장음표시 사용
181쪽
substantia statuerimus. Substantiam emo, inquit, si non pluribus, certe quatuor modis dici lateri c6 uenit. Vno .n modo quidditas substantia dicit: altero uniuersale. Vocat aut uniuersale, vel ideas, quod quide magis puto, vel id quod a multis ut multa sunt, diuersu m est. illud dico, quod per singuloru abstractionem abduci . tertio genus cuiusq; r quarto quod OIbus subiicit,& de ruo caetera dicunt, ipsum de nullo alio. Quaobrem deibiecto,inquit,oIum,de quo caetera dicunt,illud vero non item de alio,quidna sit, definiendu est.Hocin. potissimum substantia esse videt. Id porro quod est oibus subiectum, nee dicis de alio, uno modo dicis materia,
altero sorma,tertio qJ ex materia de forma concernis. quod magis vera est. Deinde subiectis exeptis, quid materiam diealiquid forma quid ex his concretu ,exponit. Nateriam videlicet aes: sorma, figuram talem: ex vir que conflatu, eam statuam. quare si forma prior est, de magis ensisi materia, nimiru de quod ex sorma materiaq; consistit, materia prius erit. Est aut forma prior qmateria, natura quidemiat non hac solu, sed etiam ipta etenim forma quaedam, Deus inquam, qui bonitas ipsa est, cunctis ipibus prior, effector & auctor esse dem rabitur .Forma aut v materia magis esse ens,in promptu est intelligere, considerantibus per formam quodque, non per materiam nuncupari, quinetiam, qm materia
ordinas & definis,idcirco forma magis est ens, et ipsa: Hse effatus ait.Nunc dictu est quas figura quidnam si substantia,ubi diximus id esse, qd non de subiecto dicitur, sed de quo caetera dicunt. Neq;.n. satis est, inquit, ad substantiae constitutionem,dicere subam id esse, Nde subiecto non dicitur: eum sit dubiu quidnam id sit quod cunctis subiicitur,&qd de nullo alio praedicatur.
qnque. n. materia orim subiectu ese videtur, quippe in qua quantitates,qualitates,assectiones, teraq; ingenerentur, de vicissim aboleantur. Nisi. n. materia est quae quanta, quae qualis, &OIno quae corpus, alatq; de tale quicquam efficitur,mmiru fugit nos existente gnatione, nec, quidnam sit quod esscitur, conspicimus. Praefatus igitur hane esse quae essiciatur, & ante hoc mat riam olum subiectu esse videri, nuc id ipsum co firmat. Nam caeteris, inquit sublatis) caetera vocans quantitates, qualitates, durities, mollitudines, & reliqua id genus nihil praeter ipsam materiam superesse videtur ut intelligatur ipsam cunctis esse subiectam. At solum subiectum est faba, profecto materia substantia suerit. Albedo. n. motusq;, ac caeterae affectiones effectus sunt atque potentiae corporum, nec substantiae debent a pellari,cu sit substantiae per se consistere, ipsa vero perte constare nequeant. Iongitudo vero, latitudo, altitudoq; , quantitates quaedam, no substantiae sunt.Superis
est igitur, ut cui haec primo insunt, & quod quantitatibus, affectionibusq; se blatis remanet, id substantia nil cupetur,quod quide est materia. Sed quia quod i qualitatibus, ct caeteris qui commemorauit, determinatur, materiam esse dixerat, idcirco ait. Materiam aut eam
dico quae neque quid per se ipsam, neque quantu, n que aliud quidquam dicitur idest quae ipsa per se consicerata, per negationem seiunctionemq; formaru , nullum decem praedicamentorum est, quibus ens omne continet, cum ens omne in haec resoluat, &in his inst. Sed neque negationem, inui, qualitatu quotita tumue, ut non quantu, aut non quale, vel quavis aliam subam appellare coveniti negationes.n.entia suntper accides,
non perstat quod per accidens est, non est substantia.
Ex his igitur consideratis, fit, ut materias stanti sit. aut esse no potes eterumseparabile que hoc aliquid dubsantia maxime videntur competere tuapropter, forma
id euod ex virisique connat,si statia magis qua materia videbitur esse. igitur sub nantia quae ex viri que, ea mate. ria inqua ormaq; eoinat,o mittenda .En rem ponerior, atque clara.Mam Ula etiam quodammodo ipsa materia M. De tertia vero considerare oportet. hac enim in maxime dubia. Atque eum substantia quaedam sensibilis rerum consensu omnium simi , in hisce primum ipsam qu
Ex his igit consideratis, si, ut materia iubflatia sit. Demonstrato ex iis, quae substantiae proprie intellectet adsunt, materiam sussiantiam esse videri, concludit,ac ex dictis, si cui considerare libeat, effici ait, ut materiast substantia: sed seri non posse, ut materia sit ea,quae proprie,magisci, substantia est.de in hune maxime modum argumentatur Substantiae,quae proprie intelligitur,hoc datum est,atque luppetit,ut separari valeat, Se per se esse, ac ut si hoc aliquid, i. vi indicari queat.materia autem nec separari, aut per se esse, nec demonstrari potest.materia igitur non est yprie substantia Sed sorma multo masis substantia esse videri pol, utpote quae materiam definiat, in ordinemq; redigat. Caeterum ac etiamnum magis quod ex forma materiaq; consistit, qm de per se esse,& digito mostrari valet. Qui cum est. At esse non potest, etenim separabile, atque hoc aliquid substantiae maxime videntur competere illud separabile pro per se esse dicit. Postu vero dixit quapropter forma,& id quod ex utrisque constat, substantia magis quam materia videbitur suggerit, sed substantia, quae
ex materia de serma collat, i. particularis ac indiuidua, omittenda est, cum sit forma, materiaq; posterior.qgenim ex aliquibus constat,hoc posterius est iis,ex quibus constatur,& in consesso per se consistit, ac oino est in subsistentia, sed & materiae, inquit, sermo omittendus est. nam de ipsa manifesta quodammodo est. Analogia nanque,t. proportione est manifesta, Ae nu quam ipsam sine larma consistere licuet, tamen fm quid obscura est ,ut quae nota astititiaq; argumentatione innotuerit. Si quidem negatione,& formarum velut expoliatione intelligitur, non ut semae per ea, quae sunt.
His igitur omissis, de tertia, hoc est de forma disserendum est. Haee enim maxime dubia est num ipsa per se sit, ut Platoni visum est, necne.
mis aut in principio quot modis subnantia definimus, dimini sintque horum seu esset a quid ditas videbatur, de ipsa nunc contemplatam ese videtur. Ope pretι .mess,ex notioribus nobis ad notiora simpliciter proficisci. Di
sunt. n. oes hoc modo,ex minus notis natura ad magis nota
proficiscentes, atque ut in rebus agendis hoc opus est, ut ex hisce quae cuique Ana sunt, quae sunt omnino bona curque bona oeciantur ,sic ex cuique notioribus ea, quae sunt nota natura, cuique e cienda sunt nota. Ea vero, qua singulis nota primaq; nt, parumpersaepe sunt nota, partim aut nihil veritatis nimirum habentiat tamen ex hisce, qua par quidem sunt nota, ipsi autem nota, enitendum est ea, qua omnino sunt nota, cognoscere, ad haec ipsa per ilia proficiscenti, quemadmodum diximus. iam autem in principio quot modis substantiam definimus,distinximus. Disputaturus de formis, possintne separabiles, ac per se absq; materia esse, an secus,deformis,que in materia habentur,nobique notε quoda- modo sunt, in primis disserere operaepretium sore ait.
182쪽
Ex his. n.intelligi posse, sintne illa, ut Platoni videbat,
an non. Dicit ergo qm aut in principio quot modissutiam definimus, distinximus ua pauloantequatuor
modis substantia definiri intelligiq; dicta est quidditas
ipsius,& uniuersale, genusq;, atque subiectu. Cum igitsuta quot modis intelligatur distinxerimus, ac unus eius intellectus quid ditas esse videat de quidditate, inquit, differendu est, hoc est de forma, quae in sensibilibus habetur, nee seiugi potest. Hincin.cognitio nostra serpet ad uniuersalia liue ideas, ut appareat sint ne, an perperam asserant. Poste vero dixit.De ipsa nunc comtemplandum esse videtur subiicit. Opers pretiu est.n. ad id quod notius est, trasi re idest comodissimum erit ad familiaria notioraq; nobis transire, & ex his ad obscuriora ignotioraq; reduci. Discunt. n. es hoc modo
Discimus. n.ex nobis cognitis, natura vero ignotis.hoc enim ligniscat cum ait ex minus notis natura ad nota magis. Nam quae nobis nota lunt , natura quoque sunt cognita, sed minus quam nobis. Dilcimus ergo ex notioribus nobis,ea quς natura sunt cognita, nobis aut
ignorans.Et hoc opus est cibus ut ex libi cognitis naturae familiaria discanti ut in rebus agendis legislatores id solent operam dare, ut ex iis quae bona lingulis sunt, perficiant, ut quae cino ac per se bona sunt, uniuersis ciuibus sint bona. Exeplicausa diuitiaep se bonae sunt, aliquis in ciuis opibus fretus, eis ad otum columeliam abutebatur.qui captus a magistratibus,ex lege punitus, notaq; affectus est, poenisq; datis ad sanitatem redivit,
tofis coleret ac obseruaret. Punitio ergo, quae perseno est bona,illi bona facta fuit, quippe qua temperans ac bonus est effectus, nec is tin, sed locupletissimus iliaque,s q uem diuitiis conlisus despiciebat, aut abusu diuitiaru opprimebat, resipuit,& ab iniuria temperauit. Quemadmodu igitur ex punitione quς nocenti de contumelioso bona fuit,diuitiae quae p se locupletibus singulis bonae sunt, sectae fuerunt bonae, sic ex cuique notis, quae naturae cognita sunt,singulis alit ignota,ea doctor esse,hoc est ignoranti efficere nota properati si-
genes .n. iis quae erant Alexandro nota, quae naturae
cognita sunt, ipsi nota reddidit. Ea vero,inqt,quae singulis nota primaq; sunt, perlaepe neque. n.semper &OIno, parum nota lunt, & paru habent aut nihil entis,i. veritatis. Nam plerisque in locis ens pro vero ipse lolet usurpare, vicissimq; non ens pro salso. Pueri .n .ut ipse
in physca dixit, oes viros quasi patres agnoscut,& hoc note ipsos appellant,quod parum aut nihil habet veritatis. Quatenus. n. ab hole genitus, ficies, non equos aut
boues patres vocat,hactenus para habet veritatis, qui vero cunctos sic appellat, nihil. Caetersi ex iis quae perperam nota sunt perperam enim cunctos homines patres suos esse putat ex male igitur notis,ipsi tamen notis postea ad veritatem reuocatur,suumq; patrem , caeteris hoibus dignoscit. Nos igitur quod insantibus usu
venit imitantes,ex male nobis obscurem notis,quae Oino ac natura cognita sunt,nouisse conabimur,ab his ut diximus, nobis cognitis ad illa transeuntes.
Atque primo de ipsa quaedam disserendi modo dicamus. Quiduitas est id quod dicitur unumquodque perfici O. n. esse tui ipsius,esse musici est, quappe cu non per te ipsum in cassis .atqM neque etiam omne per se. num id quod sic per
se es,ut superficies ribu es, quiasuperficiei esse non es esse
ipsius assii vero neque id quod ex virisque constat,esse inquam super cici albae est esse superficiei,propterea quod ipsa si perficies est in ratione. Ea ergo ratio quiddilatis es
uniuscuiusque , in qua ratione dicente ipsum, non mesti
sum. Quares esse superficiei albae, sit sie superficiei laeuis,
esse albi laeuisque unum idem est. Atque primo de ipsa quaedam disserendi modo dica rmus. Pr satus operae pretium esse disserere de hoc mipse quid erat esse vocat,& hinc ad vino cognita gradu sacere, primum: inquit, de ipso aliqua logice dicemus.
Sed,antequam verba ipsius enarremus. llud statuamus oportet, aliud ab ipso quidditatem, aliud rationem seu definitionem appellari. Nam quidditatem vocat remiplam, eiusq; naturam coniunctam & complicatamae simul intellectam,quae note ipso significatur. Homo. n. nomen est quidditatem, hoc est ipsam rei naturam significans, quae nole homo significat. quidditatem id
vocat hois,ut in huius exemplo persiliamus, naturam
com praehensim simul q, ac ut dictionem intellectam. Definitionem vero intellectum,qui partibus,ex quibus forma consistit, explicandis recensendisq; percipitur.
Quidditas ergo hoc differt, des nitione, in illa est confusa quaedam intellectio,& quasi dictio, & quae rem velut unam contemplatur: des nitio aut explicatio qua dam rei est,& partium eius enarratio. At haec quidem in dictorum illustrationem praefati,ad caeteram eorum
expositionem redeamus. Quidditas igitur, inquit, est id quod dicitur unumquodque per se. Nam singulossi hol um quisque per se quidditas dicitur.Quod ut clarius appareat, quidditatis loco nomen homo, quod ipsam significat,accipiatur.Quid ditas ergo,i .homo, est id uilingulorum quodque per se dicitur. Socrates. n.nomen
illud, i homo dicitur, si Socrates dicitur homo, nimirum & illud dicitur, illud inu quod nomine homo significatu r. Illud aut est quidditas. Alexander. n.vocatur homo, quod significat quidditatem . Vbi ergo quid ditate id esse dixit quod unumquodque per se appellatur, exponens cur illud per se ais didisset,subiugit. Non est .n. tuum esse, musici esse idest, Socrates musicus appellat,
in Socratis, esse non en esse musici, nec eius natura est musicum esse. Neque.n .per se musicus est, nec quidditas, quae dicitur Socrates,in musicum, seὸ quod Socrates est per te, id Socratis est quidditas,& singulorum hominum. Explicato aut quidditatem esse quod singussper se adest, & quod unu quodque dicitur ,qm albedo er se adest super sciet, idcirco infert. At neque etiam oc omne quali dicat, non omne, quod per te cuipiam adest,quidditas eius est cui adest. Neq;. n.perinde qdditatem in suis partibus inesse dicimus, ut album in iv perficie.quid ditas.nuuis partibus,hoc est idiuiduis adia esse dicitur,qm ipsorum quodque quid ditas est,& qm haec in quoque persecta natura inest.Albedo aut super ficiei perse,i .primum adesse dicitur. quia. n.albedo insuperficie primum habetur,quq superficies in corpore inest, idcirco corpus album esse dicitur. Album igitur non sic in superficie per se inest, ut quidditas in partibus suis. Itaque Socrati esse, inquit,est homini esset di- cens homini esse in dativo casu quidditatem, quae per nomen homo significatur. esse aut superficiei, non est esse albo. alia est. n. superficiei u albejinis natura, non item Socratis natura, & eius quidditatis, quae nomine homo significatur,diuersa sed eadem est.Sed neque superficiei esse hoc est,quod superficiei esse albae. Neque enim luperficies idem est. quod superficies alba .Cur autem superficiei esse non sit idem,sed diuersum, i lupe sciet esse albae,strictim admodum, ac proinde obicure caulam suggessit, dicens qm ipsum adest verbo ipsum
183쪽
ignis eans definitum,hoe est supersciem .esse igitur su perficies,non est hoc,quod superficiei esse albae,propterea u, in superficies albae des nitione superficies assumitur. Nam Socratem hoc esse quod hominem dicimus: qm,cum holem definimus, non assumimus holem ad hominis definitionem.Neque.n.hoiem definientes dicimus,homo est homo aiat pedestre bipes. ut superficiem albam definientes, ad eius des nitionem Iuperficiem ipsam accomodamus. Nam superficiem albam, supersciem in se colorem visionis discretiuum haben .
tem esse definimus Itaq; superficiem in supersciet albε
definitione complectimur.Errat .n.si quis no assumpta
superficie superficiem alba definiri posse putat, adhuc modu. Superficies alba est color visus discretiuus. haee enim albeὸinis, no superficies albae definitio est. Si ergo Socratem hoc quod holem esse dicimus, propterea in in hominis definitionem non assumitur homo, satis in. telligitur eum in superficiei albae definitionem superficies accipiatur,non hoe esse supersciem quod supers.ciem albam.Non igitur,inquit,superficies idem est ql superscies alba: qm ipsum,i. ipsa luperscies adest. Ergo quia superficies in albae superficiei definitione sumitur, idcirco superscies non est hoc quod superficies alba. Quaquam locus hie aliter etiam legit ad hunc modu. Propterea ut ipsa adest v qui descriptura illustrior est. Nam propterea, inquit, superficies non est idem quod superficies alba quia superficies in superscies albae definitione continetur. His explicatis concludit dicens. Ea ergo ratio quidditatis est uniuscuiusque, in qua ratione dicente ipsum, non inest ipsum id est, ea est ratio de definitio quidditatem cuiusque, naturamq; significans, in qua ratione dicente ae explicante ipsum desinitum non inest ipsum, i .definitum. In hominis. n. rone,
quae homo quid sit exponit, no inest homo.Deinde ait. Quare si esse superficiei albi si esse superficiei l quis,e se albi laevisq; unum Se idem est quae quidem, ut opinor, solutio cuiusdam rationis est,quae aictis obiici potest in hune modum. Si enim qm superscies in superficies albae definitione sumitur,idcirco negat Aristoteles superficiem hoc esse quod superficiem albam, no abii . cimus in definitione superficiei albae superficiem, sed
sumamus eam,album vero praetermittamus. quo facto
dabis vino superficiem liocesse qJ se perficiem alba. dicemus. n.ad hunc modii superscies alba est superscies iquis. Huic igit,ut puto,rationi occurrens intulit .Quare si esse superficiei albe, de esse superficiei laeui & q sequunt.q.d. quare siquis superficie alba desiniens dicat, Ue se perscies allas i.superficies alba est esse superficiei
leui, hoc est superficies iquis, is album definierit, hoc. n. desideras, non superficiem alba . Nam cu superficiem albam, superficiem leuem esse ait,nil aliud dicit,u albuesse laeve, de qd album esse de laeue esse, unu idemq; sit. Cum auiset O caeteris in praedicamentis compositara enim aliquod cuique subiectum,ut qualitati, O quantitati, Cr ubi ae motui, cons derandum es, si sit quidditas istus lusique ipsorum ratio, si: ipsorum etiam quavitas, o tuti si sit albi hominis quidditus sit itaque nomen ipsi positu, vestimentum, Q iudnam igitur sit vestimenti esse At enim neque hoc est ex eorum numero, quae per se esse Muturi Auid quod no perse est viviter dieiture ct aliud est ex additione,aliud non est ex additionesQuoddam enim ex eo dic
tur id quod di nitur, quia ipsum alii additur, veluti si quialpiam album disruens, albi ronem bois dicat. Quoddam ex
eo dicitur quia aliud istitan audis , ,eluti si vestimentu
quidem hominem assum significet, ipsum autem qu piam ut album di lat. Albus igitur homo est quid album, non tamen ipsius quidditas est esse albi,sed vestimenti.
Cum aut tint de caeteris in praedicamentis composi- sta. est. n. aliquod cuique subiectum, ut qualitati de quistitati. Postquam luperficiem id, quod supersciem alba esse negauit, neque superficiei esse, de esse superficiei albae, idem esse dixit, quaestionem limoi proponit. Cum quale de quantum Scaliorum praedicamentoru quodque subiectum aliquod habeat, num ratio de definitio quid ditatis eorum cuiusque existit,i.utrum homo&album natura una esse potesseae homini albo quid ditas
suppetit,des nitioq; albi hominis habetur Sed, qm d i
finitiones notum sunt, non orationum, nequis albi hominis definitionem esse negare possit, propterea cy Oratio id sit, non nomen, idcirco ait sit itaque nomen ipsi positum vestimentum vestimenti ergo, hoc est hominis albi definitio est,an nulla eius habeturi de percontatus respondet dicens. At enim neque hoc est ex eorum numero,quae per se esse dicuntur id est earum naturarum , quae per se ac in substantia sunt, definitiones esse dicimus. At homo albus, cum per se non sit, nec per se consistere valeat, sed perinde sit in homine, ubi Socrates
musicus in Socrate quo hominis albi potest esse des nitio: ius, si qua sit desinitio, quid ditas quoque habeat
portet,i .nal ura quae ipsa per se consistat, Sc per definitionem explicetur At homo est homo, albus no item, sed homini esse accidit. Caeterum holem album no esse per se testatus, per intellectus eius, quod non est per se,
demonstrare tentat hoIem album ex eorum esse numero,quae per se sunt, dicensi An id, quod non est per se. duplicite dicituri Re aliud est ex additione, aliud non ex additionei statimq; exemplum eius suggerit, quod ex additione non est per se. Nam quoddam, inquit, dicitur propterea, cl, ipsum adiicitur alii. Est aut sensus, si quis album desiniens. hominis quoque definitionem assumat,is rem, de ipsius desinitionem alteri rei ac definitioni addit. Si quis.n. album definiens dicat, albu est color visus discretiuus animal pedestre bipes, non hic athi des nitionem explicet, sed hois albi :ac ideo non pse definit album, qm album quod alteri,hoc est homini apponitur, quoddam igitur ad hunc modum non per se dicitur. Aliud aut propterea ta, alter u ipsi ad explendam hanc dictionem, quae manca est, illud jes deraturo
accedere oportet, quod no accedit: ut sit plena oratio. Aliud aut propterea ut alterum ipsi accedere oportet,
quod non accedit exempli causa, si cum vestis holem album significet, vestem ita definias, vellis est color visum discernens. Nam, cum vestis definitioni aliud esset adiiciendum, nimirum animal pedestre bipes non adiicitur: quare non per se vestem des nisti .si ergo, cum album definimus, solem noreassumentes; non per se dicitur, ac similiter si cum holem album definientes non assumimus holem, non per te dicitur, profecto si vestem definientes, fle album,& holem assumamus,vestis,i .ho imo albus eorum erit, quae per se sunt. porro, si horum numero continetur,definitio quoque ipsius habebitur, cum definitiones eorum sint, quae per se dicuntur.per peram igitur homo albus eorum esse quς per se dicuntur,ae proinde definitionem habere negabatur. Cuius
exactam solutionem paulopost explicabit, ubi definitio quaerit an multifaria ut ipsum quid est dicat. hoc n. uno modo substantiam signiscat. Accuratiorem igie solutionem post paulo declarabilirius tamen proximis c verbis
184쪽
verbis interiectis insert. Albus igitur homo est albu, non in ipsius quid ditas est esse albi, sed vestimenti di
cere igitur homo est albus, eli illud quidem veru . nam, cum 1lbum in hole sit, verum dictu eli holem esse albu, non in quidditas hois est esse album,i. non est hoc homo, quod holem esse album, sed poti us holem esse album, i homo albus eli esse vestimentu, i .vestimentum. Nam homo, inquit,non est hoc quod homo albus, esse in holem album idem est, quod se vestimentu .Posituest enim holam album vestimenti nomine significari.
At es ne quidditas quadam aut simpliciter, an non stu uiditas.n. eviusque i flantia est. cum aut aliud de alio dicitur ton est proprie hoc aliquid, si ipsum hoc aliquidsu
stamus tantummodo competit. Quare quidditas es eorum, quorum oratust definitio eii.Definitio vero es, non si nomen idem quod oratio significat. omnes n orationes essem utiq; definitiones sit.n. uis omni positu nomen, quare Ilias
de nutio erit,9 sed si alicuiussit primi. Talia νero sunt ea
qua Lcutur,non ex eo quia aliud de alio dicitur. ulli emo
specierum qua non ub genere sunt, quidditas competit, sed hisce solii, hae naque non per participationem passionemve,
neque ut accidens dici videntur. Sed oratio quide oculusque caeteroru erit quid nomen significat, si sit 1iomena re m- qua huic inesse rut pro oratione simplici magis exacta. Demmiae vero non erit, neque quidditas sane. An νιο ipsumqvides: sic et definitio multipliciter dicitur/Etenim ipsumqvid est, uno quidem modosubstantiam, O hoe aliquid significat.Alio vero modo νnumquodque eorum qua praedicantur,quatum inqua quale, alia hintimori. Ut enim Oipsum es,oibus quidem, sed non similiter competit, sita alicui primo, caeteris loco secundo . sic ipsum quid est,absilute quid substantia, caeteris autem ex parte aliqua co- tit. nam oe ipsum quale, quidnam sitanterrogare possumus.
adiare es quidem ipsum quale quid est, at non simplicito, sita ut id quod haud est, disserendo quidam inquius esse, non simpluileiata non ens, sic ipsum quale dicimus quidem quid est sed non si lxiter, xt diximus. A tque considerare oportet is quona patio de rnoquoq; dicere oportet, vino magis quam ipsa res sese habet atque ad ipsam sit accomodatum, dicatur. Quapropter nune cum id quod dic, tur pateat, ' quidditas farisimiliter primo quidem absoluteque subnantia, deinde caeteras quemadmodum o ipsum qiad ect competet, ut ipsiorum nonsimpliciter quidvitas, sed
qualis,ant quanti sit qui ditas. aut enim aequivoce, aut addentes ut auferentes haec esse entia dicamus oportet quem.
admodum non scibiled cibile dicitur quoniam hoc est rectum reque aequivoce dicere aeque modo eodem, sed ut medicatiuu, quod quidem ad νnum dicitur atque idem . non autem adem en atque unum, attamen non aequivoce dicitur. corpus enim θ opus, vas, neque aquivocefari, neque oratione πω medicatiuum dicitur sed ex eo quia ad unum
ipsiorum quodque refertur At enim siue hoc modo siue alioqui stram hae dicere velit, ii interesse ridetur. Illud per-
Dcuum iam euasit efinitionem quidditatemue primo quidem atquesimpliciter substantiarum ipsarum esse, caeter rum autem esse quidem, sed non primo. At est ne quid ditas quaedam aut simplr, an non est. Cum saepe quiduitatis mentionem secerit.quae quidem est cuiusque natura, de discrimen inter iplam ac definitionem explicauerit ,& quid ditatem esse dixerit Otum particularium holum, ut in hominis excplo versemur, naturam collectim ac simul intellectam, qm ut in libro de demonstratione traditur , quaestio an est . praecedit quaestionem quid est, idcirco, quaerit, uin qua entium
quid ditas habea lan nulla prorsus' quam quaestionem breuiter loluit, dicens. quod enim aliquid est,hoc est quidditas id est, quidditas est cuiusque substantia. Porro,si quid ditas singulorum est substantia, ipsa aut sin gula siue singularia sunt, dubium esse non debet, quinde numero entium quidditas habeatur. & qm quidditas in substantiis est, i. quid ditas nihil aliud est u oes indiuiduae in quaque specie lubstantiae lae nimirum per se
sunt.Cum aut aliud de alio dicitur, non est proprie hoc aliquid & per se. Homo.n. albus non est perte, sed in homine. Nam hoc aliquid substauis tin determinatur, atque suppetit. , si hoc aliquid substantiis adest,homo aut albus non est lubstantia ,sed accidens, homo igitur albus non est quod aliquid & per te. Ex cunctis ergo dictis manifesto conscitur.ut quidditas eorum sit,quo tu oratio est definitio idest, entium in iis tm proprie liab stantiis quid ditas est,quarum oratio est definitio, i.
plicatio & commemoratio eorum,quae per te ac essentialiter ipsis adsent. Sed, cum dixisset quid ditas est eorum,quoru in oratio est definitio qm definitiones ides gnificant, qd nomen quidditatis, idcirco intulit De finitio vero est, non si nomen idem quod oratio lignificat qui cum dicere deberet,definitio est, non si Oratio idem qd nomen significet, dixit, no si nomen idem quod oratio signis cet. Est aut sensus: Non cis oratio id quod nomen significans est definitio. Na, si Ois oratio idem significans atque nomen des nitio esset, cum
omni orationi nomen imponere valeamus, ois oratio
erit definitio. Quare, cum omni Homeri poes sit nomen Ilias, nimirum poesis esset des nitio. Oia. n.carmina, ipsos dico viginti quatuor libros, idem significant, quod nomen Ilias. Non igitur oli oratio,quae idem a que nomen signis eat,definitio est, sed qui idem atque nomen explicat, & aliqua exponit atq; commemorat ex iis, quae spem vel multitudinem potius consti tuunt, a quibus intellectus lecernit atque abstrahit uniuersale, ea demum oratio des nitio est. Sed, cu dixisset, orati nem tunc esse definitionem, si fuerit primi cuiuspiam, ad exponendum quaenam prima vocet, suggessit talia
vero lunt ea, quae dicu tur non ex eo, quia aliud de alio dicitur. Nam, cum dicimus album, non ipsam per se albedinem significamu ,ted substatiam albedine praeditam, exempli gratia nitiem, Socratem, aliudue quidpiam tale: cum vero dicimus holem, non aliud quidquam dicimus, aut simul co sideramus, nisi limoi iii stantiam,quae per se valet consistere.Ex dicti sipii planum fit, praeter generis species nulli esse quid ditatem, sed illorum esse quidditatem , quae generis speci cs lunt. Neque vero quamlibeti pecierum quidditas habetur, sed specierum abstractarum a lubilatiis, i. quid ditas est indiuiduorum,ex quibus species secernuntur. quae sp cies, cum nihil aliud sint et ipsa singula, species.n an his
esse obtinent,cie his. n. habetur oratio, non de iis, quae inici lectus I se abiit acta continet in se, hae nimirum specie, non participatione sive Ibcietate dicuntur,i. non quasi accidentia praedicantur, neque affectiones corulunt, de quibus dicuntur, quemadmodum album & nigrum, aut calidum, sed tanquam nihil substantia naturaq; i priuatis differant, praeter qua θ sunt uniuersales. Quaquam illud non sim eartia ipationem intelligi potest pro eo, non leparatae sunt species, ut Platoni visum cst, nec ipsarum participatione singula quaeque consistunt sed substantiae sunt, quae in singulis habentor, seiunctae quodammodo, alia, inseparatae. Seiunctae quatenus
185쪽
tenus In singulis sunt,l. qua sunt ipsa singulari ndiscretae
vexo,in eo natura,qus in olbus reperitur, eadem est.
Et aliorum cuiusque oratio habetur,qus huic illud adesse signiscat, ut si homini albo vestimentu nomen im ponatur.est igitur vestimenti nominis oratio, cum vestimentum album homini adesse significet, non tamen limGi oratiinqua homini albu adesse ait , des nitio est, neque quod hac oratione significatur, quid ditas est, deres,quae per se valeat consistere. Sed cum dixisset sed oratio quidem & cuiusque caeterorum erit, aliquid significans si nomen si, hoc, huic inesse adiecit cautro oratione simplici magis exacta. Nam, cum dico, omo albus,simplicem orationem profero,quae album homini adesse significat.es vero aio, est homo habens colorem visus discretiuum , vel animal pedestre bipes album, orationem dico exactiorem, si quae ait, homo albus. Postquam igitur ad hunc modum, quidditatem in solis substantiis inesse,& harum duntaxat haberi d
finitiones docuit, addit. An ut&ipsum quid est, sic&des nitio multipliciter dicitur idest, quemadmodum quid est dicitur in substantia,in quanto,& in quali. Navi ipse in primo Topicorum dixit, qui homine proposito,quod propositu est,hominem esse ait, aut animal,
is quid est dicit, substantiamq; significat.Si vero proposta albedine, quod ipponitur, albedinem aut colorem
esse aiat,quid est dicat,& qualitatem significet, idem sicubi tali magnitudine ante oculos posita,id quod obi, citur,dicat esse cubitale, quid est dicit. & quantitatem significat, pari caeteroru ratione. Vt igitur ipsum quid est, plurifariam dicitur, & de cunctis entibus praedicatura ed de quodam, hoc est de substantia primum, deinde de aliis, sit,inquit, ipsum aliquid est. appellans aliquid est definitionem,) ptimum ae proprie lubstantiae
com petit,aliis aut certo quodam odo. Quod vero quid est,non solum in substantia dicatur, sed etia m in cael ris,rursus demonstrat, dicens, ipsum quid est, dicitur quidem in quali, non in simpliciter.Sed quemadmoduquidam logiee ac probabiliter argumentantes, no ensen aiunt, non in simpliciter ipsum existere, & de numero entium esse dicunt, sed esse quidem, non in ens,
sed non ens,sc quali quid est tribuimus, at non simpliciter ut substatiae, sed cum additione, aliquid est quale. In substantia .n.simpliciter de absque additamento dicimus quid est,i n aliis aut, ut dictum est,& cum addita mento,siquid est quale, vel aliquid est quantum. Pota quam ergo dixit quid est simpliciter in substantis dici,
quodam vero modo in caeteris, ait Atque considerare oportet de quonam pacto de unoquoque dicere oportet idest,considerare oportet, utrum ad hunc modum dicere conueniat quale esse quid est, an limpliciter siquid est.lut certe non hic est sensus, sed ille. hon oportet in dicendo negligenter agere sed orationis elegantiatae decori r5nem habere, ne sicca sit, atque ieiuna: quatenus in argumenti, & quasi materiae natura patit,
ac ut dici intelligique possit. Quibus verbis interiectis ait quapropter Ac nunc, cum id quod dicitur, pateacidest, qm perspicuum est, proprie quid est in sola lubstatia dici 'Se quidditas sane similiter primo quidem absoluteq; substanti deinde ceteris non sim pliciter in sedcsi additamento, ut quid ditas qualis,& quidditas quati. Quemadmodum igitur ipsum quid est, no simpliciter
his tribuitur, sed substantia tm hoe modo conuenit, ipsis vero cum additamento, ut aliquid est quale, sic
quidditas cum additamento, ut quid ditas qualis, &
quidditas quanti. Et quemadmodum non scibile dicitur scibile, sed non simpliciter quia eius habeatur scia, sed quia scientia est, quae docet ipsum non esse scibile, se in his quidditas non simpliciter dicetur, sed cu additamento. ordo igitur orationis limoi est. Et quidditas similiter aderit, primo quidem ac simpliciter Ibbstantiae. deinde vero de aliis . at non simpliciter quidditas,sed quidditas qualis,aut quidditas quanti, ut iplum quid est, quod quidem ipsis non simpliciter conuenit, sed cum additameto. Post haec ab alio principio sequitur illud quemadmodum non scibile, scibile dicitur
deinde illud aut ad deles aut auserentes. oportet enim haec aequi uoce esse dicere &subaudiendu est, vel unuuoce.tum illud qm hoc est rectum, neq; aequi uoce dueere de extera. Nam illud aut addetes, aut auferentes, quemadmodum Ze non scibile scibile) interiectum de illud mancum coportet. n.haec aequi uoce dicere desideratur. n. vel uni voce. haec inquam si habentia, per quam obseuram reddunt dictionem. Et nata oratio
est limoi, quidditas primu Se simpliciter eonuenit su stantiae,deinde aliis,at n5 simpliciter Sed quemadmodum quid est,ipsis non simpliciter conuenit, sc&Oditas, e vi non scibile scibile vocat, no fimpliciter,sie haec quoque sese habere dicεdum est, vel addentes,i quit, vel auferentes. Addentes in quanto,& quali, di caeteris: ut dicamus,quid ditas qualis, aut quidditas quanti. auferentes vero, .simpliciter aut.&absque additamento in substantia.deinde dicendum est, oportet autem. nam coniunctio.n .pro aut, dicta est accipienda, quas
quiddam aliud dicat.Deinde ergo dicendum est oportet aut haec aequivoce entia esse dicamus, an uni uoce,
qm hoc est retium, neque aequi uoce quasi dicat, sub
stantiam, quantum, de quale, caeteraq; praedicamenta aequi uoce, an univoce entia dicere oporteti & responsionem insert,hoc recte est,& verum dictu, neque squivoce ea dies, neque eodem modo,i .vniuoce. Sed ex iis esse,quae ab uno & ad unum appellantur ut medicum,
inquit, ad idem di unum dicitur idcst ex eorum est numero, quae ab uno de ad unum dicuntur, non aut idem est atque unum,i. non aut univoce dieitur, sed ne aequi- uoce quidem. Nam corpus medicum,& vas medicum, nec aequi uoce dicuntur, nec sim unum, & vni uoce, sed ad unum,i.ut ea, quae ab uno & ad unum dicuntur. Vt
haec igitur non dicuntur simpliciter entia, sed primum& proprie substantia, secundo loco reliqua praedicamenta ,sic primum & simpliciter des nitio de quid ditas substantiarum est, quaquam aliorum quoque, ut dictu est, habeantur. At, inquit, siue hoe modo, siue alioquispiam haec dicere velit, nihil interet haec ait,i. decem
genera generalissima, siue univoce, siue aequi uoce ciale dicas, seu, quod vcrius est,ex eorum numero, quae ab uno & ad unum dicuntur ,haud ponam,inquit,in magno discrimine, eadem est enim ratio.
Non necesse est enim , si hoc ponamus, eius definitionem esseolus nomen idem quod oratio significat, sed quod oratio quaedam. Hoc autem es, sit mussit, non continuatione,
utilias, ct quae coniunctione funt unum , sed si bisse m
dis pluribus ipsium ν proprie dicitur Ipsum aut unum inde atq; H,qs est sciturin hoc partim hoc elud, partim quantu,partim qualesigmsicut.2 propter et albi hola erit ratio desinitisq;.Alio vero modo ar albi eo substantia erit.
Neque enim si hoc positum fuerit, protinus necessarium erit,eius esse definitionem, quodcunque orati
ne idem significauerit, sed quod certa oratione.
186쪽
Quoniam omne nomen euiuscuq; fuerit idem fgnificat atque oratio de desinitio res,ae vicissim oratio idem quod nomen quod non solum in his reperitur, sed pleriique nomina sunt,quae idem quod oratio sonant,ac ediuerso,& tamen orationes,quat limoi sunt, ut nomen
idem quod ipse declaret, non sunt des nitiones. Cum hoc igitur ad huc modum sese habeat,& pro postum ei si de des nitionibus disputare, de hac ipsa re disserit, &ait Quemadmodum si simpliciter assirmemus, quodcunq; nomen idem quod oratio declarauerit, orati nem eius rei, qua nomen fgniscat, esse des nitionem, nihil esscitur necessarisi. Multa.n .nomina idem quod Oratio declarant, nec thi orationes des nitiones sunt, neque nomina,quae orationum sunt declarantia . cuia
aut nomina quoque des nitiones,qm idem quod des-nitio declarant. ut enim homo dicitur mortalis, Ac mortalis homo. propterea o idem est utriusq; intellectus, se s oratio de des nitio idem signiscet, atque nomen, di nomen .i.quod oratio. utique nomen definitio dicetur, rursus ii des nitio nomen. atque hic quidem est, ut arbitror,horum dicto tu sensus.Nam licet enim con-hinctio in dictione posta fgniscare videatur hase adeon firmationem pertinere cuiuspiam eorum quq pr xime dixerat, non in ita est, sed oportet illud enimproigitur accipere. quod ab ipso multis in locis usurpatur,
ut in secudo posteriorum libro, de plerisq; aliis in locis
annotauimus. Enim ergo pro igitur accipere oportet,
ut si h m6i sensus.Non igitur est necesse, id est non ac cidit sue sequitur aliquid necessarium . si posuerimus
quodcunque nomen, idem quod oratio sgnis cauerit, illam oronem seu r5nem esse rei definitionem.Sed dicendu est, si quod nomen idem quod aliqua oratio signiscet,oratio illa rei erit definitio. Erit alit oro a note lignis eata des nitio, si nomen i plum orationem unam
significet. Vnam aut non cohaerentia , qualis est Bias, vel coniunctione. Neque vero dixit,vel coniunctione,
ut aliud q cohaerentiam significaret, sed quas diceret,
cohaerenti seu eontinenti coniunctione. Oratio igitur,
inquit, qua 1 nomine sgnificatur , desinitio erit, si stuna: una inquam non coniunctione, sed si quot modis dicitur unum,i.quot modis proprie unum dicitur,hoc est, si oratio sucrit una secundum unum intellectum ex
iis quibus proprie unum intelliguur, definitio erit. Sed
cum dixisset quot modis dicitur unum, adiecit tot modis unum dici, quot ens, hoc est decem modis. Nam in tertio huius operis libro demostratum est unum te ens huiusmodi esse, ut alterum alterum consequatur. qua-obrem ita demum orationem definitionem sere ait, si una lacrit,i.si naturam unam, unamq, substantiam significauerit,non etiam si copula una fuerit.Q uod vero
ait quare de hominis albi erit oratio ut conclusio supradictorum est,quasi dicat, ex his quae diximus,apparet etiam hominis albi sore definitionem, sed alio modo erit substantiae definitio alio albi, alio hominis albi. illorum enim, substantiae dico & qualis, definitio erit ut smplicium,albi hominis autem, ut compositi. Existit autem dubitatio si definitionem qui iam non es se
dixerit eam rationem, qua ex additione conficitur, cuiusia
non simplicium, sita coniunctorum definitio fuerit Per ad .ditionem. n.haec declarentur necesse est. Dicoaut hoc pacto,
es rasus, ct concauitas, atque simitus id, quod ex νtrassiudicituraex eo ruis hoc huic inestar non per accidens Aut coeortus aut simitas assectus est nasi. Ad per seipsum, xt paret, neque ut album Calliae competit, aut honum propterea quod Callias es albus , evi accidit ut sit homo . sed vim ammis, atque equale competit quam ctaq; Oino qua per se inesse dicuntur. Haec aut ea sunt δε quibus aut nomen, aut ratio eius cuius affectus est, inest , o quae fieri non potest ut declarentur βοὰum, quemadmodum album quidem decla.
rari me homine potest, fame la vero me animali no potest. a re aut horum nullius quid itas est definiti :, aut eitatio modo, quemadmodum antea diximus. Neque vero controuersia vacat,siquis desinitionem esse dicat rationem ex appositione. Quia proxime di xerat.q uare etiam hoIs albi ratio erit ac definitio eris. sam suggerit, cur compositoria etiam rationes ac desinitiones haberi videantur. Nam ex appositione vocat.
quae subiecto & praedicato constant, ut holem album perinde ac si dicat, siquis hois albi rationem des uitio
nemq; esse negauerit, quaerat aliquis ab ipso, cum eorum, quae ex appositione dicuntur, rationes absque dii
bio sint, ut linis albi illa, alii pedestre bipes habens colorem visus discretiuum, cuiusnam haec erit definitio
breuiter eorum Dium, quae ex appositione dicuntur, raritiones,cuius erunt des nitiones, si minus ipsorum sunt Non simplicia aut, sed conlucta, ex additione vocavit.
Cur vero coniunctoruin rationes habeantur, causam
subiungit illam per additionem nanque ea declare tur necesse est idest, nect ile est, ut re loquimur de his, quae sunt ex additione, ipsorum des nitiones ex addi tione declaremus. Exempli gratia,est nasus, & est concauitas, & simitas eli quod ex his duobus , naso, & simitate dicitur, quod quidem est simitatem in naso inesse .Et non per accidens aut concauitas aut simitas ausectus est nas, neq; v t album Calliae competit. aut homini per accidens videlicet, propterea ut Callias cui homini esse accidit, albus est. Quaquam no vi album. accidit aut ut affectio, sic ei homo accidit, sed ut sit stantia & forma. Non igitur per accidens, vel cauitas vel simitas nati sunt affectiones, sed ita ei simitat per se
adest, quemadmodum animali ut masculum existat,3 quanto ut aequale: breuiter, quemadmodum Dia,qunper se adesse dicuntur. quae qualia sint, expunit, dicens. Haec aut sunt ea, in quibus aut nomen, aut ratio eiuscuius affectus est,incti idest, ea per se adesse dicimus. ad quorum affectuum vel praedicatorum rationes nota ipsis subiector u vel rones assum utur. Nec fieri potest. ut affectio absque subiecto explicetur,ac desiniatur. Hsimitas est assectio nasi, quae absque naso definiti neqt, cuius nati limitas affectio est. Nam simitas multas in naso esse definitur.& infimitatis desinitione, nasi nomen
continetur. In aliis vcro seri potest, v t non tantum lubiecti nomen, sed dc finitio etiam assumatur: ut in ma sculo defini edo, si quis dicat, mas est ita l. quod aptum est in alio generare.nomen accipit Halis,quod mari su biectum est. Idem si dicat, mas est subitantia animata sensualis in alio generare apta,non nomen accipiat, sed definit onem eius quod mari subiicit . las igitur & se mi na simitasq; accidentia per se sunt,qm sine sibi subiectis desiniti nequeunt. Neq; ut album inquit, qm hoc absque hole & Oino absque subiecto definitur. Si ergo qυead in odii diximus, orsi,quς per se sunt, desinitiones habens, simum aut & talia per se sunt,ipsoru nimiis habebunt desinitiones. At ipse non hoc induxit, sed qm supra diciti eis,definitiones eoru esse, quae per se sunt, ea porro per se est e,q ipsa per se cosistere valent, cum simitas ipsa per se costulere nequeat, sortiter audacterq; suggo' t quare aut horsi nullius quid ditas est & definitio. Nam
187쪽
Nam qui seri hoc potest,eu haec per se non consistant, definitiones autem eorum sint, quae consistu ni per se aut est horum quoque definitio,inquit, sed que admodum antea diximus. dictum est .n. primum ac simpliciter substantiae, deinde aliis etiam des nitiones attribui. Emergit etiam de ipsis alia dubitatio. Nam si idemsit tis rasus, . concauus nasus, idem ipsum simum, oe cauum erit.Sin vero non idem ex eo sit ruta fieri non potest, να simum absque ea re dicatur, cuius per se est ctus est enim ipsum simum in raso concauitas, P aut ς- sumsimum dicere profecto non licet, aut dictum bis idem
erit; rasus concauus rasius, Nasus enissimus, nasius concauus erit. Quapropter assurdum est quidditatem talium esse. quod si sit, in infinitum erit profectio. nasi enim rasis , alia quidditas erit, Patet igitur olius diffinitionem subnantia esse. Nam si caeterorum quoque sit praedicamentorum o additione illam esse necesse est, ut qualis aut imparis. non enim sine numero extruetur, nec etiam sine animalifamella. Atex additisne eas extrui dico, in quibus fit, ut bis idem dicatur, perinde atque in inis. quods hoc sit Hrum, neque coniunctorum ut numeri imparis erit, sed latet rationes non exacte dictae assignari, Quods borum quoque sunt di tu es, aut sentatio modo, aut, ut dictum vi, multipliciter dimitto atque quidditas en dicenda. Quare param non vllius erit istorum praetersubitantias di nitio, quidditasάe, partiis etiam erit. Tatetigitur di Fritionem quae quidditatis est ratio , quiddita
temue, aut substantiarum tantum, aut ipsarum maxime,
est primo, atque simpliciter esse. Emergit etiam de ipsis alia dubitatio. In haeci inquit, quae per se adsunt,alia occurrere potest dubitatio. Quaerat. n.aliquis,si simum Ac cauum naso per se conueniunt, utrum nasus simus idem sit quod cauus natust
quod si detur,eaque dividantur,profecto simum idem quod cauum esse videbitur. quod nimirum salsum est, quado cauum latius pateat.qtiam simitas, quippe quod in ligno, aere,terra,& in plerisq; aliis esse notatur, cum interim simitas absque naso non reperiatur. Sie igitur quaestione proposita, inquit. Sin minus idem sit , propterea quod fieri non potest, ut &c. Est autem sensus squis dicat. Ego omnino neque simum nasum dico, neque cauum nasum: quod cu m non dicam, concludi non potest,natum simu idem esse quod cauu m nasum,& tune ne illud quidem simum idem esse quod cauum.
Causam vero cur aliquis non simum nasum,neq; cauia
nasum dicturus sit, qui cum hoc dicere velit simum tindicat, aut cauum sine naso, subiungi dicens propterea quod fieri non potest, ut simum absque re dicatur. Nam cum simum aio, nihil aliud dico, a nasum simum. quare si simum nasum dixero, perinde erit ae si dicam, simus nasus, nasus. Siquidem cum simum dixi, nasum quoque dixi, quare si simo nasum quoque adiiciam, es scietur,ut bis dicatur nasus. cui similis est ratio caui. quod si pars est nugationis, praetersi quod non est usitatum, profecto simum nasum dicere, aut cauum nasum non licet. At si hoc verum est,non concluditur simum nasium idem esse,quod nasum cauum, ac proinde neq;
illud simum esse idem,quod cauum. Porro si fieri non potest , quemadmodum dictum est, ut simum absque naso dicatur, sed cum simum dicimus, rem simul dicimus cuius simsi est assidictio, si hoc ergo fieri no potest, vel non lice*inquit, natum dicere,sed solu simu dicere
oportet: aut certe. si dicatur simus nasus, bis nasus dicetur. Sed ipse cum dixisset, nasus, nasus cauus, loco il-
lius, nasus, nasus simus, cur pro simo cauum dixerit causam suggerit. qm nasus simus,inquit, nasus cauus erit. Nam eum simum sub ea uum cadat,qui nasus, nasus simus ait,iis nasus nasus cauus dicit. quare absurdum est, in quibus fiunt hm5i nugationes,in iis quid ditatem ense putare. In quibus si quis quidditati ac des nitioni I
cum esse contenderit, nimirum absque fine procedetur. at in infinitum procedi non potes .non igitur qui tiditas des nitim: horum habetur. Essci autem ad honemodum,ut in infinitum habeatur, aperte hine intelligi potest. Nam cum simus nasus,idem signiscet,quod n ius nasus simus, necesse est, ut siquis simum nasum demnit, dicat, nasus simus est nasus nasus simitas in naso.
quare qui definit nasum nasum cauitatem in naso, necesse est ut dicat nasus nasus nasus, cauitas cauitas,in naso naso. Et hoc in infinitum. Si quis vero neget, id nasus nasus,eauitas in naso definiri oportere, is causam reddat,si potest,cur hoc definire prohibemur, si natum simum permittimur. Manifestu igitur est solius substantis haberi definitionem.Nam squis aliorum esse dicat,
necesse est,ut ex additione sint.Ex additione autem appello ea in quibus idem bis dici eontingit. Siquis ergo
caeterorum praedicamentorum, hoc est quanti, albi, imparis,sceminae,ae similium definitiones esse dixerit,n cesse est, ut subiectum bis accipiatur, ut desimo dictitest. Nam si sceminam definire volueris, necessum est,ut animal bis accipiatur. Si enim qui sceminam dicit,aia dicit, profecto qui scemina desinit, is hoc dicat necesse est, foemina est animal aiat, in quo generare aliud aptuest. Similiter cum impar quis dicit,numerii dicit.quare si definiat impar, necessario dicet, impar est numerus numerus non valens in duo aequalia diuidi. Itaq; si imparis aut sceminae non habetur definitio, ne coniuct rum quidem habebitur, ut numeri impari vel scem inganimalis. Sed qm poterat ei in hunc modum occurri,
quo negas Aristo. assectiones absque rebus dici, ae idcirco qui has definiunt, cogi ut bis ipsarum subiectum dicat, cum liceat impar absque subiecto definire dicaenim, impar est, quod in duo aequalia diuidi nequit. numero nequaqua assumpto. quod ipsum apertius in albo patebit. Dicimus enim, album est color visus discretium, nulla subiecti mentione facta. Huic igitur obi ctioni occu rrens ait sed latet rationes non exacte dici ac assignari id est, non animaduertunt isti definitiones horum I se absque subiecto fieri,propterea P non exacte ipsorum reddunt definitiones. Nam siquis accuratius considerauerit, seri non posse reperiet, ut horum
quodpiam sine subiecto definia si & ait, mihi quidem
prorsus non placet horum esse definitiones: siquis inesse contenderit, vel alio modo sunt, vel quemadmodii
saepe diximus, dicendu est ho tu des nitiones & quid ditates esse, ad hunc, modum proprie horum nullius esse definitionem, neque quid ditatem aut naturam, quae per se consistere valeat,ipsorum cuipiam suppeteresedesse aliquo modo. Haec effatus concludit dicens. Patetigitur definitionem quae quidditatis est ratio rationem appellans, ut *pe dictum est,explicationem ac dinumerationem eorum quae ad des nitorum constitutionem assumuntur. quidditatem vero naturam compraehensim & simul per se existentem intellectam,ac in indiui duis dispersam: quae naturae desinitione declaratur. Patet igitur des nitionem quae quid ditatis est ratio, ipsamque quidditatem, aut substantiarum tantum, aut
ipsarum maxime, & primo ac simpliciter esse.
188쪽
Vtrum autem quidditas, ct unumquodque sint idem, an
non eademdia diuersa, deinceps considerandum esse videt. ad subflantiae naque considerationem boc vehementer n. ducit. Vnumquodque erum non aliud a substantia sua esse videtur, quidditus musculusique substantia dicitur siti In his igitur, qua per accidens dicuntur,diuersa Geown ea.dem videbuntur, ut homo albus, oe hominis albi esse. nam, si eadem sint hominis es t albi hominis esse,idem erit profecto. Idem enim ess homo. albus, vi inurunt , homo. Quare idem eruo hominis albi, atque bo nucle. An non est necesse ea, qua sunt per accidens, eadem esse. Non enim extrema modo eodem eadem sunt. sita illud accidere Drtasse videbitur xtrema inquam se per accidens fierLωt est albi o musicii non videtur. In iis autem, qua persedisκntur iecesse est non diuersa, sed eadem esse. velutιssint aliquae substantiae, qrubra aliae nonsuntsubstantia neque naturae priores,quales inquiuι quidam ipsas ideas esse. Nam,s ipsum bonum ae boni esse, cir animal, ae animaris esse, crem inque entis esse an id sit,sed mersum, eru ni profecto abae substantiae,naturaeq; atque idea praeter easHuas p num, et priores etiam substantiae sane, si quiddatas rationem
substantia subit.atque si absilute quidem sunt, harum quidem scientia non eritalia vero non rationem entis subdunt.
Ab olutas autem esse dico, si neque ipsi bono insit eseboni,
neque huic competat esse bonum. Scientia enim ratustus usque ognitio quid ditatis νmusicum que est.atquem bono a
terisse, res ita sese habere ridetur. Quare, si esse boni b
num non est reque esse entis res eritineque unius unum; atque omnes simi iter quidditates si taut nulla. Q uare i esse
entis est non ens,neque caeterorum est ullum. Praeterea cui
ipsum esse boni non enud non e In bonum. Vnumsit ergoneis
cesse est bonum oe esse boni : honestum , ese eius, quaecunque omnem non per aliud ,sed per se ipsa primaque dicuntur. Hoc enim satisfacit Dia, etiam se forma non
sint, magis autem forsitan si sint.
Vtrum autem quidditas &vns quodque stat idem, an non ed diuersa, deinceps considerandum est Cum quidnam quidditas sit docuisset, de quid eius ratio, di quaesiuisset, num fieri possit, ut accidentium quid ditates ac definitiones habeantur, tum yprie quid ditatem ac definitiones substantiarum esse ostendiiset, aliorum certo quodam modo, nunc illud inquirit, utria res quaeque idem sit, quod ipsius quidditas, an diuersum. hoe enim ad substantiae formaeq; contemplationem plurimum confert. Haec effatus, unumquodque idem esse
ait, quod ipsius quid ditatem, qm unaqusque res nihil est aliud ,q ipsus substantii, quidditas autem subsutia est. erso res quaeque nihil est aliud, sua quidditas, sed hoc idem. In iis ergo,quae per sedi cutur, idem est unu- quodq;,qe ipsius quidditas, ut homo, & hominis esse. In iis vero inquit, q uae per accidens dicuntur, diuersa
esse, non eadem videbuntur: ut homo albus aliud est,
si esse hominis albi nam, si albus homo, & esse homunis albi, sent idem , nimirum & esse hominis separatim idem erit, quod esse hominis albi: quod est absurdum, eum hominis esse substantia sit, atque quidditas, albi
autem hominis esse, accidens.nam esse hominis accidit esse hominis albi. Sed qm quidam hominis esse, & h minis albi esse idem esse dicebant, ipsorum rationem, qua id affirmabant, apponit,ipsamq; refellit. Ait enim, qui hominis esse,& hominis albi esse,idem esse volunt, ij hoe eonfirmantes aiunt. Homo & homo albus idem sunt , ut Socrates idem est quod Socra. albus. quod si
homo Ae homo albus idem sunt, utiq; & hominis esse,& hominis albi esse fuerit idem .Est autem syllogismus
quo id colligunt, in tertia figura,ad hunc modula .H mo di homo albus idem sunt. homo autem , S: hominis esse idem. albus igitur homo, & esse hominis albi, idem sunt.quam istorum rationem soluit, dicens: Annon est necesse ea, quae sunt per accidens, eadem esses non enim extrema modo eodem eadem sunt sed non expleta est hae oratio . Subaudiendum est enim illud atque ea quae sunt per se visit plena oratio. Neque n. est necesse, ut quicuque per accidens sunt,sint eadem, atque ea quae sunt per se, est autem sensus, homo per : idem est, quod hominis esse. per accidens autem, idem quod hominis albi esse. At ens per accidens, non ei iidem quod ens per se. Neque enim omnibus modis extrema .terni ini,qui praedicantur, iidem fiunt, sed cuniper se ambo extremi termini de subiecto praedicantur. tunc iidem es sciuntur, non item cum alterum per se, alterum dicitur per accidens. alioquin efficeretur,ut color esset homo, ad h u ne in odum. Socra. est albus. Socra. est homo. albuin igitur homo est. quod fieri non potest. Ateta hominis, dcesse hominis albi, non sunt idem propter caulas commemoratas.Sed illud, inquit, accidere fortasse videbitur, extrema, inquam, eadem
per accidens fieri, ut esse albi, Ac esse musici qm per accidens utrunque homini adest. At non hoc vide tuo At si esse albi,& esse musici,non videtur esse idem. alia est enim albi, alia musici natura profecto multo minus esse hominis N esse hominis albi, idem suerit. Sed, postquam dixit in iis, quae per accidens dicuntur, unumquodque diuersum videri 1 quidditate, cum iaeis proprie quidditas non habeatur, & hoc ostendisset, demonstrando hominem diuersum esse ab esse hominis albi, in hunc modum interrogat. In his autem, quae per se dicuntur, necesse cli ne non diuersa, sed eadem esse t) sic percontatus, idem esse rem quamque, quod
eius quid aitatem,demoni iraturus,loquamur, inquit, in
ideis,in quibus si idem esse reperietur ipsi homo,&ipsi hominis esse, ae proinde ipsi bonum idem quod ipsi- boni esse, in his quo Que noli ratibus homo idem erit,
quod hominis esset & oonum quod boni esse, ac vici sim haec diuersa, si illa diuersa suerint. Ad luminam,vtcunque sormae illae sese habet re repertae fuerint, sic nostratia quoque sese habe bunt.Si igitur sunt, inquit,substantiae ipsae per se separatae, ut Platoni vitum est, quibus non sint aliae sufflantiae neque naturae priores n gabant enim auctores ideam his naturas alias esse priores) si sunt ergo substantiae per se,quales quidam ideas esse tradunt, utrum bonum ipsum . ipsi bonum & esse boni hoc est esse ipsi boni, diuersa sunt, an secust & air, si diuersum est ipsi animal,& ipsianimalis esse, rursusq; ipsi bonum,& ipsi boni esse, atque ipsiens & iplientis e se, aliae prosecto substantiae atque naturae ideaeq; su rint ab iis, quae traduntur diuersae, et aue priores, quae quidem sint magis substantiae. Nam, si quid ditas potissimum est substantia,quidditas autem est hominis esse, pro secio hominis esse, magis est si1bstantia. quod si ve rum est, nimirum esse ipsi hominis,magis erit substantia Wipsibo mo. quod quidem esse ipsihominis substa
tia est ipsi hominis, & quidditas ipsius. Hoe autem non placet idearum a Drtoribus, ut aliquae substantiae se stantiis hoc est ideis priores habeantur Et si disiunctae.
inquit, inter se sunt charum id est ipsi hominis & ipsi
equi,& caeteraru idearum scientia non erit Illae vero
idest esse ipsi hominis, & esse ipsiequi, & simplr ideam
189쪽
quidditates nonerant entia. Sed, antequam hoc demonstret, exponens quid sit esse disiunctas siue absoluta sic ait absolutas autem esse dico, si neque bono tys inst esse 'oni, neque huie eompetat esse bonum.
Quo in loco bono ipsi dicit pro ipsibono,& esse bonum pro esse ipsi boni, hoc est pro quidditate ipsi boni. Absolutas ergo,inquit ico, si neque ipsi bono insit esse boni id est, nisi ipsi bono hoe suppetit, ut sit idem quod ipsi boni esse, sed sit ab eo ieiunctum, & alterius naturae. Si quis ergo dicat ipsibonum diuersum esse ab ipsi boni est Messici aer ut ipsibonum non si idem quod illud dest ipsi boni esse,hoc autem est quid ditas ipsi boni,sed potius ab eo dis unctum, alteriusque naturae. Si haec porro disiuncta separataque inter se esse dicantur,
fit ut esse ipsiboni,quod quid ditas est, non sit in ipsi bono,qd fieri non potest. Sic ergo interiecta expositione illius verbi,absolutas: docet cur si haee absoluta sue abiuncta sint, non sit idearsi scientia sutura, dicens. Scientia enim uniuscuiusque est cum quidditatem & substatiam eius cognoscimus. At si quidditas & substantia ipsi boni diuersa est ab ipso, prolecto dicere eo jti nem quidditatis ipsi boni, esse cognitionem ipsius ipsi. boni , simile est, ut si dicas cognoscere quid sit equus,
esse cognoscere quid sit homo. Si quidem ut natura hominis diuersa est ab equi natura, sic ipsibonum de quid-ditas eius diuersa esse ponuntur. At si ratione vacat,&omnino seri nequit, ut equi cognitio, cognitio hominis esse dicatur,ne illud quidem fieri potest,ut cognoscere quidditatem ipsi boni, si ipsi bonum cognoscere. Cui sinulis est eae terarum idearum ratio. Idearum igitur non habetur scientia. si hoe autem fieri nequit, csi ipsarum habeatur scientia, nimirum depositio ex qua
hoc efficitur, est impossibilis, illa scilicet, quae ipsbonueiusque quidditatem diuersa esse dicit . quod quidem
rebus nostratibus necessario perinde eongruit. Nam si hominis habemus scientiam, homo ab hominis esse non est diuersus, sed idem quod ipsum. alioquin seret, ut eius non esset scientia,quod est impossibile, ac pro . inde ne bovis quidem,Se equi, ac caeterorum sic igitur strictim demonstrato ex hac postione de qua loquimur,essici,ne scientia idearum habeatur, docet neque ideam quidditates entia sutura esse lab ipsis ideis suerint diuersae,dicens .Quare si esse boni bonum non est, neque esse entis ens erit) est autem sensus.quemadmodum G hac positione sequitur, esse ipsi ni dc quid-ditatem ipsiboni no esse bonum. sic Ascitur ut esse ip- sientis,quod est ipsientis quid ditas non sit ens,similiter ut esse ipsi unius non sit unum.quod autem hoe sequatur,in hunc modum planum set. Si enim quod , bono diuersum est, non est bonum, profecto de quod ab emediuersum fuerit,erit non ens:& quod ab uno, non unsi,
est autem ipsi ni esse diuersum ab ipsibono, de ipsientis ab ipsiente, ae ipsi unius ab ipsuno. patet igitur esse ipsiboni esse non bonum,& esse ipsimus n6 ens, de tysiunius non unum. Sed nequis in hunc modum occurrat quidditatem ips entis cum si ab ipso diuersa,mermio concludi non esse ens. na m quod ab ente diuersume d haud dubie non ens est at quidditas ipsihominis, de ipsimul,& caeterorum, nihil est, quod non entia esse dicantur. Ne quis igitur hoc opponeret, illud induxit caut omnes similiter quidditates sunt,aut nulla idest,uel
omnes id earum quid ditates esse assirmare oportet, vel omnino nullam. Cur enim aliquas esse dicere permittamur, alias vetemur l Itaque si ipsientis quidditas non
est, ne exterarum quidem idearum quidditates. Vtim
ipsientis quidditas sese ad ipsiens habet, sic quidditates
aliarum idearum ad ipsas. Illud autem, Praeterea cui ipsum esse boni non est,id non est bonum pertinet ad ostendendum quidditatem ipsi boni non egie bonam, est autem sensus. Cui rei non adest esse boni,ea res non est bona. Quidditas autem ipsi boni diuersa est ab ipso. quod vero a bono diuersum est, id noti est bonum. idditas ergo boni non est bona. Demonstrato igitur in ideis hoc esse ipsarum quaque, quod quiddit
tem ipsius, concludit uniuersaliter in omnibus rebus, dicens. Vnum stergo necesse est bonum, & esse boni: honestum,& esse eius,&quaecunque omnino non per
aliud. sed per se ipsa primaq; dicuntur F Nam licet sormae,inquit,non essent, ut non esse saepe demonstratu mest, ut idem si ipsi homo,quod esse ipsus, tamen praedicta demonstratio satis est ad faciendam fidem idem eule nostratium rem quique,quod eius quidditatem.
Insuper paret subiectum ipsium substantiam non esse, si sint ipsae sera talesinuales inauiunt quidam esse. IIas enim substantias quidem de, de subiecto autem non dici necesse
est. lioquin erunt comunicatae. Ex his igitur rationibus re
incutim iam euasit, ipsim unumquodque, quiddilati iaelus,unum oe idem non per accidensese, quo Meetiam scire, Me esse, quidditatem inquam missique cire.
Quare rationes atque inductionem unumquid sint ambo, necesse est. Id autem, quod per accidens dicitur,.νt secum aut album, quidditarem adem esse dicere vere non
licet , propterea quὸd duplex significat, id inquam evi accidit , ipsum quod accidit. Quare partim idem, non idem est. esse enim hominis, ae seminis a si, non uicta est, est tamen idem assem. Insuper patet & subiectum ipsum substantiam non ege,si sint ipsae ideae tales,quales inquiui quidam esse.=Quoniam qui ideas induxerunt, ipsas per se consistere dicebant, ut saepe docuimus,& proprie entia , atq; substantias 1 nostratibus diuertas: si quide hominem uniuersalem , quem intellectus noster abstrahit a singulis,& cui, beneficio mentis,esse contingit, similitudinem esse aiebant hominum particularium, idemq; quod singulos homines & cognitione tantum esse obtinere. at
ipsum hominem ideam, quae quide per se est, Si in su
stantia,non esse idem quod singulos homines. Quoniaigitur haec illi tradebant,idcirco alicii sint ideae,non eri lubiectum substantia, idest particulires de indiuiduae substantiae non erunt illis subiectae.Substantia enim nosubiicitur substantiae diuersae ab ipsa de alienae. Quoniaigiti deae,ut istis placet, per se sunt, quae vero per se sunt, necessario sunt substantis ideae necessario sunt substantiae,& diue ae per istos nostratibus. At, si substantiae sunt a nostratibus diuinae, prosecto non habebunt has pro subiectis,neque de ipss subiectis dicentur.Nam, ii
de ipsis subiectis dicerentur, essent utique per participationem. at quae sunt perparticipationem, haec in sui participibus habens: ut animal est in Socrate, de in me. isti tamen ipsit, ominem in nobis esse negant, quo ei ficitur, ut non sint per participationem, porro nisi perparticipationem sint, non dicentur de nostratibus subiectis, nec nostratia omnino illis subiicientur. At quis erit usus id earum si a nostratibus diuersae suntl neque dei s praedicantu Eneque his ut sint eausae existin quod saepe demonstratum est. Haec effatus ait: Ex his itaque rationibus perspicuum iani evasit, ipsum unumquodque quidditatemque eius, unum de idem non per accib
190쪽
dens esse) idest, unumquodque idem esse quod quid-ditatem ipsius, non ex accidenti, sed per se: & unumquodque scire,hoc esse, quod scire quid ditatem eius. Itaque ex ratione & expositione, id est inductione necessario efficitur, ut unumquodque idem sit, quod ip- su s quidditas. Sed, postquam eorum, quae per se di-euntur, quodque idem esse docuit quod eius quid ditatem,de iis quae per accidens dicuni,hoe verum esse negat, propterea quod talia duo significant. Nam muli- eum statim affectionem ipsam , mulicam dico quae in Socratis anima inest, tum socratem ipsum significat. quamobrem haud verum est dictu musicum idem esse quod esse musici. m enim sequeretur, musicum, hoc est affectionem, idem esse quod hominem, cui accidit. Si ergo esse mulici significat uni uersale musicum, hoc est uniuersalem musicam. musicum autem significat hominem, cui accidit musca, quomodo mulicum,de
musici esse, id est, substantia & accidens idem esse posisunt quamobrem quodam, inquit, modo anima album,& aialis albi esse, idem erunt, alio modo non ide. per scin non idem eli licis esse, quod hias esse albi.qu tenus vero patitur ab albo, ides , dealbatur,est idem.
Absurdu aut esse videbitur O si pustia unicuiq: quid-dituti nomen posuerit Erit.n. praeter illam alia quidditassari, ut praeter quidditatem equi, alia quidditas equi atque quid prohibet edi mine esse aliquas continus quidditates in
quod ea quorum sunt quidditates, si qui ditas est subsuti
At vero non solumsium Pnum , Ied etiam ratio ipsorum ea
dem est , ut ex bis etiam quae dicta sunt, pateti 'sn Mimesse νωπι Ac unum per accias, reum est. Prsterea si aliud erit is infinitum erit profectio. cam alterum quidem,veluti ipsum esse unius, quidditas eius erit alterum autem ipsum unum. Quare o in illis r tis eadem erit. Patet igitur in
hisice quae prima Operse dicimtur, ipsium cuiusque esse, ac
Is Absurdum autem videbitur & si quispiam unicuique uidditati nomen posuerit. 'Hoc quoque pertinet ademonstrandu per reductionem ad impossibile, idem
esse unumquodque,quod ipsius quidditatem. quae demostratio rurius in id eis procedit .ait enim, si ipsiequusti quid ditas eius non sunt idem, sed diuersa, imponatur nomen huic quid litati, te vocetur vestimentum, cum omne nomen significet aliqua quid ditatem, vestimenti quoque quidditas erit ab ipso diuerta: quae vestimet
ii quid ditas rursus appelletur planta, Ad erit quidditas plantae ab ipsa diuersa. quae de ipsa si nomen nacta sudiit, aliam habebit diuersam se quidditatem, & hoeia infinitum. Si quis ergo cuique nomen imposuerit, cum omnis vocabuli substantiam significanti, quidditis habeatur, praeter nomen illud erit alia quidditas, ut pN- ter quidditatem equi, erit alia quid ditas equi in id est quidditatis equi erit alia quid ditas. at quidditas equi equi natura est . quare si quid sit alis equi sit alia quid-ditas, erunt equi duae naturae, diraque substantiae t neiaque dus tantum, sed infinitae. Sed quia dicere quisquari
poterat, Non est neccsse, ut inins nitum procedatur, peruenietur enim ad aliquam quidditatem cuius non
erit quidditas ipsi diuersa sed eadem & ite non erit necesse, ut alia quid ditas habeatur . Nam si ex eo quod res quςque diuersa est , sua quidditate st ut illius quid-ditatis sit altera quid ditas: si fuerit peruentum ad aliquam quae sit eadem atque sua quid ditas, non erit iterum illius quid ditas alia. quod si ita est, processus non
erit in infinitum. Quidnam igitur haec aliquis dicere
poterat, subiecit, Et nune quid prohibet esse aliqui
continuo quid ditates id est,quid obstat,quo minus statim unaquaeque res idem sit,quod sua quid ditas, si hodpost multa reperiendum est ἰ At vero non solum, i quit, unaquaeque res de sua quidditas idem sunt, sed
etiam ratio ipsarum eadem est & una. Neque enim alia est hominis ratio,alia quid ditatis eius, sed eadem similiter unius eadem est, atque unius quid ditatis ratio. Nam ii unum de unius quid ditas essem idem per acci dens, non eadem ratio ipsarum esset. Sed quoniam, ut ex cunctis stipradictis patet, per se unum sunt, merit
ratio ipsorum una est. In commodum autem quod supra innuerat, nunc resumit, de apertilis exponit,dicens.
Praeterea si aliud erit, in infinitum erit profecti , idest. si unius quid ditati nomen fuerit impositum, alia erit quid ditas nominis impositi. quod si fiat, in infinitum
procedatur necesse est, quoniam esse unius est quidditas unius: unum autem est, cuius quid litas est, uniis esse. itaque unius quidditatis erit rursus alia quidditis,& iterum horum erit eadem ratio. His commemora tis,totum sermonem concludit, dicens. Patet igitur iahiste quae prima eu per se dicum v hipsum cuiusque esse.
ac unumquodque, Unum & idem esse. Sophistica vero redarguti uaduersas ista positionem eadem, ut patet solatis soluuntursidem siqua Socra res, Socratis e. nihilandi erunt ea, ex quibus qui iam intereogauerit, cr ea,ex quibus Aoluens rem attiterit ipsam.
Quo pacto igitur quidditus, oe vi quodque est ira, quo pacto non est idem, satis iam, ut patet, diximus. Sophistice vero redargu tiones aduersus istam posse istionem F Poli quam ostendit in iis, quae per se dicuntur, idem esse unumquodque, quod quid ditas ipsius. in iis vero,quae per acciden , partim sic, partim vero seciis, de hoe quale sit explicauit, sophisticas captiones eadem solui solutione ait. Sic enim sophistae quaerunt, utrum Socrates idem est quod Socratis esse, an diuersus ab i ses Si diu rius, cam Socratis esse sit Socratis quidditati eiusq; na tura Socrates a seipso diuersus erit. Sin autem idem est, Soera vero est etiam albus, nimirum Soci idem erit quod Socra. albi esse, & substantia idem id accidens. quod quidem noti est probabile. Captione digii sopivstitas contra hane p5nem & problema haud
dii bieeaden, solutione refelli ait,ea, squae ait, Pprie ad per se non esse eadem, sed per accidens eadem esse. E iis enim , de quibus interrogant, interrogant aut ex accidentibus, occasionem pisbent solutio inibus. auiabus omnibus expositis, rursus concludit , iam explicat. esse,quo quidditas idem sit quomodo non idem. Eoru au quant ia natura, alia arte, alia casu fuisti
Ait: vitiuersa quae fiunt ob aliquo sauein re aliquo inrefleriquid sum quid aut dico in uno quoq: praeditani Erno 2
aut horiam quantilaut quale ut Mi. Aturato agit Is risus e e sunt que a natura proficiscimi id veno, ex quo ut materies est et Pin quo fiunt,aliquid est eoru ruinatura tasant. Ipsum aut aliquid homo, aut planta aut aliquid qui apiam tabum est que quide maxime substantias dicimus esse.
Vniuersa pysterea,quae aut arte, aut natura fiunt, materia
habent, ' ese.n. non esse quodque ipsoru potest. 7d' qui dem a materia prosiciscitur, qua in singulis inest. Vnirier a terasit O id, quo O id quo, tura es. Id quod fit, natu ram habet, ut planta,aiat, similia Et id etiam a quo' ainqua natura, quae per formam dicitur, quae quide et Ze est
θαιει arque haec est in albo. Iomo.η.hoi gruerat. Hoc igitur modo fiunt e rue per naturam fiunt in oriunturi Eorum