Acta synodi discesanae vercellensis primæ quam excellentissimus et reverendissimus d. d. Alexander ex marchionibus d'Angennes Dei et apostolicæ sedis gratia sanctæ vercellensis Ecclesiæ archiepiscopus habuit anno Domini 1842 diebus 7, 8 et 9 iunii po

발행: 1842년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Iosi

Ι. Ecclesiasticos viros prudentia et doctrina praestantes Per

Dioecesim assumere Semper consueFerunt Episcopi, quorum

pera in totius populi regimine uterentur, qui circumiectis Ρaroeciis praeessent, qui diligenter inspicerent, an omnia iuxta ecclesiasticam disciplinam gubernentur, qui uno verbo Episcopi vices, cum ipse ubique praesens esse non possit, gerereut moderando, corripiendo, iustando. Nos itaque qui eosdem viros ad istud grave et sanctissimum institutum adhibere volumus, quemadmodum ab universo Clem uniuscuiusque Vicariatus Vicariis huiuscemodi debitum hono- . rem ac reverentiam exhiberi decernimus, ita ipsos vehementer Obsecramus, ut in ossicio suo sint diligentissimi, Nobiscum Dei honori, Ecclesiae dignitati, animarumque saluti consulant, et si quid per se expedire nequeant, Nostram auctoritatem saltem monendo implorent. Λ liquoties enim dissimulare videmur quidpiain rectae disciplinae contrarium, et dissimulamus quia ignoramus, cum vix ullus sit, qui ad Nos deserat, nisi postquam magnum ex Italum est incendium. Nec timeant ab aliquibus reprobari, si Nos admonuerint: nam iis quae Secreto renunciata Nobis fuerint, prudenter utemur, ut nulla propterea ipsi invidia sint flagraturi. II. Huiusmodi autem Vicarii munus non perpetuum, aut ulli

Paroeciae vel Praebendae adnexum censeatur, sed ita a Voluntate Nostra et Successorum Nostrorum pendere, ut quoties Vim

sum fuerit, per Nos adimi, et alio, et ad alium transferri possit. III. Ne Vicarii Foranei muneri suo impares sint, eorum erit solerter explorare an Ρaroebi Vicariatus resideant, an fidelium curam habeant, an gregem Verbo et exemplo Pascant, an Pu

112쪽

ros In Christiana Doctrina erudiant, an Sacramenta suis modo et Lempore ministrent, an infrmos Viritent, an pacem cum P paeo servent, an Casuum conscientiae collationibus intersint, an libros parochiales iuxta praescriptum exarent atque custodiant, et an Synodales constitutiones observent; an Ecclesiarum iura

et bona tueantur, an tam ipsi quam reliqui de Ciero vitam agant Ecclesiasticae disciplinae legibus consormem. In iis oppidis in quibus Collegiatae extant Ecclesiae, curent ut Choralis

ordo servetur, ac Divina Osscia iuxta Canonum, et Rubricarum sanctiones, distincte, devote et statis temporibus celebrentur, atque ea omnia executioni mandentur, quae a Dioecesana Synodo vel a Nobis deereta sunt.

In his omnibus si quidpiam negligenter delinqui deprehenderint, emendare studeant, moneant, et corrigant, et si corruptelis occurrere ipsi non possint; monitos statim Nos faciant,

ut remedium afferre Valeamus.

IV. Potestatem facimus Vicariis Foraneis absolvendi intra Vicariatus sui limites a peccatis omnibus Nobis reservatis prout iacent in tabella, et iuxta declarationem typis impressam anno 326. Ipsis lacultas esto indicendi collectas ad pluviam, ad serenitatem, et pro quacumque necessitate, quod etiam Parochis ad annum in Congregatione concedere poterunt: in civitatibus et oppidis ubi sunt constituti, etsi aliae extant Par eiae, ipsis tantum sas erit in casibus a iure permissis, SerVatisque ser andis, facultatem concedere extrahendi a Sacris locis reos, quiasilum in istis quaerunt; item publice servilia opera festis diebus gravi iustaque urgente causa peragendi: circa hanc secultatem autem cum caeteris regionis Parochis amice couserant,

et cautiones adhibendas in ipsa concedenda communi praeseribant consilio, ne ex dispari sententia rumoribus in populo Qx- .citandis causam suppeditent. V. Ut porro sine magno Iabore certiores seri possint. an in omnibus locis sollicitudini suae commissis recte omnia procedant,

113쪽

curent ut annuae Parochorum Congregationes in unaquaque P mecia semper habeantur. Quum enim maximum ex harum Congregationum intermissione in Ecclesiis detrimentum oriatur, ipsis et Parochis omnibus mandamus, hos coctus adeo necessarios seri; ot si alicubi hoc ossicium neglectum fuerit, resumatur; sectas poenas quin et censuras pro culpae gravitate minitamur. VI. In unaquaque igitur Paroeeia Congregatio Parochorum semel saltem in anno cogatur. Comitiis praesit Vicarius For Deus, eoque absente, antiquior in Beneficii possessione Vicariae Paroelius. Praeter designationem Paroeeiae, in qua proxima habenda erit Congregatio, dies quoque a Praeside constituetur, qui serialis sit, non mercatus, et pleriSque opportunus. VII. Ad Congregationem convenire volumus ne dum Pnrochos, verum etiam Sacerdotes singulos etiam non Consessarios, et Clericos illius Paroeciae in qua tenentur comitia, et Consessarios Regulares, si In Conventu moralis lectio non habetur, ut praescribit S. Congregatio i). III. Statuta die, de qua monendus etiam populus, Summo potius mane omnes ad locum indictum conveniant, et hora ορο portuna ad Templum se conserunt superpelliceo omnes induti, et qui in praecedenti Congregatione electus fuerit, Missam pro defunctis, vel de Spiritu S. solemniter canet iuxta Praedecessorum statuta; et alter inter Missarum sollemnia suggestum ascendens concionem ad populum habeat. Absoluto Sacrificio Parochus celebrans assumptis stola et pluviali cunctis praesentibus, desunctorum animabus exequialia persolvat more consueto, isque suo tempore et loco benedictionem populo cum SS. Sacramento impertiatur. Vicarius inde Foraneus, vel qui est praefuturus, brevi et quasi summatim Ecclesiam visitet et Sacrarium, sacrasque supellectiles saltem seriales: insuper Paroclitates libros perlustret, tum onerum MiMarum catalogum, et inquiret omnia ne

114쪽

adimpleta suerint, et hos libros cum sua subscriptione recognoscet. Nihil tamen novi decernat, sed tantum reserat si quae

redarguenda repererit.

IX. Hisce peractis, si tempus suppetat saliter post resecti nem satin ad quaestiones tam morales quam liturgicas in Calendario propositas discutiendas conveniant vel in Sacrarium, vel apud Parochum, aliumve a laicis remotum locum, ubi praemissa Spiritus Sancti invocatione , Ρarochus Ioel, in quo conventus habetur, Casum exponat: omnes incipiendo a iunioribus Sacerdotibus sententiam suam dicant breviter, modeste, Oee vel scripto, momentis e locis Τheologicis deductis confirmatam,

altercationes et verborum strepitus semper devitando. Fiet postremo quaestionum resolutio per Parochum loci, scripto ex rata, quae Vicario Foraneo est tradenda, ut ad Nos transmittatur. Ρeracta resolutione per gratiarum actionem absolvatur Congregatio indictis die et loco suturi conventus. Post haec Sacerdotibus et Clericis exire iussis, Parochi inter se cum Vicario

Foraneo de iis agant, quae ad rectam animarum administrationem necessaria reputabuntur: et si Vicarius Foraneus aliqua a Nobis significanda acceperit, ipsis aperiet. X. Caveant autem, ne tanti momenti res ad solatium et ad commessationes instituta videatur. Ideoque minime quidem incusabimus prandium Ρarochi in cuius Ecclesia Congregatio celebranda, frugale tamen sit, et par honesto Fictui, in quo quatuor vel ad summum quinque dapes apponantur. Vicarius ergo ipse caeteris exemplo praeeat, et alios mensam mollius instruere interdicat. XI. Et quoniam de Congregationibus sermo est, aliorum Episcoporum vestigiis inhaerentes Praescribimus, ut praeter conventum Par horum de quo egimus, in singulis Paroeciis, ubi duo praeter Parochum enumerantur degentes Sacerdotes quamvis non Consessarii, semel in mense, die a Paroelio statuta, vel

in Ecclesiae Sacrario, vel in aedibus Parochialibus se colligant,

115쪽

et casus moralis in Calendario propositus in disputat Ionem vocetur, et reSolvatur, modo quem de superius enunciatis Congregationibus edictum reliquimus. Hisce collationibus aderunt Clerici et Sacerdotes omnes etiam non Consessarii illius Parce-ciae ; et summam resolutionis casuum ad Nos quando Nobis libuerit deserat Paroelius: hoc pacto Τheologicae institutiones assidua versabuntur manu ad populi utilitatem, et Ecclesiasticae

doctrinae incrementum.

XII. Quoad Ρar hos Civitatis sua hac de re peculiaria servent statuta, iisque omnimode adhaereant.

XIII. Est et aliud osscium, quod Vicariis Foraneis incumbit. Ipsi enim Sacerdotem aut Clericum sacro ordine insignitum

huc mittant qui sacra olea recens consecrata a Maiore Metropolitanae Basilicae ΛΕdituo petat, accipiatque in tempore quo seria ς' Maioris Hebdomadae sub vesperam suis Parochis omnibus distribui possint. Λtque ut cuicumque excusationi aditus praecludatur, poterunt Vicarii cuicumque Clerico, vel Sacerdoti, nisi Parochus sit, nomine Nostro praecipere, ut id itineris arripiat sub poenis Nobis arbitrariis: electos autem ab ipsis Sacerdotes vel Clericos Nobis significent die qua habetur in hoc Palatio generalis Congregatio Parochorum et Consessariorum, vel ad summum seria o' Hebdomadae Passionis. Caveant ideo

tum Vicarii Foranei, tum Ρarochi, ne olea eiusmodi a laicis

viris serenda committant.

XIV. In eo autem sollicitum praecipue iubemus Vicarium Foraneum, ut cum aliquis Ρarochorum suae ditionis in infrm,tatem inciderit , ad eum cito se conserat, Pastoris diligentis ac amantissimi ossicio fungatur, Sacramentis muniat, et si nullus infirmo Parocho aderit coadiutor, ei misericordi animo flagrans

eamdem opem praestet, quam cuicumque ex suis exhibere teneretur. Si ille ex hac vita migrarit, corpus tumulo tradendum Curet, conFoeatis caeteris in ea regione animarum Pastoribus; eiusque erit funerari ac Missam concelebrare, et ad ipsum spectabunt parentalium et cerae emolumenia.

116쪽

Antequam autem a Paroecia viduata discedat, aliquem ei praeficiat Sacerdotem ad audiendas Cousessiones approbatum, qui onera vacantis Ecclesiae interim sustineat, Nobisque rem totam statim per literas aperiat, et signanter an Sacerdos delectus is sit qui velit et valeat Ρaroeciam vacantem administrare, ut vel eumdem vel alterum deligamus tamquam Vic rium Parochialem, donec defuncti Successor renuntietur. Insuper hoc temporis adiuncto coram duobus, iisque gravioribus t stibus ex eo loco assumtis indicem statim conficiat accuratissimum totius supellcctilis, librorum Parochialium, scripturarum, rerumque mobilium ad Ecclesiam vel ad Successorem quoquo modo pertinentium, quas aut OΕconomi fidei committet, aut

tutae ulteri personae custodiendas credet: hoc autem inventarium a se, a Vicario Parochiali et testibus subscriptum consi-ciatur Successoris sumptibus, tu cuius utilitatem praecipue cedit, et apud se in tabulario retineat, eiusque exemplar eodem modo signatum OEconomo Parochiali tradat. XV. Haec omnia ei Vicario Foraneo committimus qui Par

chus etiam sit; nam Si curam animarum actu non habeat, s lum rerum ad Ecclesiam et Successorem spectantium repertorium iaciat, atque OI conomum ad paucos dies substituat, Nos interim de omnibus certiorem faciendo; caetera vero praestet vicinior Parochus Vicariatus ducta distantia a domo parochiali), quae etiam omnia praestabit, si Ficarius quilibet quacumque de causa abfuerit, vel mortalitatem expleverit; et si Vicarius e vivis sublatus Parochus non fuerit, proprius ipsius Parochus

ei parentabit. XVI. Λ qua lego excipiendas ducimus Collegiatos Ecclesias, in quibus si decedat 1icarins Foraneus qui simul Parochus fuerit, antiquior de Capitulo ex iis qui ad Consessarii munus . approbati existunt, Vicarii partes quoad librorum inventarium, aliaque id genus exerceat, nisi secus Nobis videbitur.

XVII. Ut autem litigantium incommodo et expellSis Parca- . .

117쪽

mus, aequum putamus, aliquas leves civiles causas ad Forum Ecclesiasticum pertineutes brevi et summatim dirimendi Vicariis Foraneis copiam sacere: ideoque civiles causas matrim nialibus semper exclusis) quae summam libellarum quinquaginta

Pedemontanae monetae non excedunt, et quae iura aut Albgationes non involvunt in futurum tempus perse eranteS, eorum

iudicio desiniendas permittimus in propria ditione. In crimis libus vero, quas Omnes ad Nos reservamus, nullam etiam sibi BSSumant contra reos inquisitionem, nisi a Nobis fuerint dei gati vel a Vicario Nostro Generali, vel nisi periculum impendeat in mora, ne probationes pessum eant, Vel res urgeati

XVIII. Quotiescumque ipsi, et Parochi urbem petierint, haud

illos pigeat Nos adire, ut rationem rerum sibi commisSarum etiam voce reddant, et consilia, praeceptaque Nostra accipiant: sciant enim, Nos libenti semper animo excepturos Sacerdotes Omnes, illos praesertim quos in Pastorali munere adiutores habemus. XIX. ΑΕquissimum autem est ut adiutores in partem sollicitudinis Nostrae vocati aliquo exteriori signo Ornentur, ut Palam

internoscantur. Quamobrem Praedecessorum Nostrorum vestigiis inhaerentes aliud pro Vicariis, et aliud pro Parochis hon

risicum vestimenti genus constituimus: Vicarii Foranei supra superpelliceum deserent sericum palliolum vulgo monteta, quod tamen duos tresve digitos tantum infra brachiorum siexum circumquaque defluat: exterius violacei sit coloris, interius autem rubri, cum rubris pariter globulis utramque anteriorem partem de summo ad imum usque nectentibus: Baculum praeterea deserent ex ligno denigrais in argenteum globum supra desinentem. Parochi autem moet tam pariter induant ex panno laneo violacei coloris, intus vero ex serico rubro subsuto, tribus tantum rubris globulis anteriorem supremam partem nectentibus. HOC Ornamentorum genere admonentur Vicarii Foranei et Ρaroelii, se sicut habitu a caeteris Clericis, ita et doctrina et prudentia. et toto vitae genere distinctos esse debere.

118쪽

I. ravis et periculi plena res est Pastorale ossietum, et onus vel ipsis Λngelicis humeris formidandum, ut nemo in sacris studiis parum versatus, vel virtutibus vacuus, aut minime vocatus illud suscipere unquam debeat. delas esse omnes sciant, in animarum regimine suscipiendo, honores, praeeminentias, et quod detestabilius esset, turpe lucrum sibi ob metam proponere. Parochialis muneris dignitatem, et gravem quam quisque A Eteruo Pastori Iesu Christo redditurus est pro o3ibus suis rationem, probe meditentur, atque intelligant. Studeant ante omnia ita vivere, ut quid mali non solum ex eorum vita colligere, sed ne suspicari quisquam valeat; sibique potissimum tradita arbitrentur praecepta Apostoli Ecclesiae ministrum instituentis: n Exemplum est o Fidelium itim verbo, in conversatione, in charitate, in fide, in eastitate. ij v Uaec si secerint leve et sactu sacile experientur, quod gravissimum alioquin esset ci dissicillimum. II. Parochi fideliter executione compleant quae de iis hactenus constituta leguntur, maxime quae de vita et honestate Cl ricorum et de menstrualibus Congregationibus sive in hac Synodo, sive a Praedecessoribus Nostris decreta sunt. Ministerium suum per se ipsos pro viribus Praestent, hacquude causa rerum divinarum studio assidue vacent: neque ipsos praetereat adiutores ab Episcopis non dari, ut ipsi a cura ovium eximantur, et gregem coadiutoribus pascendum relinquant; sed tantum ut habeant qui promptam serat in necessitatibus opem: ipsi per se idcirco instruant populum, nec praetextu alicuius

119쪽

D4 sollemnitatis in attigua Paroecia, aut pessimae alius consuetudinis Ρar hiales' sunctiones aut Doctrinae Christianae instructiones praetermittant; et illud amandetur seriarum nomen a Pastoralibus ossiciis, cum semper Divini verbi pabulo Fideles i digeant; ipsi insuper Sacramentis populum pascant, ipsi Parochiam circumeant, et videant, an rustici Fidei rudimenta calleant, an Sacerdotes qui loci Sacellis inserviunt, suum ossicium

adimpleant, et pueros catechietent, et quam vitae rationem S ctentat: οVes suas omnes cognoscere curent; quam ad rem optime iuvabit catalogus animarum, quem ob sinceram etiam Iibrorum Par hialium descriptionem quotannis consciendum iu

Quisque tandem excubet ad dicteria removenda quae ob ancillas erumpunt, cum in negotiis quoquomodo ad Ρaroeciam spectantibus se arroganter intrudere quaerunt. III. In propria Ecclesia, prout ex Tridentini Iege et sanctae Congregationis decretis cautum est, continenter resideant: incredibile enim est quantum ex Ρastoris absentia salus ovium in periculo versetur. Quum autem iusta quandoque subesse possit

ratio ut v Ρaroecia discedunt Parochi, etsi integrum quidem diem sine licentia Nostra abesse iure possint, tamen Parochorum iudicio et prudentiae relinquitur per biduum abesse: abesse autem neque per diem Possint, nisi substituto idoneo Sacerdote Consessario, qui subitis casibus praesto sit. Si praeterea ultra quatriduum abesse eos debere contingat, a Nobis, vel a Vicario Nostro Generali licentiam petant; si inopinato urgeat dise dendi necessitas, tunc a Vicario Foraneo, et iste si Parochus sit, ab antiquiori Vicariae Parocho iacultatem impetrent, ut, si in Paroeciam brevi non sint redituri, Nos certiores de re

omni saetant. Monemus autem animarum Moderatores, absque legitima causa et oblectationis tantum gratia non debere stationem suam saepe deserere, multo minus nocturno tempore, ne Pastores desides, otiosi et vagi vidcautur, et scandalum ovibus suis praebeant.

120쪽

ras IV. Neque sat erIt in Paroreia residere, sed mandamus omnibus, ut Paroebiales aedes inhabitent, nec unquam Paternae vel propriae domus habitandae causa, Paroehiale domicilium derelinquant; propter hoc si in quibusdam locis neglectae et ruinosae sint, ipsarum curam gerant; SartaS tectasque servari studeant, Praecipue a servitutibus, atque collabentes a quibus de iure instaurari curent. Cum ParochIs resideant etiam in Parochiali domo coadiutores, aut saltem in domicilio, quantum fieri poterit, prope Eeclesiam eonducto sedem habeant. Qui ali- er contra haec Nostra de residentia Decreta Se gesserint, gravibus poenis, etiam fructuum Phaebendarum privatione plectentur. V. Pro populo sibi credito assidue orent, et Mimae Sacrisicium singulis diebus Dominicis et Festis pro ipso applicare ne obliviscantur, nulla percepta pro huiusmodi applicatione eleemosyna , etsi Parochi egentes fuerint, et aegre ad victum necessaria habeant, prout Tridentini lege cautum est, et Ben

dicti XIV Constitutione si). Idque etiam de Vicariis ad tempus, vel in perpetuum constitutis, et de OEconomis Ecclesiarum

vacantium statutum esto.

Istud porro Sacrum praemissa Dominicis diebus aquae Iustralis benedictione, ea hora faciant Vel canant, quae convocandis Fidelibus, non sibi opportuna videatur; et inter Ipsum vigilias et festa annuncient, et Evangelium explicent, ut diximus. Edicta et Decreta Nostra quae promulgari iniunximus, atque Indulgentias inter Missarum sollemnia etiam publicent; nec legant solum sestinanter, sed dilucide quoque explanent, ut ab omnibus percipiantur. Nihil autem profanum, aut quod ad

profanarum rerum annuntiationem attinet, de Altari evulgent, nisi Nostro consensu explorato. VI. Ossiciorum divinorum celebrationem, et spiritualium exercitationum usum, quem in propria Ecclesia vigere compin

SEARCH

MENU NAVIGATION