Petri Marcellini Corradini S.R.E. cardinalis De primis antiqui Latii populis, urbibus, regibus, moribus, & festis; quibus accessit Setina, et circejensis historia libri tres. In duos tomos distincti. Tomus primus secundus

발행: 1748년

분량: 447페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

8 Vetus Latium Profanum

nos , ubi intenerint, posituros arma. Sin autem tandem libertatis

desiderium remordet animos, si e ui ess, si scietas equatio iuris est, si consanguineos nos Romanorum esse, quod olim pudebat, nunc gloriari licet ,sifocialis illis exercitus is es, quo adjuncto duplicentiiresfuas, quem secernere ab se C s. bellis propriis ponendis fumendisque noti ut, cur non omnia aequantur Z cur non alter ab Latinis

Consul datur ubi pars tirium, ibi es' Imperii pari es . Ed quidem nobis boc per se baud nimis amplum, quippe concedentibus Romam eaput Latio esse: sed ut amplum videri posset diuturna patientia fecimus 3 at qui se quando unquam confriandi Imperii, usurpanae libertatis optastis , en hoc tempus ad M, in virtute vestra, es' Deum benignitate mobis datum. Tentastis patientiam negando militem, quis dubitat exarsise eos, quum plus ducentorum annorum morem soneremus, pertulerunt tamen bunc dolorem: 'Bellum nostro nomine

cum Pelignisgessimus . Qui ire nostrum quidem sinium per nos tuendorum ius antea dabant , nibit intercesserunt, Sidicinos in sidem receptos, Campanos ab se ad nos desse, exercitus nos parare adetersus Samnites faederatos suos audiverunt, nec moveruntse ab Urbe; tinde haec illis tanta modestia, nisi a conscientia virium, in nostrarum, in suarum Idoneos auctores babeo, qιιaerentibus de nobis Samnitibus ita responsum ab Senatu Romano est e, ut facile appareret , ne 'ses quidem jam postulare, ut Latium sub Romano imperio sit, usurpate modo postulando eo, quod illi vobis taciti concedunt; si

quem hoc dicere metus probibet , en ego ibe, audiente non Populo Romano modo , Senatuque , sed fove ipso, qui Capitolium incolit , profiteor me dicturum, uisi nos in Edere, ac societate esse etelint, Consulem alterum ab nobis, Senatusque partem accipiant. Haec ferociter nonsua Lirii serum , sed pollicenti, clamore, eu' assensu omnes permiserunt, ut ageret, diceretque quae e Repubtica nominis Latini, fdequestia viderentur: deinceps Livius haec subdit: Ubi est Romam ventum , in Capitolio ei Senatus datus est, ibi cum T. Manlius C egisset ctim eis ex auctoritate Patrum , ne Samnitibus iaederatis bellum infrrent, Annius , tanquam victor armis Capitolium caepisset ,

non Legatus iure Gentium ititus loqueretur. Pompus erat, Inquit,

T. Aanli , et osque P. C. tandem jam vos nobiseum niuit pro Imperio

92쪽

Liber I. Caput VIII.

agere quum forentissimum Deorum benignitate nunc Latium armis, mirisque, Samnitibus bello vi Iis,Sidicinis, Campanisquetoriis,nunc etiam Volscis a Uunctis, videretis i Colonias quoque mestras Latianum Romano praetulisse Imperium ἱ sed quoniam vos Regno impo-tεnti em , ut imponatis non inducitis in animum , nos quamquam armis possumus asserere Latium in libertatem, consanguinitati tamen boe dabimus, ut conditiones pacis feramus aequas utrisque, quo niam mires quoque aequari Diis immortalibus placuit. Consulem alterum Roma, alterum ex Latio creari oportet, Senatus partem aequam ex utraque gente esse, unum Populum, unam Rempublicam fieri, Ur ut Imperii eadem sedes st, idemque omnibus nomen, quoniam ab alterutra parte concedi necesse est, quod utrisque bene tertat, sit baee sane Patria potior, Romani omnes vocemur. Annio Manlius Consul respondit, gladio libertatem Senatus se defensurum, Sc publico nomine bellum Latinis indixit; hoc bello fer. tur ad Veserim in Campania Latinos devictos, & eorum Praetores trucidatos, adeo vero oorum OpeS aizritae sun r, ut, quod scriptum reliquit Livius lib. 8.: Torquato Consuli victorem exercitum ad populandos agros eorum ducenti, dederent se omnes Latini: Latium agro mulctatum, extra poenamfuere Laurentes , quia non dei iverant, eum fis renovari foedus iussum , renovaturque quot annis post diem decimum Latinarum: id ipsum narrant Cicero Ossic. lib. 3. Auctor de Viris Illustribus, Valerius Maximus lib. I. cap. 7., Plinius lib. χχ. cap. 3. , Eutropius lib. 2. , Orosius lib. 3. cap.9., de alii. At Latini obiram agri amii si rebellantes, novo praelio a in Publilio & T. Amilio Coss. fusi sunt, deinceps Tiburtes , Pramestinos, Veliternos, de Lanuinos, qui ad Pedum copias contraxerant, L. Camillus Cos. oppugnavit , Antiates C. Moenius alter Consul in deditionem recepit, Latiumque omne Romano Imperio subactum; quinimmo quum in Senatu proponeretur, an Urbes Latinorum evertendar, aut in pace continendae essent, Camilli Consulis precibus decretum est, sociali, de gnatae genti parcendum. Lanuvinis itaque Civitas data, sacraque sua reddita, cum eo, ut arules Sospitae Iunonis communis Lanuinis municipibus cum Populo Romano esset: Aricini, Nomentani, &Pedani eodem jure, quo Lanuv ini in Civitatem cooptati ; Tusculanis

93쪽

86 Vetus Latium Profanum

servata Civitas, quam habebant, crimcnque rebellionis a publicata fraude in paucos auctores versum; in Veliternos veteres Cives Romanos , quod toties rebellassent, graviter saevitum, & muri dejecti,M Senatus inde abductus, jussique Senatores trans Tiberim habitare, ut is, qui cis Tiberim inventus esset, usque ad mille pondo mutet enomine pendereti in agrum Senatorum Coloni missi , quibus adscriptis speciem antiquae frequentiae Velitrae reciperent, Antium nova Colonia missa , cum eo, ut Antiatibus permitteretur, si bc ipsi adscribi Coloni vellent, naves inde longae abactae, quae partim Romae in . Navalia subductae, partim incensae sunt, rostrisque earum suggestum in Foro extructum adornatum est, Rostraque id templum appellatum , quae C. Maenius in Suggestu Fori adfixit. interdictum etiar mari Antiati Populo est, eique Civitas data: Tiburtes, Praenestinique agro mulctati, non solum ob recens rebellionis commune crimen, sed quod taedio Imperii Romani, cum Gallis arma quondam con

classent; caeteris Latinis Populis connubia, commercia, de concilia

inter se ademerunt testimonio Livii dicto lib. 8.,Velleii Paterculi lib. 2. Plinii lib. 3 q. cap. ., Lucii Flori lib. I. cap. I I , Eutropii lib. 2. , &aliorum.

Ita Latinorum Rempublicam Romani , suo Imperio accensuerunt, atque hoc tempore Latini ad Lucum Ferentinae rerum comis munium causa convocari desierunt, quod ex Cincio, quem citat Festus loco superius adducto constat; quoniam vero Cicero, qui trecentos post annos floruit, Latinos etiam foederatos in I Jalbi defensione .

appellat eo foedere, quod Sp. Cassio, in Postumo Cominio Costactum

est, hinc Sigonius de Antiq. Jur. Ital. lib. I. cap. 3. ad finem conjicit Latinam gentem ob recens meritum, vetustum foedus secum a Cassio ictum, recuperasse, quod probatur ex Livio , quem miror Si-gonium praeteriisse, is enim dec. 3. lib. 3. pluribus locis Latinos socios

Populi Romani affirmat, & dec. 3. lib.7. agens de Latinis militibus ad bellum Siculum missis, haec scribit: Caeterum transportari milites in Siciliam in erat major pars Latini nominii sociorumque ) prope magni motus causa fuere: fremitus enim inter Latinos ,sociosque in conciliis ortus: decimum annum delectibus, sipendiis exhaustos esse : quot annia ferme clade magna pugnare erc. Hae acta in concialiis

94쪽

Liber I. Caput VIII. . 87

his, triginta tum Coloniae Populi Romani erant, ex jis duodecim, cum omnium Legationes Rome essent, negaverunt Consulibus esse, unde milites pecuniamque darent; eae fuere Ardea , Nepete, Sti

trium, Circaeii, Alba, Carseoli, Suessa, Sora, Setia, Cales, Narnia, Interamna , subditque Livius Signiam , dc Norbam ex Latinis in . fide stetisse ; ex quibus apparet permissum fuisse Latinis eo anno, quo Consulatum tenebant abius Maximus V., & Fulvius Flaccus IIII. idest DXLI. ab V. C. concilia habere, id quod post Latinae

gentis excidium solemni decreto Senatus suerat inhibitum, de concessum non fuisset nisi foedere antiquo recuperato. Porro ex his puto apud Ferentinae Lucum Latinos post id tempus convenisse, tum Latinarum seriarum causa, quae usque ad extrema Romani Imperii tempora durarunt, propter Fori celebritatem, Sc res eorum publicas decernendas, quamvis fatear a P. Decio Mure in posterum Latinam gentem nomine tantum, non autem re liberam fuisse, populumque Romanum eorum conciliis non adfuisse ut prius, id quod tantum testatur Festus ubi supra, foederatos enim, Se socios Romani eos appellabant, sed imperata eorum facere compellebant. His postis, sequitur Dictatorum, Praetorum, Sc Praesdum nomen, N: meritum ab Albanis ,-Latinis in Romanos derivasse, ut testantur Dionysius, Se Livius, qui Praetorum , Ze Praesdum meminerunt.

Scriptum quoque reperio apud eundem Dionysum lib. 3. , Romanorum Reges aliquo Latinorum Oppido capto, exemplo Albanorum , Dictatorem Civibus praesecisse, qui Oppidi Praefecturam haberet : sic Tarquinius Superbus Aruntem Tarquinium ex fratre nepotem Collatinis Dictatorem fecit, quod exemplum sequuti Latini populi longo aevo etiam post Latium devictum consueverunt sibi Dictatorem creare ; legimus namque Fidenates, Lavinienses, Tusculanos , Lanuvinos, quin adeo omnes penὸ Latinas Urbes Dictatorem fecisse

Spartiano in Adriano teste, qui scribit Adrianum per Latina oppida Dictaturam obiisse, quod te Cicero pro Milone probati qui narrat

Milonem suo tempore Dictatorem Lanuvinum factum ad prodem dum Flaminem Lanuvii, atque Livius lib. I., te Alexander ab Alexandro Geniat.lib. I .cap.S., 8c lib.φcap. 23. confirmant. Quae satis

sint ad Rempublicam Latinorum, de foedera cum Romanis ab jis icta asserendum. CAPUT

95쪽

Vetus Latium Presanum

CAPUT IX.

De publicis Latinorum sacris Conventibus.

Iximus de conciliis, & foederibus Latinae gentis, nunc de sacris illius conventibus dicendum superest. Praeter ferias Latinas in monte Albano, & Latiari, de quibus superiori Capite verba fecimus, habuit Latina gens alias AEdes sacras, in quibus quot annis omnium Urbium Praesides, & Dictatores, seu Praetores pro salute Populi Latini sacra facere oportebat. Illud sane Templum, solemne jis fertur, quod Lavinii positum erat, Se Veneri genitrici dicatum teste Strabone lib. s. r In medio barum Urbium est Lavinium, quod habet omnibus Latinis commune Fanum Veneris , ejus administratio a Majoribases ad Ardeates propagata , unde hujus fidis cura ab initio Ardeatibus haud fuit commissa, quo vero pacto in posterum Lavinienses sacrorum Veneris administrationem Ardeatibus concesserint, non li. quet. Id Templum Ameam condidisse perhibent quum Lavinius construeret, quod tradit Dionysius lib. I. , ubi haec resert: Caetermn AEneas , post quam Templis, caeterisque ornamentis id oppidumsatis instruxit, quorum pleraque ad nostra tempora duraverunt: ex quibus palam est AEneam plura Lavinii condidisse Templa, de quoniam is in omnibus locis suae peregrinationis Templa Veneri matri aedificaverat, ut infra dicemus, facilὸ est aflirmare Lavinii, quam Urbem sedem Imperii sui constituit, matri AEdem vovisse, prout Eusthatius in Dionysium notat; quibus si addas Lavinium conditum ab AEnea Veneris vaticinio, & Deorum Penatum impulsu testimonio Auctoris Origin. Gent. Roman. , & priscum ritum totius Latinae gentis in eo Templo pro communi faluta satis diebus Veneri sacrificandi, facile intelliges AEneam id Templum condidisse, quod diserte testatur Plutarchus Problem. cap.q3. vcl qq. , qui hisce verbis rem enucleatestiud es, quod Veneralibus, qui est dies Veneris festus, multum vini ex Templo Veneris profundunt. An illud, quod multi dicunt, Me-

rentium Etruscorum Lucem ad Aneam misisse, qui cum eo D M. faceret

96쪽

Liber I. Caput IX.

faceret, ut quotannis certum vini numerum ab eo acciperent, quod

postea quum AEneas poscenti negasset, pollicitum Tyrrbenis ferunt,

sipraelio licisset, tinum daturum ; re cognita AEneam Diis immorialibus vinum consecrasse, post victoriam deinde collectum Templo Veneris effudisse es c. Hinc comperimus Veneris I Edem AEneae aetate Lavinii mansisse , quippe jam Cap. . diximiis, id quod Plutarchus AEneae aevo factum esse scribit, accidisse Ascanio, seu ut Festus verb. Oscillum scribit, Latino . Quocunque igitur tempore, Latini scili-eet, Eneae , vel Ascanii is dies Veneri festus institutus sit, dilucidum est, illum AEnea vivente, aut statim desuncto solemnein habitur rpropterea si Veneri in Templo jam Lavinii condito vinum effusum

est a Latino, aut ab AEnea, vel ab Ascanio vix patre mortuo, palam est id Templum AEneae aetate constructum. Sunt qui reserant quotannis Romanorum Reges, Dictatores

quoque, Consules, te Magistratus Romanos quo die dignitatem inibant, in hoc Templo sacrificia Veneri obtulisse, nam Dionysius lib. I. , Livius itidem lib. I., ac Plutarchus in Romulo produnt Romulum, omnesque Reges, qui ei successerunt Lavinii quotannis

sacrificasse, Se Titum Tatium, qui cum Romulo regnabat, Laurentum opera , dum Lavinium ad sacrificandum venisset, & sacra cum Romulo faceret, occisum fuisse. Veruntamen laudati Scriptores nomen Templi non enunciant, & palam est id Templum Uellae sacratum fuisse; quandoquidem Macrobius Saturnal.lib. 3.cap.q.: Eodem, inquit, nomine appellatis in Vestam quam de numero Penatium , aut certe comitem eorum esse manifestum est: adeo ut ,-Consules, Praetores, seu Dictatores cum adeunt Magistratum, Latinii rem

dioinam faciunt Penatibus pariter in Vestia. Id ipsum assirmat Cicero lib. 2. de natura Deorum, unde non Veneri, sed Vellae, &Donatibus Romani Magistratus, Regum exemplo , Lavinii sacra iecerunt. Etenim quamvis Livius lib. I. de Numa loquens haec tradat : Virgines Vesta legit Alba oriundum Sacerdotium , Genti conditoris haud alienum, attamen manifestum fit Vestae Numenta,& sacra, Albanos ab AEnea qui ea Lavinium transvexit accepisse, id enim testantur aperte Dionysius lib. 2. pag. I 23. 5c S. Augustinus

lib. 3. de Civit. Dei cap. i8. Sacra, inquit, fatalia s Vestae) quae

97쪽

Vo Uetus Latium Profanum

iam treι, in quibus fuerant presserunt Civitates, cum ab illa incendio liberare non possent, Metellus Pontifex suae quodammodo δε- lutis oblitus , irruens , ea semiustulatus abripuit, unde Richius de prini. Italiae Colonis cap. I a. arguit sacra primum Ilio, Lavinium ,

Se Albam transportata, proxime autem Romam .

Porro in hoc Vestae Lavinati Templo erat adytum, ubi Dii magni Samothraciae, Pen tes scilicet, & Palladium servabantur; haec facra Dardanus in Urbe, quam condidit, dcquam de suo nomine nuncupavit, posuit, quae postea ejus nepotes Ilio consumto eo transtulerunt; Ilienses autem Templum, e adytum ipsis in Arce secerunt, Sc quum ea divinitus sibi mi ssa ducerent, quam maxima cura servarunt, quippe ex illis publicam salutem pendere credebant; at quum Urbis pars inferior oppugnaretur, serunt .mneam , qui amcem tenςbat cx adytis sacra Penatium, εc Palladium, quod adhuc supererat, secum tu Italiam, Sc Lavinium transportalle, ut legitur apud Auctorem Origin. Gent. Roman. , unde ait Varro lib. q. de ling. Latin.: Oppidum, quod primum conditum in Latio stirpis Romanae Lavinium, nam ibi Dii Penates nostri. Dionysius tamen lib. I., Palladium in Vestae Templo a Uirginibus custoditum scribit, Ec de Penatium custodia in eodem Templo nil meminit, Ze iterum lib. 2. , de fusius apud Asconium Paedianum in Orationem

Ciceronis pro M. Scauro. Timaeus vero GraecuS Scriptor memoriae

prodidit, simulacra Penatium Lavinii ab Enea posita caducea , serrea, εἰ aerea, vel ex Trojana testa fictili condita fuisse, idque se cognovisse ait ex ipsis Civibus eodem Dionysio lib. I. teste, quo loci inquit Timaeum id haud testari potuisse, cum Laviniensibus, qui

sacra non ministrassent, ea videre non liceret, & Sacerdotibus ea .

describere, aut quo habitu, qua sorma essent, Sc quid in adytis contineretur , asserere esset inhibitum, inde subjicit: iauae autem mibi usi sunt perspecta ,stcognita, nec ulla Religio vetat scribere, sunt haec: Templum Romae non procul foro ostenditur secundum viam , quae ad carinas fert compendio, situm in loco obscuro propter circumiecta aedificia, qui Romano vulgo Subolivis dicitur, in eo positae sunt ri janorum Deorum imagines, cum inscriptione DENAS, quae Penates Agnificat, sunt autem basiati duo Iuvenes babitu sedentium,

98쪽

admodum antiqui operis, alia quoque multa in antiquis Templisborum Deorum Idola conspeximus, in in omnibus duos Iuvenes militari babitu. Hactenus Dionysius, qui narrans miraculum, quod accidisse , ait quum Ascanius illorum simulacra in Albanum Templum transportare vellet, de quo cap.7. verba secimus, aperte innuit Templum Lavinii Penatibus ab AEnea conditum , aliud ab aede Veneris, ubiis Palladium posuit, fuisse. Sed ex Virgilii sententia Vesta inter Deos Penates numeratur, is enim lib.a. Georgic. in fine haec habet rDi Patrii Indigetes, em Romule, Vestaque mater, tuae Tuscum Tiberim, in Romana Palatia sertas . de iterum lib. 2. Kneid. ex persona Hectoris sic canit: Sacra , suosque tibi commendat Troya Penates. dc mox subjicit: Sic ait, Er manibus tittas, Vestamque potentem

Aternumque ad tis sert penetralibus ignem. Ex quibus Macrobius Saturna l. lib. 3. cap. q. supra adductus putat Vestam de numero Penatium, aut certe eorum comitem sutile, quod& Lucanus lib.9. vers993. hisce versibus testatur :Di cinerum Pbrnias colitιs quicumque riainas AEneaeque mei, quos nunc Laviniasedes Servat, Ur Alba lares, in quorum lucet in aris

Ignis adbue Phrnius, nultique aspecta tirorum Pallas in abstruso pignus memorabile Templa.

Ex quo desumitur Vestam una cum aliis Penatibus in uno, eodemque Templo Lavinii cultam. Quoniam vero alii reserunt Penates, Terram, tu Coelum fuisse, duasque imagines maris, & foeminae, exhibuisse, licet Populus rudis Castorem, de Pollucem eos esse traderet, ut habes ex Varrone lib. . ling. Latin.; alii dicunt Minervam, Iovem , bc Mercurium Penates, quos bEneas e Troja transvexit, fuisse. Alii demum addunt Neptunum, & Apollinem quos Virgilius

lib. 2. Eneidos muros Trojanos extruxisse scribit, vel aliorum Numinum nomina produnt, ut videre est apud Macrobium loco quo supra, Servium ad lib. 3. AEneidos, Hyginum, Citeronem lib. a. de natur. Deor. , de alios, neque fas est oculatos testes antiquos adducere,

M a qui

99쪽

92 Vetus Latium Profanum

qui corum simulacra in Penetralibus ipsis viderint, quod Religione

vetitum ellit eos videre, aut visos aliis revelare; propterea non assirmo Eneam in Vestae Templo, quod Lavinii erat, Penatium simulacra posuisse, dc tantummodo pro certo habeo Magistratus Romanos , non in Veneris Templo, sed in illo Vestae, Ec Penatium Lavinii quotannis sacra fecisse. Neque dicas Veneris aedem Lavinii ab IEnea constructam fabulosam fuisse, quod Cincius, de Varro apud Macrobium Saturnal. lib. l. cap. I 2. Veneris nomen sub Regibus Romanis, neque Latinum , neque Graecum futile narrent, quin adeo Romulo, & succes,soribus absconditum, ut in Saliorum carminibus nulla Veneris esset memoria, dc ab antiquis Romanis nullus dies festus, nullumque ia-crificium Veneri institutum: quae probant Lavinii, ubi Romulus quotannis sacrificasse fertur, Veneris fidem eo tempore haud positam;

quippe si illius cultus Lavinii fuisset, te Templum , Romulus, qui ad

Eneam de Albanorum Reges genus reserebat, in Urbem rccens a se constructam; facile Veneris sacra transvexistet, ut Samuel Bochartus,le Cluverius autumant; praesertim quod Venerem AEneae matrem fecisse dicitur primus omnium Homerus, qui longe post tempora Trojani belli vixit, & AEneam, quem noscebat vulgari matre procreatum , Veneris filium induxit, ut habes ex Richio de Primis Ital. Colon. cap. I 2. Istoruni quippe somnia statim intelliges , si consideres eos asserere, non quod Latini, Sc Romani, sed quod ipsi aetatibus computatiS, Sc genealogiis relatis, ex argumentis, de conjecturis deduxerunt ψ enim vcro constat Macrobium, non ea quae ipsi sentiunt, sed diversa retulisse; is enim plures sententias antiquorum referens ait, Romulum primum mensem a patre suo Marte Martium, secundum Aprilem,quasi Aphrilem a spuma,quam Graeci Aphron vocant, unde orta Venus credebatur, appellasse: Ut primum quidem mensem a patre suo Marte, fecundum ab AEneae matre Venere nominaret, Urbi Romani scilicet) potissmum anni principia semarant, a quibus

esset Romani nominis origo, eum bodieque in sacris Martem patrem,

Venerem genitricem vocemus.

Hinc sequitur non defuisse Romanos historicos vetustissimos, qui Veneris Numen, de nomen Romuli aetate Romae auditum pro derent di Disiti oci by Coo i

100쪽

Liber I. Caput IX.

derent, quinimmo si in indigitamentis, quibus nil Romae magis antiquum , Venus genitrix dicebatur, dilucidum fit, Sacerdotes Romanos a die , quo Romulus Urbem fundavit , Venerem in sacris invocasse & eoluisse, quis enim crederet Quirites post Reges exactos Venerem genitricem, dc sic eorum parentem putasse, si haec fama ex saetis ipsis, Sc. Pontificalibus libris, quos a Regibus habuerunt, Orta non esset Et quamvis Macrobius subdat aliorum opiniones, & praesertim illam Cincii, qui negat Romanos Aprilem a Venere dixisse, quod nullus dies festus, nullumque insigne eo mense, Veneri a majoribus institutum esset, ejusque nulla in Saliorum carminibus memoria habita; attamen indigitamenta, quorum meminit Macrobius , carminum Saliorum desectum supplebant. Solus itaque Varro testatus est Ueneris cultum Romanis Regibus ignotum, quippE Macrobius eius sententiam neque probat, neque respuit, quin ex ejusdem integra lectione apparet, eum de omnium sere Deorum Romanorum originibus dubitasse, de nominibus etiam, & varias semper opiniones rςtulisse, M lib. I. cap. 2 t. diserte asserere Romulum,& Quirites Veneri Aprilem mensem dicasse ; unde Iulius Caesar, quia Iulo Veneris nepote genus ducere videri volebat, volens etiam indigitamentis , & famae priscae adhaerere, post victoriam Pharsalicam Veneri genitrici Templum, quod antea voverat, Romae in Foro suo

posivilla fertur, eique spolia de hostibus dedicasse testimonio Diony-fii lib. q3., dc Appiani lib. a. de Bello Civili.

Caeterum sive Romulus hujus Numinis cultum Romae exhibuerit , sive non, parum refert ad evincendum Lavinii aedem Veneris fabulosam . Quandoquidem eum neque Fauni, neque Pici, Latini, Aneae aut aliorum Regum, illorum etiam uxorum , dc filiorum c*tum, Romae instituisse ferunt; & tamen Laurenti, Albae, Lavinii, id

in aliis proximis Latii Urbibus palam est jisdem Templa dicata, Scsacra facta suille . Praeterea meminisse juvet, Dionysium lib. I. peregrinationem Kneae describentem enunciare plura Veneris Templa , quae in omni fere Urbe, aut loco, per quem ille transivit, erexit. Ait

enim is, JEneam ad Pallenen Thraciae peninsulam appulisse , Se ibi Veneri AEdem, de Oppidum a suo nomine condidis te, inde in aliam Insulam Cythera dictam, dein Zacynthum, dia in utroque loco Ve

neris

SEARCH

MENU NAVIGATION