장음표시 사용
91쪽
Quod si sponsi ab una vel altera publicatione dispensationem obtinuerint, Parochus de hoc populum certiorem faciat; quod et praestare debebit, quando dum prima sit publicatio, iam sibi
sponsi proposuerint pro obtinenda reliquarum publicationum dispensatione ad Nos recursum habere.
XII. Exteri, vagi, ignoti, milites, qui actu stipendia sa-ciunt in attiosta di semidio in, item qui per sex continuos menses post nubilem aetatem a Nostra Dioecesi absuerint, ii denique alienae Dioecesi obsequentes, ad matrimonia contrahendane admittantur, imo Des denun tentur quidem, nisi antea legitimis documentis sui libertatem probaverint, ac matrimonii de- nunciandi, celebrandive scriptam a Nobis vel a Vicario Nostro Generali retulerint sacultatem. XIII. Viduorum coniugia ne prius e suggestu praedicentur, quam de prioris coniugis obitu certissimum scripto testimonium Parochi, si in alterius Paroreia defunctus fuerit, praebeat. Quod si prior coniux extra Dioecesim e vita migraverit, huiusmodi testimonium proprii ordinarii auctoritate firmatum prius a Nobis recognoscendum volumus, et quid inde opus facto sit, Parocho aperiemus. Si quid huiusce generis negotium cum
aliqua alia Dioecesi commune contingat, nihil sibi dijudicandum
Parochi assumant; moniti, detrectantes graviter prosequemur. XIV. Λdventus et Quadragesimae tempore matrimoniorum celebrationes, nedum solemnes, sed et umbratiles, et privatas seri in posterum hac Nostra lege interdicimus sine expressa Nostra sucultate, quam non dabimus nisi iusta et sufficienti de causa, Parochi attestatione confirmato. XV. Matrimonio assistet sponsae Parochus per se, nisi gravide caussa fuerit impeditus, superpelliem et stola indutus coram
duobus testibus aptis et ob id specialiter designatis, horis matutinis, sole iam orto, in Par hiali Ecclesia, eodemque tempore Sacrum pro sponsis offeratur, cui ipsi intererunt sacerd talem benedictionem consecuturi, extra tumen altaris cancellos, et omnibus adhaereatur, quae a Rit. Rom. Praescripta leguntur.
92쪽
Quapropter neque in ulla alia Ecclesia praeter Paroclitatem, multo minus intra domesticos parietes audeat Parochus matrimonio adesse, nisi a Nobis habita potestate. XVI. Nitantur Parochi superstitiones, sicubi fortasse extiterint, a matrimonii celebratione eliminare; si depravata consuetudine, inconditi clamores, armorum strepitus, prosunae Pom- pae, aeris campani sonus intempestivus in nuptiarum celebratione irrepserint, haec omnia a sidelibus arceri satagant, omnemque operam impendant, ut tota actio religiose et modeste
Persiciatur. εXVII. Si qui eo temeritatis et inverecundiae pervenerint, ut proprium Pastorem circumveniant, decipiant, vel minis aggre- diantur, ut posthabitis denunciationibus, caeterisque iuxta Ε
clesiasticas sanctiones praemittendis, ipsorum matrimonio intersit, vel repente et inopinale se illi sistant coram testibus mutuum consenSum per verba de praesenti testantes; tum ipsi, tum conscii testes, consiliatores, suasores, aut quoquo modo Acbnori faventes excommunicationem ipso facto incurrent; et hac indigna ratione coniuncti illico erunt separandi, donec Ecclesiae et publico pudori et reverentiae congruo modo satisfecerinti P rochi vero, vel alii Sacerdotes nulla vi coacti et sponte assistentes, suspensione a divinis ad triennium ipso secto plectentur. XVIII. Ρro nuptiis celebratis modeste accipiant Parochi em lumentum a sdelium pietate illis porrectum, usuque et comu tudino adprobatum. XIX. Matrimonio celebrato, Parochus, nulla interiecta cunctatione, in libro quem matrimoniorum appellant, rem totam
sedulo describati si in Si alio usus fuerit Sacerdote ministro, quod
raro eventurum arbitramur, non modo ipsius nomen et cognommen, sed praeterea sua ne an Nostra facultate.matrimonium celebrarit in librum reserat.
si mul. Itu ruet. Pontificiam in aetis describendis.
93쪽
Hoc perpetrato, testimonia denunciationum quae ab altero Parocho habuerit, vel epistolas a Nobis traditos, Romanave Curia expeditas in alicuius sponsi gratiam inter caetera ad Parochiale Archivium spectantia scripta diligenter asservabit. XX. Cautim prospiciant animarum Moderatores, ut qui matrimonio iuncti sunt fidem, quam sibi mutuo spoponderunt inviolatam tueantur. Si compertum habuerint iurgia et dissidia inter coniuges exarsisse, ad componendos, mulcendosque animos totis viribus contendanti Si vero, quod peius est, absque legitima causa a Nobis recognita et probata a communi cohabitatione alter discesserit, multo maiorem operam, curamque impendent, interposita quoque amicorum diligentia et deprecatione, ne diutius separatio Prο- ducatur. Contumaces saepius et acriter increpent, qui nisi r sipiscant ad Nos deserantur, ut gravissimo et praesenti malo per quantum in Domino sussciemus, Obviam eamus, et remedium adhibeamus. Quandoquidem iustae separationis causae rePeriantur, ipsae in Nostro Tribunali tantummodo significentur, ut legitime divortium, iis rite perpensis, pronunciemus. Et hoc ab omnibus Consessariis animadvertatur, ut si viros, vel mulieres audiunt, qui invicem sine Nostra saeuitate a thalamo et cohabitatione secesserint, denegato prius absolutionis beneficio, adpriistinam vitae rationem redeundum eos exagitent; vel saltemni diligentius coram Nobis se sistant ut de illis constituamus. XXI. Et quidem aliquando contingere erit, ut sub matrimonii specie detestabilis concubinatus desit escat: perspicaces ideo, immo acerrimis oculis sint oportet Parochi, ut si qui fuerint in propria eorum Paroecia ignotae conditionis pravaeque conscientiae coniuges, de quibus probabilis suspicio oriatur simulatos esse jugales, authenticum matrimonii testimonium statim exposcant: quod si exhibere recusent, vel a se suspicionem Propulsare negligant, contubernium hoc Nobis significent, ut
94쪽
Et id praestare non praetermittent animarum Curatores quoties aliquas ex OFibus vigilantiae suae commissis huiusmodi s otiosae vitae genus ducere detexerint, aut iuste suspicentur. XXII. De matrimoniis, quae dicuntur occulta, de iis pariter, quae in Nosocomiis, vel carcere, aliove infirmi de vita periclitantes contrahere possent ut conscientiae mederentur, singulis indicimus nihil plane sibi assumendum absque Nostra auctoritate et consilio: monemus tamen, si in eas angustias aegrotans inciderit, et tempus non suppetat indubia ostendendi status liberi documenta; Nos quidem eorum coniugio assensuros, ita tamen, ut ad valetudinem redditi, antequam coniuges cohabitent , coram Nobis status liberi certam probationem perhibeant.
I. Ad Sacramentorum naturam quadanlenus aceedunt Sacramentalia, sacri scilicet Ecclesiae ritus fidelium mentes ad divina excitantes, et quaedam ad Sacramenta sanctius percipienda dispositiones. Quum autem haec a Catholicis omnibus tamquam germanae pietatis incitamenta semper habita sint a vetustissimis Ecclesiae temporibus, ita ut non sine iactura insignis utilitatis praeteriri fas csse definierit Τridentinum si in; hinc animarum Moderatores ipsorum usum atque utilitatem populo aperiant; sciant ipsis venerationem modis omnibus conciliare ; et fideles singulis annis edoceant, quid sint, et quae huiusmodi Sacramentalia, quidque sibi velint; quare institutae
Sess. vi . de Sacramentis Call. 13.
95쪽
publicae Supplicationes, Vigiliae, quatuor anni Τempora, et sanctissima Quadragesima, nec non Mysteria quae in Maiori
hebdomada celebrantur, ea omnia demum, quae per annuIn ex Ecclesiae antiquo aeque ac venerando instituto invaluerunt.
II. Singulis Dominicis diebus ante Missam Conventualem aut Parochialem in Ecclesia Metropolitana, Collegiatis. et Paroeciis, Missam celebraturi, aqua lustriali populum praescripto ritu aspergant : Sabbato item Sancto domos iuxta laudabilem sanctamque consuetudinem Parochus, vel qui eius vico sungatur, visitet, et aqua noviter benedicta irroret, et sideles hortetur
ut eam in cubiculis servent: quo temporis adiuncto si sorte viderit alicubi incaute patere tabulas obscoene pictas, vel signa alia inhonesta, ut statim amoveantur paterne suadeat, et con
citet. Hace porro aquae Sabbato Sancto et Vigilia Pentecostes benedictio etiam sine olei Sancti infusione scri nequit in Ecclesiis Baptismali lavacro carentibus ut destituit S. Rit. Congrega i). Et mandamus, ut iuxta priscam consuetudinem Paroelii Civitatis et Vicarii qui ad id tenentur vel ipsi, vel per alios Sacerdotes adsint superpelliceo et stola induti benedictioni sontis quae in Metropolitana celebratur. Si vero eodem die lustralem aquam benedicere libeat extra divina ossicia et privatim adhibitis precibus per annum usurpari assuetis, nil admittatur quod a Rubricarum Iegibus abhorreat. III. Candelarum in sesto Purificationis B. M. V. Palmarum, et oleae ramorum in Dominica Ρalmarum benedictio et distributio quotannis sat. Vetustissimus ritus ad signiscandam et suscitandam, Promo xendamque poenitentiam institutus benedicendi, et fidelium capitibus imponendi cineres initio Quadragesimae naviter as
Huiusmodi autem benedictio non die praecurrenti, verum mane seriae q. ', iuxta Rubricam Missalis erit peragenda.
96쪽
IV. Obsecundetur pariter devotae invitandi eonsuetudini per campanae sonitum quotidie populum ad salutationem Deiparae Virginis mane, meridie, et Vespere, et circa primum noctis horam ad preces pro defunctorum animabus persolvendas: et qualibet seria sexta ad recolendam Christi Domini Ρassionem: et denique saepissime et praesertim in Quadragesima ad pium opus quod in singulis paroeciis erigendum optamus in Viae
V. Moneantur puerperae , ut simul atque domo pedem npartu esserent, Ecclesiam Parochialem adeant, grates Deo redditurae et benedictionem accepturae. Nemini autem sas sit, sive e Saeculari, sive e Regulari Clero sub poenis a Nobis statuendis benedicere puerperis sine , Parochi licentia, quemadmodum vetitum novimus a S. Co gregatione Concilii i): cavebit tamen Parochus ne ob benedictionem se domum puerperae conserat, etiamsi illa valetudine adversa laboraret. VI. Exorcistae ossicium nemo exerceat absque Nostra inscriptis habita lacultate. Si super agros, vel super animalia, vel ad repellendos nim- hos vel ob aliam huiusmodi causam facienda sit benedictio, a Romano nituali hauriatur, vel aliunde, dummodo legitime
fuerit approbata. Prospiciant verumtamen animarum Curatores, ne huiusmodi benedictionum nomine , pudendum aliquod mercimonium in ministerii sacri dedecus aliquis exerceat; severe enim in hoc a Nobis animadvertetur. VII. Interdum erudiatur populus, impendentes procellas sincera utique animi religione , et Precibus, non campanarum assiduo strepitu propulsari: aere enim hac ratione rarefacto fulmina ipsa iacilius illuc trahuntur et pergraxe Periculum E clesiis praecipue asserunt.
97쪽
VIII. Ecclesiastici ieiunii praeceptum vespere praecedenti in unaquavis Paroecia sonitu aeris sacri indicetur. Feria 6.' ici Coena Domini post ultimum campanae signum in Metropolitana vel in Maiori Ecclesia per Dioecesim, vel ante eiusdem pulsationem in Sabbato Sancto, nemini etiam in Ecclesia Reg larium liceat campanas percutere, sub sancitis poenis in Bulla
IX. Processionibus communi Ecclesiae aut Dioecesis more constitutis, aliisque ex publica causa indicendis, si omnes, qui iure, vel consuetudine interesse debent, devoti se sistant. Nocturno tempore nulla, quam Ecclesia, et civilis potestas interdicit, stat processio. Novas processiones, usuque minime receptas, Nobis inconsultis, nemo instituere audeat, neque extra Paroreiae limites ullas dirigere.. X. In Supplicationibus penitus arceatur quidquid profanum sapit, et Praesertim a pueris, et puellis personam B. M. V.
vel Angelorum, vel Sancti cuiusdam personam aut Reparati nis nostrae Mysteria repraesentari vetamus: permittentes et conniventes, interdicta P CDSSione, gra iter arguentur. XI. Litanias maiores et minores cum Populo hora commodiori et diebus , quoad factu facilius, ab Ecclesia praescriptis
pie perficiant Ρarochi ut fructus terrae dare et conservare dignetur DominUS. In lusco autem Supplicationibus, aliisque etiam occasione su-nerum, eum viarum ambitum Parochi prosequantur, qui in Paroeciis ex veteri consuetudine obtinuit, nisi iusta et prudens ratio aliter suadeat; et tunc solius Paroelii erit vicos et loca, re optimc considerata et discussa, Nobis etiam si oportuerit consultis, designare per quae iter sit ineundum, et qua Supplicatio procedat, et reVertatur.
98쪽
93 CAPUT AEVIII. De pila et honeStale Clericorum.
I. Electi se divino ministerio devoventes nil nisi grave, ver undum, ac Religioni consonum pracseserre debent habitu,
Cum enim a rebus saeculi disiuncti, atque ullius sublati facilius conspiciantur, in eos tamquam in speculum reliqui omnes oculos coniiciunt, et inde sumunt quid imitentur. . Hinc est, quod Ecclesia Dei semper fuit sollicita et Apostolicis Constitutionibus et Conciliorum decretis, ut ministri sui induant iustitiam et luceant coram hominibus , qui ipsorum bona opera intuentes , rerum omnium Creatorem glorificent. Nos igitur, qui huius Ecclesiae gubernaculo sedemus, ad Cleri disciplinam vel instaurandam, vel tuendam vel augendam Pra decessorum statuta resticare atque ob oeulos referre constituimus. II. Et primo: eum ab ignorantia multi et gravissimi scateant errores, nemo absurde arbitretur libris et studio, post adeptam Sacerdotalem dignitatem, esse valedicendum, quasi nullum ab . iis sit experimentum scientiae iterandum. Nihil hac opinione ineptius, nil insanius qua se Miam veluti extimulatos non ossicio, litteris animum adiunxisse ostendere videntur. Lux mundi, sal terrae Sacerdotes, duces populi, Pastores
ovium Domini, moderatores animarum nuncupantur et Sunt
reapse ; doetrina igitur magnifice, eximie resulgere debent. Nulla ab eis dies est praetereunda quin in optimae notae librorum Iectione, quod ab ecclesiasticis sungendis muneribus temporis spatium supererit, impendanti Habeant delecta volumina et viro altaribus assignato necessaria: in primis sacram Scripturam, Concilium Tridentinum, Catechismum Romanum, Synodales Constitutiones ac probatissimos aliquot sanioris Ethices
99쪽
Et quoniam hisce nuperrimis aetatibus Fidei nostrae aversantium vecors multitudo mirum in modum percrebuit, qui argumentorum sallaci Fi, aeque ac ventoso scribendi genere infamem sibi rumorem sunt assequuti, polemicorum propterea Scriptorum studio totis viribus incumbant, atque perpolitam dicendi atque scribendi rationem quoque ne sibi comparare negligant, ut possint integra et salubri doctrina, eos qui contradicunt mendacii, atque erroris redarguere atque elegantiori oratione lucis veritatem Ostendere. Minime advertendum putamus praeclare atque in primis ab optimo Sacerdote spectatum iri pios illos codices qui orationem, ac meditationem edocent, ut utrique quotidie etiam atque etiam consistat. Qui in urbe commorantur moralibus Casuum conscientiae
institutionibus per totum anni scholastici curriculum traditis intersint, si probe atque utiliter expetunt Ecclesiae samulari. Qui extra urbem degunt cum Parocho aliisque Clericis ad eumdem mnem contendentibus res conserant et congregationem Casuum con
scientiae, cum apud Parochum se habebitur, nunquam effugiant. Quum Τridentini oraculo et sapientissimi Benedicti XIV constitutione Cum illud semper i 4 xbris 4742ὶ sancitum sit, ut qui Paroeciis regendis praeficiendi sunt, ne dum doctrina et moribus, sed prudentia praesulgeant, hinc declaramus a Nobis in
collatione Paroeciarum potissimum rationem habendum esse illorum qui Parochis vicariam operam Praestant; cum censendum
sit ipsos prae caeteris iis dotibus praesulgere quae ad parochiale
ΙΙΙ. Studio singularis pietas est coniungenda. Sacramenta quo maiori sunt in ordine constituti eo frequentius percipiant. Diaconi et Subdiaconi saltem bis, caeteri autem Clerici semel saltem in menso ad Poenitentiae et Eucharistiae Sacramenta aecedant. Ρarochialibus Ecclesiis, quas sine assensu Nostro desc-rere non licebit, omnes, etiam Sacerdotes diebus sestis de prae-
100쪽
cepto sedulo inserviant, caeterisque publicis lanctionibus pra sertim in forensibus parochialibus Ecclesiis, itemque processionibus, nec unquam operam suam desiderari patiantur in animarum salute procuranda, in catechesibus et Sacramentorum administratione i). Haec omnia munia cum pietate, decore et maiestate obeant, Parochumque ipsum debitis benevolentiae et honoris significationibus proSequantur. Sacros ritus, rubricas, et cantum Gregorianum probe calleant; Clericique omnes eorum scholas sive in Seminario sive in Collegio S. Λndreae haberi consuetas summa cum diligentia
Illi autem qui non iubentur ministrare in Chorum conveniant, neque otio indulgeant. Nesas enim esse sciant in sacristiis Mi sarum et aliarum lanctionum tempore confabulari. Horarum Canonicarum recitationem Sacro ordine initiati, aut Beneficium Ecclesiasticum possidentes ea qua par est devotione PersolFant. Ut autem rem tam necessariam accurate perficiant, Calendarium quod singulis annis iussu Nostro pervulgatur, ineunte mense Ianuario sibi comparent. Inobsequentes poena duorum tutiorum piis usibus applicandorum plectentur.
IV. Singulis annis Clerici omnes statis diebus in Calendario
praescriptis se Nobis sistant, rationem suorum studiorum iuxta morem reddituri, testimonia Parochorum asserentes, ut iam diximus, se bonis moribus ornatos, et iniunctis muneribus f dulo satisfecisse.
Quicumque huic examini designatis diebus instituendo se os- ferro recusaverit ne sibi polliceatur concedendum fore ut privatim sequentibus diebus scientiae periculum integretur; sed graviter in eum animadvertemus, nisi iustis de causis comprobatum reddat se die stato sistere nequivisse; et si alicui experimentum illud extra ordinem concedendum arbitraremur, multo severius erit illi iudicium subeundum.