장음표시 사용
111쪽
, feram eonjecturae pag. 24. o Praei ἡ duata est contraria nostri opinio 'Equidem
cum Cicerone contendori tam a Nin hudisputam , quam ratis iis moment quae da se Cave, ne tantus animus in tu ruinam cedat. Parum esset tam ficile ab antiquitatis consensileecedere, nisi etiam parvipenderes auctoritateni doctissimorum Theologorum insignis tuae Societatis Cave , inquam, ne a confratribus tuis in judicium voceris, animi , quem actas, cenas tandem luas. At aliam primo ejusdem Ciceronis sententiam audiamus t is Quid enim s in- , qui de nat. Deor ad M. Brutum l. I. .an se temerarium aut tam indignum sapientis gravitate, quam aut falsum sentire, aut quod nonis dum satis exploratum est, sine ulla dubitati , ne defendere ' Qua ratione autem satis exploratum dici potest, quod solis conjecturis, de iis quidem utilibus excitatur Ille auctoritati rati nem anteponit nec ratio tamen, quae nostris hisce temporibus plus aequo non sine magna fidei j ctura extollitur , a P. Gravina solis conjecturis completur. Non animadvertit praeterea P. Gra- vina, se nunc Theologi non vero Philosophi munere fungi si hoc animadverteret, statim e iam menti occurreret, nitisnem , quae in Ohilosophicis disciplinis pertractandis primum subsellium jure sibi vindicat , in Theologicis nonnisi postremum sibi continsere. Quare hic non tam
extollenda erat ratio, quam auctoritas accuratori quirenda . Et quidem a patribus accepimus, a Moritatem tam magni faciendam esse in conre versia aliqua Theologica dirimenda, ut si ab antiquitate longo seculorum decursu unanimiter fim
112쪽
Caput Primum. 97mata sit sententia, quae in controversiam adducitur , non fine temeritatis nota, aut haeresis psriculo saltem negari queat . Ulterius progreditur Melchio Canus lib. a. cap. 3 praecepto . i quiens , Si vel Eccissa, ve κώ--Sedes vel etiam sancti si mente , eademe voce aliquam i rene conclusionem es confecerint, Meillinc etiam praescripserint' me ver -
Lm- refragemr. A qua tamen uirenda nota asversario nunc alienus suin, utpote contendam cum Lirinensi Commonit num 4 absque uilla dubia ratione credendum , quidquid non unus , aut duo tantum , sed omnes pariter uno , eodemque conse s aperte , frequenter, perseveranter tenuerunt, seria erunt , docuerunt . Superest ergo concludam cum Tertulliano lib. de praescript haeret ut demonstremus , an haec His doctrina dieam ego de majori numero reproborum inter ipsos adultos Catholicos h cujus regulam, supra edidiamus, de . Hioserum traditione censeatur , ex hoc ipso, an merae veniunt
PROPOSITIO. Traditio a temporibus Apostolorum usque deducta perpetuo docuit majorem habendum esse R proboriun, quam Electorim numenim inter ipsos adultos Catholicos.
113쪽
S Sapientiam hujus saeculi vivis coloribus d
pietam a D. G-rio lib. Io. Moral. c. in cap. a. Iob animo repetamus, selsis Propiistis eam 4pprime convenire intelligemus, quicunctas cogitationes suas intendentes in multitiisne sibi concilianda suavia continuo se placentia nunciant, quae ad animos sibi conciliandos maxime conserunt. Quod si aliquod duriusculum , triste , quamvis verum comperiatur in sacris litteris, ab eo maxime abhorrent , nec umquam ex eorum ore exodito sique de eo sententiam di- cere aggrediuntur, ex desiderio quod illam sit, verborum ambagibus ita mulcere student, ut falsum
tandem illud demonstrare conentur. At hallucinantur quem maxime, nam testem Augustino. - 13m prando facit, ut verumst, quod erum non es Iam vero aspera nimis auribus ad dulcia assuetis minime accomodata videtur sententia de majori reproborum numero . Experiamur saltem,
an Chiistus, qui tamen est ipsa dulcedo Sancto torum, suavitas Angelorum, quia terribilis videtur sententia, ideo ab ea tradenda abstinuerit Tantum abest , ut Lucae 3. V. 24. urgeat: tendite intrare per angustam portam quia mulis dico vobis, quaerent intrare, nonpoterunm Alias
Christi sententias inserius exhibebo. Nunc peri quamur, quae vetus Testamentum nobis suppedia
114쪽
tat, idque in gratiam adversarii nostri , ut solida testimonia ab inanibus conjecturis , quibus ea labefactare studet, eodem, quo ipse utitur, ordine , solide vindicemus . Genes itaque l. V. II. ra legimus , Videns Deus, quod .... cun-
cogitatio cordis intenta ad malum essetis omni tempore &c Corrupta est autem, Terra coram Domino, repleta est iniquit
te . . . . omnis quippe caro corniperat viam
suam. Et Osee IV. r. a. si Iudicium Dominiis cum habitatoribus Terrae non est enim veriis tas 3 non est misericordia,' non est sciem, tia Dei in terra . Maledibu , 3 Μendacium, momicidum Furtum is Aduluterium inundaverunt 3 sanguis sanguinem te- is tigit Et Psalm XIII. a. 3. is Dominus, de caelo prospexit super filios hominum , ut
si videat si est intelligens , aut requirens Domi-ri num. Omlies declinaverunt, simul inutilas fas i sunt , non est qui faciat bonum, non estu'ile ad unum. Quibus autem conjecturis occurrat . Gravina hisce tam perspicuis Domini sententiis , audiamus Vereor , ne Lectoribus bilem moveant .
Inquit ergo p. 44. Illis in testimoniis inculcatur moralis impossibilitas assequendi Par disi ad irraesitam itaque impossibilitatem moralem quod attinet , faciun ad rem, quod Tullius docet, quo S. Antoninus rchiepi
Tullius de Partitiat ubi de gen De lib. Cum
115쪽
Differiatis T . Et primo quidem dicam tibi cum Augustinor uicie adju Dat se se,itentia Moraliter imposiasialia dicuntur e , quae perdifficilia sunt eruitur hoc ex Tullii verbis quae vix sunt poliasibilia utpote nimiam habent dissicultatem ex S. Aistonini testimonio . At si ad Logicae regulas ε amiis Tullii QS. Antonin verba, .ec maeontra Gravinam aciunt. Nam si peragant homines, quae dissicillima, moraliter impossibilia dictantur, silutem non assequuntur. At paucorum certe est ea peragere, quae dissicillima, nioraliter impossibilia dicunturn ergo pauς-- quoque est salutem assequi . At, inquas, mic--
'' v. um qu sti reeidit in idem, an rapi res sint ex adultis Catholicis, qui si mi fremis concepto , o in fide inveniamuri ius.' in obere esseaces. Porro allata testimonia rem plano finiuntur infim eorum Unς ne una
piis ait, hia ac solutam et possibile , sed etiam
116쪽
caput prinis . orexhibet Theologus noster conjecturam, quae ali
torum textuum vim surripere videatur ulterius quasnam possit adinvenire, plane non video. Progrediamur igitur, omnium oculis subjicientes eos Charactere S, quos pollulat Dominus ab iis , qui electi sunt aeternae haereditati, atque intueamur utrum plures , an pauciores ex adultis Catholi-CIs tam conspicuis notis sint insigniti. Porro Matthaei I9. legimus: Si quis uis post 'ne venire , abnex: et emetimum tollat cruce ιλν suam ' sequatur me. Et alibi siti non tollit crucem suam, e venit pose me, non es me dignus.
Quam quidem Christi Domini sententiam non ad solitarios tantum , sed ad omnes plane Christianae militiae addielos esse reserendam nemo ambiret. At plurimi esse non videntur , qui pro .
Priae voluntati renuncient, qui carnem suam cria-cifigant eum mutis e eoneupiscentiis , αἰ cocta minantia , cuncta, emetinuis aequanimiter patiantur . rem,atthaei ii Ret: - elorum et imp
ritur, e violenti rapiunt illud . Qui hanc vim sibi inserant, paucos comperimus, utpote si qui, ii quidem non pauci, pietatis c licem ad
mare videntur , passiones tamen , ut par est non moderantur . Sic, ut exemplo utar, si Ecclesias frequentare student is sacrae synax adsunt , insatiabilem tamen illam auri sitim numquam extinguunt tamen ut legimus Matthaei p. Gellius es amelum per forιrn ιeu acus transire, quam, item intrare in regnum caelorum.
Quae autem difficillima praedicantur in sacris litteris, raro contingere censendum est quod a. xime de divitibus ipsa experientia duce comprobatur, qui pauci admodum a divitiarum asseest G 3 cur
117쪽
Io Dissertatio beOL cor suum avellunt eminc S. Hieronymus in hunc locum inquit: Ubi difficile ponitur , non impossibilitas praetenditur , sed raritas denaonsratii . Et in exhortatione ad suos de divitibus & potentibus
inquit Si Chri ius vera est, hujusmodi homini vix unus aptus regno Dei invenitur de milia . Quae quidem Domini sententia non ad eos tantum divites pervadit, qui cum opibus abundent, ut plurimum in eas amore feruntur, sed ad eos quoque , qui quamvis mediocriter teneant , vel pla ne careant, desiderio tamen , dc affluet ad eas maxime anhelant. Non ab alio hanc explicati nem accepimus, quam a D. Augustino iis sacris textibus exponendis versatissimo , qui praelaudata Matthaei verba sic interpretatur quaest Evang. lib. quaest. suia ait 1 minus disitem non intrare
in regnum, di discipuli dici ' , 'ii toto sumufert pauci sui diruites in comparatisis muniitudinis pauperum, is inteli gendum est , quod
omnes, qui talia cutiunt, in eorum numera habere
Eadem ratione arguendi procedere debemus dum consimilia testimonia comperimus in sacris litteris , veluti illud N ith. . Nemo potes duo-ous Dominis servim . . . . non potestis Deo semvir , ' Mammona An pauciores dicendi sunt, qui vitae commodis, qui honoribus ad vanitatem
fovendam maxime allicientibus, qui deliciis, qui voluptatibus inserviunt Ex Beatitudinum praeterea doctrina idem sermo habςndus est i ex . qua quidem , quemadmodum ex parabola operari rum, eamdem Dominum intulisse sententi m. 3 sunt vocati, parui vero electi, optim anima vertit Cl. Μaldonatus
118쪽
C pur Primum. Io3Vmini quid opus est pluribus, eum metis rescepta vivendi ratio omnium oculos subeat, quae minare veluti pro re nostri argumentum suppeditat. Ad definitiva potius Christi Domini sententias
mentem, cogitatio nemque comaereamus. atthisi enim . v. 3. 4. legimus . Intrare per angu-sam portam , quia lata porta , spatiosa viae , a quae ducit ad perditionem multi sunt.
qui intrant per eam . Quam angis porta , amcta via es , quae ducit ad vitam , pauci unxqui inveniunt eam . Fidei mysteria, quae distinguunt Catholicos ab Haereticis Infidelibus, viam aretam certe non constituunt; at dimittere injurias illatas, sectari justitiam, humilitatem, castitatem, caetera omnia praestare, quae lex praecipit haec est via arista, per quam ambulare refugiunt Catholici . Quare de bis tantum praelaudata verinba sunt intelligenda, non de Haereticis, Ἀ-- delibus, qui extra viam sunt. Si enim arcti via Catholicos, lata vero Infideles designaret , se-retur Catholicos omnes salvari quod ineptire esi
Calinus lect ar in itis. Regum explicans ea verba: Qua noret a porta, O octa via es, i vir, is nempe tristin locutus est de seis temporibus , non autem de situris temporibus, in quibus plurimi salvandi erant . Verum ali nam Evangelium tempore Christi , alterum vero suturis temporibus datum Insolens porro, Mapa- . trum unanimi consensu aliena plane est haec expositio,in ridentini definitionibus multum adversa quippe privatam seripturarumdxplicationem imducens adversus communem Traditionem
119쪽
set . Et ibidem Σ1. 1 sum vocati paues mera tim. Et L Petri III. o. r. In dies usNoe . - fabricarem Arca , in qua pauci, des is animae salvae factae sunt per aquam Godmus nune similis formae salvos facit baptisma . Et
tamen usiue ad me tempora millum extitit id Iolatriae, nullum haeresis vestigium, quemadmodum
inter Catholicos , non tamen apud omnes, ingulos nostris hisce temporibus, quibus Deismi,
Pirronismi sectatores esse turpiter gloriantur no nulli . Arca vero figura Ecclesiae est, extra quam non secus ac extra Arcam salus non est . Pauci
in Arca pauci quoque in Ecclesia salvi fiunt Hinc rigenes Hom. XXI. in cap. XXVI. Num.
Superna pars incae erat arct b c infima vero pars Iatisimala in inferioribus centum cubirorum ponitur longitudo, quinquaginta latitudo, si mitas, unius ubiti spatium consummatur, ad des 3 dum iniis in Arca Gessae pauci ad superea, plu- rimi ad insem deducantur. Et I. Cor. X. I. s. Patres nostri omnes sub nube fuerunt omnes mare transierunt, oe omnes in Myse baptitati sun in nube in mari mines eamdem escam spiaritalem biberant: s bibebant autem de inritali, -- sequente eos petra: petra autem erat cinytiu)sed non in pluriri. eorum beneplacitum es Deo nam pro-
μαι sini in deferre . Haec autem in figura facta sunt inri . Ibidem x. 26. Nescitis, quod ii
qui insadis currant, omnes pudem currunt,sed unus au pis mavium . Si eurrit , ut comprehendatis. Verum quod ad primam attinet Domini sententiam ex affectu, quo Christus peccatores pro sequitur, ut eos ad bonam frugem perducat, in ferre vult P. Gravina praelaudatum textum pauci isti
120쪽
Caput Primum rostati silvaiularuni minime severe . Et tamen LAugustinus sermone a. de verbis Domini, , Confirmavit Dominus inquit quod b, xit, scilicet quod pauci sunt, qui salvantur quia per angustam portam pauci intrant . Alio
autem loco hoc idem ipse ait Arcta est via, quae ducit ad vitam, pauci sunt , qui ingrediuntur per eam. Huic explicandi rationi inhaerent unanimiter SS. Patres de paucitate salvandorum agentes, quemadmodum infra ex Patrum catena liquido constabit . in nemini fas esse videtur sine temeritatis nota contendere se sum illum huic textui apprime non convenire
In ridentino enim Sess. . in Decreto de editione , usu sacrorum librorum divino plane .consilio sancitum est Ad omemta petulantia genia, ut nomo suae prudentiae mixtus in rebus
sensus contorquens, aut contra se um, quem ensis, e tenet S. Mater Ecclesia . . . . aut etiam eo
rea unanimem οὐ sum Patrum 'fam aeram Scripturum interpretari am it. Hoc saluberrimuin Decretum plures alias P. Gravinae coniecturas per
se exsufflare valet utpote quae proprio ingenio tantum, ut plurimum , nituntur, non spectata
Pergamus nunc ad Parabolam de homine discumbente ad regale nuptiarii convivium , in qua haec animadvertit . Gravina: mi unus nonis vestitus veste nuptiali figurat reprobos, reliquiis ceumbentes, quibus impletae sunt nuptiae, eleri os figurant hinc qui adhaerent sententiae de majori electorum numero inter Catholicos ad uu