장음표시 사용
81쪽
Diluitur putrium objectum S. vero Dionysius Areopagita adducto in testimonio eamdem tradit doctrinam , quam nos antea persecuti sumus ex Doctore Angelico stissimum , nec intelligi umquam potest , qua ratione S. Dionysii verba de Fide Christi implicita explicari queant. Vis enim illius testimonii in eo tantum sita est, ut ostendat Angelorum ministerio revelationes nobis transmitti , idque potissimum peractum ess ante legem: si dum illos celebres patres nostros Angeli ad Deum, adducebant, aut , quod agendum erat , expo- , nentes, is errore , di vita profana ad Gisiam viam veritatis adducentes , aut manis , stantes sacros ordines, aut mysteriorim , quae
is supra Mundum sunt, abditas visioires, aut di- , vina quasdam praedictiones tanquam nuncii ministri explanantes Quod quident divina Dei beneficenti consectum es , aut quia innoxiam duxere vitam , aut ut oste seret Deus divitias gloriae suae in vasa misericordiae. Venim aliena nimis a s. Dionysii mente est interpretatio, qua implicit fides ibi arguitur
82쪽
AΝimum adjiciamus nunc ad D. Chrysosto,
mi testimonium explanandum , quod tametsi primo intuitu magnam pariat difficultatem quoad fidem lectorum in veteri lege , controversam tamen majoris ponderis a P. Gravina institutam, quae est de Fide implicita Christi in novo cedere, plane dirimit eo ipso in testimo, ni, Inquit enim uno ver satis non est , stachi sum σε pinei , igitur de elem in novo
scedere res plane confici videtur. Dum vero cogitationem convertamus ad ea quae hic obiter attingit s. Pater de lectis vel aris linamenti, inquisitione disnum videtur, an alitii quaestionem hanc ex instituto pertractet,&eamdem ibi tradat doctrinam , quam praeseferre videmur allata verba nude is solitarie accepta. Porro mentem suam aperit S. Doctor Hom. VIII. alias VII in Joannem , ubi quaestionem nobis
propositam uberrime per trami. Inquit enim Hom. cit Tom. VIII pag. o. Edit. Venet ann.r i. se ipsum Christum ante adventum lo, tum inmundo fuisse , de operibus a se eden- dis prius cogitasse, atque illis omnibus cognitum fuisse, qui hac cognitione digni erant . . . Neque dubitandum est ipsum superio libus illis, temporibus a multis, immo etiam probis illis, S admirandis viris omnibus cognitum fuisse Quod si quis dixerit, cur non omnes tunc ipsi , , dbaeserunt, neque omnes ipsum coluerunt, sed E soli
83쪽
soli justi raciscitaboris ego , cur etiam nunc, non omnes ipsum noverunt Ecquid de Chri, sto loquor Nam patrem quoque ejus cur non omnes is tunc, L hodie noverunt λ Verum alii omnia temere ferri dicunt alii daemonibus Universii Providentiam tribuunt sunt et, iam alii, qui praeter hunc Deum, alium sibi se comminiscuntur ' ex iis quidam adversariam Deo potestatem esse blasphemant, leges ma-
, ligni ejus daemonis esse putant . Quid igitur 3 Num dicemus ideo De unam in esse , quia quiis dam hoc dicunt Num ipsum malum esse se confitebimur, quia quidam id impie profiten.., turl Appage stultitiam , extremamque dementiam. Nam si ex furentium judicio domat se statueremus, nihil obesset , quominu ipsi, sirore gravissimo duceremur . Certe nemolem natura sua oculis perniciosum esse dixerit, is quia nonnulli oculis laborant se lucidus di
is citur ex eorum, qui sanos oculos habent, dicior me quoque nemo amarum dixerit, qui
se infirmis quibusdam tale videtur esse;
se tamen ex infirmorum opinione, vel non in i se vel malum esse , vel modo mulaene , modo
se non providete quidam pronuntiabunt equis illos sana mentis esse dicat is non furiori extrema dementia captos esse dixerit
Mundus eum no . cog rint , inquiqc. Sed iis Mibus dignus non erat, dux ipsum noverunt. Cum autem memorat os , qui planiis non noverunt, carptim igno', tiae causam indicat. Neque enim inpliciter dixit, nemq. ipsum novit sed mundus eum is cummis ridest ii homures, qui mundo tantum haerent β eas
84쪽
Caput Octaviim O3 ea , quae mundi sunt , sapiunt; sic enimia solet Christus eos appellare , ut cum dicit
se Pater Sancte 3 Mundus te non cog omit
Qua ratione igitu affirmari potest eos, qui Christum non noverunt, justos appellari a S. Doctore, qui omnibus uitis antiqui sederis hane
aperte cognitionem tribuit , qui luculenter asserit, omnibus iis concessam esse , qui dignos se exhibuerunt , qui demum hanc iis denegat tantum, qui mundi cupiditate premi, vitiis dediti anisibi demeruerunt Num S. Doctor pugnantia loqui dii litabitur λ Absit. Dicendum ergo , mihi videtur . Doctorem veteribus justis eam explici-ram denegare cognitionem , quae in novo cedere ex auditu, visu comparatur, non autem quam in libet cognitionem . Certe Patriarchis, Trophetis apertius, quam aliis , revelatus est unus Me diator Dei, hominum is tamen de iis haec habet Hom. VIII. antea laudata p. 9. mul Prophetae voluerunt videre , quae idytis non viderunt, caudire, quae auditis, ion, audierunt . An non fuerunt ejus cognitionis, participes Fuerunt certe idque ex hoc lo- , m, unde putant quidam ipsos hac cognitione privatos, demonstrare tentabo multi enim , inquit voluerunt videre, quae videtis . Itaque, Viderunt eum ad homines venturum esse, , ea dispensaturiim, quae vere dispensavi . Ne- , que enim nifi novissent, videre concupissent . Nemo enim eorum . quorum notitiam non habet, desiderio capi potest. Itaque cognoverunt filium mi Qventurum eum ad homines Dis se noverimi. Quaenam ergo sunt quae nesci
x L, 4uaemini, quae non audierunt Hae
85쪽
, quae nunc vos videsis,' auditis. Quod si illi, Quocem ejus udiemini, biderunt eum, at non in um, nec ita cum hominibus versan, tem, nec tam libere cum ipsis loquentem Mocis igitur ipse significans non simpliciter dixit, se cupierunt videre me; sed quid Quae vos via
detis, nec audire me; sed quid quin vos a si ditis. Itaque licet ejus in carne adventi m nonis viderint, futurum tamen esse noverimi. Ν gat igitur veteribus justis . Doctor eam a tum cognitionem , quae ex visu ' ex auditu comparatur, quae taberi non potest, nisi inin
Piluini sexturi objecti m Q id tandem sibi vult S. Gregorius a Zian-Zenus, laudibus extollens patrem suum adhuc in Gentilitate degentem , dum inquit d res ii ippe ipsiιm nobis asciscebati post pauca .rterum vita roribus ad nos propendens , nisi quod morum honestate is vitae fulgore ita C eteris Lelucebat, ut cum Christianis jure posset comparari Quemadmodum inquit a Christi inorum albo expungi merentur, qui vitam rationi minus consentaneam ducunt . Hic est copus, quem sibi proponit in ea oratione . Pater , saligulas animi dotes, quibus adhuc gentilis praeditus erat, percurrens, me quas rerum temporalium amissionem aequo animo perpessam e tam , atque eminere existimat, inquiens: si
cumque sit , usque adeo mentis oculum ab iis, lamis, quae ipsi insidebant, repurgavit, ac tan-
86쪽
caput Octavustr. I ta celeritate ad veritatem accurrit , ut quod caelestis Patris , ac verae haereditatis causa
ora matre, bonis aliquantisper carere sustinue- is rit, atquo hanc ignomnia aequius , acis cilius, quam alii summos honores , tulerit is minus ipse mirer, licet alioqui res ea non par-- va admiratione digna sit . Tantum abest ut de fide aut explicita, aut implicita hic vesta ficiat , ut fas sit animadvertere . Doctorem , ex moribus recte compositis arguere propem
sonem ad nos inquit enim ad nos 'set debori non autem asserere vere Christianum es.se , antequam Fidem Catholicam divino Dflante numine su&iperet. Quod si antea adjecit S. Doctor Quod star erat , antequam ad -- stram em iam se coluisset, id optime intelligi potest, quod cum rectam rationem pressis vestiagiis sequeretur, tamquam noster habendus esset quia divina luce collustrandus certe erat perra mi fidei quemadmodum cap. 7. ostendimus ex Tridentino, QD. Augustino, Thomade iis, qui virtutes excolunt . Nec alio modo intelligi debet ea dicendi ratio, quam cum dicimus aradisum eos possidere , qui innoxiam ducunt vitam, quamvis adhuc inter nos degant. Quaecum ita sint, evanescere mihi videtur umbra quaevis
soliditatis 3 roboris, quae pro Gravinae sententia adductis testimoniis inesse videbatur.
87쪽
Reeenseηtur aliae difficultates P. Gravina, oe
IN scenam tamen iterum reducit P. GraVIn p. 24. quae apposuerat p. 73. seqq. jam
indic. atque ad tuendum dogma ab ipso indictum tria adhibet S. Hieronymi , Thomae, Augustini testimonia, quae hoc unum insinuant potuisse nimirum ante Mediatoris adventum n On- nullos salutem consequi, etiamsi nihil de lege Moysis audivissent.
Verum quaestionem non movemus, an in Ueteri lege necessaria fuerit legis cognitio per Moyse lata I s id enim ad ii Aitutum nostrum Pa rum prodesset, sique nostra etiam postularetur sen, ten a libenter huic Patrum doctrinae subscribsremus Satis enim perspectum nobis est , qum admodum egregie probat S. Hieronymus in Isai. c plures ante novam legem per naturalis legis o servantiam ad salutis portum appulisse. Verum quod a nobis in controversiam adducitur est,
utrum absque ulla fide in Christum illi, de quibus nunc quaestio est, justificari is salvariis tuerim, quod numquam ex illis tribus testimoniis a P. Gravina adductis evinci poterit. Nam S. Augustinus eo ipso in testimonio etiam Christi fidem pro iis , qui nihil umquam de lege Μoysis audierant, aperte adstruit alii duo eam non excludunt. Enimvero ex Augustino haec ρο sere verba P. Gravina is Est initium cap. xxv. A L. . de Civitate Dei , ubi s. Augustinus
88쪽
caput Octavuinc p; dilserit de justificatione generali per fidem Christi nempe. Hujus Sacramenti id etiam uisiislipι mundar pie vivendo potuerunt , non olum antequam ex populo Hebrae daretur neque enim eis praedicato Deus , vel Angelus defuerunt in sed ipsus quoque Legi temporibus , quamvis in Muris merum spiritualium habere viderentur promissa camnalia , propter quod vetus dicitur Testamentum. Quid autem est usus Sacramenti fides , nisi in Messiam venturum fides, quemadmodum ex hic
praenotatis ab ipso Gravina colligitur clare ' S. Hieronymi vero scopus ad Iudaeos tantum dirigitur, qui elati procedebant, c tumidi, eo quod se solos Legem accepisse gloriabantur. Nec vero attingit quaestionem illam , quae in propat lo a nobis posita est. Haec enim urget P. Gr
vina ex Hieronymo loco antea laudato e sidiam
Iudaei, qui se solus legem acceptis. I miri ,---
-r, quia niversae primum gentes , usque orbis naturalem acceperint legem, idcirco postea lex δε- a si per Mosem . Ambigendum vero non est de Angelici Doctoris mente , qui perspicue s ti nitide traditam a nobis dominam persequitur, quemadmodum cap. 7. demonstravi
Nonnulla tandem Auctor noster ex privatis revelationibus depromit testimonia pro vindicanda salute Trajani, Origenis , aliorumque occulistorum fidelium . At quid de iis sentiendum sit. libenter lectores remitto ad opus Cl. Francisci Colli de animabus paganorum Part. ΙΙ l. 2.I8. o. q. c. . qui incorrupto traditionis sonte ex sanioris , temperatiorisque Critices legibus illorum lugendum exitum d
89쪽
Dissertatio Theol. monstrat. At esto, quod nonnulli ex iis , quos
infideles novimus, ad caelestem Ierusalem perve-irerint divini adjuti gratia, ιιι rebelles etiam ad se Diriter suaυirerque pertrabit voluntates . Num fide unius De Remuneratoris tantum honum aD secuti sunt Porro indicatae revelationes , quas accurate perlegi , Dei miserationem tantum extollimi, quae etiam ad nonnullos infideles extemditur, nec modum attineunt, quo ad justificotionem, & salutem pervenerint . Quare ex iis negativum argumentum desum tantum posse via detur, quod nullius plane ponderis est ex affirmativo in oppositum de pto ex iis, quae s crae suppeditant litterae quae per Christum tradita sunt Apostolis, per eos autem success res toti Eccletiae Demum in tanta Theologiae luce, quid opus est argumento ex privatis reus lationibus desumpto Infirmae certe , di claudia cantis causae indicium est prae sacris litteris
quarum nullum adhibet testimonium . Gravina, privatas revelationes subrogare . Nos autem cum nostro Theologo congressi sumus , o congrediemur ipsisIamis armis, quibus olim veri Ecclesia Athletae utebantur, a quibus etiam modum ludiandi accepimus; nec ullo extraneo adjutorio
indiget, qui ancipiti gladio Verbi Dei Revelationis divina munitus incedit. Hinc evanescere mihi plane videtur illa S. patrum concordia, a P. Gravina nuntiata , contendente iidem implicitam Christi, quae fundatur in unius De Remuneratoris cultu ad salutem assequendam satis esse superque Magna quidem verborum elatione, at nimis labilibus suucris, aut certe male appositis extructa erat m
90쪽
Caput octavum . . sctrina illa, quae labitur. conteritur gravissimo, atque firmissimo perpetuae Traditionis pondere Ludificatoria enim illa haberi debet S S. Patrum concordia enuntiata a . Gravina, nec non falsum dogma illud, cujus oppositum ex perpetua traditione sane is sicce exposita emanare intelligitur . Dogma potius illud posset appellari , quod in cap. 6. demo nitratum est ex non interrupta S. Patrum serie, quorum testimonia non fucate eo consilio exposui, ut veritas , quae
simplicitate gaude , i, omnibus sicile dignosci queat seritin eo majoris momenti est disput tio, quoad novi cederis electos , ad quos exte dere non dubitat . Gravina fidei illius implicitae notionem quam si qui vangelio libertate in iantur unicere ad salutem; os itur Jansentanos restro non veretur , Gravida . In qua quidem accusatione libenter postulo qui tam sicile ab ovibus rus, is sic mi , an ille dicendus sit Jansmista, qui in novo cedem xplicitam mediatoris fidem postillat'. si ita est, e go post us, S. Hieronymus , Augustinus,
Thomas , is alii Ecclesiae Patres , modiores, qui tam expresse nostram tradunt doctrinam, inter Iansentanos sunt referendi Hoc dictu nefas est . Si autem Iansentani illi dicendi sunt , qui quinque Jansenti propositiones defendunt , interea numquam inveni, quam vellet a Gravi natis adjicere. Miror sanes, quod in causa tam perdita, in qua potius pro novit ite veniam , vel lavorem saltem a lectoribus sibi conciliare deberet, tam tumides, Macriter in alienae sententiae ratronos insurgat l