Antonii Gardini lectoris Camaldulensis Dissertatio theologica adversus novitates P. Josephi M. Gravina Soc. Jes. ..

발행: 1767년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

sue Dissertatis Theol

strae oratio praefata, adverto Utique eam alta k, judicari a Criticis . Damasceno e tamen ea magno in pretio est , vel apud Latinos, velis apud Graecos Testor Veia Bellarminum , celebrem Editorem operum S. Damasceni R. - . ichaelem aquie ex inelyto ordine Prie- dicatorum Oam vero Bellaminiis licet jatis Orationem hanc ipsi injicere striipulum , ne eam S. Damasceno adjudicet ipse tamen, in

se vito hoc scrupulo evulgans πomum primum, suarum Controversiarum , in Controversa de, Purgatorio utitur testimonio huius ejusdeni Orationis , cuius auctorem annumerat atriri bus Graecis Laquie autem , licet in admonitione de hac ratione multis de causis eam abjudicet S. Damasceno est Hur tamen gravi auctoritate nixus Orationem hanc recitari r quotannis in Ecclesiis a Graecis Catholicisse Sabbato carnis privii, quo commemorationem, faciunt defunctorum . .

Et primo quidem, si Theologus noster Critices legibus parum esset excultus , inquisisset prosecto, an hujusinodi ratio Damasceni selum, ingeniumque redoleat G quo tamen --.nime sollicitus suit, veritus, ne ex styli , di, Oionisque dissbnantia , quam certe 4rinem disset , eam S. Damasceno abjudicare cogere, tur. Eorum iisque sementias inquiramus, qui hanc orationem accurate perlegerunt, atque cum aliis Damasten operibus contulerunt . Celeberrimus Leo natius dissert. et de li- bris Ecclesiasticis Graeeorum eam. s. Damasce,

ni minime ess a'rte pronunciat i eo quod

102쪽

caput mi millibi illic loquelam agnoscit. nec non pro pter ambos , qui x vena, ingenio Dam stini sunt nimis alleluci idemque confirmavit in diatriba de D. Damasceno ejus operibus Eamdem secutu est liententiam Combefisius Tom. . Bihi. P. Graec annotatione postrema in orationem historicam de restitutione imaginum, ubi inquit sitam juam Damascenus antia qi ior 6h, cuius novalii libri Graeaomm Eceles iliaci eam ratiotrem inb iptam habent , I Ius tamam

reliquis Damascaui , et dogmaιicis . vel εαρυς Fesalibus collatus haud leviter alterius sti dea Videas certe rist is magis , θη orat He I aliter quam pro Alius puritate dicentem. Nihil autem mirum , ut a Graecis imponin potuerit no e Damasceni quavd se nobis mPinium fueris in se me assumptionis . Mariae

vimine Hiero mi Te. Et quamvis mentem suam

mutaverit Combefisius in Bibliotheca P. Coi , Cionatoria, rem tamen diligentius . examini su Dei eruditissimus P. Michael Lequie in iam .inisi in hanc mitionem is perpensis utriuiaque partis momentis Leonis sententia illi pia . Me antidet, atque in singulari , mlixaque Disi feremone derui Aufundendis' defuncti modum ἁ--jam GHesiae oriemis solidissimis rationibus potissimum autem ex styli discrepantia hanc ex

instituto propugnat sententiam . Quod si reserthanc rationem quotannis recitari a Graecis Sabbato Camis Privii , id tamen tu asserit gravi auctoritate nixus , quae verba proprio marte ad- .

iecit λ Gravis, sed id nude simpliciter

103쪽

reser . Nec mirari debemis rationem hujusmodi S. Damascem nomine circumferri cum enim mentio ibi fiat salvatorum ab inferis Tra sent, . Falconissae suae sebellae magno praetadio sierunt Graecis, ut mi e liberatum Theo philum Imperatorem fingerent hinc ut sumunisicerent irationem hanc s. Danrascent nomune inscriptam dederunt atque ex discrepa tia utriusque Codicis Coibertini , nempe num. 7. et M. in hujus rationis titulo resere do huiusmodi versutia ficile dignosci potes . Quod autem quotannis recitetur a Graecis idem habet auctoritatis pondus , ac inrcellini lapsus, 'abitum de hac re Sinuessanum Cometitum

Ad Bellarminum vero quod attinet , quamuis illius vergat animus , ut eam orationem S. Damasceno abjudicet propter seniles fabellas quas in ea agnostit, subnectit tamene, Sed fie- ri potest, utri Jo Damascenus, quamvis alio, qui doctus, prudens istis narrationibus faciis e fidem habuerit, neque de veritate earum investiganda sollicitus fuerit.' At pugnantia sed qui non videtes Doctum se prudentem agno scit Damascenum , mulque anertem , ut si ne examine sam recognoverit, Sacris ire

ris pugnantia , perpetuae Traditioni si se gerendi ratione potest ne quis prudens appellari λ Et tamen huic loquendi modo prudenter acquiescit P. Gravina' Quae cum iis sint , intelligit quisque The logum nostrum in nova tradet da doctrina . esse quovis rassidio destitutum mines abigintM

104쪽

Caput Nomini. vaniloquia salsitatis ueritas iterum auri bus Christianis intone , quae sermonem confi-eia . Qui Christum nescit, veritatem nescit viam nescit , unde possit pervenire ad vitam sem , inquit Christus, vita, vent- , vita,' alibi . - potes λι- αι ut . ηs per ne

105쪽

PARS ALTERA

Quid finiendum, de Electorum

Π hi m extra omnem dubitationis

aleam postum est, maximam homi num partem xtra Ecclesiam dege-ε--αm re ex iis , quae hucusque disseruimus, confici videtur , neminem posse ad caelestem Ierusalem pertingere , nisi in

heclesiae gremio 8 unitate ex hac vita migraverit, hinc risu plane excipienda videtur sententia, quae est de majori electorum numero , universa hominum spectata natura . Enimvero ex lacundo catholicorum germine tam pauci sunt, qui ad unam Catholicam Ecclesiam perian an , aut quia supernaturale fidei lumen aspernantur, aut quia per naturalis legis violationem sum

no uberiori Dei auxilio indignos se exhibent, ut, si conserantur cum iis pene innumeris , qui in caecitate obdurati decedunt, ne scensendi quidem videantur. Nihilominus P. Gr vina novitatis amatorem continuo se prodens paucis exposita utrobique sententia, utpote qui Et icos, Μ ometanos , Hebraeos , Schismaticos salutem assequi sempiternam docet , solis conjecturis contentus asserere non dubitat, ex universo hominum genere plures electos esset quam reprobos . Ita enim exorditur pag. sar. . , se Duo

106쪽

Caput Primum. I, Duo tempestive monenda sunt primum est, ex reproborim grege segregandos parvulos morientes sine remedio originariae culpae . Hi te tiam quodammodo connant hominum classem, Reprobos inter, lectos hine in generali hominum judicatione neque vocantur Benedicti ad Regmon , neque ire jubentur malidicti mis ignem aeterni m . . . . Alterum quod moneo is est, qui lectos doceo numerosiores sese qui se reprobos ex omisibus hominibus, multo magis id docent de baptizatis, de Catholicis multo magis . Contra Vero qui contendunt ex aduruis is Catholicis multo trire perire, quam salis vos esse, multo magis id contendunt de aptieta 'tis, de innibus hominibus multo magis. Nos, primae illi opinioni adhaerebimus, secund. huicis adversabimur. . Et p. 322. Adde, quod quaestionem hanc de numero lectorum , vel Re- pro horum ex universo hominum genere vix, aut ne vi quidem discussam, ut par est, in veni ; sed veluti pro certo habitam sentenatiam faventem majori numero reproborum . Et pag. 323. is Absolute nova temeraria

se multo minus haeretica ea opinio non est Hactenus ejusmodi Scriptor. Et primo quidem de parvulis ex hac vita migra tibus absque eo quod fuerint sacris undis abluti, non temere dijudicassem ad eos minime pertinere definitivam Domini sententiam is in emineo um; sed statuissem potius, quod certum exploratumque est,

cunctisque M. Patrum suffragii firmatum , nimirum insantes originali peccato obstrictos si is damnatione munium misi is, utpote dubio procul beatifica Dei visi e sunt destituti, quod qui, , dem

107쪽

dem damnatos magis niciat . Quapropter adamnatorimi censu eos non expunxissem, ne sus picandi locus tribueretur, nos vel tertiumque dam fingere locum, aut beatitudinem quamdamnaturalem, qui error est Pelagianorum . Utrum autem ad eos pervadat ignis cruciatus, quamvis ad negativam sententiam meus ergat animus non quidem ut putarem pueros eos in inseris aut ἐιιdere par impari, aut equitare in arundine longa , quemadmodum schomma fuit facetissimum Principis hujus aevi Theologi . Hyacinthi Serrysteste Cl. Brunatio, qui ex ore Magistri sui exceperat definire tamen ausus non etiam, quoniam S. Augustinus luculentissime pluribus in locis aia firmativam tuetur sententiam . Sic serm. . de verbis Apostoli cap. 3. Asenturus est Dominus,

inquit udieaturus de vivis, mortuis is cut Evangelium loquitur duas partes facturus est, dexteram o sinistram. Sinistris diri turus est. Ite in ignem aeternum, qui parari tus est Diabolo, d Angelis eius nextris dia, cturus est venit Benedicti Patris mei, per cipite regnum , quod vobis paratum est ab ori-- gine munuici anc Regnum nominat . hancis, cum diabolo damationem munus est relictus, medius locus, ubi ponere queas inantes se qui non in dextra, proces dubio in sinistra is ergo qui non in re*num, proculdubio in ignem

is aeternum se Et ibidem postquam explicuit sen- , tentiam domini ' Ite in ignem aeternum , nisquill Ecce exposuit tibi, quid sit Regnum se quid ignis aeternus, ut quando confiteris parvulum non futurum in Regnum fatearis futurum

108쪽

Caput Primum.

Et p. 28. ad Hieronymi in num Isis is Ceristus sum, ait , quaecumque 'nima sine gratia, Mediatoris , c satoramento ejus in qualibet, corporis aetate de corpore exierit Win poena, sitimim,' in ultimo judicio corpus recepturi ram ad cenam

Et lib. I. contra Iulianum c. et perspicue pronunciat, parvules non renatos senibus remis λrsuros. Et lib. . operis inpersecti num 'iis. atauulianum persi ringit se, non eruitur a posse testate tenenorum illic remanet parvulus, quid miraris in igite aeterno cum diabolo fit, is turum, qui in Dei regnum intrare non si itur λ

Ex quibus tam nitidis . Augustini testim niis serenda n. esse 'idetur nonnullorii impus

dentia, qui in oppositae senteiitiae praesidium tanti doctoris auctoritatem proferre non erubescunt. Hi enim Augustinianam doctrinam penitus non

tenere certe dicendi sunt. Verum quidquid sit de poenarum indole, natura quibus afficiuntur infantes, nec non de eorum numero, qui ad baptismi gratiam nun pervenientes vita decedunt, parum enim ad institutum nostrum id contemti ad dirimen iam majoris momenti quaestionem, studium omne operamque conferamus. Et quoniam conqueritur Gravina a nemine suisse ex Instituto pertractatam quaestionem de numero Electorum , me Reproborum, ex unmerso hominum genere, hinc ut ei orem geram , opera pretium existimo perpetuam exhidere traditionem ,

quae est de majori reproborum , quam electorum numero inter ipsos adultos Catholicos : Ex quo consequitur eo magis id verit esse , si universa hominum adultorum spectetur natura jecismum

109쪽

D Feriaco MOL. n quisquam porum in venitur, γ' iversum seria eris, gravissimo Theologo Estio adnotante in lib. i. sententiariam dist. ab. Ex quo intelligitur

doctrinam Ecclesia habendam esse, cum S. P. tres doctrinam hanc unanimiter tradant. Hi temeritate arguendus videtur P. Gravim , qui

sententiam hanc non tantum in controversiam adducit , sed contrariam etiam tuetur utilibus tantum ductus conjecturis. At in re Theologica non conjectulsis opus est, sed seniorum , idest SS.

Patrum doctrinam accurate inquirenda est . Ec

clesiastic enim cap. 8. U. II. Non te Priete 'eat inin

quit, narratio seniorum , ipse enim didicerunt a patribus suis , quoniam ab ipsis disces intellet uin Quapropter ratio . Gravinae, qua ideo ex pro- fella discussi noli est quaestio de numero electorum, Vel reproborum, quia certissima habita est sententia favens majori reproborum iumeri , censoria virgula notarida videtur quia diplum ab inducenda contraria doctrina eum deterrere

dctebat . Satis enim tritum Theologis est C non ille S. Augustini , qui exta lib. . contra Donatistas cap. 7. suo unisersa renet Ecclina, ne a Coueiliis insitutum, sed semper retentum es nonnis auctiniare apostolica traditum rectissime crediatur. Quod autem in Ecclesia Dei semper retenta si sententia de majori reproborum numero ex non interruptaras Patrum doctrina sitis comstabit . Ex qua quidem s. Patrum catena sprehendemus tres illius Canonis admirabiles characteres, nimirum auriquitatem , universitatem . consensionem . Quo quidem ineluctabili argu .

mento , ex antiquitatis nempe consensione d

Prompto saepe utitur S. Augustinus. Potissimum

autem Diuitia πιν Corale

110쪽

autem . . contra Iulianum cap. num . . , tum lib. . operis impersecti nutu II 2. , ubi adversus eum ita perorat . Plane hoc oneres atrum

scilicet testimoniis D ita premeris , ut non sotam opprinraris, verum etiam conteraris fas puruvis . . . . Neque en in illi tot , a tanti ea in sancti , clarique Antisites Dei de peccato primi b minis , eique obnoxia successione rortalium ita

Pori sunt , ut alii ab aliis discreparent , inu e rum quisque a semctipso . sed is prorsus, ut eorum consensione , atqMe consantia , nec alite in e Meae Sanctam Scripturam intelligendam, ne aliam

putand*m Catholicam fidem , qui psis in iis, retico animo hegit, dubitare noli in . Ex quo i relligitur, quam blido nitantur fundamento non solum, ut refert P. Gravina, Alarcon monte pilosus, Aravius apud de Hena UL VI exerci. XI. sin. Ix num i . se addam A D. Thomas I part quaest. 23. N. 7. ad 3., alibi majetanus in Parata de Virginibus, Carthusanus, Lyranus apud Μontriam, regianius de paucitate salvandorum , Maldonatus in cap. a. blatthaei molina I. Pari quaest. 23. . t. 7. Cornelius a Lapide in cap. I. p. Jac bi, ichael Elizalde , aliique ejusdem tuae S

cietatis, qui docent sententiam faventem majori numeri reproborum omnianem esse , aer Fide dia vina certam is ut ait r. Res Soc Jes. μι--nimuγλ certissimam se His tamen non obstantibus , inquit . Gravina p. cit. 22. is ot tantaeque censurae non eae , mihi sunt, ut ab ea prima opinione ample-- Eienda deterreant . Animum eontra tot , in

is tosque terrores sumium, quas deuiceps r

SEARCH

MENU NAVIGATION