Synopsis theologiæ dogmaticæ quam in suo seminario tradit et evolvit Jeremias Bonomelli

발행: 1872년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

UAcTATUS DE STATU, ETC.

natura humana vel angelica absqu0 gratia creari si in posset. 3.' Patet ex propositionibus damnatis in is o . Iausenio, Quesnello ete. praesertim ex 65 - Deus non potuisset ab initio talem creare hominem, qualis nune

naseitur. 4.' ex consensu sere omnium the0logorum

illis paucissimis exceptis, qui ad distincti0nem supra reiectam coniugiunt. Pariter, citato testimonio S. Thomae juverit haec verba addere duodl. t.' ar. 8.') Possibile fuit Deo, ut hominem saceret in puris naturalibus - Conser Martin. de Ripalda. de Ente supernat. disp. 8 sest. 4.μ etc.) Bellarminum l. 4' de Gratia primi huminis, plurimis capitibus, et potissimum vide Tournely de Gratia q. 2. Casini Comm. de Statu purae naturae, De Ilubeis, de Orig. peccat0r., Suareg loco cit. C etanum, Capreolum, Medina, Sotum. Durandum, Sc0tum, VPga,

Tapper ete. usque ad Perrone.

Praestat hic exercitationis gratia nonnullas communes dissicultates, quas pauci contrariae Sententiae patrocinatores obtrudunt, Schulastiga methodo diluere. OPP. d.' Η0mo sibi relictus non potest ossicia sibi propria c0gDOSestre et observare: ergo n- p0test constitui in puris naturalibuS. R. Distinguendum. Si Deus mediis naturalibus non suisset auxiliatus de quibus mediis non est cur heie sollieiti scimus), C.: SecuS, Ν. ΟΡΡ. 2.' Homo non potest greari cum appetitu sensilivo seu c0neupiscentia, qua ad peccatum impeIlitur. R. Distinguo. Si concupiscentia ad peceatum nece sario impelleretur, C.; si tantum V 0luntate assentiente, N. Opi'. 3. ' Quod est intrinsece marina, homini n uit

322쪽

TRACTATUS DE STATU, ETC.

esse naturale. Atqui talis est concupiscentia. quae ad peccatum ducit. Ergo. R. N. majorem et min0rem; argumentum distinguo: est ad peccatum, idest inclinat, C. : impellit necessario, N. OPP. 4. Status pugnae non est homini naturalis: concupiscentia est status pugnae. Ergo. R. Status pugnae, que vinci non potest non est naturalis, C. : quae, adhibitis mediis propriis, vinci p0test, N. OPP. 5. Quod homines erubescunt non est MMurale, subjungunt Berti, Bosmini et alii. Atqui. Ergo. R. Νego minorem: homines enim pudet et paupertatis et miseriae, et etiam boni operis. Ergo. Deinde pudet

homines concupiscentiae, histoeice, C. : ab late. Ν. 0PP. 6. Natura dicitur mala, corrupta, dicitur noverea n0n solum a multis theologis, sed a pr0phanis etc. Ergo gratia necessaria eSt. R. Historiee, C. : IMolute, N. Opp. 7. Passiones quibus homo vexatur, dicuntur poccata. Ergo. R. Dist. poenae peccati, et in ordine historico, C. :peecalum sensu stricto ut in ordine absoluto. Ν. ΕMet sententia Meretica, manichum etc.

COnoia. Errant igitur Norisius, Berti et alii quidam Augustiniani, nosmini etc. qui autumant ordinem purae naturae instilui non potuisse: videant auetores t Sli, qua ratione in sua doctrina delandi possit dogma de gratuitate gratiae, et ordinis supernaturalis, et quo pacto propositiones damnatae declinari, vel explicari valeant. Scholi . Quando nos tuemur pussibilitatem ordinis

323쪽

burae naturae, determinare nolumus, quaenam sutura hominis conditio suisset, quaenam media naturalia necessaria etc. Prudentius est ab hisee investigationibus, quae nihil prosunt, animos cohibere: satis sit hoc unum certo certius dem0nstrare, hunc ordinem possibilem fuisse. Ad doetrinam catholicam de statu primi hominis illustrandam et propugnandam, n0n parum juverii ea legere et attente meditari, quae Ecclesia statuit e0uli a

B um, Quesnellum et Jansenium. En propositi0nes praecaeteris considerandae. Prop. 3, 2, 3, 4, 6, 7, 9, 21,

23, 24, 26, 34, 36, 38, 55, 72, 73, 78, 79, B i et

debet, qua tenemus, angelicam naturam gratia Salietis1- cante lucupletalam fuisse. D. Probamus I.' ex eo, qu0d angeli natura h0minibus Sunt praestantiores; si autem angeli hominibus dignitate naturali praecellunt, ei si conflat humines gratia sanetificante fuisse dilatos, multo magis h0g teneri debet de angelis. 2.' Si Angeli in ministerium propter eos mittuntur, qui haereditatem capiunt salutis, scilicet prointer homineS, Decesse est Supp0namus, angel08 gratiasdisse ornatos. a.' Angeli in Seripturis di euntur sancti Diqitigod by Coos

324쪽

Evang. J0an. Psal. , Iob.): haec loquendi ratio, usu biblico, signissicat elevationem supereaturalem, adoptionem etc. 4.' Joannes in Evangelio dieit: angelum non stetisse in veritate: Iudas in sua Epistola scribit Angelos non tenuisse suum principatum: et Egechiel graphiee describit sub persona regis Tyri lapsum Angeli eig.: haec omnia juxta biblicas locutiones important angelorum singulorum quandam elevati0nem etc. Item b.'Patres dicunt, Angelos similes Deo, jusl0S, Sanel0S, innocentes, pur0S, cliaritale flagrantes, lumine eoelesti illustratus , beatos etc. Ergo. Nagiangenus or. 43 C0elestes virtutes persectionem et splendorem nancisci non p0SSunt Sine . spiritu gratia) Damascenus l. 3e. 3.' Angeli per Spiritus S. sanctificati0nem omnes

persectionis numeros acgeperunt . . . . Saneti latem porro

aliunde quam a sua natura, nimirum a Spiritu S. habent. Quia, subdit Didymus i. t.' de Spir. S., Omnis creatura non ex sua substantia, Sed ex communicatione alterius sanctitatis sancta effigitur. Cons. Basilium De Spiritu S. c. l6.' Augustinum Do Civit. Dei c. l2, 9. Ambrosium de Spiri l. S. lib. t.'; Cyrillum

Hierosoly. Calli. l6. Huo facit corpus totius Seholae, CL Th0m. I. p. q. 62.). C0nser prop0Sitiones damnatas Bajanas 4. 3. 4.m 5.m Thomas, loco citato art. I. quaerit, utrum Angeli in sua creatione fuerint bstali; et resp0ndet, duplicem distingui oportere beatitudinem; nuturalem, et Supem ruralem: naturalem beatitudinem habuit in ipsa crea-

325쪽

ti0ne, quia naturalem perfectionem ungeluδ non acquirit per motum discursivum, geli statim propteτ 3uae naturae dignitatem; supereaturalem vero non habuit a

principis, quia haec beatitudo non est aliquid naturae, sed naturae sinis. Ouaerit art. II.' utrum Angeli gratia indiguerint, ut ad

Deum c0nverterentur; et respondet: nulla dubitatio esse potest, quia x naturalis motus voluntatis est principium omnium e0rum, quae volumus; naturalis autem inclinatio est ad id, qu0d est conveniens secundum Daturam.

Et ideo si aliquid sit supra naturam, voluntas in id ferri non potest, nisi ab aliquo alio supernaturali principio adjuta eli. Et ideo angstus in illam beatitudinem v0luntate converti n0n potuit, nisi per auxilium

gratiae.

ConoLL. Potuit igitur et Angelus, sicut homo inpuris naturalibus creari.

Quaerit uri. III.' Utrum Angelus in gratia creatus sit; et dieit, sententiam assii mantem probabiliorem esse, qu0d quidem probat ex auctoritate Augustini. Conser. Civ. Dei. lib. XII.' c. 9 et ex anal0gia rerum etc. - Cons. articulum. 3. Ouaerit art. 4. utrum Angeli suam beatitudinem meruerint, et ibi assirmat, et demonstrat. uerit art. 5. utrum post unum asium meritorium beatitudinem habuerint, et assimat quia - gratia perficit naturam secundum eandem naturam; est autem proprium angelicae naturae quod naturalem perlaetiovem non per discursum acquirat, sed statim etc. Ergo ele. O erit art. 6 utrum angeli gratiam, et gloriam sint consecuti Secundum quantitatem suorum naturalium: et

326쪽

affirmat, non quia natura gratiam exigat, vel Deus ad id absolute teneatur, sed quia rationabile est quod angeli, qui meliorem naturam habuerunt, etiam sortius etessicacius ad Deum sint conVerii. Quaerit art. 7. utrum in angelis beatis remaneat cognitio, et dilectio naturalis; et assirmat quia quamdiu manet natura aliqua, manet operatio ejus: sed beatitudo non tollit naturam, cum sit persectio ejus; ergo n0n tollit naturalem cognitionem, et dilecti0nem. Irt. 9. negat angelos proficere p0S80 quia n0n sunt viatores, sed gomprehenS0res . Tura. II.' Est veritas revelata, plures angelos ex Supernaturali statu, in quo constituti suerunt, peccato

Dem. Utriusque Foederis paginae passim angelorum lapsdm enarrant, et quandoque suse describunt. In Gen. c. 3. narratur sed uetio Evae per serpentem sacta: in Deuteron0mio g. 32, in Τ0bia, in Sapientia plura narrantur de daemoniis; magnifica est descriptio Exechielis c. 28. et Isaiae c. 44. qu0rum primus in persona Regis Tyri, alter in persona Regis Babylonis angelorum ruinam repraesentarunt. In Novo Testamento Petrus loquitur de Angelis peccantibus, quibus Deus non pepercit, sed rudentibus inferni detractos tradidit cruciand0s etc. Iudas memorat angel0s, qui n0n Serva-Verunt suum principatum; Ioannes mentionem sagit de diabolo, qui ab initio peccat, qui est accusator fratrum, qui projectus est de c0elo, qui pugnat contra bunos angelos. In Apocal. legimus plura do Dracone maligno, ruis, qui est diabolus, et Satanas, qui persequitur electos, qui debellatur cum angelis suis a Michaole etc. Ε-

327쪽

vangelistae narrant daem0nia ejecta a Christo, ab Apostolis: occurrit n0men Belgebub principis doemuni0rum; Paulus istum appellat Belial, deum saeculi hujus, spirituales ne piitias etc. Frustra ad veritatem tam evidentem proferremus Patres, liturgi eas orationes, traditi0nem uniusti sam: hujus d0ctrinae vestigia inveniuntur apud Egypti0s, Ind0S. Persas, Synenses, dap0nenSeS, Graec0S,

Latinos, etc.

Soholion I. Etiam angeli lapsi quavis materia soluti credi debent. et Patrum teStimonia, quae contrarium ducere videntur, n0n dissicili negotio explicari possunt, ut supra vidimus de Angelis. Seholion H. Haeretica est ductrina I bi0nitarum, S, turnini. Marci0nis, Manichaeorum, et Gnosticorum sere omnium, qui dicebant, daem0nes origine malos esse. Sebolion III. Causa qua laetum est ut Angeli laberentur, n0n alia est iplam malus liberi arbitrii usus. Seholion IV. Sepositis opini0nibus Tertuliani, Lac-lantii et aliorum qui dicunt angel0s peccasse cum filiabus huminum; et Justini, et ali 0rum, angelus ob invidiam in hominis excellentiam lapsus esse; Papiae, qui arbitratur ex idisse ob malum mundi ipsis c0mmissi regimen; dicimus, e0s peccasse Superbia, et fortassis quia mysterium Filii Dei hominis suturi, ipsis revelatum, contempSerunt,

et rejecerunt.

Soholion V. Certe inter Angel0s lapsus suit quidam

princeps, ut apparet ex Apocal. ejusque suasione alii rebelles laeti sunt. Conser S. Thomam qu. 63 art. 7. 8.Seholion VI. S. Th0mas existimat sart. 6 cit. quaest. γdiabolum statim post primum insὶans greationiS peccavisse; quod negat Bonaventura.

328쪽

TRACTATUS DE ELEVATIONE ANGELICE, ET . 327Seholion VII. Probabilius videtur, Angelos lapsos

numero inseri0res esse angelis stantibus, ut non obseure

Apoc. c. 32 nos docet; e0sque ad omnes ordines pertinuisse. Vide S. Thomam q. 63. l. et Suareg lib. VII . THES. III. μ Visum est D00 peccantibus Angelis nullum facere leparationi ac p0enitentiae locum . D. Et si ambigendum n0n sit Deum potuisse etiam Angelis lapsis, sicut h0minibus, poenitentiae loeum tribaere, eitra dubitationem est n0n c0ncessisSe. Qu0d sequentibus argumentis ostendimus: α) Sacra el0quia neque directe, neque indirecte hoc insinuant: imo; b) Redemptionem hominibus, minime vero Angelis concessam fuisse deglarant. Sic Paulus Observat, Verbum Dei semen Abrahae, non angelorum apprehendisse ; et Christus apud Matth. XXV dieit ignem aeternum paratum diabolo, et angelis ejus, et Satanam, ut sulgur c coelo cecidiSSe, etc. e) Diserta sunt oracula sequentia - Il. Petri c. 2. 4. - Si Deus angelis pereantibus non pepercit, Sed rudentibus inferni detraetus in tartarum tradidit cruciandos, in judicium reservari, etc. Iudae V. 6 Αngelos Deus), qui n0u servaverunt suum privssipatum, et dereliquerunt suum domicilium, in judicium magni diei, vinculis aeternis sub caligine reservavit - Αpoc. XII. 7. 8 Neque locus inventus eorum Angel0rum lap-s0rum) amplius in coelo Cons. c. XX. 9. s0 Isaiae XIV. 32. etc. Hace testim0nia perSpicua Sunt, et explicatione non indigent. Mirifice conspirant Patres. Damascenus lib. l. 2,ail Angelum capacem n0n esse penitentiae, quia

329쪽

corpore Vacat Fulgentius de side De angelis Deus) statuit, ut si quis eorum, bonitatem perdiderit, nusquam eam divino munere repararet Augustinus pluries hoc docet, et n0minatim de mirabit. S. Scripturarum scribit c. Vulnus angeli verus medicus indicare noluit. dum illud p0stea curare non destinavit, et qualiter sit ejectus per sententiam reticuit, quam per poenitentiam nullo modo revocavit - Confer Gregorium Magnum Moral. lib. 2. 3. Isid0rum, Prosperum, et Cassianum, qui angelorum peccatum inremediabile appellant. Investigant Patres, qua de causa Deus, qui hominibus poenitentiae tempus, et reparationis media concessit, Angelis denegaverit; et respondent:

mala vuluntate statim primo aetu veluti stabiliuntur: sic Damaseenus supra citatus, et videtur haec esse mens etiam S. Th0mae Cons. q. p. qu. 62 art. 5. q. 63 art. 6:

liberrime, nulla tentali 0ne vexati, peccarunt; si e Nemesius de nat. honi. Coll. Cassian. IV.' Gregorius Magnus, Augustinus Epist. ad Gal. 4. 24. Bernardus, Nys- Senus, a tinus, etc.

statim luissent, homines Dei justitiam non timuissent Sic der0nymus) - Nissenus, Ireneus, et quidam alii Patres, quibus adstipulatur Seotus eum paucis theologis, putabant, neque angelos lapsos benefici0 quodam redemptionis suisse destitut0s, sed eo uti dedignatos suisse. Sed haec opinio relinquenda prorsus Videtur.

330쪽

Soholion I. Repudianda est opinio S. Iraenei V. 26), et Iustini, qui existimabant, daemones ante Christi adventum, suam aeternam damnati0nem n0n satis certe

cognovisSe, unde remissius in homines desaeviebant: at, ea ab ipso Christo audita, crudelius in h0mines se

gerere coeperunt.

Seholion II. Quando deciderint Angeli, praecise n0nc0nStat; revelatum tamen est, eos ante lapsum Adami cxcidisse. Seholion III. Sententia quorundam Theologorum, et Dantis Ins. c. 3. 38. 39), quosdam angelos tempore rebellionis suisse ingeriae fidei, et hine inde inclinasse, non est cur rejiciatur, vel admittatur, cum revelatio de hac re nihil dicat. Seholion IV. Communissima est doctrina maj0rum, daemoneS auspicia, auguria, Dracula mundo intulisse, humanum genus decepisse, persecutiones in Christianos

excitasse.

Seholion V. S. Th0mas disputans de poenis d0emonibus instetis, demonstrat: l. ' quamquam in angelis cognitio naturalis non fuerit ablata, vel diminuta, cognitionem tamen speculativam per gratiam diminutam fuisse, asseetivam vero amorem Dei producentem, t0tvliter ablatam suisse. Conser. q. 64 ait. 4. - 2.' Voluntalem doemonum in malo fuisso obstinatam. Conter. q. cit. art. 2, adeoque gratia sanctificante expoliatos fuisse. 3.' D0loribus gravissimis assiciuntur q. git. articulo 3.'Et ε.' In hoc aere tamquam in carcere caliginoso detinentur usquo ad tempus judicii. Augustinus l. 3 de Gen. ad liti. c. l0J. a

SEARCH

MENU NAVIGATION