Epitome manualis missionariorum orientalium ab admodum R.P. F. Carolo Francisco a Breno strict. observantiæ S.P. Francisci theol., fideique controversiarum praelectore generali olim compositi. Nunc vero in compendium redacti. & in quatuor partes divi

발행: 1736년

분량: 402페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

- IUman Poenitentiae Saeramentum institutum est; quocirca , etsi aliquot diebus absolutio Sacer dotalis differatur impendi , adhue moraliter , eum actibus antecedentibus Consessionis , dc Contritionis unitur , di compositum efficit morale, quod Gratiae deinde infusio eonsequitur cum caeteris donis annexis. Satisfactio quoque existit, dum Gratia confertur , non quidem in executione , quandoquidem ipsamet absolutione debet esse posterior , alioquin per ipsasmet Claves non imponeretur , sed in Poenitentis acceptatione , quae prosecto absolutionem pra

cedit, εc proinde ejusdem Poenitentiae pars dici potest sive integralis . sive essentialis.

ARTICULUS MI INTUS

aesta nonnulla resolvavsur .

3so. Uaeres 1. Quosnam effectus causet in Anima recte disposita Poenitetitiae

Sacramentum

311. Resp. Haec sequentia citra controver- , sam causati . I. Gratiae habitualis infusionem , vel augmentum . II. Peccatorum quoad reatum culpae dimissionem , & commutationem poenae de aeterna in temporalem . III. Diminutionem quoque pCenae temporalis juxta dispositionis antecedentis mensuram . IV. Reviviscentiam meritorum 4 quae per laethalo peccatum erant mortificata. V. Auxilia ad praecavenda imposterum peccata . VI. Ius ad vitam aeternam ob

merita Christi , quod quidem peccando fuerat

amissum . VII. Indomitarum passionum , a Cesservescentium Animi motuum compressionem, atque mitigationem: hinc videmus huie sacramento irequentem. dignamque naVantes ope

192쪽

189 operam , nedum Ia thalibus abstinere, verum etiam in graviora raro labi venialia. Qu eres II, Quantus , Sc qualis dolor

id Poenitentiae fructuosam receptionem requiratur pSs s. Resp. Do Iorem , non quidem sensitivum, sed rationalem , duplicem esse , intensivuin scilicet , Sc appretiativum . Appretiativus est, qui majus malum conset Dei offensani, quam quodcumque aliud malum , quod libenti animo eligeret, potius mori, quam ulteriust Deum offendere paratus . Intensivus, sed Grais

ualis est, quo de objectis nobis molestis plus,

vel minus amaritudinis sumimus juxta eorum varietatem, ita ut in eo genere major, vel minor datur excessus, qui tamen minime sussiceret ut talis est, ad praeponendum ineommodum , quod experimur, quibuscumque aliis malis, nisi talis esset appretiative , actin substantia sua . Dicendum est igitur , requiri quidem ad Poenitentiam dolorem appretiative summum , non

tamen grauualiter.

3sq. Prima pars patet: nam talis dolor ad Poenitentiam requiritur, ut quibuscumque Deus praeseratur , ita ut voluntas quodcumque aliud malum eligere parata sit, quam peccatum : cum enim Deus sit ultimus finis, & summum Bonum, Sc propterea: super omnia diligendus , ejus jactura per peccatum plus aestimari debet , quam cujuscunque alterius rei or- - .dirxis inferioris; adeoque peccatum, hujus damni causa , majorem meretur detestationem an pretiative , quam cujuscunque alterius Eeneris incommodum . Et ita. sentiunt communiter .

Theologi μ

193쪽

Seeunda quoque pars suadetur: nam h id sufficientem Poenitentiae dispositionem suffieit ille dolor , quo fit vera ad Deum conversio a excluditurque penitus voluntas peccandi, e sTriden. sess. Iq. cap. I. Dolore autem summe iappretiativo , non tamen intensive summo, fit vera ad Ueum conve Isio , excluditurque penitus omnis voluntas peccandi : supponitur quippe praelatio detestationis , ac fugae cujuscunque peccati, quibuscunque incommodIs , quae OC- currere possent ; ergo sussicit dolor appretia- stive summus, etsi non summu ς intensve , uti lad praeceptum charitatis servandum non requiri summam intensionem, docet Angelicus Doct. l2.2. quaest. qq. art. 4. & F. Seraph. Bonavent. q. distin. I 6. art. a. quaest. l. Subtilis 3. dist. 27. quaest. uni c. Tum quia Ecclesia hujusmodi sumismum intensive dolorem minime exigit profecto difficillimum, & propterea in Maria Magdalena a Deo commendatum : tum quia uti amorem Dei, ita dolorem quoque de peccatis etiam in Vitis Sanctis animadvertimus inaequalem , &propterea Ioan . . diei turr D Domo Patris mei mansiones multae sunt: tumqui a peccata inter se in gravitate differunt, nisi velimus cum Joviniano desipere ; ergo dolor etsi appretiative iae qualis, intensive inaequalis esse potest , juxta sdiversa eorum turpitudinem, quam propterea Ecclesia diversitate quoqsse poenarum , quas ad Sacramentum accedentibus imponit, optime dignoscit; igitur dolor ad veram Poenitentiam requisitus non est ite cessario summus intensive , sed sufficit appretiativo . Legantur Bellar. t O. I.

controver. lib. 2. cap. I I. Brancat. nost. ae Poenit. disp. 7. art. 9.& disput. 8. art. 5. , ubi ex Veteribus Seholasticis Thesim nostram firmat. Quaeres III. An propositum amplius

194쪽

Isrnon peecandi necessario requiratur , & quidem explicite , non vero implicite solummodo, &quatenus virtualiter in contritione prae continetur 3 37. Resp. ad utrumque assirmative ; &quidem prima pars asserti , quam definiunt Flore n. in Instruc. Armen. , & Triden. ses. I 4. cap. q. patet; nam intelligi nequit converso , &nova vita, ae de tellatio antiquae , quae L Scripturis exiguntur, abs de firmissima voluntatonori amplius peccandi: in his autem consistityr Opositum, quod a tempore futuro pendet, Legi s implendae, quod quidem etiam Haeretici Oecidentales confitentur Hostes Poenitentiae dicentes eum Luthero: Optima Menitentia , nosa

3s 8. Secunda pars asserti, quam plures Theologi tenent a Mastrio nostro cit. t Om. 4. Disp. s. art. 2. , evincitur ex Trident. sess. 6 caP. . & q. cap. Iq. ubi praeter caeteras dispositiones, quae ibi enumerantur, exigitur novae vitae propositum ; ergo explicite requiritur, alio in quin frustra adderetur, si se ficeret quaten uxprae contentum; scut frustra poneretur Votum . Consessionis suo tempore habendae , si ejusdem praeeontinentia in Contritione vel charitate sus- seeret , quod tamen falsum est ex eodem Triden .sess. Iq. cap. .: & ratio est clara : nam Poenitentia est odium peccati ne dum praeteriti , sed etiam futuri: odium autem pecca;i futuri nori potest intelligi absque proposito firmo explicito non amplius illud eommittendi . Et sane ridiculum est, propositum formale , & explicitum ad emendationem magis em cox minime fuisse praescriptum , bene vero virtuale , & implicitum, tanta nequaquam profecto pollens vir

tute

195쪽

tiam requirantur tot dolores , quot sunt peccata , vel sufficiat unus pro omnibus distinctis peccatis 3 6o. Resp. non esse neeessarios tot actus doloris , quot sunt peccata, sed unum sufficere somnia respicientem . Ratio est, quia hujusmo

di neeessitas neque ex Sacris Literis , neque ex Conciliis , & Ecclesiae Doctrina eruitur , neque fit ma ratione fuleitur : Scripturae en in acum Poenitentiae meminerunt , plures actus mi ni me praescribunt, sed unum; Psal. enim Ios. 6.habetur: Peccavimus cum Patribus no stris , in

juste egimus, iniquitatem fecimus; item P Lyci .r I. ADerte faciem tuam P peccatis meis , σ om nes iniquitates meas dele. Psal. 24. Delicta su-

ventutis meae , Ur ignorantias meas ne memineris. Flore n. autem Ioe. cita dolorem solummodo eommemorat peccatorum , minime vero actus

distinctos omnia singillatim respicientes. 36 I. Ratio autem est , quia motivum odii

habendi peceata, quatenus objectum Poenitentiae, idem in omnibus est, nempe quia Deo diseptieent summo bono , aeternam Beatitudinem avellunt , perpetuamqne indu eunt damnationem ; ergo sieuti eodem actu Fidei omnia ejusdem objecta materialia respiciuntur, quia objectum formale in omnibus idem est, nempe Divina veracitas, ita, quia in omnibus peccatis idem est motivum detestationis , actus multiplicari nequaquam debent ad multitudinem Peceatorum . Itaque peccata omnia in particulari ad memoriam quidem revoeanda sunt, ut Clavibus in Consessione Saeramentali subdantur: pro concipiendo tamen vero de ipsis dolore ad Sacramentum neecssario, suffieit in confuso ad memoriam revocare, ipsaque ob motiva superius

196쪽

Is Itius eYpressa ex eorde detestari , firmumque propositum Hicere non amplius eadem com mittendi. 362. Quaeres Ult Quid sit Poenitentia privata , publica , & solemnis , de quibus ita a frequenter antiqui Canones sermonem instituunt 363. Resp. Poenitentiam privatam eam esse. in qua peccata occulta , & secreta, vel publica secreto Sacerdoti deteguntur , a quo publicae nequaquam exponuntur notitiae , nec satisfactio imponitur coram Ecclesia peragenda ; vel si publice, non ita fieri debet, ut ex ea qualitas criminis innotestatis Poenitentia publica est illa, in qua erimina enormia , & coram

aliis patrata apud Eeclesiam publice aperiuntur, & publiea quoque satisfamo peragitur: quo pacto graviores culpae in Monasteriis strictioris disciplinae eorrigi solent . Poenitentia solemnis publicitati multa superaddit: nam publica pro quibuscumque publicis criminibus imponebatur; solemnis vero pro gravissimis tantum, & enormioribus eriminibus solebat imponi, scandalum in Populum ingerentibus . 364. Secundo Poenitentia publica repeti

poterat, solemnis vero unica tantum vice praesetibi consueverat, eo quia esset publica pro- sessio non ampliuq ad priora crimina redeundi, in quae si relabi Poenitentem eontigisset, aliis poenis plectebatur, quas reeenset Siricius Papa Epist. I. cap. '. Tertio Poenitentia publica Sacerdotibus quoque imponi poterat dist. 8 I. eap. Presbter, non autem solemnis, & propterea eadem affecti ad Clerum erant inhabiles, ex Innoc. I. Epist. 6. inarto Poenitentia solemnis imponi Conjugatis nequaquam poterat sine

mutuo consensu, ex Arelat.II. eap. 22. cum Pin '

197쪽

innuptis vero Matrimonium contrahere permittebatur, ex Tolet.VI. cap. 8. ob earnis fragilitatem. Quinto Poenitentiae solemnis ab Epissiopis tantum praescribebatur , & fieri reeonei-liatio , & pax Ecclesiae impertiri: non solem nis vero a Presbyteris quoque tribui consueverat, ex Carthag. ΙΙΙ. Can. II. , & 32. Ritus huiusmodi Poenitentiae erat. ΙΟPoenitentes nigra veste , ae cilleio induebantur . II. Caput cinere conspergebant & tondebantur , praeter foeminas , quae illud velabant, ex Agat. cap. l .; singulis jejunii diebus ad Ee-elesiam veniebant, capita Sacerdotibus submittebant manum imponentibus . III. Diebus Domini eis, & tempore Paschali exteris Fidelibus in Eeelesia stantibus, ipsi genua flectebant . Hujusmodi Ritus graves poenae Comitabantur. I. Enim Poenitentes ab Eucharistia

abstinebant, ex Cypriano de Lapsis. II. Ad Cl

rum promoveri non poterant, ex Siticio epist. I. III. a Nuptiis praeter adolescentes arcebantur, ex Leone Epist. I s. cap. I 4. IV. Ad militIam secularem non admittebantur, ex eodem. U. Unctione Infirmorum carebant, ex Innoc. I. ad Deeen. cap. 8. nee in Baptismo , aut Confirmatione suseeptores esse poterant, ex Parisie n. cap. ult. UI. Mortuos sepeliebant, ex Chartag. IV.

cap. 8 i. & a conviviis , balneis etsi invitati abstinentes, jejuniis , & orationibus in cinere,& eilleio vacare jubebantur, ex Tertul. lib. de Poeni t. 367. In Ecclesia quoque diversus erat locus juxta varium Poenitentium statum plus, vel minus ab Altari remoti, quo proximiores erant absolutioni , & Classes distinguebantur Flen. tium, Audientium , Prostratorum , Stantium.

198쪽

uae quidem disciplina pluribus sareulis viguit l

ira Concilio Nicaeno Ι. temperata est, & seueritibus sareulis adhuc mitior essecta, ne nilius rigor medicinae exasperaret vulnera Infit a Oxum s potiusquam sanaret.

SECTIO SECUNDA

triam Confeso explicita Peccatorum omnἰum sit ad Poenitentiae Saeramentum necessaria λι 62. η Aeobitis Poenitentiae Saeramentum non adeo displieeret, si peccata tan tum in genere , vel leviora , aut omissis circumstantiis speciem mutantibus , vel ni mium aggravantibus, aperire Sacerdotibus oporteret: at nolunt audire, requiri omnium peccatorum a quaecumque post diligens examen memoriae occurrunt, detectionem apud Saeer. dotem esse necessariam. Videndum est an Poenitentiae Sacramentum hujusmodi exigat Confessionem

ARTICULUS PRIMUS

Dicendum est , ad Poenitentia Sacramentum rite conficiendum , omnium prorsus peccatorum Dibalium , quae memoriae occurrunt, ac circumstantiarum specie diversarum Confessis-nem esse necessariam . 363. o Rob. breviter ex seriptura i Christust

Γ Dominus non dimittit peccata HO minibus, nisi per Apostolorum. & eo Iunias squi eisdem succedunt, Sacerdotum ministerium in Paenitentiae Sacramento: Matth. I 8. I 8. Q cumque alligaveritis super terram , erunt li-

199쪽

2 o. 2M Accipite Spiritum Sanctum e quorum remiseritis peccara remitιuntur eis, quorum retinueritis retenta sunt: at Sacerdotes , & Sue

eassores Apostolorum dimittere nequeunt pee-eata , nisi praemissa a Reis peccatorum omonium , & circumstantiarum saltem speciem mutantium explieita , distinctaque Confessione ς ergo ad veniam oblistendam in Poenitentiae S eramento Consessio haec criminum omnium

memoriae Occurrentium , atque circumstantiarum specie mutantium omnino est necessaria is Maj. est certa, eum in Evangeliis nullum aliud medium assignetur pro remissione peccatorum, praeter Apostolicam authoritatem, & propterea Tribunal ipsorum non est arbitrarium , sed neeessario ab iis , qui veniam eupiunt obtine-xe , conven4endum , & propterea cum eodem agendum , sicut Deus ipse conveniretur : Min.

etiam est perspicuar nullus enim est Judex increatis , qui de Causae meritis sibi ineognitis serie judicium possit, justamque dicere sententiam r hine videmus in Foris externis tot institui eriminales inquisitiones, Testiuin examina, Reorumque vellicationes, ut nimirum Iudiei Causae merita plene innotescant , atque iustam inde serre sententiam possit , ergo , cum in Foro Poenitentiali, in quo ministerialiter Sacerdos Iudex sedet Dei locum tenens , Cauissae metita, idest peccata manifestari nequeant, nisi Peeeator ipse revelet, sequitur apertissime ad salutatem eorum indulgentiam obtinendam

omnia ea fateri oportere , cum omnibus cir

200쪽

Idipsum ex Patribui ossenditur . 3 7 o. Asilius Magn. Quaest. Brevior. Inter. I 188. Necessariὸ , inquit, iis peccara aperiri debent , quibus credita eri dispensario Mysteriorum Dei . Siquidem rationem hanc in Paenitentia etiam veteri illos cernimus securos fuisse , quando in Evangelio scriptum est , quod manni confitebantur peccata sua, eτ in Actis Apostolicis ipsis , is quibus etiam baptiza-Bantur cuncti: Cyril. Ierosol. Chalec. I. Τem pus praesens est tempus Confessionis . Constere,s e perpetras ii sive verbo, sive opere, 'O

noctu , Me interdiu . Constere tempore acceptabili , in die salutis. Nissen. Peeeatricem , quamdam adhortans : Audacter, inquit, ostenis de Sacerdoti, quae sunt recond ta , Animi arcama , tamquam occulta vulnera Medico uetege; ipse er honbris , es' valetudinis tuae rationem habebit. Chrysost. Ηoin. 33. in Ioan . Vos aurem hortor, dilectissimi , ut es nemo opera nostramideat , singuli suam conscientiam ingredianis eur, 'udicem sibi rationem constituant , erissata sua in medium adducant, nisi velint ista, die illa horrenda Nn erso orbi manifeste ea parere : sanentur jam vulnera , sumatur Paenitentiae medicina. Alias plures aut horitates , tum ex Graeeis, tum ex Latinis Patribus haustas,& quidem lueuientissimas , qui videre cupit sadeat Iodoe. Coee. torn. 2. Thesaur. Cath. art. 3. q. Bellarm. tom. 3. Controver. lib. q. eap. 6. ergo ex Patribus ad Sacramentum Poenitentiae omnium Peeeatorum Confessio neeeLsaria est.

SEARCH

MENU NAVIGATION