain igitur in eo statu constitutus suit, ad quem Christus per redemptionem
Rursus in Genesi 4. 26. Adam dicitur factus adim inem et similitudinem Dei: Conser V. Sap. II. 23 Ecclesiast. XVII. Iacob III. 9. etc. in quibus Adam dicitur ad imaginem Dei ejusque similitudinem laetus:
299쪽
dicitur rectus et . quae locutiones biblico sensu acceptae supernaturalem conditionem significant. Praeterea S. Scripturae haec vocabula passim de homine loquentes usurpant: regenerationem, reconciliu-tionem, renovationem, reStaurationem, redemptionem,
etc. Conser Rom. V. 45 seq. I. Timet II. 6 - Ι Cori uth. VI. 26 - VII. 23 - Ephes. I. 40 II. 4- ad Hebr. II. 44 etc. - Liquet, his vocabulis significari secundam gratiae divinae collationem, secundam eoncedi Dei similitudinem ete. - Ergo aliquando h0mines sancti et justi suerunt, scilicet in prol0parente. Accedunt Patres. Irenaeus l. III. 27 - Εam, quam habui a principio Spiritu Sanctitatis stolam, amisi per inobedientiam Adami) ut quod perdideramus in Adam, in Christo Iesu recuperaremuS. Leo Magnus sem. 3. de jejunio - Quod cecidit in Adam primo, erigitur in secundo Christo Augustinus l. 43. g. 13 de Civit. Dei: - Mox ut
praeceptum transgressi sunt, intrinsecus gratia deserente, omnino nudati in Sua membra oculos injecerunt. -αα
Cyrillus alex. l. 2 in Ioann. c, 3. - Fuit Adam in Paradiso, qu0usque gratiam creatoris, Spiritu S. inhabitante, servavit. Basilius ad Anphil. do Spiritu S., , Per Spiritum Sanctum contigit restitutio in Paradisum, reditus in adoptionem sili 0rum Dei elc. Haec omnia testimonia eo pertinent, ut probent, h0minem nunc per gratiam ad eum Statum revocari, a quo Adam excidit: ergo Adam gratia sanctificante decoratus credi debet. Conser Cyprianum serm. 3. de hono patientiae, Ambrosium l. VI. Εxem. c. 7, Nagian-
300쪽
Denique in promptu habemus solemnes ecclesiae desinitiones. Arausicani C0nc. II. c. 19, et praesertim Tridentini sess. V. Decreto de peceato orig. can. I. et ΙΙ. - Si quis Adae praevaricationem sibi soli, et non ejus propagini asserit nocuisse, et acceptam a Deo sanctitatem et justitiam, quam perdidit, sibi soli, et non nobis etiam perdidisse etc. anathema Sit. Desinitum igitur est, Adamum gratiam sanctificantem et justitiam a Deo accepisse, eamque peccato et sibi et nobis perdidisse. Ergo. Tu s. II.' Licet nulla sit definitio, explorata tamen Veritas eSt, protoparentes uno e0demque tempore creatos et gratia locupletatos fuisse. D. Apud omnes catholicos veritas est revelata et definita, Adamum suisse gratia sancti sicanto ditatum: at non aeque certum est et definitum, quo tempore gratia auctus fuerit. Quidam dixerunt, desinitum esse in Tridentino, Adamum creatum simul et sanctificatum fuisse, innixi verbis c. 2l Sess. V. quibus Adam dicitur in gratia et sanctitate constitutus. - At, hoc est rem nimis Urgere. Namque Concilium, instante Cardinali Paceeco Pallaxie. hist. l. VII. c. s. n. 4.) vocabulum streatum mutavit, et alterum substituit, quod nune legitur, constita tum Can .3, et hoc ad theologorum quaestiones vitandas fecit. Ergo Tridentinis Patrihus non suit mens, quaestiones dirimere.
Eruditissimus Duplessis D' Argentre collegit plures theologos saeculorum, a XII. ad XVI, qui putabant, Ada-