장음표시 사용
101쪽
IEsVITIC AE. 8 tem doctrinae esse essentialem, perpetuam, certam notam Ecclesiae: negabat hoc argumento , quia ipsa disceda sit ex Ecclesia: hoc autem probabat ex II en.&Tertul. qui ad antiquissimas Ecclesias recurrendum dixere, si quando de doctrina incideret disputatio. Hic ego quid responderim, quaeso attendite: ille enim se negat capere, vos pro sua modestia iudices adoptauit Animaduerti volebam ab iis nominari, primum non Ecclesiam, sed Ecclesias deinde Ecclesias antiquissimas, quum nobis quaestio esset de Ecclesia, ut agnosceremus nostrae aetatis Ecclesias: tum subiicieba,etsi in singulis Ecclesiis agnosci possit veritas doctrinae, non sequi tamen non cite ea sinceritate nota Ecclesiae: na ratio in singulis homi nibus animaduertitur, quae tamen nota sit hominis. Hoc ille,o vos quicunque estis oculatiores, ille, in
quam,negat vivere quid ad rem faciat: scd vos pro iacto videtis. Si tamen & vos permittitis,& ille non irascitur mihi ut aliis δε ρα φρονουδάς 23 cmφωτέρω, nunc adda quod illi lippitudine auserat: hoc scilicet, eo magis ene sinceritate hanc notam Ecclesiae, quia a singulis Ecclesiis discenda, quemadmodum, ideo in ratio nota hominis, quia in singulis hominit, .animaduertenda . nam alias non essat nota hominis,
sed latum quorunda hominii. QuidZne hoc quidem animaduertetur, non propterea esse Ecclesia obscu- riorem eam sinceritate, quia a singulis doceatur Ec clesiis3 Atqui etsi rationem inuestigemus in singuli hominibus, non est tamen ratio obscurior, aut ignotior. ipso homine imo vero eo inuestigatur in singulis hominibus, ut ipsa prius cognita nobis efficiat cognitum quid sit homo.Hoc vos qui estis oculatiores sine dubio videtis cuiusmodi sit, ut ut ille nonia F
102쪽
88 r P Is ro L AEpossit oculis quantum contendere Lynceus, Nune ad cum redeo,ut discam meas ineptias , quas noluit distimulatas quo cst animi candore: vos interea stre. nue fungimini vestro muncre. Ad te redco igitur, Ignati,bone Iesulta,qui meas mihi ineptias tam si mo vis cognitas. Dixeram no disputare nos de indi uidua Ecclesia, sed de sp cic.Hic tu, ut ineptias meas optime probes te non dissimulare. Ecclesia, inquis, Catholica, Cham iere,non est totum uniuersale, at quo id tuis Dialecticis tyronibus notum esse asseris.
Heus, heus: heus,inquam,ὁ vos illi: vos appello qui estis oculatiores, a quibus iamiam discessimus : Adine huc ad nos rursus, audituri Dialecticos illos Turnonenses, qui totum Aristotelem etiam insantes imbiberunt: illos, inquam, Dialecticos, a quorum tyronibus Dialectica, si ex orbe nostro perisset, crat restituenda. Hi Dialectici negant Catholica eL 1evniuersalia. Hoc volui, huius diuini acuminis necfletis nescij: reliqua cum Ignatio meoi facile trans egero. Est igitur te iudice, Ignati, Ecclesia totum Integrale , cuius partes non sunt dia diuidua. Sic
tu , sed ut canis e Nilo bibit , & fugit, duo-hus verbis indicasse contentus. At ego contra a ero , Ecclesiam C tholicam esse totum uni- Dersale, cuius partes sunt indiuidua. Totuin esse, tu ipse concedis: Esse uniuersalo pso nomine ostenditurinam --ολου sunt uuiuersalia. Esse aute eius
narres indiuidua, hinc scias, quod & singulae ide habent nomen cum toto, & non subdiuidatur in alias: nam Ephesina, ut hanc pro exemplo nominem, &erat Ecclesia Catholica,& no diuidebatur in partes
aut ipsae essent Ecclesae Catholicae. sed tantum singuli fideles eius membra: quemadmodum singuli homineSa
103쪽
IE sv ITIC Ag. 89 homines cum toto suo uniuersali suum nomen habent commune: nec diuidutur nisi in particulas,quae ipse singulae homines non sunt. Pergis disputando. Species & reliqua uniuersalia mentis tantu ope existunt.Nempe, inquam,sic Ecclcsa, quatenus totum
significat compositum ex singulis Ecclesiis,non subsistit per se ed tantum in indiuiduis, proinde cst in
mente. Rursus, Vniuersalia non sunt visibilia. At ne rue mortalia, inquam :& tamen homines mortales icimus:nec corporea, & tam cessentia corporalem scholae nominat es τοὶς Θολου.Nimiri quia no subsistut nisi in indiuiduis, ideo ab indiuiduis denominatione sortituatur: ut si mihi eae omnes substatiar animo obuersentur,quae singulae sunt corporeae, tum ego genus nominabo essentiam corporeant: ad eum modu, quia mihi in animo crat omnes Ecclesiae,que
singular visibiles sitiat, idcirco Ecclesia Catholicam dixi esse visibile, etsi reuera ipsaque ὀνεργεεια visibilis sit dutaxat in indiuiduis. Addis Ecclesia Christi esse unam indiuiduam Ecclesiam, disti nectam ab omnibus Ecclesiis, seu conuelibus hominum, sicut Res pub. Galloria, est una numero respub. a rep.Anglorub ceteris diuersa. Ego Ecclesia Christi fateor una; fateor distincta ab omnibus aliis couetibus: sed nego propterca esse indiuiduam,aut unam numero. Nam substantia corporea est unum quid': cst etiam re ipsa disti insta ab aliis substantiis, & tamen noncst una numero: exemplum autem tuum non quadrat, quia resp.Gallorum unum cst reuera integrale,quod sub se non comprchendat alia indiuidua, etsi partes habeat, ut prouincias & urbes, quarum tamen singulae non sunt Respublica Gallorum': ca enim est rcguum, illae vero non sunt totidem regna : quo l
104쪽
contra esse in Ecclesia Christi iam ostendi. muniautcm dixissem rationem esse nota hominis, & doctrinan Ecclesiae, in eo tu acume meum admiraris.
S, ergo per te, inquis, essentia & definitio alicuius rei, erit ipsius nota atque indiciti: & cadcin quaestio de definitione Ecclesi Sc de notis Ecclesiae. Respo-
deo, me id fateri, si notas non quascunque accipias, sed eas quas thesi prima designaba veras,essentiales, Perpetuas: atque hanc ei quaestionem homini necessariam esse,qui Ecclesia velit nosse serio , ut nunquas allatur: nunquam enim melius aliquem hominum coetum probari esse Ecclesiam, aut negari,quam ex definitione. Itaque non est quod meum acumen posthac irrideas: ego potius tuum, qui milii notas definis externum aliquid & aduentilium ei rei cuius cst nota, ab illa omnino distinctum t quum ego in thesibus essentiales notas potius nominassem. Egregium disputatorem 'qui cum de essentia intcrrogatur, de accidente respondet. An tu igitur nullas notas esse censes non accidentales λ Atqui ex Philosophia dixeram caussas rem no tantum constituere, sed etiam ostender te non impugnante. x Haec crat prima mea ad Iren.& Tcrtalaesponso.
Altera,erat, lusi dicerem loquutos esse de antiquissimis Ecclesiis,nos autem loqui de agnosceda Ecclesia nostri temporis. Hic mones ut constem mihi: satis utiliter, nisi ipse in eo laborares ut efficias ne mihi constem: sed 'tiliter nihilominus, quia tuum conatum non attendens quid mereatur, consiliuni V lde probo: quanquam quod sciam nondum atrie ipse discesserim. Sed, inquis, dicebas modo agere te
non de indiuidua Ecclesia ,sed de ipse specie. Ita di-ςς bam prorsus: sed tum quum quaerebam notas es sentia-
105쪽
sentiales, utiles ipsis indiuiduis agnoscendis. Sed putas me, inquia alias fuisse species rerum a mundii exordio, quam nunc suntZImo, inquam, non sanusi sim si hoc putem. Quid ergo hic distinguis tempora nimirum, inquam, quia Ecclesiae antiquissimae non sunt species,lad eius speciei indiuidua quaedam: Ecclesiae item illae in quibus agnoscendis laboramus,alia quaedam indiuidua. Ad recte autem agnoscenda indiuidua,necesse est speciem quid sit,prius sciri:itaque diuersas arbitratus sum quaestiones de notis cia fetialibus Ecclesiae in specie,& de agnoscedis Ecclesiis particularibus: quia in argumento c5cludendo,
i primo costare debet maioris veritas, tum ad minorem deueniendii.Quare quod interrogas,putem-ne
aliam fuisse Ecclesiam temporibus Apostoloru, alia quae nunc es frustra quaeris: sed facile tamen respo-deo,non putare esse' scd eas nihilominus, quae teporibus Apostolorum essent Ecclesiae, perspicue videre non permansisse easdem, i deo negare esse hodie Ecclesias: unde etiam nobis illam oriri quaestionciride agnoscenda Ecclesia, in qua, quia vobis ipsi estis conscij non retinuisse essentialia,ideo strenue labo ratis ut pro iis accidentia obiiciatis, non aliter qua, in qua tione de Antichristo, etsi alio sine. Nam
quit eius veras & essentiales notas in scriptura pro positas, ipsa vobis conscientia clamet omnes con
uenire vestro illi Tarpeio iovi quantum potestis
abducitis hodii num animos ab iis notis, ad nescio iquas φλυαDM E ι , λιαν φλη αφρι,Antichristu esse in .
diuiduum hominem, Iudaicum Mediam, restauratorem templi Hierosolymitani regnaturum annos tres cum dii nidio , & nescio quae alia :
106쪽
Porro dixeras praedicationem, esse praedicationem& interpretationem Verae scripturae, quam nos quae esset, ex testimonio duntaxat Ecclesiae disceremus Responderam, primum non esse me loquutum de praedicatione, sed de ipso verbo, unde ipsa praedi catio iudicari debeat: secundo, nos scripturam vera quae sit, non scire ex testimonio duntaxat Ecclesiae. Ad primum,interrogas,ipsa ne Biblia secra intellia gam in arca in musaeo recondita: eoque me ficetuarguis: ego ucro te insipidum, qui non putes verbum Dei distingui possca sua interpretatione si cenim praedicationem definieras) nisi statim codice in arca aut nauiso cogitemus , atqui ego potius ipsum verbum quod in eo cotinetur codice cogit ba in corde corum qui dicuntur Ecclesia, qua in ore cor una qui Ecclesiam docent. Sed heus tu, Done vir, potiri es mihi locum indicare, in quo dixerim concionem Petri fuisse notam Ecclcsiae iis qui peream conuersi fuerunt ad Chri ilum aut potin'es potius teipsum aliquando assileiacere,ut bona fide mea referasὸ nam Petri concionem nullo loco nominabam nisi quum ostenderem posse veritatem doceri ab Ecclesia, tuum nesciretur esse Ecclesia. Urgebat te, ut video, Beroeensium exemplum. Non nego, inquis, huius,vel illius priuati hominis praedicatione ad scriptura esse exigenda quando de Scriptura quaestio no est.Sed si de ipsa Scriptura lis est, altu iudice, qui ultimo iudicio lite dirimere ac definire possit, quam Ecclesiam non habemus: in quibus tuis verbis vide quid desidere: primum, velle mihi causem reddi, cur Paulum unum aliquem 'priuatu homine appellaris, qui fuit Apostolus, & quidem nulla re minor principibus Apostolorum, atque adeo ipso
107쪽
IE sv ITIC AE. 'SPetro. Secundo,haec verba mihi sunt ambigua, Quodo de ipsa Scriptura quaestio non est. Quid enimpintelligis-ne quando de ipsis libris constat,sule de corum Canone, qui sint γν αι & Canonici, qui νοθοι &Apocryphi An potius de eorum ipsorum librorusensu seu interpretationeὸ De Canone, non magis tum constabat, quam nunc, quia Pauli tempore non crant alii Canonici veteris Testamenti libri, quam ii quos vobiscum recipimusrij enim quos in- trudere vultis non habebantur in hoc ordine. Ita que nihil obstaret quominus etiam nunc quaelibet cuiuslibet praedicatio exigeretur ad scriptura.De ii terpretatione autem quis credat tum conuenisse in ter Iudaeos & Paulumὸ & tamen non scri indigne Paulus suam prςdicationem maminari ex Scriptura. Nimirum non didicerat apud Papistas esse eam incertanti mancam, imperfectam, sed & persectam,& suo certo sensu constantem, quae non possct ad hominum arbitrium quotidie immutari,quq posset etiam ipsos contumacissimos aduersarios conuincere, ut ut illam sophistice, aut se potius ipsos vesane torquerent. Tertio,dico ic nihil promouere,qui quum me audires asserentem, si Scripturae aliunde certitudine nullam haberet quam ab Ecclesia, nullam habituras omnino laic tamen tantum asseras noetiam probes, quum de Scriptura controuersia est, nullum superesse iudice praeter Ecclesiam, quod tamen ipsum sic resuto. Quum h c incidit controue sa, aut incertus est Canon, aut interpretatio. Si
Canon, tum aut totus respuitur, aut pars duntaxat.
Si totus, tum negotium est cum infideli, quem ne ipsa quidem Ecclesia persuadebit sua autoritate. Si pars duntaxat, tum aut vetus Testamctum, atque
108쪽
erunt impugnandi apud quos nihili sit Ecclesia
Christiana,reuincendique stant ex veteri Testamen to . Ac proinde quoties Canon controuertitur non est sola , aliquando etiam nulla, Ecclesiae autoritas iudex controuersiarum. Iam quod ad interpretationem attinet, locus erit aut perspicuus,aut obscurus.
Si perspicuus, vident omnes non posse dubitari de interpretatione: sin obscurus, praescripsit Augustinus,huiusmodi locis lucem afferenda ex magis perspicuis. Itaque ne quidem quum agitur de intcrpretatione , autoritas Ecclesiae sola esse potest a qua sit pendendum. Augustini locos, quibus ille se testatur solis Scripturis summam autoritate tribuere, etiam aduersus Episcopos, valde attingis leuiter, quasi nihil ad te pertinerct. No iurauimus, inquis,in Verba huius vel illius,ut quicquid dixerit Verum putemus. Saltem vero, inquam excepisses Vaticanum illum
Iouem, quem creditis errare nunquam posse, eiusque decreta sic accipienda, ut ipsissima Petri Apost. vocesed id tamen non solii dixerat Aug. addiderat enim se sidiis scripturis canonicis id tribuere,ut ni
quam errarint. An vos cum eo censetis3
Magnum vero narras infortunium,sermd tibi excidisse comparationem meam nempe Amniculosor meas literas legisti, quod quide reliqua tua facile probet, ut hoc infortuniu tacitus praeterisses. A cepimus,aiebria magistris pueri Di lecticae praecepta: sed quae sit vera Dialectica, & quis eius praeceptorum verus sensus, ex testimonio magistroru du- taxat nos discere,si quis affirmet, huc ego vix habeapro sano.Haec ego inqua,totidem verbis: habe ne
aliquid quod reprehedasῖ Imo interrogas quid V lim
109쪽
IE sv ITICA r. Ilini concludere,nec exspectato meo response, ipse tibi sic respondes, ut certius probes somno te ma
gis quam kriptioni dedisse operam, quum haec tibi
exciderent. Vis igitur me sic concludere:tametsi ab Ecclesia scripturas acceperimus, aliunde tamen verum eius sensum & interpretationem conquirere
nos debere. At facis mihi iniuriam, qui mea toties deprauos: no dixi debere nos aliunde, quasi nunquaab Ecclesia liceat: sed tantum aliunde etiam, nobi seum sensum costare posse, & quidem multo certiusquam ab Ecclesia; quemadmodum etsi a magistris habemus & veram Dialecticam, & verum sensum praeceptorum, tamen nihil obstet quominus ea ipsa aliunde habeamus,& quide si no minori labore cc
te multo certius.Sed h1c tu satis audacter: cander itane, inquis, doctrinae fidei &scientiarii rationem esse existimasZImo poti ego tues doctrina si dei & scie. tiarum nulla unqua in re simile esse cxistimas)na e go illud quide putaui nuqua,sed nec hoc tame mihi possum persuaderet na in eo salte fide & scientias noesse disimiles existimo, quod utraeque homines habeant doctores, quoru tame autoritati dutaxat non nitantur. Pergis, &,nostin, inquis, quid sit credere quid scireὸ Propemodu, inqua, nisi tibi sorte aliter videtur. Sed non videtur opinor: nihil enim adfers quod nesciam, discipulos quandiu discunt credere, quu didicerunt suo uti & iudicio & arbitriobassen tiant-ne, an dissentiant. In doctrina autem fidei , &addiscentem credere, & postqua didicerit cita creta, dere,id est,Dei per Ecclesiam reuelantis autoritate Diti:neque enim ratione naturali inuestigari posse ea quae ridei sunt. Sed haec omnia ,quid contra me faciat exspecto du dicas: An enim quia semper opor
110쪽
ici nos niti autoritate Dei reuelantis, ideo absurdὰ dixerim mihi non per Ecclesiam duntaxat constare veru Scripturae sensum8 Imo, quia me oportet niti autoritate Dei, co ipso argumento, nego mihi nitendum esse sola Ecclesiae autoritate. Est autem ira portuna sere excidit ut impudentem dicerem) illa tua criminatio, noliro pede nos omnia metiri, ad nostri iudicij & ingenii regulam exigere uniuersia Nos enim scimus contra cile: imo sciunt ij qui nos norunt, in quibus tu non es, qui nc de scriptis qui dem nos tibi eognitos esse voluisti, coque minus
testis admittendus, aut etiam accusator audiendus. An cnim ideo nos necesse est omnia ad normaria
nostri ingenij exigere fidei mysteria,quia nolumus ab hominum autoritate pedereὸ Imo vos estis, vos estis, Ignati, crudelissimi fidei tyranni,qui eam hominum autoritati subiicitis. Locu Cypriani, quo sum citaueris, non valde video, nisi quia sorte, volueris mihi in memoriam reuocare tuorum hominum stuporem,qui adeo aut noluerint,aut non potuerint contextum eius epistolae obseruare, ut quae
de seipso is Pater dixit, torqueant ad Romani episcopi in omnes tyrannidem. Nam ad nostram rem aliquid esse quod faciat,tum videro quum indicaris: Credo enim etsi episcopis suis quilinet e plebe, aut
etiam . e clero obtemperare debeat, non tamen G-lam esse Ecclesiae autoritatem,cui fides innitatur. Sed quae diximus adhuc omnia pertinebant ad primu argumentum. Secundo asserebas, doctrinae veritatem non esse propriam Ecclesiae, hoc medio, quia cana sibi omnes hereses vedicarent: quod quia ut absurdissimum commentum irridebam, tu milii xisum Megaricu obiicis, quit tu potius aduersus stimulum